Tsakthan Daily, 2 Μαΐου 2011 - Μια κάποια πεθυμιά

Tsakthan Daily
2/5/2011

Μια κάποια πεθυμιά

Στο χτεσινό ΒΗΜagazino o καλαθοσφαιριστής του Παναθηναϊκού Ντρου Νικολάς αναρωτιόταν: "Γιατί να παίρνω 50 φορές περισσότερα από ένα δάσκαλο;" Παιχταρά μου! Ιδού η Ρόδος και ιδού το πήδημα! Μπορείς να κρατάς ένα μισθό για να ζεις κι άλλον ένα για ασφάλιστρα για να πάρεις κάποτε σύνταξη και να δίνεις κάθε μήνα 48 μισθούς σε αντίστοιχους δασκάλους! Αλλιώς...

Βγήκα χτες κατά τις 11:30 από το μετρό στο σταθμό του Πανεπιστήμιου και τι είδα; Στην Κλαυθμώνος η κατάσταση ήταν πράγματι για κλάματα. Στην πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση ΓΣΕΕ-ΕΚΑ-ΑΔΕΔΥ ήταν τρεις κι ο κούκος. Αν ήταν κι ο πρόεδρος της ΟΤΟΕ θα κυριολεκτούσαμε. Ευτυχώς που λιγο μετά έφτασαν από την προσυγκέντρωση του Μουσείου η Αυτόνομη Παρέμβαση και το Μ-Λ ΚΚΕ κι έδωσαν κάποιο παλμό με τα συνθήματα και χρώματα με τις σημαίες τους. Η πορεία είχε δεν είχε 1.000 άτομα. Σχετικά καλύτερη ήταν η συγκέντρωση του ΠΑΜΕ, αλλά κι αυτή μειωμένη σε σχέση με τις οργανωτικές δυνατότητές του. Την παρτίδα έσωσε αργότερα το μεγάλο μπλοκ του Συντονισμού Πρωτοβάθμιων Σωματείων, της Ενιαίας Ανεξάρτητης Αγωνιστικής Κίνησης, των εξωκοινοβουλευτικών ομάδων και των αντιεξουσιαστών συνδικαλιστών κλπ που ξεπερνούσε κατά πολύ σε αριθμό διαδηλωτών τις άλλες πορείες. Μάλλον σε πρωτομαγιά του 1911 παρά του 2011 παρέπεμπε όλο το σκηνικό. Ακόμη και οι εκτιμήσεις ξένων οικονομικών ιστοτόπων μιλούν για 7.000 άτομα που βγήκαν στους δρόμους της Αθήνας για να διαδηλώσουν εναντίον της κυβερνητικής πολιτικής λιτότητας.

"Είσαι πάντα καινούργια, το τελευταίο φιλί σου είναι πάντα πιο γλυκό" (Τζον Κιτς, Άγγλος ποιητής, Έψιλον της Κυρ/κης Ελ/τυπίας). Βρήκαμε τη στρατηγική νίκης της σύγχρονης ριζοσπαστικής αριστεράς στην Ελλάδα. Η αριστερά πρέπει να αποκτήσει "σεξαπίλ". Κάθε συνάντηση μαζί της πρέπει να είναι σαν την "πρώτη φορά". Με άλλα λόγια, πρέπει να σε πείθει με τα μέτρα του σήμερα και τα σταθμά του αύριο.

"Ο κυριότερος λόγος για να κάνει κανείς σήμερα παιδιά είναι για να υποστηρίξει το συνταξιοδοτικό σύστημα. Δεν υπάρχει καμιά επιθυμία". Τάδε έφη Αλέξανδρος Κάντζης, εκπρόσωπος των λεγόμενων "Δημιουργικών Πολιτών" στο Έψιλον. Ένταξει, ρε μάστορα, λέμε και καμιά κοτσάνα για να περνάει η ώρα αλλά εσύ το παράκανες. Μπορεί εσύ να μην έχεις επιθυμία, μη το γενικεύεις όμως.

ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ


http://tsakiris.snn.gr/

http://tsakthan.blogspot.com/

http://tsakthan.wordpress.com/

http://antiracistes.wordpress.com/

http://homoecologicus.wordpress.com/

http://leftypedia.wordpress.com/

http://greekunions.wordpress.com/


http://femininmasculin.wordpress.com/

http://ilioupoli.wordpress.com/


http://homopolitics.wordpress.com


http://politicalperson.wordpress.com


http://cantpaydontpay.wordpress.com


http://pringkipessa.wordpress.com


http://adotoe.wordpress.com


http://easpemporiki.wordpress.com


http://www.easp.gr



Μια κάποια λίγη πεθυμιά
Λουδοβίκος των Ανωγείων
Μουσική/Στίχοι: Λουδοβίκος των Ανωγείων/Κορνάρος Βιτσέντζος


http://www.youtube.com/watch?v=gIEnTGrnfJI

Αρχή ήτονε πολλά μικρή κι άφαντη δίχως άλλο
μα το μικρό με τον καιρό εγίνηκε μεγάλο
Κι αγάλια-αγάλια η πεθυμιά μ' έβανεν εις τα βάθη
κι ήκαμε ρίζες και κλαδιά, βλαστούς και φύλλα κι άθη

Μια κάποια λίγη πεθυμιά ξεσήκωσε το νου μου
και δυο φτερούγες ήκαμε μέσα του λογισμού μου
Τούτες την πεθυμιά πετού, στον ουρανό την πάσι
κι όσο σημώνου τση φωτιάς, τσι καίγει εκείν' η βράση

Και πάραυτας γκρεμνίζομαι, απείς φτερά δεν έχω
γιατί ήφηκα τα χαμηκά και τα ψηλά ξετρέχω
και πάλι εκείνη η πεθυμιά δε θέλει να μου λείψη
πάραυτας κάνω άλλα φτερά, πάλι πετώ στα ύψη

Και πάλι βρίσκω τη φωτιά, πάλι ξανακεντά με
κι απ' τα ψηλά που βρίσκομαι με ξαναρίχνει χάμαι