"Οπουδήποτε πηγαίνω, βρίσκω πως ένας ποιητής είχε έρθει εκεί πριν από εμένα".
― Sigmund Freud
Στην καθαρά μαρξιστική συζήτηση η παγκοσμιοποίηση, δηλαδή η απορρύθμιση των διεθνών ροών χρήματος και κεφαλαίων, θεωρείται μέσο για την αναδιοργάνωση του παγκόσμιου καπιταλισμού μετά την κρίση της δεκαετίας του 1970. Η αναδιοργάνωση αυτή συνεπάγεται την αναδιάρθρωση των κοινωνικών σχέσεων και των πολιτικών συστημάτων. Γι’ αυτό η παγκοσμιοποίηση γίνεται αντιληπτή ως στρατηγική ταξικής πάλης. Οι μαρξιστές της Σχολής της Ρύθμισης θεωρούν ότι κεντρικός στόχος αυτής της στρατηγικής είναι η διάλυση των πολιτικών δομών και των ταξικών σχέσεων που διαμορφώθηκαν ως χαρακτηριστικά στοιχεία της περιόδου του μεταπολεμικού φορντιστικού μοντέλου καπιταλισμού. Κατά τον M. Aglietta, όπως και για τον Καρλ Μαρξ θεμέλιος λίθος του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής είναι η «μισθωτή εργασία» που είναι η βάση της εκμετάλλευσης και, ως εκ τούτου, της καπιταλιστικής συσσώρευσης. Η παγκοσμιοποίηση είναι η εδαφική επέκταση της μισθωτής εργασίας και της εκμετάλλευσης σε πλανητικό επίπεδο. Όμως, η παρέμβαση του κράτους είναι προϋπόθεση για την επέκταση του καπιταλισμού σε παγκόσμιο επίπεδο και δεν είναι δυνατή χωρίς αυτή. Το κράτος διευρύνει την κοινωνία των πολιτών και αναδιαρθρώνει τις νόρμες της με νόμους, καταπίεση, εξαναγκασμό αλλά και κίνητρα. Για το λόγο αυτό προϋπόθεση είναι η ύπαρξη ισχυρών κρατών που θα εξασφαλίζουν τη διαχείριση των εγχώριων συγκρούσεων αλλά και των μεταξύ τους διαμαχών.
Έχοντας αυτή την προβληματική υπόψη, ας δούμε πώς βλέπει ο μεγάλος μαρξιστής ιστορικός Έρικ Χομπσπωμ την ιστορική εξέλιξη του κράτους στον καπιταλισμό και την παγκοσμιοποίηση. Στην Εποχή των Επαναστάσεων ο Χόμπσπωμ περιέγραψε την ανάδειξη των κύριων χαρακτηριστικών γνωρισμάτων του σύγχρονου νεωτερικού κράτους: συνεκτική και αδιάσπαστη επικράτεια, που διαθέτει σαφώς καθορισμένα σύνορα κυβερνώμενη από μία και μοναδική κυρίαρχη εξουσία, σύμφωνα με ένα ενιαίο θεμελιακό νομικό και διοικητικό σύστημα. Στην Εποχή του Κεφαλαίου δείχνει πώς αυτή η πολιτική υπερδομή διαδόθηκε και καθιερώθηκε σε όλη την Ευρώπη και πώς αλληλοκαλύφθηκαν συμπληρωματικά η οικοδόμηση του κράτους-έθνους και η ανάπτυξη και διάδοση του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής. Στην Εποχή της Αυτοκρατορίας εξιστορεί τη διαδικασία με την οποία ο κόσμος της καπιταλιστικής οικονομίας που διευρυνόταν «ως την άκρη αυτού του κόσμου» τεμαχίστηκε σε εχθρικές εθνικές οικονομίες που ανταγωνίζονταν για τα άμεσα υλικά οικονομικά κέρδη και συμφέροντά τους αλλά και για την εξίσου υλική πολιτική επιρροή στον κόσμο. Εκφράστηκε έτσι το «τέλος» της εντελώς ελεύθερης αγοράς και την ανάπτυξη του προστατευτισμού ως κρατικής πολιτικής και η αρχή της καπιταλιστικής οικονομικής συγκέντρωσης και της συγκεντροποίησης μέσω της κεφαλαιακής συσσώρευσης και, βεβαίως, του ιμπεριαλισμού ως άνοιγμα του δρόμου για την ανάφλεξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και της υλικής οικονομικής αυτάρκειας των κρατών που χαρακτήριζε την μεσοπολεμική περίοδο. Στην Εποχή των Άκρων ξεκινά με την οικονομική κρίση, την άνοδο του Φασισμού και του Ναζισμού, τη διεξαγωγή του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και καταλήγει με την «παρακμή-διάλυση» της εθνικής οικονομίας και του έθνους κράτους. Συγκεκριμένα, ο Χομπσπωμ έγραψε: «…το εθνικό κράτος βρισκόταν σε άμυνα απέναντι σε μια παγκόσμια οικονομία που δεν μπορούσε να ελέγξει˙ απέναντι σε θεσμούς που είχε κατασκευάσει για να θεραπεύσει τη δική του διεθνή αδυναμία, όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση˙ απέναντι στην εμφανή χρηματοοικονομική του ανικανότητα να διατηρήσει τις υπηρεσίες του προς τους πολίτες που τόση αυτοπεποίθηση ανέλαβε μερικές δεκαετίες νωρίτερα˙ απέναντι στην πραγματική ανικανότητά του να διατηρήσει αυτό που, κατά τους ίδιους τους πολίτες του, ήταν μια κύρια λειτουργία του: τη διατήρηση του νόμου και της τάξης».
Hirsch J. (2000) “The concept of materialist state theory and regulation theory” στο Johannes Schmidt D. and Hersh J. (επιμ.) Globalization and Social Change. London, UK: Routledge.
Aglietta M. (2000) A Theory of Capitalist Regulation: The US Experience. London, UK: Verso.
Eric Hobsbawm (1962) The Age of Revolution: Europe, 1789-1848. London, UK: Weidenfeld & Nicolson.
– (1975) The Age of Capital:1850-1875. London, UK: Weidenfeld & Nicolson.
– (1987) The Age of Empire: 1875-1914. London, UK: Abacus Books.
– (1994) The Age of Extremes: The Short Twentieth Century 1914-1991. New York, NY: Pantheon Books.
Θανάσης Τσακίρης
Για λόγους ταξικούς
Στίχοι: Χατζηφραγκέτα
Μουσική: Χατζηφραγκέτα
Ερμηνεία: Χατζηφραγκέτα
Φέρνω ζάλη, λυρικά τεχνάσματα και πάλι σου'κανα τανα-που και μπουρδέλο το κεφάλι σε κόπαναν’ οι ρίμες μου σαν τον Μοχάμεντ Άλι και άμα δε σ'αρέσει άλλαξε κανάλι όπως πρώτα τα flows σκάνε σαν τα βαρελότα στις παραγωγές του Rasta όλοι κάνουνε την κότα κάνει τακουνάκι ο Ματεράτσι στον Ζαμπρότα πετάγεται ο Ντελ Πιέρο κι η μπάλα μπαίνει γκολ kill `em all παλιά όλοι ακούγανε metallica το ρίξαμε στους μπάφους στα συρτά και τα αμπντάλικα πήγα διακοπές στην Αστυπάλαια και κάηκα με τον Ντε Λα Φου μέσα σε κάτι ψαροκάικα που θα καταλήξει η κουβέντα με το Χάρη του είπα του μαλάκα πως δεν ξέρει να ραπάρει καλύτερα να πιάσει καμιά τίγρη σε σαφάρι να πίει κανένα γαρο-τσι με τον Μπουτάρη μακάρι να έφερνα εξάρες μ’ ενα ζάρι να σούταρα τη μπάλα και να πήγαινε δοκάρι και μέσα θέλω αβλέπει τη Βίκυ Φλέσσα να με ψήνει να με λιώνει σαν τοστάκι στη φριτέζα έχω σε αφίσα τον Τάκη, τον Φύσσα, τον Ζήση, τον Βρύζα, τη Λίζα κορνίζα θα πάω ν’ αγοράσω τον πύργο στην Πίζα, έμεινε τ'αμάξι γιατί χάλασε το τσοκ διαβάζει η Μαρία συνεχώς Καστοριάδη αυτή θα κάνει ντόκτορα και εγώ βαθιά στον Άδη μήπως παίζει κανά ζεζαλιζλε γι'αυτό το βράδυ;
Ίσως για λόγους ταξικούς και όχι μόνο, τρελό μωράκι του ουρανού για σένα λιώνω και το κεφάλαιο του Μαρξ που πήρα στην γιορτή σου εάν του είχες ρίξει μια ματιά, θα ήμουνα μαζί σου.
Είναι τα ρεφρέν μου σουξεδιάρικα το ξέρω, τι να κάνω ρε Μαρία που μακριά σου υποφέρω σ'είδα με ένα μαλάκα στο suzuki το pajero να σου απαγγέλει Ελύτη και Μολιέρο μα δε θα βρεις το νόημα μες στον Ουμπέρτο Έκο δε θέλει ο Χατζήγιαννος κομπρέσορα και echo, τσάμπα θέλει να τα δώσει και τον κόσμο να πορώσει απλό ο Βαγγελάκης θέλει πάλι να τα χώσει zero, zero, zero από Μαρόκο, τα μπιτ του Κατωμέρη θα σ'αφήσουνε στον τόπο δε θέλει γρηγοράδα μα το ραπ θέλει τρόπο το ξέρει ο Βαγγελάκης γι'αυτό τον πούλο μόκο τα τραγούδια σας χειρότερα και απ'το φορτούνε φόκο ακούνε τη δισκάρα κ έχουν πάθει κοκομπλόκο mc's κολλάνε εύκολα στον τοίχο με στόκο αναλαμβάνουν άλλοι μην μπαίνετε στον κόπο αν θέλεις να με φτάσεις πιες κανά red bull Billar (do) a tres bandas και όχι pool που το βρήκες ρε λαμόγιο του κουστούμι πιρ ντε πουλ ό,τι και να κάνεις ο Χάτζη θα'ναι κουλ
Ίσως για λόγους ταξικούς και όχι μόνο, τρελό μωράκι του ουρανού για σένα λιώνω και το κεφάλαιο του Μαρξ που πήρα στην γιορτή σου εάν του είχες ρίξει μια ματιά, θα ήμουνα μαζί σου.
Λοσπούα και πουλέπα και τη κότα λακαμάδες σκάει ο χατζήγιαννος που κάνει τους ραπάδες τανάπου, τα χώνει και αυτός στο κάπου κάπου του τελείωσαν τα ακόρντα και ξεκίνησε τα μπιτ, μου το είπαν δύο κουμούνια πως άλλο είναι η τρόικα και άλλο η περεστρόικα, τα βράδια με τακούνια όλοι σε φωνάζουν Μόνικα κινείσαι με ψευδώνυμα σου κλείνουνε το μάτι Γιαννάκη κάτσε φρόνιμα.
Welcome to the rock από τον Τζον Μέισον, τρέχεις να γλεντήσεις και φωνάζεις κύριε λέησον, έριξε χυλόπιτα η Λόλα στον Καρνέισον, σε κυνηγάνε οι ρίμες μου σαν ρόπαλο του baseball. Χι και Φι επιστροφή κινούμαι υπογείως θα με βρεις στα μπιλιαρδάδικα κυρίως ή στους αγανακτισμένους να πίνω καμιά μπύρα να κάνω πάντα τράκα χαρτάκια και αναπτήρα. Με Βύρων Φιδετζή και Σελιμά στο Ιεμά, Ραστά στην παραγωγή θα σε πείσω λακαμά. Άκου τα τραγουδάκια μας και άραξε μήπως παίζει κανά ζεζαλιζέ
Ίσως για λόγους ταξικούς και όχι μόνο, τρελό μωράκι του ουρανού για σένα λιώνω και το κεφάλαιο του Μαρξ που πήρα στην γιορτή σου εάν του είχες ρίξει μια ματιά, θα ήμουνα μαζί σου.
Τρώω τα μακαρόνια σαν τον Καπαμαρούν , πήγα τις προάλλες να πάρω μια βερμούδα και τρωω τα μακαρόνια σαν τον Καπαμαρούν.
https://www.youtube.com/watch?v=wbQTMfk_3vk
EΞΟΔΟΣ
ΙΔΡΥΜΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΖΟΓΓΟΛΟΠΟΥΛΟΥ
Δημοκρατίας 49, Π. Ψυχικό, 2106712210.
«Ουγκέτσου Μονογκατάρι» (Κέντζι Μιζογκούτσι, 1953) την Τρίτη 8/5, στις 17.30. Είσοδος ελεύθερη
Απόψε αυτοσχεδιάζουμε
Κωμωδία
«Θέατρο εν θεάτρω», με την υπόθεση να εκτυλίσσεται εντός κι εκτός σκηνής κατά τη διάρκεια των προβών μιας παράστασης
Studio Κυψέλης αθηνόραμα Club
Μέχρι 13/5 Απόψε αυτοσχεδιάζουμε
Αρπακτικά
Κοινωνικό
Η Φ. βλέπει ένα όνειρο ή μήπως εφιάλτη; Μια σειρά απρόσμενων γεγονότων την οδηγούν σε μια περιπέτεια και η λογική της δοκιμάζεται...
Skrow
Μέχρι 5/6
ΕΝΤΟΣ
Τρίτη 8 Μαΐου
ALPHA
23:50
SNAKE EYES
Θρίλερ 1998 | Έγχρ. | Διάρκεια: 98'
Αμερικανο-καναδική ταινία του Μπράιαν Ντε Πάλμα με τους Νίκολας Κέιτζ, Γκάρι Σινίζ, Τζον Χερντ.Ένας διεφθαρμένος αστυνομικός με πολιτικές φιλοδοξίες που ερευνά τη δολοφονία του Υπουργού Άμυνας στη διάρκεια ενός πυγμαχικού αγώνα, ξεσκεπάζει μια συνωμοσία.
Με αδιαμφισβήτητη βιρτουοζιτέ (όπως στο μονοπλάνο της έναρξης), ο Μπράιαν Ντε Πάλμα επιχειρεί να δημιουργήσει μια φιλμική συμφωνία πάνω στο θέμα της προδοσίας και της διαφθοράς, αλλά και της σχετικότητας της αλήθειας. Μόνο που όλη αυτή η εκπληκτική σκηνοθετική ακρίβεια υπηρετεί ένα προβλέψιμο σενάριο, με αρκετές αναληθοφάνειες και χωρίς την αναμενόμενη κλιμάκωση της έντασης.
― Sigmund Freud
Στην καθαρά μαρξιστική συζήτηση η παγκοσμιοποίηση, δηλαδή η απορρύθμιση των διεθνών ροών χρήματος και κεφαλαίων, θεωρείται μέσο για την αναδιοργάνωση του παγκόσμιου καπιταλισμού μετά την κρίση της δεκαετίας του 1970. Η αναδιοργάνωση αυτή συνεπάγεται την αναδιάρθρωση των κοινωνικών σχέσεων και των πολιτικών συστημάτων. Γι’ αυτό η παγκοσμιοποίηση γίνεται αντιληπτή ως στρατηγική ταξικής πάλης. Οι μαρξιστές της Σχολής της Ρύθμισης θεωρούν ότι κεντρικός στόχος αυτής της στρατηγικής είναι η διάλυση των πολιτικών δομών και των ταξικών σχέσεων που διαμορφώθηκαν ως χαρακτηριστικά στοιχεία της περιόδου του μεταπολεμικού φορντιστικού μοντέλου καπιταλισμού. Κατά τον M. Aglietta, όπως και για τον Καρλ Μαρξ θεμέλιος λίθος του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής είναι η «μισθωτή εργασία» που είναι η βάση της εκμετάλλευσης και, ως εκ τούτου, της καπιταλιστικής συσσώρευσης. Η παγκοσμιοποίηση είναι η εδαφική επέκταση της μισθωτής εργασίας και της εκμετάλλευσης σε πλανητικό επίπεδο. Όμως, η παρέμβαση του κράτους είναι προϋπόθεση για την επέκταση του καπιταλισμού σε παγκόσμιο επίπεδο και δεν είναι δυνατή χωρίς αυτή. Το κράτος διευρύνει την κοινωνία των πολιτών και αναδιαρθρώνει τις νόρμες της με νόμους, καταπίεση, εξαναγκασμό αλλά και κίνητρα. Για το λόγο αυτό προϋπόθεση είναι η ύπαρξη ισχυρών κρατών που θα εξασφαλίζουν τη διαχείριση των εγχώριων συγκρούσεων αλλά και των μεταξύ τους διαμαχών.
Έχοντας αυτή την προβληματική υπόψη, ας δούμε πώς βλέπει ο μεγάλος μαρξιστής ιστορικός Έρικ Χομπσπωμ την ιστορική εξέλιξη του κράτους στον καπιταλισμό και την παγκοσμιοποίηση. Στην Εποχή των Επαναστάσεων ο Χόμπσπωμ περιέγραψε την ανάδειξη των κύριων χαρακτηριστικών γνωρισμάτων του σύγχρονου νεωτερικού κράτους: συνεκτική και αδιάσπαστη επικράτεια, που διαθέτει σαφώς καθορισμένα σύνορα κυβερνώμενη από μία και μοναδική κυρίαρχη εξουσία, σύμφωνα με ένα ενιαίο θεμελιακό νομικό και διοικητικό σύστημα. Στην Εποχή του Κεφαλαίου δείχνει πώς αυτή η πολιτική υπερδομή διαδόθηκε και καθιερώθηκε σε όλη την Ευρώπη και πώς αλληλοκαλύφθηκαν συμπληρωματικά η οικοδόμηση του κράτους-έθνους και η ανάπτυξη και διάδοση του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής. Στην Εποχή της Αυτοκρατορίας εξιστορεί τη διαδικασία με την οποία ο κόσμος της καπιταλιστικής οικονομίας που διευρυνόταν «ως την άκρη αυτού του κόσμου» τεμαχίστηκε σε εχθρικές εθνικές οικονομίες που ανταγωνίζονταν για τα άμεσα υλικά οικονομικά κέρδη και συμφέροντά τους αλλά και για την εξίσου υλική πολιτική επιρροή στον κόσμο. Εκφράστηκε έτσι το «τέλος» της εντελώς ελεύθερης αγοράς και την ανάπτυξη του προστατευτισμού ως κρατικής πολιτικής και η αρχή της καπιταλιστικής οικονομικής συγκέντρωσης και της συγκεντροποίησης μέσω της κεφαλαιακής συσσώρευσης και, βεβαίως, του ιμπεριαλισμού ως άνοιγμα του δρόμου για την ανάφλεξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και της υλικής οικονομικής αυτάρκειας των κρατών που χαρακτήριζε την μεσοπολεμική περίοδο. Στην Εποχή των Άκρων ξεκινά με την οικονομική κρίση, την άνοδο του Φασισμού και του Ναζισμού, τη διεξαγωγή του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και καταλήγει με την «παρακμή-διάλυση» της εθνικής οικονομίας και του έθνους κράτους. Συγκεκριμένα, ο Χομπσπωμ έγραψε: «…το εθνικό κράτος βρισκόταν σε άμυνα απέναντι σε μια παγκόσμια οικονομία που δεν μπορούσε να ελέγξει˙ απέναντι σε θεσμούς που είχε κατασκευάσει για να θεραπεύσει τη δική του διεθνή αδυναμία, όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση˙ απέναντι στην εμφανή χρηματοοικονομική του ανικανότητα να διατηρήσει τις υπηρεσίες του προς τους πολίτες που τόση αυτοπεποίθηση ανέλαβε μερικές δεκαετίες νωρίτερα˙ απέναντι στην πραγματική ανικανότητά του να διατηρήσει αυτό που, κατά τους ίδιους τους πολίτες του, ήταν μια κύρια λειτουργία του: τη διατήρηση του νόμου και της τάξης».
Hirsch J. (2000) “The concept of materialist state theory and regulation theory” στο Johannes Schmidt D. and Hersh J. (επιμ.) Globalization and Social Change. London, UK: Routledge.
Aglietta M. (2000) A Theory of Capitalist Regulation: The US Experience. London, UK: Verso.
Eric Hobsbawm (1962) The Age of Revolution: Europe, 1789-1848. London, UK: Weidenfeld & Nicolson.
– (1975) The Age of Capital:1850-1875. London, UK: Weidenfeld & Nicolson.
– (1987) The Age of Empire: 1875-1914. London, UK: Abacus Books.
– (1994) The Age of Extremes: The Short Twentieth Century 1914-1991. New York, NY: Pantheon Books.
Θανάσης Τσακίρης
Για λόγους ταξικούς
Στίχοι: Χατζηφραγκέτα
Μουσική: Χατζηφραγκέτα
Ερμηνεία: Χατζηφραγκέτα
Φέρνω ζάλη, λυρικά τεχνάσματα και πάλι σου'κανα τανα-που και μπουρδέλο το κεφάλι σε κόπαναν’ οι ρίμες μου σαν τον Μοχάμεντ Άλι και άμα δε σ'αρέσει άλλαξε κανάλι όπως πρώτα τα flows σκάνε σαν τα βαρελότα στις παραγωγές του Rasta όλοι κάνουνε την κότα κάνει τακουνάκι ο Ματεράτσι στον Ζαμπρότα πετάγεται ο Ντελ Πιέρο κι η μπάλα μπαίνει γκολ kill `em all παλιά όλοι ακούγανε metallica το ρίξαμε στους μπάφους στα συρτά και τα αμπντάλικα πήγα διακοπές στην Αστυπάλαια και κάηκα με τον Ντε Λα Φου μέσα σε κάτι ψαροκάικα που θα καταλήξει η κουβέντα με το Χάρη του είπα του μαλάκα πως δεν ξέρει να ραπάρει καλύτερα να πιάσει καμιά τίγρη σε σαφάρι να πίει κανένα γαρο-τσι με τον Μπουτάρη μακάρι να έφερνα εξάρες μ’ ενα ζάρι να σούταρα τη μπάλα και να πήγαινε δοκάρι και μέσα θέλω αβλέπει τη Βίκυ Φλέσσα να με ψήνει να με λιώνει σαν τοστάκι στη φριτέζα έχω σε αφίσα τον Τάκη, τον Φύσσα, τον Ζήση, τον Βρύζα, τη Λίζα κορνίζα θα πάω ν’ αγοράσω τον πύργο στην Πίζα, έμεινε τ'αμάξι γιατί χάλασε το τσοκ διαβάζει η Μαρία συνεχώς Καστοριάδη αυτή θα κάνει ντόκτορα και εγώ βαθιά στον Άδη μήπως παίζει κανά ζεζαλιζλε γι'αυτό το βράδυ;
Ίσως για λόγους ταξικούς και όχι μόνο, τρελό μωράκι του ουρανού για σένα λιώνω και το κεφάλαιο του Μαρξ που πήρα στην γιορτή σου εάν του είχες ρίξει μια ματιά, θα ήμουνα μαζί σου.
Είναι τα ρεφρέν μου σουξεδιάρικα το ξέρω, τι να κάνω ρε Μαρία που μακριά σου υποφέρω σ'είδα με ένα μαλάκα στο suzuki το pajero να σου απαγγέλει Ελύτη και Μολιέρο μα δε θα βρεις το νόημα μες στον Ουμπέρτο Έκο δε θέλει ο Χατζήγιαννος κομπρέσορα και echo, τσάμπα θέλει να τα δώσει και τον κόσμο να πορώσει απλό ο Βαγγελάκης θέλει πάλι να τα χώσει zero, zero, zero από Μαρόκο, τα μπιτ του Κατωμέρη θα σ'αφήσουνε στον τόπο δε θέλει γρηγοράδα μα το ραπ θέλει τρόπο το ξέρει ο Βαγγελάκης γι'αυτό τον πούλο μόκο τα τραγούδια σας χειρότερα και απ'το φορτούνε φόκο ακούνε τη δισκάρα κ έχουν πάθει κοκομπλόκο mc's κολλάνε εύκολα στον τοίχο με στόκο αναλαμβάνουν άλλοι μην μπαίνετε στον κόπο αν θέλεις να με φτάσεις πιες κανά red bull Billar (do) a tres bandas και όχι pool που το βρήκες ρε λαμόγιο του κουστούμι πιρ ντε πουλ ό,τι και να κάνεις ο Χάτζη θα'ναι κουλ
Ίσως για λόγους ταξικούς και όχι μόνο, τρελό μωράκι του ουρανού για σένα λιώνω και το κεφάλαιο του Μαρξ που πήρα στην γιορτή σου εάν του είχες ρίξει μια ματιά, θα ήμουνα μαζί σου.
Λοσπούα και πουλέπα και τη κότα λακαμάδες σκάει ο χατζήγιαννος που κάνει τους ραπάδες τανάπου, τα χώνει και αυτός στο κάπου κάπου του τελείωσαν τα ακόρντα και ξεκίνησε τα μπιτ, μου το είπαν δύο κουμούνια πως άλλο είναι η τρόικα και άλλο η περεστρόικα, τα βράδια με τακούνια όλοι σε φωνάζουν Μόνικα κινείσαι με ψευδώνυμα σου κλείνουνε το μάτι Γιαννάκη κάτσε φρόνιμα.
Welcome to the rock από τον Τζον Μέισον, τρέχεις να γλεντήσεις και φωνάζεις κύριε λέησον, έριξε χυλόπιτα η Λόλα στον Καρνέισον, σε κυνηγάνε οι ρίμες μου σαν ρόπαλο του baseball. Χι και Φι επιστροφή κινούμαι υπογείως θα με βρεις στα μπιλιαρδάδικα κυρίως ή στους αγανακτισμένους να πίνω καμιά μπύρα να κάνω πάντα τράκα χαρτάκια και αναπτήρα. Με Βύρων Φιδετζή και Σελιμά στο Ιεμά, Ραστά στην παραγωγή θα σε πείσω λακαμά. Άκου τα τραγουδάκια μας και άραξε μήπως παίζει κανά ζεζαλιζέ
Ίσως για λόγους ταξικούς και όχι μόνο, τρελό μωράκι του ουρανού για σένα λιώνω και το κεφάλαιο του Μαρξ που πήρα στην γιορτή σου εάν του είχες ρίξει μια ματιά, θα ήμουνα μαζί σου.
Τρώω τα μακαρόνια σαν τον Καπαμαρούν , πήγα τις προάλλες να πάρω μια βερμούδα και τρωω τα μακαρόνια σαν τον Καπαμαρούν.
https://www.youtube.com/watch?v=wbQTMfk_3vk
EΞΟΔΟΣ
ΙΔΡΥΜΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΖΟΓΓΟΛΟΠΟΥΛΟΥ
Δημοκρατίας 49, Π. Ψυχικό, 2106712210.
«Ουγκέτσου Μονογκατάρι» (Κέντζι Μιζογκούτσι, 1953) την Τρίτη 8/5, στις 17.30. Είσοδος ελεύθερη
Απόψε αυτοσχεδιάζουμε
Κωμωδία
«Θέατρο εν θεάτρω», με την υπόθεση να εκτυλίσσεται εντός κι εκτός σκηνής κατά τη διάρκεια των προβών μιας παράστασης
Studio Κυψέλης αθηνόραμα Club
Μέχρι 13/5 Απόψε αυτοσχεδιάζουμε
Αρπακτικά
Κοινωνικό
Η Φ. βλέπει ένα όνειρο ή μήπως εφιάλτη; Μια σειρά απρόσμενων γεγονότων την οδηγούν σε μια περιπέτεια και η λογική της δοκιμάζεται...
Skrow
Μέχρι 5/6
ΕΝΤΟΣ
Τρίτη 8 Μαΐου
ALPHA
23:50
SNAKE EYES
Θρίλερ 1998 | Έγχρ. | Διάρκεια: 98'
Αμερικανο-καναδική ταινία του Μπράιαν Ντε Πάλμα με τους Νίκολας Κέιτζ, Γκάρι Σινίζ, Τζον Χερντ.Ένας διεφθαρμένος αστυνομικός με πολιτικές φιλοδοξίες που ερευνά τη δολοφονία του Υπουργού Άμυνας στη διάρκεια ενός πυγμαχικού αγώνα, ξεσκεπάζει μια συνωμοσία.
Με αδιαμφισβήτητη βιρτουοζιτέ (όπως στο μονοπλάνο της έναρξης), ο Μπράιαν Ντε Πάλμα επιχειρεί να δημιουργήσει μια φιλμική συμφωνία πάνω στο θέμα της προδοσίας και της διαφθοράς, αλλά και της σχετικότητας της αλήθειας. Μόνο που όλη αυτή η εκπληκτική σκηνοθετική ακρίβεια υπηρετεί ένα προβλέψιμο σενάριο, με αρκετές αναληθοφάνειες και χωρίς την αναμενόμενη κλιμάκωση της έντασης.
No comments:
Post a Comment