Tsakthan Daily, 9 November 2009
Εργατικός έλεγχος και αυτοδιαχείριση στην Οκτωβριανή επανάσταση Ένα βασικό στοιχείο που ορίζει μια κομμουνιστική επανάσταση είναι η παρέμβαση των λαϊκών τάξεων και, κυρίως, των εργατικών που υφίστανται την πιο έντονη καταπίεση από τις εκμεταλλεύτριες καπιταλιστικές τάξεις. Η εξέγερση των εργατικών τάξεων και η γενικευμένη εργατική αυτοδιαχείριση είναι εκ των ων ουκ άνευ προϋπόθεση για την επιτυχία της. Πώς όμως εξελίχθηκε η υπόθεση αυτή στα ιστορικά πλαίσια της Οκτωβριανής επανάστασης;
Τα εργοστασιακά συμβούλια που ιδρύθηκαν στην Πετρούπολη και τη Μόσχα το Μάρτιο του 1917 διαδόθηκαν αστραπιαία. Τα μέλη του ήταν άμεσα εκλεγμένα από τους εργάτες κάθε επιχείρησης και αρχικά είχαν στόχους αμυντικούς (να μην κλείσουν εργοστάσια και ενάντια στις απολύσεις) και επιθετικούς (8ωρη εργασία, αναγνώριση των συμβουλίων). Την 10η Μαρτίου το αίτημα του 8ωρου έγινε επίσημα δεκτό από το Σύνδεσμο Βιομηχάνων Πετρούπολης και ορισμένα συμβούλια αναγνωρίστηκαν ενώ για άλλα λιγότερο ισχυρά η διαδικασία αναγνώρισης τράβηξε σε μάκρος. Στη διερευνητική σύνοδο των εργοστασιακών συμβουλίων (2 Απριλίου, Πετρούπολη) όπου μετείχαν κυρίως εργάτες των πολεμικών βιομηχανιών διακηρύχθηκε ότι στόχοι των συμβουλίων θα ήταν η ανάληψη της εσωτερικής οργάνωσης των εργοστασίων (ωράρια, μισθοί, προσλήψεις-απολύσεις κ.ο.κ.), το δικαίωμα έγκρισης ή απόρριψης της πρόσληψης διοικητικού προσωπικού και των διευθυντών, το δικαίωμα ελέγχου της δραστηριότητας των διευθυντών σε όλα τα πεδία (διοικητικό, οικονομικό, τεχνικό). Παρά την αναγνώριση των επιτροπών μετά από τρεις εβδομάδες από την κυβέρνηση εξαπολύθηκε μια παράλληλη εκστρατεία κατασυκοφάντησης των αιτημάτων τους από τον αστικό τύπο, εκστρατεία που κράτησε μέχρι την επανάσταση του Οκτωβρίου. Η συνδιάσκεψη των εργοστασιακών συμβουλίων (29 Μαΐου, Kharkov) αποφάσισε ότι «τα Εργοστασιακά Συμβούλια πρέπει να αναλάβουν την παραγωγή, να την προστατέψουν, να την αναπτύξουν, να θεσπίσουν όλους τους εσωτερικούς εργοστασιακούς κανονισμούς και να προσδιορίσουν λύσεις για όλες τις συγκρούσεις». Την επόμενη εβδομάδα η Συνδιάσκεψη της Πετρούπολης αποφάσισε ότι στα καθήκοντα των Συμβουλίων θα περιλαμβάνεται η «δημιουργία νέων όρων εργασίας», η «οργάνωση του εμπεριστατωμένου και λεπτομερούς ελέγχου της παραγωγής και της διανομής από τους εργάτες» και απηύθυνε έκκληση για τη δημιουργία προλεταριακής πλειοψηφίας σε όλους τους θεσμούς που διαθέτουν εκτελεστική εξουσία. Μέσα στους επόμενους μήνες σε πολλά εργοστάσια οι εργάτες καθαίρεσαν τους διευθυντές και ανέλαβαν τη λειτουργία τους. Τέλος, τον Αύγουστο στη Δεύτερη Συνδιάσκεψη της Πετρούπολης αποφασίστηκε ότι τα διατάγματα των εργοστασιακών θα ήταν δεσμευτικά για τις διοικήσεις των εργοστασίων, ότι τα συμβούλια θα συνεδρίαζαν σε εργάσιμες ώρες χωρίς περικοπή ημερομισθίου, ότι θα είχαν το δικαίωμα πρόσληψης και απόλυσης του διοικητικού προσωπικού και ότι θα είχαν το δικό τους τύπο και θα ενημέρωναν απευθείας τους εργάτες για τις αποφάσεις τους.
Το θέμα που τέθηκε στην ημερήσια διάταξη τόσο πριν από την Οκτωβριανή επανάσταση όσο και μετά ήταν αυτό της σχέσης των συμβουλίων με τα συνδικάτα, τα κόμματα και το κράτος. Οι Μενσεβίκοι και τα ελεγχόμενα από αυτούς συνδικάτα ήταν εχθρικά απέναντι στα συμβούλια, ο δε Μενσεβίκος υπουργός Skobelev κατά την Α΄ Συνδιάσκεψη είχε ξεκάθαρα τονίσει ότι «η λειτουργία και ο έλεγχος της βιομηχανίας αποτελούν καθήκοντα του κράτους», ότι τα συμβούλια θα εξυπηρετούσαν καλύτερα την υπόθεση των εργατών «με την μετατροπή τους σε μονάδες υποταγμένες σε ένα δίκτυο συνδικάτων όλης της επικράτειας» και ότι οι υποψήφιοι θα επιλέγονταν από κατάλογο που θα κατάρτιζαν τα συνδικάτα. Στην πράξη ο ίδιος απαγόρεψε τη συνεδρίαση των συμβουλίων σε ώρες εργασίας και ακύρωσε το δικαίωμα τους να προσλαμβάνουν και να απολύουν. Οι Μπολσεβίκοι, στα λόγια υποστήριζαν τον εργατικό έλεγχο αλλά δεν ήταν σαφείς στο τι ακριβώς εννοούσαν και έλεγαν ότι το πρόβλημα θα λυθεί στην πράξη. Στην πλατφόρμα «Οι Μπολσεβίκοι μπορούν να κρατήσουν την κρατική εξουσία» ο Λένιν έγραφε ότι «αν αναφερόμαστε σε ένα προλεταριακό κράτος τότε ο εργατικός έλεγχος μπορεί να είναι ένας εθνικός, γενικευμένος, εξαιρετικά ακριβής και σχολαστικός "απολογισμός" της παραγωγής και της διανομής των αγαθών». Στο «Κράτος και Επανάσταση» ο ίδιος τόνιζε ότι «είναι αρκετά δυνατό, μετά την ανατροπή των καπιταλιστών και των γραφειοκρατών, να προχωρήσουμε, αυθημερόν, στην αντικατάστασή τους, όσον αφορά τον "έλεγχο" της παραγωγής και της διανομής καθώς και τον "απολογιστικό έλεγχο" της εργασίας και των προϊόντων, από τους ένοπλους εργάτες, από το σύνολο του ένοπλου πληθυσμού».
Μετά τον Οκτώβριο ο Λένιν σε διάταγμά του ανέφερε ότι «οι αποφάσεις των εκλεγμένων αντιπροσώπων των εργατών ήταν νομικά δεσμευτικές για τους ιδιοκτήτες των επιχειρήσεων» αλλά τα συνδικάτα και τα συνέδρια των σοβιέτ μπορούσαν να τις ακυρώνουν. Τα συμβούλια ήταν πια υπόλογα στο κράτος σε όλες τις κρατικού ενδιαφέροντος επιχειρήσεις και όχι το κράτος στους εργάτες. Τα συμβούλια υποτάσσονταν στο «Ρωσικό Συμβούλιο Εργατικού Ελέγχου» στο βαθμό που αποτελούσαν τη μειοψηφία του (5 μέλη στα 21). Ο κρατικός και κομματικός συγκεντρωτισμός είχε νικήσει. Η εργατική αυτοδιαχείριση θα ήταν πια ένα σύνθημα που και αυτό θα σβηνόταν αργότερα από τα προγράμματα των κομμουνιστικών κομμάτων όπου γης. Μόνο η Αριστερή Αντιπολίτευση, οι Τροτσκιστές και οι Αναρχικοί θα υπερασπίζονταν τα εργατικά συμβούλια και την αυτοδιαχείριση ώσπου η Ουγγρική Επανάσταση του 1956 και ο Γαλλικός Μάης του 1968 θα επανέφεραν στο προσκήνιο τις ξεχασμένες αυτές εργατικές διεκδικήσεις.
Θανάσης Τσακίρηςhttp://tsakiris.snn.gr
http://tsakthan.blogspot.com
http://tsakthan.wordpress.com
http://antiracistes.wordpress.com
http://homoecologicus.wordpress.com
http://leftypedia.wordpress.com
http://greekunions.wordpress.com
http://femininmasculin.wordpress.com
http://ilioupoli.wordpress.com
΄ΑκουσεΆκουσε, φίλε μου, τι με ρωτάς;
Τι χτυπιέσαι και δέρνεσαι,
Ποιος θα σου δώσει έτοιμη την απάντηση που ζητάς;
Εγώ στα πενήντα μου,
μια αλήθεια μονάχα θα σού πω:
Αν στα είκοσι δεν πετάς
Στα πενήντα θα σέρνεσαι…
Πέτρος Ανταίος
1974
Ποιητική συλλογή: «Η γκορτσιά στο διάσελο»
Βιβλίο: Αντίστροφη Μέτρηση
Εκδ. Μνήμη, 1976ΤΑ ΝΕΑ
ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ
Κρατά χαμηλά τους τόνους απέναντι σε Αλαβάνο
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Βούλα Κεχαγιά
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2009
ΑΠΟΦΕΥΓΕΙ να ρίξει λάδι στη φωτιά η ηγεσία της Κουμουνδούρου μετά την πύρινη παρέμβαση Αλαβάνου και τη δήλωσή του ότι το αποτέλεσμα των εθνικών εκλογών αποτελεί μία «μεγάλη ήττα» για τον ΣΥΡΙΖΑ. Την ώρα πάντως που ο Αλέξης Τσίπρας κρατά χαμηλά τους τόνους απέναντι στον Αλέκο Αλαβάνο, δείχνει αποφασισμένος να τεντώσει το σχοινί σε ό,τι αφορά τα οργανωτικά του ΣΥΡΙΖΑ, θέτοντας για μία ακόμη φορά τους συμμάχους ενώπιον του διλήμματος: κόμμα ή απλή πολιτική συμμαχία.
Αρνητικές εντυπώσεις
Κύκλοι του Συνασπισμού σχολίαζαν στη διάρκεια του Σαββατοκύριακου πως όλα όσα είπε παρουσιάζοντας τη νέα ποιητική συλλογή της κ. Βαλαβάνη ο πρώην επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ θα είχαν μεγαλύτερη βαρύτητα εάν ο ίδιος συμμετείχε ενεργά στην προεκλογική μάχη του κόμματος. Με αυτόν τον τρόπο επεδίωκαν να υπενθυμίσουν ότι ο κ. Αλαβάνος, που επιθυμεί να παρουσιάζεται πλέον ως «μέλος του ΣΥΡΙΖΑ», δεν ενίσχυσε με την παρουσία του τον προεκλογικό αγώνα, αντιθέτως αποσύρθηκε δημιουργώντας αρνητικές εντυπώσεις για την ενότητα του εγχειρήματος.
Η νέα παρέμβαση Αλαβάνου προκάλεσε πάντως τα σχόλια στελεχών του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ που αντιμετώπισαν με τη δική τους οπτική τα όσα είπε ο πρώην πρόεδρος του Συνασπισμού. Ο βουλευτής του ΣΥΝ και στέλεχος της Ανανεωτικής Πτέρυγας Δημήτρης Παπαδημούλης μιλώντας στον «Αγγελιοφόρο της Κυριακής» είπε ότι ο Αλέκος Αλαβάνος θα βρει τον τρόπο του να συμβάλει στη συλλογική προσπάθεια και του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ, ανεξαρτήτως από τα αξιώματα, για να προσθέσει ότι «δεν περισσεύει κανείς». Επίσης το μέλος του κοινοβουλευτικού γραφείου του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννης Θεωνάς παρατήρησε πως «στα πλαίσια της σύνδεσης της ποίησης με την πολιτική έκανε μία εξαιρετική ομιλία (Στο Κόκκινο) και με εξαιρετική ικανότητα συνέδεσε τα μηνύματα του ποιητή με τα πολιτικά μηνύματα».
Στον δρόμο προς την πανελλαδική συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ ο Αλέξης Τσίπρας εμφανίζεται πάντως αποφασισμένος να εισηγηθεί την επανίδρυσή του και τη μετεξέλιξή του σε ενιαίο κόμμα. Η ηγεσία του ΣΥΝ, που πιστεύει ότι οι προτάσεις των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ αποσκοπούν στο να απονευρώσουν την Κουμουνδούρου, θα προτείνει τον μετασχηματισμό του σε ενιαίο πολιτικό φορέα κάτω από δύο βασικές προϋποθέσεις: αφενός δημοκρατική λειτουργία τόσο στη βάση όσο και στην κορυφή χωρίς δημοκρατικό συγκεντρωτισμό και αφετέρου αποδοχή του ευρωπαϊκού προσανατολισμού του ΣΥΡΙΖΑ ως στρατηγική επιλογή.
Βλέπουν... μπλόφα
Η συγκεκριμένη εισήγηση θα τεθεί υπόψη και της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΝ που συνέρχεται το Σαββατοκύριακο με την επισήμανση ότι εάν δεν υπάρξει κοινός τόπος, τότε θα ήταν καλό τον ερχόμενο Μάρτιο να οδηγηθεί το κόμμα σε συνέδριο. Στην Κουμουνδούρου πάντως κάποιοι κάνουν λόγο για «μπλόφα» του προέδρου του κόμματος και άλλοι απλώς δεν συμμερίζονται τις απόψεις του. Ο Δημ. Παπαδημούλης σχολίασε πως τα 15.000
μέλη του ΣΥΝ έχουν κάρτα μέλους και κόμμα και δεν ψάχνουν για κάτι καινούργιο.
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=4545071
«Οι τράπεζες κάνουν τη δουλειά του Θεού»
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2009
Οι τράπεζες επιτελούν κοινωνικό έργο ισχυρίζεται ο Λόιντ Μπλάνκφεϊν, διευθύνων σύμβουλος της Goldman Sachs, που έγινε ιδιαίτερα γνωστή λόγω των παχυλών μπόνους. «Τη δουλειά του Θεού κάνουν οι τράπεζες», όπως δηλώνει ο Λόιντ Μπλάνκφεϊν αφού «βοηθάνε τις εταιρείες να αναπτύσσονται με το να τις βοηθάνε να διαθέτουν κεφάλαιο». Η συλλογιστική του διευθύνοντος συμβούλου της Goldman Sachs είναι απλή: «όταν οι εταιρείες αναπτύσσονται δημιουργούν πλούτο. Αυτό επιτρέπει στους ανθρώπους να έχουν δουλειές οι οποίες δημιουργούν μεγαλύτερη ανάπτυξη και περισσότερο πλούτο». Συνεπώς, καταλήγει ο Μπλάνκφεϊν «ο σκοπός μας είναι κοινωνικός». Ο ίδιος πρόσθεσε σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Sunday Times, ότι «τα μεγάλα κέρδη και τα μπόνους των τραπεζών είναι σημάδι πως η παγκόσμια οικονομία ανακάμπτει». Πάντως, ο Λόιντ Μπλάνκφεϊν καταλαβαίνει ότι οι πολίτες είναι οργισμένοι με τις ενέργειες των τραπεζιτών και δέχεται πως αν κόψει τις φλέβες του οι άνθρωποι θα χαρούν.
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=41&nid=4545053
ΕΘΝΟΣ
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&pubid=8024815#
«Αναλαμβάνω προσωπικά την υπόθεση Κούνεβα»
Ο Μιχ.Χρυσοχοΐδης ενόψει Πολυτεχνείου και επετείου από το φόνο Γρηγορόπουλου, δηλώνει ότι «επέτειος δεν σημαίνει καταστρέφω την πόλη». Προανήγγειλε άνοιγμα του φακέλου της επίθεσης στην Κ.Κούνεβα, που «είναι ένα σύμβολο»
8/11/2009
Αποφασισμένος να συνεχίζει την πολιτική αντιμετώπισης της βίας στις αστικές περιοχές που σχετίζεται με συγκεκριμένες ομάδες ή περιοχές, όπως και της τρομοκρατίας με την οποία αυτή συχνά συνδέεται από τις αναλύσεις, εμφανίζεται ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη.
«Επέτειοι χωρίς καταστροφές»
Σε συνέντευξή του στην κυριακάτικη Καθημερινή, ο Μιχ.Χρυσοχοϊδης σημειώνει ότι, ενόψει δύο κρίσιμων επετείων που συνδέονται με πιθανά επεισόδια στο κέντρο της Αθήνας, «επέτειος δεν σημαίνει καταστρέφω την πόλη. Αυτό δεν είναι διαπραγματεύσιμο».
«Το καθεστώς ομηρίας των Εξαρχείων δεν θα συνεχιστεί. Οι καταστροφές και η ανεργία, που έφερε η δράση τους, έχει σήμερα δραστηριοποιήσει ένα πολύ ευρύ μέτωπο εναντίον τους. Όταν αυτοί οι δήθεν αντιεξουσιαστές πράττουν όσα βλέπουμε, τότε δεν υπάρχει χώρος για διαπραγμάτευση», τονίζει ο υπουργός.
«Οι παλιοί είχαν πολιτικό υπόβαθρο»
Αξίζει να σημειωθεί επίσης ότι, παρά το γεγονός ότι επί υπουργίας του η Ελληνική Δικαιοσύνη αρνήθηκε στους συλληφθέντες ως μέλη της 17Ν και του ΕΛΑ την αναγνώριση ότι τέλεσαν πολιτικά εγκλήματα, σήμερα τους διαφοροποιεί πλήρως από τους «φασίστες» και «δολοφόνους» που αποτελούν κατά τον ίδιο τη νέα γενιά τρομοκρατών.
«Άλλο να υπάρχει ένα πολιτικό υπόβαθρο, να φθάνεις μέχρι το λατινοαμερικάνικο αντάρτικο, ώστε να ξετυλίξεις τον μίτο και άλλο να μην υπάρχει τίποτα. Δεν έχουν σχέση με της πρώτης γενιάς (σσ. οι σημερινοί τρομοκράτες). Αυτοί είναι φασίστες. Δολοφόνοι».
«Η Κούνεβα είναι σύμβολο»
Ο κ.Χρυσοχοΐδης προανήγγειλε και παρέμβαση προκειμένου να προχωρήσει εκ νέου η έρευνα στην υπόθεση που προκάλεσε ουκ ολίγες εντάσεις στο κέντρο της Αθήνας και όχι μόνο, ενώ αποτελεί και ένα από τα ισχυρότερα επιχειρήματα του εξωκοινοβουλευτικού χώρου κατά της λειτουργίας του κράτους και της Δικαιοσύνης.
Οπως ανέφερε, θα αναλάβει προσωπικά την υπόθεση Κούνεβα, καθώς «είναι ένα σύμβολο. Δεν έχουμε αντιληφθεί τον αντίκτυπο, που είχε και διεθνώς».
«Η επίθεση προκάλεσε εργατικό ατύχημα»
Εξάλλου, την Κυριακή παραδόθηκαν από τον Ανδρ.Λοβέρδο και τον Θωμ.Στάμου το παραχωρητήριο και τα κλειδιά της οικίας που αποδόθηκαν στη μητέρα της Κωνσταντίνας Κούνεβα.
Ο υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης τόνισε ότι «πέρα από την παράδοση της συγκεκριμένης οικίας στην κα Κούνεβα ... σε συνεργασία με τη ΓΣΕΕ και τον ΟΕΚ αντιληφθήκαμε, ότι όλη αυτή η πράξη χρειάζεται μία νομοθετική ρύθμιση για να διεκπεραιωθεί και να μην βασανίζει τους ανθρώπους μετά. ... Συνεννοηθήκαμε με τον κ. Παπακωνσταντίνου ώστε στο σχέδιο νόμου για το επίδομα αλληλεγγύης να υπάρχει ρύθμιση, η οποία θα τακτοποιεί όλα τα ιδιοκτησιακά θέματα για να μην έχει πρόβλημα η κα Κούνεβα. Ταυτοχρόνως επιλύει ένα θέμα, να θεωρείται αυτό που έπαθε η κα Κούνεβα, αυτό που απευχόμαστε να πάθουν άλλοι και θα παλέψουμε να μην πάθει κανένας άλλος, εργατικό ατύχημα. Γιατί η γραφειοκρατία παίδευε την κα Κούνεβα και ως προς αυτό».
Εντείνονται τα προβλήματα στις επιχειρήσεις
Παραμένει κλειστό το λιμάνι με νέα 48ωρη απεργία
Δευτέρα, 9 Νοεμβρίου 2009 07:00
URL: http://www.naftemporiki.gr/news/redirstory.asp?id=1738709
Νέο κύκλο απεργιακών κινητοποιήσεων αποφάσισαν χθες οι διοικήσεις των συνδικαλιστικών φορέων των εργαζομένων στο λιμάνι του Πειραιά. Η Ομοσπονδία Υπαλλήλων Λιμένων Ελλάδος και η Ένωση Λιμενεργατών ΟΛΠ αποφάσισαν χθες να κρατήσουν το λιμάνι κλειστό για άλλες 48 ώρες.
Με τον τρόπο αυτό επισημαίνουν προς κάθε πλευρά ότι εμμένουν στο αίτημά τους για δίμηνη παράταση της τιμολόγησης των εργασιών στο Σ.ΕΜΠΟ από τον ΟΛΠ για λογαριασμό της Cosco που έχει αναλάβει τη διαχείριση του από την 1η Οκτωβρίου 2009. Θέση που πάντως βρίσκει αντίθετη την κυβέρνηση η οποία επιμένει ότι ισχύει η αρχική συμφωνία με τους εργαζόμενους για διάλογο με ανοικτά λιμάνια.
Χαρακτηριστικές είναι και οι δηλώσεις του ανθρώπου που θα αναλάβει τις συνομιλίες με τους εργαζόμενους και την Cosco. Ο Γιώργος Ανωμερίτης, που αύριο αναλαμβάνει και επίσημα τη θέση του προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου του ΟΛΠ, δηλώνει ότι η συμφωνία με την Cosco έχει κυρωθεί και ισχύει αλλά παράλληλα θα καταβληθούν προσπάθειες ώστε οι εργαζόμενοι να αισθανθούν ασφάλεια ότι έχουν συνέχεια κι ότι δεν είναι απλώς ένα μικρό εξάρτημα όλης αυτής της ανάπτυξης.
Ουσιαστικά ο διάλογος με τους εργαζομένους θα έχει να κάνει περισσότερο με την εξασφάλιση των εργασιακών και ασφαλιστικών τους δικαιωμάτων, αλλά θα πρέπει να περιλαμβάνει και εγγυήσεις για τη μετέπειτα ανταγωνιστικότητα του προβλήτα Ι που θα διαχειρίζεται ο ΟΛΠ, απέναντι στους προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ που θα έχει στον έλεγχό της η Cosco.
Ο διάλογος με την Cosco
Αναφορικά με το διάλογο που πρόκειται να ακολουθήσει και με την πλευρά της Cosco αναμένεται να τεθούν θέματα συνεργασιών των δύο Σ.ΕΜΠΟ στο μέλλον, στο βαθμό που θα το επιτρέψει η Επιτροπή Ανταγωνισμού. Επίσης στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων αναμένεται να τεθούν και τα επιπλέον της σύμβασης άρθρα του νόμου με τα οποία κυρώθηκε η συμφωνία και αφορούν τα φορολογικά προνόμια που έχει η Cosco. Το ζήτημα αυτό, σύμφωνα με νομικούς κύκλους είναι και το θέμα που εξετάζουν περισσότερο στις Βρυξέλλες μετά τις καταγγελίες που έκαναν ευρωβουλευτές του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και το υπόμνημα που κατέθεσε η ΟΜΥΛΕ.
Η δίκη
Μετά την απόφαση των διοικητικών συμβουλίων της ΟΜΥΛΕ και της Ένωσης Λιμενεργατών ΟΛΠ για παράταση των απεργιακών τους κινητοποιήσεων για άλλες 48 ώρες, με κλειστό το λιμάνι θα πραγματοποιηθεί και η εκδίκαση των ασφαλιστικών μέτρων που κατέθεσε κατά των απεργών το Επιμελητήριο Μεσσηνίας. Αλλά και τα Εμποροβιομηχανικά Επιμελητήρια Αθηνών και Πειραιώς εξετάζουν, σύμφωνα με πληροφορίες, να καταθέσουν ασφαλιστικά μέτρα κατά των απεργών. Αντίθετα ο Εμπορικός Σύλλογος Πειραιά δηλώνει ότι προτιμά να συμμετάσχει σε εξωδικαστικές διαδικασίες, με πρωτοβουλία του νέου προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου του ΟΛΠ, Γιώργου Ανωμερίτη. Και αυτό για να μην κλιμακωθεί περαιτέρω η κρίση και να αποκατασταθεί η ομαλότητα στο λιμάνι το συντομότερο.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΤΣΙΜΠΛΑΚΗΣ
ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ
Καθαρότητα στο μυαλό, όχι στο κόμμα
Της Σοφίας Βούλτεψη
Το Συνέδριο ολοκληρώθηκε και, όπως είχε προβλεφθεί, ουδείς έγινε σοφότερος. Και φυσικό ήταν να μην αλλάξουν τα πραγματικά δεδομένα, διότι σε ένα ιστορικό πλέον κόμμα, όπως είναι η Νέα Δημοκρατία, τα πάντα είναι γνωστά: Πολιτικές διαδρομές, πολιτικός λόγος, πρόσωπα και γεγονότα από το απώτερο και πιο πρόσφατο παρελθόν.
Φυσικά, τέθηκαν από τους υποψήφιους αρχηγούς και ιδεολογικά ή ζητήματα αποτίμησης του εκλογικού αποτελέσματος. Ο κ. Ψωμιάδης έθεσε –και σωστά– τα γνωστά επικοινωνιακά προβλήματα του κόμματος που διαρκούν από το 1993 και συνεχίζονται μέχρι αυτή τη στιγμή που μιλάμε, αποδεικνύοντας ότι το βόλεμα ανίκανων φίλων τέθηκε πάνω από ικανότητες και δεξιότητες.
Είναι σαφές ότι το πρόβλημα της Νέας Δημοκρατίας δεν είναι ιδεολογικό. Ούτε κινδύνεψε ποτέ από το γεγονός ότι έχασε την ιδεολογική της «καθαρότητα». Σ’ όλη την Ευρώπη κυριαρχούν μεγάλες παρατάξεις, ευέλικτες, που δεν περιορίζονται στους αυστηρά «δικούς τους» ψηφοφόρους, αλλά προσπαθούν να προσελκύσουν και εκείνους που μετακινούνται, κρίνοντας κάθε φορά με διαφορετικά κριτήρια. Σ’ όλη την Ευρώπη, οι δύο μεγάλες παρατάξεις είναι η Κεντροδεξιά και η Κεντροαριστερά. Αν οι ηγέτες τους άρχιζαν να ψάχνουν τους «ιδεολογικά καθαρούς», τα κόμματά τους δεν θα ξεπερνούσαν το 30%. Και ως γνωστόν, με 30% στην Ελλάδα κυβέρνηση δεν κάνεις.
Το ένα εκατομμύριο των ψηφοφόρων που έστρεψαν την πλάτη στη Ν.Δ. –χωρίς να μετακινηθούν στο ΠΑΣΟΚ– δεν έφυγαν επειδή αναζητούσαν ιδεολογική καθαρότητα. Ούτε επειδή δεν βρέθηκε ακόμη λύση στο Σκοπιανό. Ούτε για το Σχέδιο Ανάν. Εφυγαν διότι ενοχλήθηκαν από συμπεριφορές και επιλογές προσώπων που παρουσίασαν μια εικόνα αναποτελεσματικότητας και ανικανότητας.
Φυσικά, έτσι όπως έγινε το πράγμα –με εγγραφές μελών μέχρι την ώρα της ψηφοφορίας, κάτι που αυτονόητα θα καταλήξει σε εγγραφές σε πρόσωπα και όχι στο κόμμα– αναμενόμενο ήταν να πέσουν στη μάχη όλα τα όπλα, ανεξαρτήτως πολιτικών χρονικών περιόδων.
Μήπως –μέσα σ’ όλα– θα έπρεπε να ερευνηθεί και ποιοι εκ των υποψηφίων έδωσαν την μάχη υπέρ της Ν.Δ. από τα τηλεοπτικά παράθυρα και τα ερτζιανά κατά την τελευταία προεκλογική περίοδο και ποιοι ήσαν εξαφανισμένοι;
http://www.apogevmatini.gr/?p=51782http://www.apogevmatini.gr/?p=51782
