Πριν από 16 μήνες στο ΠΑΣΟΚ! Τι μου θυμίζει, τι μου θυμίζει;;;

Από το μπλογκ "Άλλος ήλιος πάει να βγει" του Γιάννη Παπαϊωάννου http://papaioannou.wordpress.com/ σας μεταφέρω μια επιστολή που έδειχνε τα προβλήματα του ΠΑΣΟΚ τότε που οι δημοσκοπήσεις το έδειχναν μόλις μια ανάσα πάνω από τον ΣΥΡΙΖΑ. Αξίζει να τη διαβάσουμε:

http://papaioannou.wordpress.com/2008/03/24/%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%AD%CE%BC%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B7-%E2%80%93%CE%B1%CF%80%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%83%CF%85%CE%BD%CF%84%CF%81%CF%8C%CF%86%CE%BF%CF%85-%CE%B2%CE%B1/

Παρέμβαση –απάντηση του συντρόφου Βασίλη Ραούλη!
Δημοσιεύθηκε από Γιάννης Παπαϊωάννου στο Μαρτίου 24, 2008

Ο σύντροφος Βασίλης είναι Γραμματέας της ΝΟΕΣ Λάρισας και η παρουσία του εδώ με τιμά ιδιαίτερα.
Γράφει λοιπόν:
“Λάρισα 23 Μαρτίου 2008
Σύντροφέ μου, Γιάννη
Επέτρεψέ μου να γράψω μερικά πράγματα, με αφορμή το άρθρο σου αλλά και γενικότερα με, την κατά την ταπεινή μου γνώμη, υπερβατική λογική σου τελευταία.
Και λέω υπερβατική γιατί παρόλο που μονότονα αναλύεις τα γεγονότα σκοπεύοντας μόνο σε μια πλευρά, υπάρχει και η άλλη ανάγνωση των γεγονότων.
Ας πάμε καταρχήν σε γεγονότα :
Δημοσκοπήσεις :
Πρώτη δημοσκόπηση της χρονιάς
ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΑΛΥΣΙΣ : 8/1 ΝΔ: 27,6 – ΠΑΣΟΚ: 26,3
Στη συνέχεια :
ΝΔ ΠΑΣΟΚ ΣΥΡΙΖΑ ΚΚΕ
Kappa (τέλη Φεβρ.) 29,1 23,2 18,4 7,5
MRB (17 Φεβρ.) 29,1 25,8 10,6 7,4
Public Issue (12 Φεβρ.) 38,5 35,0 11,5 7,5
GPO (4 Φεβρ.) 30,7 26,8 8,0 8,5
Πίνακας 2: Public Issue, Τάσεις (%)
ΝΔ ΠΑΣΟΚ
Δεκ. 2007 41,0 38,0
Ιανουάριος 2008 39,5 37,0
Φεβρουάριος 2008 38,5 35,0
Θα βγάλεις πιστεύω χρήσιμα συμπεράσματα και θα διαπιστώσεις ότι αλλιώς εξελίσσονται τα πράγματα τουλάχιστον δημοσκοπικά.
Ξεχνάς επίσης το κρίσιμο στοιχείο της πολιτικής συγκυρίας με την κορύφωση της ηθικής και πολιτικής αποδόμησης της ΝΔ εξαιτίας του σκανδάλου Ζαχόπουλου.
Την ίδια στιγμή που ο κόσμος περιμένει μια συντονισμένη αντεπίθεση από το ΠΑΣΟΚ οι στρατηγοί περί άλλων τυρβάζουν.
Όταν για παράδειγμα αναδεικνύεται σε μείζον θέμα για κάποιους , μίζερους, ο ορισμός των ΝΟΕΣ και της ΚΟΕΣ.
Το απίστευτο ότι ακόμη και σήμερα διαβάζω για αποκλεισμούς!!
Σοβαρά μιλάμε. Το ζητούμενο για την κοινωνία είναι ο ορισμός ή μη κάποιων «στελεχών» ή το γεγονός ότι αντίθετα με αυτό που η κοινωνία απαιτεί ξαναδημιουργείται κλίμα εσωστρέφειας και εξαγωγή απύθμενης βλακείας προς τα έξω;
Να θυμίσω απλά ότι με την πρώτη συνεδρίαση της ΚΟΕΣ υπάρχει συγκεκριμένος ρόλος για τον Β Βενιζέλο στο πλαίσιο της ομάδας που θα ασχοληθεί με την θεσμική κρίση, την κρίση του πολιτικού συστήματος και την διατύπωση προτάσεων να υπερβούμε αυτήν την κρίση.
«Στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ φεύγουν και προσχωρούν στο ρεύμα που ακόμα δεν υπάρχει» γράφεις και προφανώς αναφέρεσαι στον Μάκη Κοψίδη.(10/1)
Ο ίδιος πάντως λέει σε συνέντευξή του λίγες μέρες αργότερα:
«Ο ρόλος του ΚΚΕ ήταν και είναι αναντικατάστατος» 17/01/08
Και η απάντηση του ΣΥΝ :
«“Ευχαριστούμε το Μ. Κοψίδη για την προσφορά του στο κόμμα μας, στο σύντομο χρονικό διάστημα που στάθμευσε στον ΣΥΝ στο συνεχές ταξίδι του από κόμμα σε κόμμα, ως αποσπασμένου από την υπηρεσία του και του ευχόμαστε καλή και μακρόχρονη διαμονή στο «ρεύμα Βενιζέλου»
Την ίδια λοιπόν ώρα που η κοινωνία , οι ψηφοφόροι μας , ο κόσμος παρακολουθεί την εξέλιξη της υπόθεσης Ζαχόπουλου και το ΠΑΣΟΚ ξεκινά τον προσυνεδριακό του διάλογο, ξεκινά η συζήτηση για το αν θα συγκροτηθεί ή όχι το «ρεύμα»
Λάθος χρόνος ; Μπορεί.
Για ποιο λόγο ; Αγνωστο.
Νέος κύκλος εσωστρέφειας που σηματοδοτεί την αρνητική καταγραφή του ΠΑΣΟΚ , όχι για το γιατί έγινε ή γιατί δεν έγινε αλλά γιατί καταγράφεται η εικόνα ενός ΠΑΣΟΚ που δεν είναι ικανό να αντιμετωπίσει την πολιτική προτεραιότητα στη χώρα αλλά αυτομαστιγώνεται για μια ιστορία χωρίς ουσία…
Είναι η εποχή, σύντροφέ μου, που τα στελέχη μας ένθεν και ένθεν ξαναθυμούνται τα προ της 11ης Νοεμβρίου γεγονότα και ταυτόχρονα όλως τυχαίως όπως και σε εκείνη την περίοδο, ξαναθυμούνται κάποιοι τις διαγραφές. Όλως τυχαίως…
Η κοινωνία πραγματικά παγώνει όχι γιατί ο Β. Βενιζέλος κάνει τη δήλωση που κάνει μετά τη συνάντηση του με τον Γ. Παπανδρέου αλλά γιατί νοιώθει προδομένη από τη συνεχιζόμενη διαμάχη στο εσωτερικό μας, γιατί το ΠΑΣΟΚ εμφανίζεται ως υποψήφιο κόμμα προς διάσπαση και κάτω από αυτές τις συνθήκες δεν μπορεί να είναι αξιόλογη απάντηση στην Κυβερνητική πολιτική, δεν μπορεί να απλώσει δίχτυ προστασίας στον κόσμο του, δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την πολιτική επίθεση του κατεστημένου στη χώρα με τη λογική του «όλοι ίδιοι είμαστε»
Να σου θυμίσω κάποια από τα ρεπορτάζ των εφημερίδων την περίοδο αυτή, όπου κυριαρχούν δείπνα , δηλώσεις, και διαψεύσεις βουλευτών για την αποχώρησή τους από το ΠΑΣΟΚ :
«Ο μεγαλύτερος αριθμός βουλευτών -σύμφωνα με πληροφορίες 22- έδωσε το παρών στο δείπνο της Τετάρτης. Την επομένη συμμετείχαν 18 βουλευτές καθώς κάποιοι είχαν ήδη αποχωρήσει για τους νομούς όπου εκλέγονται. Και στις δύο συναντήσεις, όμως, το κλίμα δεν ήταν καθόλου καλό για τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ. Οι καλεσμένοι δεν μασούσαν τα λόγια τους. Η εκτίμηση που κυριάρχησε ήταν πως «ο Παπανδρέου διαχειρίζεται τη φθορά και την ήττα». «Για να αποφύγει την αμφισβήτηση διολισθαίνει στον αυταρχισμό», διαπίστωσε βουλευτής από νομό της Πελοποννήσου. «Μιλάει για την ενότητα. Ενότητα για τι; Για να διαφυλάξουμε την… επόμενη νίκη του Καραμανλή;» αναρωτήθηκε συνάδελφός του από τη Βόρεια Ελλάδα. «Είναι ψυχρός εκτελεστής της ενότητας του ΠΑΣΟΚ!» προσέθεσε στέλεχος που βρίσκεται στο σκληρό πυρήνα των υποστηρικτών του κ. Ευ. Βενιζέλου.Σε ό,τι αφορά στις επόμενες κινήσεις αυτές βγήκαν μέσα από ατάκες με… χιούμορ! «Βαγγέλη, αν ξέρεις κανέναν από τους πανεπιστημιακούς», είπε με περιπαικτική διάθεση βουλευτής, «να του προτείνεις να καλέσει τον… Γιώργο»! Σε ό,τι αφορά στην ίδρυση του ομίλου, πάντως, οι πληροφορίες αναφέρουν ότι «η ιδέα είναι να γίνει μετά τη γιορτή των… ερωτευμένων, στις 14 Φεβρουαρίου», ώστε να έχει προηγηθεί η ομιλία του κ. Κ. Σημίτη σε εκδήλωση του ΟΠΕΚ, που είναι προγραμματισμένη για εκείνη τη μέρα. Στο στόχαστρο βρέθηκε και ο κ. Ν. Κοτζιάς. «Αναλαμβάνει το “ΙΣΤΑΜΕ- Ανδρέας Παπανδρέου” ο μεγαλύτερος υβριστής του Ανδρέα», σημείωσε βουλευτής που ήταν πολύ κοντά στον ιδρυτή του Κινήματος. Επί της ουσίας όλοι ανανέωσαν το ραντεβού τους για την ομιλία που θα κάνει ο κ. Ευ. Βενιζέλος στην Παλιά Βουλή στις 7 Φεβρουαρίου για την παρουσίαση του βιβλίου του με τίτλο «Προς μια μετά αντιπροσωπευτική Δημοκρατία».
Υπάρχει και μια ενδιαφέρουσα ανάλυση στα «ΝΕΑ» εκείνη την περίοδο :
Τα στοιχεία

http://www.tanea.gr//Article.aspx?d=20080209&nid=7421988&sn=&spid=876
http://www.tanea.gr//Article.aspx?d=20080209&nid=7421946&sn=&spid=876
Και από εδώ μπορείς να βγάλεις συμπεράσματα.
Η προσυνεδριακή διαδικασία δεν έχει μόνο αυτά τα χαρακτηριστικά που καταγράφεις.
Υπάρχει και συμμετοχή και μάλιστα πολύ καλή σε πολλές περιπτώσεις αλλά και ανοιχτός διάλογος για θέματα που καίνε.
Το μήνυμα της βάσης είναι «ενότητα» και προσπάθεια για υπέρβαση της κρίσης. Να βγούμε στην κοινωνία.
Η οργάνωση όμως είναι αδύναμη, οι σύντροφοι φοβισμένοι, χωρίς πολιτική ενημέρωση , χωρίς πολιτικά εφόδια . Είναι το τίμημα της απαράδεκτης συμπεριφοράς απέναντί τους όσων διαχειρίστηκαν την «κομματική εξουσία» το προηγούμενο διάστημα.
Υπάρχουν στρατηγοί χωρίς στρατό, κάστρα που χτίζονται για να καλοπερνούν οι «κομματικοί άρχοντες» και μια απίστευτη πολιτική μετριότητα στον αέρα..
Ιδιοκτήτες , διαχειριστές μηχανισμών που αποκρούουν την πολιτική διαδικασία για να τους διατηρήσουν. Οικογένειες και φαντάσματα από το παρελθόν που η ίδια η κοινωνία τους απέβαλλε. Είναι όλοι εδώ ξανά , άσχετα με το τι ψήφισαν το Νοέμβριο, για να διατηρήσουν την σχέση με την κομματική εξουσία γιατί μόνο αυτό μπορούν να έχουν.
Στόχος να διασωθούν και πάλι πολιτικές μετριότητες, υπάλληλοι πολιτικών γραφείων, εκφραστές της πολιτικής μιζέριας, υπηρέτες των πελατειακών σχέσεων.
Απλά δεν κατανοήσανε ότι ανήκουν οριστικά στο παρελθόν. Ότι η διαχείριση αυτού του τύπου των εσωκομματικών συσχετισμών αποτελεί ανάχωμα για το αύριο , το τέλος της εσωστρέφειας, την αλλαγή των κοινωνικών συσχετισμών.
Στο δια ταύτα :
Η εκλογική ήττα του ΠΑΣΟΚ δεν ήταν ευκαιριακή και τακτική, αλλά τακτική και στρατηγική. Μοιραίοι και άβουλοι, διαποτισμένοι από την ηδονή της εξουσίας παρακολουθούσαμε μια σειρά από αρνητικά φαινόμενα, όπως ήταν:
§ Η μετατόπιση του ιδεολογικού και πολιτικού άξονα δεξιότερα.
§ Η αποκοπή του ΠΑΣΟΚ από τα κοινωνικά στρώματα που το έφεραν στην εξουσία.
§ Η απουσία συγκροτημένης στρατηγικής.
§ Η ενσωμάτωσή του στο σύστημα.
§ Η αδυναμία παραγωγής ιδεολογίας και πολιτικής.
§ Η μετατόπιση του κέντρου βάρους της πολιτικής από τις ιδέες στα πρόσωπα.
§ Η ιδιοτελής διαχείριση της εξουσίας και τα φαινόμενα πολιτικής διαφθοράς.
§ Η κρατικίστικη πολιτική αντίληψη.
§ Η οργανωτική αποδιάρθρωση.
Το ΠΑΣΟΚ δεν θα έχει πολιτικό υπόβαθρο, αξιακό σύστημα, οργανωτική άρθρωση, εσωτερική λειτουργία, ορίζοντα και προοπτική, αν δεν απαντήσει πειστικά σε όλα τα παραπάνω.
Η πορεία αυτή δεν ήταν τυχαία. Σχεδιάστηκε στα πολιτικά παρασκήνια με στόχο τη χειραγώγηση του ΠΑΣΟΚ.
Όσοι διαφωνούσαν και εναντιώθηκαν σ’ αυτά τα σχέδια σπιλώθηκαν, λοιδωρήθηκαν, υπονομεύτηκαν, εξοντώθηκαν πολιτικά ή περιθωριοποιήθηκαν αυτόβουλα για να περισώσουν την αξιοπρέπειά τους. Έτσι φτάσαμε στην επονείδιστη ήττα, οι συνέπειες της οποίας μπορεί να είναι δραματικές. Όσο όμως η ήττα εγκυμονεί θανάσιμους κινδύνους, άλλο τόσο μπορεί να αποτελέσει αφετηρία ιδεολογικής και πολιτικής ανασυγκρότησης, κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις.
Το γεγονός ότι είμαστε σήμερα στην αντιπολίτευση δεν πρέπει να το δούμε σαν κατάρα, αλλά ως ευκαιρία. Ευκαιρία για ανασυγκρότηση, ευκαιρία να θέσουμε τα κατάλληλα ερωτήματα στην κοινωνία, ευκαιρία να οργανώσουμε την ανθρωπογεωγραφία του Κινήματος.
Ταυτόχρονα, πρέπει να επισημανθεί ότι επιτέλους πρέπει να ωριμάσουμε πολιτικά. Οι αντιπαραθέσεις σ’ ένα πολυσυλλεκτικό κόμμα είναι και θεμιτές και αναγκαίες, όταν συντελούνται σε επίπεδο ιδεών και πολιτικών προτάσεων. Όταν στηρίζονται σε προσωπικές συσπειρώσεις και αντισυσπειρώσεις, απειλούν τη συνοχή και την ενότητα του κόμματος. Η ενότητα αποτελεί όρο επιβίωσης. Δεν μπορεί όμως να στηρίζεται σε συμφωνίες κορυφής, αλλά να απορρέει από τη δημιουργική σύνθεση των ιδεολογικών και πολιτικών αντιλήψεων και προτάσεων από τη βάση του Κινήματος.
Το παλιό ΠΑΣΟΚ τέλειωσε, το παλιό ΠΑΣΟΚ το απέρριψε ο κόσμος και η κοινωνία. Όμως, με υλικά κατεδάφισης δεν χτίζεται το καινούριο, δεν ανανεώνεται η πολιτική.
Η νίκη στις εκλογές θα έρθει , όταν όσοι συμμετέχουμε σ’ αυτή την προσπάθεια πείσουμε τον κόσμο με την ίδια τη στάση ζωής μας πρώτα απέναντι στα καθημερινά προβλήματα της κοινωνίας ότι είμαστε μέλη μιας αξιόπιστης , φιλολαϊκής και προοδευτικής παράταξης και πιστεύουμε αυτά που προσπαθούμε να πετύχουμε ακόμα και με τα λάθη τους με τις ασάφειές τους , πολλές φορές με την ουτοπία στη σύλληψή τους. Οι βαρύγδουπες διακηρύξεις και οι ξεκάθαρες θέσεις από μόνες τους δεν αρκούν. Ο κόσμος περιμένει από τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ , αλλά και από αυτούς που δηλώνουν μέλη του, νέα δείγματα γραφής απέναντι στην κοινωνία , όπως αυτά εκδηλώνονται στη δουλειά τους, στη γειτονιά τους , στους φίλους τους, σε κάθε κοινωνική τους παρουσία και είναι έτοιμος να ξαναδώσει την εμπιστοσύνη του.
Γι’ αυτό αποκτά ιδιαίτερη σημασία η περίοδος αμέσως μετά το συνέδριο μας για την πορεία του κινήματος. Δεν θα παίξουν το ρόλο τους μόνο οι ξεκάθαρες πολιτικές θέσεις στα θέματα Παιδείας , υγείας, απασχόλησης, Δημόσιας διοίκησης, ανεργίας και ανάπτυξης της υπαίθρου, που πρέπει να γίνουν κτήμα των πολιτών, καθώς και οι καταστατικές αλλαγές, που αφορούν τη δομή και τη λειτουργία του κινήματός μας.
Όσοι πραγματικά ενδιαφέρονται για την κυβερνώσα αριστερή παράταξη στη χώρα μας οφείλουν να αποβάλουν οι ίδιοι την πελατειακή νοοτροπία και να αναδείξουν στις ενδοκομματικές εκλογές που θα ακολουθήσουν τους ανθρώπους εκείνους που πιστεύουν ότι θα εκφράσουν αυθεντικά τις αγωνίες , τους πόθους και τα οράματά τους.
Πρέπει όλοι σήμερα να καταλάβουμε ότι η αναθεώρηση των λαθεμένων επιλογών, αποτελεί αντρίκεια πολιτική στάση και αναγνωρίζεται από την κοινωνία θετικά. Να πούμε τέλος σε πολλά φθαρμένα πολιτικά πρόσωπα που θολώνουν τη νέα προσπάθεια του ΠΑΣΟΚ, να πούμε όχι στην επιλογή απολίτικων συμβούλων της ηγεσίας, να σταματήσουμε τις λαθεμένες επιλογές προσώπων στα ψηφοδέλτια, να δώσουμε την ώθηση συμμετοχής σε σημαντικά τμήματα της κοινωνίας όπως οι πνευματικοί άνθρωποι και η νεολαία. Να πούμε Ναι σε ανθρώπους που στη ζωή τους έμαθαν να κολλούν ένσημα και όχι γραμματόσημα (σε προεκλογικούς φακέλους βουλευτών).
Πρέπει όλοι να στρατευτούμε ξανά στην υπόθεση της αναγέννησης του ΠΑΣΟΚ ως σοσιαλιστικού κόμματος που ονειρεύεται μια μεγάλη αριστερά. Με πλαισίωση των οργανώσεων από ανιδιοτελή στελέχη, με ιδεολογική και κομματική ανασυγκρότηση, μπορεί να φέρουμε ξανά το χαμόγελο στα χείλη μας και την ελπιδοφόρα προοπτική στην παράταξη και στον τόπο. Για να μπορέσει να διεκδικήσει ξανά τον ηγεμονικό, ιδεολογικό και πολιτικό του ρόλο, για να καταστεί ξανά η παράταξη των ανοιχτών και ελπιδοφόρων οριζόντων.
Σε ευχαριστώ για την υπομονή σου να διαβάσεις τα παραπάνω.”
Βασίλης Ραούλης.