"Ο δογματισμός και ο σκεπτικισμός είναι και οι δύο, κατά μία έννοια, απόλυτες φιλοσοφίες. Κάποιος είναι βέβαιος ότι γνωρίζει, ο άλλος δεν ξέρει. Αυτό που η φιλοσοφία πρέπει να διαλύσει είναι η βεβαιότητα, είτε της γνώσης είτε της άγνοιας. "– Bertrand Russell
Οι θεωρητικοί της τάσης της «πολυσύνθετης παγκοσμιοποίησης» τονίζουν ότι η παγκοσμιοποίηση δεν είναι μια παγιωμένη κατάσταση αλλά μια διαδικασία εν τω γίγνεσθαι. Συμφωνούν με τους σκεπτικιστές ότι το εμπόριο και οι επενδύσεις δεν ρέουν παρά μόνο στο τρίγωνο Βόρεια Αμερική-Ευρώπη-Ιαπωνία αλλά τονίζουν ότι η άνοδος των εμπορικών περιφερειακών μπλοκ αποτελεί μέρος της ευρύτερης διαδικασίας παγκοσμιοποίησης. Από αυτή την άποψη, χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της Ε.Ε. που απαιτεί το άνοιγμα των αγορών των κρατών που έχουν ζητήσει να ενταχτούν σε αυτήν και την υιοθέτηση των νεοφιλελεύθερων επιλογών πολιτικής. Συμφωνούν, επίσης, ότι ο βαθμός ολοκλήρωσης των οικονομιών βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο με αυτό των αρχών του 20ού αιώνα μόνο που τώρα είναι πολύ βαθύτερη καθόσον δεν πρόκειται απλώς για το άνοιγμα των αγορών για τα προϊόντα και τις υπηρεσίες αλλά για την παραγωγή τους στις τρίτες χώρες. Π.χ. η παραγωγή των αυτοκινήτων της Ford γίνεται μόνο κατά το ¼ στις ΗΠΑ ενώ τα ¾ στις χώρες του τρίτου κόσμου και είναι χαρακτηριστικό ότι σε ένα μοντέλο δόθηκε η ονομασία Mondeo. Αυτό δε σημαίνει πως δεν υπάρχουν σύνορα.
Υπάρχουν ακόμη σημαντικές ανισότητες στον παγκόσμιο οικονομικό χάρτη και κάθε δραστηριότητα «γειώνεται» σε συγκεκριμένο τόπο. Πρόκειται, λοιπόν, για μια αναδιαμόρφωση της εξουσίας και των συσχετισμών δύναμης σε όλα τα επίπεδα. Άλλοι συγγραφείς αυτής της τάσης εξετάζουν τις διαδικασίες της παγκοσμιοποίησης σε πολιτικό, κοινωνικό και πολιτιστικό επίπεδο και όχι μόνο στο οικονομικό, όπως κάνουν οι globalists. Ένα βασικό στοιχείο που διαμορφώνεται στη διάρκεια των δύο τελευταίων δεκαετιών είναι η δημιουργία και αφύπνιση μιας «παγκόσμιας συνείδησης», κάτι που φαίνεται με τις παγκόσμιου χαρακτήρα κινητοποιήσεις για μια εναλλακτική παγκοσμιοποίηση, για τις παγκόσμιες αντιπολεμικές πορείες, τις οικολογικές εξεγέρσεις εναντίον της επιδείνωσης της περιβαλλοντικής κρίσης που εντείνεται με την ανεξέλεγκτη δράση πολυεθνικών εταιριών, όπως για παράδειγμα οι διεθνείς κινητοποιήσεις εναντίον των μεταλλείων χρυσού. Όλα αυτά έχουν συνέπειες για το κράτος-έθνος.
Οι συγγραφείς της τάσης απορρίπτουν έντονα την άποψη των globalists για το «τέλος του έθνους-κράτους» αλλά δεν παραβλέπουν τις αλλαγές που λαμβάνουν χώρα στο ρόλο του κράτους. Το κράτος δεν παραχωρεί μόνο προς τα πάνω, δηλαδή στις περιφερειακές ενώσεις ή στις διεθνείς ΜΚΟ, δικαιώματα, εξουσίες και αρμοδιότητες αλλά και προς τα κάτω αποκεντρώνοντας τες είτε σε νομαρχίες, δήμους και περιφέρειες είτε σε σε ομάδες της λεγόμενης «κοινωνίας πολιτών» όπως τα επιμελητήρια, τα εργατικά συνδικάτα και οι εργοδοτικές ενώσεις που τους έχουν εκχωρηθεί αρμοδιότητες διαχείρισης και λειτουργίας προγραμμάτων επαγγελματικής επιμόρφωσης και εκπαίδευσης. Πλαγίως δε, εξουσίες και αρμοδιότητες αποκτούν οι μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις που μπαίνουν στους τομείς της ιδιωτικής εκπαίδευσης και της πληροφορικής. Το πέρασμα εξουσιών στις δυνάμεις της αγοράς σημαίνει πως ασκούνται συνεχείς πιέσεις για την αύξηση της έντασης του ανταγωνισμού μεταξύ των κρατών ώστε να δίνεται έμφαση και προτεραιότητα στην (ανταγωνιστική) οικονομία και όχι στην ικανοποίηση κοινωνικών αναγκών και στην αναδιανομή του πλούτου. Γι’ αυτό θεωρούν λανθασμένη τη θεωρία των σκεπτικιστών και όσον αφορά την άποψή του για τη «γενναιοδωρία» του κράτους ως προς τις κυβερνητικές δαπάνες που αφορούν το περασμένο στάδιο της ανάπτυξης του κράτους πρόνοιας το οποίο οι νεοφιλελεύθεροι συρρίκνωσαν σε συνδυασμό με τη δημογραφική πίεση και τη χαμηλή αύξηση των οικονομικών μεγεθών.
Held D., McGrew, Goldblatt D., Perraton J. (1999) Global Transformations: Politics, Economics and Culture. Cambridge, UK: Cambridge University Press
Breslin S. and Higgott R. (2000) “Studying Regions: Assessing the New, Learning from the Old” in New Political Economy 5 (3) November σελ 333-353
Dicken P. (2003) Global Shift: Reshaping the Global Economic Map in the 21st Century, London, UK: Sage..
Τσακίρης Θ. (2008) « Ό,τι είναι χρυσό δεν λάμπει: διεθνείς κοινωνικές κινητοποιήσεις ενάντια στα χρυσορυχεία». Περ. Προσεχώς, τεύχος 19, σελ. 8-10.
Cerny P.G. (1997) “Paradoxes of the Competition State: The Dynamics of Political Globalization”, Government and Opposition, 32 (2) σελ. 251-74.
Hall P. and Soskice D. (2001) “Introduction” in Hall P. and Soskice D. (eds.) Varieties of Capitalism: The Institutional Foundation of Comparative Advantage. Oxford, UK: Oxford University Press
Weiss L. (2003) States in the Global Economy: Bringing Domestic Institutions Back In. Cambridge, UK: Cambridge University
Θανάσης Τσακίρης
Σιγουριά - 1996
Στίχοι: Active Member
Μουσική: B.D Foxmoοr
Ερμηνεία: Active Member
Κακό πράγμα η σιγουριά τελικά άκου που σου λέω
εγώ που πληρώνω ακόμα για όλα εκείνα που δε φταιω
δεν άραξα ποτέ να βολευτώ σε όσα είχα κοντά μου
δε μοιράστηκα ποτέ τα όνειρά μου.
Με εκείνους και καλά τους βολεμένους
εγώ έψαχνα το δάκρυ κάπου αλλού, στους πληγωμένους
απ’ όλα εκείνα που μουλιάζουν το μυαλό μας
που γεμίζουν ένα ψέμα με χαρά για το εγώ μας.
Στάθηκα απέναντι από εκείνα που μου `τάζαν
που μου χαλάγαν τη ζωή και με τρομάζαν
γιατί είναι τόσο ψυχρό και βέβαιο το πάθος
που δε σηκώνει λάθος.
Και με απόγνωση βαθιά κοιτάω να μην καταντήσω
να πληρώνω λύτρα για να πάρω τη ζωή μου πίσω
Βάζω στοίχημα λοιπόν όλα τα όνειρά μου
και τρέχω πάλι μακριά απ’ τη σιγουριά μου.
Και έτσι στο έργο που κυλάει σήκωσε λίγο τη ματιά σου
είναι ο ρόλος σου μικρός βάλε λόγια ρε δικά σου
ζήσε περήφανη ζωή και άσε το δράμα
Διώξε το φόβο μακριά δεν έχει όρια το θαύμα.
Πες ότι θέλεις να πετάξεις κι ας μεγάλωσες στο χώμα
πάρε μαύρο και λευκό, φτιάξε ένα δικό σου χρώμα
κάνε φίλους που δεν έχουν λησμονήσει
εκείνο το παιδί που δεν έχει ακόμα αρχίσει
να μετράει τις αναμνήσεις και τη λύπη του να φτύνει
να ζητάει απ’ τη στιγμή μεγαλείο και να κρίνει
ό, τι του δίνει μια εικόνα τυλιγμένη μ’ ένα ψέμα
ένα τίποτα που αρκεί για να γίνει πρώτο θέμα.
Μα εκεί χαμένος στην ασφάλεια της λήθης
να φωνάζει η ψυχή του «Ρε, ηλίθιε, δε με πείθεις!»
Θέλω μια άνοιξη από δάκρυα, πίστεψέ το, είναι η σειρά σου
σ’ αγαπάει η ζωή φύγε ρε απ’ τη σιγουριά σου.
Τη σιγουριά που μου έδινες Θεέ μου δεν πήρα ποτέ μου
είχα παρέα τον πόνο στα ταξίδια μου εγώ
τριγύρω μου όλα γνωστά σαν το αύριο, το χθες μου
να μου κλείνουν το στόμα μα δεν λέω να πνιγώ.
https://www.youtube.com/watch?v=Mc9DELD6qKw
ΕΞΟΔΟΣ
Ο Κύριος και η Κυρία Αντελμάν
Monsieur et Madame Adelman
Δραματική κομεντί 2017 | Έγχρ. | Διάρκεια: 120'
Γαλλοβελγική ταινία, σκηνοθεσία Νικολά Μπεντός με τους: Ντενί Πονταλιντές, Πιέρ Αρντιτί, Ντοριά Τιλιέ, Νικολά Μπεντός
Η σύζυγος ενός διάσημου συγγραφέα, ο οποίος μόλις έχει πεθάνει, διηγείται σε έναν δημοσιογράφο την κοινή τους ζωή για σχεδόν μισό αιώνα και την αλήθεια πίσω από το λογοτεχνικό θρύλο που συνοδεύει τον άντρα της.
Από κοινού
Performance
Μια διαδραστική παράσταση στην οποία ηθοποιοί και θεατές δημιουργούν επιτόπου μια αυτοσχεδιαστική ιστορία και την παρουσιάζουν
Παλμός Χώρος Έκφρασης & Θεραπείας
Από 6/5 Μέχρι 25/6
Πρεμιέρα: 6/5/2018
ΕΝΤΟΣ
Κυριακή 6 Μαΐου
COSMOTE CINEMA 1HD/COSMOTE TV
21:00
Η Τριλογία της Απόκλισης: Αφοσίωση
The Divergent Series: Allegiant
Περιπέτεια 2016 | Έγχρ. | Διάρκεια: 110'
Αμερικανική ταινία του Ρόμπερτ Σβέντκε, με τους Σάιλιν Γούντλι, Τέο Τζέιμς, Οκτάβια Σπένσερ.Παρά τις αυστηρές απαγορεύσεις του νέου καθεστώτος, η Τρις, ο Φορ και τρεις ακόμα σύντροφοί τους περνούν στην εξωτερική πλευρά του φράκτη και περιπλανιούνται σε μια έρημη, κατεστραμμένη γη. Όμως, κάποιοι τους περιμένουν εκεί έξω…
No comments:
Post a Comment