Το Ελληνικό Οικολογικό Κίνημα: Μια «χαμένη άνοιξη»; Μέρος 3ο

Ελληνικό Σύνταγμα και περιβάλλον

            Οι ανάγκες τόσο της ΝΔ για εμπέδωση της πολιτικής κυριαρχίας της στην πρώτη περίοδο της μεταπολίτευσης όσο και μέρους του διοικητικού προσωπικού του κράτους             να λειτουργήσει με βάση κάποια πρότυπα εκσυγχρονιστικά και να αποδεχθεί στοιχεία των προτάσεων των περιβαλλοντικών οργανώσεων φάνηκαν να ικανοποιούνται στις διατάξεις του νέου Συντάγματος που ψηφίστηκε το 1975 καθώς και με μια σειρά προεδρικών διαταγμάτων που ρύθμιζαν θέματα περιβάλλοντος. 

Έτσι το Σύνταγμα του 1975 με το άρθρο 24 παρ. 1 πρότ. 1 ορίζει ότι «η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος αποτελεί υποχρέωση του Κράτους» [1]. Επίσης σημαντικό ρόλο στην πρόληψη καταστροφών και στην επισήμανση παραβιάσεων του συντάγματος σε ό,τι αφορά πράξεις και παραλείψεις των κεντρικών, τοπικών και περιφερειακών αρχών έπαιξαν οι αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας [2]. Όσο σημαντικές όμως και αν είναι οι συνταγματικές διατάξεις και οι αποφάσεις του Σ.τ.Ε. άλλο τόσο είναι σημαντική η οικολογική παιδεία με την οποία πρέπει να γαλουχηθούν οι πολίτες για να πάρουν την τύχη του περιβάλλοντος στα χέρια τους. Εξάλλου το ακροτελεύτιο άρθρο του Συντάγματος αυτό υπονοεί.

---

[1] Βλ. Παπαδημητρίου Γ., (1995), «Το Περιβαλλοντικό Σύνταγμα» στο Σκούρτος Μ.Σ. & Σοφούλης Κ.Μ.(επιμ.), Η Περιβαλλοντική Πολιτική στην Ελλάδα : Ανάλυση του Περιβαλλοντικού Προβλήματος από τη Σκοπιά των Κοινωνικών  ανάλυση των άρθρων και διατάξεων του Ελληνικού συντάγματος 1975/86.

[2] Βλ.  Καρακώστας Κ.Γιάννης, (1986), Περιβάλλον και Αστικό Δίκαιο, Αθήνα-Κομοτηνή, Εκδόσεις Αντ.Ν.Σάκκουλα και  Καρακώστας Κ.Ιωάννης, (1995), «Η Προστασία των Περιβαλλοντικών Αγαθών μέσα από τη Νομολογία των Πολιτικών Δικαστηρίων» στο Σκούρτος Μ.Σ. - Σοφούλης Κ.Μ. (επιμ.), Η Περιβαλλοντική Πολιτική στην Ελλάδα : Ανάλυση του Περιβαλλοντικού Προβλήματος από τη Σκοπιά των Κοινωνικών Επιστημών, Αθήνα, Εκδόσεις Τυπωθήτω-Γιώργος Δαρδανός, σ.σ. 53-72. για μια συγκριτική παρουσίαση περιβαλλοντικής νομοθεσίας άλλων κρατών. Βλ. επίσης Τάχος Αναστάσιος, (1992), Δίκαιο Προστασίας του Περιβάλλοντος, Θεσσαλονίκη, Εκδόσεις Σάκκουλα, ιδίως σ.σ.127-64.