5 Οκτωβρίου 2011
Δεν χρειάζεσαι μετεωρολόγο, για να
σου πει προς τα πού φυσά ο άνεμος
σου πει προς τα πού φυσά ο άνεμος
Ας ρίξουμε σήμερα μια διαφορετική ματιά στην κατάληψη της Wall Street. O Βρετανός συγγραφέας και ακτιβιστής Ταρίκ Αλί, σε άρθρο του στην επιθεώρηση London Review of Books που αναδημοσιεύεται στο Red Notebook, τονίζει ([1]):
Συνειδητά ή ασύνειδα, όσοι συμμετέχουν στις διαμαρτυρίες του Occupy Wall Street διαδηλώνουν ενάντια σε ένα δεσποτικό σύστημα υπό την κυριαρχία του χρηματιστικού κεφαλαίου - αυτού του αδηφάγου βρυκόλακα που πρέπει να ρουφάει το αίμα των μη πλούσιων για να επιβιώσει. Οι διαδηλωτές δείχνουν την περιφρόνησή τους για τους τραπεζίτες, τους κερδοσκόπους και τα έμμισθα φερέφωνά τους στα ΜΜΕ, που επιμένουν ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση.
Οι νέοι που η αστυνομία της Νέας Υόρκης ψεκάζει με πέπερ-σπρέι μπορεί να μην έχουν επεξεργασίες γι΄ αυτό που θέλουν. Ξέρουν όμως τι στα κομμάτια δεν θέλουν. Αυτό είναι μια σημαντική αρχή.
Οι νέοι που η αστυνομία της Νέας Υόρκης ψεκάζει με πέπερ-σπρέι μπορεί να μην έχουν επεξεργασίες γι΄ αυτό που θέλουν. Ξέρουν όμως τι στα κομμάτια δεν θέλουν. Αυτό είναι μια σημαντική αρχή.
Επισημαίνει, επίσης, ότι στη Βρετανία, όπου άκρα δεξιά και άκρα αριστερά δεν έχουν σοβαρή εκπροσώπηση από πλευράς ψήφων στις γενικές εκλογές, το ρόλο του κυρίαρχου οικονομικο-πολιτικού μπλοκ παίζει το «ακραίο κέντρο» είτε με την κεντροδεξιά του έκφραση στη κυβέρνηση συνασπισμού Συντηρητικών-Φιλελευθέρων είτε με την κεντροαριστερή έκφρασή του στην αντιπολίτευση των Εργατικών.
Από την τοποθέτηση του Ταρίκ Αλί κρατάμε ως πιο σημαντική την θέση ότι η κατάληψη είναι «μια σημαντική αρχή». Αυτό σημαίνει ότι με τον τρόπο του λέει στους ποικίλους επαναστάτες-«συμβουλάτορες» να χαλαρώσουν την ιδεολογική πίεση που ασκούν στο κίνημα περί της «πολιτικής ορθότητας» της «αποκλειστικής αλήθειας».
Στην απέναντι όχθη του Ατλαντικού και στην «καρδιά του κτήνους», δηλαδή στη Νέα Υόρκη, αρχίζει να εγείρεται θέμα με τους «συμβουλάτορες». Ένας ζητάει από τους καταληψίες να γράψουν εκλογικό πρόγραμμα. Άλλος θέλει να βρεθεί «ηγέτης», άλλη θέλει να διατυπωθούν συγκεκριμένα και τεκμηριωμένα αιτήματα στα πανό κι όχι γενικά, κι άλλος τους λέει να ντύνονται…κομψότερα για να «γράφουν» στην τηλεοπτική εικόνα και ό,τι βάλει ο νους του «επαναστάτη» συμβουλάτορα που θέλει να ελέγξει το κίνημα. Εν ολίγοις, υπάρχουν πολλές απαιτήσεις (demands) για αιτήματα (demands), όπως γράφει η Betsy Reed στo αριστερό περιοδικό The Nation.[2] Η οκτάχρονη κόρη της που βρέθηκε στη Liberty Plaza έμαθε πολύ καλύτερα από τους «συμβουλάτορες» τα αιτήματα των καταληψιών, ειδικά διαβάζοντας τα πανό: «Διδάξτε τα παιδιά σας να μοιράζονται» και «Επιστρέψτε στη μαμά μου τα χρήματά της. Μια μονογονεϊκή εργαζόμενη μαμά …κι αυτό δεν είναι σωστό»
Συνεχίζεται…..
ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ
H ΑΤΑΚΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
«Δυστυχώς δεν έχουμε δικτατορία για να προωθήσουμε τις αλλαγές». Έλενα Παναρίτη, βουλευτής επικρατείας του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος Ακούστε το ηχητικό ντοκουμέντο http://left-news.blogspot.com/2011/10/blog-post_1150.html
ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Howard Zinn (2008) Μια κοινωνική ιστορία της Αμερικής από την εποχή του Κολόμβου ώς τις αρχές του 21ου αιώνα. Μετάφραση Θεόδωρος Καλύβας, Αθήνα:Αιώρα, σελ.779, τιμή 38,70 ευρώ
Μια ιστορία της Αμερικής που έρχεται να φωτίσει, να τεκμηριώσει, αλλά και να ανατρέψει τις μέχρι τώρα πληροφορίες μας γι αυτήν. Ο Χάουαρντ Ζιν δεν παγιδεύεται στους εθνικούς μύθους της «επίσημης» ιστορίας, που γράφεται «από την οπτική γωνία των κυβερνήσεων, των κατακτητών, των διπλωματών και των ηγετών» και η οποία «όχι μόνο παρουσιάζει μία στρεβλή εικόνα του παρελθόντος, αλλά δημιουργεί και μια παραπλανητική εικόνα για το παρόν». Εκείνος επιλέγει να αφηγηθεί την αμερικανική ιστορία όπως την έζησαν οι γυναίκες, οι εργάτες, οι μαύροι, οι Ινδιάνοι, οι φτωχοί, οι μετανάστες. Παραθέτει τα γεγονότα χωρίς να αγνοεί τις συγκρούσεις ανάμεσα σε εξουσιαστές και εξουσιαζόμενους, ενώ παράλληλα δεν παραβλέπει ότι οι διαχωριστικές γραμμές μεταξύ δημίων και θυμάτων είναι συχνά δυσδιάκριτες οδηγώντας τα θύματα –απελπισμένα και επηρεασμένα από το σύστημα που τα καταπιέζει– να στρέφονται εναντίον άλλων θυμάτων και να διαπράττουν ωμότητες. Όπως όμως λέει και το απόφθεγμα που επικαλείται ο συγγραφέας: Η κραυγή των φτωχών δεν είναι πάντα δίκαιη, αλλά αν δεν την έχεις ακούσει, δεν θα καταλάβεις ποτέ τι σημαίνει Δικαιοσύνη.
Η Ιστορία του λαού των Ηνωμένων Πολιτειών κυκλοφόρησε το 1984 και εξελίχθηκε σε διαχρονικό μπεστ σέλερ, με πωλήσεις που, μόνο στις ΗΠΑ, έχουν ξεπεράσει το 1.000.000 αντίτυπα. Διδάσκεται σε εκατοντάδες πανεπιστήμια και κολέγια της Αμερικής και έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες. Στην παρούσα έκδοση περιλαμβάνονται νέα κεφάλαια τα οποία καλύπτουν τις τελευταίες παγκόσμιες εξελίξεις του αιώνα που διανύουμε.
«Ο Χάουαρντ Ζιν συνέβαλε σημαντικά στην αφύπνιση και στην αλλαγή του τρόπου που ζει και σκέφτεται μια ολόκληρη γενιά Αμερικανών. Σ όλους τους αγώνες για δικαιοσύνη και ελευθερία, ο Χάουαρντ βρέθηκε στην πρώτη γραμμή – με την ενεργή συμμετοχή του, αλλά και ως δάσκαλος που έδινε έμπνευση, μια φωνή σοφίας και ένα φωτεινό παράδειγμα αξιοπρέπειας και ακεραιότητας».
Noam Chomsky
«Η Ιστορία του λαού των Ηνωμένων Πολιτειών με επηρέασε βαθιά. Με έκανε να νιώσω πως συμμετέχω σε αυτή τη χρονική στιγμή της Ιστορίας, όπως όλοι μας, και πως αυτή η στιγμή είναι δική μου. Με έκανε να πιστέψω ότι, με τις μικρές μου έστω δυνάμεις, μπορούσα να καταφέρω κάτι. Ένιωσα ότι συμμετέχω στην Ιστορία».
Bruce Springsteen
ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Subterranean Homesick Blues»
Bob Dylan (1965)
Johnny’s in the basement
Mixing up the medicine
I’m on the pavement
Thinking about the government
The man in the trench coat
Badge out, laid off
Says he’s got a bad cough
Wants to get it paid off
Look out kid
It’s somethin’ you did
God knows when
But you’re doin’ it again
You better duck down the alley way
Lookin’ for a new friend
The man in the coon-skin cap
By the big pen
Wants eleven dollar bills
You only got ten
Mixing up the medicine
I’m on the pavement
Thinking about the government
The man in the trench coat
Badge out, laid off
Says he’s got a bad cough
Wants to get it paid off
Look out kid
It’s somethin’ you did
God knows when
But you’re doin’ it again
You better duck down the alley way
Lookin’ for a new friend
The man in the coon-skin cap
By the big pen
Wants eleven dollar bills
You only got ten
Maggie comes fleet foot
Face full of black soot
Talkin’ that the heat put
Plants in the bed but
The phone’s tapped anyway
Maggie says that many say
They must bust in early May
Orders from the D.A.
Look out kid
Don’t matter what you did
Walk on your tiptoes
Don’t try “No-Doz”
Better stay away from those
That carry around a fire hose
Keep a clean nose
Watch the plain clothes
You don’t need a weatherman
To know which way the wind blows
Face full of black soot
Talkin’ that the heat put
Plants in the bed but
The phone’s tapped anyway
Maggie says that many say
They must bust in early May
Orders from the D.A.
Look out kid
Don’t matter what you did
Walk on your tiptoes
Don’t try “No-Doz”
Better stay away from those
That carry around a fire hose
Keep a clean nose
Watch the plain clothes
You don’t need a weatherman
To know which way the wind blows
Get sick, get well
Hang around a ink well
Ring bell, hard to tell
If anything is goin’ to sell
Try hard, get barred
Get back, write braille
Get jailed, jump bail
Join the army, if you fail
Look out kid
You’re gonna get hit
But users, cheaters
Six-time losers
Hang around the theaters
Girl by the whirlpool
Lookin’ for a new fool
Don’t follow leaders
Watch the parkin’ meters
Hang around a ink well
Ring bell, hard to tell
If anything is goin’ to sell
Try hard, get barred
Get back, write braille
Get jailed, jump bail
Join the army, if you fail
Look out kid
You’re gonna get hit
But users, cheaters
Six-time losers
Hang around the theaters
Girl by the whirlpool
Lookin’ for a new fool
Don’t follow leaders
Watch the parkin’ meters
Ah get born, keep warm
Short pants, romance, learn to dance
Get dressed, get blessed
Try to be a success
Please her, please him, buy gifts
Don’t steal, don’t lift
Twenty years of schoolin’
And they put you on the day shift
Look out kid
They keep it all hid
Better jump down a manhole
Light yourself a candle
Don’t wear sandals
Try to avoid the scandals
Don’t wanna be a bum
You better chew gum
The pump don’t work
’Cause the vandals took the handles
Short pants, romance, learn to dance
Get dressed, get blessed
Try to be a success
Please her, please him, buy gifts
Don’t steal, don’t lift
Twenty years of schoolin’
And they put you on the day shift
Look out kid
They keep it all hid
Better jump down a manhole
Light yourself a candle
Don’t wear sandals
Try to avoid the scandals
Don’t wanna be a bum
You better chew gum
The pump don’t work
’Cause the vandals took the handles
ΣΙΝΕΜΑ ΓΙ’ ΑΠΟΨΕ
Τίτλος: ΑΜΝΗΣΤΙΑ
Σκηνοθέτης: Μπουγιάρ Αλιμάνι
Ένας καινούργιος νόμος που επιτρέπει για πρώτη φορά ερωτική επαφή ανάμεσα σε συζύγους στις φυλακές των Τιράνων. Η Έλσα ταξιδεύει από το μακρινό Πόγκραντετς μια φορά τον μήνα για να συναντήσει τον άντρα της στην φυλακή. Ο Σπετίμ επίσης επισκέπτεται την φυλακή για να δει την γυναίκα του. Μια ιστορία αγάπης ανάμεσα τους θα αρχίσει να ζει έξω από την φυλακή μέχρι που τα πράγματα μετά από την Αμνηστία θα γίνουν πολύ δύσκολα και για τους δυο.
Η Αμνηστία είναι μια παραγωγή του Μπουγιάρ Αλιμάνι (90 Productions) σε συνεργασία με τον Θάνο Αναστόπουλο (Φαντασία Οπτικοακουστική) του οποίου η ταινία Διόρθωση, στην οποία κρατούσε ένα μικρό ρόλο ο Μπουγιάρ Αλιμάνι, έκανε επίσης την διεθνή της πρεμιέρα στο Φόρουμ του Φεστιβάλ Βερολίνου το 2008.
Την συμπαραγωγή συμπληρώνει ο γάλλος παραγωγός Guillaume de Seille (Arizona Films). H ταινία συνολικού προϋπολογισμού 800.000 ευρώ έχει την ενίσχυση του Αλβανικού Κέντρου Κινηματογράφου, του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου και του Ευρωπαικού Ταμείου Eurimages.
ΣΤΟ ΣΙΝΕ ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟΣ http://www.mikrokosmos.gr/
ΗΜΕΡΕΣ ΠΡΟΒΟΛΩΝ: 29/09 - 05/10
ΩΡΑ ΠΡΟΒΟΛΗΣ: 18:00 - 19:30 - 21:00 - 22:40 | ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 86'
ΤΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Λεφτά υπάρχουν! Έχει ο Θεός
Μια κοπέλα φέρνει σπίτι το φίλο της να τον γνωρίσει στους γονείς της , μια που αποφάσισαν να παντρευτούν .
- Ποια είναι λοιπόν τα σχέδιά σου ; ρώτησε ο πατέρας της κοπέλας .
- Έχω πάρει υποτροφία για το Πανεπιστήμιο , απάντησε ο νεαρός .
- Υποτροφία .... μμμμμ .... Αξιοθαύμαστο , αλλά...
πως θα μπορέσεις να παράσχεις στην κόρη μου ένα σπίτι για να ζήσει όπως έχει συνηθίσει ;
- Θα μελετήσω σκληρά κι έχει ο θεός .
- Και τι θα κάνεις για να προσφέρεις στην κόρη μου το δαχτυλίδι αρραβώνων που της αξίζει ;
- Θα αφοσιωθώ στις σπουδές μου κι έχει ο θεός .
- Και παιδιά ; Πως θα μπορέσεις να συντηρήσεις παιδιά ;
- Μην ανησυχείτε κύριε , έχει ο θεός .
Η όλη συζήτηση συνεχίστηκε έτσι και κάθε φορά που ο πατέρας της κοπέλας ρωτούσε κάτι , ο ιδεαλιστής γαμπρός επέμενε ότι έχει ο θεός . Αργότερα η
μητέρα της κοπέλας ρώτησε τον άντρα της :
- Πως πήγε η κουβέντα σας ;
- Δεν έχει δουλειά , δεν έχει σχέδια για το μέλλον και πιστεύει ότι είμαι Θεός.
[1] Ταρίκ Αλί , «Ενάντια στο Ακραίο Κέντρο», http://www.rednotebook.gr/details.php?id=3311
No comments:
Post a Comment