Προχτές στην εκπομπή ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ (http://ilioupolisonline.gr/ilioupolisonair/J/14-kinimatografos-gia-panta/68-kinimatografos-gia-panta-2017-2018/384-29-3-2018-afieroma-sto-sinema-tis-kolomvias.html ) αναφέρθηκα στο σινεμά της Κολομβίας. Ένας από τους σημαντικούς σεναριογράφος της χώρας ήταν ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές .
Μια είδηση της βρετανικής εφημερίδας Guardian που αλίευσα από το twitter έλεγε ότι ο αδελφός του μεγάλου Λατινοαμερικανού λογοτέχνη Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές δήλωσε πως ο Νομπελίστας δεν μπορεί πια να γράψει γιατί πάσχει από γεροντική άνοια. Μερικές φορές τέτοιες ειδήσεις είναι πιο λυπητερές ακόμα και από την είδηση του θανάτου ενός προσώπου, όσο η επιστήμη δεν έχει ακόμη τα μέσα να μετριάζει τέτοιες καταστάσεις.
Ποιος είναι ο Μαρκές; Είναι διηγηματογράφος, σεναριογράφος και μυθιστοριογράφος και δημοσιογράφος. Καλύπτει μια μεγάλη γκάμα ενδιαφερόντων ενός «καθολικού συγγραφέα». Στη Λατινικη Αμερική όλοι τον αποκαλούν Γκαμπο. Γεννήθηκε την 6η Μαρτίου 1927 στην Aracataca της Κολομβίας που στα μυθιστορήματά του ονομάζεται Μακόντο. Οι γονείς του –που αντιμετώπιζαν την άρνηση της γιαγιάς του για το γάμο λόγω των συντηρητικών πολιτικών θέσεων του γαμπρού- τον άφηναν στους παππούδες απ’ τη μεριά της μητέρας για να τον ανατρέφουν όσο θα έλειπαν για δουλειές. Ο παππούς ήταν στρατιώτης και ήρωας του φιλελευθέρου κινήματος και του ενστάλλαξε την ιδεολογία της κοινωνικής δικαιοσύνης και του δίδαξε τη βαρύτητα της αξίας της ανθρώπινης ζωής. Ο πατέρας του ήταν φαρμακοποιός και πέθανε όταν ο Γκαμπριέλ ήταν 9 χρονών.
Το 1967 έγραψε το πιο διάσημο βιβλίο του που έχουμε μέσες άκρες όλοι μας διαβάσει, τα «Εκατό Χρόνια Μοναξιάς». Είναι κατ’ εξοχήν εκπρόσωπος του Λατινοαμερικανικού «μαγικού ρεαλισμού», δηλαδή της ανάμιξης στοιχείων του φανταστικού και του πραγματικού κατά τέτοιο τρόπο που να έχει υψηλό βαθμό πειστικότητας. Διηγείται την ιστορία εφτά γενεών μιας οικογένειας σε ένα φανταστικό χωριό της Κολομβίας. Ξεκινά με την ιστορία μιας οικογένειας που δεν μπορεί να φροντίσει τον «αλαφροΐσκιωτο» παππού της. Το βιβλίο πούλησε πάνω από 30 εκατομμύρια αντίτυπα και μεταφράστηκε σε 37 γλώσσες.
Το 1982 έλαβε τα Βραβείο Νόμπελ. Το δεύτερο πολυδιαβασμένο έργ9ο του είναι ο «Έρωτας στα Χρόνια της Χολέρας» που ουσιαστικά είναι η ιστορία του γάμου των γονιών του δοσμένη με σαρκασμό και χιούμορ για να δείξε τον αγώνα του πατέρα του να πείσει τον κατά τα άλλα φιλελεύθερο συνταγματάρχη και κυρίως της μητέρας της να συναινέσουν επιτέλους στο γάμο δυο ανθρώπων που αγαπιόντουσαν παράφορα. Βέβαια, τους μεταφέρει στην βαθιά τρίτη ηλικία ρίχνοντας μια μαγική-ρεαλιστική πινελιά.
Στο «Φθινόπωρο του Πατριάρχη» περιγράφει την προσωπικότητα ενός λατινοαμερικανού δικτάτορα που ουσιαστικά ήταν ο Μάρκο Περέζ Χιμένεθ της Βενεζουέλας που ταίριαζε και στο προφίλ του δικτάτορα της Χιλής Αουγκουστο Πινοσέτ.
Στο «Χρονικό ενός Προαναγγελθέντος Θανάτου» γράφει και ως μυθιστοριογράφος και ως ερευνητής-δημοσιογράφος που εξερευνά το θάνατο ενός παιδικού του φίλου το 1951 και αποκαλύπτει τη δολοφονία. Εδώ κάνει τη μεγάλη ανατροπή και η αφήγηση της ιστορίας αρχίζει από το τέλος. Το μυθιστόρημα έγινε κινηματογραφική ταινία το 1985 από τον Ιταλό σκηνοθέτη Φρατζέσκο Ρόσι.
Κατάλογος των έργων του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρές:
La hojarasca (Τα νεκρά φύλλα, 1955)
El coronel no tiene quien le escriba (Ο Συνταγματάρχης δεν έχει κανέναν να του γράψει, 1961)
La mala hora (Η κακιά ώρα, 1962)
Los funerales de la Mamá Grande (Η κηδεία της Μεγάλης Μάμα, 1962)
Cien años de soledad (Εκατό χρόνια μοναξιάς, 1967) ― ελλην.μετάφρ.Αγγ.Βερυκοκάκη-Αρτέμη (“Νέα Σύνορα”)
El otoño del patriarca (Το φθινόπωρο του Πατριάρχη, 1975)
Crónica de una muerte anunciada (Χρονικόν ενός προαναγγελθέντος θανάτου, 1981) ― ελλην.μετάφρ.Σωτηριάδου-Μπαράχας (“Νέα Σύνορα”)
El amor en los tiempos del cólera (Ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας, 1985) ― ελλην.μετάφρ.Σωτηριάδου-Μπαράχας (“Νέα Σύνορα”)
La aventura de Miguel Littín clandestino en Chile (Η περιπέτεια του Μιγκέλ Λιττίν, λαθραίου στη Χιλή’, 1986)
El general en su laberinto (Ο στρατηγός μες στο λαβύρινθό του, 1989)
Doce cuentos peregrinos (Δώδεκα διηγήματα περιπλανώμενα, 1992)
Del amor y otros demonios (Περί έρωτος και άλλων δαιμονίων, 1994)
Noticia de un secuestro (Η είδηση μιας απαγωγής, 1996)
Ανεμοσκορπίσματα
Ζω για να τη διηγούμαι
Οι θλιμμένες πουτάνες της ζωής μου
Θανάσης Τσακίρης
