Tsakthan Randomly - Παγκοσμιοποίηση αγάπη μου;

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ;
• Διαδικασία που ενθαρρύνεται από (αλλά και που καταλήγει σε) αύξηση των διασυνοριακών ροών αγαθών, υπηρεσιών, χρημάτων, ανθρώπων, πληροφοριών και πολιτιστικών στοιχείων.[δημοσιογραφικός ορισμός]



Mη μαρξιστική συζήτηση για την παγκοσμιοποίηση
• Άντονυ Γκίντενς. Η βασική του προσέγγιση στηρίζεται στην έννοια της αποσύνδεσης του χρόνου από το χώρο.
Αυτή είναι και η αρχή της παγκοσμιοποίησης στο έργο του Μάνιουελ Καστέλς, ο οποίος μιλάει για τη «συμπύκνωση του χωροχρόνου» με αποτέλεσμα τη «σμίκρυνση του κόσμου».
Ο James Mittelman δεν θεωρεί ότι η παγκοσμιοποίηση είναι ενιαίο φαινόμενο αλλά μάλλον ένα «σύνδρομο διαδικασιών και δραστηριοτήτων: ένα σύνολο ιδεών και ένα πλαίσιο πολιτικών».
«Συμπίεση του χωροχρόνου»
• Στη συμπίεση του χωροχρόνο ως χαρακτηριστικό στοιχείο της εποχής της παγκοσμιοποίησης αναφέρεται κι ο μαρξιστής γεωγράφος David Harvey:  πρόκειται για τη διαδικασία επαναστατικοποίησης των αντικειμενικών ιδιοτήτων του χώρου και του χρόνου.
• Έτσι, καλύπτεται η ανάγκη υπέρβασης των χωρικών συνόρων, του ανοίγματος και της δημιουργίας νέων αγορών, επιτάχυνσης των κύκλων παραγωγής και μείωσης του χρόνου ανακύκλυσης (turn-over) του κεφαλαίου.

Έκθεση Εμπειρογνωμόνων του Προγράμματος Δημόσιας Διοίκησης και Οικονομικών του ΟΗΕ
 • Η παγκοσμιοποίηση επιδρά ιδιαίτερα έντονα στο κράτος, στους θεσμούς, στις λειτουργίες και τους λειτουργούς του.
• Όσον αφορά την προστασία και την προώθηση των φτωχών και μη προνομιούχων στρωμάτων το κράτος χάνει την αποκλειστική αρμοδιότητα και εξουσία του σε αυτό τον τομέα. • Ένα τμήμα των αρμοδιοτήτων και λειτουργιών του παραχωρείται σε άλλους κοινωνικούς, πολιτικούς και οικονομικούς θεσμούς.
 • Όσο πιο ενσωματωμένο οικονομικά είναι ένα κράτος  τόσο ανοιχτό είναι στη διαδικασία της παγκοσμιοποίησης.
• Το ίδιο ισχύει και όσον αφορά την εκχώρηση εξουσιών και αρμοδιοτήτων σε διεθνή όργανα λήψης αποφάσεων.

Συνεχίζεται....

ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ


Καράβι με σημαία ξένη
1973  
https://www.youtube.com/watch?v=w8p91kq0hRc
Στίχοι:   Κώστας Βίρβος
Μουσική:   Γρηγόρης Μπιθικώτσης


Καράβι με σημαία ξένη
 που πας ταξίδι μακρινό,
αγάπη πια δε με προσμένει,
το σπίτι άδειο κι ορφανό.
Αγάπη πια δε με προσμένει,
μαζί σου πάρε με,
μαζί σου πάρε με,
να μην πονώ.
Μπουένος Άιρες, Νέα Υόρκη,
Βομβάη, Τόκιο και Μπαρμπαριά.
Ψεύτικα όνειρα, ψεύτικοι όρκοι,
αχ! να τα ξέχναγα εκεί μακριά.
Του έρωτά μου η ορφάνια
 κάνει το δάκρυ μου καυτό.
Μόνο σε μακρινά λιμάνια
 εκεί μπορεί να γιατρευτώ,
να φύγω λίγο απ’ την αφάνεια,
να λησμονήσω,
να λησμονήσω,
να ξεχαστώ.
Μπουένος Άιρες, Νέα Υόρκη,
Βομβάη, Τόκιο και Μπαρμπαριά.
Ψεύτικα όνειρα, ψεύτικοι όρκοι,
αχ! να τα ξέχναγα εκεί μακριά.


ΣΙΝΕΜΑ ΓΙ' ΑΠΟΨΕ

Love and mercy

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=23619&subid=2&pubid=64229659#

6/8/2015

του Μπιλ Πόλαντ
Τζον Κιούζακ, Πολ Ντέινο, Ελίζαμπεθ Μπανκς, Πολ Τζιαμάτι, Τζέικ Εϊμπελ

Ενδιαφέρον όσο και ελλειμματικό βιογραφικό δράμα που προσωπογραφεί τον Μπράιαν Γουίλσον, ηγέτη του αξέχαστου μουσικού γκρουπ Beach Boys, αντιπαραβάλλοντας δύο σημαδιακές περιόδους της ζωής του: τα μέσα της δεκαετίας του '60, όταν τόσο ο δημιουργικός του οίστρος (με το άλμπουμ «Pet Sounds») όσο και οι διαταραχές στην ψυχική του υγεία έφθαναν στο αποκορύφωμά τους, και τα τέλη του '80, όταν γνώρισε και ερωτεύθηκε την πωλήτρια αυτοκινήτων Μελίντα Λέντμπετερ, η οποία θα πάλευε για να τον απελευθερώσει από τα δεσμά του γιατρού και «κηδεμόνα» του Γιουτζίν Λάντι.
Ενδιαφέρον, γιατί αποδίδει εξόχως παραστατικά τη μουσική ιδιοφυΐα του τα χρόνια της ακμής του Γουίλσον (ιδίως στις σκηνές στα στούντιο ηχογράφησης -βοηθά τα μάλα και η υπέροχη φωνή του Πολ Ντέινο), συναρτώντας τις εμπνεύσεις του με πτυχές της προσωπικής του ζωής, αλλά και ελλειμματικό, γιατί από μισοφωτισμένοι έως γραφικοί μένουν όλοι ανεξαιρέτως οι γύρω χαρακτήρες, μηδέ των υπολοίπων Beach Boys εξαιρουμένων, νοούμενοι ως δραματουργικά εργαλεία προβολής και μόνο των ανάμεικτων συναισθημάτων του υποκειμένου (2014).