Μια σύντομη αναδρομή στους ιστορικούς σταθμούς του Η.Β. (7ο μέρος)

9 Ιουνίου 1983. Η Θάτσερ ξανά πρωθυπουργός με αυξημένη πλειοψηφία ελέω νησιών Φώκλαντ 

Τα πρώτα τέσσερα χρόνια της Μάργκαρετ Θάτσερ ως πρωθυπουργός δεν ήταν εύκολα. Η ανεργία αυξήθηκε κατά τη διάρκεια των τριών πρώτων ετών της θητείας της και η οικονομία πέρασε από μια φάση ύφεσης. Ωστόσο, η βρετανική νίκη στον πόλεμο των Φώκλαντ οδήγησε στην ανάκαμψη της δημοτικότητας της. Η οικονομία είχε επίσης επιστρέψει στην ανάπτυξη. Ως τη στιγμή που  η Θάτσερ προκήρυξε τις εκλογές του Μαΐου 1983, οι Συντηρητικοί ήταν σταθεροί στις προτιμήσεις των περισσότερων ψηφοφόρων. Το Εργατικό Κόμμα με αρχηγό τους τον Μάικλ Φουτ μετά την παραίτηση του Τζέιμς Κάλαχαν τα πήγαν καλά στις δημοσκοπήσεις και στις τοπικές εκλογές κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου με ένα πιο ριζοσπαστικό πρόγραμμα αλλά θα έχανε λόγω της μεγάλης διάσπασης που επήλθε με την αποχώρηση πολλών μετριοπαθών στελεχών και βουλευτών που δημιούργησαν το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα. Οι Σοσιαλδημοκράτες στη συνέχεια διαμόρφωσαν την Συμμαχία Σοσιαλδημοκρατών και Φιλελευθέρων. Η ψήφος της αντιπολίτευσης χωρίζεται σχεδόν ισομερώς μεταξύ της Συμμαχίας και του Εργατικού Κόμματος, το οποίο κατέγραψε τη χειρότερη εκλογική  επίδοση από το 1918 καθώς έχασε πάνω από 3 εκατομμύρια από το 1979. Για τους Συντηρητικούς αυτό σήμαινε αύξηση της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας τους ακόμη και αν οι συνολικές ψήφοι των Συντηρητικών μειώθηκαν κατά σχεδόν 700.000. Αυτή θα είναι η τελευταία φορά που κυβερνητικό κόμμα αυξάνει την πλειοψηφία του σε έδρες.Η Συμμαχία τερμάτισε στην τρίτη θέση κι ήθελε μόνο 700.000 ψήφους για να ξεπεράσει τους Εργατικούς. Με την απόκτηση του 25% της λαϊκής ψήφου, η Συμμαχία κέρδισε το μεγαλύτερο τέτοιο ποσοστό για οποιοδήποτε τρίτο κόμμα από τις γενικές εκλογές του 1923. Παρά το γεγονός αυτό, κέρδισε μόνο 23 έδρες, ενώ το Εργατικό κόμμα 209. Οι Φιλελεύθεροι υποστήριξαν ότι ένα αναλογικό εκλογικό σύστημα θα τους είχε δώσει ένα πιο αντιπροσωπευτικό αριθμό των βουλευτών. Έτσι, τα αποτελέσματα είχαν ως εξής: Συντηρητικοί  42,4% και 397 έδρες, Εργατικοί 27,6% και 209 έδρες, Συμμαχία Σοσιαλδημοκρατικών-Φιλελευθέρων 25,4% και 23 έδρες (Φιλελεύθεροι 17, Σοσιαλδημοκράτες 6).

11 Ιουνίου 1987. 3η και φαρμακερή νίκη της Θάτσερ

Οι Συντηρητικοί διενήργησαν εκλογική εκστρατεία με επίκεντρο τη μείωση των φόρων, την  ισχυρή οικονομία και την ισχυρή άμυνα. Τόνισαν επίσης ότι η ανεργία είχε πέσει κάτω από 3 εκατομμύρια για πρώτη φορά από το 1981, και το επίπεδο του πληθωρισμού διαμορφώθηκε σε 4%, το χαμηλότερο για περίπου 20 χρόνια. Επίσης προέβαλαν την νίκη τους απέναντι στους απεργούς ανθρακωρύχους (1984-5) και γενικότερα την τιθάσευση των συνδικάτων. Τα ταμπλόιντ παρείχαν ισχυρή υποστήριξη στους Συντηρητικούς, ιδιαίτερα η The Sun, η οποία διακρίθηκε για τα αντι-εργατικά άρθρα και τους προβοκατόρικους τίτλους, όπως το μνημειώδες: «Γιατί ο Κίννοκ έχει την υποστήριξή μου;» του Στάλιν. Το Εργατικό Κόμμα, με επικεφαλής τον Neil Kinnock, κινείται με αργούς ρυθμούς προς μια πιο κεντρώα πολιτική πλατφόρμα. Ο κύριος στόχος του Εργατικού Κόμματος ήταν, αναμφισβήτητα, να καταστεί η κύρια προοδευτική κεντροαριστερή εναλλακτική λύση απέναντι στους Συντηρητικούς, μετά την άνοδο που  κατέγραψε το Σοσιαλδημοκρατικό Φιλελεύθερο Κόμμα  και το έσπρωξε  στην άμυνα. Η Συμμαχία μεταξύ του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος και του Φιλελεύθερου Κόμματος ανανεώθηκε, αλλά οι συν-ηγέτες Ντέιβιντ Όουεν και Ντέιβιντ Στηλ δεν μπορούσαν να συμφωνήσουν αν θα υποστηρίξουν ή όχι κάποιο μεγάλο κόμμα σε περίπτωση έλλειψης αυτοδυναμίας. Οι Συντηρητικοί τελικά επέστρεψαν στην κυβέρνηση με 42,2% έχοντας καθαρή απώλεια μόνο 21 εδρών, δηλαδή από 397 σε 376 βουλευτές. Οι Εργατικοί κατάφεραν να παραμείνουν στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης με 30,8% και να αυξήσουν τα ποσοστά τους στη Σκωτία, την Ουαλία και τη Βόρεια Αγγλία. Παρ’ όλα αυτά, οι Εργατικοί μπήκαν στη βουλή μόνο με 229 βουλευτές. Το εκλογικό αποτέλεσμα ήταν απογοητευτικό για τη Συμμαχία Σοσιαλδημοκρατών-Φιλελευθέρων  που έπεσε στο 22,6% και υπέστη καθαρή απώλεια μιας έδρας. Ο πρώην αρχηγός του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος Roy Jenkins έχασε τη δική του έδρα. Αυτή η εξέλιξη οδήγησε στη συγχώνευση των δυο κομμάτων στο ενιαίο σχήμα «Φιλελεύθεροι Δημοκράτες». Στη Βόρεια Ιρλανδία, τα βασικά ενωτικά κόμματα  τη συμμαχία τους σε αντίθεση προς την αγγλο-ιρλανδική συμφωνία, ωστόσο οι Ενωτικοί του Ulster έχασαν δύο έδρες από το Σοσιαλδημοκρατικό και Εργατικό Κόμμα.