Πέμπτη 7/3 στην εκπομπή ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ η Δάφνη Λιανάκη.

Την Πέμπτη, 7 Μαρτίου 2019 (7-8 μμ) στην εκπομπή ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ της Κινηματογραφικής Λέσχης Ηλιούπολης θα συνομιλήσουμε με την ηθοποιό Δάφνη Λιανάκη.

Σας περιμένουμε, όπως πάντα, στον φιλόξενο διαδικτυακό ραδιοσταθμό IlioupolisOnAir

http://www.ilioupolisonline.gr/radio/index.html 

Σύντομο Βιογραφικό

Η Δάφνη Λιανάκη είναι ηθοποιός.

Δείγμα της δουλειάς της είναι οι παραστάσεις Η αγάπη άργησε μια μέρα (2017), Η αγάπη άργησε μια μέρα (2018), Ο ξένος(2016), Παζολίνι (2018).

Tsakthan Daily 8/5/2018--Κράτος και Παγκοσμιοποίηση:10 μικροί Κάρολοι;

"Οπουδήποτε πηγαίνω, βρίσκω πως ένας ποιητής είχε έρθει εκεί πριν από εμένα".
― Sigmund Freud

Στην καθαρά μαρξιστική συζήτηση η παγκοσμιοποίηση, δηλαδή η απορρύθμιση των διεθνών ροών χρήματος και κεφαλαίων, θεωρείται μέσο για την αναδιοργάνωση του παγκόσμιου καπιταλισμού μετά την κρίση της δεκαετίας του 1970. Η αναδιοργάνωση αυτή συνεπάγεται την αναδιάρθρωση των κοινωνικών σχέσεων και των πολιτικών συστημάτων. Γι’ αυτό η παγκοσμιοποίηση γίνεται αντιληπτή ως στρατηγική ταξικής πάλης. Οι μαρξιστές της Σχολής της Ρύθμισης θεωρούν ότι κεντρικός στόχος αυτής της στρατηγικής είναι η διάλυση των πολιτικών δομών και των ταξικών σχέσεων που διαμορφώθηκαν ως χαρακτηριστικά στοιχεία της περιόδου του μεταπολεμικού φορντιστικού μοντέλου καπιταλισμού.  Κατά τον M. Aglietta, όπως και για τον Καρλ Μαρξ θεμέλιος λίθος του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής είναι η «μισθωτή εργασία» που είναι η βάση της εκμετάλλευσης και, ως εκ τούτου, της καπιταλιστικής συσσώρευσης. Η παγκοσμιοποίηση είναι η εδαφική επέκταση της μισθωτής εργασίας και της εκμετάλλευσης σε πλανητικό επίπεδο. Όμως, η παρέμβαση του κράτους είναι προϋπόθεση για την επέκταση του καπιταλισμού σε παγκόσμιο επίπεδο και δεν είναι δυνατή χωρίς αυτή. Το κράτος  διευρύνει την κοινωνία των πολιτών και αναδιαρθρώνει τις νόρμες της με νόμους, καταπίεση, εξαναγκασμό αλλά και κίνητρα. Για το λόγο αυτό προϋπόθεση είναι η ύπαρξη ισχυρών κρατών που θα εξασφαλίζουν τη διαχείριση των εγχώριων συγκρούσεων αλλά και των μεταξύ τους διαμαχών.

Έχοντας αυτή την προβληματική υπόψη, ας δούμε πώς βλέπει ο μεγάλος μαρξιστής ιστορικός Έρικ Χομπσπωμ την ιστορική εξέλιξη του κράτους στον καπιταλισμό και την παγκοσμιοποίηση. Στην Εποχή των Επαναστάσεων ο Χόμπσπωμ περιέγραψε την ανάδειξη των κύριων χαρακτηριστικών γνωρισμάτων του σύγχρονου νεωτερικού κράτους: συνεκτική και αδιάσπαστη επικράτεια, που διαθέτει σαφώς καθορισμένα σύνορα κυβερνώμενη από μία και μοναδική κυρίαρχη εξουσία, σύμφωνα με ένα ενιαίο θεμελιακό νομικό και διοικητικό σύστημα. Στην Εποχή του Κεφαλαίου δείχνει πώς αυτή η πολιτική υπερδομή διαδόθηκε και καθιερώθηκε σε όλη την Ευρώπη και πώς αλληλοκαλύφθηκαν συμπληρωματικά η οικοδόμηση του κράτους-έθνους και η ανάπτυξη και διάδοση του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής. Στην Εποχή της Αυτοκρατορίας εξιστορεί τη διαδικασία με την οποία ο κόσμος της καπιταλιστικής οικονομίας που διευρυνόταν «ως την άκρη αυτού του κόσμου» τεμαχίστηκε σε εχθρικές εθνικές οικονομίες που ανταγωνίζονταν για τα άμεσα υλικά οικονομικά κέρδη και συμφέροντά τους αλλά και για την εξίσου υλική πολιτική επιρροή στον κόσμο. Εκφράστηκε έτσι το «τέλος» της εντελώς ελεύθερης αγοράς και την ανάπτυξη του προστατευτισμού ως κρατικής πολιτικής και η αρχή της καπιταλιστικής οικονομικής συγκέντρωσης και της συγκεντροποίησης μέσω της κεφαλαιακής συσσώρευσης και, βεβαίως, του ιμπεριαλισμού ως άνοιγμα του δρόμου για την ανάφλεξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και της υλικής οικονομικής αυτάρκειας των κρατών που χαρακτήριζε την μεσοπολεμική περίοδο. Στην Εποχή των Άκρων ξεκινά με την οικονομική κρίση, την άνοδο του Φασισμού και του Ναζισμού, τη διεξαγωγή του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και καταλήγει με την «παρακμή-διάλυση» της εθνικής οικονομίας και του έθνους κράτους.  Συγκεκριμένα, ο Χομπσπωμ έγραψε: «…το εθνικό κράτος βρισκόταν σε άμυνα απέναντι σε μια παγκόσμια οικονομία που δεν μπορούσε να ελέγξει˙ απέναντι σε θεσμούς που είχε κατασκευάσει για να θεραπεύσει τη δική του διεθνή αδυναμία, όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση˙ απέναντι στην εμφανή χρηματοοικονομική του ανικανότητα να διατηρήσει τις υπηρεσίες του προς τους πολίτες που τόση αυτοπεποίθηση ανέλαβε μερικές δεκαετίες νωρίτερα˙ απέναντι στην πραγματική ανικανότητά του να διατηρήσει αυτό που, κατά τους ίδιους τους πολίτες του, ήταν μια κύρια λειτουργία του: τη διατήρηση του νόμου και της τάξης».


Hirsch J. (2000) “The concept of materialist state theory and regulation theory” στο Johannes Schmidt D. and Hersh J. (επιμ.) Globalization and Social Change. London, UK: Routledge.
  Aglietta M. (2000) A Theory of Capitalist Regulation: The US Experience.  London, UK: Verso.
  Eric Hobsbawm (1962) The Age of Revolution: Europe, 1789-1848. London, UK: Weidenfeld & Nicolson.
– (1975) The Age of Capital:1850-1875. London, UK: Weidenfeld & Nicolson.
– (1987) The Age of Empire: 1875-1914. London, UK: Abacus Books.
– (1994) The Age of Extremes: The Short Twentieth Century 1914-1991. New York, NY: Pantheon Books.
 
Θανάσης Τσακίρης




Για λόγους ταξικούς     
 
Στίχοι:   Χατζηφραγκέτα
Μουσική:   Χατζηφραγκέτα
Ερμηνεία: Χατζηφραγκέτα

Φέρνω ζάλη, λυρικά τεχνάσματα και πάλι σου'κανα τανα-που και μπουρδέλο το κεφάλι σε κόπαναν’ οι ρίμες μου σαν τον Μοχάμεντ Άλι και άμα δε σ'αρέσει άλλαξε κανάλι όπως πρώτα τα flows σκάνε σαν τα βαρελότα στις παραγωγές του Rasta όλοι κάνουνε την κότα κάνει τακουνάκι ο Ματεράτσι στον Ζαμπρότα πετάγεται ο Ντελ Πιέρο κι η μπάλα μπαίνει γκολ kill `em all παλιά όλοι ακούγανε metallica το ρίξαμε στους μπάφους στα συρτά και τα αμπντάλικα πήγα διακοπές στην Αστυπάλαια και κάηκα με τον Ντε Λα Φου μέσα σε κάτι ψαροκάικα που θα καταλήξει η κουβέντα με το Χάρη του είπα του μαλάκα πως δεν ξέρει να ραπάρει καλύτερα να πιάσει καμιά τίγρη σε σαφάρι να πίει κανένα γαρο-τσι με τον Μπουτάρη μακάρι να έφερνα εξάρες μ’ ενα ζάρι να σούταρα τη μπάλα και να πήγαινε δοκάρι και μέσα θέλω αβλέπει τη Βίκυ Φλέσσα να με ψήνει να με λιώνει σαν τοστάκι στη φριτέζα έχω σε αφίσα τον Τάκη, τον Φύσσα, τον Ζήση, τον Βρύζα, τη Λίζα κορνίζα θα πάω ν’ αγοράσω τον πύργο στην Πίζα, έμεινε τ'αμάξι γιατί χάλασε το τσοκ διαβάζει η Μαρία συνεχώς Καστοριάδη αυτή θα κάνει ντόκτορα και εγώ βαθιά στον Άδη μήπως παίζει κανά ζεζαλιζλε γι'αυτό το βράδυ;

Ίσως για λόγους ταξικούς και όχι μόνο, τρελό μωράκι του ουρανού για σένα λιώνω και το κεφάλαιο του Μαρξ που πήρα στην γιορτή σου εάν του είχες ρίξει μια ματιά, θα ήμουνα μαζί σου.

Είναι τα ρεφρέν μου σουξεδιάρικα το ξέρω, τι να κάνω ρε Μαρία που μακριά σου υποφέρω σ'είδα με ένα μαλάκα στο suzuki το pajero να σου απαγγέλει Ελύτη και Μολιέρο μα δε θα βρεις το νόημα μες στον Ουμπέρτο Έκο δε θέλει ο Χατζήγιαννος κομπρέσορα και echo, τσάμπα θέλει να τα δώσει και τον κόσμο να πορώσει απλό ο Βαγγελάκης θέλει πάλι να τα χώσει zero, zero, zero από Μαρόκο, τα μπιτ του Κατωμέρη θα σ'αφήσουνε στον τόπο δε θέλει γρηγοράδα μα το ραπ θέλει τρόπο το ξέρει ο Βαγγελάκης γι'αυτό τον πούλο μόκο τα τραγούδια σας χειρότερα και απ'το φορτούνε φόκο ακούνε τη δισκάρα κ έχουν πάθει κοκομπλόκο mc's κολλάνε εύκολα στον τοίχο με στόκο αναλαμβάνουν άλλοι μην μπαίνετε στον κόπο αν θέλεις να με φτάσεις πιες κανά red bull Billar (do) a tres bandas και όχι pool που το βρήκες ρε λαμόγιο του κουστούμι πιρ ντε πουλ ό,τι και να κάνεις ο Χάτζη θα'ναι κουλ

Ίσως για λόγους ταξικούς και όχι μόνο, τρελό μωράκι του ουρανού για σένα λιώνω και το κεφάλαιο του Μαρξ που πήρα στην γιορτή σου εάν του είχες ρίξει μια ματιά, θα ήμουνα μαζί σου.

Λοσπούα και πουλέπα και τη κότα λακαμάδες σκάει ο χατζήγιαννος που κάνει τους ραπάδες τανάπου, τα χώνει και αυτός στο κάπου κάπου του τελείωσαν τα ακόρντα και ξεκίνησε τα μπιτ, μου το είπαν δύο κουμούνια πως άλλο είναι η τρόικα και άλλο η περεστρόικα, τα βράδια με τακούνια όλοι σε φωνάζουν Μόνικα κινείσαι με ψευδώνυμα σου κλείνουνε το μάτι Γιαννάκη κάτσε φρόνιμα.
Welcome to the rock από τον Τζον Μέισον, τρέχεις να γλεντήσεις και φωνάζεις κύριε λέησον, έριξε χυλόπιτα η Λόλα στον Καρνέισον, σε κυνηγάνε οι ρίμες μου σαν ρόπαλο του baseball. Χι και Φι επιστροφή κινούμαι υπογείως θα με βρεις στα μπιλιαρδάδικα κυρίως ή στους αγανακτισμένους να πίνω καμιά μπύρα να κάνω πάντα τράκα χαρτάκια και αναπτήρα. Με Βύρων Φιδετζή και Σελιμά στο Ιεμά, Ραστά στην παραγωγή θα σε πείσω λακαμά. Άκου τα τραγουδάκια μας και άραξε μήπως παίζει κανά ζεζαλιζέ

Ίσως για λόγους ταξικούς και όχι μόνο, τρελό μωράκι του ουρανού για σένα λιώνω και το κεφάλαιο του Μαρξ που πήρα στην γιορτή σου εάν του είχες ρίξει μια ματιά, θα ήμουνα μαζί σου.
Τρώω τα μακαρόνια σαν τον Καπαμαρούν , πήγα τις προάλλες να πάρω μια βερμούδα και τρωω τα μακαρόνια σαν τον Καπαμαρούν.

https://www.youtube.com/watch?v=wbQTMfk_3vk


EΞΟΔΟΣ

ΙΔΡΥΜΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΖΟΓΓΟΛΟΠΟΥΛΟΥ
Δημοκρατίας 49, Π. Ψυχικό, 2106712210.

«Ουγκέτσου Μονογκατάρι» (Κέντζι Μιζογκούτσι, 1953) την Τρίτη 8/5, στις 17.30. Είσοδος ελεύθερη

Απόψε αυτοσχεδιάζουμε
Κωμωδία
«Θέατρο εν θεάτρω», με την υπόθεση να εκτυλίσσεται εντός κι εκτός σκηνής κατά τη διάρκεια των προβών μιας παράστασης
Studio Κυψέλης  αθηνόραμα Club

Μέχρι 13/5 Απόψε αυτοσχεδιάζουμε
Αρπακτικά
Κοινωνικό
Η Φ. βλέπει ένα όνειρο ή μήπως εφιάλτη; Μια σειρά απρόσμενων γεγονότων την οδηγούν σε μια περιπέτεια και η λογική της δοκιμάζεται...
Skrow

Μέχρι 5/6


ΕΝΤΟΣ

Τρίτη 8 Μαΐου
ALPHA
23:50
SNAKE EYES
Θρίλερ 1998 | Έγχρ. | Διάρκεια: 98'
Αμερικανο-καναδική ταινία του Μπράιαν Ντε Πάλμα με τους Νίκολας Κέιτζ, Γκάρι Σινίζ, Τζον Χερντ.Ένας διεφθαρμένος αστυνομικός με πολιτικές φιλοδοξίες που ερευνά τη δολοφονία του Υπουργού Άμυνας στη διάρκεια ενός πυγμαχικού αγώνα, ξεσκεπάζει μια συνωμοσία.

Με αδιαμφισβήτητη βιρτουοζιτέ (όπως στο μονοπλάνο της έναρξης), ο Μπράιαν Ντε Πάλμα επιχειρεί να δημιουργήσει μια φιλμική συμφωνία πάνω στο θέμα της προδοσίας και της διαφθοράς, αλλά και της σχετικότητας της αλήθειας. Μόνο που όλη αυτή η εκπληκτική σκηνοθετική ακρίβεια υπηρετεί ένα προβλέψιμο σενάριο, με αρκετές αναληθοφάνειες και χωρίς την αναμενόμενη κλιμάκωση της έντασης.

Tsakthan Daily 7/5/2018 -- Κράτος και Παγκοσμιοποίηση: "Οι θεσμοί θα προσπαθήσουν να διατηρήσουν το πρόβλημα στο οποίο είναι η λύση;

"Η φιλία βελτιώνει την ευτυχία και μειώνει τη δυστυχία, διπλασιάζοντας τις χαρές μας και διαιρώντας τη θλίψη μας".
- Μάρκος Τουλίους Κικέρωνας


Οι θεωρητικοί της «νέας θεσμικής ανάλυσης», όπως λέει το όνομά της, θέλουν να επαναφέρουν την θεσμική ανάλυση στην μελέτη της πολιτική και της οικονομίας και συγκεκριμένα στην έρευνα του φαινόμενου της παγκοσμιοποίησης. Παρ’ ότι όλες οι κοινωνίες του κόσμου αντιμετωπίζουν την ίδια πίεση στα πλαίσια της νεοφιλελεύθερης καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης καθεμία ξεχωριστά την αντιμετωπίζει με διαφορετικούς τρόπους στηριζόμενη στη διαφορετικότητα των θεσμικών και πολιτισμικών πλαισίων μέσα στα οποία λειτουργεί. Οι διαφορετικοί εγχώριοι θεσμοί έχουν τα δικά τους ξεχωριστά χαρακτηριστικά καθιστώντας έτσι το κράτος δυνατό (ή αδύναμο) να αντιμετωπίσει (ή να αντιμετωπίζει αρνητικά ή να υποχωρεί μπροστά) την παγκοσμιοποίηση, τις νέες προκλήσεις και καθήκοντα, και, τελικά, να παράγει διαφορετικά κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά αποτελέσματα.

Αυτοί οι συγγραφείς θεωρούν ότι το έθνος-κράτος μπορεί να επωφεληθεί από την παγκοσμιοποίηση υπερβαίνοντας τους περιορισμούς που του θέτει. Αυτό συμβαίνει καθότι, κατά τη γνώμη τους, η παγκοσμιοποίηση ευνοεί τη συγκρότηση και εφαρμογή συνεκτικών στρατηγικών -είτε νεοφιλελεύθερων είτε σοσιαλδημοκρατικών. Σε χώρες όπου η σοσιαλδημοκρατία προωθεί συναινετικούς θεσμούς τριμερούς συνεργασίας κράτους, εργοδοτών και εργαζομένων και υπάρχει υψηλά ειδικευμένο εργατικό δυναμικό, οι επιχειρήσεις κερδίζουν από την επένδυση και όχι λόγω ύπαρξης χαμηλών φορολογικών συντελεστών ή φτηνών χεριών. Έτσι, συμφωνούν με τους σκεπτικιστές όσον αφορά τη δυνατότητα παρέμβασης του κράτους στις οικονομικές και κοινωνικές υποθέσεις αλλά διαφωνούν με αυτούς όσον αφορά την απόρριψη της παγκοσμιοποίησης ως «μύθου» καθώς θεωρούν ότι η παγκοσμιοποίηση είναι κρίσιμης σημασίας παράγοντας και προωθητική δύναμη για την κοινωνική αλλαγή.

Θανάσης Τσακίρης

Για έναν ελεύθερο άνθρωπο - 1983     
 
Στίχοι:   Μάνος Χατζιδάκις
Μουσική:   Μάνος Χατζιδάκις
Ερμηνεία: Βασίλης Λέκκας

Τραγουδάς άλλο σκοπό:
δεν μπορεί να `σαι δικός μας.
Μέθυσε με το κρασί.
Έμαθα να σ’ αγαπώ,
αν και είσ’ αντίθετός μας.
Μάθε το καλά κι εσύ:

είτε λίγοι, είτε πολλοί,
είναι κρίμα την ψυχή μας
να τη λιώνουν σαν κερί.
Ας κοιτάξουμε μαζί
να σκοτώσουμ’ ένα τέρας,
που παντού μάς απειλεί.

Γιατί, αλήθεια, Ελευθερία,
γεννημένη από σεισμούς,
είναι έξω από τα κράτη
κι έξω απ’ τους θεσμούς.
Έχει απ’ τον ήλιο κάτι
κι από τους αστερισμούς.

Γιατί, αλήθεια, Ελευθερία,
γεννημένη από σεισμούς,
είναι έξω από τα κράτη
κι έξω απ’ τους θεσμούς.
Έχει απ’ τον ήλιο κάτι
κι από τους αστερισμούς.

Είναι άδικο οι πολλοί
να μισούν το πέταγμά μου.
Άσε να `μ’ ένα πουλί.
Ούτ’ εγώ δεν ωφελεί
να σε καίω με τη φωτιά μου.
Σβήσε με μ’ ένα φιλί.

Είναι άδικο οι πολλοί
να μισούν το πέταγμά μου.
Άσε να `μ’ ένα πουλί.
Ούτ’ εγώ δεν ωφελεί
να σε καίω με τη φωτιά μου.
Σβήσε με μ’ ένα φιλί.

Γιατί, αλήθεια, Ελευθερία,
γεννημένη από σεισμούς,
είναι έξω από τα κράτη
κι έξω απ’ τους θεσμούς.
Έχει απ’ τον ήλιο κάτι
κι από τους αστερισμούς.

Γιατί, αλήθεια, Ελευθερία,
γεννημένη από σεισμούς,
είναι έξω από τα κράτη
κι έξω απ’ τους θεσμούς.
Έχει απ’ τον ήλιο κάτι
κι από τους αστερισμούς.


https://www.youtube.com/watch?v=4VuFLsLoaMQ




ΕΞΟΔΟΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Είσ.: € 5.

Δευτέρα 7

Τριανόν, Κοδριγκτώνος 21, Βικτώρια, 2108215469.

19.00 Δαμάζοντας τα Κύματα (Λαρς φον Τρίερ, 1996)


ΑΛΚΥΟΝΙΣ
Ιουλιανού 42-46, Βικτώρια, 2108220008.

«Η Γη» (Αλεξάντρ Ντοβζένκο, 1930) τη Δευτέρα 7/5, στις 21.00, συνοδεία ζωντανής μουσικής από τους Silent Move. Είσ.: € 7.



Η Καταγωγή των Σάμι
Sameblod / Sami Blood

Δραματική 2016 | Έγχρ. | Διάρκεια: 110'
Νορβηγοσουηδική ταινία, σκηνοθεσία Αμάντα Κέρνελ με τους: Λένε Σεσίλια Σπάροκ, Μία Έρικα Σπάροκ, Μάι - Ντόρις Ρίμπι
Επιστρέφοντας απρόθυμα στη Λαπωνία για την κηδεία της αδερφής της, με την οποία ήταν εντελώς αποξενωμένες, η Κριστίνα θυμάται τα παιδικά της χρόνια εκεί, στο ειδικό οικοτροφείο που σπούδαζε μαζί με τα άλλα κορίτσια της φυλής της.

Το αηδόνι και το τριαντάφυλλο
Δραματοποιημένο Μυθιστόρημα του Όσκαρ Ουάιλντ
Διαρκεια : 70 '
Σκηνοθ.:Δ. Κίτσος
Ερμηνεύουν: Θ. Τζήμου, Β. Δημητριάδου, Χρ. Κοτταράκου. Κοστ.: Ελ. Αράπογλου.

Ένα συμβολικό παραμύθι για τη δύναμη της αγάπης και την ευτυχία που βρίσκεται στα απλά πράγματα


ΕΝΤΟΣ


ΕΡΤ2
Μεγάλες Νύχτες, Μικρές Μέρες του '68
07/05/2018 21:00 - 22:45 ( 105') κατάλληλο, επιθυμητή η γονική συναίνεση
Κατηγορία: Ντοκιμαντέρ, Σκηνοθεσία: Γουίλιαμ Κλάιν
Ντοκιμαντέρ γαλλικής παραγωγής, 2007. Ο Μάης του '68, μέσα από την ματιά του Αμερικανού φωτογράφου Γουίλιαμ Κλάιν. Η κάμερα του φωτογράφου μας μεταφέρει με μοναδικό τρόπο μέσα στην ατμόσφαιρα των δρόμων του Παρισιού.

SundanceTV
The Queen Of Ireland
07/05/2018 23:00 - 00:25 ( 85') κατάλληλο, απαραίτητη η γονική συναίνεση
Κατηγορία: Ντοκιμαντέρ, Σκηνοθεσία: Κόνορ Χόργκαν
Ντοκιμαντέρ για τη ζωή της Ιρλανδής drag queen Ρόρι Ονίλ, της γνωστής ως Πάντι Μπλις, με φόντο το ιστορικό δημοψήφισμα σχετικά με την ισότητα του γάμου για ζευγάρια του ίδιου φύλου στην Ιρλανδία. (2015)

Tsakthan Daily 6/5/2018 --Κράτος και Παγκοσμιοποίηση: Μια διαδικασία εν τω γίγνεσθαι

"Ο δογματισμός και ο σκεπτικισμός είναι και οι δύο, κατά μία έννοια, απόλυτες φιλοσοφίες. Κάποιος είναι βέβαιος ότι γνωρίζει, ο άλλος δεν ξέρει. Αυτό που η φιλοσοφία πρέπει να διαλύσει είναι η βεβαιότητα, είτε της γνώσης είτε της άγνοιας. "– Bertrand Russell

Οι θεωρητικοί της τάσης της «πολυσύνθετης παγκοσμιοποίησης» τονίζουν ότι η παγκοσμιοποίηση δεν είναι μια παγιωμένη κατάσταση αλλά μια διαδικασία εν τω γίγνεσθαι. Συμφωνούν με τους σκεπτικιστές ότι το εμπόριο και οι επενδύσεις δεν ρέουν παρά μόνο στο τρίγωνο Βόρεια Αμερική-Ευρώπη-Ιαπωνία αλλά τονίζουν ότι η άνοδος των εμπορικών περιφερειακών μπλοκ αποτελεί μέρος της ευρύτερης διαδικασίας παγκοσμιοποίησης.  Από αυτή την άποψη, χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της Ε.Ε. που απαιτεί το άνοιγμα των αγορών των κρατών που έχουν ζητήσει να ενταχτούν σε αυτήν και την υιοθέτηση των νεοφιλελεύθερων επιλογών πολιτικής. Συμφωνούν, επίσης, ότι ο βαθμός ολοκλήρωσης των οικονομιών βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο με αυτό των αρχών του 20ού αιώνα μόνο που τώρα είναι πολύ βαθύτερη καθόσον δεν πρόκειται απλώς για το άνοιγμα των αγορών για τα προϊόντα και τις υπηρεσίες αλλά για την παραγωγή τους στις τρίτες χώρες. Π.χ. η παραγωγή των αυτοκινήτων της Ford γίνεται μόνο κατά το ¼ στις ΗΠΑ ενώ τα ¾ στις χώρες του τρίτου κόσμου και είναι χαρακτηριστικό ότι σε ένα μοντέλο δόθηκε η ονομασία Mondeo. Αυτό δε σημαίνει πως δεν υπάρχουν σύνορα.

Υπάρχουν ακόμη σημαντικές ανισότητες στον παγκόσμιο οικονομικό χάρτη και κάθε δραστηριότητα «γειώνεται» σε συγκεκριμένο τόπο. Πρόκειται, λοιπόν, για μια αναδιαμόρφωση της εξουσίας και των συσχετισμών δύναμης σε όλα τα επίπεδα.  Άλλοι συγγραφείς αυτής της τάσης εξετάζουν τις διαδικασίες της παγκοσμιοποίησης σε πολιτικό, κοινωνικό και πολιτιστικό επίπεδο και όχι μόνο στο οικονομικό, όπως κάνουν οι globalists. Ένα βασικό στοιχείο που διαμορφώνεται στη διάρκεια των δύο τελευταίων δεκαετιών είναι η δημιουργία και αφύπνιση μιας «παγκόσμιας συνείδησης», κάτι που φαίνεται με τις παγκόσμιου χαρακτήρα κινητοποιήσεις για μια εναλλακτική παγκοσμιοποίηση, για τις παγκόσμιες αντιπολεμικές πορείες, τις οικολογικές εξεγέρσεις εναντίον της επιδείνωσης της περιβαλλοντικής κρίσης που εντείνεται με την ανεξέλεγκτη δράση πολυεθνικών εταιριών, όπως για παράδειγμα οι διεθνείς κινητοποιήσεις εναντίον των μεταλλείων χρυσού. Όλα αυτά έχουν συνέπειες για το κράτος-έθνος.

 Οι συγγραφείς της τάσης απορρίπτουν έντονα την άποψη των globalists για το «τέλος του έθνους-κράτους» αλλά δεν παραβλέπουν τις αλλαγές που λαμβάνουν χώρα στο ρόλο του κράτους. Το κράτος δεν παραχωρεί μόνο προς τα πάνω, δηλαδή στις περιφερειακές ενώσεις ή στις διεθνείς ΜΚΟ, δικαιώματα, εξουσίες και αρμοδιότητες αλλά και προς τα κάτω αποκεντρώνοντας τες είτε σε νομαρχίες, δήμους και περιφέρειες είτε σε σε ομάδες της λεγόμενης «κοινωνίας πολιτών» όπως τα επιμελητήρια, τα εργατικά συνδικάτα και οι εργοδοτικές ενώσεις που τους έχουν εκχωρηθεί αρμοδιότητες διαχείρισης και λειτουργίας προγραμμάτων επαγγελματικής επιμόρφωσης και εκπαίδευσης. Πλαγίως δε, εξουσίες και αρμοδιότητες αποκτούν οι μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις που μπαίνουν στους τομείς της ιδιωτικής εκπαίδευσης και της πληροφορικής. Το πέρασμα εξουσιών στις δυνάμεις της αγοράς σημαίνει πως ασκούνται συνεχείς πιέσεις για την αύξηση της έντασης του ανταγωνισμού μεταξύ των κρατών ώστε να δίνεται έμφαση και προτεραιότητα στην (ανταγωνιστική) οικονομία και όχι στην ικανοποίηση κοινωνικών αναγκών και στην αναδιανομή του πλούτου.  Γι’ αυτό θεωρούν λανθασμένη τη θεωρία των σκεπτικιστών και όσον αφορά την άποψή του για τη «γενναιοδωρία» του κράτους ως προς τις κυβερνητικές δαπάνες που αφορούν το περασμένο στάδιο της ανάπτυξης του κράτους πρόνοιας το οποίο οι νεοφιλελεύθεροι συρρίκνωσαν σε συνδυασμό με τη δημογραφική πίεση και τη  χαμηλή αύξηση των οικονομικών μεγεθών.

Held D., McGrew, Goldblatt D., Perraton J. (1999) Global Transformations: Politics, Economics and Culture. Cambridge, UK: Cambridge University Press
Breslin S. and Higgott R. (2000) “Studying Regions: Assessing the New, Learning from the Old” in New Political Economy 5 (3) November σελ 333-353
 Dicken P. (2003) Global Shift: Reshaping the Global Economic Map in the 21st Century,  London, UK: Sage..
 Τσακίρης Θ. (2008) « Ό,τι είναι χρυσό δεν λάμπει: διεθνείς κοινωνικές κινητοποιήσεις ενάντια στα χρυσορυχεία». Περ. Προσεχώς, τεύχος 19, σελ. 8-10.
 Cerny P.G. (1997) “Paradoxes of the Competition State: The Dynamics of Political Globalization”, Government and Opposition, 32 (2) σελ. 251-74.
  Hall P. and Soskice D. (2001) “Introduction” in Hall P. and Soskice D. (eds.) Varieties of Capitalism: The Institutional Foundation of Comparative Advantage. Oxford, UK: Oxford University Press
Weiss L. (2003) States in the Global Economy: Bringing Domestic Institutions Back In. Cambridge, UK: Cambridge University

Θανάσης Τσακίρης




Σιγουριά - 1996     
 
Στίχοι:   Active Member
Μουσική:   B.D Foxmoοr
Ερμηνεία: Active Member


Κακό πράγμα η σιγουριά τελικά άκου που σου λέω
εγώ που πληρώνω ακόμα για όλα εκείνα που δε φταιω
δεν άραξα ποτέ να βολευτώ σε όσα είχα κοντά μου
δε μοιράστηκα ποτέ τα όνειρά μου.
Με εκείνους και καλά τους βολεμένους
εγώ έψαχνα το δάκρυ κάπου αλλού, στους πληγωμένους
απ’ όλα εκείνα που μουλιάζουν το μυαλό μας
που γεμίζουν ένα ψέμα με χαρά για το εγώ μας.

Στάθηκα απέναντι από εκείνα που μου `τάζαν
που μου χαλάγαν τη ζωή και με τρομάζαν
γιατί είναι τόσο ψυχρό και βέβαιο το πάθος
που δε σηκώνει λάθος.
Και με απόγνωση βαθιά κοιτάω να μην καταντήσω
να πληρώνω λύτρα για να πάρω τη ζωή μου πίσω
Βάζω στοίχημα λοιπόν όλα τα όνειρά μου
και τρέχω πάλι μακριά απ’ τη σιγουριά μου.

Και έτσι στο έργο που κυλάει σήκωσε λίγο τη ματιά σου
είναι ο ρόλος σου μικρός βάλε λόγια ρε δικά σου
ζήσε περήφανη ζωή και άσε το δράμα
Διώξε το φόβο μακριά δεν έχει όρια το θαύμα.
Πες ότι θέλεις να πετάξεις κι ας μεγάλωσες στο χώμα
πάρε μαύρο και λευκό, φτιάξε ένα δικό σου χρώμα
κάνε φίλους που δεν έχουν λησμονήσει
εκείνο το παιδί που δεν έχει ακόμα αρχίσει
να μετράει τις αναμνήσεις και τη λύπη του να φτύνει
να ζητάει απ’ τη στιγμή μεγαλείο και να κρίνει
ό, τι του δίνει μια εικόνα τυλιγμένη μ’ ένα ψέμα
ένα τίποτα που αρκεί για να γίνει πρώτο θέμα.
Μα εκεί χαμένος στην ασφάλεια της λήθης
να φωνάζει η ψυχή του «Ρε, ηλίθιε, δε με πείθεις!»

Θέλω μια άνοιξη από δάκρυα, πίστεψέ το, είναι η σειρά σου
σ’ αγαπάει η ζωή φύγε ρε απ’ τη σιγουριά σου.

Τη σιγουριά που μου έδινες Θεέ μου δεν πήρα ποτέ μου
είχα παρέα τον πόνο στα ταξίδια μου εγώ
τριγύρω μου όλα γνωστά σαν το αύριο, το χθες μου
να μου κλείνουν το στόμα μα δεν λέω να πνιγώ.



https://www.youtube.com/watch?v=Mc9DELD6qKw



ΕΞΟΔΟΣ

Ο Κύριος και η Κυρία Αντελμάν 
Monsieur et Madame Adelman


Δραματική κομεντί 2017 | Έγχρ. | Διάρκεια: 120'
Γαλλοβελγική ταινία, σκηνοθεσία Νικολά Μπεντός με τους: Ντενί Πονταλιντές, Πιέρ Αρντιτί, Ντοριά Τιλιέ, Νικολά Μπεντός

Η σύζυγος ενός διάσημου συγγραφέα, ο οποίος μόλις έχει πεθάνει, διηγείται σε έναν δημοσιογράφο την κοινή τους ζωή για σχεδόν μισό αιώνα και την αλήθεια πίσω από το λογοτεχνικό θρύλο που συνοδεύει τον άντρα της.

Από κοινού 
Performance
Μια διαδραστική παράσταση στην οποία ηθοποιοί και θεατές δημιουργούν επιτόπου μια αυτοσχεδιαστική ιστορία και την παρουσιάζουν
Παλμός Χώρος Έκφρασης & Θεραπείας

Από 6/5 Μέχρι 25/6
Πρεμιέρα: 6/5/2018


ΕΝΤΟΣ


Κυριακή 6 Μαΐου
COSMOTE CINEMA 1HD/COSMOTE TV
21:00
Η Τριλογία της Απόκλισης: Αφοσίωση
The Divergent Series: Allegiant
Περιπέτεια 2016 | Έγχρ. | Διάρκεια: 110'
Αμερικανική ταινία του Ρόμπερτ Σβέντκε, με τους Σάιλιν Γούντλι, Τέο Τζέιμς, Οκτάβια Σπένσερ.Παρά τις αυστηρές απαγορεύσεις του νέου καθεστώτος, η Τρις, ο Φορ και τρεις ακόμα σύντροφοί τους περνούν στην εξωτερική πλευρά του φράκτη και περιπλανιούνται σε μια έρημη, κατεστραμμένη γη. Όμως, κάποιοι τους περιμένουν εκεί έξω…

«FRIDA ΚΙ ΑΛΛΟ» (ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ)

«FRIDA ΚΙ ΑΛΛΟ» (ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ)

Φρίντα Κάλο.

Μια γυναίκα εκρηκτική, αδάμαστη, πεισματάρα, αισθησιακή, ερωτική, με έντονο βλέμμα, που δεν

το έβαζε εύκολα κάτω. Που ζούσε και προσέγγιζε τον εαυτό της μέσα από την τέχνη της και τα

τραύματά της. Που μέσα από τα έργα της ζωγράφιζε το περίγραμμα της μοίρας της.

Ένας παθιασμένος έρωτας με τον διάσημο ζωγράφο Ντιέγκο Ριβιέρα και η πολυκύμαντη

σχέση τους. Και κάπου εμβόλιμα ο Τρότσκι.

Το σώμα, ο πόνος, η οδύνη, οι πίνακες, οι έρωτες, οι σκέψεις, η δύναμη της θέλησης για ζωή. Μια

δύναμη που νικά το πόνο και που την ωθεί να δημιουργήσει ένα μοναδικό έργο. Μια γυναίκα στρατευμένη

στο επαναστατικό κίνημα. Που παραμένει ακόμα και σήμερα το ιδιαζόντως ελκυστικό σύμβολο της

ελευθερίας και της ανεξαρτησίας από τα επιβεβλημένα κοινωνικά πρότυπα.

«Σεβασμός στη ζωή είναι να τραβάμε γραμμή και να βάζουμε όρια», λέει σε μια στιγμή της παράστασης. Μια ωραία

παράσταση, από τους «Fly Theatre», στο Θέατρο 104 (κάθε Τετάρτη και Πέμπτη, μέχρι τέλη Μάρτη), που μιλά

για τη ζωή της σπουδαίας ζωγράφου, Φρίντα Κάλο, δοσμένη με χιούμορ και αυτοσαρκασμό. Εξαιρετική η

χρησιμοποίηση του ηλεκτρονικού σκηνικού. Μια φίλη πολύ εύστοχα παρατήρησε πως «Η Κατερίνα Δαμβόγλου,

ως Φρίντα Κάλο, είναι καταιγιστική. Ο τρόπος δε που χρησιμοποιεί την τεχνολογία ο Robin Beer και δημιουργεί τα σκηνικά, είναι εντυπωσιακός!!».

                                                           Δημήτρης Κατσορίδας

Πέμπτη 15/3 (6-7) στην εκπομπή ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ η ηθοποιός ΧΑΡΙΣ ΣΥΜΕΩΝΙΔΟΥ

Την Πέμπτη, 15 Μαρτίου 2018 (6-7 μμ) στην εκπομπή ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ της ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΛΕΣΧΗΣ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ φιλοξενούμε και συζητούμε με την ηθοποιό ΧΑΡΙΣ ΣΥΜΕΩΝΙΔΟΥ. 

​

H Χάρις Συμεωνίδου είναι πτυχιούχος υποκριτικής του Πανεπιστημίου Queen Margaret του Εδιμβούργου (B.A. in Performing  Arts ). Επίσης είναι πτυχιούχος Οικονομικών Σπουδών ( Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών), με Μάστερ & Διδακτορικό στη Δημογραφία (London School of Economics).Συμμετείχε στο 3ο και 4ο Διεθνές Φεστιβάλ Θεάτρου «Infomat» που διοργανώνει το Θέατρο των Αλλαγών όπου έκανε μαθήματα υποκριτικής, φωνητικής, κινησιολογίας και μιμικής.  Κυριότεροι καθηγητές της ήταν: D. Barker , F. Walot, M. Porter, I. Peranic , L. Wilson Smiley,  G. Foreman, M. Malka, του, M.P. Mackenzie , L. Gordon.  Έκανε μαθήματα υποκριτικής μέσω φωνής με καθηγήτρια τη Μίρκα Γεμεντζάκη. Περισσότερα στο http://quintatheater.blogspot.gr/2016/04/london-school-of-economics.html

Σας περιμένουμε, όπως πάντα, στον φιλόξενο διαδικτυακό ραδιοσταθμό IlioupolisOnAir

http://www.ilioupolisonline.gr/radio/index.html 

Χορηγός: μεζεδοποτείο ΑΕΡΟΣΠΟΡΟΣ

“Charlie…….συναντώντας τον κύριο Chaplin” στην Ηλιούπολη

Η Καλλιτεχνική Ομάδα “ARTIBUS-ισορροπία ανάμεσα στην τέχνη και την ύπαρξη” παρουσιάζει στις 26,27 Ιανουαρίου & στις 2,3 Φεβρουαρίου την παράσταση “Charlie…….συναντώντας τον κύριο Chaplin” στο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ (Σοφοκλή Βενιζέλου & Κουντουριώτου-πίσω από το ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ)

ΠΑΙΖΟΥΝ:

ΑΝΝΑ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΥ………………..CHARLIE CHAPLIN

MANOΣ ΚΟΝΤΑΞΑΚΗΣ, ΑΓΛΑΙΑ ΜΗΛΙΩΝΗ, ΣΠΥΡΟΣ ΒΑΣΣΑΛΟΣ,

ΑΡΑΞΗ ΤΑΤΕΟΣΙΑΝ, ΓΙΑΛΕΝΑ ΚΛΕΙΔΑΡΑ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

& Ο ΕΝΤΟΥ ΛΟΥΤΣΕΝΑ ………………..…ΦΙΓΟΥΡΑ CHARLIE

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: ΑΝΝΑ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΥ – ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΒΑΡΟΤΣΑΚΗΣ

ΧΟΡΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΑΝΝΑ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΥ

ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ/ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΚΟΜΜΑΤΙΩΝ: ΗΡΑ ΤΖΙΜΟΠΟΥΛΟΥ

ΚΟΥΣΤΟΥΜΙΑ: ΣΑΠΦΩ ΣΑΡΑΝΤΟΥ

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΣΚΗΝΙΚΩΝ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ

ΦΩΤΑ-ΚΟΝΣΟΛΑ: ΜΑΚΗΣ ΤΣΕΚΟΥΡΑΣ-ΣΠΥΡΟΣ ΚΟΝΤΑΚΗΣ

ΑΙΣΘΗΤΙΚΟΣ ΜΑΚΙΓΙΑΖ: ΝΑΤΑΣΑ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ

ΚΟΜΜΩΣΕΙΣ: ΕΡΩΦΙΛΗ ΑΝΤΩΝΑΚΗ

ΜΟΝΤΑΖ ΕΙΚΟΝΩΝ & ΤΑΙΝΙΩΝ:ΓΙΑΝΝΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΝΔΡΙΝΟΣ

ΣΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ARTIBUS ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ & Η ΕΥΗ ΧΡΥΣΟΦΟΥ

ARTIBUS= Συμβολική παράσταση από μια ζωγραφική της Αναγέννησης από τον

                 Lorenzo Lotto (πορτρέτο ενός άνδρα) & συμβολίζει την ιδέα της

                 Πλατωνικής ισορροπίας ανάμεσα στην πνευματική και τις φυσικές πτυχές

                 των δραστηριοτήτων και την ύπαρξη του ανθρώπου.

ARTIBUS= Ισορροπία ανάμεσα στην τέχνη & την ύπαρξη.

ARTIBUS= Επιγραφή ενός διάσημου εκθεσιακού χώρου τέχνης στη Βαρσοβία.

ARTIBUS= Η συνάντηση όλων των τεχνών.

“………από μικρή το σώμα μου, η ψυχή μου, το μυαλό μου, άκουγε μουσική και ήθελε να χορεύει, η καλύτερη διασκέδασή μου ήταν να παρακολουθώ μεγάλα κλασικά έργα χορού, έκανα μακρινά ταξίδια, γι’αυτό και αποφάσισα να σπουδάσω χορό. Σε αυτόν τον μεγάλο αγώνα είχα πάντα δίπλα μου πιστή σύντροφο την οικογένειά μου. Όνειρό μου πάντα ήταν να κάνω μια δική μου δουλειά πάνω σε αυτή την υπέροχη φιγούρα του Charlie. Έχοντας δίπλα μου ταλαντούχα παιδιά, έναν άνθρωπο με άψογη σκηνοθετική αντίληψη, μια αδελφική φίλη μουσικό, δημιούργησα τον δικό μου κόσμο και έφτιαξα τον δικό μου Charlie…………έρχομαι κοντά σου Charlie…..ακολουθήστε με και εσείς…………”      ΑΝΝΑ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΥ.

“…….Λόγος, κίνηση, εικόνα, συμπεριφορά, ένας κόσμος που χωρίς αυτά θα ήταν απλά μια φωτογραφία…όλα θα έμοιαζαν κολλημένα. Μιλάμε, κινιόμαστε, δημιουργώντας μια διαφορετικότητα που σκοπό έχει να προσδιορίσει, μια άλλη ποιότητα ζωής ισορροπώντας-εύθραστα είναι αλήθεια- ανάμεσα στην τέχνη και στην ύπαρξη….ίσως ο απώτερος σκοπός μας είναι να δημιουργήσουμε συνδυάζοντας όλα αυτά, μια γέφυρα ανάμεσα στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, γεμάτη με ιστορίες και εμπειρίες. Σκοπός μας είναι η συνεργασία όλων των ομάδων της πόλης και μεγάλη μας ελπίδα η κοινή δράση και όχι ο ανταγωνισμός για την ανάδειξη της τέχνης σαν έκφραση ισορροπίας σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς.

Δεν είναι τυχαία η επιλογή του να συναντήσουμε τον κ.Chaplin όχι μόνο μέσα από τους κωμικούς του χαρακτήρες αλλά από την βαθύτερη προσέγγισή του στα κοινωνικά προβλήματα.

Η σουρεαλιστική του τρέλα είναι άμυνα και παρηγοριά στη σημερινή τρέλα της εποχής. Ίσως γυρίσαμε πίσω αντί να πάμε μπροστά και απλά προχωρήσαμε ξεχνώντας την αθωότητά μας………………”   ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΒΑΡΟΤΣΑΚΗΣ.