6 Μαΐου 2010. Οι καιροί αλλάζουν. Προς ποια κατεύθυνση όμως;
Στις εκλογές της 6/5 οι Συντηρητικοί πήραν το 36,1% των ψήφων και 306 έδρες, οι Εργατικοί το 29,0% των ψήφων και 258 έδρες και οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες 23,0% και 57 έδρες Το Πράσινο Κόμμα της Αγγλίας και της Ουαλίας κέρδισε για πρώτη φορά έδρα στη Βουλή των Κοινοτήτων, καθώς και το Alliance Party της Βόρειας Ιρλανδίας κέρδισε επίσης για πρώτη φορά έδρα. Κανένα κόμμα δεν κατέλαβε τις 326 έδρες που απαιτούνται για
μια αυτοδύναμη πλειοψηφία. Το Συντηρητικό Κόμμα, με επικεφαλής τον David
Cameron, κέρδισε το μεγαλύτερο αριθμό ψήφων και εδρών, αλλά είχε είκοσι έδρες
λιγότερες από το όριο κι έτσι το κοινοβούλιο έμεινε στον αέρα (hung parliament) για πρώτη φορά
από 1974. Σε αντίθεση με το 1974, υπήρχε κλίμα κατάλληλο για συνεργασία καθώς
ήταν αναμενόμενο το αποτέλεσμα. Η κυβέρνηση συνασπισμού που σχηματίστηκε στη
συνέχεια ήταν η πρώτη κυβέρνηση συνασπισμού στην ιστορία της Βρετανίας που πρόκυπτε
άμεσα από ένα εκλογικό αποτέλεσμα. Έγιναν διαβουλεύσεις πέντε ημερών. Δεν
επήλθε συμφωνία μεταξύ Εργατών και Φιλελεύθερων. Ο Γκόρντον Μπράουν παραιτήθηκε
από την πρωθυπουργία και η βασίλισσα έδωσε την εντολή σχηματισμού στο Ντέιβιντ
Κάμερον. Λίγο μετά τα μεσάνυχτα στις 12 Μαΐου, οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες ανακοίνωσαν
ότι στην κοινή συνεδρίαση της Εθνικής Επιτροπής και της Κοινοβουλευτικής Ομάδας
«είχε εγκριθεί με συντριπτική πλειοψηφία» η κυβερνητική συμφωνία με τους Συντηρητικούς.
Το Εργατικό Κόμμα είχε κάνει προεκλογική καμπάνια που στόχευε στην νέα αυτοδυναμία και να κατοχυρώσει το ρόλο του "κυρίαρχου κόμματος" που "υπονομεύτηκε" από τον ίδιο τον αρχηγό του ο οποίος από τον Ιανουάριο ετοιμαζόταν για έλλειψη αυτοδυναμίας και έδειχνε έλλειψη ψυχραιμίας. Το κόμμα δεν είχε αντιληφθεί ότι άλλαζαν οι καιροί στην κοινωνία. Οι ψηφοφόροι θα απείχαν μαζικά από τις εκλογές, τα μέλη αποχωρούσαν από τα κόμματα. Από την άλλη οι Συντηρητικοί του Κάμερον υποσχόντουσαν τη "μεγάλη κοινωνία" (υποσχέθηκαν να προσλάβουν χιλιάδες κοινωνικούς λειτουργούς). H οικονομική ύφεση που ξεκίνησε το 2008 προκάλεσε αύξησε την επίσημη (και την κρυφή) ανεργία και το 2010 είχε ήδη το 8% (πάνω από 2.000.000 άτομα). Πέραν τούτων, ένα κομμάτι της κοινωνίας είχε αρχίσει να εκδηλώνει έντονα σημάδια ξενοφοβίας (το Κόμμα Ανεξαρτησίας του ΗΒ στις ευρωεκλογές του 2009 είχε πάρει 27,49% και 11 έδρες).
Συνεχίζεται...
Θανάσης Τσακίρης
The NHS devastated without so much as a by-your-leave; Gen Y hung out to dry; legal aid cut for the vulnerable; social housing on the brink of collapse...Cameron has been busy. Margaret Thatcher sold off the nationalised industries, her political heirs are intent on leaving an even more radical legacy - selling off the state itself. Written with their trademark precision and passion, Toynbee and Walker reveal how in four short years a party that failed to win a Commons majority has been devastatingly effective. Blending polls and statistics with moving human stories from Taunton to Teesside, Sydenham to Sheffield, Cameron's Coup shows the alarming reversal in decades of social progress. As Toynbee and Walker argue, it has been nothing short of a revolution. And they ask the pressing question: are these changes irrevocable? This is essential reading for anyone who cares about their country.
No comments:
Post a Comment