"Ένα από τα συμπτώματα μιας νευρικής κατάρρευσης που πλησιάζει είναι η πεποίθηση ότι η εργασία κάποιου είναι εξαιρετικά σημαντική".
- Bertrand Russell
Η εστίαση στο τυπικό επίπεδο των οργανωτικών σχέσεων και η εργαλειακή αντιμετώπιση του ανθρώπου ως στοιχείου της παραγωγής προσδίδουν μονομέρεια στη συγκεκριμένη θεώρηση της οργάνωσης. Κι αυτό το κενό ήλθε να καλύψει η θεωρία των ανθρωπινών σχέσεων, με πρόδρομο τον Henri Fayol που ερεύνησε το φαινόμενο της οργάνωσης της εργασίας στο μακρο-επίπεδο και προσπάθησε να διατυπώσει κάποιους γενικούς αφηρημένους κανόνες που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως το βασικό πλαίσιο συγκρότησης της οργανωτικής πραγματικότητας. Η ορθολογικοποίηση της οργάνωσης τόσο σε δομικό επίπεδο όσο και σε συλλογικό (ομαδικό) ή ατομικό μπορεί να οδηγήσει στη λειτουργική αναδιάρθρωση της οργάνωσης. Η πρακτική έκφραση του ορθολογισμού ήταν ο σχεδιασμός, η τμηματοποίηση και εξειδίκευση των επιμέρους έργων και καθηκόντων με σαφή και κανονιστικό τρόπο. Η πρότασή είχε δύο βασικά στοιχεία: σημασία συντονισμού και εξειδίκευσης στην ιεραρχικά δομημένη πυραμίδα. Η εκτέλεση των καθημερινών εργασιών πρέπει να γίνεται από τους υφιστάμενους και ο προϊστάμενος να μπορεί απερίσπαστος να αντιμετωπίζει τις περιπτώσεις που ξεφεύγουν από τα καθημερινά πλαίσια. Ο Fayol εισάγει στην οργανωτική θεωρία μια σειρά στοιχείων που βοηθούν στην πληρέστερη διερεύνηση της οργανωτικής συμπεριφοράς: εξουσία, πειθαρχία, καταμερισμός και εξειδίκευση, ανταμοιβή εργαζόμενου, μονιμότητα του προσωπικού. Η μονιμότητα αναλύεται ως ψυχολογικό στοιχείο που προσφέρει ουσιαστική αφοσίωση του εργαζόμενου στο καθήκον του. Παράλληλα προφέρει και στη βελτίωση των εργασιακών σχέσεων εξομαλύνοντας τις αντιθέσεις δημιουργώντας κλίμα συνέχειας και αναπαραγωγής των σχέσεων. Το πρόβλημα της θεωρίας του Fayol ήταν ότι κινιόταν σε αφηρημένο επίπεδο διατύπωσης τυποποιημένων και αφηρημένων αρχών χωρίς εξέταση ιδιομορφιών.
Συνέπεια της θεωρίας του Fayol ήταν να εγκαθιδρυθεί η νέα σχολή των Ανθρωπίνων Σχέσεων από τον Elton Mayo. Η κριτική του εστιάστηκε στο ότι η κυρίαρχη μέχρι τότε θέση στην οργανωτική θεωρία ήταν μονομερής και αντιμετώπιζε το οργανωτικό φαινόμενο στη βάση μιας ψυχρής ορθολογικότητας και υποστήριζε ότι βασική παράμετρος που κατευθύνει τις εκάστοτε συμπεριφορές ήταν η επιδίωξη του οικονομικού κέρδους.
Ο βασικός πυρήνας των απόψεων της νέας σχολής προήλθε από μια σειρά πειραμάτων που διεξήχθησαν στο πλαίσιο των ερευνών Hawthorn (προάστιο του Chicago όπου ήταν το εργοστάσιο ανταλλακτικών τηλεφωνικών συσκευών της Western Electric Co.) για τη μελέτη της στάσης και της συμπεριφοράς των εργαζομένων Έτσι συντελείται το πέρασμα από το μακροσκοπικό στο μικροσκοπικό επίπεδο. η ανθρώπινη συμπεριφορά θεωρήθηκε ως ιδιαίτερα πολύπλοκο σύνολο του οποίου η παρακίνηση μέσω οικονομικών κινήτρων αποτελούσε μόνο μία πτυχή. Ο εργαζόμενος θα μπορούσε να συμμετάσχει πιο ενεργά στην αύξηση της παραγωγικότητας με χρησιμοποίηση και άλλων τεχνικών (κοινωνικών, ψυχολογικών). Βασική θέση ήταν η αύξηση της παραγωγικότητας που επηρεάζεται από 3 παράγοντες:
α) φυσικό περιβάλλον της επιχείρησης
β) εργασιακή συμπεριφορά των εργαζομένων
γ) οικονομικά κίνητρα
Στα νέα πειράματα του Mayo διερευνάται:
α) η συμπεριφορά των εργατών απέναντι στην εργασία τους, και
β) η συμπεριφορά των εργατών όχι ως ατόμων αλλά ως μελών μιας ομάδας, δηλαδή ως συλλογικών και όχι ως ατομικών υποκειμένων.
Η δεύτερη διάσταση είναι που έφερε στην οργανωτική θεωρία την ανάλυση των άτυπων σχέσεων.
Έτσι, σημασία πλέον αποκτούν για τη εξήγηση της οργανωτικής συμπεριφοράς συνολικά η κοινωνική οργάνωση και οι κοινωνικές σχέσεις μέσα στο πλαίσιο του εργοστασίου, που περιβάλλουν και «κοινωνικοποιούν» τον εργαζόμενο διαμορφώνοντάς του μία συγκεκριμένη στάση απέναντι σε καταστάσεις και γεγονότα. Για πρώτη φορά έρχεται στο φως η οργανωτική πραγματικότητα ως ένα πολύπλοκο δίκτυο διαντιδράσεων και συμπεριφορών, δηλαδή ως ένα σύνολο κοινωνικών σχέσεων που δεν μπορούν να προσδιοριστούν με ακρίβεια από καμία καταγραφή όσο λεπτομερής και αν είναι.
Οι νέες βασικές έννοιες πάνω στις οποίες στηρίχθηκε η κατανόηση της εργασιακής συμπεριφοράς ήταν:
α) η ομάδα
β) οι ενδοομαδικοί κώδικες και κανόνες συμπεριφοράς
γ) η άτυπη μορφή οργάνωσης
Η καθημερινή επαφή του μεμονωμένου εργαζόμενου με την ομάδα των εργαζομένων, τα κοινά συμφέροντα και η κοινή αντίληψη «δένουν» τον εργαζόμενο.
Η ισχύς αυτών των άτυπων σχέσεων είναι τόσο δεσμευτική ώστε τις περισσότερες μορφές κυριαρχεί απέναντι σε οποιαδήποτε άλλη επιθυμία του ατόμου, ακόμη και σε εντολές της διοίκησης της επιχείρησης. Η ανάγκη ένταξης σε μία ομάδα, η επιβεβαίωση, η επιβράβευση, η αποδοχή από τους ομοίους αποτελούν ισχυρούς ψυχολογικούς μηχανισμούς που εξηγούν την μη οικονομικά ορθολογική συμπεριφορά των εργαζομένων.
Θανάσης Τσακίρης
Βεβηλώσεις
2012
Παναγιωτοπούλου Δανάη
Μουσική/Στίχοι: Παναγιωτοπούλου Δανάη/Παναγιωτοπούλου Δανάη
Am (a c a b)
Am
Στο δίπλα εργοστάσιο θρέφουν χέρια κραταιά
F
κραδαίνουνε χαρτάκια ιερά μ' ένα στόμα
Am Dm
ομοίους και ανόμοιους βαφτίζουν συντροφιά
F Bb E Am
σκαρώνουν δίδυμα κελιά γι' αγέννητα παιδιά
Με έκτακτα μνημόσυνα και μύθους αβαθείς
νοθεύουν τα μυστήρια της ζωής λωτοφάγοι
δε δίνομαι από επάγγελμα στην έλξη της πληγής
ξεθάβω με τα νύχια μου διόδους διαφυγής
| Dm | G C | Am | Dm G | G C | C | C |
Am
Τροφή, περιουσία, εργασία, εκβιασμός
ζωή, δημοκρατία, φασισμός, σωτηρία
το δίκαιο, το άδικο, ο τόπος σου κοινός
νοήματα στη φάκα τους κι η γλώσσα μας καπνός
Τα σύμβολα, τα σύμβολα δεν είναι ιερά
του χρόνου είναι σκλαβάκια στη σειρά περιμένουν
να πέσουν ένα ένα στα πηγάδια στην πυρά
και γύρω να κλωτσάν και να χορεύουνε παιδιά
Τα σύμβολα, τα σύμβολα δεν είν' κληρονομιά
δεν είναι στο μανίκι σου χαρτιά, καρβουνάκια
για δες τα που όλο πέφτουν στα πηγάδια στην πυρά
κι αν κάτι ζει ακόμα θα το πούνε τα παιδιά
https://www.youtube.com/watch?v=OH2pKMl9rTo
ΕΞΟΔΟΣ
ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΜΟΛΔΑΒΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ
Αλκυονίς, Ιουλιανού 42-46, Βικτώρια, 2108220008. Είσ.: € 5 (ανά ταινία).
Δευτέρα 14
18.30 Lautarii – Οι Τσιγγάνοι Πεθαίνουν από Αγάπη (Εμίλ Λοτεάνου, 1972)
21.00 Στις Ρεματιές με τα Βατόμουρα (Εμίλ Λοτεάνου)
ΕΝΤΟΣ
Δευτέρα 14 Μαΐου
ALPHA
23:50
Σκοτεινό Χωριό
The Village
Θρίλερ 2004 | Έγχρ. | Διάρκεια: 108'
Αμερικανική ταινία του Μ. Νάιτ Σιάμαλαν, με τους Γιοακίν Φίνιξ, Μπράις Ντάλας Χάουαρντ, Γουίλιαμ Χαρτ.Σε μια απροσδιόριστη παρελθούσα εποχή, οι κάτοικοι ενός απομονωμένου χωριού ζουν με το φόβο της ύπαρξης τρομακτικών μυθικών πλασμάτων στο γειτονικό δάσος. Μια μυστική συμφωνία υπάρχει ανάμεσά τους να μην πλησιάζει ο ένας στην περιοχή του άλλου, όταν, όμως, ένας νεαρός τραυματίζεται σοβαρά, η τυφλή αγαπημένη του αποφασίζει να διασχίσει το δάσος για να φέρει φάρμακα.
Στην τελευταία του καλή ταινία, ο Σιάμαλαν περιγράφει μια ασυνήθιστα ειδυλλιακή κοινότητα, η οποία μοιάζει να «τρέφεται» από τα ηθικά διδάγματα των πιονιέρων που έφτιαξαν το Νέο Κόσμο. Υπάρχει ωστόσο ένα τίμημα: κανείς δεν πρέπει να παραβιάσει τα όρια του χωριού και να έλθει σε επαφή με το τρομακτικό Άλλο που ζει παράπλευρα. Πρόκειται, λοιπόν, για μια αλληγορία της σύγχρονης Αμερικής, με συντηρητικό θρησκευτικο-ηθικολογικό υπόβαθρο – κάτι ανάλογο με τον «Οιωνό», αλλά πιο πιστευτά δοσμένο.
- Bertrand Russell
Η εστίαση στο τυπικό επίπεδο των οργανωτικών σχέσεων και η εργαλειακή αντιμετώπιση του ανθρώπου ως στοιχείου της παραγωγής προσδίδουν μονομέρεια στη συγκεκριμένη θεώρηση της οργάνωσης. Κι αυτό το κενό ήλθε να καλύψει η θεωρία των ανθρωπινών σχέσεων, με πρόδρομο τον Henri Fayol που ερεύνησε το φαινόμενο της οργάνωσης της εργασίας στο μακρο-επίπεδο και προσπάθησε να διατυπώσει κάποιους γενικούς αφηρημένους κανόνες που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως το βασικό πλαίσιο συγκρότησης της οργανωτικής πραγματικότητας. Η ορθολογικοποίηση της οργάνωσης τόσο σε δομικό επίπεδο όσο και σε συλλογικό (ομαδικό) ή ατομικό μπορεί να οδηγήσει στη λειτουργική αναδιάρθρωση της οργάνωσης. Η πρακτική έκφραση του ορθολογισμού ήταν ο σχεδιασμός, η τμηματοποίηση και εξειδίκευση των επιμέρους έργων και καθηκόντων με σαφή και κανονιστικό τρόπο. Η πρότασή είχε δύο βασικά στοιχεία: σημασία συντονισμού και εξειδίκευσης στην ιεραρχικά δομημένη πυραμίδα. Η εκτέλεση των καθημερινών εργασιών πρέπει να γίνεται από τους υφιστάμενους και ο προϊστάμενος να μπορεί απερίσπαστος να αντιμετωπίζει τις περιπτώσεις που ξεφεύγουν από τα καθημερινά πλαίσια. Ο Fayol εισάγει στην οργανωτική θεωρία μια σειρά στοιχείων που βοηθούν στην πληρέστερη διερεύνηση της οργανωτικής συμπεριφοράς: εξουσία, πειθαρχία, καταμερισμός και εξειδίκευση, ανταμοιβή εργαζόμενου, μονιμότητα του προσωπικού. Η μονιμότητα αναλύεται ως ψυχολογικό στοιχείο που προσφέρει ουσιαστική αφοσίωση του εργαζόμενου στο καθήκον του. Παράλληλα προφέρει και στη βελτίωση των εργασιακών σχέσεων εξομαλύνοντας τις αντιθέσεις δημιουργώντας κλίμα συνέχειας και αναπαραγωγής των σχέσεων. Το πρόβλημα της θεωρίας του Fayol ήταν ότι κινιόταν σε αφηρημένο επίπεδο διατύπωσης τυποποιημένων και αφηρημένων αρχών χωρίς εξέταση ιδιομορφιών.
Συνέπεια της θεωρίας του Fayol ήταν να εγκαθιδρυθεί η νέα σχολή των Ανθρωπίνων Σχέσεων από τον Elton Mayo. Η κριτική του εστιάστηκε στο ότι η κυρίαρχη μέχρι τότε θέση στην οργανωτική θεωρία ήταν μονομερής και αντιμετώπιζε το οργανωτικό φαινόμενο στη βάση μιας ψυχρής ορθολογικότητας και υποστήριζε ότι βασική παράμετρος που κατευθύνει τις εκάστοτε συμπεριφορές ήταν η επιδίωξη του οικονομικού κέρδους.
Ο βασικός πυρήνας των απόψεων της νέας σχολής προήλθε από μια σειρά πειραμάτων που διεξήχθησαν στο πλαίσιο των ερευνών Hawthorn (προάστιο του Chicago όπου ήταν το εργοστάσιο ανταλλακτικών τηλεφωνικών συσκευών της Western Electric Co.) για τη μελέτη της στάσης και της συμπεριφοράς των εργαζομένων Έτσι συντελείται το πέρασμα από το μακροσκοπικό στο μικροσκοπικό επίπεδο. η ανθρώπινη συμπεριφορά θεωρήθηκε ως ιδιαίτερα πολύπλοκο σύνολο του οποίου η παρακίνηση μέσω οικονομικών κινήτρων αποτελούσε μόνο μία πτυχή. Ο εργαζόμενος θα μπορούσε να συμμετάσχει πιο ενεργά στην αύξηση της παραγωγικότητας με χρησιμοποίηση και άλλων τεχνικών (κοινωνικών, ψυχολογικών). Βασική θέση ήταν η αύξηση της παραγωγικότητας που επηρεάζεται από 3 παράγοντες:
α) φυσικό περιβάλλον της επιχείρησης
β) εργασιακή συμπεριφορά των εργαζομένων
γ) οικονομικά κίνητρα
Στα νέα πειράματα του Mayo διερευνάται:
α) η συμπεριφορά των εργατών απέναντι στην εργασία τους, και
β) η συμπεριφορά των εργατών όχι ως ατόμων αλλά ως μελών μιας ομάδας, δηλαδή ως συλλογικών και όχι ως ατομικών υποκειμένων.
Η δεύτερη διάσταση είναι που έφερε στην οργανωτική θεωρία την ανάλυση των άτυπων σχέσεων.
Έτσι, σημασία πλέον αποκτούν για τη εξήγηση της οργανωτικής συμπεριφοράς συνολικά η κοινωνική οργάνωση και οι κοινωνικές σχέσεις μέσα στο πλαίσιο του εργοστασίου, που περιβάλλουν και «κοινωνικοποιούν» τον εργαζόμενο διαμορφώνοντάς του μία συγκεκριμένη στάση απέναντι σε καταστάσεις και γεγονότα. Για πρώτη φορά έρχεται στο φως η οργανωτική πραγματικότητα ως ένα πολύπλοκο δίκτυο διαντιδράσεων και συμπεριφορών, δηλαδή ως ένα σύνολο κοινωνικών σχέσεων που δεν μπορούν να προσδιοριστούν με ακρίβεια από καμία καταγραφή όσο λεπτομερής και αν είναι.
Οι νέες βασικές έννοιες πάνω στις οποίες στηρίχθηκε η κατανόηση της εργασιακής συμπεριφοράς ήταν:
α) η ομάδα
β) οι ενδοομαδικοί κώδικες και κανόνες συμπεριφοράς
γ) η άτυπη μορφή οργάνωσης
Η καθημερινή επαφή του μεμονωμένου εργαζόμενου με την ομάδα των εργαζομένων, τα κοινά συμφέροντα και η κοινή αντίληψη «δένουν» τον εργαζόμενο.
Η ισχύς αυτών των άτυπων σχέσεων είναι τόσο δεσμευτική ώστε τις περισσότερες μορφές κυριαρχεί απέναντι σε οποιαδήποτε άλλη επιθυμία του ατόμου, ακόμη και σε εντολές της διοίκησης της επιχείρησης. Η ανάγκη ένταξης σε μία ομάδα, η επιβεβαίωση, η επιβράβευση, η αποδοχή από τους ομοίους αποτελούν ισχυρούς ψυχολογικούς μηχανισμούς που εξηγούν την μη οικονομικά ορθολογική συμπεριφορά των εργαζομένων.
Θανάσης Τσακίρης
Βεβηλώσεις
2012
Παναγιωτοπούλου Δανάη
Μουσική/Στίχοι: Παναγιωτοπούλου Δανάη/Παναγιωτοπούλου Δανάη
Am (a c a b)
Am
Στο δίπλα εργοστάσιο θρέφουν χέρια κραταιά
F
κραδαίνουνε χαρτάκια ιερά μ' ένα στόμα
Am Dm
ομοίους και ανόμοιους βαφτίζουν συντροφιά
F Bb E Am
σκαρώνουν δίδυμα κελιά γι' αγέννητα παιδιά
Με έκτακτα μνημόσυνα και μύθους αβαθείς
νοθεύουν τα μυστήρια της ζωής λωτοφάγοι
δε δίνομαι από επάγγελμα στην έλξη της πληγής
ξεθάβω με τα νύχια μου διόδους διαφυγής
| Dm | G C | Am | Dm G | G C | C | C |
Am
Τροφή, περιουσία, εργασία, εκβιασμός
ζωή, δημοκρατία, φασισμός, σωτηρία
το δίκαιο, το άδικο, ο τόπος σου κοινός
νοήματα στη φάκα τους κι η γλώσσα μας καπνός
Τα σύμβολα, τα σύμβολα δεν είναι ιερά
του χρόνου είναι σκλαβάκια στη σειρά περιμένουν
να πέσουν ένα ένα στα πηγάδια στην πυρά
και γύρω να κλωτσάν και να χορεύουνε παιδιά
Τα σύμβολα, τα σύμβολα δεν είν' κληρονομιά
δεν είναι στο μανίκι σου χαρτιά, καρβουνάκια
για δες τα που όλο πέφτουν στα πηγάδια στην πυρά
κι αν κάτι ζει ακόμα θα το πούνε τα παιδιά
https://www.youtube.com/watch?v=OH2pKMl9rTo
ΕΞΟΔΟΣ
ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΜΟΛΔΑΒΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ
Αλκυονίς, Ιουλιανού 42-46, Βικτώρια, 2108220008. Είσ.: € 5 (ανά ταινία).
Δευτέρα 14
18.30 Lautarii – Οι Τσιγγάνοι Πεθαίνουν από Αγάπη (Εμίλ Λοτεάνου, 1972)
21.00 Στις Ρεματιές με τα Βατόμουρα (Εμίλ Λοτεάνου)
ΕΝΤΟΣ
Δευτέρα 14 Μαΐου
ALPHA
23:50
Σκοτεινό Χωριό
The Village
Θρίλερ 2004 | Έγχρ. | Διάρκεια: 108'
Αμερικανική ταινία του Μ. Νάιτ Σιάμαλαν, με τους Γιοακίν Φίνιξ, Μπράις Ντάλας Χάουαρντ, Γουίλιαμ Χαρτ.Σε μια απροσδιόριστη παρελθούσα εποχή, οι κάτοικοι ενός απομονωμένου χωριού ζουν με το φόβο της ύπαρξης τρομακτικών μυθικών πλασμάτων στο γειτονικό δάσος. Μια μυστική συμφωνία υπάρχει ανάμεσά τους να μην πλησιάζει ο ένας στην περιοχή του άλλου, όταν, όμως, ένας νεαρός τραυματίζεται σοβαρά, η τυφλή αγαπημένη του αποφασίζει να διασχίσει το δάσος για να φέρει φάρμακα.
Στην τελευταία του καλή ταινία, ο Σιάμαλαν περιγράφει μια ασυνήθιστα ειδυλλιακή κοινότητα, η οποία μοιάζει να «τρέφεται» από τα ηθικά διδάγματα των πιονιέρων που έφτιαξαν το Νέο Κόσμο. Υπάρχει ωστόσο ένα τίμημα: κανείς δεν πρέπει να παραβιάσει τα όρια του χωριού και να έλθει σε επαφή με το τρομακτικό Άλλο που ζει παράπλευρα. Πρόκειται, λοιπόν, για μια αλληγορία της σύγχρονης Αμερικής, με συντηρητικό θρησκευτικο-ηθικολογικό υπόβαθρο – κάτι ανάλογο με τον «Οιωνό», αλλά πιο πιστευτά δοσμένο.
No comments:
Post a Comment