Τα
ρεύματα της πολιτικής και της κοινωνικής οικολογίας κατάφεραν να συγκροτήσουν
ρεύματα σκέψης που απέρριπταν τόσο τις κυρίαρχες αντιλήψεις που παρουσιάσαμε
παραπάνω όσο και τις ακραίες φυσιοκεντρικές αντιλήψεις που μέσα από τους
κόλπους της επιστημονικής οικολογίας οδηγούσαν στο μυστικισμό και στο
ντετερμινισμό της φύσης.
Το ρεύμα της πολιτικής οικολογίας αναδύθηκε από τα πλαίσια των νέων κοινωνικών κινημάτων τα οποία προέκυψαν μετά την ήττα των εξεγέρσεων της δεκαετίας του ‘60 και είχε σαν στόχο την πολύπλευρη παρέμβαση στις εξελίξεις, παρέμβαση που ξεκινούσε από τη συγκρότηση ad-hoc κινημάτων για συγκεκριμένες τοπικές ή εθνικές περιβαλλοντικές κινητοποιήσεις και έφτανε και σε εκλογικές αναμετρήσεις με τα κυρίαρχα κόμματα και δραστηριοποίηση μέσω των κοινοβουλίων - περιφερειακών, εθνικών και ευρωπαϊκού - για την προώθηση της αποκέντρωσης των εξουσιών, της βιώσιμης ανάπτυξης, την αυτοδιοίκηση και αυτοδιαχείριση των παραγωγικών μονάδων, την πολιτιστική και φυσική πολυποικιλότητα, τη βοήθεια προς τον Τρίτο Κόσμο που αντιμετωπίζει και τα μεγαλύτερα οικολογικά προβλήματα κλπ.
Αντίστοιχα, το ρεύμα της κοινωνικής οικολογίας, που είναι πιο ισχυρό στις ΗΠΑ και γενικότερα στη Βόρεια Αμερική και στις Αγγλο-σαξονικές κοινωνίες, προωθεί την τοπική αυτοδιοίκηση, τη συνομοσπονδιοποίηση των κοινοτήτων και απορρίπτει τις κεντρικές πολιτικές παρεμβάσεις και το μπόλιασμα του καπιταλισμού με πράσινες περιβαλλοντικές ιδέες, εκφράζοντας έτσι και την αντανάκλαση των ίδιων των πολιτικών δομών των χωρών αυτών και της ιστορίας τους, ιδιαίτερα των ΗΠΑ όπου η δομή των πολιτικών ευκαιριών είναι τόσο στενή που ωθεί τα κινήματα [1] να δραστηριοποιούνται ή στο τοπικό επίπεδο ή στο κεντρικό με τη μορφή των λόμπι και των παρεμβάσεων στη δικαιοσύνη.
Το ρεύμα της πολιτικής οικολογίας αναδύθηκε από τα πλαίσια των νέων κοινωνικών κινημάτων τα οποία προέκυψαν μετά την ήττα των εξεγέρσεων της δεκαετίας του ‘60 και είχε σαν στόχο την πολύπλευρη παρέμβαση στις εξελίξεις, παρέμβαση που ξεκινούσε από τη συγκρότηση ad-hoc κινημάτων για συγκεκριμένες τοπικές ή εθνικές περιβαλλοντικές κινητοποιήσεις και έφτανε και σε εκλογικές αναμετρήσεις με τα κυρίαρχα κόμματα και δραστηριοποίηση μέσω των κοινοβουλίων - περιφερειακών, εθνικών και ευρωπαϊκού - για την προώθηση της αποκέντρωσης των εξουσιών, της βιώσιμης ανάπτυξης, την αυτοδιοίκηση και αυτοδιαχείριση των παραγωγικών μονάδων, την πολιτιστική και φυσική πολυποικιλότητα, τη βοήθεια προς τον Τρίτο Κόσμο που αντιμετωπίζει και τα μεγαλύτερα οικολογικά προβλήματα κλπ.
Αντίστοιχα, το ρεύμα της κοινωνικής οικολογίας, που είναι πιο ισχυρό στις ΗΠΑ και γενικότερα στη Βόρεια Αμερική και στις Αγγλο-σαξονικές κοινωνίες, προωθεί την τοπική αυτοδιοίκηση, τη συνομοσπονδιοποίηση των κοινοτήτων και απορρίπτει τις κεντρικές πολιτικές παρεμβάσεις και το μπόλιασμα του καπιταλισμού με πράσινες περιβαλλοντικές ιδέες, εκφράζοντας έτσι και την αντανάκλαση των ίδιων των πολιτικών δομών των χωρών αυτών και της ιστορίας τους, ιδιαίτερα των ΗΠΑ όπου η δομή των πολιτικών ευκαιριών είναι τόσο στενή που ωθεί τα κινήματα [1] να δραστηριοποιούνται ή στο τοπικό επίπεδο ή στο κεντρικό με τη μορφή των λόμπι και των παρεμβάσεων στη δικαιοσύνη.
[1]
Για περισσότερες λεπτομέρειες
γύρω από τη λογική της κοινωνικής οικολογίας αλλά και των διαφορετικών τάσεων
στο εσωτερικό της αλλά και σε διεθνές επίπεδο βλ. Μπούκτσιν Μ., (1992) Τι είναι κοινωνική οικολογία, Αθήνα: Βιβλιοπολις και Bookchin M. (1997) The Politics of Social Ecology: Libertarian Municipalism, Montreal: Black Rose Books. .
Επίσης: Ο’ Connor
J.,(1992) «A Political Strategy for Ecology Movements» in Society and Nature / Kοινωνία και Φύση, Vol.1 No. 3, σ.σ.86 - 91.και (1993), Fuentes M. & Gunder Frank A., (1993), Clark J.,
(1992),), «Τι είναι η κοινωνική οικολογία» στο Κοινωνία και Φύση, τεύχος 1, Μάης - Αύγουστος, σ.σ. 107 - 114. Chodorkoff D., (1992). H κοινωνική οικολογία και η ανάπτυξη της κοινότητας» στο Κοινωνία και Φύση, τεύχος 1, Μάης - Αύγουστος, σ.σ. 129-42, Καραγεωργάκης Σταύρος (επιμ) (2015) Αναρχισμός και οικολογία: Η οικοαναρχική θεωρία και δράση από τον 19ο αιώνα μέχρι και σήμερα, Αθήνα: Εκδ. Ευτοπία.
Συνεχίζεται...
Θανάσης Τσακίρης
No comments:
Post a Comment