13 Μαΐου 2011
…κι άφησαν ξωπίσω τους μια τρύπα…
Το πολιτικό βαρόμετρο της Public Issue για το μήνα που διανύουμε δείχνει την έναρξη μιας μεγάλης «κοινωνικής Οδύσσειας». Ας τα πάρουμε από την αρχή τα δεδομένα. Το 83% των ερωτηθέντων απάντησε ότι σε γενικές γραμμές «τα πράγματα στην Ελλάδα πηγαίνουν σε λάθος κατεύθυνση» ενώ μόνο το 11% πιστεύει πως πηγαίνουν στη σωστή κατεύθυνση. Ο visiting prime minister της Νορβηγίας κ. ΓΑΠ μπορεί να απολαμβάνει τον ήλιο του Όσλο με 13 βαθμούς και να πίνει τη Νορβηγική του βότκα (από οργανικές πατάτες Trondelag) στο πάρκο αναψυχής TusenFryd μετά το δείπνο εργασίας με τον Σέρβο Πρόεδρο στο περιθώριο της συνδιάσκεψης για την «προοδευτική διακυβέρνησης στην Ευρώπη» αλλά πίσω στην πατρίδα γίνεται το «έλα να δεις» με την «προοδευτικότητα» που μας δέρνει (στην κυριολεξία). Γράφει στην ανταπόκριση της η Ημερησία για τη συνδιάσκεψη: «Στην συζήτηση ετέθη επίσης και το μεγάλο -όπως χαρακτηριστικά ειπώθηκε- θέμα της μετανάστευσης για το οποίο οι συμμετέχοντες συμφώνησαν ότι πρέπει να βρεθεί τρόπος αντιμετώπισής του.» Οι συμμετέχοντες φαίνεται ότι προβληματίστηκαν πολύ, ιδιαίτερα όταν πληροφορήθηκαν το πολιτικό βαρόμετρο και τα δεδομένα του, που δείχνουν ότι τα σαφώς αντιμεταναστευτικά και ρατσιστικά κόμματα φτάνουν από πλευράς εκλογικής επιρροής στο 9,50% και μάλιστα στο πιο ακραίο εξ αυτών κέρδισε μισή μονάδα σε σχέση με τον ΛΑ.Ο.Σ. που θεωρείται «κόμμα του συστήματος» (ΛΑ.Ο.Σ.. 8%, Λ.Σ. - Χ.Α. 1,5%). Το πολιτικό κενό που αφήνει το ΠΑΣΟΚ μέρα με την ημέρα γεμίζει από αγανακτισμένους και απελπισμένους ανθρώπους που δεν είναι σίγουρο προς τα πού θα στραφούν. Οι αναποφάσιστοι, απέχοντες, λευκοερωτοτροπούντες δεν είναι ντε και καλά «προοδευτικών καταβολών» και προσανατολισμού. Η άκρα δεξιά σπεύδει να καλύψει ένα σημαντικό μέρος αυτού του κενού φροντίζοντας εξάλλου να «κινηματοποιεί» και ένα μικρότερο κομμάτι του. Οι καυτές ημέρες που ζήσαμε αυτή την εβδομάδα στους δρόμου της Αθήνας δείχνουν ότι το ηφαίστειο είναι έτοιμο να εκραγεί και η λάβα του να σαρώσει και τα τελευταία υπολείμματα από το πάλαι ποτέ «κίνημα Λαού». Το κρίσιμο ζήτημα είναι ποια κατεύθυνση θα πάρει η λάβα. Την αριστερή ή την ακροδεξιά. Γιατί το Ζάππειο 2 δε δείχνει να τριτώνει μετά τη νεοφιλελεύθερη στροφή του Α. Σαμαρά.
ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ
http://tsakiris.snn.gr
http://tsakthan.blogspot.com
http://tsakthan.wordpress.com
http://antiracistes.wordpress.com
http://homoecologicus.wordpress.com
http://leftypedia.wordpress.com
http://greekunions.wordpress.com
http://femininmasculin.wordpress.com
http://ilioupoli.wordpress.com
http://tsakthan.blogspot.com
http://tsakthan.wordpress.com
http://antiracistes.wordpress.com
http://homoecologicus.wordpress.com
http://leftypedia.wordpress.com
http://greekunions.wordpress.com
http://femininmasculin.wordpress.com
http://ilioupoli.wordpress.com
Οι γάτες των φορτηγών
Μουσική-τραγούδι: Ξέμπαρκοι
Στίχοι: Νίκος Καββαδίας
Οι ναυτικοί στα φορτηγά πάντα μια γάτα τρέφουν
που τη λατρεύουνε, χωρίς να ξέρουν το γιατί
κι αυτή, σαν απ' τη βάρδια τους σχολάνε κουρασμένοι
περήφανη στα πόδια τους θα τρέξει να τριφτεί
Τα βράδια, όταν η θάλασσα χτυπάει τις λαμαρίνες
και πολεμάει με δύναμη να σπάσει τα καρφιά
μέσα στης πλώρης τη βαριά σιγή, που βασανίζει
είναι γι αυτούς σα μια γλυκιά γυναίκεια συντροφιά
Της έχουν πάντα στο λαιμό μια μπακιρένια γύρα
για του σιδέρου την κακήν αρρώστια φυλαχτό
χωρίς όμως, αλίμονο, ποτέ να κατορθώνουν
να την φυλάξουν απ' το μαύρο θάνατο μ' αυτό
Γιατί είναι τ' άγρια μάτια της υγρά κι' ηλεκτρισμένα
κι' έτσι άθελα το σίδερο το μαύρο τα τραβά
κι' ουρλιάζοντας τρελαίνεται σ' ένα σημείο κοιτώντας
φέρνοντας δάκρυα σκοτεινά στους ναύτες και βουβά
Λίγο πριν απ' το θάνατον από τους ναύτες ένας
- αυτός όπου 'δε πράματα στη ζήση του φριχτά -
χαϊδεύοντάς την, μια στιγμή στα μάτια την κοιτάζει
κι' ύστερα μεσ' στη θάλασσα την άγρια την πετά
Και τότε οι ναύτες, που πολύ σπάνια λυγά η καρδιά τους
πάνε στην πλώρη να κρυφτούν με την καρδιά σφιχτή
γεμάτη μια παράξενη πικρία που όλο δαγκώνει
σαν όταν χάνουμε θερμή γυναίκα αγαπητή
ΣΙΝΕΜΑ ΓΙ’ ΑΠΟΨΕ
ΠΑΓΙΔΕΥΜΕΝΗ ΨΥΧΗ
Aμερικανική ταινία σε σκηνοθεσία Τζέιμς Γουάν με τους: Πάτρικ Γουίλσον, Ρόουζ Μπερν, Μπάρμπαρα Χέρσεϊ
Μια πενταμελής οικογένεια μετακομίζει σε καινούργιο σπίτι, όπου αρχίζουν να της συμβαίνουν διάφορα ανεξήγητα γεγονότα. Όταν ο ένας γιος πέφτει ξαφνικά σε κώμα, τα παράξενα συμβάντα παίρνουν τρομακτικές διαστάσεις.
Η κριτική του "α" από τον Χρήστο Μήτση
Ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΤΟΥ "SAW", Η "ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ" ΚΑΙ ΤΟ "ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ" ΣΥΝΑΝΤΙΟΥΝΤΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΤΑΙΝΙΑ ΤΡΟΜΟΥ Η ΟΠΟΙΑ ΠΟΝΤΑΡΕΙ ΣΤΗΝ ΥΠΟΒΛΗΤΙΚΗ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΑ (ΠΟΛΛΑ) ΓΡΑΦΙΚΑ ΚΛΙΣΕ ΤΟΥ ΕΙΔΟΥΣ. ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ, ΥΠΟΒΛΗΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ ΔΙΑΔΕΧΟΝΤΑΙ ΟΙ ΥΨΗΛΟΙ (ΚΑΙ ΧΙΟΥΜΟΡΙΣΤΙΚΟΙ) ΤΟΝΟΙ ΤΗΣ ΠΡΟΒΛΕΨΙΜΗΣ ΚΟΡΥΦΩΣΗΣ, ΑΛΛΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΠΟΤΕ Ο ΤΖΕΙΜΣ ΓΟΥΑΝ ΔΕΝ ΧΑΝΕΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ.
