Η "λευκή απεργία" ανήκει στο ρεπερτόριο των μορφών δράσης του εργατικού κινήματος είτε το θέλει ο κ. Μόσιαλος είτε όχι!

"Το Φεβρουάριο του 1943 ανακοινώθηκε η πρόθεσητων γερμανικών αρχών να επιστρατεύσουν εργαζόμενους για να δουλέψουν εκτός της μόνιμης έδρας τους. Οι διαδηλώσεις στην Αθήνα ενάντια στην πολιτική επιστράτευση στις 24 Φεβρουαρίου και 5 Μαρτίου 1943 συγκέντρωσε δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές και στη δεύτερη μάλιστα οι διαδηλωτές εισέβαλαν στο υπουργείο Εργασίας και έκαψαν τις καταστάσεις επιστράτευσης. Στις 10 Μαρτίου, τελικά, ανακοινώθηκε ότι  εγκαλείπεται το σχέδιο επιστράτευσης. Στις 25 Ιουνίου 1943 οργανώθηκε νέα διαδήλωση διαμαρτυρίας για τις μαζικές εκτελέσεις ομήρων ως αντίποινα στην ανατίναξη της γέφυρας στο Κούρνοβο από τον ΕΛΑΣ. Η επέκταση της βουλγαρικής ζώνης κατοχής τον Ιούλιο του 1943 προκάλεσε νέο κύκλο διαμαρτυριών στην Αθήνα. Οι μη εαμικές οργανώσεις κάλεσαν στις 13 Ιουλίου σε "ΛΕΥΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ" και στις 22 Ιουλίου το ΕΑΜ οργάνωσε μία από τις μαζικότερες συγκεντρώσεις στη διάρκεια της Κατοχής, η οποία διαλύθηκε βίαια από τις κατοχικές αρχές, με αποτέλεσμα πολλοί διαδηλωτές να χάσουν τη ζωή τους."

Απόσπασμα από το βιβλίο Η ελληνική κοινωνία στην Κατοχή 1941-1944 του Πολυμέρη Βόγλη (2011, εκδ. Αλεξάνδρεια, Σειρά Θέματα Ιστορίας Νο.3, σελ. 68-69). Για την αντιγραφή Θανάσης Τσακίρης