Tsakthan Daily
23 Σεπτεμβρίου 2011
Κι αύριο μέτρα είναι!
“Σε απώλεια δεκάδων χιλιάδων θέσεων εργασίας μεταφράζεται η κρίση που βιώνει ο τομέας της μεταποιητικής βιομηχανίας. Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα διαθέσιμα στοιχεία, η συρρίκνωση των θέσεων εργασίας στον τομέα ισοδυναμεί με το κλείσιμο ενός εργοστασίου με 181 εργαζομένους κάθε 24ωρο.
Όπως προκύπτει από επεξεργασία στοιχείων έρευνας της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ), το δεύτερο τρίμηνο του 2011, σε σύγκριση με το ίδιο τρίμηνο του 2010, οι απασχολούμενοι στις βιομηχανίες της χώρας μειώθηκαν από 483.145 άτομα σε 416.989 άτομα, δηλαδή κατά 13,7%. Χάθηκαν έτσι μέσα σε ένα έτος 66.156 θέσεις εργασίας. Με άλλα λόγια, στο διάστημα αυτό χάνονταν, κατά μέσο όρο, κάθε μήνα 5.500 θέσεις ή 181 θέσεις ημερησίως.
Πολύ μεγάλη απώλεια θέσεων εργασίας, σε σχέση με την προ της κρίσης περίοδο (δεύτερο τρίμηνο του 2008), παρουσιάζουν οι κλάδοι των μη μεταλλικών ορυκτών (-15.014 θέσεις εργασίας, μείωση 43%), κλωστοϋφαντουργικών (-12.850 θέσεις εργασίας, μείωση 61,5%) και ενδυμάτων (-18.950 θέσεις εργασίας, μείωση 42,9%).” http://www.protothema.gr/greece/article/?aid=147674
Όπως προκύπτει από επεξεργασία στοιχείων έρευνας της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ), το δεύτερο τρίμηνο του 2011, σε σύγκριση με το ίδιο τρίμηνο του 2010, οι απασχολούμενοι στις βιομηχανίες της χώρας μειώθηκαν από 483.145 άτομα σε 416.989 άτομα, δηλαδή κατά 13,7%. Χάθηκαν έτσι μέσα σε ένα έτος 66.156 θέσεις εργασίας. Με άλλα λόγια, στο διάστημα αυτό χάνονταν, κατά μέσο όρο, κάθε μήνα 5.500 θέσεις ή 181 θέσεις ημερησίως.
Πολύ μεγάλη απώλεια θέσεων εργασίας, σε σχέση με την προ της κρίσης περίοδο (δεύτερο τρίμηνο του 2008), παρουσιάζουν οι κλάδοι των μη μεταλλικών ορυκτών (-15.014 θέσεις εργασίας, μείωση 43%), κλωστοϋφαντουργικών (-12.850 θέσεις εργασίας, μείωση 61,5%) και ενδυμάτων (-18.950 θέσεις εργασίας, μείωση 42,9%).” http://www.protothema.gr/greece/article/?aid=147674
Με ποιες λέξεις, λοιπόν, να ντύσουμε την εκτίμησή μας για το τι γίνεται σήμερα στη χώρα μας; Οι φίλοι μου, που σας έλεγα χτες, έμειναν πίνοντας μπύρες στην καφετέρια και δίπλα στο ενυδρείο με τα καραχαριάκα και συνέχισαν να συζητούν επί του θέματος. Άλλος μιλούσε για χούντα αλλά δεν ήξερε τι ακριβώς σημαίνει η λέξη. Ας τον βοηθήσω. Στα Ισπανικά και στα Πορτογαλικά «χούντα» σημαίνει επιτροπή, συμβούλιο διοίκησης, και σε ορισμένες ισπανικές περιφέρειες το δημαρχιακό συμβούλιο. Επίσης σημαίνει «στρατιωτική ή πολιτική ομάδα που κυβερνά μια χώρα έχοντας προηγουμένως πάρει την εξουσία χρησιμοποιώντας βία». Μέχρι τώρα κάτι τέτοιο δεν έχει γίνει με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ του Μνημονίου. Είναι γεγονός ότι υποστηρίζει την πολιτική της προσφεύγοντας ολοένα και περισσότερο στην αστυνομική βία απέναντι στη μαζική λαϊκή αμφισβήτησή της και ολοένα και λιγότερο στην πειθώ μέσω ΜΜΕ και άλλων ιδεολογικών μηχανισμών του κράτους. Πολλά ΜΜΕ με τη σειρά τους ασκούν ιδεολογική βία προκειμένου σε αυτή τη φάση να κερδίσουν την εύνοια του κυρίαρχου πολιτικού σχηματισμού. Ορισμένα, βεβαίως, προτιμούν να ασκήσουν αντιμνημονιακή προπαγάνδα με στόχο την επόμενη μέρα, αν η ΝΔ θα βρεθεί στη θέση του ΠΑΣΟΚ (κάτι που πρέπει να φροντίσουμε να το αντιμετωπίσουμε από τώρα, καθώς θα έχει και προβλήματα προσανατολισμού εξωτερική πολιτικής).
Κάποιος άλλος μίλησε για δικτατορία. Τι σημαίνει, όμως, δικτατορία; Στη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία οι ίδιοι οι θεσμοί της δημοκρατίας της Ρώμης είχαν συγκροτηθεί έτσι ώστε να προβλέπεται ο διορισμός ενός δικτάτορα από τους εκλεγμένους Ύπατους για την αντιμετώπιση των κρίσεων που φούντωναν λόγω της ετερόκλητης κοινωνικής και φυλετικής σύνθεσης της. Επρόκειτο για ένα έκτακτο αξίωμα που έδινε για έξι μήνες την απόλυτη εξουσία να δράσει για να αντιμετωπίσει την κατάσταση που απειλούσε τη Ρώμη. Το αξίωμα είχαν αναλάβει ως ισόβιο (κάτι που αντέβαινε τη ρωμαϊκή δημοκρατική παράδοση) ο Σύλλας και ο Ιούλιος Καίσαρας. Έχουμε τέτοια περίπτωση, τηρουμένων των αναλογιών, στη σημερινή Ελλάδα του Μνημονιακού ΠΑΣΟΚ; Δυστυχώς, έχουμε ορισμένα σημάδια που φανερώνουν μια τάση αυταρχισμού που μπορεί αν δεν υπάρξει μαζική λαϊκή αντίσταση να επικρατήσει. Αυτή η τάση φανερώθηκε σαφώς με την ψήφισης της άθλιας τροπολογίας πέρυσι το Μάιο από την πλειοψηφία της ελληνικής βουλής και που προέβλεπε ότι μόνο με τη δική του υπογραφή θα μπορούσε ο εκάστοτε Υπουργός Οικονομικών "να εκπροσωπεί το ελληνικό Δημόσιο και να υπογράφει κάθε... μνημόνιο συνεργασίας, συμφωνία ή σύμβαση δανεισμού διμερή ή πολυμερή με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το ΔΝΤ προκειμένου να εφαρμοστεί το πρόγραμμα του μηχανισμού στήριξης." Αυτή ήταν η πρώτη συνταγματική αυταρχική εκτροπή. Ακολούθησαν κι άλλες μικρές εκτροπές, όπως π.χ. οι ανατροπές στο δίκαιο των συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Επίσης μόλις χτες ο Ε. Βενιζέλος είπε το αμίμητο: «Δεν μπορεί να βρεθεί λύση ούτε δημοκρατικά ούτε μέσα από τις εκλογές, που είναι αξιόπιστη.» Θυμάστε πόσες φορές αυτός και οι ομοϊδεάτες του μας είχαν πει ότι «στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα»; Αμέτρητες. Τώρα ανακάλυψαν το αντίθετο. Δάσκαλε που δίδασκες και λόγο δεν εκράτης. Αυτό που μπορούμε να πούμε με κάθε επιφύλαξη είναι ότι έτσι κι αλλιώς σε τελευταία ανάλυση υπάρχει γενικά «δικτατορία της αστικής τάξης». Αν, όμως, αυτή τη θέση δεν τη καλοχωνέψουμε υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να παραλύσει η διάθεση για μαζική δράση είτε μεταρρύθμισης είτε ανατροπής. Χωρίς ανάλυση της συγκυρίας και των ιδιαιτεροτήτων της ιστορικής ανάπτυξης του εκάστοτε κοινωνικού σχηματισμού δεν πάμε πουθενά.
Είναι, μήπως, φασιστική η κυβέρνηση; Ή, μάλλον, μήπως έχουμε να κάνουμε με «δημοκρατικό φασισμό»; Πέραν του ότι πρόκειται για «αντίφαση εν τοις όροις» είναι και πολιτικά λάθος. Γενικώς ο "φασισμός" ήταν η θεωρία του "επαναστατικού εθνικισμού" που επιδίωκε να αντιπαρατεθεί μαχητικά στις "δυνάμεις της παρακμής"που υποτίθεται ότι προκαλούσαν την "αποσύνθεση και κατάρρευση της κοινωνίας". Ο τελικός στόχος του φασισμού γενικώς ήταν η αναγέννηση συνολικά της πολιτικής κουλτούρας του έθνους, με την αποκατάσταση του κράτους ως μηχανισμού εξουσίας και στρατιωτικής ισχύος αλλά και με την αναζωογόνηση των κοινωνικών, ηθικών και καλλιτεχνικών επιτευγμάτων και των υπόλοιπων συμβόλων της συνοχής και της ζωτικότητας της κοινωνίας. Αυτή η φιλοδοξία δημιουργίας μιας "υγιούς κοινότητας" είναι το κυριότερο χαρακτηριστικό στοιχείο του φασισμού γενικώς. Αντιλαμβανόταν την τέλεια φασιστική ουτοπία ως μια "οργανική ενότητα" στην οποία κάθε μεμονωμένο άτομο δένεται μέσω των υπερπροσωπικων δεσμών της καταγωγής, της κουλτούρας και του "αίματος". Σε αντίθεση με τους υπερ-συντηρητικούς, δεν επιδίωκε την επιστροφή σε μια "χρυσή" αλλά "χαμένη" εποχή, αλλά αποσκοπούσε στη δημιουργία μιας "κοινότητας νέου τύπου" στα πλαίσια της σύγχρονης εποχής, που να στηρίζεται όμως πνευματικά στο παρελθόν και να εμποτίζεται από τις υποτιθέμενες "υγιείς αξίες" του έθνους ή του λαού που επικρατούσαν πριν από την έναρξη της παρακμής. Μέσα από μια σειρά πολιτικών προσπάθησαν τα καθεστώτα του "υπαρκτού φασισμού" (πρέπει πάντα να κάνουμε τη διάκριση μεταξύ αποτυχημένων και επιτυχημένων φασισμών) να δημιουργήσουν το νέο "Φασιστικό Άνθρωπο" (ιδιαίτερα οι Ναζί με την εσωτερική πολιτική τους προσπαθούσαν να δημιουργήσουν την ηθικά και γενετικά υγιή "φυλετική - εθνική κοινότητα") Μιλώντας για επιτυχημένους και αποτυχημένους φασισμούς της προ Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου περιόδου θα πρέπει να έχουμε πάντα στο νου μας ότι είχαμε να κάνουμε με "κοινωνικά κινήματα" και όχι με κάποιους "κακούς" ανθρώπους ή απλώς με κάποιες ομάδες συνωμοτών. Αν ήταν μόνο οι δεύτεροι θα είχαμε απλές δικτατορίες και όχι καθεστώτα ριζωμένα στις κοινωνίες τους που θα οδηγούσαν στην κατεύθυνση του "ολοκληρωτισμού". Ο Μουσολίνι εξάλλου είχε προσδιορίσει ως ιδεώδες του κινήματός του τη δημιουργία της "ολοκληρωτικής κοινωνίας". (βλ. http://indy.gr/library/ta-kinitria-pathi-toy-fasismoy) Έχετε διαγνώσει φίλοι μου κάτι τέτοιο στην πολιτική του ΠΑΣΟΚ, ακόμη και του μνημονιακού;. Ίσα-ίσα που με τη διάλυση και την παρακμή που επιφέρει η πολιτική του στην ελληνική πολιτική και την κοινωνία, ανοίγει το δρόμο σε παρόμοιες καταστάσεις.
Το καθήκον μας είναι να αναπτύξουμε ένα ισχυρό πολιτικο-κοινωνικό κίνημα αντίστασης και ανυπακοής στην κυβερνητική πολιτική του ΠΑΣΟΚ ώστε να την ανατρέψουμε και να ανοίξουμε το δρόμο για την συνεργασία των αριστερών πολιτικών και λαϊκών κοινωνικών δυνάμεων που θα εφαρμόσει ένα πρόγραμμα άμεσης εξόδου από την κρίση σε συντονισμό με τις αντίστοιχες ευρωπαϊκές δυνάμεις και με κατεύθυνση της ανασυγκρότησης στις νέες συνθήκες του κοινωνικού κράτος και τη μετάβαση στον σοσιαλισμό και την αυτοδιαχείριση.
Συμπληρωματικά, προτείνω στους/στις αναγνώστες/ριες να διαβάσουν τα εξής βιβλία:
1. Robert O. Paxton (2006) Η Ανατομία του Φασισμού. Αθήνα: Εκδ. Κέδρος.
2. Μαρίνα Πετράκη (2006) Ο μύθος του Μεταξά: Δικτατορία και προπαγάνδα στην Ελλάδα. Αθήνα: Εκδ. Ωκεανίδα.
3. Δέσποινα Παπαδημητρίου (2006) Από τον λαό των νομιμοφρόνων στο έθνος των εθνικοφρόνων: Η συντηρητική σκέψη στην Ελλάδα 1922-1967. Αθήνα: Εκδ. Σαβάλα
4. Νίκος Πουλαντζάς (2006/1975) Φασισμός και Δικτατορία: Η Τρίτη Διεθνής αντιμέτωπη στον φασισμό. Αθήνα: ΙΝΠ & Εκδ. Θεμέλιο
5. Roger Griffin (1995) Fascism . Oxford and New York: Oxford University Press
ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ
H ΑΤΑΚΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
«Κρίση δεν είναι αυτό που ζούμε σήμερα, δηλαδή η περικοπή μισθών, συντάξεων, εισοδημάτων». Ευάγγελος Βενιζέλος. Καθηγητής συνταγματικού δικαίου και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, υπουργός οικονομίας και ό,τι άλλο φανταστεί ο νους του
ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Annette N. Markham and Nancy K. Baym (2009) Internet Inquiry
Conversations About Method. Thousand Oaks , CA and London , UK
Αυτή η συλλογή διαλόγων είναι το μοναδικό βιβλίο στο είδος του. Βάζει τους φοιτητές στο μυαλό των κορυφαίων διαδιακτυακών ερευνητών καθώς συζητούν για το πώς έχουν εργαστεί αντιμετωπίζοντας κρίσιμες προκλήσεις ενώ ερευνούν τα on line κοινωνικά περιβάλλοντα. Οι επιμελήτριες του βιβλίου, Annette Ν. Markham και Nancy K. Baym, δείχνουν ότι οι καλές ερευνητικές επιλογές δεν είναι τυχαίες, αλλά σκόπιμες, μελετημένες και διαθέτουν εσωτερική συνοχή. Αντί να προσφέρουν απλές συμβουλές για το πώς πρέπει να απαντά κανείς, το βιβλίο αυτό παρουσιάζει διακριτές και αποκλίνουσες απόψεις σχετικά με το πώς πρέπει να σκεφτόμαστε και να διενεργούμε ποιοτικές έρευνες στο διαδίκτυο.
Αυτός ο επιμελημένος τόμος είναι ένα εξαιρετικό επικουρικό κείμενο για ποικίλα προπτυχιακά και μεταπτυχιακά μαθήματα, όπως η έρευνα στο Διαδίκτυο, Μέθοδοι Έρευνας, Ποιοτικές Μέθοδοι Έρευνας, και η επικοινωνία μέσω υπολογιστή στα τμήματα πολιτικής επιστήμης επικοινωνίας, ΜΜΕ, κοινωνιολογίας και ανθρωπολογίας. Θα βοηθήσει νέους επιστήμονες καθώς και έμπειρους επαγγελματίες σε αυτόν τον χώρο να κάνουν συνειδητές επιλογές στο πώς να διενεργούν την έρευνά τους.
H Nancy Baym είναι Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Σπουδών Επικοινωνίας στο
Η Annette N. Markham είναι ανώτερη ερευνήτρια στο Center for
ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Φτωχόπαιδο
Παύλος Σιδηρόπουλος
Μουσική/Στίχοι: Παύλος Σιδηρόπουλος/Πετρίδης Βασίλης
http://www.youtube.com/watch?v=QSiLUEZ-JYk
Τη δύναμή σου πουλάς σ’ ένα γιαπί
φορτώνοντας τσιμέντο και λάσπη το κορμί
κλειδώνεις σπίτι με πόνο την καρδιά
και κατεβάζεις τα ρολά
και στα όνειρα σιωπή
ζητάς ελευθερία, «Αέρα», «Αλβανία»
Ο πόθος σου με γκόμενας μορφή
αυτό που για άλλους είναι καθημερινή ζωή
μα ειν’ η τσέπη άδεια κι η κούραση σφυρί
θέ μου θα το ’θελες, θα το ’θελες κι εσύ
λιγάκι να γλεντήσεις, σαν άνθρωπος να ζήσεις
Συνήθισες να περπατάς σκυφτά
κι ο ινστρούχτορας σου φέρεται γλυκά
δύναμη κόμμα, αγώνας και φωτιά
κι ο κουλτουριάρης στα μπαρ να σ’ αγαπά
όταν το βράδυ η μοναξιά, τα σώβρακά σου πιτσιλά
Σε μια σκοπιά στον Ελληνικό στρατό
σκλάβος ανώνυμος του δεκανέα κι εδώ
κοιτάς με δέος ένα τυχαίο φρικιό
να φεύγει τρέχοντας απ’ τον τρελογιατρό
κουνώντας το χαρτάκι, το I5 το μικράκι
Σε φάμπρικα πιάνεις δουλειά
μα κάποια ανύποπτη και σκοτεινή βραδιά
αναρχικοί βάζουν φωτιά
τ’ αφεντικό σου πανικός, χωρίς λεφτά
ένα θηρίο σε καλεί, νιώθεις μια άγρια ηδονή
Άνεργος τώρα ζητάς καινούργια αρχή
με σλήπιν μπαγκ στον ώμο, φίλος από παιδί
κουτσά στραβά σού λέει τη βγάζω καθαρή
μα είναι δικιά μου, δικιά μου η ζωή
κι εσύ να περιμένεις, με γνώση ότι πεθαίνεις
Εφημερίδα, φωτογραφία μικρή
μιλάει για σένα, για κάποιον πωλητή
ήτανε βράδυ, ήτανε κι η βροχή
τ’ αφεντικό παρθένα, στο πρώτο της φιλί
“με λήστεψε” τούς λέει “το πιο καλό παιδί”
Ο αλέκτωρ λάλησε την τρίτη του φορά
το κόμμα τώρα σε διαγράφει βιαστικά
οι σύντροφοί σου “μα ήταν φύση αναρχικιά”
“αυτά, απ’ τ’ άλλα, εκείνα
συμβαίνουνε κι αυτά”
Μνήμες, καπνός, αμφιβολία καμιά
Μονάχα ακόμα μία μελανιά
σε μιας εφημερίδας τη γωνιά
ΣΙΝΕΜΑ ΓΙ’ ΑΠΟΨΕ
1. Άρης Βελουχιώτης
Ντοκιμαντέρ, ιστορική | 1981 | Ελλάδα
Σκηνοθεσία: Φώτου Λαμπρινού. Αφήγηση: Γιώργος Σαμπάνης.
Κεντρικό πρόσωπο του ντοκιμαντέρ, η μορφή του πρωτοκαπετάνιου του EΛAΣ, Άρη Bελουχιώτη! Μέσα από τη δική του ιστορία, η ταινία αφηγείται τον αγώνα του EAM και του EΛAΣ κατά τη γερμανική κατοχή, και παράλληλα τη μοναχική πορεία του Bελουχιώτη, μετά τη Συμφωνία της Bάρκιζας και την παράδοση των όπλων (Φεβρουάριος του 1945) μέχρι τον τραγικό του θάνατο, τον Iούνιο του ίδιου χρόνου. Μέσα από το πορτρέτο του Άρη, παρουσιάζεται το εαμικό κίνημα και η ένοπλη αντίσταση στη διάρκεια της γερμανοϊταλικής κατοχής.
2. Γάλα
Δράμα | 2008 | Τουρκία, Γαλλία, Γερμανία
Σκηνοθεσία: Σεμίχ Καπλάνογλου.
Πρωταγωνιστούν: Μελίχ Σελτσούκ, Μπασάκ Κοκλουκάγια, Ρίζα Ακίν, Σαντέτ Ακσού, Αλεβ Ουκάρερ, Σερίφ Ερόλ.
Πρωταγωνιστούν: Μελίχ Σελτσούκ, Μπασάκ Κοκλουκάγια, Ρίζα Ακίν, Σαντέτ Ακσού, Αλεβ Ουκάρερ, Σερίφ Ερόλ.
Έχοντας αποφοιτήσει πρόσφατα, ο Yusuf δεν είναι και πολύ σίγουρος για το μέλλον του, στην επαρχία. Το να γράφει ποίηση είναι το μεγαλύτερο πάθος του και μερικά από τα ποιήματα του έχουν ήδη αρχίσει να δημοσιεύονται σε κάποια λογοτεχνικά περιοδικά. Αλλά προς το παρόν, συνεχίζει να δουλεύει με τη χήρα μητέρα του στην τοπική γαλακτοβιομηχανία τους, η οποία επίσης δεν έχει σίγουρο μέλλον. Μέχρι τώρα, η χήρα μητέρα του Yusuf, είχε όλη της την προσοχή στραμμένη στον μοναχογιό της. Ακόμη νέα και όμορφη γυναίκα, έχει έναν διακριτικό δεσμό με τον σταθμάρχη της πόλης. Ο δεσμός της μητέρας τους σε συνδυασμό με την ακαταλληλότητα του για στρατιωτική θητεία, λόγο μιας παιδικής ασθένειας, κάνουν τον Yusuf ακόμη πιο ανυπόμονο να κάνει ένα βήμα προς την ενηλικίωση. Θα μπορέσει ο νεαρός Yusuf να χειριστεί τις αλλαγές; Μπορεί να συνεχίσει το πάθος τους ενόσω ακόμη εργάζεται με την μητέρα του στην μικρή τους επιχείρηση. Θα αναγκαστεί να μετακινηθεί στην μεγάλη πόλη ή να ψάξει για δουλειά σε μία από τις πολλές βιομηχανίες, που απειλούν το φυσικό τοπίο της μικρής του πόλης;
Το ανέκδοτο της ημέρας
Τροϊκανό ανέκδοτο
Σε μια ταβέρνα τρώνε ένας Γερμανός ένας Γάλλος κι ένας Έλληνας.
-Ξαφνικά μπαίνει μέσα ο Χριστός κατάκοπος, ταλαιπωρημένος.
Ο Γερμανός αμέσως του παραγγέλλει μια μπύρα.
-Ο Χριστός ευχαριστημένος τον ερωτά τι χάρη θέλει κι ο Γερμανός του είπε για τους ρευματισμούς του.
-Εκείνος μ ένα άγγιγμά του τον θεραπεύει.
Μετά παραγγέλλει ο Γάλλος ένα ποτήρι γαλλικό κρασί.
- Ο Χριστός τον αγγίζει και τον θεραπεύει από τα αρθριτικά που έπασχε.
Κερνάει κι ο Έλληνας ένα ουζάκι και λέει. Κάτω τα χέρια μη μ αγγίξεις, αύριο περνώ από επιτροπή για να πάρω αναπηρική σύνταξη.
-Ξαφνικά μπαίνει μέσα ο Χριστός κατάκοπος, ταλαιπωρημένος.
Ο Γερμανός αμέσως του παραγγέλλει μια μπύρα.
-Ο Χριστός ευχαριστημένος τον ερωτά τι χάρη θέλει κι ο Γερμανός του είπε για τους ρευματισμούς του.
-Εκείνος μ ένα άγγιγμά του τον θεραπεύει.
Μετά παραγγέλλει ο Γάλλος ένα ποτήρι γαλλικό κρασί.
- Ο Χριστός τον αγγίζει και τον θεραπεύει από τα αρθριτικά που έπασχε.
Κερνάει κι ο Έλληνας ένα ουζάκι και λέει. Κάτω τα χέρια μη μ αγγίξεις, αύριο περνώ από επιτροπή για να πάρω αναπηρική σύνταξη.
ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Δεν πληρώνω χαράτσι - Κάλεσμα στο Σύνταγμα Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011 - 6 μ.μ.
Η αγανάκτησή μας, που πλημμύρισε τις πλατείες, τώρα ξεχειλίζει!
Αυτοί, που ευθύνονται για την κρίση, στο όνομα δήθεν της σωτηρίας της χώρας διαλύουν την κοινωνία.
Αφήνουν τα παιδιά μας χωρίς βιβλία.
Κάνουν τα πανεπιστήμια εταιρείες.
Δημιουργούν τουλάχιστον δύο άνεργους σε κάθε οικογένεια.
Βάζουν λουκέτα παντού.
Εξαπολύουν μια άνευ προηγουμένου φορολογική λαίλαπα.
Κλέβουν το βιος μας, διαλύουν τις ζωές μας.
Αλλά τώρα πια δεν μας φοβίζουν.
Τα νέα χαράτσια, που επιβάλουν μας ενώνουν και μας εξοργίζουν.
Όλοι μαζί μπορούμε να τους στείλουμε πίσω το λογαριασμό.
Δεν πληρώνουμε για κανέναν και τίποτα.
Ήρθε η ώρα να πληρώσουν αυτοί.
Καλούμε φοιτητικά, εργατικά, επαγγελματικά και επιστημονικά σωματεία, συλλόγους, συνδικάτα, φορείς να οργανώσουν την άρνηση πληρωμών και να συντονίσουμε όλοι μαζί τις δράσεις ανυπακοής και αλληλεγγύης στο Σύνταγμα την Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου - 6μ.μ.
Όλοι και Όλες στο Σύνταγμα Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011 - 6 μ.μ.
Ανυπακοή - Αλληλεγγύη
Οργανώνουμε την άρνηση πληρωμών, για να μην πληρώσει κανένας μας.
Άμεση Δημοκρατία Τώρα
Λαϊκή Συνέλευση Πλατείας Συντάγματος, 15 Σεπτεμβρίου 2011
No comments:
Post a Comment