Tsakthan Daily
8 Αυγούστου 2011
Άκρα ή εξτρεμιστική δεξιά; Who gives a shit?
Τις τελευταίες ώρες, σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία του βασικού μπλογκ του υπογράφοντος, αναζωπυρώθηκε το ενδιαφέρον για την Άκρα Δεξιά καθώς το post για την Νορβηγία, για μια ημερίδα του Κέντρου Πολιτικών Ερευνών του Παντείου Πανεπιστημίου και για την βιβλιοπαρουσίαση του έργου του Σπύρου Μαρκέτου, Πώς φίλησα τον Μουσολίνι! Τα πρώτα βήματα του ελληνικού φασισμού.
Ένα θέμα που έχει απασχολήσει τον κόσμο της πολιτικής κοινωνιολογίας είναι το κατά πόσο πρέπει να μιλάμε για «άκρα» ή «εξτρεμιστική» δεξιά. Καταλαβαίνω το μειδίαμά σας που δείχνει να συμφωνείτε με τον τίτλο του σημερινού σημειώματος. Δεν είναι στις προθέσεις μου να σας πείσω για το αντίθετο, ότι, δηλαδή, υπάρχουν διαφορές μεταξύ των δύο επιθετικών προσδιορισμός. Γι’ αυτό, ας θεωρήσουμε ότι ασχολούμαστε με μία «άσκηση».
Η άκρα δεξιά, κατά καιρούς, έχει συσχετισθεί στον ένα ή στον άλλο βαθμό με τον «παλαιο-συντηρητισμό» και διάφορους συντηρητισμούς (θρησκευτικός, κοινωνικός, πολιτισμικός). Επίσης, συνδέθηκε πολύ έντονα με αντιδραστικές και όχι μόνο συντηρητικές θεωρητικές και πρακτικές πολιτικές: αντιδραστικός μοναρχισμός και εθνικισμός, εγωιστικός σωβινισμός, αντιμεταναστευτικές πολιτικές, ρατσιστικές και ξενοφοβικές αντιλήψεις. Ανάλογα με τη συγκυρία ακολούθησε πολιτική οικονομικού προστατευτισμού ή ανοιχτών οικονομικών συνόρων. Τέλος, επικαλείται κατά καιρούς την έννοια του «λαού» για να υποβαθμίσει τις ταξικές διαφορές κατά τον ίδιο τρόπο με τον εθνικισμό. Γι’ αυτό στη σύγχρονη συζήτηση έχει χρησιμοποιηθεί κατά κόρον ο όρος «εθνολαϊκισμός».
Η παλιότερη εκδοχή της άκρας δεξιάς απαιτούσε την κυβερνητική πολιτική παρέμβαση για την προστασία των «παραδοσιακών» κοινωνικών-ταξικών προνομίων και ανισοτήτων καθώς και του «έθνους» που τις κατοχυρώνει, δηλαδή αποτελούσε μια σκληροπυρηνικά εθνικιστική άκρα αριστερά. Τέτοια ήταν η γαλλική άκρα δεξιά της εποχής της γαλλικής επανάστασης και των δεκαετιών που ακολούθησαν. Σημαντικοί συντηρητικοί της εποχής εκείνης, όπως ο Ζοζέφ ντε Μεστρ και ο Λουί ντε Μπονάλντ, αντιστέκονταν στις ιδέες και τις πρακτικές της δημοκρατίας, του φιλελευθερισμού και του ατομικισμού. Υποστήριζαν τις αυταρχικές μοναρχικές κυβερνήσεις και τις «φυσικές ενώσεις» (οικογένειες, περιφέρειες, επαγγέλματα, έθνη) στις οποίες πρέπει να υποτάσσονται τα άτομα.
(Συνείζεται…)
ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ
http://tsakiris.snn.gr
http://tsakthan.blogspot.com
http://tsakthan.wordpress.com
http://antiracistes.wordpress.com
http://homoecologicus.wordpress.com
http://leftypedia.wordpress.com
http://greekunions.wordpress.com
http://femininmasculin.wordpress.com
http://ilioupoli.wordpress.com
http://tsakthan.blogspot.com
http://tsakthan.wordpress.com
http://antiracistes.wordpress.com
http://homoecologicus.wordpress.com
http://leftypedia.wordpress.com
http://greekunions.wordpress.com
http://femininmasculin.wordpress.com
http://ilioupoli.wordpress.com
Η ΑΤΑΚΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Στον τρίτο τόμο της «Γερμανικής Ιδεολογίας» ο Καρλ Μαρξ γράφει: "The language comes into being, like consciousness, from the basic need, from the scantiest intercourse with other human. But nobody gives a shit."
ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Peter Dahlgren. Media and political engagement: citizens, communication, and democracy. New York, NY: Cambridge University Press, 2009, σελ. 234, τιμή 16,24 λίρες Η.Β.
Ένα από τα πιο δύσκολα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Δυτικές δημοκρατίες στις ημέρες μας είναι η μείωση της πολιτικής συμμετοχής των πολιτών. Υπάρχουν πολλοί που συμβάλλουν σε αυτή την τάση, συμπεριλαμβανομένων των κοινωνικο-πολιτισμικών αλλαγών. Το βιβλίο συνοψίζει αυτά τα πλαίσια και τοποθετείται το ίδιο σε αυτά ενώ επικεντρώνεται στο ρόλο-κλειδί των Μέσων για τη διαμόρφωση της συμμετοχής των πολιτών. Συγκεκριμένα, εξετάζει τα νέα διαδραστικά ηλεκτρονικά Μέσα από την άποψη της πολιτικής τους προοπτικής. Εξερευνά την εξέλιξη του πεδίου των Μέσων και βασικών εννοιών όπως ιδιότητα του πολίτη, δημόσια σφαίρα, δράση, ταυτότητα, διαβούλευση, και πρακτική. Προσφέρει, κατ’ αυτό τον τρόπο, ένα πολυδιάστατο αναλυτικό πλαίσιο, το οποίο αποκαλεί «πολιτικές κουλτούρες» (“civic cultures”). Αυτό το πλαίσιο χρησιμοποιείται σε διαφορετικά περιβάλλοντα: τηλεόραση, λαϊκή κουλτούρα, δημοσιογραφία, Ευρωπαϊκή Ένωση, παγκόσμιος ακτιβισμός. Φωτίζει, έτσι, το ρόλο των Μέσων στην αλλαγή κατεύθυνσης και στην ενίσχυση της πολιτική συμμετοχής καθώς και τη συμβολή τους στη δημιουργία νέων μορφών πολιτικής συμμετοχής και νέων αντιλήψεων περί του τι συγκροτεί το «Πολιτικό». Όπως τονίζει η καθηγήτρια Πολιτικής Επικοινωνίας Rosanne M. Scholl, (Louisiana State University), το έργο του Peter Dahlgren προσφέρει έναν πιο ενιαίο τρόπο σκέψης σχετικά με την ποικιλία των θεωρητικών προσεγγίσεων σχετικά με τα προβλήματα. Από το κοινωνικό κεφάλαιο ως την πολιτική των ταυτοτήτων, υπάρχουν πολλοί τρόποι σκέψης για την συμμετοχή των πολιτών και το ρόλο που μπορούν να παίξουν τα Μέσα».
ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Στον Απόλλωνα στη Νάξο
Ερμηνεία: Νάσια Κονιτοπούλου
Μουσική: Γιώργος Κονιτόπουλος
Στίχοι: Γιώργος Κονιτόπουλος
Θα πάρω το βαρκάκι μου, κι όλα τα ψαρικά μου
και το μελαχροινάκι μου, που το χω στην καρδιά μου
Και γραμμή θα πάω ν' αράξω, στον Απόλλωνα στη Νάξο
τούτο το καλοκαιράκι, γλύκα μου μελαχροινάκι
Του Αϊ Γιαννιού τον Αύγουστο, στο γλέντι το μεγάλο
Θα πιούμε και στα κέφια μας, θα σε χορέψω μπάλο
Και γραμμή θα πάω ν' αράξω...
ΣΙΝΕΜΑ ΓΙ’ ΑΠΟΨΕ
Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΤΩΝ ΠΙΘΗΚΩΝ: Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ
RISE OF THE PLANET OF THE APES
Περιπέτεια | 2011 | Έγχρ. | Διάρκεια: 106'
Περιπέτεια | 2011 | Έγχρ. | Διάρκεια: 106'
Aμερικανική ταινία σε σκηνοθεσία Ρούπερτ Γουάιατ με τους: Τζέιμς Φράνκο, Φρίντα Πίντο, Άντι Σέρκις, Τζον Λίθγκοου
Στο σύγχρονο Σαν Φρανσίσκο ένας νεαρός επιστήμονας προσπαθεί να βρει τη θεραπεία για τη νόσο Αλτσχάιμερ κάνοντας πειράματα σε πίθηκους. Αυτά όμως θα έχουν ως αποτέλεσμα την ταχεία νοητική εξέλιξη του υποτελούς ζωικού είδους, το οποίο θα εξεγερθεί ενάντια στους κυρίαρχους ανθρώπους.
Η κριτική του "α" από τον Γιάγκο Αντίοχο http://www.athinorama.gr/cinema/data/movies/?id=10008100
Η ΕΒΔΟΜΗ ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΑΦΘΑΡΤΗΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΣΕΙΡΑΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΟ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΤΑΪΣΕΙ ΜΕ ΤΗ ΣΕΣΟΥΛΑ ΥΠΕΡΘΕΑΜΑ ΤΟ ΝΕΑΝΙΚΟ ΚΟΙΝΟ, ΑΛΛΑ ΝΑ ΠΑΤΗΣΕΙ ΠΑΝΩ ΣΕ ΜΙΑ ΣΤΙΒΑΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΞΕΠΕΡΝΑ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΧΩΡΙΣ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΝΑ ΤΗΝ ΑΚΥΡΩΝΕΙ. ΔΙΑΘΕΤΟΝΤΑΣ ΤΗ ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΩΡΙΜΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΝΙΟΦΕΡΤΟΥ ΣΤΟ ΧΟΛΙΓΟΥΝΤ ΒΡΕΤΑΝΟΥ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ ΡΟΥΠΕΡΤ ΓΟΥΑΙΑΤ ΚΑΙ ΤΗ ΜΑΣΚΑΡΕΜΕΝΗ ΑΠΟ ΟΠΤΙΚΑ ΕΦΕ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΑΞΙΩΣΕΩΝ ΤΟΥ ΑΝΤΙ ΣΕΡΚΙΣ, Ο ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ "ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΤΩΝ ΠΙΘΗΚΩΝ" ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΦΙΛΟΞΕΝΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΑΤΡΕΙΣ ΤΩΝ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΩΝ BLOCKBUSTERS.
ΤΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Ο Joe Biden
Ο Παπανδρέου σε συνάντηση του με τον Obama κατά την διάρκεια του επίσημου δείπνου που του παρέθεσε βρήκε ευκαιρία και τον ρωτά:
- Πώς τα καταφέρνεις και η διακυβέρνηση σου είναι τόσο αποδοτική και επιτυχημένη. Δε μας λες και μας ποιο είναι το μυστικό;
- Να σου πω… το μυστικό είναι να είσαι περιστοιχισμένος από έξυπνους ανθρώπους.
Ο Παπανδρέου δείχνει προβληματισμένος και τον ρωτά.
- Μα, πώς όμως θα ξέρω ότι οι άνθρωποι μου είναι πραγματικά έξυπνοι;
- Εύκολο. Θα τους κάνεις δύσκολες ερωτήσεις κρίσεως και θα αξιολογείς τις απαντήσεις τους.
Τότε σηκώνει το τηλέφωνο του και καλεί τον αντιπρόεδρο Joe Biden να παρουσιαστεί αμέσως.
- Δε μου λες Joe, αν υποθέσουμε ότι οι γονείς σου έκαναν παιδί και έστω ότι αυτό δεν είναι ούτε αδελφός σου ούτε αδελφή σου, ποιος θα ήταν;
- Εύκολο, θα ήμουν εγώ, απαντά ο Joe Biden.
Γυρνάει ο Ομπάμας στον Παπανδρέου και του λέει:
- Βλέπεις; Είναι έξυπνος.
Ο Παπανδρέου επιστρέφει στην Ελλάδα και καλεί στο γραφείο του τον Πάγκαλο.
- Δε μου λες ρε Θόδωρε, αν υποθέσουμε ότι οι γονείς σου έκαναν παιδί και έστω ότι αυτό δεν είναι ούτε αδελφός σου ούτε αδελφή σου, ποιος θα ήταν;
Ο Πάγκαλος κομπιάζει και απαντά:
- Πρόεδρε, να το ερευνήσουμε λίγο το θέμα και επανέρχομαι.
Βγαίνει έξω ο Πάγκαλος, πάει βρίσκει τους συμβούλους του, τους ρωτά μα όλοι τους ήταν ανίκανοι να απαντήσουν. Στον διάδρομο συναντά βιαστικό τον Παπακωνσταντίνου και τον σταματά.
- Δε μου λες ρε Γιώργο, αν υποθέσουμε ότι οι γονείς σου έκαναν παιδί και έστω ότι αυτό δεν είναι ούτε αδελφός σου ούτε αδελφή σου, ποιος θα ήταν;
- Εύκολο, θα ήμουν εγώ, του απαντά εκείνος.
Τότε τρέχει ο Πάγκαλος στο γραφείο του πρωθυπουργού, ανοίγει την πόρτα και του λέει:
-Πρωθυπουργέ μου, σχετικά με εκείνο το πρόβλημα που μου θέσατε, βρήκα την απάντηση. Η απάντηση είναι ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου.
Τότε σηκώνεται έξαλλος ο Παπανδρέου, τρέχει προς το μέρος του Πάγκαλου και με βροντερή φωνή του λέει: – Όχι ηλίθιε, η σωστή απάντηση είναι ο Joe Biden!
Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Infotainment and Politics = Infopolitainment
Μνημόνιο και στις πρώην πρώτες κυρίες;
Η Δήμητρα Λιάννη-Παπανδρέου απαντά σε όσους λένε ότι εκμεταλλεύτηκε τον Ανδρέα Παπανδρέου για να παραμείνει στην επικαιρότητα. «Εξαγόρασα ποτέ τα χρόνια που έζησα δίπλα στον Ανδρέα Παπανδρέου; Πιστεύετε ότι ζω μία πλούσια ζωή; Αστεία πράγματα. Ζω κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες – κι ας υπήρξα σύζυγος πρωθυπουργού-, προσπαθώ να πουλήσω τρία σπίτια και ακόμη δεν το έχω κατορθώσει, διαβιώ με μισή σύνταξη, δηλαδή με 1600 ευρώ. Μπορεί να μένω στα βόρεια προάστια –αν κάποιοι μου το καταλογίζουν και αυτό-γιατί εκεί ζούσαμε με τον Ανδρέα, αλλά εμένα οι παρέες των βορείων προαστίων και τα πλούσια σαλόνια ποτέ δεν μου άρεσαν. Σε κανέναν βαθμό δεν εκμεταλλεύτηκα το όνομα του Ανδρέα» είπε στο περιοδικό People η Δήμητρα Λιάννη Παπανδρέου.
No comments:
Post a Comment