«ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ του ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΜΑΡΞΙΣΜΟΥ στην ΕΛΛΑΔΑ» (τριήμερη Συνάντηση Εργασίας)

«ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ του ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΜΑΡΞΙΣΜΟΥ στην ΕΛΛΑΔΑ»
(τριήμερη Συνάντηση Εργασίας)

Το Ινστιτούτο Πολιτικών και Κοινωνικών Ερευνών «Παντελής Πουλιόπουλος», οργανώνει τριήμερη Συνάντηση Εργασίας

με τίτλο: «Διαδρομές του Επαναστατικού Μαρξισμού στην Ελλάδα», στις 27-29 Μαΐου 2016, στο κτίριο του

Παλιού Χημείου (νυν Παιδαγωγικό Δημοτικής Εκπαίδευσης), Ναυαρίνου 13α.

Ανάμεσα στους πολλούς προσκεκλημένους ομιλητές είναι ο ιστορικός του εργατικού κινήματος,Δημήτρης Λιβιεράτος, μοναδικός επιζών

της γενιάς του ιδρυτικού συνεδρίου του ΚΔΚΕ το 1946 και στενός συνεργάτης του Μιχάλη Ράπτη-Πάμπλο, καθώς επίσης ο Γιάννης Φελέκης, από

τα ηγετικά στελέχη του ΚΔΚΕ και φυλακισμένος στη διάρκεια της στρατιωτικής δικτατορίας του 1967.

Οι θεματικές ενότητες των εργασιών είναι τρεις:
1) «70 χρόνια από την ίδρυση του Κομμουνιστικού Διεθνιστικού Κόμματος Ελλάδας (ΚΔΚΕ), 1946-2016»,
2) «Η υποδοχή και πρόσληψη των θεωριών του Ερνέστ Μαντέλ στην Ελλάδα»,
3) «Ο Μιχάλης Ράπτης-Πάμπλο και ο επαναστατικός μαρξισμός (20 χρόνια από τον θάνατό του)

Πιο αναλυτικά:

ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ του ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΜΑΡΞΙΣΜΟΥ στην ΕΛΛΑΔΑ

27-28-29 Μαΐου 2016

(Κτήριο Νέου Χημείου, Ναυαρίνου 13α, αίθουσα AA, 1ος όροφος)

Παρασκευή 27 Μαΐου 2016

1η Συνεδρία: «70 χρόνια από την ίδρυση του ΚΔΚΕ (1946 -2016)»

Συντονιστές: Ελένη Λάλου – Τάσος Γουδέλης

5:30 μ.μ., Έναρξη Συνεδρίου – Χαιρετισμοί

6 μ.μ., Κώστας Σκορδούλης: Σκοποί και Στόχοι του Ινστιτούτου Πολιτικών & Κοινωνικών

                                                Ερευνών «Παντελής Πουλιόπουλος»– Απολογισμός Δραστηριοτήτων

6:30 μ.μ., Δημήτρης Χαροντάκης: «Σχεδίασμα στην Ιστορία του ΚΔΚΕ (1946-1975): από το 1ο

                                                            στο 9ο Συνέδριο»

7:00 μ.μ., Ομιλία Δημ. Λιβιεράτου

7:30 μ.μ., Θόδωρος Κουτσουμπός: «ΚΔΚΕ: ένα ατελές εγχείρημα;»

8:00 μ.μ., Γιάννης Φελέκης: «Το ΚΔΚΕ στην αντιδικτατορική αντίσταση»

8:30 μ.μ., Γιώργος Γιαννόπουλος: ΣΤΟ ΑΚΡΟΓΙΑΛΙ ΜΕ ΤΑ ΣΠΑΣΜΕΝΑ ΓΟΝΑΤΑ (διαστάσεις της σύγχρονης τραγωδίας στην ιστορία: από την έννοια του τραγικού στον Τρότσκι, στην τραγωδία του Οιδίποδα και του Παντελή Πουλιόπουλου).

Σάββατο 28 Μαΐου 2016

2η Συνεδρία: «Η υποδοχή και πρόσληψη των θεωριών του Ε. Μαντέλ στην Ελλάδα»

Συντονιστές: Χριστίνα Πάλλιου – Χρήστος Κεφαλής

6:00 μ.μ., Τ. Αναστασιάδης: «Τάξη και κόμμα στη σκέψη του Ερνέστ Μαντέλ»

6:30 μ.μ., Σπύρος Ποταμιάς: «Η θεωρία του Μαντέλ για την αλλοτρίωση»

7:00 μ.μ., Γιάννα Κατσιαμπούρα: «Ο Ε. Μαντέλ για το αστυνομικό μυθιστόρημα»

7:30 μ.μ., Λ. Δεδουσόπουλος: «Η θεωρία των μακρών κυμάτων καπιταλιστικής ανάπτυξης»

8:00 μ.μ., Τάκης Θανασούλας: «Η θεωρία του Ύστερου Καπιταλισμού»

8:30 μ.μ., Κώστας Σκορδούλης: «Επιστημολογικές προσεγγίσεις του Μαρξισμού στο έργο του

                                                         Ε. Μαντέλ»

9 μ.μ.,  Joost Kircz: «E. Mandel: The role of the curious intellectual in the class struggle».

10 μ.μ.,  ΠΑΡΤΥ στη ΛΕΣΧΗ «ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ», Κωλέττη 14

Κυριακή 29 Μαΐου 2016

3η Συνεδρία: «Ο Μιχάλης Ράπτης και ο Επαναστατικός Μαρξισμός - (20 χρόνια από το  

                          θάνατο του Πάμπλο)»

A΄ ΕΝΟΤΗΤΑ, Συντονιστές: Βέρα Ρόρρου – Θοδωρής Ζέης

10:00 π.μ., Σπύρος Ραυτόπουλος: «Αρχειακές πηγές για τη μελέτη του έργου του Μιχάλη Ράπτη»

10:30 π.μ., Ομιλία Δημ. Λιβιεράτου

11:00 π.μ., Παναγιώτης Νούτσος: «13 χρόνια συζητώντας με τον Μιχάλη Ράπτη (1983-1996)»

11:30 π.μ., Μιχάλης Δικαιάκος: «Ο Μ. Ράπτης και η Γενικευμένη Κοινωνική Αυτοδιαχείριση»

12:00 μ.μ., Μάκης Ράπτης: «Προσωπικές μαρτυρίες για το Μιχάλη Ράπτη»

12:30 μ.μ., Αλέκα Μακρή: «Για την ιστορία του Πρωταγόρα»

1:00 μ.μ., Γιώργος Λιερός: «Οι Αυτόνομες Αριστερές Συσπειρώσεις Φοιτητών Θεσσαλονίκης και  

                                                ο Μιχάλης Ράπτης 1982-1987. Μια προσωπική μαρτυρία»

1:30 μ.μ., Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος: «Pablo: ο ''αιρετικός'' επαναστάτης τεσσάρων 

                                                                           ηπείρων».

ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ, 2-4 μ.μ.

Β΄ ΕΝΟΤΗΤΑ, Συντονιστές: Φανή Οικονομίδου – Θανάσης Καμπαγιάννης

4 μ.μ., Λέανδρος Μπόλαρης: «Η Αλγερινή Επανάσταση, η Επαναστατική Αριστερά και η  

                                                   συζήτηση για τις αντιαποικιακές επαναστάσεις»

4:30 μ.μ., Δημήτρης Κρασσάς: «Ο Μ. Ράπτης για τη θρησκεία»

5:00 μ.μ., Δημήτρης Κατσορίδας: «Η συνεισφορά του Μιχάλη Ράπτη στη θεωρία και πρακτική

                                                            της αυτοδιαχείρισης»

5:30 μ.μ., Χάρης Κωστούλας: «Ο αντιαποικιακός αγώνας στην σκέψη του Μιχάλη Ράπτη: το  

                                                     παράδειγμα της Αλγερίας»

6:00 μ.μ., Νίκος Στραβελάκης: «Το Μεταβατικό Πρόγραμμα και η Μετωπική Πολιτική. Μια

                                                       Επίκαιρη Ματιά στον Pablo»

6:30 μ.μ., Δήμητρα Κυρίλλου: «Η επίδραση της ανάλυσης του Μ. Ράπτη για το ΄΄εκφυλισμένο

                                                      εργατικό κράτος΄΄, στη στάση των τροτσκιστών απέναντι στα   

                                                      δυτικά Κ.Κ. μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο».

7 μ.μ., ΣΥΖΗΤΗΣΗ, ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ & ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Συντονίστρια: Μαριάννα Ξανθοπούλου

Εισηγούνται: Κώστας Σκορδούλης, Μάνος Σκούφογλου, Σπύρος Ραυτόπουλος

20ο Πανελλήνιο Μεταπτυχιακό Εντατικό Σεμινάριο-Συνέδριο για Υποψήφιους Διδάκτορες ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑΣ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΣΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ

ΣΧΟΛΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ
Τμήμα Κοινωνιολογίας

Εργαστήριο Κοινωνικής Ανάλυσης και Εφαρμοσμένης Κοινωνικής Έρευνας

20ο Πανελλήνιο Μεταπτυχιακό Εντατικό Σεμινάριο-Συνέδριο για Υποψήφιους Διδάκτορες

ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑΣ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΣΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ

Πανεπιστήμιο Κρήτης

Πανεπιστημιούπολη Γάλλου/ Πανεπιστήμιο Κρήτης, Ρέθυμνο

3 – 6 Οκτωβρίου 2013

Το Πανελλήνιο Μεταπτυχιακό Εντατικό Σεμινάριο-Συνέδριο για υποψήφιους διδάκτορες εντάσσεται στον κύκλο των Διεθνών Μεταπτυχιακών Θερινών Σχολείων των Ανωγείων (Anogia SummerSchools) συνεχίζοντας την ακαδημαϊκή παράδοση, που έχει εδραιωθεί ήδη από το 1994 με σκοπό την προώθηση του διεπιστημονικού διαλόγου στις κοινωνικές επιστήμες.

Το φετινό Μεταπτυχιακό Εντατικό Σεμινάριο-Συνέδριο οργανώνεται από το Εργαστήριο Κοινωνικής Ανάλυσης και Εφαρμοσμένης Κοινωνικής Έρευνας, του Τμήματος Κοινωνιολογίας, και επικεντρώνεται σε ζητήματα που αφορούν στη μεθοδολογία και την πρακτική της έρευνας στις κοινωνικές επιστήμες. Ιδιαίτερη έμφαση θα δοθεί στις ποιοτικές και ποσοτικές μεθόδους έρευνας και στις εφαρμογές τους σε διαφορετικά επιστημονικά πεδία των κοινωνικών επιστημών. Τα βασικά οργανωτικά και θεματικά χαρακτηριστικά του Συνεδρίου-Σεμιναρίου είναι τα ακόλουθα:

• Αφορά κυρίως τη μεθοδολογία της έρευνας στις κοινωνικές επιστήμες, επιχειρώντας να συμβάλει στη συγκρότηση μιας κοινότητας διαλόγου μεταξύ επιστημόνων διαφορετικών ερευνητικών παραδειγμάτων.
• Οι δραστηριότητες του συνεδρίου θα λάβουν χώρα στις εγκαταστάσεις του Πανεπιστημίου Κρήτης και αναμένεται να λειτουργήσουν ως θεωρητική ανατροφοδότηση στις ερευνητικές και εκπαιδευτικές εμπειρίες των προηγούμενων 19 Διεθνών Θερινών Σχολείων, τα αποτελέσματα των οποίων έχουν δημοσιευθεί σε 5 συλλογικούς τόμους.
• Το Πανελλήνιο Μεταπτυχιακό Εντατικό Σεμινάριο-Συνέδριο για υποψήφιους διδάκτορες φιλοδοξεί να παράσχει τη δυνατότητα ανακοίνωσης και γνωστοποίησης ερευνητικών εγχειρημάτων από νέους / νέες επιστήμονες, που εκπονούν διατριβές στην Ελλάδα ή το εξωτερικό.
• Τέλος, η συμμετοχή ερευνητών και πανεπιστημιακών συμβάλλει στην ανάπτυξη του κριτικού διαλόγου γύρω από ζητήματα κοινωνιολογικής θεωρίας και μεθόδου, καθώς και στην συγκρότηση μιας διεπιστημονικής ερευνητικής κοινότητας.

Συντονιστής του Εντατικού Σεμιναρίου-Συνεδρίου είναι ο Καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης Σκεύος Παπαϊωάννου, Διευθυντής του Εργαστηρίου Κοινωνικής Ανάλυσης και Εφαρμοσμένης Κοινωνικής Έρευνας.

Την Οργανωτική Επιτροπή του Εντατικού Σεμιναρίου-Συνεδρίου, εκτός από τον συντονιστή Σκεύο Παπαϊωάννου, αποτελούν οι εξής: Νίκος Σερντεδάκις, Επίκουρος Καθηγητής Παν/μίου Κρήτης, Γιώργος Τσιώλης, Επίκουρος Καθηγητής Παν/μίου Κρήτης, Μανόλης Τζανάκης, Μάνος Πετράκης, υπ. Δρ. Παν/μίου Κρήτης, Μιχάλης Νικολακάκης, υπ. Δρ. Παν/μίου Κρήτης.

Την Επιστημονική Επιτροπή απαρτίζουν οι Βασίλης Αράπογλου, Επίκουρος καθηγητής Παν/μίου Κρήτης, Μύρων Αχείμαστος,Αναπληρωτής Καθηγητής Παν/μίου Κρήτης, Κώστας Γκούνης, Επίκουρος Καθηγητής Παν/μίου Κρήτης, Γιάννης Ζαϊμάκης, ΑναπληρωτήςΚαθηγητής Παν/μίου Κρήτης, Στεφανία Καλογεράκη, Λέκτωρας Παν/μίου Κρήτης, Αλίκη Λαβράνου, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Παν/μίου Κρήτης, Άννα Λυδάκη, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Παντείου Παν/μίου, Σκεύος Παπαϊωάννου, Καθηγητής Παν/μίου Κρήτης, Βασίλης Ρωμανός, Λέκτορας Παν/μίου Κρήτης, Νίκος Σερντεδάκις, Επίκουρος Καθηγητής Παν/μίου Κρήτης, Λέκτορας Παν/μίου Κρήτης, Μάνος Σαββάκης, Λέκτορας Παν/μίου Αιγαίου, Μανόλης Τζανάκης, Λέκτορας Παν/μίου Κρήτης, Γιώργος Τσιώλης, Επίκουρος Καθηγητής Παν/μίου Κρήτης, Ελένη Φουρναράκη, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Παν/μίου Κρήτης, Γιώργος Χάλαρης, Αναπληρωτής Καθηγητής Παν/μίου Κρήτης.

Θεματικές Ομάδες Εργασίας και συνεδρίες σε ολομέλειες

Η οργάνωση του Σεμιναρίου-Συνεδρίου γίνεται με βάση Θεματικές Ομάδες Εργασίας, στις οποίες θα παρουσιάσουν τις εργασίες τους οι υποψήφιοι διδάκτορες, μεταπτυχιακοί φοιτητές του Τμήματος και όσοι από τους υπόλοιπους συμμετέχοντες το επιθυμούν.

Κάθε ομάδα εργασίας θα πραγματοποιεί σε ημερήσια βάση δύο συνεδρίες. Στις συνεδρίες αυτές οι συμμετέχοντες παρουσιάζουν τις εργασίες τους στην ομάδα και ακολουθεί εκτενής συζήτηση. Οι υποψήφιοι διδάκτορες και οι μεταπτυχιακοί φοιτητές, πέρα από την εργασία που θα παρουσιάσουν θα έχουν την ευκαιρία, στο περιθώριο των εργασιών του συνεδρίου, να συζητήσουν με τους συμμετέχοντες εξειδικευμένα θέματα που σχετίζονται με την ερευνητική τους δραστηριότητα.

Επίσης, πραγματοποιούνται ειδικές συνεδρίες σε ολομέλεια, με επιλεγμένους ομιλητές, οι οποίοι εισηγούνται θέματα σχετικά με τους παρακάτω θεματικούς άξονες, γύρω από τους οποίους θα επιχειρηθεί να συγκροτηθούν οι θεματικές ομάδες εργασίας.

ΘΕΜΑΤΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ:

1. Κοινωνικές επιπτώσεις και στρατηγικές υπέρβασης της κρίσης

Συντονισμός: Σκεύος Παπαϊωάννου, Θοδωρής Σπύρος

Σε μια περίοδο ριζικών αλλαγών, που συνοδεύονται από καταστάσεις φτώχειας, ανεργίας, και αποδιάρθρωσης των εργασιακών σχέσεων, κοινωνική ανασφάλεια και βίαιη αναπροσαρμογή των σχεδίων ζωής των πολιτών, παρατηρείται ένα αυξανόμενο ενδιαφέρον της ελληνικής κοινωνίας για την αναζήτηση εναλλακτικών μοντέλων κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας και κοινωνικών δικτύων παραγωγής, ανταλλαγής και κατανάλωσης από τα κάτω. Τα παραπάνω, είτε πρόκειται για στρατηγικές επιβίωσης είτε για διεκδικήσεις αλλαγή των κοινωνικών συνθηκών, αποτελούν μια αισιόδοξη εξέλιξη.

Βασικός στόχος της θεματικής ομάδας εργασίας είναι να αντιπαραθέσει θεωρητικούς και εμπειρικούς προβληματισμούς που αφορούν τις διαδικασίες συγκρότησης και ανάπτυξης αυτών των εναλλακτικών στρατηγικών, τις ιδεολογικές, πολιτικές και ανθρωπολογικές τους διαστάσεις και την αποτίμηση των προκλήσεων αλλά και των περιορισμών τους. Απώτερος σκοπός είναι η γονιμοποίηση ενός διαλόγου γύρω από τις εννοιολογήσεις της Κρίσης και τις εναλλακτικές μορφές οργάνωσης και επιτέλεσης των κοινωνικών σχέσεων ανάμεσα σε πανεπιστημιακούς φορείς και την τοπική κοινωνία και η σύνθεση εμπειρικών και θεωρητικών προσεγγίσεων που συνδέονται με κοινωνικές πρακτικές και προτάσεις που αφορούν εναλλακτικά μοντέλα κοινωνικής συμβίωσης και οργάνωσης ως απάντηση στην κυριαρχία των νεοφιλελεύθερων προτύπων στην ύστερη νεωτερικότητα.

Οι εργασίες της ομάδας θα πραγματοποιηθούν σε τρεις αλληλένδετες θεματικές ενότητες. Στην πρώτη θα παρουσιαστούν προσεγγίσεις γύρω από αναλυτικά σχήματα και θεωρίες που αφορούν στις κοινωνικές επιπτώσεις της Κρίσης. Στη δεύτερη θα συζητηθούν θεωρητικές προτάσεις σχετικές με την κοινωνική οικονομία και τις αλληλέγγυες μορφές οικονομίας. Στην τρίτη ενότητα θα εξεταστούν παραδείγματα στρατηγικών αντιμετώπισης και υπέρβασης της Κρίσης, όπως μορφές κοινοτικής δράσης και κοινωνικά δίκτυα που έχουν αναπτυχθεί στην κοινωνία των πολιτών στην περίοδο της οικονομικής κρίσης τα οποία βασίζονται στις αξίες της αυτοοργάνωσης, της συλλογικής δράσης και της δημοκρατικής αποκέντρωσης (δίκτυα τοπικών ανταλλαγών, κοινωνικά παντοπωλεία, παραγωγικοί κοινωνικοί συνεταιρισμοί, αυτοδιαχειριζόμενες εστίες, πρωτοβουλίες πολιτών ενάντια στο χρέος, οικολογικές λαϊκές αγορές, τοπικά νομίσματα, κινήσεις ανταλλακτικής οικονομίας κ.α.).

2. Η κοινωνιολογική ποσοτική έρευνα: μεθοδολογικά ζητήματα και ερευνητικές πρακτικές

Συντονισμός: Στεφανία Καλογεράκη

Η κοινωνιολογική ποσοτική έρευνα ενέχει μια σειρά προκλήσεων που λαμβάνουν χώρα σε οντολογικό, επιστημολογικό και μεθοδολογικό επίπεδο. Οι κοινωνικοί επιστήμονες για να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις και να καρπωθούν τα πολλαπλά οφέλη της ποσοτικής προσέγγισης οφείλουν να γνωρίζουν a-priori τους περιορισμούς της. Σε ένα τέτοιο πλαίσιο, δύναται να ληφθούν οι βέλτιστες αποφάσεις σε ζητήματα που άπτονται του σχεδιασμού της ποσοτικής έρευνας, της επιλογής της τεχνικής συλλογής δεδομένων και δειγματοληψίας, της κατασκευής του εργαλείου μέτρησης και των κατάλληλων τεχνικών στατιστικής ανάλυσης κοινωνικών δεδομένων. Τέτοιου είδους ζητήματα θα εξεταστούν στην Ομάδα Εργασίας βάσει της παρουσίασης και της ενδελεχούς συζήτησης ερευνητικών προγραμμάτων υποψηφίων διδακτόρων και νέων επιστημόνων. Ειδικότερα θα συζητηθούν:

• οι επιστημολογικές, οντολογικές και αξιολογικές παραδοχές της ποσοτικής προσέγγισης
• οι προϋποθέσεις, δυνατότητες και περιορισμοί εφαρμογής τεχνικών πιθανοτικής και μη-πιθανοτικής δειγματοληψίας
• ζητήματα κατασκευής εργαλείων μέτρησης με ιδιαίτερη έμφαση στα σφάλματα μέτρησης
• τα πλεονεκτήματα και οι περιορισμοί εφαρμογής παραδοσιακών και νέων (πχ δια-δικτυακά εργαλεία) τεχνικών συλλογής δεδομένων
• ζητήματα επεξεργασίας και ανάλυσης ποσοτικών κοινωνικών δεδομένων
• οι περιορισμοί και τα οφέλη της δευτερογενούς ανάλυσης ποσοτικών κοινωνικών δεδομένων
• τα δεοντολογικά ζητήματα στις ποσοτικές κοινωνικές έρευνες
• οι προϋποθέσεις και ο σχεδιασμός χρονικά εντοπισμένων ή διατμηματικών (cross-sectional), διαχρονικών (longitudinal), διεθνικών και διαπολιτισμικών (cross-national/cross-cultural) ποσοτικών ερευνών

3. Συλλογική δράση και κοινωνικά κινήματα

Συντονισμός: Νίκος Σερντεδάκις

Οι κοινωνικές εξεγέρσεις όπως και η ένταση της συλλογικής δράσης σε ποικίλες περιοχές του πλανήτη τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια έχουν σε μεγάλο βαθμό ανατιμήσει το πεδίο της μελέτης των κοινωνικών κινημάτων και της συλλογικής δράσης. Τούτη η ανατίμηση αποτυπώνεται στον πολλαπλασιασμό των συνεδρίων και της αρθρογραφίας γύρω από αυτή τη θεματική, όπως επίσης και από την αύξηση των πτυχιακών εργασιών και των διδακτορικών ερευνών που εκπονούνται στα πανεπιστήμια, ελληνικά και του εξωτερικού. Σ’ αυτό το γόνιμο έδαφος διαμορφώνονται σημαντικές ευκαιρίες για την εντατικοποίηση του διαλόγου ανάμεσα σε ιστορικούς, κοινωνιολόγους, κοινωνικούς ανθρωπολόγους και πολιτικούς επιστήμονες για θέματα θεωρίας και μεθοδολογίας της έρευνας της συλλογικής δράσης και των κοινωνικών κινημάτων. Μετά την εξαιρετικά επιτυχημένη περσινή συνάντηση με αυτή τη θεματική εστίαση και φέτος ευελπιστούμε υποψήφιοι διδάκτορες, μεταπτυχιακοί φοιτητές και πανεπιστημιακοί συνάδελφοι να συμβάλλουν με την παρουσίαση της εξέλιξης των ερευνητικών τους εγχειρημάτων στον κρίσιμο θεωρητικό με μεθοδολογικό διάλογο για τις μορφές και τα περιεχόμενα της συλλογικής δράσης, στην ιστορική και τη συγχρονική τους διάσταση.

4. Σώμα υπό επιτήρηση: βιοπολιτική και βιοεξουσία

Συντονισμός: Μανόλης Τζανάκης, Ντιάννα Τράκα, Σεβαστή Τρουμπέτα

Η Ομάδα Εργασίας έχει ως αντικείμενο ερευνητικές προσεγγίσεις κοινωνικών μηχανισμών που αποβλέπουν στη ρύθμιση της ζωής. Κεντρική θέση εργασίας της ομάδας αποτελεί η διαπίστωση ότι η μέριμνα για τη διατήρηση και την προαγωγή της ζωής, η σχέση μεταξύ θεραπευτών και θεραπευομένων, ο προσδιορισμός και έλεγχος της μιαρότητας και της ασθένειας, το ίδιο το σώμα και η γνώση γι’ αυτό, συνδέονται με οργανωμένες παρεμβάσεις κοινωνικού ελέγχου , συμβάλλουν δε στην παραγωγή κοινωνικών παραστάσεων για το καλό και το κακό, το δίκαιο και το άδικο, το ορθολογικό και το άλογο, το υγιές και το άρρωστο.

Η μελέτη ζητημάτων όπως οι πολιτισμικές και ιδεολογικές συνδηλώσεις των θεραπευτικών πρακτικών, η ανάδειξη του σώματος σε πεδίο άσκησης εξουσιαστικών πρακτικών (π.χ. βασανιστήρια, βιομετρία κι έλεγχος των συνόρων) αλλά και αμφιλεγόμενων παρεμβάσεων του ενσώματου υποκειμένου (τατουάζ, πίρσινγκ, πλαστική χειρουργική, υποβοηθούμενη αναπαραγωγή κ.ά.) αναδεικνύει τη σύμπλεξη του κοινωνικού, ψυχικού και βιολογικού Η υγεία, η ασθένεια και η κοινωνική φροντίδα, η συνοριακότητα, η οργάνωση συστημάτων υγείας και πρόνοιας προσεγγίζονται ως φαινόμενα τα οποία υπόκεινται στην ιστορική μεταβολή, συνδέονται με την άνοδο της βιομηχανικής κοινωνίας, του αστικού φιλελεύθερου έθνους-κράτους, της μαζικής κουλτούρας και της εξατομίκευσης. Επίσης, η κοινωνική φροντίδα και η φροντίδα υγείας ως μορφές επιτήρησης και βιοπολιτικών εφαρμογών μάς αναγκάζει να σκεφτούμε τη σχέση ιατρικής, κοινωνικής φροντίδας και ηθικής: η ιατρική πρακτική και η κοινωνική φροντίδα ρυθμίζουν, ελέγχουν, εν τέλει επιτηρούν τη ζωή, την ίδια στιγμή που επιδιώκουν την υποστήριξη και την προαγωγή της.

Τα κοινωνικά αυτά πεδία μπορούν, με τη χρήση ως επί το πλείστον ποιοτικών εμπειρικών μεθόδων, να καταγραφούν, να αναλυθούν, κι ενδεχομένως να τροποποιηθούν. Επιδιώκοντας να αναδείξουμε την πολυπλοκότητα της σχέσης μεταξύ υγείας, σώματος και επιτήρησης μας ενδιαφέρει τόσο η σύλληψη εξουσιαστικών μηχανισμών όσο και τα διάφορα επίπεδα της εφαρμογής τους, καθώς και η εσωτερίκευση των πολιτικών ελέγχου από τα κοινωνικά υποκείμενα. Η ομάδα εργασίας είναι ανοικτή σε κάθε ερευνητική εργασία η οποία εντάσσεται στον ευρύτερο χώρο των κοινωνικών επιστημών κι εστιάζει στην υγεία και την ασθένεια, το σώμα, την πρόνοια και τον κοινωνικό έλεγχο. Στις προσεγγίσεις αυτών των ζητημάτων από την κοινωνιολογία, την κοινωνική ανθρωπολογία, την ιστορία, την ψυχολογία ή την πολιτική επιστήμη, τίθενται κοινά μεθοδολογικά ζητήματα, τα οποία επιδιώκει να αναδείξει η ομάδα εργασίας και να συζητήσει διεξοδικά.

Προθεσμία υποβολής αιτήσεων συμμετοχής και περιλήψεων ανακοινώσεων στις Θεματικές Ομάδες Εργασίας.

Α. Οι ενδιαφερόμενοι διδάσκοντες-ερευνητές που επιθυμούν να συμμετέχουν καλούνται να ενημερώσουν την Οργανωτική Επιτροπή με e-mail στην ακόλουθη ηλεκτρονική διεύθυνση:socialmethods@social.soc.uoc.gr, αποστέλλοντας τίτλο και σύντομη περίληψη της εισήγησής τους (150- 200 λέξεις).

Β. Οι ενδιαφερόμενοι υποψήφιοι διδάκτορες καλούνται να υποβάλλουν αιτήσεις (έτοιμη φόρμα είναι διαθέσιμη στην ιστοσελίδα της Σχολής Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Κρήτης (www.soc.uoc.gr) καθώς και σύντομη περίληψη της εργασίας τους (έως 200 λέξεις) μέχρι τις 9 Σεπτεμβρίου 2012.

Γ. Τα κείμενα των ανακοινώσεων, αφού υποβληθούν σε διαδικασία κρίσης, θα εκδοθούν σε συλλογικό τόμο με τη μορφή ηλεκτρονικών πρακτικών.

Δ. Μέρος του κόστους διαμονής και διατροφής των μεταπτυχιακών φοιτητών, υποψηφίων διδακτόρων και νέων ερευνητών θα καλυφθεί από τον προϋπολογισμό του Σεμιναρίου-Συνεδρίου.

Τόπος Διεξαγωγής: Πανεπιστημιούπολη Γάλλου, Πανεπιστήμιο Κρήτης, Ρέθυμνο.

Τμήμα Κοινωνιολογίας
Τηλ. 28310 77466-465, 77497, 77498.
Φαξ: 28310 77467.

Διημερίδα ΑΣΚΙ-ΕΜΙΑΝ: Ιστορικές προσεγγίσεις για την ελληνική νεολαία στον 20ό αιώνα

Διημερίδα ΑΣΚΙ-ΕΜΙΑΝ: Ιστορικές προσεγγίσεις για την ελληνική νεολαία στον 20ό αιώνα

Παρασκευή 24 και Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2012, στο Αμφιθέατρο «Ιωάννης Δρακόπουλος», Κεντρικό κτίριο Πανεπιστημίου Αθηνών (Προπύλαια)

Το πρόγραμμα έχει ως εξής: Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2012 5.00 Έναρξη Χαιρετισμοί του Θανάση Καλαφάτη, προέδρου της ΕΜΙΑΝ και του Βαγγέλη Καραμανωλάκη, γραμματέα του ΔΣ των ΑΣΚΙ 5.15 Πρώτη Συνεδρία Η νεότητα ως ιστοριογραφική κατηγορία Συντονιστής: Βαγγέλης Καραμανωλάκης Eισηγητές: Τριαντάφυλλος Σκλαβενίτης: Η συμβολή του Ιστορικού Αρχείου Ελληνικής Νεολαίας στη δημιουργία των προϋποθέσεων ανάδειξης του νέου ιστοριογραφικού αντικειμένου Χάιδω Μπάρκουλα: Η συμβολή του Ιστορικού Αρχείου του Πανεπιστημίου Αθηνών στην αποτύπωση της φυσιογνωμίας του φοιτητικού σώματος Ιωάννα Παπαθανασίου - Αγγελική Χριστοδούλου: Τα αρχεία της νεολαίας στις συλλογές των ΑΣΚΙ. Προοπτικές της έρευνας και ιστοριογραφικά ερωτήματα Ζήσιμος Συνοδινός: Αρχειακές διαθεσιμότητες και ιστορία της ελληνικής νεολαίας: η περίπτωση της ΕΜΙΑΝ Παρεμβάσεις – Συζήτηση 6.30 Δεύτερη Συνεδρία Οργανώσεις πολιτικών νεολαιών: ιστοριογραφικές προσεγγίσεις και μεθοδολογικά ερωτήματα Συντονιστής: Ηλίας Νικολακόπουλος Εισηγητές: Οντέτ Βαρών-Βασάρ: Οι αντιστασιακές οργανώσεις των νέων στην Κατοχή Ευάνθης Χατζηβασιλείου: Νεολαιίστικη κινητοποίηση στην Κατοχή Ιωάννα Παπαθανασίου: Από την πολιτική δράση στη διανόηση: η διαμόρφωση των ελίτ της Αριστεράς Παρεμβάσεις – Συζήτηση 7.45 Διάλειμμα 8.00 Πρώτη Στρογγυλή Τράπεζα: Προσωπικές Καταθέσεις Συντονιστής: Γιάννης Γιανουλόπουλος Συζητούν οι: Τασούλα Βερβενιώτη, Ολύμπιος Δαφέρμος, Κώστας Λάππας, Άλκης Ρήγος Παρεμβάσεις – Συζήτηση Λήξη Εργασιών Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2012 10.30 Τρίτη Συνεδρία Από την ιστορικότητα της νεότητας στην επικέντρωσή της στο πολιτικό Συντονίστρια: Έφη Αβδελά Εισηγητές: Θανάσης Καλαφάτης: Τα ιστοριογραφικά κεκτημένα Νίκος Παπαδογιάννης: Ερευνώντας την πολιτικοποιημένη νεολαία στην Ελλάδα τη δεκαετία του 70: μεθοδολογικές αναζητήσεις Κώστας Κατσάπης: "The sound of silence". Οι "μοντέρνοι νέοι" στο κάδρο της αμφισβήτησης του εξήντα και οι σιωπές της ιστοριογραφίας Νίκος Σερντεδάκις: Αυτοβιογραφικές αφηγήσεις του αντιδικτατορικού αγώνα. Αναστοχαστικότητα και ερμηνευτικές πλαισιώσεις της πολιτικής στράτευσης σε συνθήκες υψηλού ρίσκου Παρεμβάσεις – Συζήτηση 11.50 Διάλειμμα 12.10 Δεύτερη Στρογγυλή Τράπεζα Προβλήματα της σημερινής νεολαίας: μεθοδολογικές και ερμηνευτικές απαιτήσεις Συντονιστής: Κώστας Γαβρόγλου Συζητούν οι: Αλεξάνδρα Κορωναίου, Χριστίνα Κουλούρη, Δημοσθένης Παπαδάτος-Αναγνωστόπουλος, Δημήτρης Πλουμπίδης Παρεμβάσεις – Συζήτηση Με τη συνεργασία του Ιστορικού Αρχείου του Πανεπιστημίου Αθηνών Πληροφορίες: ΑΣΚΙ, Πλατεία Ελευθερίας 1, 10553 Αθήνα, τηλ.: 2103223062, aski@askiweb.gr, www.askiweb.eu EMIAN, Μαυρομιχάλη 52, 10680 Αθήνα, τηλ.: 2103641222, emian@ath.forthnet.g, www.emian.gr

Θ΄ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ: Πολιτικός λόγος και πολιτική επικοινωνία

Πολιτικός λόγος και πολιτική επικοινωνία
Θεωρητικές προσεγγίσεις και πολιτική πραγματικότητα


Τετάρτη 26/5

Προσέλευση: 16.30

17.00-17.30: Χαιρετισμός από τον Πρύτανη του Παντείου Πανεπιστημίου Π. Τσίρη


17.30-18.00: Εισαγωγική ομιλία- Δημήτρης Χαραλάμπης (Πρόεδρος ΕΕΠΕ, Πανεπιστήμιο Αθηνών)

Διάλειμμα

18.30-21.00
Στρογγυλό τραπέζι

Οικονομία – πολιτική, η πραγματικότητα και ο λόγος περί κρίσης: Η παγκόσμια, η ευρωπαϊκή και η ελληνική διάσταση
Συντονισμός: Καλλιόπη Σπανού (Πανεπιστήμιο Αθηνών)
Κωνσταντίνος Τσουκαλάς (Πανεπιστήμιο Αθηνών)
Ηλίας Νικολακόπουλος (Πανεπιστήμιο Αθηνών)
Γιώργος Σταθάκης (Πανεπιστήμιο Κρήτης)
Μιχάλης Σπουρδαλάκης (Πανεπιστήμιο Αθηνών)

Πέμπτη 27/5

10.00-12.00: Επικοινωνία και πολιτική
Συντονισμός: Βάλλια Αρανίτου
Ο λόγος των ομάδων συμφερόντων στις νομοθετικές ακροάσεις του Ελληνικού Κοινοβουλίου (Χρήστος Κοσμάς)
Η επαγγελματοποίηση της πολιτικής επικοινωνίας στα σοσιαλιστικά κόμματα της Ευρώπης (Λαμπρινή Ρόρη)
Ο διεθνής ακτιβισμός των Celebrities: Σε αναζήτηση ενός αναλυτικού πλαισίου (Αστέρης Χουλιάρας, Νικόλαος Τζιφάκης)
Το χρώμα στις εκλογικές εκστρατείες στην Κύπρο (Χριστόφορος Χριστοφόρου)

12.30-14.30: Δημοσιότητα, πολιτική και πολιτικός λόγος
Συντονισμός: Χριστόφορος Βερναρδάκης
Επιχειρώντας την πρόσβαση και την επιρροή στο δημόσιο χώρο: Μια τυπολογία των επικοινωνιακών στρατηγικών των πολιτικών κομμάτων (Φανή Κουντούρη)
Ερμηνεύοντας την κρίση της αξιοπιστίας του πολιτικού λόγου σήμερα, βάσει μιας ανθρωπολογίας του λόγου και των τρόπων επικοινωνίας του πολιτικού λόγου με το «κοινό» του (Γιώργος Μπίκος)
Η τηλεοπτική προβολή των κομμάτων και των αρχηγών τους από την προεκλογική πολιτική διαφήμιση (Ρόη Παναγιωτοπούλου)
Τηλεοπτική μετάδοση δίκης με πολιτικό ενδιαφέρον (Γιάννης Πανούσης)

16.30-18.30: Πολιτικός λόγος, πολιτική και νέες τεχνολογίες της επικοινωνίας
Συντονισμός: Παναγιώτης Καφετζής
Γλωσσολογία σωμάτων κειμένων και πολιτικός λόγος (Κατερίνα Φραντζή, Μανώλης Αμβροσιάδης)
Νέα ψηφιακά μέσα συλλογικού λόγου των πολιτών και ανοικτής διακυβέρνησης (Δημήτρης Γκούσκος, Ευθύμιος Ταμπούρης, Παναγιώτης Γεωργιάδης, Ντίνος Ταραβάνης)
Πολιτική επικοινωνία και Διαδίκτυο: στρατηγική χρήσης των ψηφιακών μέσων και η επιρροή τους στα ισλαμικά πολιτικά κόμματα (Αθανάσιος Κοτσιαρός)
Δυνητική και δεινή πολιτική πραγματικότητα (Μαρίνα Ρήγου)

19.00-21.00: Πολιτικός λόγος, στερεότυπα και λαϊκισμός
Συντονισμός: Σεραφείμ Ι. Σεφεριάδης
Εξωτερική πολιτική και εθνικιστικός λόγος: Το εθνικό θέμα της ημέρας (Γιώργος Πλειός, Χρήστος Φραγκονικολόπουλος)
Έθνος και σχολική ιστορία. Η διαμάχη για το εγχειρίδιο Ιστορίας της ΣΤ' Δημοτικού "Στα νεότερα και σύγχρονα χρόνια" (2006-07) (Χάρης Αθανασιάδης)
Από τους «Γκρίζους Λύκους» στην υπόθεση «Εργκένεκον». Τα εθνικά στερεότυπα για την Τουρκία στο δημοσιογραφικό λόγο (Αθηνά Σκουλαρίκη)
Ιδεολογία και πολιτικός λόγος. Συμπεράσματα από την συγκριτική μελέτη του πολιτικού λόγου του Κ. Καραμανλή και του Γ. Παπανδρέου (Ραϋμόνδος Αλβανός, Αναστασία Δεληγκιαούρη)

Η θεωρία του λόγου και ο λαϊκισμός (Γεώργιος Κατσαμπέκης)

Παρασκευή 28/5
ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΠΡΩΙΝΕΣ ΣΥΝΕΔΡΙΕΣ
Α'
10.00-12.00: Πολιτική επικοινωνία και ιστορικά παραδείγματα
Συντονισμός: Κώστας Κανελλόπουλος
Ευασφάλεια, Flexicurity (Σοφία Μιχαλάκη)
Η ασφαλειοποίηση ως πολιτική επικοινωνία: Από την εκτελεστική φύση της λεκτικής πράξης στο διαδραστικό χαρακτήρα της ίδιας της διαδικασίας (Αναστάσιος Καραφουλίδης)
Η πολιτική στο συρματόπλεγμα: Λόγος και επικοινωνία στο στρατόπεδο του Γκαίρλιτς (Στράτος Δορδανάς)
Πρωτοβουλίες και προβληματισμοί για τη συμμετοχή της Εκκλησίας της Ελλάδος στη Γερουσία, το δεύτερο Νομοθετικό Σώμα της Χώρας, κατά τον 20ο αιώνα (Θεοδόσης Τσιρώνης)
Β'
10.00-12.00: Πολιτικός λόγος και κατασκευή της πραγματικότητας
Συντονισμός: Διονύσης Γράβαρης
Το πολιτικό στοιχείο στον σύγχρονο κινηματογράφο. Θεματολογίες, αισθητικές τάσεις, τεχνολογικές εξελίξεις (Ιωάννα Αθανασάτου)
Αυτο-αναστοχασμός ως τα άκρα; Η μελέτη του λόγου στη Διεθνή Θεωρία και ειδικότερα στην ιστοριογραφία της επιστήμης των Διεθνών Σχέσεων (Κυριάκος Μικέλης)
Στρατηγικές ρηματικής διαχείρισης της οικονομικής κρίσης (Αθηνά Αυγητίδου)
Κοινωνική κατασκευή και Πολιτική Διαχείριση του μεταναστευτικού ζητήματος στη Γαλλία την περίοδο 1986-1998 (Κωνσταντίνος Πρεάρης)
Γ'
12.30-14.30: Πολιτικός λόγος και ΜΜΕ
Συντονισμός: Αστέρης Χουλιάρας
Η έννοια του εξωτερικού εχθρού στο λόγο του ΠΑΣΟΚ: 1981-1989 (Ζηνοβία Λιαλιούτη)
Τηλεοπτικά μέσα και κυβέρνηση: Η «επικοινωνιακή διακυβέρνηση» στις τηλεοπτικές ειδήσεις (Κλειώ Κεντερελίδου)
Βία, τρομοκρατία και «θεωρία του τραύματος»: Αναπαραστάσεις σύγχρονων τρομοκρατικών οργανώσεων σε ελληνικά λογοτεχνικά κείμενα (Βασιλική Πέτσα, Βασιλική Λαλαγιάννη)
Οι διαδρομές της πολιτικής επικοινωνίας και τα ΜΜΕ (Μανώλης Χαιρετάκης)
Δ'
12.30-15.00: Πολιτικός λόγος και αναπαραστάσεις της πραγματικότητας
Συντονισμός: Γρηγόρης Μολύβας

Η «Πολιτική Θεωρία του Λόγου» και οι λογικές του λόγου. Μέθοδος και εφαρμογές (Χρήστος Ηλιάδης)
Μεταξύ ιδεολογίας και γνώσης: μεταφορές και αναπαραστάσεις στον πολιτικό λόγο των δύο «κομμάτων εξουσίας» στην Ελλάδα (Γιάννης Καραγιάννης)
Πολιτική δαημοσύνη και σχηματισμός πολιτικών Στάσεων: Διακρίνοντας «εύκολα» και «δύσκολα» ζητήματα (Παύλος Βασιλόπουλος)
Τοπικό πρόβλημα, ένα πεδίο έρευνας μεταξύ τοπικής αυτοδιοίκησης και τοπικής κοινωνίας (Αναστασία Τριανταφυλλοπούλου)
*


16.00-18.00: Κόμματα, ομάδες συμφερόντων, πηγές και υποκείμενα πολιτικού λόγου
Συντονισμός: Γιάννης Μεταξάς
Αρχηγικά κόμματα και νέες μορφές ενδοκομματικής δημοκρατίας. Συνταγματικές και πολιτικές διαστάσεις (Ξενοφών Κοντιάδης)
Τρόποι επικοινωνίας των υποψηφίων βουλευτών με το εκλογικό σώμα (Θοδωρής Χατζηπαντελής, Γιάννης Ανδρεάδης)
«Ινστιτούτα γνώσης» και μεταρρυθμίσεις δημόσιας πολιτικής (Στέλλα Λαδή)
Ο πολιτικός λόγος για την ανάπτυξη στην εποχή της παγκοσμιοποίησης (Ιωάννα Καυτανζόγλου)

18.30-21.00: Στρογγυλό τραπέζι

Η διαλεκτική του δημοσίου με το ιδιωτικό. Μια ερμηνευτική προσέγγιση.
Συντονισμός: Άλκης Ρήγος
Βασίλης Βαμβακάς (Πανεπιστήμιο Αθηνών)
Μαρία Κομνηνού (Πανεπιστήμιο Αθηνών)
Φανή Κουντούρη (Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης)
Χρήστος Λυριντζής (Πανεπιστήμιο Αθηνών)
Μαριάννα Ψύλλα (Πάντειο Πανεπιστήμιο)
Λήξη συνεδρίου

Σημειώσεις από τον υπέργειο Νο.3

Σημειώσεις από τον υπέργειο Νο.3

Si se puedeΣιγά-σιγά τελειώνει το συνέδριο. Είναι η 3η ημέρα και έχοντας να διαλέξω ανάμεσα σε εξίσου ενδιαφέρουσες θεματικές ενότητες, αποφάσισα να πάω στο πάνελ για το αντιπολεμικό κίνημα στην Ισπανία και την αλλαγή της συζήτησης που επέφερε η «11η Σεπτεμβρίου 2001» στο κίνημα για την παγκόσμια δικαιοσύνη. Η εισηγήτρια από την Ισπανία αμφισβήτησε την εκδοχή ότι μόνο οι τρομοκρατικές επιθέσεις στη Μαδρίτη (11/3/2004) ήταν αυτές που επέφεραν την πτώση της κεντροδεξιάς κυβέρνησης του Λαϊκού Κόμματος και την εκπληκτική άνοδο του Σοσιαλιστικού κόμματος του Θαπατέρο στην κυβέρνηση. Μια άλλη εκδοχή ήταν αυτή που τόνιζε ότι η επέμβαση στο Ιράκ ήταν εκείνη που αποτέλεσε την έναρξη της πτώσης καθώς ήταν η σπίθα για την εκδήλωση της αντιπολεμική διάθεσης με τη συγκρότηση μαζικού κινήματος και την αλλαγή της κοινής γνώμης κατά της απόφασης της κυβέρνησης Αθνάρ να μπει στον πόλεμο. Η εισηγήτρια υποστήριξε τη δεύτερη άποψη χρησιμοποιώντας τις έννοιες του «κύκλου διαμαρτυρίας» και της «διαμόρφωσης πλαισίων». Έτσι μίλησε για το αντιπολεμικό κίνημα και πώς διαμορφώθηκε κατά τη διάρκεια 2001-2004 και της επιθετικότερης νεοφιλελεύθερης πολιτικής καθώς και πώς η διαμόρφωση των πλαισίων του κινήματος σχετίστηκε με την ιδιαίτερη ισπανική πολιτική κουλτούρα, υποστηρίζοντας ότι αυτή η κουλτούρα έπαιξε ιδιαίτερο ρόλο στην εξέλιξη και τα αποτελέσματα του κινήματος.

(Κινηματική) Ιστορία Δύο Πόλεων

Η δεύτερη εισηγήτρια παρόλο που προερχόταν από πανεπιστήμια της Βόρειας Αμερικής με υπεραναπτυγμένα τεχνολογικά συστήματα αγνόησε την νέα τεχνολογία του Power Point και του διαδραστικού πίνακα και πήρε μαρκαδόρο και χρησιμοποίησε τον παραδοσιακό λευκοπίνακα. Ιδιαίτερα παραστατική στο λόγο και τα σχήματα που χρησιμοποίησε μας διηγήθηκε πώς οι επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου άλλαξαν το τοπίο για την πολιτική της άμεσης δράσης στη Βόρεια Αμερική. Οι τρόποι με τους οποίους οι ακτιβιστές/τριες σκέφτονταν, μιλούσαν και διατύπωναν διεκδικήσεις και αιτήματα αποσταθεροποιήθηκαν. Τα γεγονότα δεν είχαν μόνο συνέπεια την αποσταθεροποίηση και τον ευνουχισμό των κοινωνικών κινημάτων αλλά και εξανάγκασαν τους ακτιβιστές/τριες να ανασυγκροτήσουν τις ταυτότητές τους και τις σχέσεις μεταξύ τους, τις σχέσεις με την εξουσία, τα ΜΜΕ και την γενική κοινή γνώμη. Αυτές οι ανασυγκροτήσεις έλαβαν χώρα εν μέσω διάδρασης και διαλογικής συζήτησης και επηρέασαν τη χρήση της τακτικής της άμεσης δράσης. Στη Νέα Υόρκη και στο Τορόντο που ήταν τα σημεία έρευνας της εισηγήτριας εκείνο που συνέβη μετά την 11η Σεπτεμβρίου ήταν να ανοίξουν νέες συζητήσεις για τις νέες και παλιές ανισότητες, καθώς και να αλλάξουν οι τακτικές ώστε να αποφευχθεί ο κίνδυνος της καταστολής και της απομόνωσης. Εν τούτοις, αυτές οι δύο αλλαγές δεν είχαν τα ίδια αποτελέσματα στις δύο πόλεις καθώς πάντα έρχονταν στην επιφάνεια οι προϋπάρχουσες εντάσεις και διαχωρισμοί στο εσωτερικό των δικτύων διαμαρτυρίας των δύο πόλεων. Τα κινήματα διαμαρτυρίας στάθηκαν περισσότερο σε ζητήματα ελευθερίας και δικαιωμάτων, παρέμβασης υπέρ των μεταναστών/τριών χωρίς χαρτιά (π.χ. πανομοσπονδιακή απεργία μεταναστών/τριών την Πρωτομαγιά 2007 στις ΗΠΑ) και αλληλεγγύης στους Παλαιστίνιους στην Ισραηλινο-παλαιστινιακής σύγκρουσης.

“Justice for cleaners” in London

Και μετά ήρθε η σειρά μας. Οι προσδοκίες μας αλλά και όσων είχαν μείνει ως το τέλος του συνεδρίου ήταν ουκ ολίγες με όσα είχαμε πει στα διαλείμματα του καφέ και του φαγητού. Πριν από τη δική μας εισήγηση ήταν αυτή μιας ερευνήτριας από του Πανεπιστήμιο του Λονδίνου. Τον Ιούνιο του 2008 στο Λονδίνο μια ομάδα λατινοαμερικανών καθαριστών/τριών πέτυχε μια σημαντική νίκη. Μετά μια από μια 18μηνη άοκνης προσπάθειας και εντατικής εκστρατείας πέτυχαν την αύξηση κατά 34% του μισθού τους από 5,56 λίρες σε 7,45 που θεωρείται ως ο «Στοιχειωδώς Αξιοπρεπής Μισθός» για την περιοχή του Λονδίνου. Επιπλέον, κέρδισαν την αναγνώριση του δικαιώματος του στη συνδικαλιστική οργάνωση και βίωσαν μια διεργασία προσωπικής και συλλογικής ενδυνάμωσης και ανάτασης. Η Σχολή Ανατολικών και Αφρικανικών Σπουδών (SOAS) έγινε το τρίτο Κολέγιο του Πανεπιστημίου του Λονδίνου που, μετά τα παραδείγματα του Queen Mary και του LSE, πληρώνει τους/τις καθαριστές/τριες με τον «Στοιχειωδώς Αξιοπρεπή Μισθό» για την περιοχή του Λονδίνου. Μετά από αυτή τη νίκη, αντίστοιχες εκστρατείες άρχισαν στο Birkbeck College και στο King’s College. Στα αποτελέσματα της έρευνάς τους οι δύο ερευνήτριες ανέφεραν ότι:
i. Κρίσιμης σημασίας για την ισχύ της εκστρατείας ήταν η αλληλεγγύη μεταξύ των αρχικά μη συνδικαλισμένων καθαριστών/τριών, των τοπικών παραρτημάτων του συνδικάτου UNISON (μεγαλύτερο συνδικάτο εργαζομένων στο δημόσιο τομέα), του συνδικάτου UCU (μέλη ΔΕΠ) και της Φοιτητικής Ένωσης.
ii. Μολονότι οι καθαριστές/τριες προέρχονταν από υψηλής πολιτικοποίησης περιβάλλοντα της Λατινικής Αμερικής, ήταν οι συγκεκριμένες συνθήκες εργασίας που αντιμετώπιζαν στο Η.Β. που τους/τις ώθησαν να πολιτικοποιηθούν.
iii. Η κινητοποίηση οδήγησε σε σύγκρουση στο χώρο εργασίας και σε προσπάθειες εκφοβισμού των κινητοποιούμενων.
Το συμπέρασμα των ερευνητριών ήταν ότι ο λόγος περί μετανάστευσης πρέπει να επανεστιαστεί στην συμβολή των αγώνων των μεταναστών/τριών στη γενικότερη πολιτική κουλτούρα με όρους υπεράσπισης των εργατικών δικαιωμάτων και της εμβάθυνσης των ιδεών για το δικαίωμα του πολίτη.

“Constantina you are not alone”

Εμείς (Θανάσης Τσακίρης. Μαρία Πενταράκη, Ειρήνη Σαββάκη και Παρασκευή Καλύβα) παρουσιάσαμε (δι’ εμού ως αντιπροσώπου) την ανακοίνωση «Κωνσταντίνα δεν είσαι μόνη: ο συνδικαλισμός των καθαριστών/τριών στην Ελλάδα και τα κινήματα αλληλεγγύης). Είπαμε ότι η φράση “Κωνσταντίνα δεν είσαι μόνη“ ήταν το πρωταρχικό σύνθημα ενός αναδυόμενου κινήματος αλληλεγγύης στην μαχητική γυναίκα, ενεργητική συνδικαλίστρια και μετανάστρια εργάτρια από τη Βουλγαρία που υπέστη επίθεση με βιτριόλι για τρομοκρατηθεί και να πάψει να σηκώνει κεφάλι στα αφεντικά. Η ανακοίνωσή μας τοποθετεί το κίνημα αλληλεγγύης στη διασταύρωση των κινημάτων των γυναικών, των μεταναστών/τριών και των επισφαλώς εργαζομένων και είναι μία από τις σπάνιες περιπτώσεις στην ιστορία των κοινωνικών κινημάτων στη χώρα μας που τα τρία κινήματα συντονίζονται σε τέτοιο βαθμό. Η αλληλοσύνδεση του φύλου, της φυλής/εθνικότητας και της τάξης παράλληλα με την ατιμωρησία των ασύδοτων εργοδοτών και την συνενοχή της κυβέρνησης ήταν οι κύριοι παράγοντες που κινητοποίησαν και ένωσαν τους ακτιβιστές/τριες στο κίνημα αλληλεγγύης. Εξετάσαμε το κίνημα αλληλεγγύης στο πλαίσιο μιας πολιτικής ιδιωτικοποίησης δημοσίων υπηρεσιών που έφεραν στην επιφάνεια νέες μορφές εργατικού ακτιβισμού που αντιμετωπίζει τις ανάγκες των επισφαλώς εργαζομένων. Το κίνημα αλληλεγγύης τρέφεται από τη λαϊκή αγανάκτηση για τα αποτελέσματα των ασκούμενων νεοφιλελεύθερων πολιτικών και της παράλληλης κυριαρχίας της πατριαρχικής και ρατσιστικής κοινωνικής οργάνωσης. Ως τέτοιο, το κίνημα αλληλεγγύης θα πρέπει να ιδωθεί μερικώς ως αντανάκλαση της θεσμοποίησης των νέων επισφαλών σχέσεων εργασίας. Είναι αντίδραση και αντίσταση στις πολιτικές της νεοφιλελεύθερης εποχής που αποδιαρθρώνουν ακόμη και το ελάχιστο ελληνικό κράτος πρόνοιας και ακυρώνουν βασικά κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα που είχαν κατακτηθεί με τους εργατικούς αγώνες που διεξήχθησαν κατά τις προηγούμενες δεκαετίες. Είναι επίσης αντίδραση στις εντεινόμενες επιθέσεις εναντίων γυναικών και μεταναστών/τριών. Η ανακοίνωσή μας εξερευνά τη λογική της λαϊκής διαμαρτυρίας που αντανακλάται στο κίνημα αλληλεγγύης στην Κ. Κούνεβα εστιάζοντας πρώτα απ’ όλα στην ανάλυση των κοινωνικο-οικονομικών συνθηκών που έδωσαν ώθηση στο κίνημα αλληλεγγύης. Επιπλέον, αποσκοπούμε στην έρευνα των ιδεών που κινητοποιούν τους/τις ακτιβίστές/ριες. Με τη χρήση των θεωριών για τα κοινωνικά κινήματα και την κοινοτική οργάνωση υποστηρίζουμε ότι οι κοινωνικό-οικονομικές συνθήκες που επικρατούν και η εξέγερση του Δεκέμβρη 2008 ήταν παράγοντες ισχυροί για την άμεση και μαζική απάντηση του αναδυόμενου κινήματος αλληλεγγύης.

Ο Κινηματικός Δείπνος

Η επιστροφή στην Ελλάδα ήταν αρκετά μακράς διαρκείας. Πρώτα απ’ όλα δεν μπορούσα να φύγω από το Μάντσεστερ χωρίς να βοηθήσω στην οργάνωση και προετοιμασία του αποχαιρετιστήριου δείπνου στο σπίτι του ενός εκ των δύο διοργανωτών για όσους/ες θα μέναμε ως το Σάββατο το πρωί. Έτσι, αμέσως μετά το μεσημεριανό φαγητό στο τέλος του συνεδρίου, ο διοργανωτής κι εγώ ξεκινήσαμε την οδύσσεια αγοράς των υλικών. Έπρεπε να μαγειρέψουμε για περίπου 15 άτομα. Ήρθαν τελικά 17 αλλά όλοι/ες έμειναν ευχαριστημένοι/ες με τα ορεκτικά (σολομός καρπάτσιο με σάλτσα ελαιόλαδο, πιπεριές), τα κυρίως πιάτα (μελιτζάνες γεμιστές στο φούρνο, τεράστια και πλούσια ελληνο-τουρκική χωριάτικη σαλάτα –δυστυχώς η made in Athens φέτα που βρήκαμε ήταν αχαρακτήριστη και απολογήθηκα εν ονόματι ολοκλήρου του έθνους μας για αυτό) και τα γλυκά (βρετανικό ψητό μήλο με μέλι, μπακλαβάς), τα κρασιά (πινό Νότιας Γαλλίας και Καλιφόρνιας, κιάντι Φλωρεντίας –δυστυχώς για ελληνικά κρασιά ας μη μιλάμε, δεν υπήρχαν και το σούπερμάρκετ ήταν μεγαλύτερο από το πιο μεγάλο ελληνικό, δείχνοντας πόσο…οργανωμένο είναι το περιβόητο ελληνικό κράτος και ειδικά οι εξαγωγές). Αφού τα φάγαμε, τα ήπιαμε και ψιλοτραγουδήσαμε τη Διεθνή, ευχηθήκαμε και του χρόνου να ξαναβρεθούμε στο 15ο Συνέδριο με ακόμη πιο προωθημένα θέματα και εξίσου εξαιρετικές ανακοινώσεις.

Ας κλείσουμε τις Σημειώσεις ξανά με δασκάλους

Στο δρόμο της επιστροφής μέσω Ζυρίχης (λίγο ακριβότερος ο καφές απ’ ότι στο Ελ. Βενιζέλος) ξανάνοιξα τις εφημερίδες που είχα πάρει τις προηγούμενες ημέρες στο Μάντσεστερ. Και ξανάπεσα στο γνωστό μας θέμα: περικοπές στη δημόσια εκπαίδευση. Γράφουν οι Times (15.4.09): «Οι δάσκαλοι απειλούν με απεργία για τις περικοπές». Οι απειλούμενες περικοπές, σύμφωνα με ανακοίνωση της Εθνικής Ένωσης Δασκάλων (NUT), θέτουν σε κίνδυνο χιλιάδες θέσεις μαθητών/τριών σε σχολεία της λεγόμενης «έκτης φόρμας» που είναι τα δύο χρόνια σπουδών (ηλικίες 16-18) για την προπαρασκευή τους για εισαγωγή στα πανεπιστήμια (η δευτεροβάθμια εκπαίδευση τελειώνει στα 16). Πρόκειται για περίπου 50.000 νέους/νεες που ενδέχεται να μην χρηματοδοτηθούν τα σχολεία τους κι έτσι να μείνουν στον αέρα. «Στην καλύτερη περίπτωση», λέει η Τζέιν Μπάσετ, σύνεδρος του ετήσιου συνέδριου της Ένωσης, «θα σπρωχτούν σε υπεράριθμες τάξεις με υπερπιεσμένους δασκάλους (…) Εάν δεν δράσουμε υπάρχουν άλλοι που θα δράσουν, οργανώσεις όπως το Βρετανικό Εθνικό Κόμμα» (δηλαδή, οι νεοφασίστες και ρατσιστές). Εκτός αυτών η κυβέρνηση δεν διατίθεται να συζητήσει αύξηση μισθών των δασκάλων παρ’ ότι οι μισθοί στις ακριβές περιοχές του Νότου δεν επαρκούν για ένα στοιχειωδώς αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης. Κι έτσι μένουν κενές χιλιάδες θέσεις μιας και όλοι ζητούν να πάνε στο φτηνό Βορρά. Και όλα αυτά από μια κατ’ όνομα Εργατική κυβέρνηση στην οποία πρώτο ρόλο παίζουν οι δυο γιοί ενός διάσημου Μαρξιστή διανοούμενου, που μας έχει αφήσει χρόνους, του Ραλφ Μίλιμπαντ. Θα μου πείτε ότι είναι ελεύθεροι άνθρωποι και θα τους κρίνουμε από το έργο τους και όχι με κριτήριο τι πρέσβευε ο πατέρας. Σωστό κι αυτό. Αλλά, όταν συμμετέχει κανείς σε μια κυβέρνηση που συνεχίζει το έργο της Θάτσερ, έστω και ηπιότερα, κρίνεσαι με βάση αυτή τη θέση σου. Κι αυτή είναι απαράδεκτη όσα καλά να κάνεις ως υπουργός (αν κάνεις). Και μια και μιλάμε για δασκάλους. Διάβασα όταν ήρθα στην Αθήνα ότι ο Δημήτρης Πατμανίδης περιγράφεται ως οπαδός του Χίτλερ και ότι ζωγράφιζε ναζιστικά σύμβολα στο θρανίο και είχε στην οθόνη του κινητού του φωτογραφία του σφαγέα της ανθρωπότητας. Καλά, σε κανένα δεν του πέρασε από το μυαλό, μήπως ένα παιδί μονόχνοτο, μοναχικό και επιθετικό, που ακόμη και τον θεωρούμενο ως φίλο του τον σάπισε στο ξύλο και τον έστειλε στο νοσοκομείο για ράμματα, μπορεί να έχει και πολιτικό πρόβλημα; Μόνο όταν βάζει κανείς την υπογραφή μιας οργάνωσης θεωρείται νεοναζιστής; Δεν έχει γίνει δεκαετίες αντιληπτό ότι ο ναζισμός δεν επιστρέφει πάντα με διαφορετική μορφή και δεν είναι ανάγκη να παίρνει αμέσως οργανωτική μορφή; Το υπόστρωμα πάνω στο οποίο έχει εισβάλει αυτή η θανάσιμη ιδεολογία κανείς δεν το πήρε χαμπάρι; Γιατί ο ένας δάσκαλος τον έκανε μπαλάκι στον άλλον με μια απλή συμβουλή να τον προσέξει γιατί είναι «επικίνδυνος»; Δεν ήξεραν τους στίχους του Φώντα Λάδη που τραγουδούσε η Μαρία Δημητριάδη; «Ο φασισμός δεν έρχεται από μέρος/που λούζεται στον ήλιο και στ’ αγέρι/Το κουρασμένο βήμα του το ξέρω/και την περίσσια νιότη μας την ξέρει. Μα πάλι θε ν' απλώσει σα χολέρα/πατώντας πάνω στην ανεμελιά σου/Και δίπλα σου θα φτάσει κάποια μέρα/αν χάσεις τα ταξικά γυαλιά σου…»

Φιλιά από το Μάντσεστερ (κατά το φιλμ Φιλιά από το Λίβερπουλ), τη Ζυρίχη και την έρημη και αφιλόξενη Αθήνα

ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣhttp://tsakiris.snn.gr
http://tsakthan.blogspot.com
http://tsakthan.wordpress.com
http://antiracistes.wordpress.com
http://homoecologicus.wordpress.com
http://leftypedia.wordpress.com
http://greekunions.wordpress.com
http://femininmasculin.wordpress.com
http://ilioupoli.wordpress.com

Σημειώσεις από τον υπέργειο Νο.2

Σημειώσεις από τον υπέργειο Νο.2

Με το μαλακό, παιδιά…Η πρώτη ημέρα του συνεδρίου είχε ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον θέμα για ξεκίνημα. Ένας καταπληκτικός σύνεδρος και συναγωνιστής από το Μάντσεστερ που πάντα αναδεικνύεται αστέρας της ημέρας και ο οποίος είναι εκ χαρακτήρος και πεποιθήσεων οπαδός του αργού λόγου αλλά και τρόπου ζωής μίλησε για την έννοια του «τραύματος» στα κοινωνικά κινήματα. Στην εισήγησή του επεσήμανε τους παράγοντες που συμβάλλουν στην εξάντληση των ακτιβιστών, νεοελληνιστί γιατί παθαίνουν burnout. Η συζήτηση που επακολούθησε ήταν ζωηρή καθόσον ότι δύο συναγωνιστές θεωρητικοί και του Socialist Workers Party (αγγλικό ΣΕΚ ια τους μη γνωρίζοντες) του αντέταξαν τους παράγοντες που συμβάλλουν στην παθιασμένη ένταξη ακτιβιστών στα κινήματα, πάλι νεοελληνιστί burn-in. Ένας δογματικά δομικός μαρξιστής δεν θα έμπαινε καθόλου στη συζήτηση αλλά ένας διαλεκτικός δομικός μαρξιστής θα τους απαντούσε και στους δύο ότι οι παράγοντες αυτοί δεν μπορούν να αναχθούν αποκλειστικά σε ψυχολογικούς, γιατί παραλίγο να πέσει η συζήτηση σε αυτή τη λούμπα. Έτσι οι αντικειμενικοί παράγοντες και οι υποκειμενικοί σε μια διαλεκτική διαδικασία αλληλεπιδρούν και διαμορφώνουν τις συνθήκες για έναν άνθρωπο να μετεξελιχθεί σε κάποια φάση σε ακτιβιστή και σε κάποια άλλη στιγμή να αισθανθεί ότι τον έχει εξαντλήσει αυτή η ιστορία του υπερβολικού ακτιβισμού και, ενδεχομένως, μιας λίγο-πολύ σωτηριολογικής αίσθησης αποστολής.

Χρυσές δουλειές το Κινέζικο εστιατόριο, μισές δουλειές το πανεπιστήμιο
Λίγο αργότερα στην απογευματινή μπυροκατάνυξη πριν από την εξόρμηση στο ταυλανδο-κινεζικό εστιατόριο σύνεδροι από ένα πανεπιστήμιο στη βορειοδυτική Αγγλία μου μίλησαν για την συνεχή απειλή περικοπών σε μαθήματα, προγράμματα και υποχρεωτικές απολύσεις διδακτικού και διοικητικού προσωπικού. Παρά τις προσπάθειες του συνδικάτου τους ακόμη δεν έχει επιτευχθεί συμφωνία με τη διοίκηση του πανεπιστημίου για αναστολή αυτών των μέτρων. Μισοειρωνικά – μισοσοβαρά μιλούσαν για εξόρμηση στα λύκεια ώστε να προσελκύσουν υποψήφιους φοιτητές και φοιτήτριες στα τμήματα κοινωνικών επιστημών προτού τα κλείσουν εντελώς. Και, βεβαίως, απευθύνουν πρόσκληση σε υποψήφιους/ες από όλη την Ευρώπη.

Κάνουν και γι’ άλλη δουλειά οι κάμερες
Εκείνη την ημέρα διάβασα μια είδηση που είχε κάποια θετική χροιά. Διάβασα, λοιπόν, στην Guardian ότι η κατά τα άλλα εν πολλαίς αμαρτίες περιπεσούσα Υπουργός Εσωτερικών του Γκόρντον Μπράουν (προσωπική του φίλη κι επιλογή για το αξίωμα) ανακοίνωσε ότι απευθύνει έκκληση στα τοπικά συμβούλια και στους δήμους να σταματήσουν να τοποθετούν κάμερες ασφαλείας και να αρχίσουν να τις μειώνουν. Και, σύμφωνα με τον δημοσιογράφο, να αρχίσει να αποδιαρθρώνεται σιγά-σιγά η «κοινωνία της επιτήρησης». Λοιπόν, καιρός είναι να μπει πιο έντονα από τις ελληνικές δημοκρατικές και λοιπές ριζοσπαστικές δυνάμεις το ζήτημα για τη χώρα μας.

Υπάρχει κι ο καπιταλισμός εκτός από τη μοναξιά, you know…
Την άλλη ημέρα σε μια άλλη ενδιαφέρουσα συζήτηση επισημάνθηκε από τον εισηγητή ότι τα τελευταία χρόνια παρατηρεί μια βαθμιαία εξάλειψη του όρου «καπιταλισμός» και γενικότερα η πολιτική οικονομία από την δημόσια συζήτηση του χώρου της θεωρίας των κοινωνικών κινημάτων. Η επισήμανση έχει ιδιαίτερο νόημα. Γιατί -συγχωρέστε με εμένα τον «παλιομοδίτη» - πρέπει να δίνουμε πρωτεύουσα σημασία στον πολιτισμικό παράγοντα, στην ταυτότητα και στην κουλτούρα και να υποβαθμίζουμε όλους τους άλλους παράγοντες σε βαθμό εξαφάνισης;

Τι λέγαμε; Να και το ζωντανό παράδειγμα
Το απόγευμα της ίδιας ημέρας υπήρχε μια εισήγηση στην οποία γινόταν λόγος για την περίπτωση της Τουρκίας του δεύτερου μισού της δεκαετίας του ’70 όπου οι κοινωνικές συγκρούσεις που είχαν οξυνθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό αποδίδονταν αποκλειστικά στην ιδεολογία, δεν υπήρχε καμία νύξη αν υπήρχε καπιταλισμός, διαφορετικές κοινωνικές τάξεις που συγκροτούνταν με βάση την ιδιοκτησία και τον έλεγχο της παραγωγής, ούτε γινόταν λόγος για οικονομική ή πετρελαϊκή κρίση. Έτσι η εισηγήτρια, άνετη και ωραία, αποφάνθηκε ότι επρόκειτο για εμφύλιο πόλεμο που δημιουργήθηκε από τη σύγκρουση της ιδεολογίας των αριστερών φοιτητών που προέρχονταν από μορφωμένα στρώματα και των δεξιών φοιτητών που προέρχονταν από παραδοσιακά και λιγότερο μορφωμένα στρώματα. Το δε κράτος δεν υπήρχε και αν υπήρχε παρέμενε ουδέτερο. Όπως καταλαβαίνετε αποφάσισα να παρέμβω μετά το χειροκρότημα ευγενείας και να πω ορισμένα πράγματα για να θυμίσω ότι αν θέλουμε να μιλάμε για εμφύλιο πόλεμο που να μπορεί να χαρακτηριστεί ως τέτοιος έπρεπε να πάρει το ελληνικό παράδειγμα και να κάνει σύγκριση και δεύτερον ότι όλα αυτά δεν συμβαίνουν σε κενό αέρος. Ελπίζω ότι δεν είχα πάρει «άγριο ύφος».

Manchester City Millionaire αλλά…
Λίγο αργότερα, στην παμπ η μπύρα χαλάρωσε τα πράγματα και την ένταση. Μετά η ένταση ξανανέβηκε αλλά ο λόγος ήταν τα καυτερά ινδικά φαγητά που έπρεπε να συνοδευούν με δροσερή μπύρα. Έλα, όμως, που το συγκεκριμένο ινδικό μαγαζί ήταν από αυτά που είναι, για λόγους θρησκευτικούς, alcohol-free zones. Έτσι ξανακαταλήξαμε στην ίδια παμπ. Κι εκεί που λέμε ότι χαλαρώνουμε, άρχισαν οι Μαντζεστεριανοί θαμώνες να ουρλιάζουν, να βρίζουν και εξαπολύουν κατάρες στα…αρχαία κελτικά. Τι έγινε, ρε παιδιά; Η Μάντεστερ Σίτυ αποκλειόταν από το Αμβούργο. Μέσα σε δέκα λεφτά έχασε άπειρες ευκαιρίες, όπως ο Αρδίζογλου της ΑΕΚ της δεκαετίας του ’70 που τρίμπλαρε όλο το γήπεδο, πέρναγε τον τερματοφύλακα και έβγαζε τη μπάλα άουτ!!! Κι έτσι έπεσε κατήφεια στην παμπ. Τι να κάνουμε; Τα πετροδολάρια δεν αρκούν πάντα για να κερδίζεις…

Χωρίς λόγια λόγια...
Την άλλη ημέρα το πρωί, ξανά στο μαγαζί με τον ωραίο και φτηνό τεράστιο καπουτσίνο αγόρασα την εφημερίδα Independent. Η ψυχή μου μαύρισε. Πρωτοσέλιδο και κύριο θέμα στις μέσα σελίδες το δράμα των Σομαλών που φεύγουν απελπισμένοι από τη χώρα τους, τη ρημαγμένη από τον εμφύλιο πόλεμο , την ιμπεριαλιστική επέμβαση και την πείνα. Η διεθνής κοινότητα, αυτή η πλασματική οντότητα, ενδιαφέρθηκε μόνο γι τους αμερικανούς ομήρους των πειρατών αλλά αδιαφορεί για το πραγματικό πρόβλημα. Και όταν βλέπει την πραγματικότητα να σκάει ορμητικά σαν κύμα από τσουνάμι στις λαμπερές ακτές της ή ουρλιάζει υστερικά στον Άγιο Παντελεήμονα και στη Νότια Παραλία της Πάτρας ή βγάζει το σκασμό γιατί τους πετάει ένα κομμάτι «βρώμικο ψωμί» ως αντάλλαγμα των υπηρεσιών που προσφέρουν στους κάμπους της Μεσσηνίας ή της Μεσσίνας.

Και οι Σημειώσεις από τον Υπόγειο
Ένας πολύ γνωστός ριζοσπάστης μελετητής των βρετανικών εργασιακών σχέσεων μας μίλησε στο συνέδριο για την απεργία στο Μετρό του Λονδίνου, του πασίγνωστου Tube από όπου ακούγεται η γνωστή ιαχή “Mind the Gap” για τους γνωρίζοντες και τους παραγνωρίζοντες. Ένα βασικό στοιχείο που μάθαμε είναι ότι εκεί ανταγωνίζονταν τα συνδικάτα για το ποιο θα οργανώσει και θα εκπροσωπήσει τις εκατοντάδες εργαζόμενες και εργαζόμενους στον τομέα του καθαρισμού, που και εκεί αποτελούν υπαλλήλους των εργολάβων στο περιβόητο πρόγραμμα Public-Private Partnership. Όπως Ελλάδα. Μόνο που το «όπως Ελλάδα» ισχύει για τους εργολάβους εργοδότες αλλά δεν ισχύει το ίδιο για την περίπτωση της συνδικαλιστικής οργάνωσης, καθώς εκεί οι συνδικαλιστές σκίζονταν για να εντάξουν τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες στα συνδικάτα, ενώ εδώ… καλά… «Ζήσε Μαύρε μου να φας τριφύλλι και τον Αύγουστο σταφύλι…»

Φιλιά από το Μάντσεστερ (κατά το φιλμ Φιλιά από το Λίβερπουλ)

ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ
http://tsakiris.snn.gr
http://tsakthan.blogspot.com
http://tsakthan.wordpress.com
http://antiracistes.wordpress.com
http://homoecologicus.wordpress.com
http://leftypedia.wordpress.com
http://greekunions.wordpress.com
http://femininmasculin.wordpress.com
http://ilioupoli.wordpress.com