Tsakthan Randomly - Politics 10

• Τα κόμματα είναι θεσμοί που ο πρωταρχικός σκοπός τους είναι η οργανωμένη ομαδοποίηση πολιτών, οι οποίοι στοχεύουν στην άσκηση εξουσίας στο πλαίσιο του κράτους.
• Στην αρχαία Ελληνική «πόλη–κράτος» συναντάμε ομάδες ελεύθερων πολιτών που οργανώνονταν με σκοπό να πετύχουν κάποιο σκοπό και έρχονταν σε αντίθεση με άλλες ομάδες που είχαν διαφορετικα συμφέροντα.
• Το ίδιο ισχύει για την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία απαντώνται τα «κόμματα» του «Πομπηίου» και του «Καίσαρα».
• Η πρώτη μορφή κόμματος απαντάται με τη μορφή της «φατρίας» (λατ. “facere”, δηλ. «πράττειν») που δεν είχε και την καλύτερη φήμη καθώς εθεωρείτο πολιτική ομάδα που προέβαινε σε διασπαστικές και επιζήμιες πράξεις σε βάρος του συνόλου.Στο Βυζάντιο συναντάμε τους «Πράσινους» και τους «Βένετους» (Στάση του Νίκα).
•  Όλες αυτές οι πολιτικές ομάδες οργανώνονταν (και ως κόμματα σήμερα) για διάφορους λόγους: στήριξη ενός συγκεκριμένου πολιτικού προοσώπου, προώθηση συγκεκριμένης πολιτικής (policy) ή γενικής ιδεολογικής θέσης, πολιτική βοήθεια σε συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες, ακόμη και για βραχυπρόθεσμα πολιτικά πλέονεκτήματα.
• Στην Ιταλία του 17ου αιώνα αναπτύχθηκαν πολιτικές ομαδοποιήσεις με σκοπό να επηρεάσουν την επιλογή ατόμων και μηχανισμών, ταυτίστηκαν όμως με την έννοια της μηχανορραφίας και της παρασκηνιακής δράσης.
• Για πολλούς αιώνες το κόμμα θεωρείται διασπαστικό πολιτικό μόρφωμα και γι’ αυτό και αποκαλείτο «σέκτα» (τελικά μόνο για τις θρησκευτικές επικράτησε ο όρος αυτός).
• Η λέξη party (κόμμα), που εμφανίστηκε στην Εγκυκλοπαίδεια δια χειρός Βολτέρου, είναι δίσημη: διαίρεση αλλά και συμμετοχή.
• Ο Μακιαβέλλι, παρότι δεν χρησιμοποίησε τον όρο και τις θεωρούσε καταστρεπτικές για την «πόλη», μας μίλησε για τους Ευγενείς και τους Πληβείους, τις δύο μεγάλες πολιτικές ομάδες της Ρώμης που λόγω των τεράστιων διαμαχών τους καθιερώθηκαν όλοι οι νόμοι υπέρ της ελευθερίας.
• Ο Μοντεσκιέ, εκ πρώτης όψεως, το τράβηξε στα άκρα το επιχείρημα του Μακιαβέλλι, μιλώντας για την αρμονία του συνόλου που πρέπει να την υπηρετούν τα μέρη, όπως οι παραφωνίες στη μουσική.
• Ακόμη και οι Διαφωτιστές, όμως, δεν φαίνονται διατεθειμένοι να αναγνωρίσουν την ύπαρξη και αναγκαιότητα των κομμάτων.
• Παραδείγματος χάριν, ο Ζαν Ζακ Ρουσώ προέκρινε την ενότητα του έθνους από την διασπαστική φύση των κομμάτων.
• Στο «Κοινωνικό Συμβόλαιο» ο Ρουσσώ υπογράμμιζε ότι δεν πρέπει να υπάρχουν επιμέρους σύλλογοι στο κράτος που θα διασπούσαν τη γενική βούληση και ότι ο κάθε πολίτης θα έπρεπε να εκφράζει μόνο τη δική του άποψη.
• Ο πρώτος μεγάλος συντηρητικός στοχαστής που θα αναγνωρίσει την ύπαρξη των κομμάτων είναι ο Έντμουντ Μπερκ που θα ορίσει το κόμμα «ως ένα σώμα ανθρώπων που ενώνονται για την προώθηση του εθνικού συμφέροντος μέσω των κοινών τους προσπαθειών με βάση ορισμένες ιδιαιτέρες αρχές πάνω στις οποίες όλοι συμφωνούν».
• Το κόμμα τύπου Μπερκ υλοποιήθηκε ιστορικά στις ΗΠΑ το 1800 με τον Thomas Jefferson που οργάνωσε ενώσεις για την υποστήριξη του τότε Ρεπουμπλικανικού Κόμματος.
• Από το σημείο αυτό και ύστερα, κατά τη διάρκεια της αστικής βιομηχανικής επανάστασης και την συγκρότηση των αντιμαχόμενων κοινωνικών τάξεων των καπιταλιστών και του προλεταριάτου που διεκδίκησαν τα πολιτικά δικαιώματά τους, τα κόμματα βρίσκουν ολοένα και μεγαλύτερα ακροατήρια με την σταδιακή καθιέρωση της καθολικής ψηφοφορίας ανδρών και γυναικών χωρίς οικονομικές προϋποθέσεις. 
• Τα κόμματα γίνονται εκφραστές κοινωνικών διαιρετικών τομών και οχήματα κοινωνικών κινημάτων.
• Το κόμμα λειτουργεί στο εσωτερικό του πολιτικού συστήματος σε αντίθεση με την ομάδα πίεσης που είναι εξωτερική του πολιτικού συστήματος και προσπαθεί να επηρεάσει την εξουσία αλλά δεν επιδιώκει να την κατακτήσει.
• Παράγει, δηλαδή, εκροές του πολιτικού συστήματος.

Συνεχίζεται...


Θανάσης Τσακίρης

 ΕΣΤΕΙΛΑ ΣΤΟ ΚΟΜΜΑ
1975

Στίχοι:   Φώντας Λάδης
Μουσική:   Μίκης Θεοδωράκης
https://www.youtube.com/watch?v=GPuSYRhCZLs
ΕΡΜΗΝΕΊΑ Γιάννης Συρρής  
Έστειλα στο κόμμα,
δέκα μάρκα ακόμα.
Μη γράψουν τ’ όνομά μου,
μόνο τ’ αρχικά μου.
Όχι πως φοβάμαι,
τι εργάτης θα `μαι
 για τόσα όμως δεν κάνει
 να χαλάν μελάνι.
Τα πολλά σαν πάρτε,
τ’ όνομά μου βάλτε,
και πλάνο και τομέα
 και με κεφαλαία.

 

ΣΙΝΕΜΑ ΓΙ' ΑΠΟΨΕ

 

 

The Hunger Games: Επανάσταση Μέρος 1

The Hunger Games: Mockingjay - Part 1

του Φράνσις Λόρενς 

 

Προτελευταίο κεφάλαιο στο λογοτεχνικό και κινηματογραφικό φαινόμενο, σκοτεινό, μελαγχολικό, αγωνιώδες και, ναι, συγκινητικό.

 

Η.Π.Α., 2014, Εγχρωμο
Παραγωγή: Νίνα Τζέικομπσον, Τζον Κίλικ
Σκηνοθεσία: Φράνσις Λόρενς
Σενάριο: Πίτερ Κρεγκ, Ντάνι Στρονγκ
Φωτογραφία: Τζο Γουίλεμς
Μοντάζ: Αλαν Εντουαρντ Μπελ, Μαρκ Γιοσικάουα
Μουσική: Τζέιμς Νιούτον Χάουαρντ
Πρωταγωνιστούν: Τζένιφερ Λόρενς, Τζος Χάτσερσον, Λίαμ Χέμσγουερθ, Γούντι Χάρελσον, Ντόναλντ Σάδερλαντ, Φίλιπ Σίμορ Χόφμαν, Τζούλιαν Μουρ, Γουίλοου Σιλντς, Σαμ Κλάφλιν, Ελίζαμπεθ Μπανκς
Διάρκεια: 123 λεπτά
Διανομή: Spentzos Film, Seven Films

 

http://flix.gr/cinema/hunger-games-mockingjay-part-1-review.html