H 24η Ιουλίου 1974 είναι η αρχή μιας σειράς εξελίξεων στο ελληνικό πολιτικό σύστημα και την ελληνική κοινωνία. Οι εξελίξεις αυτές οδήγησαν στην συγκρότηση και σταθεροποίηση του φιλελεύθερου δημοκρατικού καθεστώτος. Αυτό σήμαινε ότι η χώρα θα βίωνε και να απολάμβανε περισσότερη δημοκρατία από ποτέ, κανονικές εναλλαγές στην κυβερνητική εξουσία, καθώς και οικονομική και κοινωνική πρόοδο και ανάπτυξη. Ωστόσο, η 3η Ελληνική Δημοκρατία μετά το δημοψήφισμα που αποφάσισε το τέλος της μοναρχίας φαίνεται να έχει κάποια ειδικά χαρακτηριστικά ριζωμένα στη διαδικασία μετάβασης στη δημοκρατία. Το βασικότερο από αυτά ήταν η κυριαρχία των πολιτικών κομμάτων σε όλες τις πτυχές της κοινωνικής ζωής από τα συνδικάτα και τις φοιτητικές παρατάξεις ως τους σκακιστικούς συλλόγους και τις πολιτιστικές λέσχες.
Στις 24 Ιουλίου 1974 ο Κωνσταντίνος Καραμανλής αποδέχθηκε να σχηματίσει την «Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας»-ουσιαστικά μια δικομματική συνεργασία- για την αποκατάσταση της αντιπροσωπευτικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και να οδηγήσει τη χώρα σε ελεύθερες πολυκομματικές εκλογές. Μετά από μια σειρά ενεργειών που ανάγκασαν τους στρατιωτικούς να επιστρέψουν στους στρατώνες τους και να σταματήσουν να παρεμβαίνουν στην πολιτική, η Κυβέρνηση προχώρησε με ταχείς ρυθμούς στην προκήρυξη της διεξαγωγής των βουλευτικών εκλογών και τη νομιμοποίηση όλων των πολιτικών κομμάτων.
Οι εκλογές της 17 Νοέμβρη 1974 πραγματοποιήθηκαν μέσα σε αυτές τις έκτακτες καταστάσεις. Η Νέα Δημοκρατία ιδρύθηκε από τον Κ. Καραμανλή ο οποίος διέλυσε το προ-δικτατορίας πολιτικό κόμμα της δεξιάς ΕΡΕ (Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση) για να δημιουργήσει ένα συντηρητικό κόμμα μαζών με αρχές. Το Πανελλήνιο Απελευθερωτικό Κίνημα (ΠΑΚ), δηλαδή η αντιδικτατορική οργάνωση που ιδρύθηκε από τον Ανδρέα Παπανδρέου, και η κεντροαριστερή αντιστασιακή οργάνωση Δημοκρατική Άμυνα συν-ίδρυσαν το ΠΑΣΟΚ (Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα) που αρχικά είχε στόχο το σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της ελληνικής κοινωνίας χρησιμοποιώντας δημοκρατικά κοινοβουλευτικά μέσα. Αυτή η αίσθηση μιας επικείμενης ριζικής αλλαγής και μετασχηματισμού ήταν διάχυτη σε ευρεία τμήματα της ελληνικής κοινωνίας που ασφυκτιούσαν κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά, παρά το γεγονός ότι δεν εκφράστηκε στις πρώτες εκλογές πρώτη εκλογή λόγω της επιθυμίας για μια ομαλή μετάβαση στο νέο δημοκρατικό καθεστώς. Οι ψηφοφόροι που δεν ήθελαν να ψηφίσουν τη Νέα Δημοκρατία και ήταν απρόθυμοι να ψηφίσουν την Αριστερά έφεραν την Ένωση Κέντρου -Νέες Δυνάμεις στο ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Τα παραδοσιακά αριστερά κόμματα ένωσαν τις δυνάμεις τους και κατέβηκαν στις εκλογές με την επωνυμία «Ενωμένη Αριστερά» (ΚΚΕ, ΚΚΕ εσωτερικού και ΕΔΑ). Η Νέα Δημοκρατία θριάμβευσε κερδίζοντας 54,37% των ψήφων και την απόλυτη πλειοψηφία των 220 εδρών. Η Ένωση Κέντρου -Νέες Δυνάμεις κέρδισε 20,42% των ψήφων και 60 έδρες, το ΠΑΣΟΚ με 13,58% κέρδισε 12 έδρες και η Ενωμένη αριστερά με 9,47 κέρδισε 8 έδρες. Εκτός Βουλής έμειναν η ακροδεξιά Εθνική Δημοκρατική Ένωσις (Ε.Δ.Ε.-Πέτρος Γαρουφαλιάς) με 1,08%, η Δημοκρατική Ένωση Κέντρου (Δ.Ε.Κ.-Ιωάννης Ζίγδης.) με 0,17, το Μαοϊκό Επαναστατικό Κομμουνιστικό Κίνημα Ελλάδας (ΕΚΚΕ) με 0,03%, η κεντροδεξιά Φιλελεύθερη Δημοκρατική Ένωση - Σοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδας (ΦΔΕ-ΣΚΕ) 0,02%, Ανεξάρτητοι υποψήφιοι 0,44%.
...
Θανάσης Τσακίρης
YΓ
Η συνεχεια ήταν συναρπαστική
Στις 24 Ιουλίου 1974 ο Κωνσταντίνος Καραμανλής αποδέχθηκε να σχηματίσει την «Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας»-ουσιαστικά μια δικομματική συνεργασία- για την αποκατάσταση της αντιπροσωπευτικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και να οδηγήσει τη χώρα σε ελεύθερες πολυκομματικές εκλογές. Μετά από μια σειρά ενεργειών που ανάγκασαν τους στρατιωτικούς να επιστρέψουν στους στρατώνες τους και να σταματήσουν να παρεμβαίνουν στην πολιτική, η Κυβέρνηση προχώρησε με ταχείς ρυθμούς στην προκήρυξη της διεξαγωγής των βουλευτικών εκλογών και τη νομιμοποίηση όλων των πολιτικών κομμάτων.
Οι εκλογές της 17 Νοέμβρη 1974 πραγματοποιήθηκαν μέσα σε αυτές τις έκτακτες καταστάσεις. Η Νέα Δημοκρατία ιδρύθηκε από τον Κ. Καραμανλή ο οποίος διέλυσε το προ-δικτατορίας πολιτικό κόμμα της δεξιάς ΕΡΕ (Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση) για να δημιουργήσει ένα συντηρητικό κόμμα μαζών με αρχές. Το Πανελλήνιο Απελευθερωτικό Κίνημα (ΠΑΚ), δηλαδή η αντιδικτατορική οργάνωση που ιδρύθηκε από τον Ανδρέα Παπανδρέου, και η κεντροαριστερή αντιστασιακή οργάνωση Δημοκρατική Άμυνα συν-ίδρυσαν το ΠΑΣΟΚ (Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα) που αρχικά είχε στόχο το σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της ελληνικής κοινωνίας χρησιμοποιώντας δημοκρατικά κοινοβουλευτικά μέσα. Αυτή η αίσθηση μιας επικείμενης ριζικής αλλαγής και μετασχηματισμού ήταν διάχυτη σε ευρεία τμήματα της ελληνικής κοινωνίας που ασφυκτιούσαν κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά, παρά το γεγονός ότι δεν εκφράστηκε στις πρώτες εκλογές πρώτη εκλογή λόγω της επιθυμίας για μια ομαλή μετάβαση στο νέο δημοκρατικό καθεστώς. Οι ψηφοφόροι που δεν ήθελαν να ψηφίσουν τη Νέα Δημοκρατία και ήταν απρόθυμοι να ψηφίσουν την Αριστερά έφεραν την Ένωση Κέντρου -Νέες Δυνάμεις στο ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Τα παραδοσιακά αριστερά κόμματα ένωσαν τις δυνάμεις τους και κατέβηκαν στις εκλογές με την επωνυμία «Ενωμένη Αριστερά» (ΚΚΕ, ΚΚΕ εσωτερικού και ΕΔΑ). Η Νέα Δημοκρατία θριάμβευσε κερδίζοντας 54,37% των ψήφων και την απόλυτη πλειοψηφία των 220 εδρών. Η Ένωση Κέντρου -Νέες Δυνάμεις κέρδισε 20,42% των ψήφων και 60 έδρες, το ΠΑΣΟΚ με 13,58% κέρδισε 12 έδρες και η Ενωμένη αριστερά με 9,47 κέρδισε 8 έδρες. Εκτός Βουλής έμειναν η ακροδεξιά Εθνική Δημοκρατική Ένωσις (Ε.Δ.Ε.-Πέτρος Γαρουφαλιάς) με 1,08%, η Δημοκρατική Ένωση Κέντρου (Δ.Ε.Κ.-Ιωάννης Ζίγδης.) με 0,17, το Μαοϊκό Επαναστατικό Κομμουνιστικό Κίνημα Ελλάδας (ΕΚΚΕ) με 0,03%, η κεντροδεξιά Φιλελεύθερη Δημοκρατική Ένωση - Σοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδας (ΦΔΕ-ΣΚΕ) 0,02%, Ανεξάρτητοι υποψήφιοι 0,44%.
...
Θανάσης Τσακίρης
YΓ
Η συνεχεια ήταν συναρπαστική
