Tsakthan Daily - 19 Μαΐου 2011 - Μελαγχολία του Μάη

Tsakthan Daily



19 Μαΐου 2011


Μελαγχολία του Μάη



Δαμάζοντας τα κρίματα



«Φοβάμαι τα πάντα στη ζωή, εκτός από την κινηματογραφία.» Τάδε έφη στην εφημερίδα Guardian στις 13 Μαΐου 2007 ο μέγας Δανός σκηνοθέτης Λαρς Φον Τρίερ. Χτες, 4 χρόνια μετά, παρουσιάζοντας στο 64ο Φεστιβάλ των Καννών τη νέα του ταινία με τίτλο Μελαγχολία, ο Τρίερ δήλωσε ότι είναι…Ναζί! Προβοκατόρικη ενέργεια για την προσέλκυση της προσοχής του φιλοθεάμονος κοινού πάνω σ’ αυτόν και την ταινία του; Αρλούμπες ενός πάσχοντος από κατάθλιψη καλλιτέχνη; Ή μήπως, πραγματική στροφή ενός ανθρώπου που εξερευνά το παρελθόν του με άλλο μάτι; Μπορεί να είναι όλα αυτά μαζί. Εξάλλου ο ίδιος στο τέλος του παραληρήματος ενώπιον των δημοσιογράφων είπε: «Ας με σταματήσει κάποιος γιατί θα συνεχίσω να λέω αηδίες». Αυτά να τα πει δεν φοβήθηκε. Αν πάει κανείς πίσω στις αρχές της δεκαετίας του ’90 θα συναντήσει το φιλμ-νουάρ Europa στο οποίο ο Φρίερς δείχνει με ένα νεφελώδη τρόπο πώς θα μπορούσε κάποτε στο μέλλον να έβρισκε κατάλληλη ευκαιρία να εκδηλωθεί κατ’ αυτό τον τρόπο η συμπάθειά του για τον Χίτλερ. Μεταξύ άλλων είπε: «Καταλαβαίνω τον Χίτλερ. Είχε κάνει κακά πράγματα, αλλά μπορώ να τον φανταστώ καθισμένο στο τέλος στο μπούνκερ του.» Αν μίλαγε ως ψυχολόγος, κοινωνιολόγος ή ανθρωπολόγος δεν θα είχε πρόβλημα καθώς το να μπει κανείς στα παπούτσια του άλλου είναι μια πολύ καλή επιστημονική μέθοδος εξαγωγής συμπερασμάτων για το ποιόν του Χίτλερ ή του όποιου άλλου. Όταν, όμως, αυτή η φράση εκφέρεται από τα χείλη του ανθρώπου που διαπλάθει μια ολόκληρη γενιά σκηνοθετών και σινεφίλ πολιτών, το πράγμα αλλάζει. Εδώ υπάρχει άμεσος κίνδυνος.



Η συννεφούλα δεν ξαναγυρίζει



Συννεφιασμένη η σημερινή Πέμπτη και λόγω Διονύση Σαββόπουλου. Κάποτε ήταν ο «αναρχικός» Νιόνιος με την παλιά μοτοσικλέτα του ΕΛΑΣ. Σήμερα είναι ο Διονύσιος με την απαστράπτουσα νέα μοτοσικλέτα της ΕΛ.ΑΣ, που αρπάζει όχι τη Σεράχ αλλά τους ναρκομανείς και τους χωρίς χαρτιά και τους στέλνει με τους σκυλοπνίχτες εξορία στα ξερονήσια (αυτό σημαίνει «αραιοκατοικημένα νησιά»). Δήλωσε, λοιπόν, στο ραδιοφωνικό σταθμό του Δήμου Αθηναίων 9,84 FM: «Πρώτον, να απομακρυνθούν όλοι οι λαθρομετανάστες από το κέντρο της Αθήνας και να πάνε – ας το βρουν οι πολιτικοί, τι τους πληρώνουμε – εγώ θα έλεγα να τους πηγαίνανε σε αραιοκατοικημένα νησιά του Αιγαίου, όπου κατοικείται ένα μικρό μόνο μέρος του νησιού, το υπόλοιπο είναι ελεύθερο.» Ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος διαφώνησε με τον Σαββόπουλο και είπε πως θα κάνει ταινία για τους μετανάστες. Αλλά κι ο Νιόνιος ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του ’80 με τα «Τραπεζάκια Έξω» και το «Κούρεμα» είχε ξεκινήσει να μας φέρνει μηνύματα, όχι για μια αγάπη που ’χε, αλλά της «αναζήτησης» του νέου ιδεολογικού προφίλ του από τη νεορθόδοξη περίοδό του ως τη hard core πολιτισμική γραμμή του «άλλου γαλαξία» των Ελλήνων. Τώρα συμβαδίζει με τα άλλα παιδιά που δεν έχουνε μαλλιά αλλά μόνο «μαύρα ρούχα».


ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ



http://tsakiris.snn.gr/

http://tsakthan.blogspot.com/

http://tsakthan.wordpress.com/

http://antiracistes.wordpress.com/

http://homoecologicus.wordpress.com/

http://leftypedia.wordpress.com/

http://greekunions.wordpress.com/

http://workingreece.wordpress.com/

http://femininmasculin.wordpress.com/

http://ilioupoli.wordpress.com/

http://homopolitics.wordpress.com/

http://politicalperson.wordpress.com/

http://cantpaydontpay.wordpress.com/

http://pringkipessa.wordpress.com/

http://adotoe.wordpress.com/

http://easpemporiki.wordpress.com/

http://www.easp.gr/


Μαύρη Θάλασσα

Τραγούδι/στίχοι/μουσική: Διονύσης Σαββόπουλος

(βασισμένη στο θρακιώτικο ζωναράδικο «Δω στα λιανοχορταρούδια»)



Τα παιδιά με τα μαλλιά και με τα μαύρα ρούχα

φέρνουνε μηνύματα για μιαν αγάπη που 'χα

και στις φλέβες μου βαθιά μαύρη θάλασσα σαν αίμα

λέει λόγια πικραμένα





Κανένα πλάσμα του Θεού δε ζει σε τέτοιο βάθος

όπου σ' αγάπησα πολύ κι απόμεινα μονάχος

Μαύρη θάλασσα κλειστή και ψυχή μου χαρισμένη

σ' όποιον πιο πολύ σε θέλει





Να πούμε λόγια άγρια, παράξενα κι ατόφια

σάβανα και χώματα στη μούρη της τη τζούφια

η φωνή της η σκληρή λιώνει σα μεγάλο σώμα

μέ-εσα στο-ο δικό μου στόμα





Φταίνε τα τραγούδια του, φταίει κι ο λυράρης

μα φταίει κι ο ίδιος του ο λαός που είναι μαραζιάρης

Μαύρη θάλασσα κλειστή, μακρινές μου πεδιάδες

πίσω από τις συμπληγάδες





Στα μάγια και στα όνειρα, καμπάνα και καντήλα

Πόλη, Βάρνα, Οδησσός, Κωστάντζα και Μπραΐλα

και σε χρόνο μυστικό σαν ηφαίστειο του Αίμου

λεγεώνες του πολέμου





Τα παιδιά με τα μαλλιά και με τα μαύρα ρούχα

φέρνουνε μηνύματα για μιαν αγάπη που 'χα

και στις φλέβες μου βαθιά μαύρη θάλασσα σαν αίμα

λέει λόγια πικραμένα





ΣΙΝΕΜΑ ΓΙ’ ΑΠΟΨΕ



Πάλι DVD!

Δείτε την ταινία του Λαρς φον Τρίερ Europa στο οποίο αναφέρθηκα.

Διαβάστε (στα αγγλικά) δύο κριτικές (θετική και αρνητική):

http://www.emanuellevy.com/review/zentropa-1992/

και

http://www.slantmagazine.com/film/review/europa/3938