Tsakthan Daily
22 Σεπτεμβρίου 2011
V for Vangelis
Μέρος Πρώτον. Λίγο μετά τις 8 το βράδυ, ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης Ηλίας Μόσιαλος εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση (ACHTUNG) :
Η Κυβερνητική Επιτροπή εξειδίκευσε σήμερα τα μέτρα που οδηγούν στην επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων του 2011 και του 2012 και επιτρέπουν την ολοκληρωμένη εφαρμογή του προγράμματος στήριξης της Ελληνικής Οικονομίας μέχρι το 2014.
Οι συζητήσεις με την Τρόικα θα ολοκληρωθούν – όπως ανακοινώθηκε χθες – μετά την άφιξη των επικεφαλής της στην Αθήνα στην αρχή της επόμενης εβδομάδας.
Είναι όμως απολύτως δεδομένη η θεμελιώδης στρατηγική επιλογή της χώρας να καταστεί και πάλι μια δημοσιονομικά ανεξάρτητη και ισότιμη χώρα – μέλος της ευρωζώνης φτάνοντας το ταχύτερο δυνατόν σε πρωτογενή πλεονάσματα. Οι επιλογές αυτές στέλνουν και στους εταίρους μας και στις αγορές το μήνυμα πως η Ελλάδα και θέλει και μπορεί να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της, μένοντας πάντα στον σκληρό πυρήνα του ευρώ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Επειδή οι έλληνες πολίτες πρέπει να έχουν μια σαφή εικόνα για μια σειρά από θέματα που γίνονται αντικείμενα ανεξέλεγκτης φημολογίας, η Κυβέρνηση ανακοινώνει ήδη από σήμερα το σαφές πλαίσιο των κρίσιμων αποφάσεων:
Α) Το αφορολόγητο όριο τοποθετείται στις 5.000 χιλιάδες ευρώ, δηλαδή στο μέσο επίπεδο των κρατών της ευρωζώνης.
Β) Το νέο μισθολόγιο – βαθμολόγιο θα είναι πραγματικά, ενιαίο, αξιοκρατικό, διαφανές και δίκαιο δίνοντας ταυτόχρονα κίνητρα για αύξηση της παραγωγικότητας και της αποδοτικότητας της δημόσιας διοίκησης και των στελεχών της.
Γ) Δεν επέρχεται καμία μείωση στις συντάξεις ύψους μέχρι 1.200 ευρώ. Προκειμένου να επιτευχθεί αυτό θα περικοπεί το 20% του ποσού που υπερβαίνει τα 1.200 ευρώ, ώστε να διασφαλίζεται η αναλογικότητα και η εσωτερική δικαιοσύνη του συστήματος.
Ειδικά για τους συνταξιούχους κάτω των 55 ετών και ωσότου αυτοί φτάσουν στην ηλικία των 55 ετών, θα περικοπεί κατά 40% το τμήμα της σύνταξης που υπερβαίνει τα 1.000 ευρώ.
Δ) Ο θεσμός της εργασιακής εφεδρείας θα εφαρμοστεί με στόχο έως το τέλος του 2011 να υπαχθούν σε αυτή 30.000 εργαζόμενοι στο Δημόσιο και στον ευρύτερο Δημόσιο τομέα με την εφαρμογή αξιοκρατικών και διαφανών κριτηρίων υπό τον έλεγχο του ΑΣΕΠ ώστε να εντοπιστεί το πραγματικά πλεονάζον προσωπικό. Αυτό αφορά δηλαδή συνολικά το 3% περίπου των εργαζομένων στο Δημόσιο και στον ευρύτερο Δημόσιο τομέα.
Ε) Η Κυβερνητική επιτροπή έλαβε επίσης μια σειρά αποφάσεων για την προώθηση των διαρθρωτικών αλλαγών και κυρίως των ιδιωτικοποιήσεων , του ανοίγματος των επαγγελμάτων και της αγοράς εργασίας και την αναδιάρθρωση των φορέων του ευρύτερου Δημόσιου τομέα.
ΣΤ) Το εθνικό φορολογικό σύστημα που θα ψηφιστεί μέχρι το τέλος Οκτωβρίου θα δώσει οριστικό τέλος σε μια σειρά από αδικίες και ανισότητες που κυριαρχούν εδώ και δεκαετίες και οι οποίες υπονομεύουν την κοινωνική και αναπτυξιακή συνοχή της χώρας.
Μέρος Δεύτερον.
Χτες το βράδυ παραλίγο να χάσω το τελευταίο λεωφορείο από τη Δάφνη για το σπίτι και πώς θα πήγαινα 4 χιλιόμετρα ανηφόρα με τα πόδια και άντε να σηκωθώ στις 6 να ξεκινήσω με τα πόδια για το κέντρο όπου δουλεύω (11 χιλιόμετρα ). Η συζήτηση στο καφέ είχε ξεφύγει από τον αρχικό της στόχο που ήταν να κατανοήσουμε την πολιτική κατάσταση όπως διαμορφώνεται στις ημέρες μας όπου ο «πολιτικός χρόνος» έχει επιταχυνθεί τόσο πολύ που ζαλίζει και το πιο ορθολογικό μυαλό. Κάποια στιγμή έγινε μια «έκρηξη» όλων των συνομιλητών σε μια δική μου προσπάθεια να τους εξηγήσω ότι δεν πρέπει να χαρακτηρίζουμε τόσο αβασάνιστα την κατάσταση σκέτη δικτατορία και ότι δεν κυβερνά το αμερικάνικο Tea Party την Ελλάδα. Ήταν τέτοιας έντασης η «έκρηξη» που ακόμη και τα καρχαριάκια του ενυδρείου του καφέ τρόμαξαν! Και τότε με τι λέξεις θα ντύσουμε την διαφωνία μας με την πολιτική εκτροπή που επιχειρεί το ΠΑΣΟΚ, η Τρόικα, το ΔΝΤ, η ΕΕ, και όλη η σάρα και η μάρα και το κακό συναπάντημα; Αυτό το ερώτημα μού έθεσαν.
Είναι πολύ δύσκολο να απαντήσεις με σκέτους ορισμούς, πόσο δε μάλλον με αφορισμούς. Η πολιτική θεωρία, η πολιτική κοινωνιολογία και όλα τα παράγωγά τους δεν είναι κόμιξ. Όσο και να μας συνάρπαζε ο Αστερίξ στα πρώτα μας νιάτα δεν μπορούμε να σκεπτόμαστε και να ενεργούμε έτσι. Ένα χαρακτηριστικό αυτού του τρόπου σκέψης είναι κι ένα προχτεσινό άρθρο της Wall Street Journal που ο συντάκτης έγραφε για πιθανό στρατιωτικό πραξικόπημα στην Ελλάδα. Έχει παρελθόν με τα στρατιωτικά πραξικοπήματα η Ελλάδα λέει ο τύπος αυτός, άρα είναι πιθανή η κάθοδος των τανκς στην Αθήνα αν δεν μπορέσει το κομματικό σύστημα να κυβερνήσει τη χώρα. Κάτι σα φυσικό φαινόμενο δηλαδή. Ανάλυση χωρίς δομές, συγκυρία, πλαίσια, πολιτική δημοκρατική κουλτούρα και τέτοιες ενοχλητικές λεπτομέρειες.
Πάμε παρακάτω. Οι φίλοι αυτοί τονίζουν πως η κατάσταση είναι «φασισμός» ή κάπως πιο light μια «δικτατορία». Σε πρώτη φάση κι επειδή βιαζόμουνα για το τελευταίο λεωφορείο, όπως σας έλεγα, τους «σφύριξα» να δουν σε dvd ή torrent ή άλλο πρόγραμμα την ταινία “V for Vendetta” . Θα μου πείτε πως απάντησα κι εγώ με κόμιξ που έγινε φιλμ. Βεβαίως, όχι όμως για να κάνουν πολιτική ανάλυση της σημερινής συγκυρίας, αλλά για τους επιστήσω την προσοχή ότι δεν πρέπει να προδικάζουμε εξελίξεις ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Για τα υπόλοιπα αύριο πάλι.
Συνεχίζεται….
ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ
H ΑΤΑΚΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
«Ο Αντώνης (Σαμαράς) έδωσε άλλον αέρα στη ζωή μου». ΑΝΝΑ ΒΙΣΣΗ
«Δεν μπορεί να βρεθεί λύση ούτε δημοκρατικά ούτε μέσα από τις εκλογές, που είναι αξιόπιστη». ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ. ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΚΑΙ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Daron Acemoglu and James A. Robinson (2009) Economic Origins of Dictatorship and Democracy. Cambridge , UK and New York , NY
Το βιβλίο αυτό αναπτύσσει ένα πλαίσιο για την ανάλυση της δημιουργίας και της εδραίωσης της δημοκρατίας. Διαφορετικές κοινωνικές ομάδες προτιμούν διαφορετικούς πολιτικούς θεσμούς, λόγω του τρόπου με τον οποίο κατανέμουν πολιτική εξουσία και πόρους. Έτσι, η δημοκρατία είναι προτιμότερη από την πλειοψηφία των πολιτών σε αντίθεση, όμως με τις ελίτ. Παρ 'όλα αυτά η δικτατορία δεν είναι σταθερή όταν οι πολίτες μπορούν να απειλήσουν με κοινωνική αναταραχή και επανάσταση. Σε απάντηση, όταν το κόστος της καταστολής είναι αρκετά υψηλό και οι υποσχέσεις περί παραχωρήσεων δεν είναι αξιόπιστες, οι ελίτ μπορεί να εξαναγκαστούν να δημιουργήσουν τη δημοκρατία. Με τον εκδημοκρατισμό, οι ελίτ μεταφέρουν αξιόπιστα την πολιτική εξουσία στους πολίτες, διασφαλίζοντας την κοινωνική σταθερότητα. Η δημοκρατία σταθεροποιείται όταν οι ελίτ δεν έχουν ισχυρό κίνητρο για να την ανατρέψουν. Οι διαδικασίες αυτές εξαρτώνται από (1) τη δύναμη της κοινωνίας των πολιτών, (2) τη δομή των πολιτικών θεσμών, (3) τη φύση των πολιτικών και οικονομικών κρίσεων, (4) το επίπεδο της οικονομικής ανισότητας, (5) τη δομή της οικονομίας και (6), τη μορφή και την έκταση της παγκοσμιοποίησης.
ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Κι αν περπατώ
Γιάννης Πουλόπουλος
Μουσική/Στίχοι: Γιάννης Σπανός/Άκος Δασκαλόπουλος
Κι αν περπατώ, κι αν περπατώ, ω, ω, ω
Δεν ξέρω πού πηγαίνω
Ο δρόμος με ακολουθεί, Χριστέ και Παναγιά | 2x
Κοντά σου πάντα μένω, ω, ω, ω | 2x
Δέντρο καμένο απ’ τη φωτιά, ω, ω, ω
Γίνηκε το κορμί μου
Μα στην καρδιά μου έχω δροσιά, Χριστέ και Παναγιά | 2x
Όταν σε δω καλή μου, ω, ω, ω | 2x
Φαρμάκι μου ’γινε η ζωή, ω, ω, ω
στο δρόμο που πηγαίνω
Ο πόνος με ακολουθεί, Χριστέ και Παναγιά | 2x
Μακριά σου αργοπεθαίνω, ω, ω, ω | 2x
ΣΙΝΕΜΑ ΓΙ’ ΑΠΟΨΕ
1. ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΣΗ
LE MEPRIS
Δραματική | 1963 | Εγχρ. | Διάρκεια: 103' | επανέκδοση
Γαλλική ταινία σε σκηνοθεσία Ζ. Λ. Γκοντάρ με τους: Μπριζίτ Μπαρντό, Μισέλ Πικολί, Τζακ Πάλανς, Φριτς Λανγκ
Δυσαρεστημένος από την καλλιτεχνική προσέγγιση του σκηνοθέτη του, ένας Αμερικανός παραγωγός προσλαμβάνει έναν Γάλλο συγγραφέα για να διασκευάσει σεναριακά την «Οδύσσεια» με εμπορικότερο πνεύμα. Ο τελευταίος θα παγιδευτεί δημιουργικά, οδηγώντας σε αδιέξοδο ακόμη και την προσωπική του ζωή.
Η κριτική του "α" από τον Χρήστο Μήτση
"ΟΤΑΝ ΑΚΟΥΩ ΤΗ ΛΕΞΗ "ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ", ΒΓΑΖΩ ΤΟ ΜΠΛΟΚ ΤΩΝ ΕΠΙΤΑΓΩΝ ΜΟΥ". ΔΟΥΛΕΥΟΝΤΑΣ ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ, Ο ΓΚΟΝΤΑΡ ΔΙΑΣΚΕΥΑΖΕΙ ΕΝΑ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΤΟΥ ΑΛΜΠΕΡΤΟ ΜΟΡΑΒΙΑ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΑΙΩΝΙΑ ΔΙΑΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΚΕΡΔΟΥΣ, ΥΠΟΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΛΕΟΝ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΗ ΑΦΗΓΗΜΑΤΙΚΑ ΤΑΙΝΙΑ ΤΟΥ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΙΟ ΕΜΒΛΗΜΑΤΙΚΕΣ ΤΗΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ ΤΟΥ '60.
2. THE BANG BANG CLUB
Δραματική | 2010 | Έγχρ. | Διάρκεια: 106'
Καναδική ταινία σε σκηνοθεσία Στίβεν Σίλβερ με τους: Ράιαν Φιλίπε, Μαλίν Άκερμαν, Τέιλορ Κιτς
Τέσσερις φωτογράφοι, που θα γίνουν γνωστοί ως «The Bang Bang Club», αποτυπώνουν και κάνουν γνωστό σε όλο τον κόσμο τον αιματηρό εμφύλιο που ξέσπασε στη Νότια Αφρική τις τελευταίες μέρες του απαρτχάιντ.
Η κριτική του "α" από τον Χρήστο Μήτση
ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡΙΣΤΙΚΗ, ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΜΙΑΣ ΓΕΜΑΤΗΣ ΒΙΑΙΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΕΠΟΧΗΣ, ΧΩΡΙΣ ΟΜΩΣ ΟΙ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ "THE BANG BANG CLUB" ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΥΓΚΡΙΘΟΥΝ ΣΕ ΒΑΘΟΣ, ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ Η ΑΜΕΣΟΤΗΤΑ ΜΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ ΥΛΙΚΟ
Το ανέκδοτο της ημέρας
ΑΝ ΠΕΤΑΕΙ Ο ΕΛΕΦΑΝΤΑΣ, ΛΕΕΙ….
Ο πατέρας, μεγάλος φαν του ΚΚΕ, κομμουνιστής μέχρι κόκκαλο. Αραχτός, βλέπει στην τηλεόραση την Καννέλη με το τσιγάρο στο χέρι να βριζει τους πάντες και τα πάντα.
Ο πιτσιρίκος του τον πλησιάζει με ένα βλέμμα απορίας.
- Μπαμπά, πετάει ο ελέφαντας;
- Τι μαλακίες ρωτάς ρε; Χάζεψες; Κάνεις παρέα με τίποτα δεξιούς στο σχολείο και σε ποτίζουν τίποτα;
- Ρε μπαμπά, μια ερώτηση σου κάνω, πετάει ο ελέφαντας;
- Καλά, χαζό είσαι; Είναι δυνατόν να πετάει ο ελέφαντας;
- Μα ρε μπαμπά, εγώ διάβασα ότι πετάει!
- Στο σχολείο στις μαθαίνουν αυτές τις μαλακίες; Που διάβασες εσύ ότι πετάει ο ελέφαντας;
- Στον Ριζοσπάστη!
- Καλά τωρα... Πετάει... Που λέει ο λόγος πετάει, δέκα μέτρα πάει και μετά πέφτει
No comments:
Post a Comment