- Στο έργο των Καρλ Μαρξ και Φρήντριχ Ένγκελς η έννοια της εξουσίας έχει κυρίως πολιτική και οικονομική διάσταση.
- Στην πιο σαφή έκφρασή της στο έργο τους ως εξουσία ορίζεται «η επιβολή της θέλησης ενός πάνω στην δίκη μας, επιπρόσθετα η εξουσία προϋποθέτει την υποταγή».
- Το ερώτημα που τίθεται για το υποταγμένο μέρος της σχέσης που θεωρείται το προλεταριάτο είναι «να εξακριβώσουμε αν υπάρχει τρόπος να απαλλαχτούμε από αυτήν , με δοσμένες τις συνθήκες της υπάρχουσας κοινωνίας, αν μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα κοινωνικό σύστημα στο οποίο η εξουσία δεν θα έχει κανένα σκοπό και κατά συνέπεια θα εξαφανιστεί.».
- Επιπλέον, απαντώντας στους «αντιεξουσιαστές» της εποχής του, ο Ενγκελς τονίζει και αναρωτιέται: «Παντού η συνδυασμένη πράξη, η πλοκή διαδικασιών που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, εκτοπίζει την ανεξάρτητη δράση από μεμονωμένα άτομα. Αλλά οποιοσδήποτε μιλά για συνδυασμένη πράξη μιλάει για οργάνωση. Είναι δυνατόν να έχεις οργάνωση χωρίς εξουσία;»
- Η απάντηση που δίνει στο ερώτημα είναι «ότι από τη μια, κάποια εξουσία, ανεξαρτήτως πόσο διαμεσολαβημένη, και από την άλλη μια κάποια υποταγή είναι πράγματα που ανεξαρτήτως όλων των κοινωνικών οργανώσεων επιβάλλονται πάνω μας μαζί με τις υλικές συνθήκες κάτω από τις οποίες παράγουμε και διανέμουμε προϊόντα (…)Η εξουσία και η αυτονομία είναι σχετικά πράγματα που οι σφαίρες του κυμαίνονται μαζί με τις διάφορες φάσεις της ανάπτυξης της κοινωνίας.»
- Ο τελικός στόχος κατ’ αυτόν είναι οι δημόσιες υποθέσεις να «χάσουν τον πολιτικό τους χαρακτήρα και θα μεταμορφωθούν σε απλές διοικητικές λειτουργίες που θα συμβάλλουν στα πραγματικά συμφέροντα της κοινωνίας».
Συνεχίζεται...
Θανάσης Τσακίρης
ΟΙ ΕΦΟΠΛΙΣΤΕΣ
1974
Στίχοι: Κώστας Βίρβος
Μουσική: Μίμης Πλέσσας
Μουσική: Μίμης Πλέσσας
Ερμηνείες:
1. Κώστας Μπίγαλης & Κατιάνα Μπαλανίκα & Δημήτρης Μαλαβέτας
2. Γιώργος Μαρίνος Φωνητικά: Κατιάνα Μπαλανίκα
1. Κώστας Μπίγαλης & Κατιάνα Μπαλανίκα & Δημήτρης Μαλαβέτας
2. Γιώργος Μαρίνος Φωνητικά: Κατιάνα Μπαλανίκα
Ήτανε δυο εφοπλιστές
ο Μύρχος κι ο Αρεστεύς
κι απ’ τα καράβια τους όσα καζαντούσαν
αναμετάξυ τους τα κληρονομούσαν
οι δυο μας οι εφοπλιστές
ο Μύριχος κι ο Αριστεύς
ο Μύρχος κι ο Αρεστεύς
κι απ’ τα καράβια τους όσα καζαντούσαν
αναμετάξυ τους τα κληρονομούσαν
οι δυο μας οι εφοπλιστές
ο Μύριχος κι ο Αριστεύς
Όμως χαθήκανε μια μέρα αντάμα
αλλού το όνειρο κι αλλού το θάμα
άλλοι βολεύτηκαν τρώγαν και πίναν
κι οι πληρωτήδες μας χώμα εγίναν
οι δυο μας οι εφοπλιστές
ο Μύριχος κι ο Αριστεύς
αλλού το όνειρο κι αλλού το θάμα
άλλοι βολεύτηκαν τρώγαν και πίναν
κι οι πληρωτήδες μας χώμα εγίναν
οι δυο μας οι εφοπλιστές
ο Μύριχος κι ο Αριστεύς
Τέτοια μεγάλη τσιγκουνιά
δεν ξαναείδα στον ντουνιά
Φράγκο δεν άφησαν για την ψυχή τους
μα τα μοιράζονταν αναμεταξύ τους
οι δυο μας οι εφοπλιστές
ο Μύριχος κι ο Αριστεύς
δεν ξαναείδα στον ντουνιά
Φράγκο δεν άφησαν για την ψυχή τους
μα τα μοιράζονταν αναμεταξύ τους
οι δυο μας οι εφοπλιστές
ο Μύριχος κι ο Αριστεύς
ΒΙΝΤΕΟ ΓΙ' ΑΠΟΨΕ
A Soldier's Story is a 1984 American drama film directed by Norman Jewison, based upon Charles Fuller's Pulitzer Prize-winningOff Broadway production A Soldier's Play. A black officer is sent to investigate the murder of a black sergeant in Louisiana near the end of World War II. It is a story about racism and segregation in a black U.S Army regiment with white officers deep in the Jim Crow South, in a time and place where a black officer is unprecedented and bitterly resented by nearly everyone.
The film was first shown at the Toronto Film Festival. It won the New York Drama Critics Award, the Outer Critics Circle Award, the Theater Club Award, and three Village Voice Obie Awards. It won the Golden Prize at the 14th Moscow International Film Festival.[2]It was also nominated for three Academy Awards: for Best Picture, Supporting Actor (Adolph Caesar), and Screenplay Adaptation (Fuller).
No comments:
Post a Comment