Tsakthan Daily, 17 November 2009--Όψεις του φοιτητικού κινήματος που οδήγησε στην «εξέγερση του Πολυτεχνείου»

Tsakthan Daily, 17 November 2009
Όψεις του φοιτητικού κινήματος που οδήγησε στην «εξέγερση του Πολυτεχνείου»

Τα άτομα διακρίνουν τις μικρορωγμές και τις μικρομετατοπίσεις των
στοιχείων της δομής των πολιτικών ευκαιριών και διαθέτουν την ιστορική μνήμη των ρεπερτορίων δράσης και μπορούν να αξιολογήσουν ποιες μορφές αγώνα φέρνουν ορισμένα αποτελέσματα. Ωραία. Εμφανίζονται οι μεταβολές και γίνονται αντιληπτές οι ευκαιρίες. Πώς, όμως, μπορούν και διαδίδονται και συντονίζονται οι συλλογικές ενέργειες και η δράση; Πώς διατηρούνται τα επίπεδα κινητοποίησης και πώς εκ νέου αναπτύσσονται τα «επεισόδια» του συλλογικού αγώνα; Ποιες είναι οι λεγόμενες «δομές κινητοποίησης»; Πώς φτάσαμε από το αντιδικτατορικό φοιτητικό κίνημα στην «εξέγερση του Πολυτεχνείου»;

Μολονότι είναι τα άτομα αυτά τα οποία αποφασίζουν για το αν θα δράσουν από κοινού ή όχι, οι αποφάσεις τους αυτές λαμβάνονται στο γενικότερο πλαίσιο διαδικασιών που οργανώνονται με την πρόσωπο με πρόσωπο επαφή των ατόμων μέσα σε ομάδες, κοινωνικά δίκτυα και θεσμικές οντότητες, που ενεργοποιούνται για αυτό το σκοπό.

Πρώτος σε αυτή τη συζήτηση ήταν ο Mancur Olson καθώς μελετούσε τους
προσοδοθήρες («τζαμπατζήδες»), που απέχουν από τη συλλογική δράση και προσδοκούν οφέλη ως αποτέλεσμα της κινητοποίησης των μεγάλων κοινωνικών οργανώσεων˙οι μεγάλες οργανώσεις αντιμετωπίζουν εξορισμού αυτό το πρόβλημα ενώ οι μικρές ομάδες μπορούν να προσφέρουν επιλεκτικά κίνητρα στα μέλη τους και προσδοκούν την πλήρη συμμετοχή τους στη δράση. Όμως, οι άνθρωποι δεν είναι απολύτως ιδιοτελή όντα. Η λογική του homo economicus στην πολιτική και γενικότερα τις κοινωνικές επιστήμες ως αναλυτική μέθοδος δεν μπορεί να εξηγήσει τις κινητοποιήσεις του φοιτητικού κινήματος, καθώς δεν μπορεί να αντιληφθεί τις έννοιες της «εμπιστοσύνης» και της ανιδιοτελούς «αμοιβαιότητας» που είναι απαραίτητες. Αυτό δεν το έχει καταλάβει καμία νεοφιλελεύθερη (ακραιφνής ή σοσιαλίζουσα) κυβέρνηση από αυτές που πέρασαν από την Ελλάδα την τελευταία εικοσαετία, πλασάροντας τις πάσης φύσεως πολιτικές τύπου Μπολόνια-ΕΕ κι έτσι όλοι οι κονδυλοφόροι τους πιάνονται στον ύπνο με την καταπληκτική αίσθηση αλληλεγγύης που είχαν όχι μόνο οι φοιτητές αλλά και οι ακόμη πιο σκληρά (εκ) παιδευόμενοι μαθητές.

Η μετατόπιση της ανάλυσης από το ατομικιστικό επίπεδο έδειξε ότι οι
συμμετέχοντες στο κίνημα επηρεάζονται πολύ από τη συμμετοχή τους στα
«κοινωνικά δίκτυα» παρά από την μεσοαστική κοινωνική προέλευσή τους ή
την ιδεολογική τοποθέτησή τους και που δεν προσδοκούσαν κάποια οφέλη.
Στην ελληνική περίπτωση, τέτοιο ρόλο έπαιξαν παλιότερα οι «εθνικοτοπικοί σύλλογοι» φοιτητών και, ιδιαίτερα κατά την κατάληψη του Πολυτεχνείου, οι «ανώνυμες παρέες» που δημιουργούνται και καθίστανται «υποκείμενα της ιστορικής διαδικασίας». Η παρέα είναι μια βασική ανεπίσημη μονάδα «μικρο-κινητοποίησης». Οι παρέες λειτουργούν ως πρόσκαιρα άτυπα «κοινωνικά δίκτυα» που δίχως άλλη κεντρική ή περιφερειακή πολιτική-κομματική καθοδήγηση καταφέρνουν να εμπνεύσουν τα «μέλη» τους και να προσδώσουν νόημα στις καθημερινές δραστηριότητές τους στο πλαίσιο μιας συγκεκριμένης «συλλογικής δράσης». Έτσι,
λοιπόν, μέσω των μικρών άτυπων ομάδων που συνδέονται σε μορφή δικτύου με ακτιβίστικες ομάδες τα άτομα προθυμοποιούνται πιο εύκολα να πάρουν μέρος στις δράσεις διαμαρτυρίας και διεκδίκησης. Η συζήτηση αυτή μας φέρνει σε μια επιπλέον διάσταση, αυτή των «κοινωνικών κινήτρων» για τη συμπεριφορά των ατόμων που συνεργάζονται στη συλλογική δράση. Ένα απαραίτητο υποστηρικτικό ομαδικό πλαίσιο είναι όρος για την ανάπτυξη της βούλησης των ατόμων για να μπορέσουν να εξεγερθούν εναντίον αυτής που αντιλαμβάνονται ως «άδικη, παράνομη εξουσία». Η θέληση των ανθρώπων να αγωνιστούν ανιδιοτελώς για χάρη των συνανθρώπων τους μέσω ομάδων ομοίων τους είναι σημαντικότατος παράγοντας κινητοποίησης. Αυτή
είναι η περίπτωση ανθρώπων που ενδεχομένως δημιουργούν παρόμοιες ομάδες ώστε να αποκτήσουν δύναμη κινητοποίησης σε μη φιλικά ή, έστω, ουδέτερα περιβάλλοντα που δεν τρέφουν αισθήματα συλλογικότητας ή ανήκουν σε στρώματα των αρχουσών ελίτ.

Ένας εξίσου βασικός παράγοντας που βοηθάει την ανάπτυξη κινημάτων είναι ο θεσμικός. Οι τοπικές εκκλησίες έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην υποστήριξη και επώαση του κινήματος των Αφροαμερικανών για τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματά τους στις ΗΠΑ καλύπτοντας το κενό πανεθνικού πολιτικού φορέα εκπροσώπησης και προβολέα των διεκδικήσεων της μειονότητας αυτής. Τον ίδιο ρόλο έπαιξαν και οι περισσότερες Ρωμαιοκαθολικές εκκλησίες σε πολλές χώρες της Λατινικής Αμερικής που, υπό την πίεση και του θρησκευτικού ρεύματος της «Θεολογίας της Απελευθέρωσης», πρόσφεραν υποστήριξη και άσυλο στο εργατικό και στο αντιδικτατορικό κίνημα. Το Πανεπιστημιακό Άσυλο χρησιμοποιήθηκε
επίσης ως θεσμική εγγύηση που συνεισφέρει στην ανάπτυξη ευκαιριών για αξιοποίηση από το αναδυόμενο φοιτητικό κίνημα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η περίπτωση του φοιτητικού κινήματος για την κατοχύρωση του δικαιώματος του λόγου και για την ανάπτυξη αντιπολεμικών αγώνων στις ΗΠΑ Στην ελληνική περίπτωση ο ίδιος αυτός ρόλος παίζεται από τα ίδια τα ΑΕΙ και τη νομοθεσία περί ασύλου που σε γενικές γραμμές, παρά τις παραβιάσεις του έμμεσες και άμεσες όπως στην περίπτωση της καταστολής της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, διατηρήθηκε. Αυτή την ευκαιρία το φοιτητικό κίνημα την αξιοποίησε άριστα στα τελευταία χρόνια της δικτατορίας και τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης.

Σημαντικός είναι, όμως, ο ρόλος της οργάνωσης του φοιτητικού κινήματος στην ανάπτυξή του. Μπορούμε να ξεχωρίσουμε τρεις τύπους οργάνωσης του
κοινωνικού κινήματος: το πρώτο είναι το μοντέλο της οργάνωσης στη βάση, που χαρακτηρίζεται από μια σχετικά χαλαρή, ανεπίσημη και αποκεντρωμένη δομή, η διατήρηση της οποίας επαφίεται στη δέσμευση και στράτευση των συμμετεχόντων και η έμφαση δίνεται στην «πολιτική της διαμαρτυρίας», συχνά συγκρουσιακής και εξωθεσμικής˙ το δεύτερο, το μοντέλο της «ομάδας συμφερόντων», διακρίνεται για την έμφαση που δίνεται στην προσπάθεια επηρεασμού της χαρασσόμενης πολιτικής με μορφές «πίεσης» και στην ύπαρξη επίσημης οργανωτικής δομής˙ και το τρίτο, το «κομματικού προσανατολισμού μοντέλο», χαρακτηρίζεται από την έμφαση στην παρέμβαση στις εκλογικές διαδικασίες, την κομματική πολιτική και την επίσημη οργανωτική δομή. Για παράδειγμα, στη δικτατορία οι Φοιτητικές Επιτροπές Αγώνα εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στις γενικές συνελεύσεις που συγκλήθηκαν από τα διορισμένα από το δικτατορικό καθεστώς Διοικητικά Συμβούλια των συλλόγων για να εγκρίνουν τον «απολογισμό» της «δράσης» τους. Πώς συντόνιζαν, όμως, τη
δράση τους όταν, μάλιστα δεν υπήρχε κάποιος οργανωμένος κομματικός φορέας που θα «καθοδηγούσε» τα μέλη του κατά τέτοιο τρόπο ώστε να είναι σε θέση να διαθέτει οργανωτικό δίκτυο κινητοποίησης σε όλες τις σχολές και να ελέγχει την πορεία των πραγμάτων; Η πρωτοβουλία για την ίδρυση των ΦΕΑ ήταν στα χέρια των ανένταχτων αριστερού προσανατολισμού που, όπως, αναφέραμε ήταν «μέλη» απλών φοιτητικών «παρεών», άλλοι φοιτητές, που ήταν μέλη του ΚΚΕ(εσωτερικού) ήταν αυτοί που ίδρυσαν τις ΦΕΑ στην Ιατρική και την Οδοντιατρική Σχολή του Πανεπιστήμιου Αθήνας χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του κομματικού φορέα τους. Μέσα από τη διαδικασία των προσφυγών στα δικαστήρια για την ακύρωση του διορισμού
των χουντικών φοιτητών από την κυβέρνηση ήλθαν σε επαφή και αντάλλαξαν γνώμες και προτάσεις επί του πρακτέου ΦΕΑ από τις περισσότερες σχολές με αποτέλεσμα τη δημιουργία του Διασχολικού συντονιστικού οργάνου την άνοιξη του 1972. Στο σημείο αυτό τα κόμματα και οι προσκείμενες σε αυτά παρατάξεις αντιλήφθηκαν, ιδίως τα κόμματα της παραδοσιακής αριστεράς και του μαοϊκού πολιτικού χώρου, ότι δημιουργήθηκε δεξαμενή άντλησης μελλοντικών μελών και στελεχών ώστε στην περίπτωση της αλλαγής του καθεστώτος προς το δημοκρατικότερο. Όμως, μέχρι να
αντεπιτεθεί το καθεστώς με τις συλλήψεις και τις στρατεύσεις φοιτητών που πρωτοστατούσαν στην οργάνωση του κινήματος και των αντιδικτατορικών, οι ανένταχτοι φοιτητές/τριες ήταν που έπαιζαν καθοριστικό ρόλο σε σχέση με τα κόμματα και έτσι κατάφεραν να στερεώσουν τις (παράνομες) οργανωτικές δομές από τις ΦΕΑ σε κάθε έτος ξεχωριστά ως το Διασχολικό. Όταν έγιναν οι πρώτες φοιτητικές εκλογές το φθινόπωρο του 1973, έγινε η πρώτη οργανωτική διάσπαση με
πρωτοβουλία του ΚΚΕ και των προσκείμενων σ’ αυτό φοιτητών/τριών μέσω της δημιουργίας νέων επιτροπών ελεγχόμενων από την παράταξη ΑΝΤΙ-ΕΦΕΕ. Δεν θα πρέπει να παραλείψουμε να αναφερθούμε στις διαστάσεις της διεθνούς διάδοσης της λογικής του κοινωνικού κινήματος. Παρά τη λογοκρισία που είχε επιβάλει το στρατιωτικό καθεστώς οι ειδήσεις από το εξωτερικό έφθαναν στη χώρα. Η χαλάρωση της λογοκρισίας δημιούργησε και μια άλλη ρωγμή. Αρκετοί εκδοτικοί οίκοι επαναλειτούργησαν ή προσθέσανε το πολιτικό βιβλίο στις σειρές τους και νέοι οίκοι άνοιξαν. Έτσι η φοιτητική, κυρίως, νεολαία ήρθε σε επαφή με έναν ολόκληρο κόσμο
του πνεύματος που η λογοκρισία έκλεινε έξω από τα σύνορα της χώρας.
(απόσπασμα από:
Θανάσης Τσακίρης, «Θεωρίες για τα φοιτητικά κινήματα», περιοδικό Στίγμα, Νο. 29, Ιαν-Μαρ.2009, http://to-stigma.snn.gr/vol29periex010309.html )

Θανάσης Τσακίρης
http://tsakiris.snn.gr
http://tsakthan.blogspot.com
http://tsakthan.wordpress.com
http://antiracistes.wordpress.com
http://homoecologicus.wordpress.com
http://leftypedia.wordpress.com
http://greekunions.wordpress.com
http://femininmasculin.wordpress.com
http://ilioupoli.wordpress.com

Στο Πολυτεχνείο
Ζερβουδάκης Δημήτρης
Μουσική/Στίχοι: Μαρκόπουλος Γιάννης/Βάρος Δημήτρης


Όσο δε δίνεις μία για μένα
κι όσο δε δίνω μία για σένα
Τ' όμορφο τ' όνειρο σβήνει, βουλιάζει
Σύντροφε, σύντροφε ποιος μας διχάζει

Στο Πολυτεχνείο έλα να σε δω
Έχω δυο κουβέντες, πάλι να σου πω
Έχω δυο κουβέντες, πάλι να σου πω
Στο Πολυτεχνείο έλα να σε δω

Όσο θα χάνομαι μες στα κανάλια
κι όσο θα χάνεσαι μες στα μπαράκια
Ο κάθε όρκος μας θα ξεθωριάζει
Σύντροφε, σύντροφε ποιος μας διχάζει

Στο Πολυτεχνείο έλα να σε δω...


ANA
ΣΥΝ - Πολιτική Απόφαση της ΚΠΕ για το ΣΥΡΙΖΑ
Συγγραφέας Σιδέρης Σ. (ANA) – 13 ώρες πριν
http://www.google.com/hostednews/epa/article/ALeqM5jhPyw61JTZ-3V1e3zf_qwyevQCNQ
Τη διαμόρφωση "μιας πλατιάς επιτροπής στην οποία να συμμετέχουν μέλη συνιστωσών και μη ενταγμένοι σύντροφοι και συντρόφισσες, αλλά και άλλοι εκτός ΣΥΡΙΖΑ που ενδιαφέρονται για την ενότητα και τη συνεργασία της Ριζοσπαστικής Αριστεράς και της Οικολογίας, η οποία θα ανοίξει ένα πλατύ διάλογο"προτείνει στην Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ και την Πανελλαδική Σύσκεψη η Κεντρική Πολιτική Επιτροπή του ΣΥΝ,με την Πολιτική της Απόφαση, το πλήρες κείμενο της οποίας δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα. Ειδικότερα η ΚΠΕ προτείνει : Α)Συγκεκριμένα βήματα, μέτρα και πρωτοβουλίες που θα συμβάλλουν στη περαιτέρω διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ πολιτικά και οργανωτικά με δυνάμεις : 1) του σοσιαλιστικού χώρου που αποδεσμεύονται από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές που ασκεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. 2) με άλλες κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις της Αριστεράς που δεν συμμετέχουν μέχρι σήμερα στο ΣΥΡΙΖΑ . 3) με δυνάμεις που κινούνται στον ευρύτερο οικολογικό χώρο. Β) Την ανάγκη να υπάρξει και στη πράξη εκτός του πλουραλισμού των απόψεων και ο πλουραλισμός στη παρουσία στα ΜΜΕ και στις πολιτικές πρωτοβουλίες των δυνάμεων που συγκροτούν το ΣΥΡΙΖΑ ( Γραφείο Τύπου, περιοδικό κ.λ.π. ). Γ) Τη σε βάθος διερεύνηση των προοπτικών και των δυνατοτήτων - χωρίς στενά χρονικά όρια - της ανασύνθεσης της Ριζοσπαστικής Ανανεωτικής Αριστεράς και της Οικολογίας. Η Επιτροπή αυτή προτείνεται να είναι απαλλαγμένη από τις ευθύνες της καθημερινής δουλειάς της Γραμματείας, έτσι ώστε να μην δημιουργεί εμπόδια στη σημερινή λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ. Η Πολιτική Απόφαση τονίζει ότι η επιλογή της συνεργασίας των δυνάμεων της Ριζοσπαστικής Αριστεράς και της Οικολογίας εντάσσεται στη στρατηγική της ενότητας όλων των δυνάμεων της κοινωνικής και πολιτικής Αριστεράς και της ριζοσπαστικής Οικολογίας, συγκροτείται δε ως μία πολιτική συνεργασία κομμάτων, κινήσεων και ανένταχτων πολιτών όπου ο καθένας, συλλογικότητα ή μέλος διατηρεί την αυτονομία του. Η απόφαση επισημαίνει ότι προκειμένου ο ΣΥΡΙΖΑ να ανταποκριθεί στις νέες συνθήκες,πρέπει με ειλικρίνεια να αναζητήσει την πολιτική, οργανωτική και κινηματική του φυσιογνωμία,να αλλάξει ριζικά να γίνει πιο δημοκρατικός, πιο συμμετοχικός, πιο ευέλικτος, πιο ανοιχτός, όπου όλοι οι συμμετέχοντες θα έχουν πληροφόρηση, γνώση και συμμετοχή στις αποφάσεις. Αναγκαία προϋπόθεση για την περαιτέρω δημοκρατική εμβάθυνση αλλά και την αποτελεσματικότητα του εγχειρήματος είναι η ανασυγκρότηση και η ουσιαστική λειτουργία του. Δηλαδή: o Τοπικές Συνελεύσεις με Συντονιστικές Επιτροπές (Γραμματείες) σε επίπεδο Νομών, πόλεων, κωμοπόλεων, χωριών. o Σε όλους τους κλάδους εργαζομένων και στους χώρους δουλειάς. o Εκεί που δουλεύει, σπουδάζει και ζει η Νεολαία. o Στον αγροτικό πληθυσμό. Σύμφωνα με την απόφαση, ολα τα μέλη των συνιστωσών είναι αυτομάτως και μέλη του ΣΥΡΙΖΑ. Η κάρτα μέλους κάθε συνιστώσας είναι ταυτόχρονα και του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ τα σώματα του ΣΥΡΙΖΑ είναι:η Πανελλαδική Σύσκεψη και η Γραμματεία.
© 2009 ΑΘΗΝΑΪΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ - ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ


ΤΟ ΒΗΜΑ
Προς «βελούδινο» συμβιβασμό φαίνεται να οδεύουν σε ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΜΠΙΤΣΙΚΑ | Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2009
Αποσοβήθηκε προσώρας ο κίνδυνος ρήγματος στις σχέσεις του ΣΥΝ και των υπόλοιπων συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ, παρά το ότι οι αποφάσεις της Κουμουνδούρου για το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ έρχονται σε αντίθεση με τις τοποθετήσεις των άλλων συμμάχων του σχήματος. Αργά χθες το βράδυ, ύστερα από τετράωρη συνεδρίαση της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, αποφασίστηκε να γίνουν προσπάθειες ώστε να υπάρξει κοινή εισήγηση προς την πανελλαδική συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ- θα πραγματοποιηθεί στις 27, 28 και 29 Νοεμβρίου-, αν και στις νομαρχιακές οργανώσεις θα φτάσουν προς συζήτηση δύο κείμενα.

Το ερώτημα είναι πώς θα συγκερασθούν οι διαφορές, όπως στο ζήτημα της κάρτας μέλους και της εκλογής οργάνων. Η Κουμουνδούρου προτείνει «όλα τα μέλη των συνιστωσών να είναι αυτομάτως και μέλη του ΣΥΡΙΖΑ-η κάρτα μέλους κάθε συνιστώσας είναι ταυτόχρονα και του ΣΥΡΙΖΑ», ενώ όσοι δεν συμμετέχουν σε καμία συνιστώσα καταγράφονται σε μητρώα ανένταχτων και αποκτούν κάρτα μέλους του ΣΥΡΙΖΑ.

Στον αντίποδα, το κείμενο των 10 συνιστωσών αναφέρεται στη δημιουργία ενιαίου μητρώου μελών (μέλη συνιστωσών και ανένταχτων μαζί) με την ευθύνη των τοπικών επιτροπών, ενώ σημειώνει ότι μέλος του ΣΥΡΙΖΑ «είναι όποιος συμφωνεί με τις αρχές και την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ,θέλει να είναι μέλος του και να συμμετέχει στις δραστηριότητές του. Το μέλος του ΣΥΡΙΖΑ παίρνει την ενιαία κάρτα μέλους».

Παράλληλα εντός της Κουμουνδούρου υπάρχει κινητικότητα, με δεδομένο ότι ο πρόεδρος του ΣΥΝ κ. Αλ.Τσίπρας αναγκάστηκε να μη θέσει σε ψηφοφορία την πρότασή του σχετικά με τη μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο κόμμα κατά τη συνεδρίαση της ΚΠΕ βλέποντας ότι θα απορριπτόταν. Είναι χαρακτηριστικό ότι από το «Αριστερό Ρεύμα» ο κ. Π.Λαφαζάνης χαρακτήρισε «λάθος» τη συζήτηση για μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο πολιτικό φορέα, ενώ από την «Ανανεωτική Πτέρυγα» ΣΥΝ ο κ. Φ. Κουβέλης ξεκαθάρισε πως, αν προχωρήσει έστω και ένα βήμα η πρόταση για μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ σε κόμμα, τότε θα τεθεί ζήτημα για την ενότητα του ΣΥΝ. Τελικά, σε έναν «βελούδινο συμβιβασμό» μεταξύ Τσίπρα και «Αριστερού Ρεύματος», η πλειοψηφία του ΣΥΝ αποδέχθηκε να δημιουργηθεί επιτροπή που θα ανοίξει τη συζήτηση για τη διερεύνηση «των δυνατοτήτων της ανασύνθεσης της Ριζοσπαστικής Ανανεωτικής Αριστεράς και της Οικολογίας».
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=32&artId=299620&dt=17/11/2009

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ
Διεργασίες και διαφωνίες για τα οργανωτικά
Με διαφορετικές και αντικρουόμενες προτάσεις φτάνουν στην πανελλαδική συνδιάσκεψη οι συνιστώσες
http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=5360930&publDate=17/11/2009
Το «μπαλάκι» στις τοπικές οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ πέταξε η Γραμματεία του, αφού ούτε κατά τη χθεσινοβραδινή της συνεδρίαση στάθηκε δυνατό να καταλήξει σε συμφωνία για τις οργανωτικές αλλαγές που θα εισηγηθεί στην πανελλαδική συνδιάσκεψη (ξεκινάει στις 27/11). Ετσι, οι τοπικές του ΣΥΡΙΖΑ καλούνται να επιλέξουν ανάμεσα στην πρόταση του ΣΥΝ και σ' αυτή όλων των άλλων συνιστωσών, ενώ στο μεταξύ η Γραμματεία θα συνεχίσει να αναζητά κοινό τόπο. Η εξέλιξη αυτή ήταν αναμενόμενη, καθώς το ενδεχόμενο να υπάρξει συμφωνία είχε απομακρυνθεί ήδη από την Κυριακή, οπότε η ΚΠΕ του ΣΥΝ ενέκρινε πρόταση με την οποία είχαν ήδη διαφωνήσει οι άλλες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ.
Η πρόταση του προέδρου του ΣΥΝ Αλ. Τσίπρα να προχωρήσει μια διαδικασία μετεξέλιξης του σχήματος σε ενιαίο πολιτικό οργανισμό, με προϋπόθεση την αποδοχή του «δημοκρατικού σοσιαλισμού» και του «ευρωπαϊκού προσανατολισμού με συμμετοχή στο Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς», απορρίφθηκε από την ΚΠΕ, καθώς προσέκρουσε στην αντίδραση τόσο της «Ανανεωτικής Πτέρυγας», όσο και τμήματος του «Αριστερού Ρεύματος». Μάλιστα, ο Π. Λαφαζάνης χαρακτήρισε λάθος αυτήν τη συζήτηση, ενώ ο Φ. Κουβέλης προειδοποίησε ότι μια τέτοια πρόταση θέτει σε σοβαρή δοκιμασία την ενότητα του ΣΥΝ.
Υπέρ της πρότασης Τσίπρα τοποθετήθηκαν μικρότερες τάσεις του ΣΥΝ («Κοκκινοπράσινο Δίκτυο», «Αριστερή Ανασύνθεση»), για τις οποίες χτες δημοσιεύτηκαν στον Τύπο πληροφορίες πως εξετάζουν σοβαρά το ενδεχόμενο αποχώρησής τους απ' τον ΣΥΝ και προσχώρησής τους στον ΣΥΡΙΖΑ σαν ξεχωριστές συνιστώσες.
Κατέληξαν στη συγκρότηση επιτροπής
Η ΚΠΕ, για να σώσει τα προσχήματα, αφού για πολλοστή φορά απέρριπτε πρόταση του προέδρου του ΣΥΝ, αποφάσισε να συγκροτηθεί επιτροπή που θα εξετάσει το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ και τη συγκεκριμένη πρόταση του προέδρου του ΣΥΝ, αλλά και τη διερεύνηση προς άλλους πολιτικούς χώρους (σε ό,τι αφορά στο ΠΑΣΟΚ γίνεται λόγος για δυνάμεις που αποστασιοποιούνται απ' αυτό).
Ο ίδιος ο Αλ. Τσίπρας, αιτιολογώντας την πρότασή του, έκανε λόγο για «διαρκή και παρατεταμένη κρίση» στο ΣΥΡΙΖΑ, του οποίου «ο τρόπος συγκρότησης και λειτουργίας του έχει πια φτάσει στα όριά του». Κι αυτό γιατί - όπως είπε - απουσιάζει «ένα κοινά αποδεκτό πλαίσιο δημοκρατικής νομιμοποίησης και λήψης των αποφάσεων, φτάσαμε σε ένα σημείο που τα πάντα ήταν σε διαρκή αμφισβήτηση και σε διαρκή διαπραγμάτευση συνάμα».
Επέκρινε την αμφισβήτηση από μέρους των άλλων συνιστωσών των «δημοκρατικά ειλημμένων αποφάσεων», αλλά και την άποψη ότι «ο ΣΥΝ πρέπει να διαλυθεί», λέγοντας ότι «φτάσαμε στο σημείο, σε μια συμμαχία που εμείς συγκροτήσαμε για να υπερβούμε τον κατακερματισμό της αριστεράς, να τίθεται ως προαπαιτούμενο ο δικός μας κατακερματισμός».
Κάλεσε την ΚΠΕ να συμφωνήσει ότι «η αριστερά χρειάζεται μια πλατιά ανοιχτή δημοκρατική συμμαχία από τα αριστερά της αριστεράς ως τα αριστερά της σοσιαλδημοκρατίας», μια «ανασύνθεση πάνω στις βασικές αρχές του δημοκρατικού δρόμου για το σοσιαλισμό, του ευρωπαϊκού προσανατολισμού, διότι πιστεύουμε ότι η Ευρώπη είναι η ελάχιστη γεωγραφική περιοχή στην οποία οι εργαζόμενοι μπορούν να διεκδικήσουν ένα εναλλακτικό μοντέλο πολιτικής και το πέρασμα στο σοσιαλισμό».
Οι δυο βασικές προτάσεις
Η πρόταση που ενέκρινε η ΚΠΕ του ΣΥΝ για τις οργανωτικές αλλαγές στον ΣΥΡΙΖΑ, την οποία επεξεργάστηκε ο Αλ. Φλαμπουράρης, προβλέπει μεταξύ άλλων:
• Ο χαρακτήρας του σχήματος παραμένει αυτός της πολιτικής συνεργασίας.
• Παραμένει η τακτική της «προγραμματικής αντιπολίτευσης» στο ΠΑΣΟΚ.
• Δημιουργία ενιαίου μητρώου μελών του ΣΥΡΙΖΑ, όλα τα μέλη των συνιστωσών είναι αυτομάτως και μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, η κάρτα μέλους κάθε συνιστώσας είναι ταυτόχρονα και του ΣΥΡΙΖΑ.
• Οι ανένταχτοι καταγράφονται σε ειδικά μητρώα και αποκτούν κάρτα μέλους του ΣΥΡΙΖΑ.
• Πανελλαδική του συγκρότηση στους τόπους δουλειάς και στους δήμους.
• Οργανα του σχήματος είναι η Γραμματεία και η Πανελλαδική Σύσκεψη, στην οποία συμμετέχουν αντιπρόσωποι που έχουν επιλεγεί με δημοκρατικές διαδικασίες. Η Γραμματεία απαρτίζεται από έναν εκπρόσωπο κάθε συνιστώσας και σ' αυτήν εκπροσωπούνται οι ανένταχτοι οι οποίοι επιλέγονται απ' το μητρώο ανένταχτων με τρόπο και μέθοδο που οι ίδιοι θα προκρίνουν.
• Λήψη αποφάσεων με ομοφωνία ή συναίνεση, εκτός από ειδικές περιπτώσεις όπου προβλέπονται διαδικασίες προσφυγής στη γνώμη των μελών είτε με κάλπη και καθολική ψηφοφορία (για θέματα όπως συνεργασίες, επικεφαλής ψηφοδελτίου, κατάρτιση ψηφοδελτίων, στήριξη ή συμμετοχή σε κυβέρνηση) είτε με έκτακτη σύγκληση της Πανελλαδικής Σύσκεψης όπου η απόφαση λαμβάνεται με αυξημένη πλειοψηφία.
Από την άλλη πλευρά, όλες οι άλλες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ ως και την περασμένη Παρασκευή είχαν διαπιστώσει τη συμφωνία τους στο κείμενο που επεξεργάστηκαν οι Γ. Μπανιάς και Γ. Σαπουνάς. Σ' αυτό προβλέπονται μεταξύ άλλων:
• Επικαιροποίηση της «πολιτικής συμφωνίας».
• Η γραμμή της αντιπολίτευσης στο ΠΑΣΟΚ να είναι αυτή της «αριστερής πολιτικής και κοινωνικής αντιπολίτευσης».
• Αποφασιστική ενίσχυση του πανελλαδικού δικτύου τοπικών και νομαρχιακών επιτροπών με συγκρότηση νέων όπου δεν υπάρχουν, ώστε να αποτελεί τον κυρίαρχο οργανωτικό ιστό του ενωτικού εγχειρήματος.
• Θέσπιση της έννοιας «μέλος ΣΥΡΙΖΑ» με άμεση σύνδεση με τις τοπικές και νομαρχιακές επιτροπές. Δημιουργία ενιαίου μητρώου μελών (με τη συμμετοχή μελών των συνιστωσών και ανένταχτων μαζί) με την ευθύνη των τοπικών επιτροπών. Το μέλος του ΣΥΡΙΖΑ παίρνει την ενιαία κάρτα μέλους.
• Οργανα του ΣΥΡΙΖΑ να είναι η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη, οι Γραμματείες των Τοπικών, Νομαρχιακών και Κλαδικών Επιτροπών, η Κεντρική Συντονιστική Επιτροπή και η Κεντρική Γραμματεία.
• Τα μέλη της Τοπικής και Νομαρχιακής Επιτροπής ψηφίζουν τη Γραμματεία τους με θητεία ενός έτους, τους αντιπροσώπους για την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη και αποφασίζουν για τα τοπικά ζητήματα. Η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη έχει 2ετή θητεία, συγκαλείται μια φορά το χρόνο και είναι το κυρίαρχο όργανο του ΣΥΡΙΖΑ. Η Κεντρική Συντονιστική Επιτροπή προκύπτει από εκλογή με ποσόστωση εκπροσώπων συνιστωσών και ανένταχτων ή με συναίνεση. Συνεδριάζει ανά 2μηνο και η θητεία της είναι 2ετής.
• Η Κεντρική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ εκλέγεται από την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη με ποσόστωση εκπροσώπων συνιστωσών και ανένταχτων ή συγκροτείται συναινετικά. Θητεία Γραμματείας 2ετής.
• Οι αποφάσεις επιδιώκεται να παίρνονται με συναίνεση. Οταν αυτό δεν είναι εφικτό, προτείνεται η πλειοψηφία των 2/3.
• Αποφασιστική ενίσχυση του «ταμείου ΣΥΡΙΖΑ», με συγκεκριμένο τρόπο, ώστε να υπάρξει η δυνατότητα αυτόνομης πολιτικής και οργανωτικής λειτουργίας του, κεντρικά και τοπικά. Το υπόλοιπο ποσό της κρατικής χρηματοδότησης θα κατανέμεται μεταξύ των συνιστωσών, ανάλογα με τη συμφωνία που θα υπάρξει

ΤΑ ΝΕΑ

Σαμαράς: «Κάποιοι ίσως θέλουν να μην μιλάμε για ιδεολογία»
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2009
Τελευταία ενημέρωση: 16/11/2009 20:44
Web-Only
Ο Αντώνης Σαμαράς απάντησε στην κριτική που δέχεται από την πλευρά της Ντόρας Μπακογιάννη, λέγοντας ότι «κάποιοι ίσως θέλουν να μην μιλάμε για ιδεολογία και να μιλάμε για διαχείριση» και ότι «το χθες ήταν οι μηχανισμοί».
Ο Αντώνης Σαμαράς, κατά διάρκεια της περιοδείας του σε Θήβα και Λιβαδειά απέκρουσε την κριτική που δέχεται, αναφέροντας κάποια παραδείγματα σε ευρωπαϊκό επίπεδο:
«Όταν ακούω την κριτική που μας κάνουν κάποιοι, μου θυμίζει όλο και περισσότερο την κριτική που κάνει το μικρό Φιλελεύθερο Κόμμα της Γερμανίας στην Αγκελα Μέρκελ. Την κριτική που κάνει το μικρό Κεντρώο Κόμμα του κ. Μπαϊρού στον Νικολά Σαρκοζί. Την κριτική που κάνει το μικρό Φιλελεύθερο Κόμμα Βρετανίας στον Ντέιβιντ Κάμερον.Την κριτική που κάνουν σε όλη την Ευρώπη, τα μικρά κόμματα του 5% του 7% στα μεγάλα Κεντροδεξιά κόμματα του 45%» είπε.
«Η κριτική αυτή ήταν πάντα άσφαιρη και ποτέ δεν δικαιώθηκε. Μόνο με τις ιδέες μας μπορούμε να πείσουμε την κοινωνία. Δεν θα τις κρύψουμε» είπε ο κ. Σαμαράς και πρόσθεσε: «Χρειάζεται πρώτα πίστη στις ιδέες της παράταξης, ώστε να δείξουμε και τις διαφορές μας με το άλλο μεγάλο κόμμα».
Τη στήριξη που προσέφερε ο Αρης Σπηλιωτόπουλος στη Ντόρα Μπακογιάννη σχολίασε ο Δημήτρης Αβραμόπουλος με ανακοίνωσή του, σημειώνοντας: «Κάθε στέλεχος της παράταξής μας έχει το δημοκρατικό δικαίωμα της επιλογής και την επόμενη μέρα όλοι ενωμένοι και αλληλέγγυοι, μπροστά στους νέους κοινούς μας αγώνες».
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4546350&ct=1

Μπακογιάννη: Όχι στην περιχαράκωση
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2009
Τελευταία ενημέρωση: 16/11/2009 19:22
Συνεχίζεται η κόντρα κορυφής στη Νέα Δημοκρατία, καθώς η Ντόρα Μπακογιάννη άφησε εκ νέου αιχμές σε βάρος του κ. Αντώνη Σαμαρά, κάνοντας λόγο για κόμμα ανοικτό, δημοκρατικό και δυνατό στη βάση. «Θέλουμε ένα Κόμμα ανοικτό, δημοκρατικό, δυνατό στην βάση του, στην κοινωνία, και όχι ένα κόμμα περιχαρακωμένο και εσωστρεφές... Όχι ένα κόμμα, επιρρεπές στον λαϊκισμό, το οποίο θα αντιμετωπίζει τα σύγχρονα προβλήματα με παλαιοκομματικές συνταγές» σημείωσε.

Μιλώντας σε συγκέντρωση στο Βόλο, έθεσε το ερώτημα αν «στις 29 Νοεμβρίου η Νέα Δημοκρατία θα είναι κόμμα εξουσίας ή διαμαρτυρίας» και προσέθεσε πως η πολιτική της πρόταση για τη νέα φυσιογνωμία του κόμματος «βρίσκει απήχηση σε πολιτικούς της νέας γενιάς οι οποίοι έχουν κατακτήσει την αναγνώριση και την εμπιστοσύνη της κοινωνίας».
Απορρίπτοντας θέσεις που έχει εκφράσει ο κ. Σαμαράς συνέχισε: «Τις μέρες αυτές ακούω διάφορες θεωρίες και διάφορα ψευτοδιλήμματα. Επιτρέψτε μου να πω ότι για ένα κόμμα αξιόπιστο και σοβαρό, οι πολίτες δεν είναι δεδομένοι. Δεν βρίσκονται στη μία ή στην άλλη κομματική στάνη. Δεν είναι λογική κόμματος και μάλιστα ευρωπαϊκού η θεωρία ότι πρέπει να ξαναμαντρώσουμε τους ψηφοφόρους μας. Ο πολίτης μας ψηφίζει, όταν και διότι εγκρίνει την πολιτική μας, την αξιοπιστία μας, όταν πιστεύει στην απόφασή μας να οδηγήσουμε τη χώρα μπροστά».
Αναφερόμενη στα αίτια της εκλογικής συντριβής της ΝΔ, σημείωσε πως «γυρίσαμε την πλάτη μας στη βάση της μεγάλης μας παράταξης ... Εμπιστευθήκαμε όχι τα στελέχη και τον κορμό της παράταξης, αλλά διάφορα golden boys που τότε κοίταξαν το δικό τους συμφέρον και σήμερα κοιτάζουν τη δική τους επιβίωση».
Κάνοντας αναφορά και στις προτάσεις που έχει καταθέσει «για τον ριζικό εκσυγχρονισμό» της ΝΔ τόνισε πως «τους μηχανισμούς δεν τους καταργούμε με εύκολα λόγια, αλλά με συγκεκριμένες προτάσεις που διασφαλίζουν την εσωκομματική δημοκρατία και τη συμμετοχή της βάσης στις αποφάσεις μας».
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4546348&ct=1