" ΟΙ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟΙ" ΣΠΑΡΑΓΜΑΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ΑΝΤΙΔΟΤΟ ΣΤΗ ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ ΤΟΥ ΕΞΗΝΤΑ

Το 1963 οι επιθέσεις με βιτριόλι στην Ελλάδα ήταν έξαρση.  Η κοινωνία ήταν σε αναβρασμό. Το πολιτικό σύστημα κατέρρεε . Ο Γρήγορης Λαμπράκης δολοφονήθηκε κι ο Κωσταντίνος Καραμανλής παραιτηθείτε από την Πολιτική τσατισμένος με το Παλάτι. Ο κόσμος δεν μπορεί να ανασάνει. Οι εργάτες και οι φοιτητές είναι στο δρόμους. Είναι όμως κι αυτοί που βρίσκονται στο σκοτάδι γιατί πήραν τη ζωή τους λάθος, οι Καταραμένοι.

Θ.Τ.

ΟΙ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟΙ
ΣΠΑΡΑΓΜΑΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ΑΝΤΙΔΟΤΟ ΣΤΗ ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ ΤΟΥ ΕΞΗΝΤΑ


ΚΑΤΣΑΠΗΣ ΚΩΣΤΑΣ

Εκδότης ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΚΤΩ
Χρονολογία Έκδοσης Δεκέμβριος 2019
Αριθμός σελίδων 244



Μια πλημμυρίδα νοσταλγίας για το εξήντα έχει κατακλύσει το διαδίκτυο, ιδίως στα χρόνια που ακολούθησαν το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης. Δεν είναι ωστόσο η πρώτη φορά που το εξήντα έχει αναδειχθεί σε προνομιακό "λούνα παρκ" της συλλογικής μας μνήμης. Ήδη από τα τέλη του εβδομήντα, τα σίξτις έχουν υποδειχθεί ως μια "χρυσή εποχή", στη διάρκεια της οποίας η άνθηση του πολιτισμού βάδισε παράλληλα με την ανάδυση μυθικών συλλογικοτήτων και πολιτικών διεκδικήσεων. Όπως συμβαίνει συνήθως, αυτή η ανάγνωση του παρελθόντος βιώνεται ως μια "Άνοιξη" που σχεδόν ήταν μοιραίο να καταστεί "Χαμένη". Απέναντι στην επιλεκτική ανάγνωση του παρελθόντος, η παρούσα μελέτη ανοίγει ένα παράθυρο στην κοινωνική οδύνη, η οποία στη διάρκεια του εξήντα υπήρξε ο κανόνας για διευρυμένα στρώματα του πληθυσμού, ιδίως στις ζόρικες συνοικίες της φτώχειας και της ανέχειας. Με σημείο εκκίνησης τα μονόστηλα του Τύπου και τα αστυνομικά δελτία από έξι αθηναϊκές συνοικίες και προάστια, παρελαύνουν στις σελίδες του βιβλίου αυτόχειρες, παιδεραστές, κομπιναδόροι, μοιχοί και λοιποί "Καταραμένοι", σε μια στιγμή πραγματικά ιστορική, οπότε και κορυφώνεται ο Ανένδοτος την επαύριο της δολοφονίας Λαμπράκη. Υπό την έννοια αυτή, το βιβλίο επιχειρεί να συνομιλήσει με τα λογοτεχνικά εγχειρήματα των Μεγάλων Δασκάλων των Λέξεων (Βασιλικός, Βαλτινός, Κοροβίνης, Χαριτόπουλος), στις συμβολές των οποίων και εντοπίζει μεγαλύτερο απόθεμα "αλήθειας" για το εξήντα από ό, τι στις ακαδημαϊκές προσεγγίσεις που μέχρι σήμερα έχουν πραγματοποιηθεί για την αναμφίβολα γοητευτική ετούτη δεκαετία. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)




Προλογικό σημείωμα του Βασίλη Βασιλικού
Προϊδέαση
- Εισαγωγή
Το εξήντα ως "τόπος" νοσταλγίας
- "Το τελευταίο βράδυ μου"
αυτοκτονίες, αυτόχειρες
- "Για μια χούφτα δολάρια"
μικροκλοπές και φτωχοδιάβολοι
- "Εσύ 'σαι η αιτία που υποφέρω"
πάθος το ανεξέλεγκτο
- "Γεια σου, τσολιά μου!"
παιδεραστές και λοιποί "ανώμαλοι τύποι"
- "Θα κάνω ντου, βρε πονηρή"
μοιχεία, σεπαρέ, "παράνομοι έρωτες"
- "Δεν κλαίω που φεύγεις"
τα πάθη της πολιτικής μετάβασης
- Επίλογος
Οι τρεις ταφές του Μελκιάδες Εστράδα
Βιβλιογραφία




Το βιτριόλι     
 
Στίχοι:  Βασίλης Τσιτσάνης
Μουσική:  Βασίλης Τσιτσάνης. Βασίλης Τσιτσάνης & Μαρίκα Νίνου & Νίκος Βούλγαρης

Κινδυνος θάνατος για πάρτε το χαμπάρι,
καινούρια μέτρα οι γυναίκες έχουν πάρει
κι όποιος στον έρωτα σωστά δεν περπατήσει,
ένα μπουκάλι βιτριόλι θ’αντικρίσει,
κι όποιος στον έρωτα σωστά δεν περπατήσει,
ένα μπουκάλι βιτριόλι θ’αντικρίσει.

Το εξευτέλησαν το αντρικό το φύλο,
το πως τρωγώμαστε σαν γάτα με τον σκύλο,
το θηλυκό σε μια στιγμή στην παραζάλη,
μας αμολάει το βιτριόλι στο κεφάλι,
το θηλυκό σε μια στιγμή στην παραζάλη,
μας αμολάει το βιτριόλι στο κεφάλι.

Είναι να χάνεις το μυαλό σου εδώ και πέρα,
μας έχουν πάρει οι πανούργες τον αέρα,
γι’ αυτό την τσάντα όταν βλέπεις ανοιγμένη,
βγάλε συμπέρασμα, ζημιά σε περιμένει,
γι’ αυτό την τσάντα όταν βλέπεις ανοιγμένη,
βγάλε συμπέρασμα, ζημιά σε περιμένει.




https://www.youtube.com/watch?v=3hIF1gpksi4