Tsakthan Daily - 23 Μαΐου 2011 - Κόκκινες και Πράσινες Πινελιές σε Μαύρο Φόντο

Tsakthan Daily



23 Μαΐου 2011



Κόκκινες και Πράσινες Πινελιές σε Μαύρο Φόντο

The Two Jakes

Ρώταγε περιπαικτικά ένας φίλος στο facebook τις προάλλες: «Μπα, είναι αριστεροί οι «Οικολόγοι-Πράσινοι για να συνεργαστούμε μαζί τους στις εκλογές;» Ένα ερώτημα σαν κι αυτό δεν μπορεί να απαντηθεί με ένα ξερό “όχι” ή ένα ανεπιφύλακτο “ναι”. Οι παράμετροι που καθορίζουν την απάντηση είναι αρκετές κι έτσι καθιστούν το πρόβλημα πολυσύνθετο. Ας ξεκινήσουμε, όμως, θέτοντας το πρωταρχικό δίλημμα. Στον Καναδά πριν από 10 χρόνια τέτοιες μέρες με τον ένα ή τον άλλο τρόπο η συζήτηση έπαιρνε επείγοντα χαρακτήρα. Μετά από μια συνδιάσκεψη για την ανασυγκρότηση της αριστεράς, στην οποία δεν υπήρχαν παρά ελάχιστοι εκπρόσωποι από τις μειονότητες, τη νεολαία, τις γυναίκες και τα κοινωνικά κινήματα, ειδικά από το οικολογικό, ένας από τους οργανωτές αναρωτιόταν: «αν είναι η Αριστερά να ξεφύγει από το στενό ιδιοτελές συμφέρον και να αντιμετωπίσει στην πράξη την καταστροφή που προκαλεί ο διεθνής καπιταλισμός θα χρειαστεί να συνδεθεί με το περιβαλλοντικό κίνημα για να μιλήσει για το μέλλον και για τη μη ανθρώπινη ζωή που μας στηρίζει όλους μας. Ο κόσμος των φαινομενικά απεριόριστων πόρων στην οποία ζούσε ο Μαρξ και μέσα στην οποία εξελίχθηκε η Αριστερά δεν υπάρχει πια. Σήμερα ζούμε σ’ ένα μικρό, πυκνοκατοικημένο πλανήτη με κατασπαταλημένους ωκεανούς, δάση που χάνονται, δηλητηριασμένα ύδατα και ατμόσφαιρα που σκαρτεύει. Η καπιταλιστική απληστία καταστρέφει το σπίτι μας και μεταβάλλει δραματικά τις προκλήσεις που η Αριστερά πρέπει να αντιμετωπίσει αν δε θέλει να βυθιστεί στην ασημαντότητα.» (John Scull, “Building an Organic Left.Rebuilding the Left”, Canadian Dimension, May/June 2001, No. 35, σελ. 9-10)



Ένα παράξενο ζευγάρι

Η ανασύνθεση της αριστεράς περνά μέσα από την οικολογικοποίησή της και η άνοδος της πολιτικής οικολογίας μπορεί να γίνει κατορθωτή μέσα από την συνάντησή της με τα ταξικά κινήματα της εργατικής τάξης και τους πολιτικούς εκφραστές τους. Η κινητοποίηση δυνάμεων της αριστεράς τα τελευταία χρόνια γύρω από οικολογικούς στόχους σε τοπικό και κεντρικό επίπεδο ανέδειξε την αιτία της περιβαλλοντικής υποβάθμισης της χώρας που δεν είναι άλλη από την καπιταλιστική ανάπτυξη και την κρατική συνενοχή στα οικολογικά εγκλήματα που έχουν συντελεσθεί, χωρίς να αφήνει έξω από την κριτική της την πατερναλιστική και πελατειακή πολιτική και εκλογική τακτική που επέτρεψε την ασυδοσία και ευρέων λαϊκών στρωμάτων με την οικοδόμηση αυθαιρέτων οικισμών με αποτέλεσμα την δημιουργία εκτρωματικών πόλεων, περιχώρων και παραθεριστικών περιοχών. Από την άλλη πλευρά αρκετές φορές η τεχνοκρατική αντιμετώπιση του οικολογικού προβλήματος και η παράλληλη υποβάθμιση της ταξικότητας και του πολιτικού χαρακτήρα του θέματος είχε ως συνέπεια την ενσωμάτωση στην αστική πολιτική ολόκληρων ομάδων με αποτέλεσμα την κατάληψη θέσεων στον κρατικό μηχανισμό (υπουργεία κλπ) και την ανάδειξη ορισμένων ΜΚΟ σε επίσημο συνομιλητή του κράτους αμβλύνοντας τον ριζοσπαστισμό της πολιτικής οικολογίας. Ακόμα και σήμερα που η πολιτική οικολογία βρήκε ξανά εκλογική διέξοδο μετά από δυο δεκαετίες το ρίσκο μιας νέας εκλογικής περιπέτειας είναι μεγάλο, ιδιαίτερα στην συγκυρία της βαθιάς οικονομικής και κοινωνικής κρίσης. Τα προβλήματα γιγαντώνονται και η ανθρωπότητα δεν μπορεί να περιμένει πότε θα ωριμάσει εντελώς στα μυαλά των όλων των αριστερών και των οικολογικών ηγεσιών η προοπτικής της πολιτικής και εκλογικής συμπόρευσης. Η συνάντηση αυτή θα πρέπει να θέσει επί τάπητος το σύνολο των κοινωνικών ζητημάτων (ρατσισμός, φτώχεια, πόλεμοι, μεταναστευτικό, γυναικείο κ.ά.) και να τα αναδείξει σε διακυβεύματα.





ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ



http://tsakiris.snn.gr/

http://tsakthan.blogspot.com/

http://tsakthan.wordpress.com/

http://antiracistes.wordpress.com/

http://homoecologicus.wordpress.com/

http://leftypedia.wordpress.com/

http://greekunions.wordpress.com/

http://workingreece.wordpress.com/

http://femininmasculin.wordpress.com/

http://ilioupoli.wordpress.com/

http://homopolitics.wordpress.com/

http://politicalperson.wordpress.com/

http://cantpaydontpay.wordpress.com/

http://pringkipessa.wordpress.com/

http://adotoe.wordpress.com/

http://easpemporiki.wordpress.com/

http://www.easp.gr/





Bridge Over Troubled Water

Paul Simon & Art Garfunkel

http://www.youtube.com/watch?v=C-PNun-Pfb4



When you're weary

Feeling small

When tears are in your eyes

I will dry them all



I'm on your side

When times get rough

And friends just can't be found

Like a bridge over troubled water

I will lay me down

Like a bridge over troubled water

I will lay me down



When you're down and out

When you're on the street

When evening falls so hard

I will comfort you



I'll take your part

When darkness comes

And pain is all around

Like a bridge over troubled water

I will lay me down

Like a bridge over troubled water

I will lay me down



Sail on Silver Girl,

Sail on by

Your time has come to shine

All your dreams are on their way



See how they shine

If you need a friend

I'm sailing right behind

Like a bridge over troubled water

I will ease your mind

Like a bridge over troubled water

I will ease your mind





Σινεμά γι’ απόψε



ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ


THE MEANING OF LIFE



Κωμωδία, 1983, Έγχρωμη Διάρκεια: 107'





Αγγλικη ταινία σε σκηνοθεσία Τέρι Τζόουνς με τους: Γκράχαμ Τσάπμαν, Τζον Κλιζ, Ερικ Αιντλ, Τέρι Γκίλιαμ, Μάικλ Πάλιν

Επτά σκετς περιγράφουν τη ζωή, από τη γέννηση μέχρι τα γεράματα και το θάνατο, μέσα από τις κατά Σαίξπηρ «επτά ηλικιακές φάσεις του ανθρώπου».

Η κριτική του "α" από τον Χρήστο Μήτση http://www.athinorama.gr/cinema/data/movies/?id=1001199

ΜΕ ΕΝΑ ΚΟΦΤΕΡΟ, ΠΑΛΑΒΟ ΜΑΥΡΟ ΧΙΟΥΜΟΡ, ΟΙ ΑΠΑΡΑΜΙΛΛΟΙ ΒΡΕΤΑΝΟΙ ΤΑ ΒΑΖΟΥΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΙΚΗ ΛΟΓΙΚΗ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΟΜΦΟΡΜΙΣΜΟ. Η ΤΑΙΝΙΑ, ΑΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΙΚΕΣ ΙΔΕΕΣ, ΜΕΡΙΚΑ ΞΕΚΑΡΔΙΣΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΠΟΥ ΘΑ ΖΗΛΕΥΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΣΟΥΡΕΑΛΙΣΤΕΣ, ΔΕΝ ΔΙΑΘΕΤΕΙ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ ΥΦΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΙΛ ΤΩΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΝ ΚΩΜΩΔΙΩΝ ΤΟΥ ΓΚΡΟΥΠ. ΓΝΩΡΙΣΕ, ΦΥΣΙΚΑ, ΜΕΓΑΛΗ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΒΡΑΒΕΥΤΗΚΕ ΜΕ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΣΤΙΣ ΚΑΝΕΣ.

Tsakthan Daily, 30 October, 2009 - Η κρυφή γοητεία της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας

Tsakthan Daily, 30 October, 2009
Η κρυφή γοητεία της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας

Χτες είδαμε διαδηλώσεις στους αθηναϊκούς δρόμους με πρωταγωνιστές τους/τις εργαζόμενους/ες των προγραμμάτων stage που η ανάλγητη πολιτική τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ πέταξε έξω από τα δημόσιο τομέα και οι οποίοι κάλυπταν πάγιες και σοβαρές ανάγκες των φορέων και των υπηρεσιών του. Δεν είδαμε όμως και πάρα πολλά ηγετικά συνδικαλιστικά στελέχη που κατά τα άλλα είναι λαλίστατα, υποβάλλουν υποψηφιότητα στις πάσης φύσεως εκλογές για βουλευτές, νομάρχες κ.ο.κ. να συμπαρίστανται στους/τις εργαζόμενους/ες. Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία να είναι καλά, αυτή και τα προνόμια της. Το ερώτημά μας είναι, όμως, γιατί η συνδικαλιστική γραφειοκρατία καταφέρνει να κυριαρχεί; Κατά καιρούς έχουν διατυπωθεί τρεις απαντήσεις. Η πρώτη τονίζει την απομόνωση των αξιωματούχων των συνδικάτων από τα μέλη τους, την απομάκρυνσή τους από τις εκμεταλλευτικές συνθήκες της καθημερινής εργασίας και την ύπαρξη ενός συνόλου συμφερόντων διαφορετικών από αυτά των απλών εργαζομένων. Η δεύτερη τονίζει την αποδοχή, εκ μέρους των αξιωματούχων των συνδικάτων, της ιδεολογίας της σοσιαλδημοκρατίας που, απορρίπτοντας το Μαρξισμό και την πάλη των τάξεων, υιοθετεί την άποψη της ουδετερότητας του κράτους και αντιλαμβάνεται ως πανάκεια τον κεντρικό σχεδιασμό προδιαθέτοντας το συνδικαλιστικό κίνημα να δεχτεί τον κορπορατισμό ως το ανώτατο στάδιο της συνδικαλιστικής πάλης. Η τρίτη απάντηση θεωρεί ότι τα συνδικάτα είναι σε δυσμενή θέση απέναντι στους εργοδότες και το κράτος, που είναι σε θέση να τους υπαγορεύσουν τη μείωση των επιδιώξεων, τον καθορισμό των στόχων του συνδικαλιστικού κινήματος και την αποδοχή της συλλογικής διαπραγμάτευσης σε αντάλλαγμα για την ασφάλεια και επιβίωση των οργανώσεων και των ηγεσιών τους. Είναι, όμως, επαρκείς αυτές οι ερμηνείες; Δέστε, για παράδειγμα, την κριτική που ασκεί το ΚΚΕ και αναρωτηθείτε πού οδηγεί από την άποψη της στρατηγικής. Σε επόμενα σημειώματά μας θα προσπαθήσουμε να ρίξουμε λίγο παραπάνω φως σε αυτές τις υποθέσεις εργασίας.


Θανάσης Τσακίρης
http://tsakiris.snn.gr
http://tsakthan.blogspot.com
http://tsakthan.wordpress.com
http://antiracistes.wordpress.com
http://homoecologicus.wordpress.com
http://leftypedia.wordpress.com
http://greekunions.wordpress.com
http://femininmasculin.wordpress.com
http://ilioupoli.wordpress.com




Blues on the road
Στίχοι: Άλκης Αλκαίος
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Χρήστος Θηβαίος

Όλα πεζά και μαγικά
μετέωρα και οριστικά,
μοιάζουν σ’ αυτόν το κόσμο.
Κι εγώ στην άσωτη ζωή
φύλλο στου ανέμου την πνοή,
χαράζω και νυχτώνω.

Πέρασα μπόρες και φωτιές
ήπια παράφορες ματιές,
και τώρα εδώ στα ξένα…
Ανάβω ευχές και προσευχές
για τις αστείρευτες ψυχές,
για σένα και για μένα.

Δεν έχω τόπο,
εσύ ο τόπος μου και ο χρόνος.
Δεν ξέρω τρόπο,
ο μόνος δρόμος ειν’ ο δρόμος.

Δραπέτες άγιοι και ληστές,
μιλούν για το αύριο και το χτες
με λόγια κουρασμένα.
Πίνουν της λήθης το κρασί
σ’ αχαρτογράφητο νησί,
και με ρωτούν για σένα.

Και εγώ τους λέω είσαι παντού,
στο Μεξικό στο Κατμαντού,
μετάξι στα κουρέλια.
Στα όνειρα των εραστών,
στα δάκρυα των ποιητών
και στων τρελών τα γέλια.

ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ
http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1734678
Συνάντηση με την υπουργό Περιβάλλοντος, Τίνα Μπιρμπίλη, θα έχει αύριο Παρασκευή στις 10 π.μ. ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, στο Υπουργείο Περιβάλλοντος (Αμαλιάδος 17, Αθήνα).

TA NEA
«Το πράσινο είναι φάρμακο!»
«Τι καλύτερο να ξεκινάει η μέρα σου βλέποντας τα δένδρα απέναντι από το σπίτι σου»
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2009

«Μένω ακριβώς δίπλα στο Άλσος της Νέας Σμύρνης. Κάθε πρωί με το που ανοίγω την μπαλκονόπορτα βλέπω τα δέντρα και το άλσος. Τι καλύτερο από το να ξεκινάει η μέρα σου βλέποντας πράσινο...».

Η νεαρή ιδιωτική υπάλληλος κ. Μαρία Ζαμαρία- Γεωργούλη περιγράφει στα «ΝΕΑ» την εμπειρία της από την εγκατάσταση της οικογένειάς της στο άλσος, με τη θέα στο πράσινο και την ευεργετική επίδραση στην καθημερινή της διάθεση. Το διαμέρισμα δίπλα στο πράσινο ήταν επιλογή της ίδιας και του συζύγου της: «Από τη στιγμή που διαπιστώσαμε ότι μπορούσαμε να αντεπεξέλθουμε στο ενοίκιο επιλέξαμε αυτό το σπίτι. Δίπλα στο άλσος». Εκτός από τη θέα, το πράσινο δίπλα στο σπίτι προσφέρει κι άλλα ευεργετήματα, αναφέρει η κ. Ζαμαρία, που είναι και μητέρα ενός βρέφους περίπου δύο μηνών. «Ούτως ή άλλως, πριν γεννηθεί το μωρό πηγαίναμε για περίπατο στο άλσος. Τώρα που το μωρό θα μεγαλώσει λίγο θα το πηγαίνουμε εκεί βόλτα». Και βέβαια, συμπληρώνει, ένα πάρκο με πράσινο το καλοκαίρι χαρίζει περισσότερη δροσιά σε σύγκριση με άλλες περιοχές της Αθήνας που πνίγονται από το τσιμέντο.
ΔΡΟΣΕΡΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ
Ένα πάρκο με πράσινο το καλοκαίρι χαρίζει περισσότερη δροσιά σε σύγκριση με άλλες περιοχές της Αθήνας που ασφυκτιούν από το τσιμέντο

Η επαφή με το πράσινο κάνει καλό στην υγεία
Η ΖΩΗ κοντά στο πράσινο, δίπλα σε πάρκο ή σε μικρή απόσταση από άλσος, χαρίζει υγεία. Και όχι μόνο επειδή τα δέντρα προσφέρουν οξυγόνο. Οι πολίτες που ζουν κοντά στη φύση το γνωρίζουν καλά. Τώρα όμως δύο επιστημονικές έρευνες δείχνουν πως οι χώροι πρασίνου παίζουν σημαντικό ρόλο στην υγεία των κατοίκων. Η πιο πρόσφατη που πραγματοποιήθηκε από ομάδα Ολλανδών επιστημόνων (Ιnstitute for Ηealth and Care Research, VU university of Αmsterdam) έδειξε πως όσο περισσότερους χώρους πρασίνου έχει ο πολίτης σε ακτίνα 1 χιλιομέτρου από την κατοικία του τόσο μειώνει σημαντικά τις πιθανότητες να παρουσιάσει ασθένειες. Οι Ολλανδοί ερευνητές μελέτησαν το ιστορικό περίπου 345.000 ασθενών το οποίο τους παραχώρησαν 195 οικογενειακοί γιατροί απ΄ όλη την Ολλανδία και κατέγραψαν πόσο συχνά παρουσιάζονταν στους πολίτες 24 διαφορετικές ασθένειες. Από την ενδελεχή έρευνα που δημοσιεύτηκε πριν από λίγες ημέρες στο επιστημονικό περιοδικό «Journal Εpidemiology and Community Ηealth» (του «Βritish Μedical Journal») προέκυψε πως όσοι έμεναν κοντά σε πράσινες γειτονιές είχαν λιγότερα ιατρικά προβλήματα, όπως άσθμα, εντερικές διαταραχές, διαβήτη, πόνους στην πλάτη. Ειδικά τα περιστατικά κατάθλιψης ήταν πολύ λίγα σε όσους κατοικούσαν δίπλα στο πράσινο: μόλις 32 στους 1.000 σε περιοχές με 10% κάλυψη πρασίνου, ενώ ήταν ακόμη λιγότερα- 24 στους 1.000- σε μέρη με 90% κάλυψη. Μιλώντας στα «ΝΕΑ», ο αναπληρωτής καθηγητής Κοινωνικής Ιατρικής- Ψυχιατρικής και Νευρολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών κ. Ιωάννης Τούντας τόνισε ότι μολονότι παρόμοια έρευνα δεν έχει γίνει στην Ελλάδα, παρόμοια δεδομένα για τις ευεργετικές επιδράσεις του πρασίνου στην υγεία είναι γνωστά και από άλλες μελέτες ξένων επιστημόνων. «Η επαφή με το πράσινο παίζει γενικά ρόλο στην υγεία. Για παράδειγμα, μελέτες έχουν διαπιστώσει ότι χειρουργικοί ασθενείς σε δωμάτια με φυσικό φωτισμό και θέα στο πράσινο έχουν μικρότερο χρόνο ανάρρωσης και απαιτούν λιγότερη ανακουφιστική θεραπεία».

«Φτιάξτε ανάσες στην Αθήνα»
Ο ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ καθηγητής και υπεύθυνος του Παρατηρητηρίου Ελεύθερων Χώρων κ. Ηλίας Γιαννίρης λέει ότι οι πολίτες που μένουν κοντά σε πάρκα και άλση «σίγουρα γνωρίζουν από πρώτο χέρι τις ευεργετικές επιδράσεις του πρασίνου. Τώρα αυτό αποδεικνύεται και με έρευνα. Μία τέτοια έρευνα καλό θα ήταν να γίνει και στην Ελλάδα. Σίγουρα όμως είναι πολύ πιο ανθρώπινο και υγιεινό να έχει ο πολίτης άνετη πρόσβαση σε έναν πράσινοελεύθερο χώρο. Κι αυτό διότι θα πάει εκεί εύκολα και μάλιστα με τα πόδια, για έναν περίπατο, για μία βόλτα. Αντίθετα εάν αναζητήσει έναν πολύ μεγαλύτερο χώρο μακριά του, θα χρειαστεί να περάσει από λεωφόρους και να πάρει το αυτοκίνητο». Όπως προσθέτει ο καθηγητής, η νέα μελέτη δείχνει πόσο απαραίτητο είναι να δημιουργηθούν, ειδικά στην Αθήνα, δίκτυα πρασίνου και μάλιστα με «λειτουργικό πράσινο, με ψηλά δέντρα».

Περιζήτητα τα σπίτια
ΟΙ ΕΥΕΡΓΕΤΙΚΕΣ επιδράσεις που έχουν οι χώροι πρασίνου στην ψυχολογία και στην υγεία γενικότερα εξηγούν το φαινόμενο γιατί οι πολίτες αναζητούν διακαώς σπίτια με θέα σε πάρκα και άλση ή που απλώς βρίσκονται κοντά. Μάλιστα, παράγοντες της αγοράς τονίζουν ότι τα συγκεκριμένα ακίνητα δεν επηρεάστηκαν από την κρίση και μολονότι πωλούνται και ενοικιάζονται σε υψηλές τιμές εξακολουθούν και παρουσιάζουν ζήτηση. Πρόκειται για κατοικίες που βρίσκονται κοντά στους πράσινους λόφους της Αθήνας, όπως στον Λυκαβηττό, στου Στρέφη και κοντά σε άλση όπως στη Ν. Φιλαδέλφεια, τη Ν. Σμύρνη, το Ίλιον.


Περιορίζουν τις ανισότητες

ΟΙ ΧΩΡΟΙ πρασίνου περιορίζουν τις ανισότητες πλουσίων- φτωχών στον τομέα της υγείας. Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξαν οι επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης και το Πανεπιστήμιο του St Αndrews στην έρευνά τους που δημοσιεύτηκε στο ιατρικό περιοδικό «Lancet». Εξέτασαν τα στατιστικά θανάτων πολιτών που ζούσαν κοντά σε περιοχές πρασίνου και μακριά απ΄ αυτές. Μελετώντας περιστατικά θανάτων που οφείλονταν στο κυκλοφορικό σύστημα, διαπίστωσαν ότι δεν υπήρχαν διαφορές πλουσίων- φτωχών με το δεδομένο ότι και τα δύο κοινωνικά στρώματα πολιτών ζούσαν κοντά στο πράσινο.


Ενθαρρύνει την άσκηση

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ τονίζουν ότι οι χώροι πρασίνου ουσιαστικά ενθαρρύνουν τους πολίτες να ασκηθούν και άρα συμβάλλουν στην καλή υγεία. «Μπορεί στην Ελλάδα να μην έχουν γίνει σχετικές μετρήσεις, είναι όμως αυτονόητο ότι όσοι ζουν κοντά σε τέτοιους χώρους ενθαρρύνονται για περισσότερη σωματική δραστηριότητα» λέει ο αναπληρωτής καθηγητής ΤΕΦΑΑ του Πανεπιστημίου Αθηνών, ειδικός στην άσκηση για όλους, κ. Νικήτας Νικηταράς.

Σημειώνεται ότι η Αθήνα έχει τη χαμηλότερη αναλογία πρασίνου ανά κάτοικο στην Ευρώπη: μόλις 2,5 τ.μ. όταν ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας θεωρεί ανεκτή τα 10 τ.μ. πρασίνου ανά κάτοικο. Στον Πειραιά και τα δυτικά προάστια μάλιστα εκτιμάται ότι η αναλογία είναι ακόμα μικρότερη: 1-1,5 τ.μ. Την ίδια στιγμή μεγάλες εκτάσεις ελεύθερων χώρων της Αττικής παραμένουν ανεκμετάλλευτες ή και εγκαταλελειμμένες, όπως ο Ελαιώνας, το πρώην αεροδρόμιο στο Ελληνικό, το μελλοντικό μητροπολιτικό πάρκο στο Γουδή.
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4543512&ct=1

[ Διαστάσεις ] Εξίσου ωμός με τον Στάλιν
Του Μιχάλη Μητσού/ mmitsos@dolnet.gr
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2009

Αν τον Λένιν τον είχε διαδεχθεί ο Τρότσκι, και όχι ο Στάλιν, η ιστορία της Σοβιετικής Ένωσης θα ήταν άραγε διαφορετική; Θα είχαν αποτραπεί οι στημένες δίκες, οι λιμοί και ο τρόμος; Θα είχε εγκαθιδρυθεί ένας «σοσιαλισμός με ανθρώπινο πρόσωπο» εξήντα χρόνια πριν από τον Γκορμπατσόφ;

Τα ερωτήματα αυτά δεν θα απαντηθούν ποτέ με βεβαιότητα. Ο Τρότσκι όχι μόνο δεν κυβέρνησε ποτέ τη χώρα του, αλλά το 1927 εκδιώχθηκε από το Κομμουνιστικό Κόμμα, το 1929 εξορίστηκε, το 1936 καταδικάστηκε σε θάνατο και το 1940 άφησε την τελευταία του πνοή στο Μεξικό όταν ο Ραμόν Μερκαντέρ του έχωσε ένα τσεκούρι στο κεφάλι. Η μοναδική μέχρι σήμερα μεγάλη βιογραφία του, που γράφτηκε από τον Βρετανό μαρξιστή Ισαάκ Ντόιτσερ και κυκλοφόρησε σε τρεις τόμους από το 1954 μέχρι το 1963, παρουσιάζει τον Τρότσκι ως έναν λαμπρό επαναστάτη που, αν τον άφηναν, θα είχε αλλάξει τον ρου της Ιστορίας. Μια καινούργια βιογραφία διαλύει αυτόν τον μύθο. Και δείχνει ότι ο Τρότσκι δεν ήταν λιγότερο ωμός από τον άνθρωπο που διέταξε τη δολοφονία του.

Όπως γράφει ο Ρόμπερτ Σέρβις στο βιβλίο του «Τρότσκι: μια βιογραφία» (εκδ. Μacmillan), ο Τρότσκι είχε αναμφισβήτητα μεγάλο πολιτικό θάρρος. Ήταν επίσης ένας από τους μεγαλύτερους ρήτορες του 20ού αιώνα. Το χρήμα και η πολυτέλεια δεν του έλεγαν τίποτα. Εδώ όμως εξαντλούνται τα προτερήματά του. Ήδη από το 1922 ζητούσε να δικαστούν και να καταδικαστούν με συνοπτικές διαδικασίες οι πολιτικοί αντίπαλοι του καθεστώτος (κάτι που θα έκανε την επόμενη δεκαετία ο Στάλιν με πολύ οργανωμένο τρόπο). Ως αρχηγός του Κόκκινου Στρατού, υποστήριζε τις συνοπτικές εκτελέσεις και τη σύλληψη ομήρων. «Πρέπει να πέσουν κεφάλια, πρέπει να χυθεί αίμα», είπε στους ναύτες της Κροστάνδης. «Η δύναμη της Γαλλικής Επανάστασης βρισκόταν σ΄ εκείνο το μηχάνημα που κόνταινε τους εχθρούς του λαού κατά ένα κεφάλι. Ένα τέτοιο μηχάνημα πρέπει να υπάρχει σε κάθε πόλη».

Μερικές φορές ήταν σαν να συναγωνίζονται ο Τρότσκι με τον Στάλιν για τον τίτλο του πιο βίαιου κομισάριου, γράφει ο Σέρβις. Πώς λοιπόν επέτρεψε ο πρώτος στον δεύτερο να τον νικήσει τόσο εύκολα στη μάχη για τη σοβιετική ηγεσία; Η απάντηση είναι ότι ο Τρότσκι ήταν απολύτως ανίκανος να συγκροτήσει συμμαχίες στο Πολιτικό Γραφείο. Όταν βαριόταν τον σύντροφο που μιλούσε, έβγαζε επιδεικτικά και διάβαζε ένα βιβλίο του αγαπημένου του συγγραφέα, του Ζορζ Σιμενόν. Η απόλυτη αδιαφορία του για τον τρόπο που σκέπτονταν οι άλλοι έκανε τον Τζερζίνσκι και τον Μενζίνσκι, τους αρχηγούς της μυστικής αστυνομίας, να υποστηρίξουν τον Στάλιν, που τους υποσχόταν ρητά ότι θα συνέχιζαν να εξοντώνουν τους αντιπάλους τους ανενόχλητοι.

Όπως ο Λένιν, και αντίθετα με τον Στάλιν, ο Τρότσκι απέφευγε να σκοτώνει ανθρώπους με τους οποίους είχε καλές σχέσεις. Μικρό το καλό: οι άνθρωποι αυτοί ήταν τόσο λίγοι...
LΙΝΚ:
http://diastaseis.blogspot.com

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Κοινή εμφάνιση Αβραμόπουλου και Ψωμιάδη
Ζήτησαν και οι δύο την εκλογή νέου προέδρου από τους φίλους του κόμματος.

Να ψηφίσουν και οι φίλοι της Ν.Δ. στις εκλογές για την ανάδειξη του νέου προέδρου του κόμματος ζήτησαν οι υποψήφιοι πρόεδροι Δημήτρης Αβραμόπουλος και Παναγιώτης Ψωμιάδης, αμέσως μετά τη συνάντηση που είχαν στο γραφείο του νομάρχη Θεσσαλονίκης.
«Το σημαντικότερο μήνυμα των εκλογών ήταν «αλλάξτε τα όλα κι αλλάξτε κι εσείς» και η πρώτη κίνηση προς αυτή την κατεύθυνση, που θα οδηγήσει και στην επανίδρυση της Ν.Δ., είναι το άνοιγμα και πάλι προς την κοινωνία», τόνισε ο κ. Αβραμόπουλος. «Ένα κόμμα για να μπορέσει να υπάρξει πρέπει να ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη της κοινωνίας», είπε και υπογράμμισε πως η πρόταση του υποβλήθηκε με σαφήνεια κι έτυχε της κοινωνικής υποδοχής. «Θα πρέπει να ανοίξουν και πάλι διάπλατα οι πόρτες και ο μόνος τρόπος είναι να μπορέσουν να συμμετάσχουν όλοι κατά τρόπο οργανωμένο και συστηματικό, πάντοτε κάτω από μια βασική αρχή. Όλες και όλοι που θα ανταποκριθούν σε αυτή την πρόσκληση θα αποδέχονται τις αρχές και τις αξίες της παράταξης», εξήγησε.
Τόνισε ακόμα την ανάγκη να ανανεωθούν τα μητρώα των κομματικών οργανώσεων, να επιστρέψουν όσοι απομακρύνθηκαν και όσοι φίλοι απογοητεύθηκαν. Να ξεκινήσουν τώρα οι μεγάλες βαθιές τομές και αλλαγές στη Ν.Δ.
Παράλληλα είπε ότι προέχει η ισχυροποίηση των δεσμών φιλίας, αλληλεγγύης και συνοχής της παράταξης. «Ανήκουμε όλοι στην ίδια παράταξη, στην ίδια οικογένεια. Την επομένη των εκλογών θα είμαστε όλοι μαζί και όλοι μαζί στο πλευρό του νέου αρχηγού», επισήμανε.
Ο κ. Ψωμιάδης δήλωσε ότι «πρέπει να αφήσουμε τα κομματικά στεγανά, να αγγίξουμε τις ψυχές της κοινωνίας και των πολιτών. Εξάλλου, οι φίλοι πολλές φορές είναι καλύτεροι από τα αδέλφια μας».
Σε ερώτηση για το ενδεχόμενο που η Κ.Ε. της Ν.Δ. απορρίψει την πρόταση να ψηφίσουν και οι φίλοι ο κ. Αβραμόπουλος απάντησε: «Μην προκαταλαμβάνετε την άποψη και τη θέση που θα καλλιεργηθεί μέσα από ένα διάλογο στην Κ.Ε. Τα μέλη της Κ.Ε. είναι μαχητές αυτής της παράταξης που όλα αυτά τα χρόνια ήταν στην πρώτη γραμμή και αισθάνθηκαν ότι για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα δεν τους δόθηκε καν η ευκαιρία να αρθρώσουν λόγο και άποψη».
Ο κ. Αβραμόπουλος επισκέφθηκε τον μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Άνθιμο και μίλησε σε εκδήλωση με τη συμμετοχή μελών και στελεχών της Ν.Δ.
Όπως ανακοινώθηκε, η προεκλογική συγκέντρωση του Δ. Αβραμόπουλου στη Θεσσαλονίκη έχει προγραμματιστεί για τις 23 Νοεμβρίου.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_29/10/2009_305041

Συνάντηση Αλέκας Παπαρήγα με συμβασιούχους της Ολυμπιακής
«Η ανεργία δεν απαντιέται με αυτό το ψεύτικο επιχείρημα της κυβέρνησης ότι θέλει την αξιοκρατία. Όταν οι θέσεις εργασίας που καθορίζει η κυβέρνηση είναι πολύ λιγότερες από τους χιλιάδες ανέργους, δεν μπορεί να μιλάει για αξιοκρατία. Να πει την αλήθεια η κυβέρνηση. Με πρόσχημα την αξιοκρατία, θέλει να βοηθήσει να περάσει ο εργασιακός μεσαίωνας και να γίνει πολύ ευρύτερος και μονιμότερος. Εμείς ζητάμε μόνιμη δουλειά για όλους».
Τη δήλωση έκανε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα με αφορμή τις αποφάσεις της κυβέρνησης για τους εργαζομένους σε προγράμματα stage.
Σε δηλώσεις της μετά από συνάντηση που είχε με συμβασιούχους της Ολυμπιακής, η κα Παπαρήγα σημείωσε ότι η σημερινή κυβέρνηση «δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από τις αποφάσεις της προηγούμενης, που εξαίρεσε 800 ανθρώπους που δούλευαν για πολλά χρόνια στην «Ολυμπιακή» ως συμβασιούχοι, όπως και τους εργαζόμενους του «Γαλιλαίου», και τους άφησε έξω από τις ρυθμίσεις που έγιναν για το υπόλοιπο προσωπικό με την πώληση της «Ολυμπιακής"».
Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ τόνισε ότι «διεκδικούμε ίση μεταχείριση, δηλαδή πρέπει να βρουν και αυτοί κανονική δουλειά και να έχουν όλα τα δικαιώματα των ανθρώπων που βρέθηκαν στη διαδικασία της πώλησης της «Ολυμπιακής» στη MIG. Σε αυτό το ζήτημα θα πούμε για άλλη μια φορά ότι για μας δεν μπορεί να υπάρχει διαφορετική μεταχείριση για τους εργαζόμενους είτε σε ένσημα, είτε σε Υγεία, είτε σε μετάταξη, είτε σε διαγωνισμούς με βάση τη μορφή της εργασιακής σχέσης, όταν ζούμε σε μία εποχή που αυτές οι εργασιακές σχέσεις, ο εργασιακός μεσαίωνας, πάνε να επεκταθούν και να κυριαρχήσουν».
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_29/10/2009_304995

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
«Πράσινα» και ... συναινετικά
«Σε θετική κατεύθυνση» κρίνει το κόμμα των Οικολόγων Πράσινων ότι κινείται το νομοσχέδιο που ανακοίνωσε το υπουργείο Περιβάλλοντος για τα καμένα της Αττικής κι ας μη διασφαλίζει την άμεση και συνολική αναδάσωσή τους.
Φτάνουν μάλιστα στο σημείο να σημειώσουν στη σχετική ανακοίνωσή τους ότι «η κατάργηση του επικίνδυνου ορισμού του Ν. 3208/2003 για τα δάση αποτελεί θετικό και γενναίο μέτρο», τη στιγμή που το νομοσχέδιο μιλάει για απλή αναστολή της διάταξης αυτής!
Ούτε καν μιλούν για τη διαβούλευση - κοροϊδία της μιας βδομάδας που αποφάσισε η κυβέρνηση. Αντίθετα τονίζουν πως ελπίζουν ότι ο διάλογος αυτός θα αποτελέσει «το πρώτο βήμα για συνολικότερες διακομματικές συναινέσεις σε βιώσιμες πολιτικές για το δασικό πλούτο στο σύνολο της χώρας»!
Αυτό, προφανώς, τους καίει. Να επιδείξουν συναινετικό πνεύμα μπροστά στον κοινό στόχο με την κυβέρνηση, αυτόν της «πράσινης» ανάπτυξης, που δημιουργεί νέα πεδία δράσης στο μεγάλο κεφάλαιο, ακόμη και μέσω της εμπορευματοποίησης της γης και των δασικών οικοσυστημάτων…
http://www2.rizospastis.gr/page.do?publDate=30/10/2009&id=11488&pageNo=4&direction=1

Ανερυθρίαστοι υποκριτές
Στη χτεσινή απεργιακή κινητοποίηση των εργαζομένων με «stage» είχαν το θράσος να παραβρεθούν πολιτικά και συνδικαλιστικά στελέχη της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι θράσος η ΝΔ να δηλώνει τη δήθεν συμπαράστασή της στον αγώνα των εργαζομένων, όταν ως κυβέρνηση διατήρησε τον απαράδεκτο θεσμό εργασιακής εξαθλίωσης και ομηρίας των «stage» που παρέλαβε από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και τον εκμεταλλεύτηκε με τον ίδιο χυδαίο τρόπο.
Είναι θράσος να καμώνεται ο ΣΥΡΙΖΑ ότι «δεν ξέρει τίποτα για το έγκλημα» όταν στήριξαν και στηρίζουν τις ελαστικές μορφές εργασίας και στην πράξη. Οπως έκαναν οι δήμαρχοί του, αλλά και οι συνδικαλιστικές του δυνάμεις, που προτείνουν πλαφόν στη μερική απασχόληση. Οταν και σήμερα προτείνουν όχι μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, αλλά μοριοδότηση των συμβασιούχων.
Θράσος έχουν, αλλά, βέβαια, δεν είναι αφελείς. Γι' αυτό και χτες δεν τόλμησαν να κοιτάξουν τους εργαζόμενους στα μάτια. Κάθισαν σε μια άκρη, άλλοι περισσότερη και άλλοι λιγότερη ώρα. Και αφού είπαν ό,τι είχαν να πουν στις κάμερες (αυτός είναι ο καημός τους) για να δημιουργήσουν εντυπώσεις και να συγκαλύψουν το ρόλο τους αποχώρησαν.
Ας κάνουν ό,τι θέλουν. Ομως, καλό είναι να γνωρίζουν ότι όσο τα προβλήματα οξύνονται θα απαιτούν ξεκάθαρες απαντήσεις. Και οι δημαγωγοί αποκαλύπτονται.
http://www2.rizospastis.gr/page.do?publDate=30/10/2009&id=11488&pageNo=7&direction=1

Διαδήλωσαν μαζικά σε Αθήνα και άλλες πόλεις
Στο πλαίσιο απεργιακών κινητοποιήσεων. Στο πλευρό τους ταξικά συνδικάτα από διάφορους κλάδους
Προάγγελο των πανελλαδικών απεργιακών κινητοποιήσεων που θα γίνουν στις 5 και 6 του Νοέμβρη αποτελεί η χτεσινή απεργιακή κινητοποίηση που έγινε στην Αθήνα, με τη συμμετοχή εργαζομένων με stage σε ΟΑΕΔ, ΙΚΑ, ΟΓΑ, ΣΕΠΕ, ΝΑΤ, ΤΣΜΕΔΕ κ.α. Στο πλευρό τους βρέθηκαν αντιπροσωπείες ταξικών συνδικάτων από τις Τηλεπικοινωνίες, τους Ξενοδοχοϋπάλληλους, τους Ιδιωτικούς Υπαλλήλους, τους Οικοδόμους, τις ταξικές δυνάμεις στο δημόσιο κτλ., που με την παρουσία τους ανέδειξαν την ανάγκη, εργαζόμενοι σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα να συγκροτήσουν ενιαίο μέτωπο ενάντια σε κάθε μορφής ελαστική απασχόληση. Ανάγκη που επιβεβαίωσαν η απάντηση που έδωσε ο υπουργός Εργασίας, Α. Λοβέρδος, σε αντιπροσωπεία των απεργών, σημειώνοντας ότι η απόφαση της κυβέρνησης δεν αλλάζει, αλλά και η προχτεσινή συνεδρίαση του ΔΣ του ΟΑΕΔ, όπου απλά ανακοινώθηκε ότι πάνω από 30.000 εργαζόμενοι μένουν στο δρόμο. Μοναδική «παραφωνία» ο Χρήστος Κατσώτης, στέλεχος του ΠΑΜΕ, ο οποίος κατήγγειλε την απόφαση της κυβέρνησης και ζήτησε τη μονιμοποίηση όλων.
Χτες, οι εργαζόμενοι συγκεντρώθηκαν στην Ομόνοια και από εκεί πορεύτηκαν μέχρι το υπουργείο Εργασίας στην Πειραιώς, όπου και παρέμειναν ως το μεσημέρι. Μαζικά και με αγωνιστικό παλμό οι εργαζόμενοι διαδήλωσαν με συνθήματα «Θέλουμε δουλειά και όχι ανεργία», «Τα stage είναι σύγχρονη δουλεία». Περνώντας έξω από τα γραφεία του Κέντρου Πληροφόρησης Εργαζομένων και Ανέργων της ΓΣΕΕ εξέφρασαν την οργή τους ενάντια στις δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού που στηρίζουν στο ακέραιο την αντεργατική πολιτική, η οποία τους πετά στο δρόμο: «Στέλνουμε το μήνυμα στους εργατοπατέρες. Μας στήσανε στον τοίχο, μας ρίξανε και σφαίρες».
Την ολόπλευρη συμπαράσταση του ΚΚΕ μετέφερε το μέλος της ΚΕ και βουλευτής του Κόμματος Σπύρος Χαλβατζής, που μιλώντας στους απεργούς εξέφρασε την έμπρακτη στήριξη του Κόμματος στον αγώνα τους για πλήρη και σταθερή εργασία για όλους. Μεταξύ άλλων ανέδειξε την ανάγκη για συσπείρωση, ενότητα και συντονισμό και τόνισε ότι χρειάζεται προσοχή γιατί «θα προσπαθήσουν να σας διαιρέσουν, να σας διασπάσουν». Επίσης, χαιρετισμό απηύθυναν εκπρόσωποι της Ομοσπονδίας Οικοδόμων Ελλάδας, του Συνδικάτου Εργατοϋπαλλήλων Τηλεπικοινωνιών-Πληροφορικής Νομού Αττικής και του Συνδικάτου Εργατοϋπαλλήλων Επισιτισμού, Τουρισμού και Ξενοδοχείων Αττικής.
Κινητοποιήσεις έγιναν χτες και στην υπόλοιπη χώρα. Στη Θεσσαλονίκη εργαζόμενοι με stage πραγματοποίησαν συγκέντρωση έξω από τα κεντρικά γραφεία του ΙΚΑ στην Αριστοτέλους, στο πλαίσιο της διήμερης αποχής που πραγματοποιούν.
Στη Λάρισα έγινε πορεία στους δρόμους της πόλης και συγκέντρωση έξω από το τοπικό υποκατάστημα του ΙΚΑ. Στην κινητοποίηση παραβρέθηκε αντιπροσωπεία του Εργατικού Κέντρου Λάρισας, του Συλλόγου Υπαλλήλων Δήμων Νομού Λάρισας, κ.ά. Ανάλογη κινητοποίηση έγινε και την περασμένη Τρίτη, στην οποία παραβρέθηκε αντιπροσωπεία του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον βουλευτή Αντ. Σκυλλάκο.
Κινητοποίηση έγινε και στη Μυτιλήνη, στην πλατεία Σαπφούς. Οι εργαζόμενοι κατέθεσαν υπόμνημα με τα αιτήματά τους για μόνιμη και σταθερή εργασία για όλους στη Γενική Γραμματεία Αιγαίου. Στο πλάι τους βρέθηκε το Παλλεσβιακό Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο.
http://www2.rizospastis.gr/page.do?publDate=30/10/2009&id=11488&pageNo=7&direction=1

Tsakthan Daily, 15 October 2009 - Οικολόγοι και «οικολόγοι»

Tsakthan Daily, 15 October 2009
Οικολόγοι και «οικολόγοι»

Τώρα που αποκτήσαμε το Υπουργείο Περιβάλλοντος και συναφών (;) θεμάτων καλό θα ήταν να θυμηθούμε ορισμένες θεωρίες για την οικολογία και να εικάσουμε πώς θα κινηθούν οι νέοι κυβερνώντες σε αυτό τον τομέα με βάση όχι μόνο την θεωρία αλλά και την ιστορική πρακτική. Εν αρχή ην ο φιλελευθερισμός που πρόβαλε το δόγμα ότι ο επιχειρηματίας, το οικονομικό άτομο, λειτουργεί με βάση την αρχή της μεγιστοποίησης του κέρδους και της ελαχιστοποίησης του κόστους.

Υπάρχουν αρκετές τάσεις στο χώρο της φιλελεύθερης οικολογίας. Η βασικότερη και πιο ιστορική είναι η τάση του θετικού φιλελευθερισμού , που υποστηρίζει ότι οι κυβερνήσεις οφείλουν να αναλάβουν την ευθύνη να παρέμβουν στην καπιταλιστική οικονομία με σκοπό την αποτροπή και πρόληψη της καταστροφής του περιβάλλοντος, ή έστω την αποκατάσταση των ζημιών που υφίσταται το περιβάλλον. Αυτό δε σημαίνει ότι οι θετικοί φιλελεύθεροι περιβαλλοντιστές στερούνται γενικότερου οράματος ή ότι θέτουν χαμηλά τον πήχη στα πλαίσια του στενού πραγματισμού. Σημαντική υπήρξε η συμβολή πολλών θετικών φιλελεύθερων περιβαλλοντιστών στην ανάπτυξη του κινήματος ενάντια στην ίδρυση νέων πυρηνικών εργοστασίων σε Δύση και Ανατολή κατά τις δεκαετίες 1980 και 1990. Η πραγματιστική αντίληψη του θετικού φιλελεύθερου οικολογισμού κυριάρχησε στις ΗΠΑ στο πρώτο ήμισυ του 20ού αιώνα. Σήμερα κυριαρχεί και σε επίπεδο Βρυξελλών στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η πραγματιστική πολιτική παρέμβαση είχε να επιδείξει πολλά άμεσα αποτελέσματα στη διάρκεια των θητειών των Προέδρων που είχαν εκλεγεί με το πρόγραμμα του κινήματος των Προοδευτικών (θητείες Theodore Roosevelt, και κυρίως του Franklin Roosevelt με New Deal). Η πραγματιστική αντίληψη του θετικού φιλελεύθερου περιβαλλοντισμού έγινε πράξη με τις κινητοποιήσεις των διαφόρων περιβαλλοντιστικών ομάδων πίεσης και με τη βοήθεια των επαγγελματιών λομπιστών που έπεισαν τους βουλευτές, τους γερουσιαστές και την ομοσπονδιακή κυβέρνηση να ψηφίσουν νόμους και να εκπονήσουν πολιτικές που να περιορίζουν την ανεξέλεγκτη επιχειρηματική δραστηριότητα των «ληστρικών καπιταλιστών» (“robber barons”) σε βάρος των δασών, των φυσικών πόρων και της αισθητικής των αστικών και υπαίθριων χώρων. Επίσης, δημιουργήθηκαν πάρκα και εθνικοί δρυμοί, προστατεύθηκαν τα άγρια δάση και τα απειλούμενα με εξαφάνιση είδη του ζωικού βασιλείου (π.χ. Βίσονες κ.α.), οριοθετήθηκαν οι χρήσεις γης και προωθήθηκαν προγράμματα διδασκαλίας στη δημόσια εκπαίδευση σχετικά με την περιβαλλοντική αγωγή. Αυτή η πραγματιστική αντίληψη είναι και σήμερα η επικρατούσα στις ΗΠΑ με πρωτοπόρες τις μεγάλες οργανώσεις και τα λομπιστικά γραφεία. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Ταμείου για την Υπεράσπιση του Περιβάλλοντος (Environment Defense Fund) που, όπως και άλλες συναφείς οργανώσεις διεκδικούν τη συνεργασία των αρμόδιων υπουργείων και τη θεσμοποίησή τους ως κύριων εκφραστών του περιβαλλοντικού κινήματος στο πλαίσιο της λειτουργίας κρατικών θεσμών όπως η Υπηρεσία Περιβαλλοντικής Προστασίας.

Η δεύτερη και ιδιαίτερα ακραία εκδοχή της φιλελεύθερης αυτής αντίληψης είναι αυτή των θιασωτών της αγοράς (αρνητικός φιλελευθερισμός). Αυτή είναι η θέση του Ronald H. Coase, ο οποίος θεωρεί ότι οι εξωτερικές επιβαρύνσεις, που προκαλούνται από την ρύπανση θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με διαπραγματεύσεις ανάμεσα στα ενδιαφερόμενα μέρη και κατά προτεραιότητα πρέπει να αποζημιώνει η επιχείρηση που ρυπαίνει: «ο ρυπαίνων πληρώνει». Η κρατική παρέμβαση κατά τον Coase υποκαθιστά τον μηχανισμό της αγοράς, γιατί τα περιβαλλοντικά προβλήματα αφορούν τους φυσικούς πόρους που δεν ανήκουν σε κανένα, δηλαδή ανήκουν σε όλους, έτσι ώστε η ανυπαρξία ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων να δικαιολογεί την κρατική παρέμβαση και να παρεμποδίζει τους μηχανισμούς της αγοράς να διευθετήσουν το πρόβλημα. Σε αυτούς τους κύκλους ενδημεί η λογική της «αγοραπωλησίας» δικαιωμάτων ρύπανσης. Σύμφωνα με τη λογική αυτή, οι εταιρείες που έχουν εγκαταστήσει νέο εξοπλισμό και μηχανισμούς μείωσης της ρύπανσης Πράγματι, για τους φιλελεύθερους της αγοράς, η μοναδική λύση στα περιβαλλοντικά προβλήματα είναι η «έξυπνη ανάπτυξη των αγορών και των οιονεί αγορών.» Οι συγκεκριμένοι (σκληροπυρηνικοί) φιλελεύθεροι απορρίπτουν το είδος διαχείρισης των φυσικών πόρων που υποστηρίζουν οι ορθολογιστές των κυβερνητικών διοικήσεων και πιστεύουν ακράδαντα ότι η πολιτική δημοκρατία δεν είναι τίποτε άλλο από εξυπηρετητή των ειδικών ομάδων συμφερόντων. Συνεπώς, η μοναδική έξοδος από το τέλμα είναι η απόδοση τιμών στη φύση. Μ’ αυτόν τον τρόπο, πρέπει να θεωρήσουμε ότι οι φυσικοί πόροι είναι εμπορεύματα των οποίων οι τιμές ρυθμίζουν τις μεταβολές των διαθέσιμων ποσοτήτων των αγαθών. Με το επιχείρημα ότι ο κάθε άνθρωπος φροντίζει καλύτερα τον οικείο του χώρο από όσο τον κοινό δημόσιο χώρο, οι (σκληροπυρηνικοί) φιλελεύθεροι της αγοράς προτείνοιυν την ουσιαστική ιδιωτικοποίηση της φύσης, δηλαδή την ιδιωτικοποίηση και αποτίμηση σε χρήμα της γης, των δασών, του αέρα και των υδάτων, μαζί με τον ιχθυολογικό πλούτο και την υπόλοιπη χλωρίδα και πανίδα, τον ορυκτό πλούτο και τους ενεργειακούς πόρους. Η ανταλλαγή τους στην αγορά θα προσδιορίζει τους ρυθμούς ζήτησης – καταναλωσης καθώς και το ρυθμό της ανάλωσής τους.
Παραπομπές:
1. Βλ. Ναξάκης Χ. (1997) «Τα πολιτικά ρεύματα στην Οικολογία», Θέσεις, Απρίλιος-Ιούνιος http://www.theseis.com/index.php?option=com_content&task=view&id=578&Itemid=29
2. Βλ. Price J. (1990) The Antinuclear Movement. Boston: Twayne/G.K. Hall.
3. Coase R. (1960) “The Problem of Social Cost” in Journal of Law and Economics, October, http://www.sfu.ca/~allen/CoaseJLE1960.pdf
4. Βλ. Anderson T. and Leal D. (2001) Free Market Environmentalism. London: Palgrave, σελ. 9-26.


Θανάσης Τσακίρηςhttp://tsakiris.snn.gr
http://tsakthan.blogspot.com
http://tsakthan.wordpress.com
http://antiracistes.wordpress.com
http://homoecologicus.wordpress.com
http://leftypedia.wordpress.com
http://greekunions.wordpress.com
http://femininmasculin.wordpress.com
http://ilioupoli.wordpress.com


Ο,τι δηλώσεις

Στίχοι: Γιάννης Καραλής
Μουσική: Γιάννης Καραλής
Πρώτη εκτέλεση: Πωλίνα

Για να πιάσεις την καλή
και να κάνεις φήμη,
η ψευτιά και το μπλαμπλά
είναι επιστήμη.
Γίνεσαι διάσημος,
γίνεσαι μονάδα,
ό,τι θέλεις γίνεσαι
μόνο στην Ελλάδα.

Ό,τι δηλώσεις,
ό,τι δηλώσεις είσαι,
ό,τι δηλώσεις
και ό,τι ανακοινώσεις

Ό,τι δηλώσεις,
ό,τι δηλώσεις είσαι,
ό,τι δηλώσεις
και ό,τι ανακοινώσεις

Το καλάμι καβαλάς,
λες ό,τι γουστάρεις ,
όλοι σε θαυμάζουνε
όταν σνομπάρεις.
Γίνεσαι πολιτικός
και ιδεολόγος,
κόκκινος ή πράσινος,
μπλε και οικολόγος.

Ό,τι δηλώσεις,
ό,τι δηλώσεις είσαι,
ό,τι δηλώσεις
και ό,τι ανακοινώσεις

Ό,τι δηλώσεις,
ό,τι δηλώσεις είσαι,
ό,τι δηλώσεις
και ό,τι ανακοινώσεις

www.madata.gr
Παγκόσμια μέρα "Πλυσίματος των Χεριών"
15 Οκτωβρίου 2009, 07:36
Εκατομμύρια παιδιά ανά τον κόσμο, πλένουν σήμερα ταυτόχρονα τα χέρια τους, σηματοδοτώντας την δεύτερη παγκόσμια μέρα «Πλυσίματος των Χεριών», με πρωτοβουλία του ΟΗΕ και της Unicef.
Σκοπός αυτής της ημέρας είναι να περαστεί το μήνυμα ότι αυτή η απλή πράξη, είναι ίσως ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να προστατευόμαστε από τις θανατηφόρες ασθένειες. Επιπλέον, μας υπενθυμίζει ότι σχεδόν ο μισός πληθυσμός της γης ζει σε ανεπαρκείς έως άθλιες συνθήκες υγιεινής.
Περίπου 120.000.000 παιδιά από 70 διαφορετικές χώρες, από τις πέντε ηπείρους, αναμένεται να συμμετάσχουν στην καμπάνια, πλένοντας μόνο τα χέρια τους.
Η Ινδία έχει θέσει ως επικεφαλής της πρωτοβουλίας, τον σταρ του κρίκετ, Σάχιν Τέντουλκαρ και αυτός μαζί με την ομάδα του, θα δείξουν ποιος είναι ο σωστός τρόπος πλυσίματος των χεριών.
«Πρέπει να τα πλένουμε πριν το μαγείρεμα, πριν το γεύμα, μετά την τουαλέτα και μετά το καθάρισμα ενός μωρού», δήλωσε ο σύμβουλος προγράμματος της Unicef.
Κάθε χρόνο, οι διαρροϊκές ασθένειες και οι οξείες αναπνευστικές λοιμώξεις γίνονται αιτία για το θάνατο πάνω από 3,5 εκατομμυρίων παιδιών κάτω των 5 ετών.
Με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας Πλυσίματος των Χεριών, που γιορτάζεται στις 15 Οκτωβρίου σε 80 χώρες του κόσμου, επισημαίνεται πως το πλύσιμο με σαπούνι και νερό είναι μία από τις πιο αποτελεσματικές και οικονομικές παρεμβάσεις υγείας.
Το νερό από μόνο του δεν αρκεί. Το πλύσιμο των χεριών με σαπούνι και νερό όταν είναι κρίσιμο - δηλαδή μετά τη χρήση της τουαλέτας και πριν το φαγητό, βοηθά να μειωθούν τα κρούσματα διάρροιας πάνω από 40% και οι αναπνευστικές λοιμώξεις σχεδόν 25%.
Επιπλέον, το πλύσιμο των χεριών με σαπούνι συνιστάται επίσης ως ένα βασικό μέτρο για την πρόληψη της μετάδοσης της γρίπης Η1Ν1.
Παρά τις μεγάλες δυνατότητες που έχει το πλύσιμο των χεριών με σαπούνι, σπάνια εφαρμόζεται και δεν είναι πάντα εύκολη η προώθησή του. Ενώ το σαπούνι είναι διαθέσιμο στα περισσότερα νοικοκυριά σε όλο τον κόσμο, τα ποσοστά χρήσης του - στις περιστάσεις που είναι κρίσιμο - κυμαίνονται από μηδέν έως 34%.
Το ακάθαρτο νερό και η ανεπαρκής υγιεινή είναι συχνά οι βασικές αιτίες για απουσίες από την εργασία και το σχολείο, που διαιωνίζουν τον κύκλο της οικονομικής και κοινωνικής στασιμότητας σε πολλές χώρες. Οι επενδύσεις που γίνονται στον τομέα της υγείας, της παιδικής επιβίωσης, της εκπαίδευσης, της παροχής νερού και της υγιεινής, τίθενται όλες σε κίνδυνο αν δεν δοθεί έμφαση στο πλύσιμο των χεριών με σαπούνι.
Με το σύνθημα «Τα καθαρά χέρια σώζουν ζωές» η παγκόσμια εκστρατεία της Ημέρας Πλυσίματος των Χεριών έχει ως στόχο να καταστήσει τα παιδιά των σχολείων φορείς αλλαγής εισάγοντας παρεμβάσεις υγιεινής στα σχολεία, συμπεριλαμβανόμενου του πλυσίματος των χεριών με σαπούνι, ώστε τα παιδιά να μεταφέρουν με τη σειρά τους αυτές τις καλές πρακτικές υγιεινής στα σπίτια και τις κοινότητές τους.
Από την Κολομβία μέχρι το Μπαγκλαντές, από την Κένυα μέχρι τις Φιλιππίνες, από τη Μεγάλη Βρετανία μέχρι την Αιθιοπία, περίπου 200 εκατομμύρια παιδιά κινητοποιήθηκαν και συμμετείχαν τη χρονιά που μας πέρασε στο γενέθλιο εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Πλυσίματος των Χεριών.
Φέτος, πολύ περισσότερα παιδιά, δάσκαλοι, γονείς, προσωπικότητες και κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο θα συμμετάσχουν στον εορτασμό.

http://www.madata.gr/epikairotita/press/44581.html
Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2009: Τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων
Η αντιπαράθεση κυβέρνησης και λιμενεργατών με αιχμή τη συνεχιζόμενη απεργία τους, η κρίσιμη συνάντηση της Λούκας Κατσέλη σήμερα με εκπροσώπους τους, αλλά και η συνάντηση που είχε η υπουργός με τον Κινέζο πρέσβη σε καλό κλίμα με εμφανή διάθεση και από τις δύο πλευρές για εξεύρεση λύσης, η δέσμη μέτρων από τον πρωθυπουργό για διαφάνεια και αξιοκρατία στο δημόσιο τομέα, το έντονα αρνητικό κλίμα που επικρατεί στους κόλπους της Νέας Δημοκρατίας με αιχμή την εκλογή προέδρου του κόμματος, η έντονη αντιπαράθεση Καραμανλή - Μεϊμαράκη για το ζήτημα της διεξαγωγής του συνεδρίου, η αύξηση της ανεργίας, καθώς και η άνοδος στο Χρηματιστήριο Αθηνών, απασχολούν σήμερα τα πρωτοσέλιδα του ελληνικού Τύπου.
Αναλυτικά, οι τίτλοι των εφημερίδων κατ' αλφαβητική σειρά είναι οι ακόλουθοι:
* ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ: "Άρωμα Γυναίκας στη σημερινή Βουλή... Αφιέρωμα: Οι όμορφες, επιτυχημένες και έξυπνες βουλευτίνες".
* ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: "Σε φουρτούνα η κυβέρνηση. Συνεχίζονται οι απεργίες στον ΟΛΠ παρά τη διαφαινόμενη προσέγγιση της Λ. Κατσέλη με τους Κινέζους".
* Η ΑΥΓΗ: "Cosco, παρ΄τα όλα! Επέκταση της συμφωνίας για το λιμάνι του Πειραιά... διαπραγματεύεται η κυβέρνηση, σε αντάλλαγμα για τα "εργασιακά δικαιώματα".
* ΑΥΡΙΑΝΗ: "Μεγάλη απειλή για την υπό κατάρρευση Οικονομία της χώρας. Οι εργατοπατέρες αντικατέστησαν την ανύπαρκτη και διαλυμένη αντιπολίτευση".
* ΤΟ ΒΗΜΑ: "Τα πέντε "κλειδιά" για το νέο κράτος".
* Η ΒΡΑΔΥΝΗ: "Κυβέρνηση παγιδευμένη στα προεκλογικά της "ΘΑ". "Παγώνει" η αγορά από την απεργία στο λιμάνι του Πειραιά".
* ΕΘΝΟΣ: "Κήρυξε πόλεμο στο ρουσφέτι. Δέσμη μέτρων από τον Γιώργο για διαφάνεια, αξιοκρατία".
* ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ: "Στο... καλάθι το "βέτο" στην ΕΕ τα Σκόπια. Χωρίς να έχει επιλυθεί η διαφορά για το όνομα, οι Ευρωπαίοι αρχίζουν ενταξιακές διαπραγματεύσεις".
* ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: "Καραμανλής: Είσαι τρελός Μεϊμαράκη. Δυναμική σύγκρουση των δύο ανδρών για το Συνέδριο".
* ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: "Η κατάσταση στο λιμάνι του Πειραιά μοιάζει με... Κινέζικο μαρτύριο".
* ΕΣΤΙΑ: "Άθλιο κράτος τεράστιες σπατάλες. Βαρειές ευθύνες της Νέας Δημοκρατίας".
* Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: "Θρίλερ η απεργία στο λιμάνι του Πειραιά. Η κυβέρνηση επιδιώκει συναινετική λύση - Επιφυλακτική, ωστόσο, η κινεζική COSCO".
* Ο ΛΟΓΟΣ: "Διάλογος για τη σύμβαση. Δεν ακυρώνεται η ισχύουσα σύμβαση, τόνισε η Λ. Κατσέλη".
* ΤΑ ΝΕΑ: "Βάπτισμα πυρός σε λιμάνια, ναυπηγεία, ενώ η ανεργία πλησιάζει το 10%".
* Η ΝΙΚΗ: "Συγκρουστείτε με την εξουσία. Το νέο δόγμα του Γιώργου από το βήμα της ΚΟ του ΠΑΣΟΚ".
* ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ: "Μπρα ντε φερ Σαμαρά - Αβραμόπουλου. Ασφυκτική πίεση για ενιαίο αντι-μητσοτακικό μέτωπο".
* ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: "Το ΠΑΣΟΚ δίνει το λιμάνι ολοκληρωτικά στην COSCO. Πέφτουν τα προεκλογικά κόλπα της επαναδιαπραγμάτευσης".
* Η ΧΩΡΑ: "Οργή Μεϊμαράκη κατά Καραμανλή, Σιούφα για τους χειρισμούς (και όχι μόνο) σχετικά με το έκτακτο συνέδριο".
* City Press: "Κρίση στην αγορά εργασίας".
* Metro "Πόλεμος" στην εκπαίδευση. Στη Δικαιοσύνη προσφεύγει κατά της ΠΟΣΔΕΠ ο Σύνδεσμος Ελληνικών Κολεγίων".
Θεσσαλονίκη
* ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ: "50.000 άνεργοι στη Θεσσαλονίκη! Εκτινάχτηκε στο 11,4% η ανεργία".
* ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ: "Χαϊδεύουν τα Σκόπια, μας κάνουν και συστάσεις! Η Κομισιόν άνοιξε στην ΠΓΔΜ την πόρτα της ένταξης".
* ΤΥΠΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ: "Σώστε το Θερμαϊκό! Εγκρίθηκε πρόγραμμα δράσης 1,5 εκ. ευρώ".

TO BHMA
Δεν σήκωσαν το χέρι τους το ΚΚΕ, ο ΣΥΡΙΖΑ και τέσσερις του ΠαΣοΚ
Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2009
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=293920&ct=32&dt=15/10/2009
Στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος βρέθηκε το θέμα του όρκου, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ζητήσει να ορκιστούν οι βουλευτές του με πολιτικό και όχι με θρησκευτικό όρκο. Μάλιστα υπήρξε και σχετική τηλεφωνική επικοινωνία του απερχόμενου Προέδρου της Βουλής κ. Δ. Σιούφα με τον πρόεδρο της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ κ. Αλ. Τσίπρα, κατά την οποία τού διευκρίνισε ότι ο όρκος των βουλευτών καθορίζεται από το Σύνταγμα (άρθρο 59) και ότι «δεν τίθεται θέμα πολιτικού όρκου». Απαντώντας μάλιστα στη σχετική επιστολή του κ. Τσίπρα, επεσήμανε ότι «ο σεβασμός του Συντάγματος είναι απόλυτος και απ΄ όλους», ξεκαθαρίζοντας ότι βάσει των προβλεπομένων θα γίνει και η ορκωμοσία, καθώς και η υπογραφή του σχετικού πρωτοκόλλου ορκωμοσίας. Ετσι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισαν να μην εισέλθουν στην αίθουσα της Ολομελείας κατά τη διάρκεια του αγιασμού, ως πράξη συμβολισμού, καθώς τάσσονται υπέρ του διαχωρισμού των εξουσιών Εκκλησίας και Κράτους. Οταν ολοκληρώθηκε ο αγιασμός και ενώ η προεδρεύουσα κυρία Ελσα Παπαδημητρίου είχε ήδη αρχίσει να διαβάζει τον προβλεπόμενο όρκο, τον οποίο επανελάμβαναν οι βουλευτές, άνοιξε η πόρτα και εισήλθαν στον χώρο τα μέλη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι απλώς πήραν τη θέση τους στα έδρανα.

Κατά την πάγια τακτική τους οι βουλευτές του ΚΚΕ κατά την ορκωμοσία στάθηκαν όρθιοι δίχως να σηκώσουν το χέρι τους και να επαναλάβουν τα λόγια του όρκου. Υπήρξε άλλωστε σχετική γραπτή δήλωση της κυρίας Αλέκας Παπαρήγα υπέρ της αναγκαιότητας κατάργησης του θρησκευτικού όρκου για όπου και αν προβλέπεται. Εξαίρεση από την ΚΟ του ΚΚΕ απετέλεσε η κυρία Λιάνα Κανέλλη , η οποία ορκίστηκε κανονικά σύμφωνα με τα ισχύοντα.

Αλλά και από την κυβερνώσα παράταξη υπήρξαν βουλευτές που δεν ορκίστηκαν με θρησκευτικό όρκο. Ο υφυπουργός Εξωτερικών κ. Σπ. Κουβέλης, ο οποίος βρισκόταν στα κυβερνητικά έδρανα, στάθηκε σε στάση προσοχής την ώρα της ορκωμοσίας, σε αντίθεση με τους άλλους συναδέλφους του οι οποίοι είχαν σηκώσει το δεξί τους χέρι με ενωμένα τα τρία δάχτυλα ως σύμβολο της Αγίας Τριάδας. Ιδια στάση τήρησαν από τη θέση τους στα βουλευτικά έδρανα ο υφυπουργός Υποδομών κ. Ν. Σηφουνάκης , καθώς και οι κυρίες Μαρία Δαμανάκη και Μάγια Τσόκλη.

ΝΑΥΤΕΡΜΠΟΡΙΚΗ
Προσφυγές στη δικαιοσύνη
Στα «χαρακώματα» κολέγια και πανεπιστημιακοί καθηγητές
Πέμπτη, 15 Οκτωβρίου 2009 07:00
URL: http://www.naftemporiki.gr/news/redirstory.asp?id=1728530


«Πόλεμος» ξέσπασε μεταξύ των κολεγίων και των πανεπιστημιακών καθηγητών. Ειδικότερα, με προσφυγές στη δικαιοσύνη απαντά ο Σύνδεσμος Ελληνικών Κολεγίων (HAC) στην Πανελλήνια Ομοσπονδία Καθηγητών Πανεπιστημίου (ΠΟΣΔΕΠ) που επίσης προσέφυγε στη δικαιοσύνη ζητώντας να ακυρωθεί η υπουργική απόφαση Σπηλιωτόπουλου.

Όπως ανακοινώθηκε από το σύνδεσμο, αποφασίστηκε η άμεση ανάθεση στους νομικούς συμβούλους να προετοιμάσουν για κάθε ένα κολέγιο, αλλά και για τον σύνδεσμο, αγωγές και μηνύσεις εναντίον των εκπροσώπων της ΠΟΣΔΕΠ για ηθική και οικονομική βλάβη, που έχουν υποστεί από τις «ανακριβείς ανακοινώσεις των εκπροσώπων της ΠΟΣΔΕΠ, με τις οποίες αμφισβητείται το κύρος, η καλή λειτουργία και η νομιμότητα των Κολεγίων τόσο πριν όσο και μετά την χορήγηση αδειών λειτουργίας από το υπουργείο Παιδείας».

Επίσης, θα καταθέσουν μηνύσεις για «τα όσα δυσφημιστικά περιέχονται σε πολλές ανακοινώσεις των εκπροσώπων της ΠΟΣΔΕΠ».

ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ ΒΙΕΝΝΗΣ
[ 20 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ] Δεν αφήνω ποτέ τους συντρόφους μου στα κρύα του λουτρού
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: ΚΑΡΟΛΙΝΑ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2009
Δηλώνει κατηγορηματικά πως ήταν αυτή που αποφάσισε να αρνηθεί τη θέση της υφυπουργού Περιβάλλοντος που της προσέφερε ο Γ. Παπανδρέου και όχι οι Οικολόγοι Πράσινοι, αφού άλλωστε στην ίδια έγινε η πρόταση.
Όσο για τον λόγο; Κατεβαίνει υποψήφια δήμαρχος Βιέννης και όπως χαρακτηριστικά λέει «δεν αφήνω ποτέ τους αγώνες μου στα μισά και τους συντρόφους μου στα κρύα του λουτρού». Αν είχε γίνει στο κόμμα, υποστηρίζει ότι θα έπρεπε να προχωρήσουν σε σοβαρό διάλογο.
Γιατί οι Οικολόγοι Πράσινοι αρνήθηκαν το υφυπουργείο Περιβάλλοντος από όπου θα μπορούσαν να επηρεάσουν σε οικολογικότερες κατευθύνσεις;

Δεν αρνήθηκαν οι Οικολόγοι Πράσινοι. Αρνήθηκα εγώ- όσο δύσκολη κι αν ήταν για μένα αυτή η απόφαση- λόγω των σοβαρότατων υποχρεώσεων στη Βιέννη: βάζω υποψηφιότητα για δήμαρχος και βρίσκομαι σε προεκλογική εκστρατεία που δεν θα μπορούσα και δεν θα ήθελα να εγκαταλείψω στα μισά του δρόμου.

Συμμετοχή σε υφυπουργείο είναι «κυβέρνηση συνεργασίας»;
Εξαρτάται αν η πρόταση απευθύνεται προσωπικά σε ένα άτομο ή στον πολιτικό χώρο που αυτό αντιπροσωπεύει.

Δεν ήταν ευκαιρία να δοκιμαστούν στην πράξη;

Ο νόμος της πράξης είναι η ωραιότερη και η πιο ανηλεής πλευρά της πολιτικής. Όμως η πρόταση απευθυνόταν σε μένα.

«Οι ευκαιρίες ξαναγυρίζουν», δηλώσατε. Θεωρείτε πιθανή νέα πρόταση στους Οικολόγους Πράσινους;

Δεν θεωρώ τίποτα γιατί δεν είμαι μάντης. Απλώς η πείρα μου με έχει διδάξει ότι όλα είναι πιθανά ό ταν υπάρχει θέληση. Οι συνεργασίες παραμένουν ταμπού στην Ελλάδα;

Κάθε άλλο! Αλλά βάση κάθε συνεργασίας είναι ο σοβαρός διάλογος και η συμφωνία πάνω σε συγκεκριμένα σχέδια.

Γιατί η απόφαση ελήφθη κεκλεισμένων των θυρών, όπως κατήγγειλαν στελέχη σας;

Αν η πρόταση απευθυνόταν στους Οικολόγους Πράσινους, τότε θα αποφασίζαμε όλοι μαζί. Όμως έγινε σε μένα και έπρεπε να αποφασίσω εντός λίγων ωρών. Εδώ λοιπόν λειτούργησε ο νόμος του αδιαχώρητου.

Στελέχη του κόμματος εξέφρασαν δημόσια διαφωνία στην απόφαση να μη δεχτείτε την πρόταση του κ. Παπανδρέου. Βοηθά την εικόνα των Οικολόγων Πράσινων;

Είμαι περήφανη που ο χώρος μας δεν γνωρίζει λογοκρισία. Αν ο Πρωθυπουργός είχε ζητήσει τη συνεργασία των Οικολόγων Πράσινων, και εγώ πιστεύω ότι θα έπρεπε να προχωρήσουμε σε σοβαρό διάλογο. Όμως η πρόταση έγινε σε μένα και είναι γνωστό ότι είμαι βουλευτής και πρόεδρος των Πρασίνων της Βιέννης. Η απόφασή μου λοιπόν δεν αφορά αποκλειστικά και μόνο την ελληνική πολιτική.

Δήμαρχος στη Βιέννη ή υφυπουργός στην Ελλάδα;

Κάθε πράγμα στον καιρό του... Αν οι Πράσινοι έδιναν το ΟΚ θα αφήνατε την υποψηφιότητα για τη δημαρχία της Βιέννης;

Όχι, δεν αφήνω ποτέ τους αγώνες μου στα μισά και τους συντρόφους μου στα κρύα του λουτρού.

Η ελληνική πολιτική σκηνή είναι στα μελλοντικά σας σχέδια;

Θα ήταν νωρίς να μιλήσουμε για σχέδια, αλλά δεν βλέπω τον λόγο γιατί να αποκλείσω το ενδεχόμενο κάποτε στο μέλλον. Σίγουρα η ζωή μου μοιράζεται μεταξύ Αυστρίας και Ελλάδας, αλλά το κέντρο βάρους, οι αγώνες και το έργο μου είναι στη Βιέννη εδώ και 23 χρόνια.

Είστε ικανοποιημένη από την εκλογική απόδοση των Οικολόγων Πράσινων;

Αρκετά, 2,5% είναι μια καλή αρχή. Με 3% θα άλλαζε ριζικά το σκηνικό!

Γιατί δεν κατάφεραν να περάσουν το κατώφλι του 3%;
Άλλο ευρωεκλογές άλλο κοινοβουλευτικές εκλογές. Και γιατί είμαστε ένα νεοσύστατο κόμμα που μόλις κατάφερε τον μεγάλο άθλο στις ευρωεκλογές και όχι θαυματοποιοί. Όταν ο προεκλογικός αγώνας είναι τόσο σύντομος, πάντα ευνοούνται κόμματα με τις ανάλογες οικονομικές δυνατότητες. Για μας ισχύει το «πόδια μου ποδαράκια μου».

Πώς κρίνετε τις μέχρι τώρα κινήσεις της κυβέρνησης;

Με κάνουν να ελπίζω ότι κάτι μπορεί να αλλάξει επιτέλους. Η γνώμη σας για τη νέα υπουργό Περιβάλλοντος Τίνα Μπιρμπίλη;
Τη θεωρώ ικανή και της εύχομαι ολόψυχα κάθε επιτυχία.

Οι τρεις σημαντικότερες προτεραιότητες του νεοσυσταθέντος υπουργείου για εσάς;

Δασολόγιο, ματαίωση της εκτροπής του Αχελώου, επαναστατική στροφή στα φωτοβολταϊκά.

Θα στηρίξουν οι Οικολόγοι Πράσινοι την πράσινη ανασυγκρότηση της Ηλείας που εξήγγειλε η κυβέρνηση;

Σε αυτό θα πρέπει να απαντήσουν οι ίδιοι. Εγώ στηρίζω κάθε πραγματική προσπάθεια πράσινης ανάπτυξης.

Πράσινη ανάπτυξη η απάντηση στην κρίση;

Η μόνη λογική απάντηση στην κρίση.

Πολλοί υποστηρίζουν ότι πρόκειται για «ακριβή» επιλογή.

Η καταστροφή του κλίματος είναι απίστευτα ακριβότερη.

Μόδα ή συνείδηση στην Ελλάδα η οικολογία;

Καλοδεχούμενη κι η μόδα όταν βοηθάει να στεριώσει η συνείδηση πιο βαθιά.

Τι θα δίδασκαν οι Αυστριακοί Πράσινοι στους Έλληνες;

Σε λίγα χρόνια θα έχουμε και στην Ελλάδα 10%. Όπου το πράσινο κίνημα στεριώσει, δείχνουμε τι αξίζουμε μέσα από την πολιτική συνεργασία σε τοπικό και εθνικό επίπεδο. Για να δούμε λοιπόν πότε θα καταφέρουμε να βγάλουμε τον πρώτο πράσινο δήμαρχο και στην Ελλάδα!

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4541247&ct=1

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Καμιά έκπτωση
http://www1.rizospastis.gr/
Δέκα μέτρα - φωτιά για τους εργαζόμενους απαιτεί ο ΣΕΒ από την κυβέρνηση, επισημαίνοντας ότι πολλά απ' αυτά διασταυρώνονται με τις προεκλογικές εξαγγελίες του ΠΑΣΟΚ. Εχουν, δε, συζητηθεί και με τη ΓΣΕΕ, η οποία έχει συμφωνήσει. Ο πρόεδρός της μιλά για «αδυναμία της οικονομίας να δημιουργεί θέσεις εργασίας, ως το μείζον θέμα για αντιμετώπιση», αναδεικνύοντας την ανάγκη ενίσχυσης των επιχειρηματιών. Απέναντι σ' αυτά, το ΚΚΕ, με την ανακοίνωση του ΠΓ της ΚΕ με τα μέτωπα πάλης για τις λαϊκές ανάγκες, που δημοσιεύτηκε στον «Κυριακάτικο Ριζοσπάστη», δίνει απάντηση σε όφελος του λαού. Στις λαϊκές ανάγκες δε χωρά καμιά έκπτωση, ενώ θα οξύνονται όλο και περισσότερο με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αν δεν υπάρχει λαϊκή αντεπίθεση. Αυτό το συνεκτικό πλαίσιο πάλης απαιτεί να πληρώσουν οι επιχειρηματίες, ενώ συμβάλλει στην ανάπτυξη αγώνων χωρίς αναμονή, στην ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, στο ενιαίο μέτωπο εργατών, φτωχών αγροτών, αυτοαπασχολούμενων, νεολαίας και γυναικών των λαϊκών στρωμάτων, που εναντιώνεται στην κυρίαρχη πολιτική. Απαντά σε όσους λένε ότι το ΚΚΕ δεν έχει προτάσεις, (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ), αλλά και στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ που λέει ψευδώς ότι όλα τα παραπέμπουμε στο σοσιαλισμό. Χωρίς αναμονή, λοιπόν, οργάνωση της ταξικής πάλης κόντρα στην κυρίαρχη πολιτική.
«Οικολογικά» άσφαιρα για τα μεταλλαγμένα
http://www1.rizospastis.gr/page.do?publDate=15/10/2009&id=11445&pageNo=4&direction=1
«Οχι άλλα μεταλλαγμένα στο πιάτο μας» αξιώνουν οι «Οικολόγοι - Πράσινοι» και δε θα μπορούσε κανείς να διαφωνήσει με ένα τέτοιο αίτημα. Οι οικολογικές ευαισθησίες τους όμως αποδεικνύονται υποκριτικές αφού αποφεύγουν όπως ο διάβολος το λιβάνι να κατονομάσουν τους υπεύθυνους για την καταστροφή του περιβάλλοντος αλλά και για το γεγονός ότι τα μεταλλαγμένα έχουν εισβάλει στη ζωή των λαών της Ευρώπης με την έγκριση της ΕΕ. Ετσι, ενώ είναι γνωστό ποιοι και γιατί προωθούν τα μεταλλαγμένα προϊόντα, όπως και ο ρόλος που έχει παίξει η ΕΕ, οι «Οικολόγοι - Πράσινοι» ούτε μια λέξη κριτικής δε διατυπώνουν και αρκούνται σε παραινέσεις προς την υπουργό Γεωργίας να καταψηφίσει την έγκριση και κυκλοφορία στην ευρωπαϊκή αγορά τριών μεταλλαγμένων ποικιλιών καλαμποκιού στο Συμβούλιο των υπουργών Γεωργίας και Αλιείας που συνεδριάζει στις 19 Οκτώβρη στις Βρυξέλλες. Και συμβουλεύουν την κυβέρνηση στην - πλέον πιθανή - περίπτωση που δεν επιτευχθεί η οριστική απόρριψη του θέματος στο εν λόγω Συμβούλιο, αφού για κάτι τέτοιο απαιτείται ενισχυμένη πλειοψηφία, μέσω του Ελληνα επιτρόπου να ζητήσει την απαγόρευση της κυκλοφορίας αυτών των μεταλλαγμένων καλαμποκιών στις ευρωπαϊκές αγορές! Είναι προφανές ότι μεγαθήρια όπως η «Monsanto», στην οποία ανήκουν οι δύο από τις τρεις μεταλλαγμένες ποικιλίες καλαμποκιού, καμία απειλή δε νιώθουν από τέτοιου τύπου παρεμβάσεις, ούτε από «οικολόγους» που δεν αμφισβητούν ούτε στο ελάχιστο το πλαίσιο εντός του οποίου φύονται ανεξέλεγκτα σαβούρες επικίνδυνες για τους λαούς. Το πρόβλημα δεν είναι απλά και μόνο τα μεταλλαγμένα, αλλά αυτοί που τα παράγουν, οι καπιταλιστές και το σύστημά τους.
http://www1.rizospastis.gr/page.do?publDate=15/10/2009&id=11445&pageNo=5&direction=1
Ο ... «πράσινος» Τζoρτζ Σόρος
Την ...«πράσινη ανάπτυξη» - φυσικά, με το ...αζημίωτο - ασπάζεται πλέον και ο γνωστός μεγαλοκεφαλαιοκράτης (σ.σ. «μεγαλοεπενδυτής», κατά τον αστικό Τύπο), Τζορτζ Σόρος! Ο Τζ. Σόρος, όπως γράφτηκε πρόσφατα και στον ελληνικό Τύπο, γνωστοποίησε την πρόθεσή του να συγκροτήσει μια νέα πρωτοβουλία κλιματικής πολιτικής, στην οποία θα δαπανά 10 δισ. δολάρια το χρόνο για 10 χρόνια. «Θα αναζητήσω επικερδείς ευκαιρίες», ομολόγησε απερίφραστα. Και βέβαια, έτσι για το «ξεκάρφωμα» και για να μη νομίσει κανείς (σ.σ. αν είναι δυνατόν!) ότι κάνει τις «πράσινες» επενδύσεις του με μοναδικό στόχο το κέρδος, έσπευσε να το παίξει και λίγο οικολόγος, προσθέτοντας: «Παράλληλα, όμως, θα επιμείνω ότι οι επενδύσεις αυτές θα συμβάλλουν πραγματικά στην επίλυση του προβλήματος της κλιματικής αλλαγής»!.Εμάς, βέβαια, κάτι μας λέει ότι στο μόνο που θα επιμείνει είναι οι επενδύσεις αυτές να είναι όσο το δυνατόν πιο χρυσοφόρες και να συμβάλλουν στη διόγκωση του ήδη ευτραφούς πορτοφολιού του, όπως άλλωστε έκανε τόσα χρόνια και με τις μη «πράσινες» μπίζνες του
Και ασφαλώς αφιερώνουμε την είδηση αυτή σε όσους πιστεύουν ακόμη τα «πράσινα» παραμύθια και της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, και των άλλων εραστών της «πράσινης οικονομίας». Ισως τώρα να καταλάβουν ότι μοναδικός στόχος όσων υπηρετούν αυτήν την πολιτική, σε Ανατολή και Δύση, είναι η δημιουργία νέων πεδίων κερδοφορίας για τους επιχειρηματίες τύπου Σόρος, σε τομείς όπως αυτοί της ενέργειας, της διαχείρισης απορριμμάτων, των κατασκευών, του νερού κ.ά., με πρόσχημα το περιβάλλον. Αλλωστε μην ξεχνάμε ότι της αγαθοεργούς αυτής πράσινης κίνησης του κεφαλαίου της πράσινης ανάπτυξης ηγούνται ανά τον κόσμο οι Α. Γκορ και Μπιλ Κλίντον

Ομοιος τον όμοιο αγαπά...
Την «τιμή» των εκδοτικών συγκροτημάτων γενικότερα, της «Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας» ειδικότερα και φυσικά και της ίδιας, ανέλαβε χτες να υπερασπίσει η «Αυγή».
Ετσι, χτίζει ένα κείμενο για να απαντήσει στην αρθρογραφία και τα ρεπορτάζ του «Ριζοσπάστη» σχετικά με τις κατασκευασμένες ειδήσεις για το ΚΚΕ που δημοσιεύτηκαν στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» καθώς και το σχεδιασμό εκδοτικών συγκροτημάτων να βάλουν στο στόχαστρο τη στρατηγική του ΚΚΕ παρουσιάζοντας κλίμα δήθεν δυσαρέσκειας στο εσωτερικό του Κόμματος από την πολιτική του. Αλλωστε, αυτοί άνοιξαν πρώτοι το χορό σε κεντρικό δελτίο του ΜΕΓΚΑ, με τον Π. Λαφαζάνη να μιλά «για καμπανάκι στο ΚΚΕ», για να προλάβουν μην τυχόν και τους πάρουν άλλοι την «μπουκιά από το στόμα» στην αντιΚΚΕ εκστρατεία. Χρήσιμοι πάντα...
Η «Αυγή» ανακαλύπτει ότι «το ΚΚΕ επιτίθεται σα να θέλει κάτι να κρύψει», λες και η απάντηση του ΚΚΕ ήταν η επίθεση και όχι τα ψέματα σε βάρος του από τον αστικό Τύπο, με τα οποία η «Αυγή» δείχνει ότι συμφωνεί. Ακόμα, σημειώνει ότι «η επίθεση, πρωτοφανής ακόμα και για τα ήθη του Περισσού, μοιάζει σα να μην απευθύνεται μόνο στους εκτός ΚΚΕ...», συνεχίζοντας στη ρότα των δήθεν διαφωνιών στο εσωτερικό του Κόμματος.
Η «Αυγή» βλέπει αυτά που θέλει η ίδια να δει και όχι αυτά που υπάρχουν. Ετσι, σημειώνει ότι «στην απάντηση με έντονο τρόπο το ΚΚΕ διαψεύδει πως υπάρχει η επιστολή, πως υπάρχει αρνητικό κλίμα στο κόμμα και πως υπήρχε πρόταση για "συνέδριο διαδοχής". Δεν ξεκαθαρίζει αν έχει διατυπωθεί πρόταση για έκτακτο συνέδριο». Ολα αυτά, τη στιγμή που η επιστολή του Γραφείου Τύπου και απαντούσε σε όλα τα σημεία, και κυρίως από τις πρώτες λέξεις χαρακτήριζε το «ρεπορτάζ» της «Κυριακάτικης «Ελευθεροτυπίας» «υποτιθέμενο» και ξεκαθάριζε ότι «δεν εκφράζει άλλο από τους ευσεβείς πόθους του συντάκτη, ενώ είναι αντικειμενικό να χαρακτηρισθεί και υποβολιμαίο»... Δηλαδή, τι άλλο ήθελε η «Αυγή» για να καταλάβει ότι τίποτα απ' ό,τι γράφεται στο συγκεκριμένο πόνημα δε στέκει; Αλλά δεν είναι ότι δε θέλει να καταλάβει. Αλλωστε, το παίρνει πάνω της...
... και η «Αυγή» τη λαθροχειρία
Παίρνοντας μάλιστα σαφή θέση υπέρ των διαφόρων συνειδητά κάλπικων «ρεπορτάζ», η «Αυγή» σημειώνει: «Επί της ουσίας των όσων λέγονται και γράφονται στον Τύπο, για τις εξελίξεις στο κόμμα μετά τις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου, ο "Ρ", όπως και η ηγεσία του ΚΚΕ, δεν κάνει καμία αναφορά, εμμένοντας, όπως γίνεται φανερό, στα σενάρια συνωμοσιολογίας και αντιΚΚΕ προπαγάνδας». Εδώ κάνει συνειδητή λαθροχειρία και ας την ονομάζει η ίδια όπως θέλει, ρεπορτάζ, εκτίμηση, αναπόδεικτη όμως και χωρίς στοιχεία.
Ετσι, κατά την «Αυγή», η διάψευση δημοσιεύματος δεν είναι απάντηση (προφανώς γιατί δεν την ενδιαφέρει η αλήθεια, αλλά μόνο η συμβολή στη διαμόρφωση αντιΚΚΕ κλίματος), όπως ούτε η απάντηση μέσα από ρεπορτάζ και άρθρα του «Ρ» ότι τα δημοσιεύματα είναι κατασκευασμένα, άρα ψεύτικα. Το ξέρει αλλά είναι της ίδιας συνομοταξίας, πολιτικής και δημοσιογραφικής και δεν είναι πρώτη φορά που το κάνει. Ξέρει ότι όλ' αυτά εντάσσονται σε άλλους σκοπούς αλλά φαίνεται ότι είναι ταγμένη μ' αυτούς...
Οπως μπερδεύει τον τίτλο με τη στήλη (αναφέρεται σε στήλη «Αλήθειες και ψέματα» στον «Ρ», ενώ αυτός ήταν εκείνη τη μέρα ο τίτλος στη στήλη «Διά του Τύπου»), έτσι μάλλον μπερδεύει και το ρεπορτάζ με το κατασκεύασμα για να δικαιολογήσει και τη δική της στάση, που αναπαράγει ψεύδη που «λέγονται» για να διαμορφώσει το κλίμα που τη βολεύει απέναντι στο ΚΚΕ.

Σύγκλιση Οικολογίας και Αριστεράς: (Απ)ευκταία αλλά αν(έφικτη);

Σύγκλιση Οικολογίας και Αριστεράς: (Απ)ευκταία αλλά αν(έφικτη);
του Ιωσήφ Μποτετζάγια - Λέκτορας του Τμήματος Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αιγαίου

Η ελληνική πολιτική οικολογία είχε φέτος τον Ιούνιο μια σημαντική επέτειο: τη συμπλήρωση είκοσι χρόνων από την πρώτη φορά που Ελληνικό πράσινο κόμμα κατέβηκε σε Ευρωεκλογές (Ιούνιος 1989). Αυτή η κάθοδος σηματοδοτούσε για πολλά χρόνια τη σημαντικότερη εκλογική επιτυχία των Ελλήνων οικολόγων, καθώς το 1.12% εκείνων των εκλογών ακολούθησαν τα μικρά ποσοστά των Εθνικών Εκλογών του 1989 & 1990 (παρά την εκλογή βουλευτή λόγω της χρήσης –τότε- της απλής αναλογικής ως εκλογικού συστήματος) και η τραυματική εμπειρία των Οικολόγων Εναλλακτικών.
Ίσως λοιπόν να είναι το ‘τραυματικό’ εκείνης της εμπειρίας που εξηγεί γιατί δεν έγινε, εξ όσων γνωρίζω, καμία αναφορά ούτε σύνδεση αυτού του γεγονότος με τη φετινή (ακόμα μεγαλύτερη) επιτυχία: το 3.49% στις Ευρωεκλογές του Ιουνίου 2009 και την εκλογή του πρώτου Πράσινου Έλληνα Ευρωβουλευτή.
Αλλά ίσως πάλι να είναι άλλος, περισσότερο πολιτικός-ιδεολογικός και λιγότερο ψυχολογικός, ο λόγος για τον οποίο αυτά τα δύο γεγονότα και αυτά τα δύο κόμματα δεν συνδέθηκαν –παρά τη συμμετοχή στους Οικολόγους Πράσινους πολλών και σημαντικών στελεχών των πάλαι ποτέ Οικολόγων Εναλλακτικών. Και με αυτό εννοώ ότι οι σημερινοί Πράσινοι είναι ιδεολογικά και πολιτικά πολύ διαφορετικοί από τους ‘Οικολόγους’ της δεκαετίας του 1990.
Μια απλή αντιπαράθεση ανάμεσα στις ιδεολογικές και οργανωτικές αρχές των δύο κομματικών σχηματισμών είναι αρκετή: τα αιτήματα για την κατάργηση των ΜΑΤ-ΜΕΑ, το κλείσιμο των Αμερικανικών βάσεων ή η αποποινικοποίηση της χρήσης ναρκωτικών ουσιών ήταν θέματα τα οποία οι Οικολόγοι του παρελθόντος είχαν προβάλει και αγωνιστεί γι’ αυτά: σήμερα δεν συζητούνται. Η (ενίοτε σχιζοφρενική και όχι πάντα ανιδιοτελής) επιμονή σε αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες και στην αρχή της εναλλαγής σε θέσεις-κλειδιά ήταν εκ των ων ουκ άνευ το 1989: κατά την ιδρυτική περίοδο των Οικολόγων Πράσινων το 2002-2003 δόθηκε μάχη για να εγκριθούν παρόμοιες πρόνοιες ενώ έρευνες των μελών του κόμματος δείχνουν τη σταδιακή διάβρωση της υποστήριξης τέτοιων θέσεων (Μποτετζάγιας 2009). Τότε το αίτημα ήταν να δοθεί πολιτικό άσυλο σε όλους τους μετανάστες: σήμερα –και παρότι το κόμμα έχει ξεκάθαρη φιλο-μεταναστευτική πολιτική- όλο και περισσότερα μέλη του κόμματος πιστεύουν ότι οι μετανάστες αυξάνουν την εγκληματικότητα και παίρνουν τις δουλειές των γηγενών Ελλήνων (ο.π.).
Από την άλλη πλευρά βέβαια, άλλοι δείκτες, οι οποίοι ‘μετρούν’ την προσήλωση των μελών ενός πράσινου κόμματος σε κάποιες ‘θεμελιώδεις’ αρχές της πολιτικής οικολογίας (π.χ. μεταϋλισμός, ύπαρξη ή μη ενός αρχηγού κ.ο.κ.), έχουν την αναμενόμενη εικόνα: τα σημερινά μέλη των Ο.Π. είναι κατά του πολέμου, κατά της λογοκρισίας, κατά των διακρίσεων, έχουν μεταϋλιστικές αξίες, θέλουν ένα ‘κόμμα αρχών’.
Είναι λοιπόν μάλλον σίγουρο ότι οι Πράσινοι του 2009 δεν είναι οι Οικολόγοι του 1989. Αλλά εν τέλει ποιοι είναι οι σημερινοί Πράσινοι; Πώς μπορεί να ερμηνευτεί η σημερινή αντιφατική εικόνα που αναδύεται από την πλέον πρόσφατη (2009) ανάλυση γνώμης των μελών του κόμματος;
Προφανώς, αυτή η θολή εικόνα σχετίζεται με τον ‘περιβαλλοντικό θόρυβο’ της περιόδου κατά την οποία διεξήχθη η έρευνα, μια περίοδος κατά την οποία οι εκλογικές επιτυχίες των Πράσινων οδηγούν στο κόμμα νέα μέλη τα οποία όμως δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα παραμείνουν . Και ένα τέτοια ‘ασταθές’ δείγμα δεν μας επιτρέπει να διατυπώσουμε ασφαλείς προβλέψεις για την ιδεολογικο-πολιτική εξέλιξη των Οικολόγων Πράσινων. Αλλά, στο βαθμό που η σημερινή εικόνα δεν αλλάξει ριζικά, μας επιτρέπει να διακινδυνεύσουμε μια υπόθεση εργασίας για τη μελλοντική πολιτική σχέση μεταξύ ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και Οικολόγων Πράσινων στην Ελλάδα. Να σημειώσω εξαρχής ότι μια τέτοια άσκηση επί χάρτου έχει νόημα εφόσον δεχθούμε ότι οι Οικολόγοι Πράσινοι ήρθαν για να μείνουν στην Ελληνική πολιτική σκηνή και δεν ‘εισήλθαν στο πολιτικό προσκήνιο κυρίως λόγω της συγκυρίας που διαμόρφωσαν προεκλογικά οι πυρκαγιές’ (Θέσεις 5ου Τακτικού Συνεδρίου Συνασπισμού, Φεβρουάριος 2008) ούτε η ψήφος που έλαβαν στις Ευρωεκλογές του 2009 ήταν σε, συντριπτικό ποσοστό, ψήφος διαμαρτυρίας .
Μια σειρά μελετητών, σχολιαστών και ακτιβιστών υποστηρίζει ένθερμα τη (δυνατότητα για) σύγκλιση και συνεργασία αυτών των δύο πολιτικών σχηματισμών. Έχουμε ενδείξεις ότι κάτι τέτοιο δυνατόν; Θεωρώ ότι κατ’ αρχάς πρέπει να αποσαφηνιστεί πώς εννοεί ο καθένας αυτή τη ‘σύγκλιση και συνεργασία’. Αν το προτεινόμενο κοινό πεδίο δράσης είναι μεμονωμένα και διαχειριστικά θέματα φυσικού και αστικού περιβάλλοντος, τότε αναμφίβολα ‘Ναι!’. Αν όμως μιλάμε για μια κοινή πολιτική πλατφόρμα ή για μια συνεργασία στο πλαίσιο μιας ευρύτερης Ελληνικής ‘Αριστεράς’ τότε τα πράγματα είναι διαφορετικά. Και είναι διαφορετικά γιατί το 2009 δεν είναι 1989. Τότε, η πολιτική Οικολογία μπορεί να μην αυτό-προσδιοριζόταν ως ‘Αριστερή’ (κυρίως λόγω της ύπαρξης του ενιαίου τότε Συνασπισμού) αλλά αντιλαμβανόταν τον εαυτό της ως τέτοια. Σήμερα κάτι τέτοιο δε συμβαίνει. Η θέση (σε κείμενο-πρόσκληση για Ιδρυτική Συνδιάσκεψη των Οικολόγων Πράσινων το 2002) ‘η δική μας οικολογία είναι αριστερή: εντάσσεται στο γενικότερο ιστορικό κίνημα της ανθρώπινης χειραφέτησης, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της συλλογικής διαχείρισης των αναγκών μας αλλά όχι στην τραγική εμπειρία της εξουσίας των γραφειοκρατών και των γκουλάγκ. Πιστεύει στη σύγκλιση των αντιστάσεων στη νεοφιλελεύθερη λογική της αγοραίας οικονομίας και της κοινωνίας του ατομικού κέρδους’, εν τέλει δεν συμπεριλήφθηκε στην Ιδρτυική Διακήρυξη του κόμματος. Ομοίως, και παρά τη ‘συμπάθεια’ προς τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, τα μέλη των Ο.Π. προσδιορίζουν τόσο τους εαυτούς τους όσο και το κόμμα όλο και περισσότερο ως ‘κεντρώους’.
Στη βάση των παραπάνω η υπόθεση την οποία μπορούμε να διακινδυνεύσουμε είναι η εξής: στον βαθμό που τα διαθέσιμα στοιχεία αποτελούν ενδείξεις μιας εξελικτικής τάσης και όχι απλώς τη ‘φωτογραφία’ μιας συγκυριακής κομματικής διεύρυνσης, τότε η συνεργασία Αριστεράς – Οικολογίας στην Ελλάδα δε θα συμβεί ποτέ. Γιατί, εφόσον παγιωθούν αυτές οι ενδείξεις, οι Έλληνες Πράσινοι θα μετασχηματιστούν σταδιακά σε ένα κομματικό χώρο ο οποίος θα κινείται στο κέντρο του πολιτικού φάσματος, θα είναι ιδεολογικά πολυσυλλεκτικός, θα προωθεί και θα διεκδικεί διαχειριστικές λύσεις, θα συνεργάζεται με Μη-Κυβερνητικές οργανώσεις και θα αντλεί νομιμοποίηση και υποστήριξη από συμπαθούντα συγκροτήματα των ΜΜΕ –όλα αυτά βέβαια μέσα σε ένα πρίσμα προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος. Η κινηματική, διεκδικητική, ριζοσπαστική και ευρύτερα κοινωνική τους διάσταση θα έχει εκλείψει σε μεγάλο βαθμό. Θα έχουν μετεξελιχθεί δηλαδή σε ένα «ρεαλιστικό» (realos) πράσινο κόμμα, όπως εξάλλου συνέβη σε αρκετά πράσινα κόμματα στην Ευρώπη. Σε μια τέτοια περίπτωση είναι δύσκολο να φανταστεί πώς είναι δυνατόν να υπάρξει μια πολιτική σύγκλιση των δύο αυτών κομμάτων.