Σεκάνς
Σκέψεις για σκηνές από ταινία «Προσεχώς»
11 Σεπτεμβρίου 2007
Η Κινηματογραφική Λέσχη Ηλιούπολης παρουσιάζει την ταινία
Ουγκέτσου Μονογκατάρι
του Κέντζι Μιζογκούτσι (Ιαπωνία, 1953, Α/Μ 94΄)
Τρίτη, 11 Σεπτεμβρίου στις 8.30 και 10.30 μμ
Δημοτικός Κινηματογράφος Ηλιούπολης Μελίνα Μερκούρη
Λ. Ειρήνης 50 Ηλιούπολη (λεωφ. 237 για Άνω Ηλιούπολη από Ακαδημίας)
Την ταινία υπογράφει ένας από τους μεγαλύτερους σκηνοθέτες του παγκόσμιου κινηματογράφου και είναι μία από τις σημαντικότερες όλων των εποχών. Το στοιχείο - κλειδί της ταινίας είναι η ανάμειξη του πραγματικού και του υπερφυσικού, με σκοπό την εξερεύνηση θεμάτων, όπως ο έρωτας, η τιμή, η υπευθυνότητα και η οικογένεια.
Κατά τη διάρκεια των εμφυλίων πολέμων του 16ου αιώνα, ένας κεραμοποιός προσπαθεί απελπισμένα να συνεχίσει να ασκεί το επάγγελμά του σε ένα διασπασμένο από τον πόλεμο χωριό του. Συναντά μια φανταστική πριγκίπισσα και «παρασύρεται» σε μια χώρα αισθησιακών απολαύσεων. Ταυτόχρονα, ο γείτονάς του, που ονειρεύεται στιγμές στρατιωτικής δόξας, καταφέρνει και γίνεται στρατηγός για τα απατηλά του ανδραγαθήματα. Όταν τελικά ξαναπροσγειωθούν στα επίγεια, διαπιστώνουν πως όλα άλλαξαν προς το χειρότερο, κυρίως για τις γυναίκες.
Μονογκατάρι είναι ένα παραδοσιακό λογοτεχνικό είδος της Ιαπωνίας, ένα εκτεταμένο μυθικό αφήγημα που συγκρίνεται με το έπος. Κυρίως είναι μέρος της προφορικής παράδοσης και πάντοτε αφορά μια μυθοπλασία ακόμη και όταν πρόκειται για την εκ νέου αφήγηση ενός ιστορικού γεγονότος. Το είδος αυτό ήταν διαδεδομένο από τον 9ο ως τον 15ο αιώνα μ.Χ. παρ’ όλο που ακόμη και ως τα μέσα του 19ου αιώνα συναντώνται παρόμοια έργα. Ακόμη και σήμερα μυθιστορήματα, βιντεοπαιχνίδια και ταινίες χρησιμοποιούν τη λέξη μονογκατάρι στους τίτλους τους για να δώσουν μια αίσθηση ρομαντισμού ή μια επική διάσταση.
Το παραδοσιακό μονογκατάρι υποδιαιρείται σε διάφορα υποείδη: Γιούτα-μονογκατάρι (ιστορίες παρμένες από την ποίηση), τσουκούρι-μονογκατάρι (αριστοκρατικά αυλικά ρομάντζα), ρεκισσί-μονογκατάρι (ιστορικά μυθιστορήματα), γκάνκι-μονογκατάρι (στρατιωτικά έπη) και σετσουά (ατομικές συλλογές). [i]
Η σημερινή ταινία βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Ακινάρι Γιουίντα (ψευδώνυμο του Σεντζίρο Γιουίντα) που ήταν ένας από τους σημαντικότερους Ιάπωνες συγγραφείς και ποιητές του ύστερου 18ου αιώνα. Η φήμη του διογκώθηκε με τους μύθους του για το υπερφυσικό.
Υιοθετήθηκε ως παιδί από μια οικογένεια λαδο-χαρτεμπόρων και ανατράφηκε με πολύ ευγενικούς τρόπους. Στα παδικά του χρόνια έπαθε ευλογιά με αποτέλεσμα να υποστεί μερική παράλυση των άνω άκρων και αργότερα τύφλωση σε μεγάλη ηλικία.
Όταν η επιχείρηση του πατριού του την οποία διαχειριζόταν αυτός μετά το θάνατό του κάηκε, ασχολήθηκε πιο ενεργά με την συγγραφική δραστηριότητα γράφοντας ουκίγιο-ζόσσι, δηλαδή «μύθους του αιωρούμενου κόσμου» που ήταν τότε πολύ διαδεδομένοι.
Το 1776 έγραψε το βιβλίο στο οποίο στηρίχθηκε η ταινία. Πρόκειται για ιστορίες φαντασμάτων που δεν συνηθίζονταν τότε στη λογοτεχνία. Το κείμενο ήταν ουσιαστικά μεγάλες λεζάντες της εικονογράφησης του βιβλίου. [ii]
Η κριτική αντιμετώπισε με ενθουσιασμό την ταινία. «Το Ουγκέτσου Μονογκατάρι είναι μια πολύ καλά επεξεργασμένη και πολύ γαλήνια φτιαγμένη ταινία που είναι αλληγορία πάνω στον έρωτα, την απληστία και την προδοσία. Με την τέλεια συγχώνευση του ποιητικού ρεαλισμού και του σουρεαλιστικού μυστικισμού (ο σκηνοθέτης) δημιουργεί μια σύνθετη ατμόσφαιρα που είναι παραδόξως όμορφη και λιτή, λυτρωτική και τραγική, και που συμβολίζει την συνύπαρξη του φυσικού και του υπερφυσικού κόσμου –μια αντανάκλαση της δυαδικότητας της ανθρώπινης ψυχής» Acquarello, Strictly Film School.
Σας περιμένουμε.
Θανάσης Τσακίρης
http://www.klh.gr
http://tsakiris.snn.gr
http://tsakthan.blogspot.com
http://tsakthan.wordpress.com
[i] Frederic, L. (2002) “Monogatari.” Japan Encyclopedia. Cambridge, MA: Harvard University Press.
[ii] Ueda A. (1974) Ugetsu Monogatari: Tales of Moonlight and Rain a Complete English Version of the Eighteenth-Century Japanese Collection of Tales of the Supernatural. Vancouver, B.C.: University of British Columbia Press.
Κατά τη διάρκεια των εμφυλίων πολέμων του 16ου αιώνα, ένας κεραμοποιός προσπαθεί απελπισμένα να συνεχίσει να ασκεί το επάγγελμά του σε ένα διασπασμένο από τον πόλεμο χωριό του. Συναντά μια φανταστική πριγκίπισσα και «παρασύρεται» σε μια χώρα αισθησιακών απολαύσεων. Ταυτόχρονα, ο γείτονάς του, που ονειρεύεται στιγμές στρατιωτικής δόξας, καταφέρνει και γίνεται στρατηγός για τα απατηλά του ανδραγαθήματα. Όταν τελικά ξαναπροσγειωθούν στα επίγεια, διαπιστώνουν πως όλα άλλαξαν προς το χειρότερο, κυρίως για τις γυναίκες.
Μονογκατάρι είναι ένα παραδοσιακό λογοτεχνικό είδος της Ιαπωνίας, ένα εκτεταμένο μυθικό αφήγημα που συγκρίνεται με το έπος. Κυρίως είναι μέρος της προφορικής παράδοσης και πάντοτε αφορά μια μυθοπλασία ακόμη και όταν πρόκειται για την εκ νέου αφήγηση ενός ιστορικού γεγονότος. Το είδος αυτό ήταν διαδεδομένο από τον 9ο ως τον 15ο αιώνα μ.Χ. παρ’ όλο που ακόμη και ως τα μέσα του 19ου αιώνα συναντώνται παρόμοια έργα. Ακόμη και σήμερα μυθιστορήματα, βιντεοπαιχνίδια και ταινίες χρησιμοποιούν τη λέξη μονογκατάρι στους τίτλους τους για να δώσουν μια αίσθηση ρομαντισμού ή μια επική διάσταση.
Το παραδοσιακό μονογκατάρι υποδιαιρείται σε διάφορα υποείδη: Γιούτα-μονογκατάρι (ιστορίες παρμένες από την ποίηση), τσουκούρι-μονογκατάρι (αριστοκρατικά αυλικά ρομάντζα), ρεκισσί-μονογκατάρι (ιστορικά μυθιστορήματα), γκάνκι-μονογκατάρι (στρατιωτικά έπη) και σετσουά (ατομικές συλλογές). [i]
Η σημερινή ταινία βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Ακινάρι Γιουίντα (ψευδώνυμο του Σεντζίρο Γιουίντα) που ήταν ένας από τους σημαντικότερους Ιάπωνες συγγραφείς και ποιητές του ύστερου 18ου αιώνα. Η φήμη του διογκώθηκε με τους μύθους του για το υπερφυσικό.
Υιοθετήθηκε ως παιδί από μια οικογένεια λαδο-χαρτεμπόρων και ανατράφηκε με πολύ ευγενικούς τρόπους. Στα παδικά του χρόνια έπαθε ευλογιά με αποτέλεσμα να υποστεί μερική παράλυση των άνω άκρων και αργότερα τύφλωση σε μεγάλη ηλικία.
Όταν η επιχείρηση του πατριού του την οποία διαχειριζόταν αυτός μετά το θάνατό του κάηκε, ασχολήθηκε πιο ενεργά με την συγγραφική δραστηριότητα γράφοντας ουκίγιο-ζόσσι, δηλαδή «μύθους του αιωρούμενου κόσμου» που ήταν τότε πολύ διαδεδομένοι.
Το 1776 έγραψε το βιβλίο στο οποίο στηρίχθηκε η ταινία. Πρόκειται για ιστορίες φαντασμάτων που δεν συνηθίζονταν τότε στη λογοτεχνία. Το κείμενο ήταν ουσιαστικά μεγάλες λεζάντες της εικονογράφησης του βιβλίου. [ii]
Η κριτική αντιμετώπισε με ενθουσιασμό την ταινία. «Το Ουγκέτσου Μονογκατάρι είναι μια πολύ καλά επεξεργασμένη και πολύ γαλήνια φτιαγμένη ταινία που είναι αλληγορία πάνω στον έρωτα, την απληστία και την προδοσία. Με την τέλεια συγχώνευση του ποιητικού ρεαλισμού και του σουρεαλιστικού μυστικισμού (ο σκηνοθέτης) δημιουργεί μια σύνθετη ατμόσφαιρα που είναι παραδόξως όμορφη και λιτή, λυτρωτική και τραγική, και που συμβολίζει την συνύπαρξη του φυσικού και του υπερφυσικού κόσμου –μια αντανάκλαση της δυαδικότητας της ανθρώπινης ψυχής» Acquarello, Strictly Film School.
Σας περιμένουμε.
Θανάσης Τσακίρης
http://www.klh.gr
http://tsakiris.snn.gr
http://tsakthan.blogspot.com
http://tsakthan.wordpress.com
[i] Frederic, L. (2002) “Monogatari.” Japan Encyclopedia. Cambridge, MA: Harvard University Press.
[ii] Ueda A. (1974) Ugetsu Monogatari: Tales of Moonlight and Rain a Complete English Version of the Eighteenth-Century Japanese Collection of Tales of the Supernatural. Vancouver, B.C.: University of British Columbia Press.
1 comment:
εαν τα καταφερω ισως να ερθω...
Post a Comment