Ταινίες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου με πρωταγωνιστές τραπεζοϋπάλληλους (του ΘανάσηΤσακίρη)

Ο Δράκος του Νίκου Κούνδουρου (1956) σήμανε την απαρχή της σύντομης ζωής του ελληνικού φιλμ νουάρ που μας έδωσε ορισμένες εξαιρετικές ταινίες, έχοντας αφομοιώσει κριτικά στοιχεία τόσο από το αμερικανικό νουάρ όσο και το γερμανικό εξπρεσιονισμό.  Ο Δράκος, μια ταινία που ενσωμάτωσε τη λογική της αρχαίας τραγωδίας, αποτελεί, κατά την άποψή μου, την καλύτερη ταινία νουάρ του ελληνικού κινηματογράφου.  Η πλοκή έχει ως εξής:  την παραμονή των Χριστουγέννων ο Θωμάς (Ντίνος Ηλιόπουλος) φεύγει τελευταίος από την τράπεζα όπου εργάζεται, έρημος, βαρύς και μόνος.  Είναι ένας άνθρωπος ταπεινός και καταφρονεμένος που όλοι τον σπρώχνουν στο λεωφορείο, που κανένας δεν τον ξέρει και δεν τον νοιάζεται, που καμία γυναίκα δεν τον πλησιάζει.  Και να ‘σου που ξαφνικά γίνεται «πρώτη είδηση» στις εφημερίδες  όταν αυτές δημοσιεύουν πρωτοσέλιδα την φωτογραφία ενός «δράκου» που σκοτώνει γυναίκες. Ξαφνικά όλος ο κόσμος τον κοιτάζει και τρέμει.  Η φωτογραφία του «δράκου» του μοιάζει και όλοι αναρωτιούνται μήπως είναι αυτός.   Ο κλοιός αρχίζει να σφίγγει γύρω του, καθώς αστυνομία και πλήθος κόσμου τον αναζητούν.  Τελικά, κυνηγημένος από έναν αστυφύλακα, βρίσκει καταφύγιο σε ένα υπόγειο καμπαρέ.  Εκεί «αφεντικό» είναι ο «Χοντρός» (Γιάννης Αργύρης) που, μη γνωρίζοντας ότι ο Θωμάς καμία σχέση δεν έχει με τον διαβόητο «δράκο»,  συλλαμβάνει την ιδέα να χρησιμοποιήσει τον Θωμά σε ρόλο πρωταγωνιστή στο «μεγάλο κόλπο», την κλοπή αρχαιοτήτων με σκοπό την πώλησή τους σε Αμερικανούς αγοραστές.  Εδώ ο σκηνοθέτης κάνει σαφή ο υπαινιγμό στη λογική που κυριαρχεί κατά τα μετεμφυλιακά χρόνια, λογική η οποία επιτρέπει την εξαγορά συνειδήσεων και την ιδιοποίηση τμημάτων της ιστορικής κληρονομιάς μας από την Αμερικανική υπερδύναμη που φιλοδοξεί να αποκτήσει τη λάμψη της Αρχαίας Αθήνας.  Ωστόσο, η γνωριμία του Θωμά με το «Μωρό» (Μαργαρίτα Παπαγεωργίου), τη νεαρή τραγουδίστρια που είναι προστατευόμενη του Χοντρού, θα σταθεί «μοιραία». Το «Μωρό» θα είναι μια ιδιόμορφη femme fatale η οποία από την μια θέλει να ξεφύγει από το παρελθόν της και να ζήσει μια κανονική και ευυπόληπτη ζωή, από την άλλη όμως δεν μπορεί να ξεφύγει από την παγίδα της συμμορίας, και μάλιστα από τη στιγμή που ο ίδιος ο Θωμάς χρίζεται αρχηγός των παρανόμων.  Τόσο οι παράνομοι όσο και οι φτωχοί και κατατρεγμένοι βλέπουν στο πρόσωπό του τον «Ηγέτη» που θα τους λυτρώσει από τη μιζέρια και την περιθωριοποίηση.  Όταν όμως η πραγματική ταυτότητα του Θωμά αποκαλύπτεται, ένας από τα μέλη της σπείρας παραφρονεί και τον μαχαιρώνει γιατί φάνηκε άπιστος και με τις δύο έννοιες: πρώτον, ως αμφισβητούμενος και αμφισβητίας και δεύτερον, ως άνθρωπος ανάξιος εμπιστοσύνης. Ο Θωμάς μέσα στο ξημέρωμα αφήνει την τελευταία του πνοή. Τον μαζεύει νεκρό ένα μικρό φορτηγό και όταν ρωτούν ένα μέλος της σπείρας (Θανάσης Βέγγος) αυτός απαντάει πως δεν τον ξέρει. Βλέπουμε, λοιπόν, ότι μαζί με τα στοιχεία του φιλμ νουάρ ενσωματώνει και τη λογική της αρχαιοελληνικής τραγωδίας.

https://www.youtube.com/watch?v=t6FGS_EdVjA

Μια δεύτερη σημαντική ταινία νουάρ στην Ελλάδα ήταν το Μια ζωή την έχουμε (1958) σε σκηνοθεσία και σενάριο του Γιώργου Τζαβέλλα.  Όταν ο θεατρικός σκηνοθέτης Αντώνης Καλογρίδης ανέβασε το έργο στο θέατρο δήλωσε ότι αυτή «ήταν από τις ταινίες που μου άρεσαν, από τα φιλμ νουάρ του ελληνικού κινηματογράφου». Η ταινία θα μπορούσε να τιτλοφορείται «Υπάρχουν και χαρούμενοι προφυλακισμένοι». Ο Κλέων (Δημήτρης Χορν) είναι ένας φτωχός και ταπεινός ταμίας της Εμποροπιστωτικής Τράπεζας που ξαφνικά βρίσκεται με ένα εικονικό πλεόνασμα της τάξεως των  1.101.101,10 δραχμών στα χέρια του. Οι συνάδελφοί του είναι της άποψης ότι, όπως λέει το ομότιτλο τραγούδι, «μια ζωή την έχουμε» και ότι πρέπει, σε ατομική βάση, «να πιάσουν την καλή», σε αντίθεση με τη συλλογική προσπάθεια των παρανόμων του Δράκου που αρκούνται σε ταπεινά όνειρα (π.χ. ενας από αυτούς το μόνο που θέλει είναι ένα τρακτέρ για το χωράφι του πατέρα του).  Ο Κλέων αντιμετωπίζεται με φανερή υποτίμηση από τους άλλους, μα πάνω από όλα από το γενικό διευθυντή της τράπεζας (Χρήστος Τσαγανέας).  Ο διευθυντής έχει ερωμένη την Μπιμπί (Υβόν Σανσόν), μια γυναίκα που έλκεται από πλούσιους και ισχυρούς άνδρες και που, αρχικά, αντιμετωπίζει τον Κλέωνα ως άχρηστο και βλάκα.  Κάποια στιγμή, ο Κλέων υποχωρεί μπροστά στον πειρασμό και αποφασίζει να «καταχραστεί» το ποσό για να εντυπωσιάσει τη Μπιμπί, η οποία γίνεται η «μοιραία γυναίκα» της ζωής του.   Έτσι αρχίζει να κάνει ντόλτσε βίτα: νοικιάζει σουίτα σε πολυτελές ξενοδοχείο, συχνάζει με τη Μπιμπί σε πολυτελή νυχτερινά κέντρα, ποντάρει μεγάλα ποσά σε δημοπρασίες «υπέρ κοινωνικών σκοπών», δανείζει λεφτά σε απατεώνες επιχειρηματίες.  Όλο αυτό το χρονικό διάστημα όχι μόνο νοιώθει ο ίδιος ισχυρός αλλά και οι άλλοι τον αναγνωρίζουν ως τέτοιο.  Καταλήγει στην φυλακή όπου αφηγείται όλη την ιστορία (voice over) σε ένα δεσμοφύλακα (Βασίλη Αυλωνίτη).  Πέραν τούτων, το σκηνικό της μεγάλης πόλης με, από την μια, τις φτωχογειτονιές με τις πολυάνθρωπες και κακοσυντηρημένες πολυκατοικίες και, από την άλλη, τα πολυτελή κτίρια του χρηματιστικού καπιταλισμού αποδίδει την αίσθηση της ταξικής αντίθεσης.

ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ

Τsakthan Daily 17/5/2018--ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ;

«Το βουνίσιο ρέμα
Άλεσε το ρύζι για μένα
Ενώ έπαιρνα έναν υπνάκο»

Κομπαγιάσι Ίσσα (1763–1827)

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ;

Τα κοινωνικά κινήματα είναι συλλογικές αμφισβητήσεις (challenges) από ανθρώπους που έχουν κοινούς σκοπούς και αλληλεγγύη μεταξύ τους και βρίσκονται σε κατάσταση διαρκούς αλληλεπίδρασης με το κράτος, τις δημόσιες και ιδιωτικές αρχές και τις σχετικές ελίτ.1 Τα κοινωνικά κινήματα είναι εμπειρικώς αόριστα φαινόμενα και είναι δύσκολη η εννοιολογική τους σύλληψη. Εν τούτοις καταγράφονται τρία κριτήρια ορισμού τους: α) η κρίσιμη σχέση τους με την κοινωνική αλλαγή την οποία σκοπεύουν να προωθήσουν ή να αντισταθούν σ’ αυτή, β) η γενική χρήση μη θεσμοποιημένων μέσων από τους συμμετέχοντες και γ) η πολιτική συνάφεια των προσανατολισμένων προς την διαμαρτυρία ενεργειών τους. Έπρεπε να απορριφθεί η πρώιμη και αποκλειστική ταύτιση της έννοιας με τα προλεταριακά κινήματα στη βιομηχανική κοινωνία και να κατανοηθεί ευκρινώς η διαφοροποίηση των κοινωνικών κινημάτων από άλλες μορφές συλλογικής συμπεριφοράς προτού το θέμα αναπτυχθεί σε αυτοτελές πεδίο. Μια νέα προσέγγιση για τα κοινωνικά κινήματα αναδύθηκε στο ξεκίνημα της ταραχώδους δεκαετίας του ’60. Ενώ οι μελετητές της συλλογικής συμπεριφοράς επέμεναν στο θέμα των αδικιών, των πεποιθήσεων (με υπαινιγμούς για ανορθολογικότητα), και γενικά σε ψυχολογικές διαστάσεις, η αποκαλούμενη θεωρία «κινητοποίησης πόρων» έδωσε έμφαση στην οργάνωση, στα συμφέροντα και την ορθολογικότητα των συμμετεχόντων παίζοντας έτσι σημαντικό ρόλο στον τονισμό του πολιτικού πλαισίου και της συνάφειας των κοινωνικών κινημάτων.

Σήμερα το κεντρικό θέμα των καιρών μοιάζει να βρίσκεται σε συστηματικές απόπειρες για πολυδιάστατη σύνθεση που να ενσωματώνει οργανώσεις κινητοποίησης, πολιτικές ευκαιρίες, και διαδικασίες διαμόρφωσης πλαισίων (‘framing’). Αν και η συνάρθρωση διακριτών διαστάσεων δεν αποτελεί εύκολο καθήκον, η επιδιωκόμενη σύνθεση φαίνεται ότι βρίσκεται σε εξέλιξη. Αλλά ας δούμε (1) πιο αναλυτικά τις θεωρίες για τα κοινωνικά κινήματα. Κάθε κίνημα βιώνει τους δικούς του «κύκλους διαμαρτυρίας» που σημαίνει ότι η δράση του ακολουθεί μια κυκλική πορεία από την ένταση και την αύξηση της μαζικότητας ως την εσωστρέφεια και τη μείωση της μαζικότητας ανάλογα με τη συγκυρία και τις υποκειμενικές δυνατότητές του. Τα κινήματα έχουν την τάση να εξαπολύουν νέα κύματα συλλογικών αγώνων και σε άλλες περιόδους να εκφράζουν μια σιωπηλή, λανθάνουσα διαμαρτυρία.(2)

1. Βλ. Tarrow S. (1994) Power in Movement: Social Movements, Collective Action and Politics. New York: Cambridge University Press, σελ. 4.
2. Βλ. Tarrow S. (1991) Struggles, Politics and Reform: Collective Action, Social Movements and
Cycles of Protest, Ithaca NY, Cornell University Press

Θανάσης Τσακίρης


Μια κουκλίτσα απ'την Ιαπωνία     
 
Στίχοι:   Θ. Δημητρακόπουλος
Μουσική:   Θ. Δημητρακόπουλος
1. Αγγελική Μπαζίγου

Μια κουκλίτσα απ’ την Ιαπωνία
είδα χθες στην Νέα Ιωνία
με το φουστάνι της το θαλασσί
ήτανε ίδια εσύ

Μια κουκλίτσα απ΄την Ιαπωνία
σε μια βιτρίνα στη Νέα Ιωνία
με το χειλάκι της το κερασί
ήτανε ίδια εσύ

Μια κουκλίτσα απ’ την Ιαπωνία
λιώνει κρυφά απ’ την αγωνία
για τον έρωτα της το μεγάλο

ένα φαντασμένο παπαγάλο


https://www.youtube.com/watch?v=pfcmFz1Qhlc

ΕΞΟΔΟΣ

Too Much Info Clouding Over My Head 

Κωμωδία 2017 | Α/Μ | Διάρκεια: 105'
Eλληνική ταινία, σκηνοθεσία Βασίλης Χριστοφιλάκης με τους: Βασίλης Χριστοφιλάκης, Κίττυ Παιταζόγλου, Λένα Ουζουνίδου, Λενα Δροσάκη

Ένας τριανταπεντάρης σκηνοθέτης γεμάτος εμμονές και ψυχαναγκασμούς προσπαθεί να μαζέψει λεφτά για την επόμενη ταινία του.

ΕΝΤΟΣ



ΕΡΤ3
22:00
Τύχη Βουνό
The Big Fat Stone
Δραματική 2014 | Έγχρ.
Καναδική ταινία του Φρανκ Ντ' Άντζελο, με τους Φρανκ Ντ' Άντζελο, Τζένιφερ Ντάλε, Μάργκο Κίντερ.


Η ιστορία ενός άστεγου, ο οποίος βρισκόμενος στο σωστό μέρος την κατάλληλη στιγμή αρπάζει την ευκαιρία που του δίνεται και βλέπει τη ζωή του να αλλάζει από την μια στιγμή στην άλλη.

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ - ΤΕΤΑΡΤΗ 14/06/2017 "INVISIBLE" του Δημήτρη Αθανίτη

ΒΡΑΒΕΥΜΕΝΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ  

l ΤΕΤΑΡΤΗ   14/06/2017       INVISIBLE
του Δημήτρη Αθανίτη (ΕΛΛΑΔΑ, 2015, έγχρωμη, 84΄)

ü  Δώδεκα διεθνή βραβεία

ü  Στην προβολή θα παρευρίσκεται και ο Δημήτρης Αθανίτης (σκηνοθέτης της ταινίας).

Ο Άρης (Γιάννης Στάνκογλου) είναι ένας μοναχικός τριανταπεντάρης, χωρισμένος, που δουλεύει σε ένα εργοστάσιο. Όταν ξαφνικά απολύεται χωρίς καμιά προειδοποίηση, αποφασίζει να αποδώσει δικαιοσύνη ο ίδιος, καθώς νιώθει θύμα μιας ακραίας αδικίας. Όμως δεν είναι μόνος του. Έχει μαζί του και τον εξάχρονο γιο του. Αγωνιώδης ατμόσφαιρα σε όλη τη διάρκεια της ταινίας, με την κάμερα καρφωμένη στο εκφραστικό - απελπισμένο αλλά ταυτόχρονα αποφασισμένο - πρόσωπο του Γιάννη Στάνκογλου.

ΤΕΤΑΡΤΗ 14/6 ΣΤΙΣ 9.00 μ.μ. ΚΑΙ ΣΤΙΣ 11.00 μ.μ.

ΣΤΟΝ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ «ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ»

   Λεωφ. Ειρήνης 50, Πλατεία Εθνικής Αντίστασης, Άνω Ηλιούπολη, Λεωφορείο 237 από στάση Δάφνη του Μετρό

Τηλ.: 210 9937870, 210 9941199, 210 9914732, 6945405825, E-mail: info@klh.gr

Ιστοσελίδα: http://www.klh.gr

Απόψε Πέμπτη, 27/4 (8-9μμ) στην εκπομπή ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ φιλοξενούμε τον Ξενοφώντα Λατινάκη

Απόψε Πέμπτη, 27/4 (8-9μμ) στην εκπομπή ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ της ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΛΕΣΧΗΣ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ φιλοξενούμε τον Ξενοφώντα Λατινάκη (μοντέρ, μέλος της Κιν/φικής Λέσχης Ηλιούπολης) .

 Σας περιμένουμε, όπως πάντα, στον φιλόξενο διαδικτυακό ραδιοσταθμό 
http://www.ilioupolisonline.gr/radio/index.html

Αφιέρωμα στον ΝΙΚΟ ΚΟΥΝΔΟΥΡΟ στην εκπομπή ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ Πέμπτη 2/3/2017

Την Πέμπτη 2/3/2017 (7-8μμ) στην εκπομπή ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ της ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΛΕΣΧΗΣ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ θα παρουσιάσουνμε τις νέες ταινίες και κινηματογραφικές εκδηλώσεις καθώς ένα πορτραίτο του σκηνοθέτη ΝΙΚΟΥ ΚΟΥΝΔΟΥΡΟΥ. Σας περιμένουμε, όπως πάντα, στον φιλόξενο διαδικτυακό ραδιοσταθμό Ilioupolisonair
http://www.ilioupolisonline.gr/radio/index.html

Tsakthan Randomly - Politics 9

• Η πολιτική διαδικασία της εκπροσώπησης εστιάζεται στην χάραξη κυβερνητικής πολιτικής που να ανταποκρίνεται στις βουλήσεις, στις ανάγκες και στις απαιτήσεις του κοινού, στην ικανοποίηση εν τέλει των αναγκών και των συμφερόντων του ευρύτερου κοινού. 
• Για την αποτελεσματική οργάνωσή της σε ένα δημοκρατικό πολιτικό σύστημα απαιτείται η ύπαρξη των θεσμών διαμεσολάβησης, συνάρθρωσης και προώθησης αιτημάτων των ομάδων στα κέντρα επεξεργασίας του πολιτικού συστήματος  ώστε να παραχθούν οι προς εφαρμογή πολιτικές. 
• Επειδή τα προς εισαγωγή αιτήματα τα συναρθρώνουν και τα επεξεργάζονται φορείς πολιτικής διαμεσολάβησης, η διαδικασία είναι συγκρουσιακή και προκαλεί πολιτική ένταση. 
•  Ο «οίκος συμψηφισμού» των συμφερόντων των ατόμων και των ομάδων είναι το κομματικό σύστημα που αναλαμβάνει τη λειτουργία της οργάνωσης της γενικής γνώμης.
• Οι ανταγωνιστικές μορφές πολιτικής φιλτράρονται από τα διάφορα τμήματα των κομμάτων και μέσω αυτών στο στενότερο σύστημα διακυβέρνησης (νομοθετικό και εκτελεστικό σώμα), παρέχοντας θεσμοποιημένο χώρο σύγκρουσης σε ομάδες και συμφέροντα.
• Επίσης μπορούμε να θεωρήσουμε ότι όψεις της εσωτερικής κοινωνικής συμπεριφοράς όλων των υποομάδων της κοινωνίας αποτελούν πολιτικά συστήματα. 
•  Έτσι, οι οργανωμένες ομάδες θεωρούμενες ως «δομές εξουσίας» εμπίπτουν στο πεδίο της πολιτικής έρευνας. 
• Οργάνωση είναι «ένα σύστημα συνειδητά συντονισμένων δραστηριοτήτων ή δυνάμεων δύο ή περισσότερων προσώπων, που με βάση τη μεταξύ τους επικοινωνία αποσκοπούν στην  πραγμάτωση ενός συγκεκριμένου ή συγκεκριμένων στόχων.» Αυτά τα πρόσωπα εκλέγουν μια ηγετική ομάδα για τον ορθότερο συντονισμό των δραστηριοτήτων της οργάνωσης. Ο συγκεκριμένος ορισμός υποκρύπτει, βέβαια, μια α-ιστορικ και μη-πολιτισμική μεθοδολογική προσέγγιση.  Τα κυριότερα χαρακτηριστικά στοιχεία της ηγετικής ομάδας είναι:

1. Ηγετική ικανότητα

2. Οργανωτική ικανότητα

3. Διοικητική ικανότητα

4. Συντονιστική ικανότητα.

Για την ύπαρξη Πολιτικής απαιτείται
- «συμφωνία για την ανάγκη κοινωνικής συνύπαρξης μίας ομάδας, η οποία είναι αδιανόητη χωρίς κανόνες γενικής εφαρμογής και ισχύος»
 - «σύγκρουση αντιθέτων ή ανταγωνιστικών απόψεων για το ποιοι θα είναι οι κανόνες αυτοί».
Συνεπάγεται ότι τα πολιτικά κόμματα είναι τμήματα της κοινωνίας που πρέπει να επιτελούν δύο βασικότατες λειτουργίες:
* σύγκρουση, γιατί προωθούν ανταγωνιστικές πολιτικές
*ενσωμάτωση, γιατί η ανταγωνιστική αυτή αντιπαράθεση αφορά την ενιαία Πολιτική ενός οργανωμένου συνόλου.

Συνεχίζεται...


Θανάσης Τσακίρης

Είναι σκληρός ο ουρανός
1966       

 Στίχοι:   Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική:   Χρήστος Λεοντής

 Ερμηνεία: 1. Γιώργος Γαλάνης  
 Ερμηνεία: 2. Αλέκα Μαβίλη  
https://www.youtube.com/watch?v=1PDDu0S4MsU

Είναι σκληρός ο ουρανός
 κι η γειτονιά ρημάζει
 Πίνει το δάκρυ τη ζωή
 κι η φτώχεια αναστενάζει
 Λάσπωσε ο δρόμος ο στενός
 σπίτι και μοιρολόι
 Είναι σκληρός ο ουρανός
 για μας το φτωχολόι
 Πέφτει χαλάζι στα γιαπιά
 τρυπάει τη λαμαρίνα
 Κάνε κουράγιο εργατιά
 μη σε λυγίσ’ η πείνα


ΒΙΝΤΕΟ ΓΙ'  ΑΠΟΨΕ

Οι νέοι θέλουν να ζήσουν
Έτος: 1965

Διάρκεια: 100΄
Είδος: Δραματική
Εταιρία παραγωγής: Σταρ Φιλμ
Σκηνοθεσία: Νίκος Τζήμας
Σενάριο: Νίκος Τζήμας
Μουσική σύνθεση: Μίκης Θεοδωράκης
Φωτογραφία: Γιώργος Καβάγιας

Ηθοποιοί: Φαίδων Γεωργίτσης , Σύλβια Χατζηγεωργίου , Αλεξάνδρα Λαδικού , Μπέτυ Αρβανίτη , Νότης Περγιάλης , Χριστόφορος Νέζερ (I) , Φοίβος Ταξιάρχης , Βίλυ Δασκαλάκη , Σπύρος Σίμκας , Γιώργος Χαραλαμπίδης

Πλοκή: Ο Γιώργος και η Έφη συνδέονται με μια τρυφερή και δυνατή σχέση. Είναι η πρώτη τους αγάπη, ειλικρινής, αυθόρμητη, ανιδιοτελής. Ζουν στην επαρχία και κάνουν όνειρα. Η Έφη αγαπάει τα παιδιά και θέλει να γίνει δασκάλα. Ο Γιώργος θέλει να σπουδάσει Φυσική στο Πανεπιστήμιο. Έχουν στόχο να πετύχουν στις εξετάσεις και να βρουν μια δουλειά γιατί τα οικονομικά τους είναι δύσκολα. Η Κοινωνία όμως θα ορθώσει τραγικά εμπόδια σε αυτά τα απλά και ανθρώπινα όνειρα. Αξεπέραστες δυσκολίες που θα βάλουν σε κίνδυνο τα όνειρα και την ίδια την αγάπη τους...
Trivia: Η ταινία προβλήθηκε τη σαιζόν 1964-1965 και έκοψε 25.544 εισιτήρια. Ήρθε στην 86η θέση σε 93 ταινίες.



http://www.greek-movies.com/movies.php?m=4543

 

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ-ΤΕΤΑΡΤΗ 18/02/2015. ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΑΙΝΙΑΣ "ΠΑΝΔΩΡΑ" του Γιώργου Σταμπουλόπουλου

 

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ

 

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΒΟΛΩΝ

27η χειμερινή περίοδος 2014 – 2015

               

 

ΤΕΤΑΡΤΗ  18/02/2015

 

Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΠΑΝΔΩΡΑΣ ΣΤΗ ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ

 

Προβολή ταινίας

ΠΑΝΔΩΡΑ

του Γιώργου Σταμπουλόπουλου (ΕΛΛΑΔΑ, 2006, έγχρωμη, 97΄)

 

Θα ακολουθήσει συζήτηση με εισηγητές τους Γιώργο Σταμπουλόπουλο (σκηνοθέτη της ταινίας) και Κωστή Γκίκα (διευθυντή φωτογραφίας της ταινίας).

 

Γ΄ Κρατικό Βραβείο Ποιότητας και Κρατικό Βραβείο Ποιότητας Α΄ Γυναικείου Ρόλου στη Θεοδώρα Τζήμου.

 

ΤΕΤΑΡΤΗ στις 8:00 μ.μ.

στο Μουσείο Εθνικής Αντίστασης

(Λεωφ. Σοφ. Βενιζέλου και Μαρ. Αντύπα, Ηλιούπολη, λεωφορεία 237 από σταθμό μετρό ΔΑΦΝΗ και 201 από σταθμό μετρό ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ-Α. ΠΑΝΑΓΟΥΛΗΣ

Τηλ.: 2109941199, 2109914732, 6945405825, Ιστοσελίδα: www.klh.gr, E-mail: info@klh.gr)•

"Έφυγε" ο Λυκούργος Καλλέργης

Πλήρης ημερών, σε ηλικία 98 ετών, άφησε σήμερα την τελευταία του πνοή ο ηθοποιός Λυκούργος Καλλέργης, ο οποίος το τελευταίο διάστημα νοσηλευόταν στην εντατική του νοσοκομείου «Γ. Γεννηματάς». Η κηδεία του ηθοποιού θα γίνει το απόγευμα της Τρίτης 30 Αυγούστου, από το Α΄Νεκροταφείο, δημοσία δαπάνη.

Ο Λυκούργος Καλλέργης, επί εξήντα χρόνια, έπαιξε πάνω από 500 ρόλους, στο θέατρο, στον κινηματογράφο, στο ραδιόφωνο. Πέρασε στη σκηνοθεσία, δίδαξε νέους ηθοποιούς σε δραματικές σχολές, μετέφρασε θεατρικά έργα, δραστηριοποιήθηκε στο συνδικαλισμό, διετέλεσε βουλευτής του ΚΚΕ το 1977.

Καταγόταν από οικογένεια Κρητικών οπλαρχηγών και ήταν γιος του πρωτοπόρου σοσιαλιστή Σταύρου Καλλέργη, πρωτεργάτη της Εργατικής Πρωτομαγιάς στην Ελλάδα. Γεννήθηκε το 1914, στον Μυλοπόταμο Ρεθύμνου. Τέλειωσε τη μέση εκπαίδευση στην Αθήνα -όπου και ήρθε στα δέκα του χρόνια- και έκανε θεατρικές σπουδές στη δραματική σχολή της Λαϊκής Σκηνής του Κάρολου Κουν.

«Βασικά στο ξεκίνημα μου, με επηρέασε μεταξύ άλλων και η κρητική λογοτεχνία. Από τα πρώτα βιβλία που διάβασα στην Κρήτη στην παιδική μου ηλικία ήταν ο «Ερωτόκριτος» και η «Ερωφίλη». Ένιωσα έναν κόσμο ολόκληρο να ζωντανεύει και αυτό με συντάραξε», είχε πει σε συνέντευξή του.

Ίσως δεν ήταν τυχαίο ότι ο πρώτος του ρόλος στο θέατρο ήταν ο Πανάρετος στην «Ερωφίλη» του Χορτάτζη, που έπαιξε με τη «Λαϊκή Σκηνή» του Κάρολου Κουν το 1934.

Είχε επίσης αναφέρει ότι στα νεανικά του χρόνια, τον είχε συγκλονίσει η ανάγνωση των έργων του Ντοστογιέφσκι και αργότερα στο θέατρο ο Τσέχωφ, του οποίου έπαιξε και μετέφρασε τα περισσότερα θεατρικά έργα.

Στην πολύχρονη διαδρομή του στην ελληνική θεατρική σκηνή, ερμήνευσε ρόλους στην ελληνική και ξένη δραματουργία: αρχαία τραγωδία, Σαίξπηρ, Στρίντμπεργκ, Πιραντέλο, Γκόγκολ, Ο' Νηλ κ.α.

Κορυφαία στιγμή της καριέρας του ο ίδιος θεωρούσε τον «Τζων Γαβριήλ Μπόρκμαν» του Ίψεν, την «Ερωφίλη» του Χορτάτζη και την «Αντιγόνη» του Ανούιγ.

Υπήρξε ιδρυτικό μέλος και πρωταγωνιστής του Θεάτρου Τέχνης (1942-1950), όπου έμελλε να γνωρίσει την πρώτη σύζυγό του, επίσης ηθοποιό, Μαρία Φωκά, η οποία βρέθηκε συγκατηγoρούμενη το 1952 στη δίκη Μπελογιάννη. Μαζί της απέκτησε μια κόρη, ενώ από τον δεύτερο γάμο του με την ηθοποιό Τζένη Κολάρου, έναν γιο.

Ο Λυκούργος Καλλέργης , πρωταγωνίστησε στη συνέχεια σε πολλούς θιάσους του ελεύθερου θεάτρου και επί 18 χρόνια στο Εθνικό Θέατρο, στη Δραματική Σχολή του οποίου και διετέλεσε καθηγητής. Συνεργάστηκε με όλα τα «ιερά τέρατα» της ελληνικής θεατρικής σκηνής: Μαρίκα Κοτοπούλη, Κατερίνα Ανδρεάδη, Αιμίλιο Βεάκη, Κατίνα Παξινού, Αλέξη Μινωτή κ.ά.

Εξίσου σημαντική ήταν η πορεία του στον ελληνικό κινηματογράφο που ξεκίνησε το 1949 με τον «Κόκκινο βράχο» του Γρηγόρη Γρηγορίου και τελείωσε το 2001 με τον «Αλέξανδρο και Αϊσέ» του Δημήτρη Κολλάτου.

Συμμετείχε επίσης στις τηλεοπτικές διασκευές του βιβλίου του Νίκου Καζαντζάκη«Ο Χριστός ξανασταυρώνεται» (1975) και στους «Πανθέους» του ακαδημαϊκού Τάσου Αθανασιάδη (1977), παραγωγές που έγραψαν ιστορία στα τηλεοπτικά χρονικά.

Επίσης, υπήρξε πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Θεάματος - Ακροάματος καθώς και Αντιπρόεδρος του Ταμείου Συντάξεως Ηθοποιών.

Το 2007, αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτωρ του τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Συνέχεια στο http://www.enet.gr/?i=news.el.texnes&id=304908