Tsakthan Randomly - Politics 11

• Η κοινοβουλευτική δημοκρατία και η αντιπροσωπευτική κυβέρνηση καθίσταται αδιανόητη δίχως την ύπαρξη κομμάτων και κομματικών συστημάτων.
• Ο Giovanni Sartori θεωρεί ότι «όταν η κοινωνία σαν σύνολο πολιτικοποιείται, οι κανόνες κυκλοφορίας, που συνδέουν την κοινωνία στο κράτος, και αντίστροφα, καθιερώνονται ανάλογα με τον τρόπο με τον οποίο διαρθρώνεται. Σ’ αυτό το σημείο, τα κόμματα γίνονται φορείς διοχέτευσης και το κομματικό σύστημα καθίσταται το σύστημα πολιτικής διοχέτευσης (canalization) της κοινωνίας (…) Ως εκ τούτου, ένα κομματικό σύστημα μπορεί να οριστεί ως ένα σύστημα ελεύθερης (αυτόνομης) διοχέτευσης όπου επικρατεί η έκφραση έναντι της καταστολής σε όλο το πολιτικό σύστημα, ενώ ένα κομματικό σύστημα μπορεί να οριστεί ως ένα σύστημα υποχρεωτικής μονοπωλιακής διοχέτευσης όπου η καταστολή κυριαρχεί έναντι της έκφρασης καθ’ όλο το μήκος του.» 
• Το κόμμα, επομένως, είναι ένα «μέρος» που διαμεσολαβεί την κοινωνία και την εξουσία.
• Το κόμμα θέλοντας να προσεγγίσει την εξουσία για να εφαρμόσει την προγραμματική του Πολιτική πρόταση και να υλοποιήσει τις προγραμματικές του πολιτικές σε κάθε ζήτημα «αναζητάει ψήφους κάτω από ένα αναγνωρίσιμο σύμβολο».
•  Άρα το πολιτικό κόμμα είναι παρεμβάλλουσα μεταβλητή μεταξύ πολιτικής και κοινωνικής δομής.
• Το κόμμα αποτελεί τον ένα από τους κύριους συνδέσμους που συνδέουν τους κυβερνητικούς θεσμούς με την κοινωνία.
• Ο άλλος είναι οι ομάδες πίεσης.
• Επιπλέον το κόμμα είναι «οργάνωση ατόμων που αναζητάει μέσα από εκλογικές και μη εκλογικές διαδικασίες την άδεια ενός κοινού (ή ενός μέρους του) να τοποθετήσει ειδικούς εκπροσώπους της στα ιδιαίτερα κυβερνητικά αξιώματα για να ασκούν την πολιτική εξουσία». 
• Η πιο πλήρης ερμηνευτική απόδοση της έννοιας του πολιτικού κόμματος οφείλει να λάβει υπόψη της και την ιδεολογία και τα σύμβολα που χρησιμοποιούνται για να επιβάλουν οι οργανώσεις πολιτών που επιζητούν την κατάληψη της εξουσίας επί των ψηφοφόρων και των οπαδών ούτως ώστε να χρησιμεύουν ως «λεκτική συγκολλητική ουσία» και «συμβολική νομιμοποίηση» (K. Lenk, Πολιτική κοινωνιολογία: Δομές και μορφές ενσωμάτωσης της κοινωνίας).

Συνεχίζεται...


Θανάσης Τσακίρης

Αν ( Ασκήσεις ερωτικής υπακοής )   2003       Στίχοι:   Ρόδο του Ανέμου Μουσική:   Ρόδο του Ανέμου Ερμηνεία: Χρήστος Τσιαμούλης    Αν ήμουνα ένα πουλί και μίσευα στα ξένα  πες μου τι θα γινόσουνα να`ρχόσουνα σε μένα. Αγέρας θα γινόμουνα, ένα ζεστό μελτέμι  να τυλιγόμουν γύρω σου το σώμα σου μην τρέμει. Αν ήμουν δέντρο μοναχό σε ρεματιά σπαρμένο  πες μου πώς θα με σίμωνες για να σε περιμένω. Νεράκι θα γινόμουνα μια δροσερή πηγούλα  να μ`έπιναν τα φύλα σου σαν σιγανή βροχούλα. Αν θα γινόμουν ξωτικό στα δάση τριγυρνούσα  πες μου τι θα γινόσουνα να μη σε λησμονούσα. Διαβάτης θα γινόμουνα τη σκέψη να μου κλέψεις  με τη ματιά σου τη ζεστή να`ρθεις να με μαγέψεις. Αν είχα σώμα πέτρινο αν είμουνα ξωκλήσι  πώς θα`χα τη φωνούλα σου να μου γλυκομιλήσει. Καμπάνα θα γινόμουνα στ`αμώνι καμωμένη  να ψέλνω για χατήρι σου αιώνια αγαπημένη.

https://www.youtube.com/watch?v=Q4B42ReqLqI&spfreload=10


ΒΙΝΤΕΟ ΓΙ' ΑΠΟΨΕ

Αν κάτι διακρίνει τον Francois Truffaut από τους άλλους δύο πρωτεργάτες του Γαλλικού Νέου Κύματος, τον Godard και τον Chabrol, αυτό είναι η ποικιλία των έργων του. Καλύπτοντας μία εντυπωσιακά ευρεία γκάμα, από τις χαρακτηριστικές δραματικές ιστορίες του γαλλικού σινεμά της εποχής μέχρι το film noir και τις ταινίες εποχής, ο Truffaut υποστήριξε περισσότερο από κάθε άλλο σύγχρονό του, πως το σινεμά είναι κάτι παραπάνω από προσωπική υπόθεση. Το πάθος του για το μέσο, τον οδήγησε σε πειραματισμούς, μιμήσεις και φόρους τιμής, συνθέτοντας μία φιλμογραφία καταπληκτικά ετερογενή και ενδιαφέρουσα. Το Fahrenheit 451 αποτελεί ένα από τα πιο εμπνευσμένα σχέδια του Truffaut και ίσως μία από τις συναρπαστικότερες δουλειές του.
Στους 451 βαθμούς της κλίμακας Fahrenheit το χαρτί αρχίζει να καίγεται. Ο τίτλος από μόνος του καλωσορίζει τον θεατή στον αλλόκοτο κόσμο της ταινίας. Το ζενερίκ κάνει την ίδια ακριβώς δουλειά. Στην θέση των τίτλων, που ποτέ δεν πέφτουν, ακούμε τον εκφωνητή να απαριθμεί τους συντελεστές, τους ηθοποιούς, τον σκηνοθέτη. Η φωνή καλύπτει τα εναλλασόμενα, χρωματιστά πλάνα. Στις σκεπές των σπιτιών υπάρχει και από μία κεραία. Κάθε λήψη έχει και ένα διαφορετικό, έντονο χρώμα. Αυτό το εύρημα σχετίζεται, αν μη τι άλλο, με το γεγονός ότι το Fahrenheit 451 αποτελεί την πρώτη έγχρωμη ταινία του Truffaut, ο οποίος αφήνει τον εαυτό του να περιπλανηθεί στη αμφίσημη μαγεία του Technicolor. Η απουσία γραπτών τίτλων, όμως, δεν είναι παρά μία απόλυτη αναγκαιότητα.
Στον κόσμο της ταινίας κάθε γραπτό κείμενο απαγορεύεται δια νόμου.......

Διαβάστε τη  συνέχεια  http://www.cinemanews.gr/v5/classic.php?n=2231