Tsakthan Daily
31 Αυγούστου 2011
Η επιταχυνόμενη γήρανση των νέων εργαζόμενων
Ας δούμε και μερικές ακόμα σκηνές από το Blade Runner. Κάποιος πρέπει να διαμεσολαβήσει και να παρουσιάσει τα εξεγερμένα αντίγραφα στον Τyrell. Αυτός δεν μπορεί να είναι άλλος από τον J.F.Sebastian, ο οποίος είναι ένας από τους σχεδιαστές του συγκεκριμένου μοντέλου αντιγράφων και που πάσχει από "επιταχυνόμενη γήρανση", ταιριάζοντας αρμονικά με το παρηκμασμένο δομημένο περιβάλλον του που είναι ένα εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο Bradbury (χτίστηκε το 1893) και το οποίο βρίσκεται εν μέσω άδειων αποθηκών, ημικατεδαφισμένων κτιρίων, καταστάσεις που προδίδουν άκρατη αποβιομηχανοποίηση υπέρ του τριτογενούς τομέα που εκφράζουν καθαρά οι διαφημίσεις που υπερίπτανται και το μεγακτίριο του Tyrell. Δίπλα στον κόσμο της ανεργίας, της φτώχειας και των ερειπωμένων χώρων και ανθρώπων υπάρχει ο κόσμος των επιχειρήσεων παροχής υπηρεσιών (π.χ. Pan-Am) και της τεχνολογίας. Υπάρχει ζήτηση για γη, όχι βέβαια σ’ αυτόν τον κόσμο : «μια ευκαιρία να αγοράσεις ξανά σε μια νέα χρυσή γη» γράφει μια διαφήμιση θυμίζοντας την ιστορία της πολιτείας αυτής. Ως γνωστόν η California εκτός από Μεξικανούς και Εγχώριους Αμερικανούς κατοικήθηκε από χρυσοθήρες κατά το 19ο αιώνα.. Ο Tyrell είναι ο κυρίαρχος όλων των επιχειρήσεων. Η βασική του επιχείρηση ειδικεύεται στη γενετική μηχανική. Σε μια σκηνή, ο ίδιος, σε μια κρίση ειλικρίνειας θα πει : «Το εμπόριο είναι πιο ανθρώπινο κι απ’ το ανθρώπινο είδος, αυτή είναι η δουλειά μας». Ο άνθρωπος αυτός εξέφρασε με τον πιο καθαρό τρόπο αυτό που θέλει να δείξει αυτή η εργασία αλλά και πολλές από τις θεωρίες περί μετανεοτερικότητας από άλλη κατεύθυνση, δηλαδή την ανάπτυξη του καπιταλισμού στο σημερινό στάδιο όπου παντρεύεται με τη νέα τεχνολογία οδηγούμενος στον "αποδιοργανωμένο καπιταλισμό" και στον υποβιβασμό των εργαζομένων στην τάξη των πρόσκαιρων, κακοπληρωμένων και ανασφάλιστων ανδροειδών. Οι θεωρητικοί της μετανεοτερικότητας και του μεταδομισμού θα δουν σ’ αυτά τα λόγια το "θάνατο του υποκειμένου". Η εικόνα που εκφράζεται μέσα από τις φωτογραφίες προσώπων αναδεικνύει την έλλειψη ιστορικότητας των ανδροειδών που τις κατέχουν για να αποδεικνύουν ότι είχαν οικογένεια, μάνα, πατέρα, αδέλφια και πως δεν είναι κατασκευασμένα πράγματα και μηχανές. Η εικόνα σου παρέχει ταυτότητα, σε εντάσσει σε μια φαντασιακή κοινότητα, σε κάνει αναγνωρίσιμο εκτός των ορίων του σχήματος του εαυτού σου, είσαι το "υποκείμενο χωρίς υποκείμενο".
Συνεχίζεται……
ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ
http://tsakiris.snn.gr
http://tsakthan.blogspot.com
http://tsakthan.wordpress.com
http://antiracistes.wordpress.com
http://homoecologicus.wordpress.com
http://leftypedia.wordpress.com
http://greekunions.wordpress.com
http://femininmasculin.wordpress.com
http://ilioupoli.wordpress.com
http://tsakthan.blogspot.com
http://tsakthan.wordpress.com
http://antiracistes.wordpress.com
http://homoecologicus.wordpress.com
http://leftypedia.wordpress.com
http://greekunions.wordpress.com
http://femininmasculin.wordpress.com
http://ilioupoli.wordpress.com
Η ΑΤΑΚΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
«Ηλπιζα ότι η Ουάσιγκτον θα είχε λάβει το μήνυμα. Πρώτα ένας σεισμός και μετά ένας τυφώνας. Μα δεν ακούτε; Ο αμερικανικός λαός έκανε ό, τι μπορούσε και τώρα ήλθε η ώρα το Χέρι του Θεού να στείλει σαφές μήνυμα στον πολιτικό κόσμο». Μισέλ Μπάκμαν υποψήφια για το χρίσμα των Ρεπουμπλικανών και μέλος του ακροδεξιού κινήματος «Tea Party» (http://news.kathimerini.gr/4Dcgi/4Dcgi/_w_articles_civ_1100124_30/08/2011_454283)
ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Paul Virilio. The Futurism of the Instant: Stop-Eject Malden , MA & Cambridge , UK
Ο Πωλ Βιριλιό αρχίζει το βιβλίο με την δυσοίωνη πρόβλεψη ότι περίπου 645 εκατομμύρια άνθρωποι αναμένεται να εκτοπιστούν λόγω πολέμων και άλλων καταστροφών ως 2050. Εξετάζει το μέλλον των ανθρώπινων οικισμών και τη μετανάστευση μέσω της εξέλιξης της πόλης. Αυτό που βρίσκει είναι μια επιταχυνόμενη φυγή από την πόλη, μια έξοδος που αντιστρέφει την αστυφιλία και την ερήμωση της υπαίθρου. Αυτή η έξοδος δημιουργεί μια κυκλοφορούσα πόλη εφήμερων περαστικών εν κινήσει που θα μετακινεί όλο και πιο μακριά από τις πατρίδες μας καθ’ οδόν προς την απόλυτη εξορία, πέρα από την ίδια τη Γη, κάτι που οι «τρελοί επιστήμονες» του κόσμου έχουν ξεκινήσει να προγραμματίζουν εδώ και καιρό. Εξερευνώντας τις μεταβολές κλίμακας των αριθμών των εμπλεκομένων σε αυτές τις πληθυσμιακές ροές και το βάρος και την σύνθετη σχέση μεταξύ μόνιμης εγκατάστασης και παγκοσμιοποίησης, ο Virilio θεωρεί τι μπορεί να σημαίνει η συνακόλουθη απώλεια της ταυτότητας, όχι μόνο όσον αφορά την εξάντληση της βιοποικιλότητας, αλλά και από την άποψη της καταστροφικής εξάλειψης της χρονικής ποικιλομορφίας, με τη συμπίεση και τον κατακερματισμό του χρόνου που καθίστανται δυνατές λόγω της νανοτεχνολογίας σε μια συνεχώς αυξανόμενη επιτάχυνση της πραγματικότητας. Αυτή η αδιανόητη προηγουμένως προοπτική έρχεται πιο κοντά με το ατύχημα του στιγμιαίου που εξαφανίζει κάθε διάκριση μεταξύ παρελθόντος, παρόντος και μέλλοντος μέσα στη μαύρη τρύπα της παγκοσμιοποιημένης διασυνδεσιμότητας
Ο Πωλ Βιριλιό είναι θεωρητικός του πολιτισμού και ουρμπανιστής. Τα πολύ γνωστά γραπτά του αφορούν την τεχνολογία και τη σχέση της ταχύτητας και της εξουσίας, με διάφορες αναφορές και εφαρμογές στην αρχιτεκτονική, τις τέχνες, την πόλη και το στρατό. Από το 1998 ως σήμερα διδάσκει αποκλειστικά στοEuropean Graduate της Ελβετίας.
ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Παλιά καλοκαίρια
Ερμηνεία: Α/φοί Κατσιμίχα
Στίχοι: Λένα Παπά
Μουσική: Α/φοί Κατσιμίχα
Μουσική: Α/φοί Κατσιμίχα
Καρπίζουνε μέσα μου παλιά καλοκαίρια
ανάβουνε βλέμματα αλλοτινά
θροΐζουν αγγίσματα
θροΐζουν αγγίσματα
Τίποτα ,τίποτα δε χάθηκε στα αλήθεια
όλα είναι εδώ, όλα είναι εδώ
Μια σπίθα μόνο ανάβει πυρκαγιές
στις θημωνιές της μνήμης πυρκαγιές
στις θημωνιές της μνήμης
Τίποτα ,τίποτα δε χάθηκε στα αλήθεια
όλα είναι εδώ, όλα είναι εδώ
Κι αν η ελπίδα το μέλλον συντηρεί
η μνήμη τρέφει το παρόν
το παρελθόν μας δικαιώνοντας
Γιατί ότι υπήρξε μια φορά
δε γίνεται να πάψει να 'χει υπάρξει
ΣΙΝΕΜΑ ΓΙ’ ΑΠΟΨΕ
Η ΕΑΡΙΝΗ ΣΥΝΑΞΙΣ ΤΩΝ ΑΓΡΟΦΥΛΑΚΩΝ
Σινεφίλ | 1999 | Έγχρ. | Διάρκεια: 180' | επανέκδοση
Ελληνική ταινία σε σκηνοθεσία Δήμου Αβδελιώδη με τους: Αγγελική Μαλάντη, Άγγελο Παντελαρά, Τάκη Αγορή, Γιάννη Τσουμπαριώτη, Στέλιο Μακριά
Στη Χίο του 1960, μετά το θάνατο του αγροφύλακα του Θολοποταμίου, κανένας από τους αντικαταστάτες του, ένας για κάθε εποχή του έτους, δεν μπορεί να στεριώσει και να επιβάλει την τάξη στην κοινότητα.
ΛΙΤΟ ΚΑΙ ΝΑΪΦ ΑΛΛΗΓΟΡΙΚΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ, ΜΕ ΠΕΡΙΤΕΧΝΗ ΩΣΤΟΣΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΟΓΙΚΗ, ΓΕΜΑΤΟ ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΚΑΙ ΓΝΗΣΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑΣ, ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΟΥ ΒΙΖΥΗΝΟΥ, ΤΟΥ ΘΕΟΦΙΛΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ. ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΕΚΑ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΙΝΕΜΑ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΕΝΩΣΗΣ ΚΡΙΤΙΚΩΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ
ΣΙΝΕ ΝΙΚΑΙΑ (ΔΗΜ. ΚΙΝ/ΦΟΣ ) Θερινός
Το ανέκδοτο της ημέρας
Σ'ένα τοπικό φεστιβάλ που συμμετέχουν διάφορες μπάντες φτάνει η βραδιά προς το τέλος και βγαίνει να παίξει το τελευταίο συγκρότημα, οι 'Εν κατακλείδι'.
Ανεβαίνουν λοιπόν στην σκηνή και αρχίζουν να παίζουν. Περνάει η ώρα και αφού έχουν παίξει 5-6 κομμάτια και ο κόσμος από κάτω χοροπηδάει ξαφνικά στην μέση του κομματιού σηκώνεται ο Ντράμερ βγάζει το ιδρωμένο του t-shirt και το πετάει με δύναμη στον τραγουδιστή!!
Τον βλέπει ο Κιθαρίστας πετάει την κιθάρα κάτω βγάζει κι αυτός το βρεγμένο του t-shirt και του πετάει στη μάπα του drummer!! Τον βλέπει και ο μπασίστας παρατάει αμέσως το μπάσο βγάζει κι αυτός το βρεγμένο και κατα-ιδρωμένο του t-shirt και το πετάει με δύναμη στον κιθαρίστα! Ο τραγουδιάρης αφού έχει συνέλθει από το χτύπημα του drummer βγάζει κι αυτός το ιδρωμένο του t-shirt και το σκάει στη μάπα του μπασίστα με μίσος! Ο κόσμος από κάτω έχει σταματήσει να χοροπηδά και αναρωτιέται τι στο καλό συμβαίνει!!
Γυρνάει λοιπόν ένας και ρωτάει στον διπλανό του:
- Ρε συ τι στο καλό κάνουν αυτοί?
- Α δεν τους έχεις ακουστά ρε? Αυτοί έτσι κάνουν! Παίζουν 5-6 κομμάτια στην αρχή και μετά αρχίζουν τις μπλουζιές!!!!!!!
Ανεβαίνουν λοιπόν στην σκηνή και αρχίζουν να παίζουν. Περνάει η ώρα και αφού έχουν παίξει 5-6 κομμάτια και ο κόσμος από κάτω χοροπηδάει ξαφνικά στην μέση του κομματιού σηκώνεται ο Ντράμερ βγάζει το ιδρωμένο του t-shirt και το πετάει με δύναμη στον τραγουδιστή!!
Τον βλέπει ο Κιθαρίστας πετάει την κιθάρα κάτω βγάζει κι αυτός το βρεγμένο του t-shirt και του πετάει στη μάπα του drummer!! Τον βλέπει και ο μπασίστας παρατάει αμέσως το μπάσο βγάζει κι αυτός το βρεγμένο και κατα-ιδρωμένο του t-shirt και το πετάει με δύναμη στον κιθαρίστα! Ο τραγουδιάρης αφού έχει συνέλθει από το χτύπημα του drummer βγάζει κι αυτός το ιδρωμένο του t-shirt και το σκάει στη μάπα του μπασίστα με μίσος! Ο κόσμος από κάτω έχει σταματήσει να χοροπηδά και αναρωτιέται τι στο καλό συμβαίνει!!
Γυρνάει λοιπόν ένας και ρωτάει στον διπλανό του:
- Ρε συ τι στο καλό κάνουν αυτοί?
- Α δεν τους έχεις ακουστά ρε? Αυτοί έτσι κάνουν! Παίζουν 5-6 κομμάτια στην αρχή και μετά αρχίζουν τις μπλουζιές!!!!!!!
No comments:
Post a Comment