Tsakthan Randomly - Η τρίτη γενιά της Διαβουλευτικής Δημοκρατίας

Ένα κεντρικό χαρακτηριστικό της δημοκρατίας σύμφωνα με τον Ρόμπερτ Νταλ είναι  «η συνεχόμενη ανταποκρισιμότητα της κυβέρνησης στις προτιμήσεις των πολιτών της που θεωρούνται πολιτικά ίσοι» (Polyarchy: Participation and Opposition, New Haven, Yale University Press, 1971). Πώς και με ποιες μεθόδους γίνεται αυτό;

H 3^η γενιά θεωρητικών της διαβουλευτικής δημοκρατίας ανέλυσε πώς οι υφιστάμενες δομές της δημοκρατίας θα μπορέσουν να καταστούν συμβατές με αυτήν και πώς η διαβουλευτική δημοκρατία θα μπορούσε πρακτικά να θεσμοποιηθεί. (Stephen Elstub 2010  “The Third Generation of Deliberative Democracy” στο Political Studies Review, Volume 8, Issue 3, pages 291–307, September 2010).

Ας δούμε, λοιπόν, τις απόψεις της 3^ης γενιάς μέσα από τα ερευνητικά πορίσματά τους. Η Caroline Hendriks ενδιαφέρθηκε για την κατανόηση του πώς και με τι αποτελέσματα οι διαβουλευτικές  μορφές εμπλοκής  του κοινού συνδέονται με θεσμούς της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας. Στο πλαίσιο αυτό  η ερευνητική δουλειά της εξέταζε πώς οι συμμετοχικές μορφές λειτουργούν παράλληλα με τις νόρμες, τους δρώντες και τις δομές της αντιπροσωπευτικής  δημοκρατίες. Mια συγκεκριμένη έρευνα εξετάζει τη σχέση των μικρών κοινών (mini publics) με τις νομοθετικές επιτροπές (“Integrated Deliberation: Reconciling Civil Society's Dual Role in Deliberative Democracy”, Political Studies, Volume 54, Issue 3, pages 486–508, October 2006). Ενδιαφέρον επίσης παρουσιάζει μια συλλογική έρευνα στην οποία συμμετείχε η ίδια για την πόλη της Βιέννης   (“Material Flow Analysis: A tool to support environmental policy decision making. Case-studies on the city of Vienna and the Swiss lowlands”, Local Environment: The International Journal of Justice and Sustainability, Volume 5, Issue 3, 2000).

Η Hendriks μιλά για τον διαχωρισμό μεταξύ μικρο- και μακροστρατηγικές για την θεσμοποίηση της διαβουλευτικής  δημοκρατίας. Οι μικροστρατηγικές επικεντρώνουν στις ιδεώδεις διαβουλευτικές διαδικασίες στο πλαίσιο μικρής κλίμακας  δομημένα πεδία δραστηριότητας μέσα στο κράτος που προσανατολίζονται στη λήψη αποφάσεων με απροκατάληπτους συμμετέχοντες που διαβουλεύονται σε ένα χώρο ταυτόχρονα.  Οι μακροστρατηγικές ευνοούν άτυπες, αδόμητες, εκτενείς και αυθόρμητες επικοινωνίες που λαμβάνουν χώρα χωρίς όριο χώρου και χρόνου. Αποσκοπούν στη διαμόρφωση γνώμης στο πλαίσιο της κοινωνίας των πολιτών εκτός και συχνά εναντίον της επίσημης διαδικασίας και θεσμών λήψης αποφάσεων σε κράτος με προκατειλημμένους διαβουλευόμενους. Η μικροστρατηγική μπορεί να είναι «ελιτίστικη» κι η μακροστρατηγική μπορεί να κυριαρχηθεί από ιδιοτέλειες και ανισότητες.  

 

Συνεχίζεται….

 

Θανάσης Τσακίρης

 

ΑΠΟΨΕ ΖΗΤΑΩ ΤΟ ΛΟΓΟ

1991

Διονύσης Τσακνής

Στίχοι: Διονύσης Τσακνής
Μουσική: Διονύσης Τσακνής

 https://www.youtube.com/watch?v=W1b-N06q1p8

 Απόψε λοιπόν ζητάω το λόγο
δεν θ’ αλλάξει και τίποτα απ’ ότι ξέρω
εγώ απλά ζητάω το λόγο
χαμηλόφωνες λέξεις και ρυθμούς να προφέρω
να μιλήσω όπως θέλω και γω.

Εξάσκηση θέλω περιμένετε λίγο, 
μια ζωή στο σκασμό κι έχω χάσει τα λόγια, 
μου χρωστάτε πολλά και δε σας χαρίζω
μα και άναρθρα τώρα σας τα λέω κι ελπίζω, 
να μπορέσω κάτι να πω.

Απόψε κι εγώ ζητάω ένα βήμα, 
το βήμα του λόγου στη μεγάφωνη πόλη, 
έχω τίτλους τιμής, είμαι ανώνυμο θύμα
τη σιωπή στο βωμό σας τόσα χρόνια προσφέρω, 
συνεπής μαθητής και βουβός.

 

ΣΙΝΕΜΑ ΓΙ' ΑΠΟΨΕ

Οικογενειακές Ανισορροπίες 
Infinitely Polar Bear

 

http://www.athinorama.gr/cinema/article/oikogeneiakes_anisorropies-2508538.html

Δραματική κομεντί 2014 | Έγχρ. | Διάρκεια: 90'
Ακατάλληλη κάτω των 13 ετών

Aμερικανική ταινία, σκηνοθεσία Μάγια Φορμπςμε τους: Μαρκ Ράφαλο,Ζόι Σαλντάνα, Ίμοτζεν Γολοντάρσκι

Ύστερα από μια μεγάλη κρίση, ένας μανιοκαταθλιπτικός πατέρας προσπαθεί να έρθει και πάλι κοντά στις δυο μικρές κόρες και τη γυναίκα του. Όταν η τελευταία, μάλιστα, αφήνει τη Βοστόνη για σπουδές στη Νέα Υόρκη, αναλαμβάνει μόνος του την ανατροφή των παιδιών του.