Tsakthan Daily
30 Σεπτεμβρίου 2011
Στου Πάγκαλου τα χρόνια
Τα χρόνια του Πάγκαλου μπορεί να ήταν δύσκολα αλλά έβγαζαν γέλιο. Κάτι τέτοιο θα γράψει εκείνος ο διάσημος από τώρα «ιστορικός του μέλλοντος» -που μπορεί να «πάει από λόξυγκα». Σήμερα, θα δούμε ορισμένες πτυχές της «πολιτείας» του παππού. Αντιγράφω απόσπασμα από το βιβλίο του Βασίλη Ραφαηλίδη
Ιστορία (κωμικοτραγική) του Νεοελληνικού κράτους (Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου, 1993, 124-125):
«Ο Πάγκαλος θέλει να φορέσει κοινοβουλευτικό ένδυμα στην πρώτη υπό δημοκρατικό πολίτευμα δικτατορία , και γι’ αυτό προκηρύσσει εκλογές για το Μάρτιο του 1926. Τις οποίες, όμως, συνεχώς αναβάλλει. Βλέποντας ο Αρβανίτης Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κουντουριώτης πως ο άλλος Αρβανίτης τον δουλεύει άγρια, παραιτείται από Πρόεδρος. Και τότε ο Πάγκαλος λέει να βάλει υποψηφιότητα για Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Τα πράγματα με την αρτιγέννητη ελληνική δημοκρατία είναι πλέον της πλάκας. Στις εκλογές για την ανάδειξη Προέδρου της Δημοκρατίας, οι βενιζελικοί και οι αντιβενιζελικοί κατεβάζουν κοινό υποψήφιο τον Κ. Δεμερτζή. Προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τον θυελλώδη Πάγκαλο και τον νωτιαίο μυελό του. Όμως τελικά μετανοιώνουν και δεν ορίζουν υποψήφιο Πρόεδροςτης Δημοκρατίας για τις παγκαλικές εκλογές. Κι έτσι ο μόνος υποψήφιος, ο Θεόδωρος Πάγκαλος, έρχεται πρώτος ελλείψει δεύτερου. Και διορίζειμπρωθυπουργό τον Αθανάσιο Ευταξία.
Και λίγο αργότερα ιδρύει την Ακαδημία Αθηνών. Μάκιστα! Ο δικτάτορας Πάγκαλος, τώρα Πρόεδρος της Δημοκρατίας της πλάκας, ίδρυσε την Ακαδημία των θνητών Αθανάτων, γι’αυτό και πρόκοψε!
Και κάνειεσωτερικό δανεισμό με το παλιό κόλπο της διχοτόμησης του νομίσματος. Και στένει στην εξορία ένα σωρό αντιφρονούντες, δημοκράτες και αντιδημοκράτες ανάκατα. Σκέτο αλαλούμ είναι τούτος ο γραφικός και πληθωρικός Αρβανίτης.
Αλλά την 7η Αυγούστου 1927 ο Γεώργιος Κονδύλης ανατρέπει τον Θεόδωρο Πάγκαλο και η ελληνική δημοκρατία με τη δεύτερη κιόλας δικτατορία της, γίνεται σκέτη οπερέττα. Όλα αυτά τα φαιδρά είναι μερικές ακόμα απ’ τις συνέπειες της μικρασιάτικης καταστροφής.»
ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Leonard Freedman (2009) The Offensive Art: Political Satire and Its Censorship Around the World from Beerbohm to Borat, Westport, CT: Praeger
Το βιβλίο αυτό προσφέρει μια συνολική ματιά στην τέχνη της πολιτικής σάτιρας. Το βιβλίο μερικές φορές ρίχνει μια καυστική ματιά στην τέχνη της πολιτικής σάτιρας που ασκείται σε δημοκρατικές, μοναρχικές, και αυταρχικές κοινωνίες σε όλο τον κόσμο τον τελευταίο αιώνα - μαζί και στις προσπάθειες των κυβερνητικών, θρησκευτικών και επιχειρηματικών αρχών να την καταστείλουν με τη λογοκρισία, τον εκφοβισμό, την πολιτική, και το φετφά. Τα παραδείγματα προέρχονται από το σύνολο των ειδών της σάτιρας, συμπεριλαμβανομένων των μυθιστορηματικών και θεατρικών έργων, στίχων τραγουδιών, δοκιμίων, κινούμενων σχεδίων, καμπαρέ και επιθεωρήσεων, ταινιών, τηλεόρασης και του Διαδικτύου. Το πολυπολιτισμικό και πολυμεσικό εύρος και το ιστορικό βάθος της συγκριτικής προσέγγισης του συγγραφέα πλαισιώνει την νεωτερική εκτίμησή του για το ρόλο της πολιτικής σάτιρας στον μετά την 11 Σεπτεμβρίου σημερινό κόσμο, και ιδίως στις διαπολιτισμικές διαμάχες που την ακολούθησαν. Ο συγγραφέας επικεντρώνεται στο ρόλο και στο μετασχηματισμό κατά τη μεταβολή των αυταρχικών σε δημοκρατικά συστήματα (Νότια Αφρική, Αργεντινή, και Ανατολική Ευρώπη). Ερευνά την κατάσταση της σάτιρας σε όλο τον κόσμο σήμερα, τον εντοπισμό των πλέον επικίνδυνων χωρών για τους επαγγελματίες της τέχνης, και παρουσιάζει τα συμπεράσματά του ως προς την πολιτική αποτελεσματικότητα της σάτιρας στην πρόκληση αλλαγών.
Η ΑΤΑΚΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
«Πάλι καλά που είμαι εδώ». Ευάγγελος Βενιζέλος, Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Οικονομικών. (Η φράση αποδίδεται στον Ε. Βενιζέλο από το ρεποτάζ
ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
13000 μέρες
Σωκράτης Μάλαμας
Μουσική/Στίχοι: Σωτήρης Μάλαμας
Άλλοι λεν πως ξοφλήσαμε και τα ιερά γκρεμίσαμε
κι άλλοι λατρεύουν τον καιρό σαν εραστή και σα Θεό
άλλοι πως είμαστε ευτυχείς και ζούμε μεγαλεία
γι' άλλους το τέλος ορατό, τέρατα και σημεία
Δεκατρείς χιλιάδες μέρες ίδια κι απαράλλαχτα
δεκατρείς χιλιάδες νύχτες όνειρα και θαύματα
Να βάλουμε τον κόσμο αυτό σε τούτο το πανέρι
που έχει τον πάτο του λειψό τη λογική καρτέρι
μοιάζει με ειρωνεία είναι μια κωμωδία
ψυχή μου διψασμένη καρδιά παράφορη
Ο ήλιος σε κοιτάζει σε φυσάει ένας αέρας
σα να 'σαι στη μέση και μόνο για σένα
τι σημασία έχει αν είναι έτσι ή αλλιώς
Κατά τον ήλιο σε τυφλώνει κι η άλλη μεριά σου
είναι μια φλόγα που ξαναφτιάχνει τον κόσμο
Τι σημασία έχει αν είναι έτσι ή αλλιώς
τί σημασία έχει...
No comments:
Post a Comment