Αν πιστέψουμε τον Αντρέα Γεωργίου ηθοποιό-σκηνοθέτη-χορευτή-παραγωγό της τηλεοπτικής σειράς "Το Τατουάζ" η γραμμή Μπουένος Άιρες-Αίγινα-Πειραιάς-Αθήνα-Καλαμπάκα-Λονδίνο είναι κάτι σαν τη διαδημοτική λεωφορειακή γραμμή 140 Πολύγωνο-Γλυφάδα.
Παγκοσμιοποίηση:Διαδικασία που ενθαρρύνεται από (αλλά και που καταλήγει σε) αύξηση των διασυνοριακών ροών αγαθών, υπηρεσιών, χρημάτων, ανθρώπων, πληροφοριών και πολιτιστικών στοιχείων.[δημοσιογραφικός ορισμός]
Άντονυ Γκίντενς. Η βασική του προσέγγιση στηρίζεται στην έννοια της αποσύνδεσης του χρόνου από το χώρο. Αυτή είναι και η αρχή της παγκοσμιοποίησης στο έργο του Μάνιουελ Καστέλς, ο οποίος μιλάει για τη «συμπύκνωση του χωροχρόνου» με αποτέλεσμα τη «σμίκρυνση του κόσμου».
Ο James Mittelman δεν θεωρεί ότι η παγκοσμιοποίηση είναι ενιαίο φαινόμενο αλλά μάλλον ένα «σύνδρομο διαδικασιών και δραστηριοτήτων: ένα σύνολο ιδεών και ένα πλαίσιο πολιτικών».
Στη συμπίεση το υχωροχρόνο ως χαρακτηριστικό στοιχείο της εποχής της παγκοσμιοποίησης αναφέρεται κι ο μαρξιστής γεωγράφος David Harvey:πρόκειται για τη διαδικασία επαναστατικοποίησης των αντικειμενικών ιδιοτήτων του χώρου και του χρόνου.
Έτσι, καλύπτεται η ανάγκη υπέρβασης των χωρικών συνόρων, του ανοίγματος και της δημιουργίας νέων αγορών, επιτάχυνσης των κύκλων παραγωγής και μείωσης του χρόνου ανακύκλυσης (turn-over) του κεφαλαίου.
Η παγκοσμιοποίηση επιδρά ιδιαίτερα έντονα στο κράτος, στους θεσμούς, στις λειτουργίες και τους λειτουργούς του.
Όσον αφορά την προστασία και την προώθηση των φτωχών και μη προνομιούχων στρωμάτων το κράτος χάνει την αποκλειστική αρμοδιότητα και εξουσία του σε αυτό τον τομέα.
Ένα τμήμα των αρμοδιοτήτων και λειτουργιών του παραχωρείται σε άλλους κοινωνικούς, πολιτικούς και οικονομικούς θεσμούς.
Όσο πιο ενσωματωμένο οικονομικά είναι ένα κράτος τόσο ανοιχτό είναι στη διαδικασία της παγκοσμιοποίησης.
Το ίδιο ισχύει και όσον αφορά την εκχώρηση εξουσιών και αρμοδιοτήτων σε διεθνή όργανα λήψης αποφάσεων
Στο στάδιο της μετάβασης αυτά τα κράτη αντιμετωπίζουν βραχυπρόθεσμα προβλήματα, όπως απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας λόγω της εξόδου των επιχειρήσεων ή της μείωσης των εισοδημάτων ορισμένων ομάδων εργαζομένων καθώς ξένα προϊόντα και υπηρεσίες είναι πιο ανταγωνιστικά από υψηλού κόστους εγχώρια προϊόντα και υπηρεσίες
Hyperglobalists
Yποστηρίζουν ότι η παγκοσμιοποίηση είναι αναπόφευκτη διαδικασία και ότι εκεί όπου μέχρι προ μιας τριακονταετίας κυριαρχούσαν τα έθνη-κράτη στον παγκόσμιο οικονομικό χάρτη, σήμερα κυριαρχεί η αγορά «χωρίς σύνορα».
Βασικοί υποστηρικτές αυτής της άποψης είναι ο Ρόμπερτ Ραιχ, πάλαι ποτέ Υπουργός Οικονομίας της κυβέρνησης Κλίντον, και ο Κενίτσι Ομέ.
Bλέπoυν μέσα από ένα οικονομίστικο πρίσμα τον κόσμο και την παγκοσμιοποίηση ως προϊόν κατά κύριο λόγο της δράσης των οικονομικών δυνάμεων και μηχανισμών.
Αναφέρεται στην υπεραυξημένη κυκλοφορία και ροή αγαθών, κεφαλαίου, εργασίας και πληροφοριών διαμέσου και πέραν των εθνικών συνόρων που καταργούνται ντεφάκτο και δια παντός.
Το κύριο οικονομικό στοιχείο αναφοράς είναι οι Άμεσες Ξένες Επενδύσεις
Βοηθούσης και της νέας πληροφορικής τεχνολογίας ο κόσμος είναι απείρως μικρότερος σε σχέση με την προηγούμενη περίοδο, καθώς το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο αντικαθιστά το παραδοσιακό (snail mail) και το διαδίκτυο αντικαθιστά την εφημερίδα, το περιοδικό και το βιβλίο.
Άρα οδηγούμαστε στο «τέλος της γεωγραφίας» γιατί, σε έναν κόσμο χωρίς σύνορα, οι εταιρείες είναι εκείνες που θα επιλέγουν και θα αποφασίζουν πού θα επενδύουν δίχως να υπολογίζουν τη γεωγραφία και συνήθως η επιλογή τους είναι η προσφυγή σε χώρες όπου διαβλέπουν τεράστια περιθώρια κερδών λόγω ύπαρξης πάμφθηνων εργατικών χεριών και φθηνών από άποψη κόστους ενεργειακών πηγών, και λόγω φορολογικών κινήτρων, ελαφρύνσεων και απαλλαγών.
Πιέζονται, έτσι, οι εθνικές κυβερνήσεις να χαμηλώνουν τα μέτρα και σταθμά της φορολογίας, της εργασιακής νομοθεσίας και να ρίχνουν το επίπεδο ζωής και το επίπεδο του φυσικού περιβάλλοντος.
Αλλάζει συντριπτικά ο συσχετισμός πολιτικών δυνάμεων και εξουσίας μεταξύ των κοινωνικών τάξεων και στρωμάτων σε βάρος των κατώτερων λαϊκών τάξεων.
Λόγω των φορολογικών κινήτρων και απαλλαγών χάνονται έσοδα που θα χρησιμοποιούνταν για την ενίσχυση δημοσίων επενδύσεων στους κοινωνικούς τομείς του κράτους πρόνοιας και ιδιαίτερα για την υγεία και την παιδεία.
Μαζί με το «τέλος της γεωγραφίας» ήλθε και το «τέλος των εθνικών κρατών», σύμφωνα με τη διατύπωση του Ομέ.
Giddens A. (2001) Οι συνέπειες της νεωτερικότητας. Αθήνα: Εκδ.Κριτική.
Castells M. (1996) The Rise of the Network Society. Cambridge, MA: Blackwell
Mittelman J. (2000) The Globalization Syndrome: Transformation and Resistance. Princeton, NJ: Princeton University Press.
Harveγ, D. (1990) The Condition of Postmodernίty: Αn Enquiry into the Origins of Cultural Change. Cambridge ΜΑ & Oxford UK: Blackwell.March D., Smith N., and Hothi N. (2006) “Globalization and the State.” στο Hay C., Lister M., March D. (eds) The State: Theories and Issues. Basingstoke, UK and New York, USA: Palgrave Macmillan, σελ. 172-189.
Reich R. (1991) The Work of Nations: Preparing Ourselves for 21st Century Capitalism. New York, NY: Knorf
Ohmae K. (1996) The End of the Nation-State: The Rose of Regional Economics. London: HarperCollins.
Θανάσης Τσακίρης
ΚΑΡΑΒΙ ΜΕ ΣΗΜΑΙΑ ΞΕΝΗ
Στίχοι: Κώστας Βίρβος
Μουσική: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Καράβι με σημαία ξένη
που πας ταξίδι μακρινό,
αγάπη πια δεν με προσμένει,
το σπίτι άδειο κι ορφανό.
Αγάπη πια δεν με προσμένει,
μαζί σου πάρε με,
μαζί σου πάρε με,
να μην πονώ.
Μπουένος Άιρες, Νέα Υόρκη,
Βομβάη, Τόκιο και Μπαρμπαριά.
Ψεύτικα όνειρα, ψεύτικοι όρκοι,
αχ! να τα ξέχναγα εκεί μακριά.
Του έρωτά μου η ορφάνια
κάνει το δάκρυ μου καυτό.
Μόνο σε μακρινά λιμάνια
εκεί μπορεί να γιατρευτώ,
να φύγω λίγο απ την αφάνεια,
να λησμονήσω,
να λησμονήσω,
να ξεχαστώ.
Μπουένος Άιρες, Νέα Υόρκη,
Βομβάη, Τόκιο και Μπαρμπαριά.
Ψεύτικα όνειρα, ψεύτικοι όρκοι,
αχ! να τα ξέχναγα εκεί μακριά.
https://www.youtube.com/watch?v=w8p91kq0hRc
ΕΞΟΔΟΣ
ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΣΤΗΝ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ, ΤΗΝ ΟΥΡΟΓΟΥΑΗ ΚΑΙ ΤΗ ΧΙΛΗ
Στη εκδήλωση θα παρουσιασθούν οι εμπειρίες που είχε η Εναλλακτική Δράση από την επικοινωνία και τις επαφές που είχε με αυτοδιαχειροζόμενα εγχειρήματα στην Αργεντινή, την Ουρουγουάη και τη Χιλή
Όπως είναι γνωστό η Εναλλακτική Δράση εκπροσωπούμενη από το μέλος της Μάκη Σταύρου ήταν καλεσμένη και συμμετείχε στην 6η Διεθνή Συνάντηση για την Οικονομία των Εργαζομένων που έγινε στο Μπουένος Άιρες στα τέλη του Αυγούστου του 2017. Το θέμα που παρουσίασε ήταν “Η διαχείριση των ιστορικών μνημείων από την ίδια την κοινωνία.”
Κατά τη δίμηνη παραμονή μας στη Λατινική Αμερική είχαμε πολλές επαφές με συλλογικότητες και κινήματα που λειτουργούν με αυτοδιαχείριση. Ενδεικτικά αναφέρουμε τις επισκέψεις και τις συζητήσεις με εργάτες και άλλους εργαζόμενους, αλλά και απλούς πολίτες σε αυτοδιαχειρζόμενα εργοστάσια και επιχειρήσεις, όπως το εργοστάσιο υφαντουργίας στο Πιγουέ, το ξενοδοχείο Μπάουεν στην καρδιά του Μπουένος Άιρες, το συνεταιρισμό ανακύκλωσης Reciclando Sueños, τα τυπογραφεία Campichuelo, και Chilavert, τα εστιατόρια Bataglia και Alen-Alen, τον κατασκευαστικό και οικοδομικό συνεταιρισμό Quilmes, το αυτοδιαχειριζόμενο σχολείο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης Bachillerato Popular Dario Sautillan, την αυτοδιαχειριζόμενο καταναλωτικό συνεταιρισμό mercado popular de subsistencia στο Μοντεβίδεο (Ουρουγουάη), την cooperativa Coenergia με τα εργοτάξιά της στο Σαντιάγο (Χιλή), το αυτοδιαχειριζόμενο από την τοπική κοινωνία, με ανοιχτή συνέλευση ιστορικό μνημείο της βασιλικής Capilla Santa Ana, στη συνοικία Κορδιγέρα του Βαλ Παραϊσο στη Χιλή κ.α.
Τις εμπειρίες αυτές θα παρουσιάσει ο Μάκης Σταύρου στην προαναφερόμενη εκδήλωση, ενώ στην εκδήλωση και στη συζήτηση που θα ακολουθήσει θα συμμετέχει και ο Βασίλης Διαμάντης, εργαζόμενος στο αυτοδιαχεριζόιμενο εργοστάσιο της ΒΙΟΜΕ.
ΕΝΤΟΣ
Διαβάζουμε
Μυρωδιά από σανίδι
του Κώστα Κρομμύδα
Giddens A. (2001) Οι συνέπειες της νεωτερικότητας. Αθήνα: Εκδ.Κριτική.
Castells M. (1996) The Rise of the Network Society. Cambridge, MA: Blackwell
Mittelman J. (2000) The Globalization Syndrome: Transformation and Resistance. Princeton, NJ: Princeton University Press.
Harveγ, D. (1990) The Condition of Postmodernίty: Αn Enquiry into the Origins of Cultural Change. Cambridge ΜΑ & Oxford UK: Blackwell.March D., Smith N., and Hothi N. (2006) “Globalization and the State.” στο Hay C., Lister M., March D. (eds) The State: Theories and Issues. Basingstoke, UK and New York, USA: Palgrave Macmillan, σελ. 172-189.
Reich R. (1991) The Work of Nations: Preparing Ourselves for 21st Century Capitalism. New York, NY: Knorf
Ohmae K. (1996) The End of the Nation-State: The Rose of Regional Economics. London: HarperCollins.
Θανάσης Τσακίρης
ΚΑΡΑΒΙ ΜΕ ΣΗΜΑΙΑ ΞΕΝΗ
Στίχοι: Κώστας Βίρβος
Μουσική: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Καράβι με σημαία ξένη
που πας ταξίδι μακρινό,
αγάπη πια δεν με προσμένει,
το σπίτι άδειο κι ορφανό.
Αγάπη πια δεν με προσμένει,
μαζί σου πάρε με,
μαζί σου πάρε με,
να μην πονώ.
Μπουένος Άιρες, Νέα Υόρκη,
Βομβάη, Τόκιο και Μπαρμπαριά.
Ψεύτικα όνειρα, ψεύτικοι όρκοι,
αχ! να τα ξέχναγα εκεί μακριά.
Του έρωτά μου η ορφάνια
κάνει το δάκρυ μου καυτό.
Μόνο σε μακρινά λιμάνια
εκεί μπορεί να γιατρευτώ,
να φύγω λίγο απ την αφάνεια,
να λησμονήσω,
να λησμονήσω,
να ξεχαστώ.
Μπουένος Άιρες, Νέα Υόρκη,
Βομβάη, Τόκιο και Μπαρμπαριά.
Ψεύτικα όνειρα, ψεύτικοι όρκοι,
αχ! να τα ξέχναγα εκεί μακριά.
https://www.youtube.com/watch?v=w8p91kq0hRc
ΕΞΟΔΟΣ
ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΣΤΗΝ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ, ΤΗΝ ΟΥΡΟΓΟΥΑΗ ΚΑΙ ΤΗ ΧΙΛΗ
Στη εκδήλωση θα παρουσιασθούν οι εμπειρίες που είχε η Εναλλακτική Δράση από την επικοινωνία και τις επαφές που είχε με αυτοδιαχειροζόμενα εγχειρήματα στην Αργεντινή, την Ουρουγουάη και τη Χιλή
Όπως είναι γνωστό η Εναλλακτική Δράση εκπροσωπούμενη από το μέλος της Μάκη Σταύρου ήταν καλεσμένη και συμμετείχε στην 6η Διεθνή Συνάντηση για την Οικονομία των Εργαζομένων που έγινε στο Μπουένος Άιρες στα τέλη του Αυγούστου του 2017. Το θέμα που παρουσίασε ήταν “Η διαχείριση των ιστορικών μνημείων από την ίδια την κοινωνία.”
Κατά τη δίμηνη παραμονή μας στη Λατινική Αμερική είχαμε πολλές επαφές με συλλογικότητες και κινήματα που λειτουργούν με αυτοδιαχείριση. Ενδεικτικά αναφέρουμε τις επισκέψεις και τις συζητήσεις με εργάτες και άλλους εργαζόμενους, αλλά και απλούς πολίτες σε αυτοδιαχειρζόμενα εργοστάσια και επιχειρήσεις, όπως το εργοστάσιο υφαντουργίας στο Πιγουέ, το ξενοδοχείο Μπάουεν στην καρδιά του Μπουένος Άιρες, το συνεταιρισμό ανακύκλωσης Reciclando Sueños, τα τυπογραφεία Campichuelo, και Chilavert, τα εστιατόρια Bataglia και Alen-Alen, τον κατασκευαστικό και οικοδομικό συνεταιρισμό Quilmes, το αυτοδιαχειριζόμενο σχολείο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης Bachillerato Popular Dario Sautillan, την αυτοδιαχειριζόμενο καταναλωτικό συνεταιρισμό mercado popular de subsistencia στο Μοντεβίδεο (Ουρουγουάη), την cooperativa Coenergia με τα εργοτάξιά της στο Σαντιάγο (Χιλή), το αυτοδιαχειριζόμενο από την τοπική κοινωνία, με ανοιχτή συνέλευση ιστορικό μνημείο της βασιλικής Capilla Santa Ana, στη συνοικία Κορδιγέρα του Βαλ Παραϊσο στη Χιλή κ.α.
Τις εμπειρίες αυτές θα παρουσιάσει ο Μάκης Σταύρου στην προαναφερόμενη εκδήλωση, ενώ στην εκδήλωση και στη συζήτηση που θα ακολουθήσει θα συμμετέχει και ο Βασίλης Διαμάντης, εργαζόμενος στο αυτοδιαχεριζόιμενο εργοστάσιο της ΒΙΟΜΕ.
ΕΝΤΟΣ
Διαβάζουμε
Μυρωδιά από σανίδι
του Κώστα Κρομμύδα
Στην Αθήνα του ’40, ένας έρωτας γεννιέται στο σανίδι, όταν η Δωδέκατη Nύχτα ενώνει τον Νικόλα και τη Λυδία στη σκηνή και τη ζωή. Ένας έρωτας που θα κρατήσει δεκαετίες, κάτω από τα φώτα της δημοσιότητας, αλλά και με πτυχές που μένουν κρυφές, μέχρι τη μέρα που ο Νικόλας αποφασίζει να αποκαλύψει στη Μάρω τα κρυμμένα μυστικά.
Μια ζωή σαν θέατρο, γεμάτη ένταση, πάθος και δημιουργία, συνδέει τους δύο πρωταγωνιστές μέχρι την τελική αυλαία. Μια ζωή όπου «Όλος ο κόσμος είναι μια σκηνή. Κι όλοι οι άντρες κι οι γυναίκες είν’ απλώς ηθοποιοί». Μια ζωή γεμάτη μυρωδιά από σανίδι.
Μια ιστορία εμπνευσμένη από τους αξέχαστους έρωτες του θεάτρου και της μεγάλης οθόνης
Καθηλωτικό και άκρως ατμοσφαιρικό, το Μυρωδιά από Σανίδι του Κώστα Κρομμύδα τον καθιερώνει πλέον ως έναν από τους πιο δυναμικούς συγγραφείς της γενιάς του. Ο ίδιος καταφέρνει με μοναδικό τρόπο να πλημμυρίσει τον αναγνώστη με εικόνες και συναισθήματα, δημιουργώντας ένα τρυφερό και συναρπαστικό αφήγημα, όπου η ιστορική προσέγγιση μπλέκεται αρμονικά με τη μυθοπλασία.
Δημήτρης Κοτταρίδης, δημοσιογράφος
Καθηλωτικό και άκρως, ατμοσφαιρικό το Μυρωδιά από σανίδι του Κώστα Κρομμύδα τον καθιερώνει πλέον ως έναν από τους πιο δυναμικούς συγγραφείς της γενιάς του. Ο ίδιος καταφέρνει με μοναδικό τρόπο να πλημμυρίσει τον αναγνώστη με εικόνες και συναισθήματα δημιουργώντας ένα τρυφερό και συναρπαστικό αφήγημα όπου η ιστορική προσέγγιση μπλέκεται αρμονικά με τη μυθοπλασία.
Δημήτρης Κοτταρίδης, Δημοσιογράφος
Μια ζωή σαν θέατρο, γεμάτη ένταση, πάθος και δημιουργία, συνδέει τους δύο πρωταγωνιστές μέχρι την τελική αυλαία. Μια ζωή όπου «Όλος ο κόσμος είναι μια σκηνή. Κι όλοι οι άντρες κι οι γυναίκες είν’ απλώς ηθοποιοί». Μια ζωή γεμάτη μυρωδιά από σανίδι.
Μια ιστορία εμπνευσμένη από τους αξέχαστους έρωτες του θεάτρου και της μεγάλης οθόνης
Καθηλωτικό και άκρως ατμοσφαιρικό, το Μυρωδιά από Σανίδι του Κώστα Κρομμύδα τον καθιερώνει πλέον ως έναν από τους πιο δυναμικούς συγγραφείς της γενιάς του. Ο ίδιος καταφέρνει με μοναδικό τρόπο να πλημμυρίσει τον αναγνώστη με εικόνες και συναισθήματα, δημιουργώντας ένα τρυφερό και συναρπαστικό αφήγημα, όπου η ιστορική προσέγγιση μπλέκεται αρμονικά με τη μυθοπλασία.
Δημήτρης Κοτταρίδης, δημοσιογράφος
Καθηλωτικό και άκρως, ατμοσφαιρικό το Μυρωδιά από σανίδι του Κώστα Κρομμύδα τον καθιερώνει πλέον ως έναν από τους πιο δυναμικούς συγγραφείς της γενιάς του. Ο ίδιος καταφέρνει με μοναδικό τρόπο να πλημμυρίσει τον αναγνώστη με εικόνες και συναισθήματα δημιουργώντας ένα τρυφερό και συναρπαστικό αφήγημα όπου η ιστορική προσέγγιση μπλέκεται αρμονικά με τη μυθοπλασία.
Δημήτρης Κοτταρίδης, Δημοσιογράφος
No comments:
Post a Comment