Tsakthan Daily - 3/5/2011 - Δεν είναι άνοιξη φέτος αυτή!

Tsakthan Daily

3/5/2011

Δεν είναι άνοιξη φέτος αυτή

Κάθε ξημέρωμα με πιάνει η ψυχή μου. Ανοίγω το emailbox μου ή τη σελίδα μου στο facebook κι η πρώτη είδηση είναι «θανατερή» (στην κυριολεξία). Η Λίτσα, ο Περικλής, ο Σάντας, ο Σαμπάτο, ο Βέγγος. Κι ενώ αυτοί πάνε σ’ άλλους ουρανούς, σ’ άλλες πολιτείες, η κατάσταση εδώ κάθε μέρα μοιάζε με «Συννεφιασμένη Κυριακή». Σαν φτάνει το «πλήρωμα του χρόνου» οι περισσότεροι αποδέχονται το «τέλος της ύπαρξης». Όμως, πόσο Επίκουρος μπορεί να είσαι στα 45 ή στα 47 χρόνια σου; Πώς γίνεται να αποδεχθείς ότι η θνητότητα της ψυχής σου μπορεί να νικήσει το άγχος του πραγματικού θανάτου; Στην κύρια είσοδο του χώρου εργασίας μας, ολοένα και περισσότερα είναι τα κηδειόχαρτα θανόντων συναδέλφων εν ενεργεία παρά υπερήλικων συνταξιούχων.

Σκοτώνουν τ’ άλογα πριν γεράσουν

Πρώτος εκτελεστής το κεφάλαιο της καπνοβιομηχανίας που πρέπει πάσει θυσία να κρατήσει τα κέρδη του και να τα επαυξήσει σε βάρος της ανθρώπινης υγείας. Α, ναι! Πάνω απ’ όλα το δικαίωμα του καπνιστή! Όλα κι όλα! Δεύτερος αλλά πολύ χειρότερος και μαζικότερος εκτελεστής που ξεκίνησε ως «υπηρέτης του ανθρώπου» αλλά συνέχισε ως δήμιός του, το κεφάλαιο της πυρηνικής ενέργειας. Το απεχθέστατ έργο του το ένοιωσε ο ιαπωνικός λαός για άλλη μια φορά στην Φουκοσίμα. Τρίτος, αλλά πιο ύπουλος εκτελεστής, ο κρατικός ή ιδιώτης εργοδότης. Αυτός που σου δίνει δουλειά όταν και όπως θέλει. Κι ύστερα σου φορτώνει την ευθύνη κι από πάνω. Κι εσύ τον υπερασπίζεσαι γιατί αλλιώς θα σε αφήσει στους πέντε δρόμους κι εσένα και τη φαμίλια σου. Είσαι εκείνος που φταις για όλα, για ό,τι πάει στραβό. Γιατί σ’ έκαναν να νομίζεις πως τους έχεις ανάγκη.

Δύο παραδείγματα από άλλη χώρα, μακριά από εμάς, τη χώρα των ηρώων. Παλιότερα, στη δεκαετία του ’40, στην Πολιτεία του Tennessee, στο ανατολικό κομμάτι του, οικοδομήθηκε η πόλη Oak Ridge. Επρόκειτο για «ομοσπονδιακή πόλη» γύρω από το εργοστάσιο παραγωγής πυρηνικών όπλων που λειτουργούσε υπό καθεστώς απόλυτης μυστικότητας. Εκεί κατασκευάστηκε το «πακέτο» ατομικών βομβών που θέρισαν τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι. Πέρασαν 40 χρόνια ώσπου στη δεκαετία του ’80 οι περιβαλλοντικές και οι ειρηνιστικές οργανώσεις προσπάθησαν να οικοδομήσουν τα αντίστοιχα κινήματα. Πολλοί κάτοικοι συμμετείχαν με ενθουσιασμό στα κινήματα αλλά μόνο όταν δραστηριοποιούνταν έξω από τη δική τους πόλη. Ειδικά δε στη δεύτερη περίπτωση ήταν κάθετα αντίθετοι να συνεργήσουν σε οποιαδήποτε κινητοποίηση θα έθετε σε κίνδυνο την οικονομική βιωσιμότητα του εργοστασιακού αυτού μεγαθηρίου που είχε κάποτε φτάσει να αριθμεί 75.000 κατοίκους. Για περισσότερες λεπτομέρειες, διαβάστε το Shriver E. Thomas (2005) “Risk and Recruitment: Patterns of Social Mobilization” στο Leslie King and Debora McCarthy (επιμ.) Environmental Sociology: From Analysis to Action. Lanham, MD: Rowman & Littlefield, σελ. 341-356.

Συνδικάτα και οικολογία: Είναι ακόμα Odd Couple;

Δεύτερο παράδειγμα είναι αυτό των μεταφορών, εφοδιασμού και αποθήκευσης (logistics). Στις 28 Απριλίου συμπληρώθηκαν 40 χρόνια από τη δημιουργία του Οργανισμού Επαγγελματικής Ασφάλειας και Υγείας των ΗΠΑ. 40 χρόνια πριν ο κλάδος αυτός ήταν πολύ χαμηλά με όρους απασχόλησης. Σήμερα σε πολλές περιοχές οι εταιρείες του κλάδου είναι οι μεγαλύτεροι εργοδότες (περίχωρα νοτιοανατολικά της πόλης του Σικάγο και το πολεοδομικό συγκρότημα Riverside-San Bernardino-Ontario της μητροπολιτικής περιοχής του Λος Άντζελες). Σύμφωνα με κοινή μελέτη του Occidental College και του University of Southern California που δόθηκε στη δημοσιότητα πριν από δυο χρόνια, ο κλάδος έρχεται δεύτερος όσον αφορά τον αριθμό νεκρών από εργατικά ατυχήματα εργαζομένων μετά τον κλάδο των κατασκευών. Επίσης, έρχεται τρίτος όσον αφορά τους τραυματισμένους εργάτες πίσω από τα μεταλλεία-ορυχεία και τον κλάδο «γεωργία-δασοπονία-αλιεία-κυνήγι». Όμως, για τη διετία 2009-2010 στην Καλιφόρνια η έκθεση αναφέρει ότι προβλέπεται πως ο κλάδος θα ήταν ο πιο επικίνδυνος από όλους. Οι παράγοντες που επιδρούν είναι η υπερβολική ζέστη και ο καρκίνος του πνεύμονα λόγω των καυσαερίων στις περιοχές των αποθηκών, διέλευσης και στάθμευσης φορτηγών και ατμομηχανών. Πρώτοι σε συμπτώματα καρκίνου του πνεύμονα έρχονται οι φορτηγατζήδες ενώ οι σιδηροδρομικοί είχαν αύξησης συμπτωμάτων κατά 2,5% το χρόνο. Εξάλλου, και οι μεν και δε κατοικούν σε υποβαθμισμένες περιβαλλοντικά και οικονομικά περιοχές με αποτέλεσμα να αυξάνονται τα συμπτώματα και τα κρούσματα. Όσο αυξάνονται και γιγαντώνονται οι περιοχές των εμπορικών λιμανιών και αυτές που τις εξυπηρετούν (μεταφορικοί σταθμοί, αποθήκες) τόσο θα υποβαθμίζονται οι περιβαλλοντικές συνθήκες με συνέπειες και στους εργάτες και στους κατοίκους.

Στη Νότια Καλιφόρνια τα συνδικάτα τα τελευταία χρόνια δραστηριοποιήθηκαν με ιδιαίτερη ένταση και μαζικότητα για να μπορέσουν να αυξήσουν τη διαπραγματευτική τους δύναμη δεδομένου ότι ολοένα και περισσότεροι είναι οι επισφαλώς εργαζόμενοι που χρειάζονται προστασία. Στην περιοχή δραστηριοποιούντα ριζοσπαστικά συνδικάτα που έχουν σχηματίσει την συμμαχία “Change to Win” και επιδιώκουν να οικοδομήσουν κοινωνικούς συνασπισμούς με τους κατοίκους, τα περιβαλλοντικά και κοινωνικά κινήματα, και με μικρεμπόρους και επαγγελματίες που απειλούνται από τα μεγαθήρια όλων των κλάδων που στηρίζονται στις μεταφορές και τις αποθήκες (Wal-Mart, Tesco κ.α.). Για περισσότερες πληροφορίες, διαβάστε το άρθρο Kari Lydersen (2011) “From Racism to Lung Cancer, Workers Cope With Life in the Logistics Industry”. http://www.inthesetimes.com/working/entry/7252/from_racism_to_lung_cancer_the_risks_of_the_logistics_industry/


ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ



http://tsakiris.snn.gr/
http://tsakthan.blogspot.com/
http://tsakthan.wordpress.com/
http://antiracistes.wordpress.com/
http://homoecologicus.wordpress.com/
http://leftypedia.wordpress.com/
http://greekunions.wordpress.com/
http://femininmasculin.wordpress.com/
http://ilioupoli.wordpress.com/
http://homopolitics.wordpress.com
http://politicalperson.wordpress.com
http://cantpaydontpay.wordpress.com
http://pringkipessa.wordpress.com
http://adotoe.wordpress.com
http://easpemporiki.wordpress.com
http://www.easp.gr


THAT’S LIFE
Frank Sinatra

http://www.youtube.com/watch?v=avU2aarQUiU


That's life, that's what all the people say.
You're riding high in April,
Shot down in May
But I know I'm gonna change that tune,
When I'm back on top, back on top in June.

I said that's life, and as funny as it may seem
Some people get their kicks,
Stompin' on a dream
But I don't let it, let it get me down,
'Cause this fine ol' world it keeps spinning around

I've been a puppet, a pauper, a pirate,
A poet, a pawn and a king.
I've been up and down and over and out
And I know one thing:
Each time I find myself, flat on my face,
I pick myself up and get back in the race.

That's life
I tell ya, I can't deny it,
I thought of quitting baby,
But my heart just ain't gonna buy it.
And if I didn't think it was worth one single try,
I'd jump right on a big bird and then I'd fly

I've been a puppet, a pauper, a pirate,
A poet, a pawn and a king.
I've been up and down and over and out
And I know one thing:
Each time I find myself laying flat on my face,
I just pick myself up and get back in the race

That's life
That's life and I can't deny it
Many times I thought of cutting out
But my heart won't buy it
But if there's nothing shakin' come this here july
I'm gonna roll myself up in a big ball and die
My, My