"Η δημοκρατία δεν έγινε μόνο για το Νιάρχο αλλά κυρίως για τους πολλούς, κυρίως για τους από κάτω"
35 χρόνια από την κατάρρευση της στρατιωτικής δικτατορίας και την αποκατάσταση της δημοκρατίας (του Θανάση Τσακίρη)
Εν μέσω της συνεχιζόμενης οικονομικής κρίσης του καπιταλισμού γιορτάζεται φέτος η αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Ελλάδα. Είπαν ότι θα γίνει η πιο σεμνή και ταπεινή γιορτή στο Προεδρικό Μέγαρο για να μην προκαλείται το δημόσιο αίσθημα όπως γινόταν τα προηγούμενα χρόνια που η σπατάλη και η επίδειξη ήταν ο κανόνας. Η μοναδική καλή στιγμή αυτής της ανούσιας κατά τα άλλα γιορτής ήταν η περσινή εμφάνιση της Κατίντζα Σάνκο, μετανάστριας 2ης γενιάς από την Σιέρα Λεόνε, στο πλευρό του Αλέξη Τσίπρα, ταυτόχρονα σύμβολο διεκδίκησης της ισότιμης ένταξης στην ελληνική κοινωνία και της μεταβολής της ίδιας της κοινωνίας σε πολυπολιτισμική βάση.
Παραπάνω αναφέρθηκε μία από τις πολλές πτυχές του θέματος που θα συζητήσουμε σήμερα. Αυτό της ύπαρξης ενός ολόκληρου κόσμου που δεν εκπροσωπείται από τους ελληνικούς πολιτικούς κομματικούς μηχανισμούς στο πολιτικό σύστημα της χώρας. Υπάρχουν, όμως, και άλλες πτυχές που πρέπει να φωτίσουμε κάπως, μιας και το χρονικό διάστημα της 35ετίας ωθεί πλέον στο περιθώριο της ιστορικής διαδρομής και πολλά πράγματα τα θεωρούν οι νεώτεροι πολίτες δεδομένα, έχοντας, μάλιστα, φτάσει να τα αμφισβητούν σε τέτοιο βαθμό ώστε να φτάνουμε στο σημείο της μεγάλης αποχής από τις ευρωεκλογές και κάποιοι να στρέφονται και στην άκρα δεξιά αγνοώντας την προϊστορία της και μη βλέποντας το παρόν της.
Κατ’ αρχήν, ας δούμε ποια δημοκρατία αποκαταστάθηκε τη βραδιά εκείνη της 23ης Ιουλίου, όταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής κατέβαινε από το αεροπλάνο στο αεροδρόμιο του Ελληνικού. Η δικτατορία ως καθεστώς είχε καταρρεύσει εν μέσω της πολεμικής σύρραξης που προκλήθηκε από το πραξικόπημα που παρακίνησε η ίδια εναντίον της νόμιμης εκλεγμένης κυβέρνησης της Κύπρου και της εισβολής της Τουρκίας και της κατοχής ενός μεγάλου μέρους του νησιωτικού κράτους. Η σιωπηρή λαϊκή νομιμοποίησή της είχε ήδη καταρρεύσει δυο χρόνια νωρίτερα. Η μεταπολίτευση βρήκε την Ελληνική οικονομία σε κατάσταση στασιμοπληθωρισμού (συνδυασμός στασιμότητας και πληθωρισμού που επιδεινωνόταν και λόγω της συνέχισης της κρίσης του πετρελαίου) και την κοινωνία ανάστατη και αγανακτισμένη λόγω της εντονότατης πολιτικής καταπίεσης και της παραπέρα όξυνσης των υφιστάμενων κοινωνικο- οικονομικών αντιθέσεων και ανισοτήτων. Οι τελευταίες επιδεινώθηκαν στα τέλη της δικτατορίας. Οι μέσοι πραγματικοί μισθοί αυξάνονταν ολοένα και λιγότερο ώσπου το 1974 άρχισε η μείωσή τους. Η πετρελαϊκή κρίση και η συνακόλουθη αύξηση της ανεργίας και του πληθωρισμού αποτέλεσαν το υπόστρωμα για την υπόκωφη και αργότερα φανερή διαμαρτυρία. Σχετικές έρευνες έδειξαν ότι στην κρίση νομιμοποίησης των αυταρχικών καθεστώτων συμβάλλει με σημαντικό τρόπο η αίσθηση των λαϊκών στρωμάτων ότι διακυβεύεται η σχετική και σταθερή οικονομική ευημερία τους. Παράλληλα όμως σημαντική είναι η επίδραση διεθνών
παραγόντων και η δημοκρατική διάχυση. Με λίγα λόγια, δημιουργείται ένα περιρρέον κλίμα δημοκρατίας. Αυτή η διαδικασία δεν είναι ευθύγραμμη ούτε μονόδρομη και, εκτός των άλλων, δύσκολα επαναλαμβάνεται. Ενδεχομένως η διαδικασία να είναι καμπυλόγραμμη, δηλαδή ενώ η σχέση οικονομικής ανάπτυξης και δημοκρατίας είναι θετική, ο βαθμός στον οποίο η τάση για εκδημοκρατισμό είναι αυξητική μειώνεται όσο επιτυγχάνονται υψηλότερα επίπεδα οικονομικής ανάπτυξης («κατώφλι της δημοκρατίας»). Τέλος, υπάρχει και η περίπτωση της «σταδιακής» σχέσης, όπου από το δημοκρατικό «κατώφλι» και πέρα αρχίζει το στάδιο της «απογείωσης» της δημοκρατίας.
Η οικονομική ανάπτυξη θεωρείται σημαντική προϋπόθεση της ύπαρξης και
λειτουργίας ενός δημοκρατικού καθεστώτος. Καθώς οι βασικοί οικονομικοί
δείκτες ανέβαιναν κατά τη δεκαετία του ’60 και η σχετική ευημερία της
πλειοψηφίας του πληθυσμού της χώρας, παρά την έλλειψη οργανωμένου κράτους πρόνοιας, ήταν «εγγυημένη», τα ευρύτερα λαϊκά στρώματα δεν έδειχναν να ανησυχούν κατά τη διάρκεια της δικτατορίας Όμως, πέρα από τις οικονομικές μεταβλητές άλλοι παράγοντες μεσολαβούν στη διαδικασία της δημοκρατικής μετάβασης. Η οικονομική ανάπτυξη προωθεί τον εκδημοκρατισμό μόνο με την έννοια ότι «επιφέρει αλλαγές στην πολιτική κουλτούρα και στην κοινωνική δομή». Έτσι, μπορούμε να συνοψίσουμε τους παράγοντες που μαζί με το επίπεδο οικονομικής ανάπτυξης συντελούν στον εκδημοκρατισμό: «…σχετικά υψηλό επίπεδο κατά κεφαλή εισοδήματος και πλούτου, μακροπρόθεσμη αύξηση του κατά κεφαλή εισοδήματος, υψηλός βαθμός αστικοποίησης, ραγδαία μειούμενος ή σχετικά μικρός αγροτικός πληθυσμός, μεγάλη επαγγελματική ποικιλομορφία, εκτεταμένη εγγραμματοσύνη, σχετικά μεγάλος αριθμός προσώπων που έχουν φοιτήσει σε ΑΕΙ…». Ορισμένες από αυτές τις συνθήκες που περιγράφονται στην παραπάνω θέση είχαν αρχίσει να διαμορφώνονται στην Ελλάδα: μακροπρόθεσμη αύξηση του κατά κεφαλή εισοδήματος (παρότι χαμηλό σε σχέση με τις υπόλοιπες δυτικοευρωπαϊκές χώρες), υψηλός βαθμός αστικοποίησης (λόγω εσωτερικής μετανάστευσης μετά τον εμφύλιο και τη σχετική εκβιομηχάνιση και ανάπτυξη υπηρεσιών), ραγδαία μειούμενος ή σχετικά μικρός αγροτικός πληθυσμός (αποτέλεσμα της εσωτερικής και εξωτερικής μετανάστευσης), μεγάλη επαγγελματική ποικιλομορφία (λόγω της μικρής ανάπτυξης βιομηχανικού προλεταριάτου και μεγάλης έκτασης των ελευθέρων επαγγελμάτων και των υπηρεσιών), εκτεταμένη εγγραμματοσύνη (ήδη από το 19ο αιώνα η Ελλάδα ήταν σε πολύ καλή θέση όσον αφορά τη μέση και ανώτατη εκπαίδευση λόγω των ιδιόμορφων τρόπων κοινωνικής ανάπτυξης), σχετικά μεγάλος αριθμός προσώπων που έχουν φοιτήσει σε ΑΕΙ.
Υπό τις ιαχές του πλήθους και τα συνθήματα «δώστε τη χούντα στο λαό», «παλάτι και πρεσβεία να γίνουνε σχολεία» που έδειχναν τους κύριους υπεύθυνους της διπλής τραγωδίας Ελλάδας και Κύπρου, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής θα αναλάμβανε την 24η Ιουλίου 1974 με την Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας –παρά τον κατ’ ουσίαν δικομματικό χαρακτήρα της- να αποκαταστήσει την αντιπροσωπευτική κοινοβουλευτική δημοκρατία και να οδηγήσει τη χώρα σε ελεύθερες πολυκομματικές εκλογές. Μετά από μια σειρά ενεργειών με τις οποίες εξαναγκάστηκαν οι στρατιωτικοί να επιστρέψουν στους στρατώνες και να πάψουν να επεμβαίνουν στα πολιτικά πράγματα με αυτή την ιδιότητα, η κυβέρνηση αυτή προχώρησε με ταχείς ρυθμούς στην προκύρηξη των εκλογών και στη νομιμοποίηση όλων των πολιτικών κομμάτων. Με πράξη της η κυβέρνηση κατήργησε τον εμφυλιακό νόμο 509 με τον οποίο οδηγήθηκαν στα εκτελεστικά αποσπάσματα και στις εξορίες χιλιάδες μέλη του ηττημένου στον εμφύλιο πόλεμο ΚΚΕ αλλά και συνδικαλιστές που αρνήθηκαν να ενταχθούν στον κρατικό συνδικαλισμό των Μακρή και Θεοδώρου της μετεμφυλιακής περιόδου. Οι εκλογές της 17ης Νοεμβρίου 1974 ανέδειξαν, λόγω συγκεκριμένης συγκυρίας και εκλογικού νόμου, παντοδύναμη τη Νέα Δημοκρατία, το νέο κόμμα της δεξιάς που ίδρυσε ο Κ. Καραμανλής διαλύοντας την προδικτατορική ΕΡΕ, αποσκοπώντας στη δημιουργία ενός μαζικού συντηρητικού κόμματος αρχών. Την ίδια περίοδο το Πανελλήνιο Απελευθερωτικό Κίνημα (ΠΑΚ), δηλαδή η αντιστασιακή αντιδικτατορική οργάνωση που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου, και η κεντροαριστερή αντιστασιακή οργάνωση Δημοκρατική Άμυνα, ίδρυσαν το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα το οποίο αποσκοπούσε στον άμεσο σοσιαλιστικό μετασχηματισμό (σύνθημα «στις 18 σοσιαλισμός») της ελληνικής κοινωνίας με κοινοβουλευτικό τρόπο. Αυτή η ριζοσπαστική αντίληψη περί επικείμενης αλλαγής και σοσιαλιστικού μετασχηματισμού ήταν διάχυτη σε ευρύτερα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας που ασφυκτιούσαν κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά, παρά το γεγονός ότι για λόγους καθαρά συγκυριακούς δεν εκφράστηκε εκλογικά λόγω της θέλησης να εξασφαλιστεί η δημοκρατική μετάβαση με την υπερψήφιση της ΝΔ και της Ένωσης Κέντρου-Νέες Δυνάμεις και τη σχετικά χαμηλή εκλογική υποστήριξη για την αριστερά (ΠΑΣΟΚ, Ενωμένη Αριστερά, ΕΔΕ- Τροτσκιστές). Έτσι η μεταπολίτευση σηματοδότησε την έναρξη μιας νέας πολιτικής περιόδου η οποία χαρακτηρίστηκε τόσο από τη ρήξη με το προδικτατορικό πολιτικό σύστημα όσο και από τη διατήρηση βασικών χαρακτηριστικών του. Το πολιτικό σύστημα της Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας χαρακτηρίστηκε από την κατάργηση της μοναρχίας, την εμπέδωση του κοινοβουλευτισμού και των ελεύθερων πλουραλιστικών εκλογών, τη νομιμοποίηση των κομμάτων της κομμουνιστικής αριστεράς, την αναζωογόνηση των συνδικαλιστικών και άλλων κοινωνικών οργανώσεων και την αθρόα συμμετοχή των πολιτών στα νέα πολιτικά κόμματα που εμφανίστηκαν στο προσκήνιο (ΠΑΣΟΚ) και στα κόμματα της προηγούμενα παράνομης κομμουνιστικής αριστεράς (ΚΚΕ, ΚΚΕ εσωτερικού, εξωκοινοβουλευτικές οργανώσεις). Παράλληλα με την ενίσχυση των ιδεολογικών μηχανισμών του κράτους και την προσπάθεια ενσωμάτωσης των ευρύτερων λαϊκών τάξεων και στρωμάτων στην πολιτική ζωή της χώρας, έλαβε χώρα η ενίσχυση της εκτελεστικής εξουσίας του κράτους και της παρεμβατικής οικονομικής πολιτικής του σε βαθμό τέτοιο ώστε το σύστημα να χαρακτηρισθεί ακόμη και ως «αυταρχικός κρατισμός».
Συνεπώς, οι βασικοί παράγοντες διαμόρφωσης της μεταπολιτευτικής κομματικής δημοκρατίας μπορούν να εντοπιστούν τόσο στη μορφική της διάσταση όσο και στους μηχανισμούς της, στην σχέση του συστήματος με την κοινωνία και τους δικούς της θεσμούς εκπροσώπησης πέραν των κομμάτων που και αυτοί διαμορφώθηκαν από τις κομματικές ελίτ ιδιαίτερα αυτές που έλεγχαν το δρομολόγιο της μετάβασης στη δημοκρατική ανασυγκρότηση της χώρας.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
· Αλεξάκης Μ. (2001) Η ελληνική δεξιά: Δομή και ιδεολογία της Νέας Δημοκρατίας. Αθήνα: Αντ.Σάκκουλας
· Cutright P. and Wiley J.A. (1969) “Modernization and Political Representation: 1927-1966”, Studies in Comparative International Development, Vol.5, No. 2, σελ. 23-41.
· Dahl R. (1989) Democracy and its critics, New Haven: Yale University Press
· Diamond L. (1992) “Economic Development and Democracy Reconsidered”, in Marks G. and Diamond L. (eds), Reexamining Democracy: Essays in Honour of Seymour Martin Lipset, Thousand Oaks, CA and London: Sage
· Landman T. (1999) “Economic Development and Democracy: The View from Latin America, Political Studies, Vol.14, No.1, σελ. 100-109.
· Lipset S. (1959) “Some Social Requisites for Democracy: Economic Development and Political Legitimacy”, The American Political Science Review, No.53 σελ. 69-105
· Maravall J.M. (1997) Regimes, Politics, and Markets: Democratization and Economic Change in Southern and Eastern Europe. Oxford, UK: Oxford University Press.
· Roskin M, Cord L., Medeiros J. and Jones W. (2008) Εισαγωγή στην πολιτική επιστήμη. Θεσσαλονίκη: Επίκεντρο.
· Rueschemeyer D., Stephens E., and Stephens J. (1992) Capitalist Development and Democracy, Cambridge, Mass.: Polity Press.
· Πουλαντζάς Ν. (1984) Κράτος, εξουσία, σοσιαλισμός. Αθήνα: Θεμέλιο.
· Σπουρδαλάκης Μ. (επιμ.) (1998) ΠΑΣΟΚ: Κόμμα-Κράτος-Κοινωνία. Αθήνα: Πατάκης
· Τσουκαλάς (1975) Εξάρτηση και αναπαραγωγή. Ο κοινωνικός ρόλος των εκπαιδευτικών μηχανισμών στην Ελλάδα (1830-1922), Αθήνα: Θεμέλιο
Μετανάστης
Καζαντζίδης Στέλιος
Μουσική/Στίχοι: Θεοδωράκης Μίκης/Χριστοδούλου Δημήτρης
Εισαγωγή:
G - Am - D - G
G - C - Am - Bm
G - Am - B - Em
Καράβι ποιος σε κέντησε, ποιος σού 'βαψε τα ξάρτια
για να με πάρεις μακριά και να δακρύσουνε πικρά
και να δακρύσουνε πικρά της μάνας μου τα μάτια
Φεύγω γιατί με πίκρανε η φτώχεια και ο πόνος
είχε πνιγεί η ελπίδα μου είχε σβηστεί ο ήλιος μου
κι είχε χαθεί
κι είχε χαθεί ο δρόμος
Εισαγωγή
Με δέρναν όλοι οι καιροί, μου πάγωναν τα μάτια
μου κάναν πέτρα το ψωμί, μου κάναν βούρκο το νερό
μου κάναν βούρκο το νερό και την καρδιά κομμάτια
Φεύγω γιατί με πίκρανε...
Εισαγωγή
Δεν μού 'χαν μείνει ν' αγαπώ δυο χέρια ν' αγκαλιάζω
μόνο τα χείλη με καημό και μια φωνή με πυρετό
και μια φωνή με πυρετό τον πόνο να φωνάζω
Φεύγω γιατί με πίκρανε...
ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ
http://tsakiris.snn.gr
http://tsakthan.blogspot.com
http://tsakthan.wordpress.com
http://antiracistes.wordpress.com
http://homoecologicus.wordpress.com
http://leftypedia.wordpress.com
http://greekunions.wordpress.com
http://femininmasculin.wordpress.com
http://ilioupoli.wordpress.com
ΤΑ ΝΕΑ
Στη Βουλή μεταφέρεται ο «εμφύλιος» στον ΣΥΡΙΖΑ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Παρασκευή 24 Ιουλίου 2009
ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ εξαπλώνεται η κόντρα ανάμεσα στην Ανανεωτική Πτέρυγα του ΣΥΝ και στις διάφορες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ.
Αφορμή στάθηκε η συζήτηση, χθες στη Βουλή, για την κύρωση της σύμβασης δωρεάς μεταξύ του ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος» και του Ελληνικού Δημοσίου για τη σύσταση Λυρικής Σκηνής καθώς και Εθνικής Βιβλιοθήκης. Η εσωκομματική κόντρα εκδηλώθηκε όταν η μεν ειδική εισηγήτρια του κόμματος Άννα Φιλίνη τάχθηκε υπέρ της κύρωσης στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή την προηγούμενη εβδομάδα, ενώ χθες τη θέση της πήρε ο συνάδελφός της Γρηγόρης Ψαριανός ο οποίος καταψήφισε τη ρύθμιση. Η διαφορά των δύο πλευρών εγείρει ζητήματα για την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ μολονότι η ηγεσία του επιχείρησε να αμβλύνει τις εντυπώσεις. Η Άννα Φιλίνη, σε γραπτή της δήλωση, επέμεινε στην άποψή της και συνηγόρησε για τη δημιουργία της Λυρικής Σκηνής και της Εθνικής Βιβλιοθήκης στο Φαληρικό Δέλτα, σημειώνοντας- μεταξύ άλλων- ότι «πρόκειται για ένα σημαντικό έργο για τον Πολιτισμό μας». Κι ενώ αυτή ήταν η επίσημη θέση του ΣΥΡΙΖΑ, χθες ο Γρηγόρης Ψαριανός έσπευσε να την ανασκευάσει χαρακτηρίζοντας την επίμαχη σύμβαση αποσπασματική, πως έγινε «με αδιαφανείς διαδικασίες» και πως «έρχεται για να την επικυρώσουμε ως εξωφυλαρούχες»!
Πάντως στο παρασκήνιο προηγήθηκε ειδική συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας για το συγκεκριμένο ζήτημα όπου οι Αλ. Αλαβάνος, Γ. Δραγασάκης, Π. Λαφαζάνης, Γ. Μπανιάς, Θ. Δρίτσας, Γ. Ψαριανός και Σ. Ανδρεοπούλου τοποθετήθηκαν κατά της σύμβασης με το σκεπτικό ότι «ανοίγεται ο δρόμος για την πλήρη τσιμεντοποίηση του χώρου».
Από την άλλη πλευρά, οι Φώτης Κουβέλης, Θανάσης Λεβέντης καθώς και η εισηγήτρια της σύμβασης Άννα Φιλίνη υπεραμύνθηκαν της σύμβασης- παρά τα «ορισμένα αρνητικά της» όπως είπαν.
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4528175&ct=1
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
http://www.enet.gr/?i=news.el.politikh&id=66458
Ηλεκτρονική Έκδοση
enet.gr, 19:21 Πέμπτη 23 Ιουλίου 2009
Μήνυμα του Γ. Παπανδρέου για τα 35 χρόνια από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας
«Iστορικό καθήκον μας να ξαναγίνει η Ελλάδα δυνατή»
Αποτίοντας φόρο τιμής σε όσους αγωνίστηκαν για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, στο μήνυμά του για τη γιορτή της Δημοκρατίας, αναφέρθηκε στη γενικευμένη κρίση που βιώνει η χώρα και επανέλαβε τη θέση του ΠΑΣΟΚ για αλλαγή κυβέρνησης, προκειμένου «να ξαναγίνει η Ελλάδα δυνατή, με ισχυρούς θεσμούς, με ανάπτυξη, πρόοδο, ευημερία και κοινωνική συνοχή». Πέρασαν τριανταπέντε χρόνια από την κατάρρευση της χούντας των συνταγματαρχών, υπό το βάρος της προδοσίας της Κύπρου και της αντίστασης του Ελληνικού λαού, με κορυφαία στιγμή την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Η χώρα, στα χρόνια που ακολούθησαν, είχε μια σταθερή δημοκρατική πορεία με την διαμόρφωση ισχυρών δημοκρατικών θεσμών. Η Ελλάδα απέκτησε κύρος, λόγο στα Βαλκάνια, την ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου και τη διεθνή σκηνή, ενώ με τις θυσίες του λαού πρωταγωνίστησε στην διαδικασία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης", τονίζει στο μήνυμά του ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ.
Σήμερα όμως, η χώρα βιώνει την μεγαλύτερη μετά τη Μεταπολίτευση κρίση. Κρίση οικονομική, πολιτική, ηθική και πολιτιστική. Κρίση θεσμών, κρίση αξιών. Μια κρίση που στον πυρήνα της έχει την έλλειψη εμπιστοσύνης των πολιτών απέναντι στους θεσμούς, στη δικαιοσύνη, στο πολιτικό σύστημα και την πολιτική. Μια κρίση που επιτείνεται από την διεθνή οικονομική κρίση και δημιουργεί ένα γενικευμένο αίσθημα ανασφάλειας στους πολίτες. Μια κρίση που είναι τελικώς αποτέλεσμα των συντηρητικών πολιτικών, τις οποίες ακολούθησε και ακολουθεί η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, απαξιώνοντας θεσμούς, πρόσωπα και προοπτικές", επισήμανε ο Γιώργος Παπανδρέου. Τιμούμε σήμερα όλους εκείνους που αγωνίστηκαν, αντιστάθηκαν, βασανίστηκαν, φυλακίστηκαν και έδωσαν τη ζωή τους για την Ελευθερία, την Δημοκρατία και έθεσαν τον πρώτο λίθο για την σύγχρονη δημοκρατική Ελλάδα. Σήμερα όμως, η χώρα βιώνει την μεγαλύτερη μετά τη Μεταπολίτευση κρίση. Κρίση οικονομική, πολιτική, ηθική και πολιτιστική. Κρίση θεσμών, κρίση αξιών. Μια κρίση που στον πυρήνα της έχει την έλλειψη εμπιστοσύνης των πολιτών απέναντι στους θεσμούς, στη δικαιοσύνη, στο πολιτικό σύστημα και την πολιτική. Μια κρίση που επιτείνεται από την διεθνή οικονομική κρίση και δημιουργεί ένα γενικευμένο αίσθημα ανασφάλειας στους πολίτες. Μια κρίση που είναι τελικώς αποτέλεσμα των συντηρητικών πολιτικών, τις οποίες ακολούθησε και ακολουθεί η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, απαξιώνοντας θεσμούς, πρόσωπα και προοπτικές", επισήμανε ο Γιώργος Παπανδρέου.
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ τόνισε ότι "οι πολίτες ζητούν σήμερα αλλαγή πορείας. Προοπτική και ελπίδα για την χώρα. Ζητούν μια υπεύθυνη ηγεσία. Μια νέα κυβέρνηση, η οποία με αίσθημα ευθύνης, αξιοπρέπειας, σοβαρότητας και Εθνικό σχέδιο θα δώσει ελπίδα, προοπτική στους πολίτες και θα οδηγήσει την χώρα στην έξοδο από την κρίση". Ανέφερε δε, πως "είναι χρέος όλων των δημοκρατικών δυνάμεων, των υγιών παραγωγικών και δημιουργικών δυνάμεων και της νέας γενιάς του τόπου, να αγωνιστούμε για να ανατρέψουμε συντηρητικές αντιλήψεις, νοοτροπίες και συμπεριφορές, που κρατούν την Ελληνική κοινωνία σε ομηρεία, να αγωνιστούμε για να διευρύνουμε τα δημοκρατικά και κοινωνικά δικαιώματα, να εμβαθύνουμε τους δημοκρατικούς θεσμούς, να διαμορφώσουμε νέους θεσμούς εποπτείας, ελέγχου και λογοδοσίας, νέους θεσμούς ρύθμισης της αγοράς υπέρ του δημοσίου συμφέροντος".
ΤΟ ΒΗΜΑ
Τριγμοί στην ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ
Το νομοσχέδιο, η αλλαγή θέσης και οι διαφωνίες της Ανανεωτικής Πτέρυγας
ΓΡΗΓ. ΤΖΙΟΒΑΡΑΣ | Αθήνα - Παρασκευή 24 Ιουλίου 2009
Ενα ακόμη επεισόδιο προστέθηκε στην εσωκομματική κρίση που σοβεί στον Συνασπισμό και στον ΣΥΡΙΖΑ με την απόφαση της πλειοψηφίας της κοινοβουλευτικής του ομάδας να αλλάξει θέση για το νομοσχέδιο που κυρώνει τη σύμβαση του ελληνικού Δημοσίου με το Ιδρυμα Νιάρχου για την κατασκευή στον χώρο του πρώην Ιπποδρόμου στον Φαληρικό Ορμο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και της Εθνικής Βιβλιοθήκης.
Ειδική αγορήτρια του ΣΥΡΙΖΑ επί του νομοσχεδίου είχε οριστεί η βουλευτής κυρία Αννα Φιλίνη, η οποία, κατά τη συζήτηση που προηγήθηκε στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής είχε ταχθεί υπέρ της κύρωσης της σύμβασης. Ωστόσο έπειτα από παρεμβάσεις και πιέσεις τοπικών παραγόντων της περιοχής γύρω από την οποία θα οικοδομηθούν η Λυρική Σκηνή και η Βιβλιοθήκη, στην ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ που συνεδρίασε τις προηγούμενες ημέρες τέθηκε ζήτημα αλλαγής της στάσης του κόμματος και αντικατάστασης της κυρίας Φιλίνη, όπως και έγινε έπειτα από ψηφοφορία που κρίθηκε με ψήφους 7-3.
Στην πλειοψηφία βρέθηκαν οι κκ. Αλ. Αλαβάνος, Ι. Δραγασάκης , Π. Λαφαζάνης, Ι. Μπανιάς , Θ. Δρίτσας, Γρ. Ψαριανός και η κυρία Σοφία Ανδριοπούλου . Μειοψήφησαν, πλην της κυρίας Φιλίνη, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος κ. Φ. Κουβέλης και ο κ. Αθ. Λεβέντης (που ανήκουν και οι τρεις στην «Ανανεωτική Πτέρυγα» του ΣΥΝ).
Νέος ειδικός αγορητής ανέλαβε ο κ. Ψαριανός, ο οποίος χθες στο θερινό τμήμα της Βουλής εισηγήθηκε την καταψήφιση της σύμβασης με το επιχείρημα ότι «προφανώς έγινε με αδιαφανείς διαδικασίες, πίσω από κλειστές πόρτες και έρχεται εδώ απλώς για να την επικυρώσουμε ως εξωφυλαρούχες».
Αντιθέτως η κυρία Φιλίνη έλαβε τον λόγο υπερασπιζόμενη τη θέση της υπέρ του έργου, δηλώνοντας ότι «θα μείνει εκεί για τις μέλλουσες γενιές στην ιδιοκτησία του ελληνικού Δημοσίου». Και σε αντίθεση με τον συνάδελφό της που είχε νωρίτερα αναφερθεί σε «χρήματα από offshore εταιρείες που μπορεί να κάνουν ξέπλυμα» , εκείνη κατέληξε λέγοντας ότι «χρειάζεται εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας και στην αλήθεια της επιστήμης και της τέχνης».
Αναφανδόν υπέρ της επικύρωσης της σύμβασης τάχθηκαν οι βουλευτές της ΝΔ και του ΛΑΟΣ, ενώ την καταψήφισε το ΚΚΕ. Το ΠαΣοΚ, διά του εκπροσώπου του κ. Χ. Παπουτσή και του εισηγητή κ. Η. Μπεριάτου, είπε «ναι επί της αρχής» του νομοσχεδίου, αλλά καταψήφισε το μόνο ουσιαστικό άρθρο του, δηλαδή την ίδια τη σύμβαση, με το αιτιολογικό ότι οι όροι της δεν είναι επωφελείς για το Δημόσιο.
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=32&artId=279963&dt=24/07/2009
Χαμηλούς τόνους κρατάει η Κουμουνδούρου
ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΜΠΙΤΣΙΚΑ | Παρασκευή 24 Ιουλίου 2009
Χαμηλούς τόνους επέλεξε να κρατήσει η Κουμουνδούρου στο ζήτημα που προέκυψε με τη διαφοροποίηση της βουλευτού του ΣΥΡΙΖΑ και στελέχους της «Ανανεωτικής Πτέρυγας» του ΣΥΝ κυρίας Αννας Φιλίνη στο Κοινοβούλιο.
Στελέχη του ΣΥΝ χαρακτήριζαν το ζήτημα με την κατασκευή της Λυρικής Εθνικής Σκηνής ως ήσσονος πολιτικής σημασίας, σε αντιπαραβολή με την εμπλοκή που είχε δημιουργηθεί, πριν από έναν χρόνο, τον Ιούνιο του 2008, όταν τέσσερις βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ( Μιχάλης Παπαγιαννάκης , Ν.Τσούκαλης, Γρ. Ψαριανός και Αννα Φιλίνη) απείχαν της ψηφοφορίας στη Βουλή για το θέμα της Ευρωσυνθήκης. «Ηταν μεγάλο πολιτικό θέμα η διαφοροποίηση στην ψηφοφορία για τη Συνθήκη της Λισαβόνας, γιατί αφορούσε την πολιτική φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ.Εκτοτεείχε διευκρινιστεί ότι υπάρχει χώρος για διαφωνίες και διαφορετικές αποχρώσεις σε δευτερεύοντα θέματα, όπως η περίπτωση σήμερα με την κατασκευή της Λυρικής Σκηνής» υπογράμμιζε χθες κορυφαίο στέλεχος της Κουμουνδούρου.
Πάντως η κυρία Φιλίνη μετά τη συνεδρίαση στη Βουλή εξέδωσε ανακοίνωση όπου εξήγησε τη στάση της. «Εγώ δεν θα μπορούσα βεβαίως για λόγους συνείδησης να εισηγηθώ κάτι που δεν πιστεύω, έχοντας διαφορετική αντίληψη για τη βαρύτητα του πολιτισμού ως προς την πόλη, τη χωροταξία και το περιβάλλον. Παρ΄ όλα αυτά θεώρησα ότι όφειλα να εκφράσω την άποψή μου ως υπεύθυνης βουλευτού,αλλά και ως αρχιτέκτονος και καλλιτέχνη και μέλους του Τμήματος Πολιτισμού του ΣΥΝ» τόνισε.
Αντιπαράθεση στελεχών της πλειοψηφίας με τα στελέχη της «Ανανεωτικής Πτέρυγας» υπήρξε για άλλο θέμα χθες, κατά τη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας. Εγκάλεσαν την Πτέρυγα γιατί δεν προέβη σε διάψευση για δημοσιεύματα που μιλούσαν για αποχώρηση από τον ΣΥΡΙΖΑ βουλευτών-στελεχών της. «Αυτά είναι ζητήματα που πρέπει να κλείσουν και σύντομα θα ληφθούν πρωτοβουλίες ως αίτημα και του κόσμου του ΣΥΝ» έλεγαν χαρακτηριστικά στελέχη της πλειοψηφίας.
Οπως τόνισε στο «Βήμα» το μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΝ και ιδρυτικό στέλεχος του «Αριστερού Ρεύματος» κ. Στ. Λεουτσάκος , «για μας αποτελεί στρατηγική επιλογή ο ΣΥΡΙΖΑ και είμαστε αποφασισμένοι να εργαστούμε για να αποκτήσει νέα πνοή, με πολιτικές και κοινωνικές παρεμβάσεις. Για να μη μαραθεί μέσα σε προσωπικές ηγετικές φιλοδοξίες και ανταγωνισμούς συνιστωσών και ιδεολογημάτων».
Επιπλέον, το Κοκκινοπράσινο Δίκτυο με ανακοίνωσή του άσκησε κριτική ουσιαστικά στη θέση που εξέπεμψαν η ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ και η δήλωση του κ. Αλ. Αλαβάνου για τα ελληνοτουρκικά περί «παγώματος» των ενταξιακών διαδικασιών της Τουρκίας στην ΕΕ.
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=32&artId=279964&dt=24/07/2009
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_23/07/2009_289918
Αρνήθηκε το βουλευτικό αυτοκίνητο ο Μ. Τρεμόπουλος
Ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων αρνήθηκε να πάρει το αυτοκίνητο που παρέχει η Βουλή για βουλευτές και ευρωβουλευτές.
Για λόγους κυρίως συμβολισμού, με σκοπό να δείξει ότι η χώρα μας πρέπει να δώσει μεγάλη έμφαση στην προώθηση των δημόσιων μέσων μεταφοράς και του σιδηροδρόμου, ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων Μ. Τρεμόπουλος δεν θα πάρει το αυτοκίνητο που διαθέτει η Bουλή για τους Βουλευτές και Ευρωβουλευτές.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι επιδιώκουν αναδιοργάνωση των συγκοινωνιών και των μεταφορών ώστε τα δημόσια μέσα μεταφοράς, ιδιαίτερα τα μέσα σταθερής τροχιάς, στις πόλεις, ο σιδηρόδρομος και περιβαλλοντικά αναβαθμισμένα λεωφορεία να αναλάβουν τον ρόλο που τους ανήκει.
Στις πόλεις πάνω από το 70% των μετακινήσεων γίνεται με ΙΧ ενώ θα έπρεπε οι μετακινήσεις με δημόσια μέσα μεταφοράς να αντιστοιχούν τουλάχιστον στο 70%. Επίσης, η Ελλάδα είναι η τελευταία χώρα από άποψη σιδηροδρομικού δικτύου και εξυπηρέτησης των μετακινήσεων και μεταφορών από το τρένο (σε χειρότερη θέση στην ΕΕ είναι μόνο η Μάλτα που δεν έχει σιδηρόδρομο).
Όπως δήλωσε ο Μιχάλης Τρεμόπουλος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων, «Δεν θεωρούμε ότι είναι απαραίτητο η βουλή να παρέχει στους βουλευτές και ευρωβουλευτές ΙΧ. Το Ευρωκοινοβούλιο παρέχει μόνο τη δυνατότητα στους ευρωβουλευτές να χρησιμοποιούν αυτοκίνητα του ευρωκοινοβουλίου με οδηγό και δυνατότητα από κοινού χρήσης αλλά και να δανείζονται ποδήλατα για τις μετακινήσεις τους στην πόλη. Πρότεινα, λοιπόν, στον πρόεδρο της Βουλής να εξετάσει το ενδεχόμενο να παρέχεται στους βουλευτές αλλά και στους συνεργάτες των βουλευτών η δυνατότητα να χρησιμοποιούν ποδήλατα και ηλεκτρικά μηχανάκια που μπορεί να παρέχει η Βουλή. Το όφελος θα είναι σημαντικό από άποψη συμβολισμού τουλάχιστον» .
Ο Μιχάλης Τρεμόπουλος κάλεσε σε συμμετοχή των ελληνικών πόλεων στις πρωτοβουλίες χιλιάδων πόλεων στο πλαίσιο της εβδομάδας κινητικότητας, τον Σεπτέμβριο, ως πρώτο βήμα για αλλαγές στον τρόπο μετακίνησης. «Στο πλαίσιο των πολιτικών πρωτοβουλιών των Οικολόγων Πράσινων αλλά και των δικών μου στο Ευρωκοινοβούλιο θα στηρίξουμε την προσπάθεια μεταφοράς ευρωπαϊκών αλλά και εθνικών πόρων προς τα δημόσια μέσα μεταφοράς και τον σιδηρόδρομο αλλά και τη δημιουργία εκτεταμένων δικτύων ποδηλατοδρόμων. Συμμετέχω ήδη στην ομάδα των Ευρωβουλευτών για την προώθηση του ποδηλάτου που δημιουργήθηκε στο Ευρωκοινοβούλιο και έχουμε ως Οικολόγοι Πράσινοι στηρίξει και θα συνεχίσουμε να στηρίξουμε πρωτοβουλίες των φίλων του ποδηλάτου, των πεζών και του σιδηροδρόμου, δήμων και κινημάτων πολιτών για αλλαγές στον τρόπο μετακίνησης μας» .
www.kathimerini.grμε πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Quiz του ΕΘΝΟΥΣ
Ποίος είπε;
«Οι εκλογές πρέπει να γίνουν διότι είναι μια κυβέρνηση που σωρεύει προβλήματα. Στις δημοκρατίες δεν υπάρχει άλλος τρόπος να απομακρυνθεί μια πολιτική».
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Κινηματογραφική Λέσχη Ηλιούπολης-ΤΕΤΑΡΤΗ 7/14/2022 Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ (ΝΤΟΜΑΝΓΚΤΣΙΝ ΓΕΟΤΖΑ)
Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ (ΝΤΟΜΑΝΓΚΤΣΙΝ ΓΕΟΤΖΑ) του Χονγκ Σανγκ-σου (ΝΟΤΙΑ ΚΟΡ...
-
Η ΜακΝτοναλντοποίηση της Κοινωνίας του Θανάση Τσακίρη Μακντοναλντοποίηση είναι η διαδικασία με βάση την οποία οι αρχές των εστιατορίων...
-
Ο Αμερικανός κοινωνιολόγος Άλφρεντ Σουτς ξεκινά με βάση το έργο του Βέμπερ για τους «ιδεότυπους» και το επεκτείνει αναθεωρώντας ορ...
No comments:
Post a Comment