Ο χορός της κοιλιάς (του Θανάση Τσακίρη)

• Το πιο αρχαίο είδος χορου είναι ο χορός της κοιλιάς.

• Είναι μια ποικιλία λαϊκών  χορών που απαντάται στην Ασία, στην Αίγυπτο, στη Μέση Ανατολή, στην Ινδία κι αλλού. 

• Στοιχεία του χορού είναι μια πολύπλοκη σειρά κινήσεων του κορμιού, περιστροφών των γοφών, κυματισμών και συντονισμού των γοφών, του στήθους, των χεριών και των ποδιών.

• Τις περισσότερες φορές χορεύονται από γυναίκες κι ενίοτε από άνδρες.

• Επειδή είναι χορός που πέρασε από γενεά σε γενεά δεν μπορεί οριστεί με ακρίβεια η χρονολογία γέννησης του χορού αυτού.

• Το πιο πιθανό είναι να γιορταζόταν η θεά της γονιμότητας σε προϊστορικές κοινωνίες.

• Κι έτσι οι γυναίκες σε ένδειξη πίστης και ευγνωμοσύνης χόρευαν το χορό της κοιλιάς.

• το σίγουρο είναι ότι το 5.000 προ χριστού στην Αρχαία Αίγυπτο υπήρχαν χορεύτριες του είδος βάσει των ενδείξεων από τα ευρήματα σε ανασκαφές τάφων που είχαν σχετικές ζωτικές εικόνες.

• Αργότερα στη Μέση Ανατολή οι γυναίκες χόρευαν για να ευλογήσουν με τον χορό τη νύφη και το γαμπρό και να φέρουν καλοτυχία στο γάμο τους. 

• Επίσης, χόρευαν σε ναούς για να τιμήσουν την αναπαραγωγή και τη γονιμότητα. 

• Μια άλλη εκδοχή είναι ότι οι γυναίκες χόρευαν με σκοπό να σαγηνεύουν τον επίδοξο γαμπρό ώστε να τις διαλέξει και να τις ζητήσει σε γάμο. 

• Στην Αφρική αναφέρεται ότι οι γυναίκες χόρευαν στις αγορές για να παίρνουν χρήματα με τα οποία έφτιαχναν την προίκα τους.

• Μάλιστα για ασφάλεια έραβαν τα νομίσματα πάνω στα ρούχα τους.

• Ιστορικοί αναφέρουν επίσης ότι ο «χορός της κοιλιάς» βοηθούσε τις γυναίκες να έχουν ένα λιγότερο επώδυνο τοκετό και ήταν απαγορευμένος για τους άνδρες να τον δουν.

• Στην Αίγυπτο ο χορός ονομαζόταν «Raqs Sharqi» και αρχικά διδασκόταν σε κορίτσια μικρής ηλικίας για να δυναμώσουν τους κοιλιακούς τους, ως προετοιμασία για τη γέννηση παιδιών. 

• Η αρχική ονομασία ήταν «χορός του στομαχιού»

• Στις δυτικές κοινωνίες ο όρος «μπέλι ντάνσινγκ» εμφανίζεται για πρώτη φορά στη Παγκόσμια Εκθεση του Σικάγο το 1893.

• Ο διευθυντής εκδηλώσεων της Έκθεσης Σαούλ Μπλου έγραψε στο πρόγραμμα ότι θα γίνονταν επιδείξεις «ντανς ντε βεντρ» 

• Ήδη στην Βικτοριανή Βρετανία του 19ου αιώνα  γίνονταν επιδείξεις «οριεντάλ χορών» στο πλαίσια της γνωριμίας των αποικιοκρατών με την κουλτούρας της Ανατολής και των Οθωμανικών.

• Σε κάποιους έκαναν μεγάλη εντύπωση οικινήσεις αλλά άλλοι σκανδαλίστηκαν, θεωρώντας τις κοπέλες προκλητικές και χυδαίες. 

• Επίσης, οι δυτικοί είχαν μια εικόνα για την ανατολή στο μυαλό τους, ότι είναι ο τόπος του πάθους και της ηθικής ασάφειας. 

• Αυτή η διαστρεβλωμένη εικόνα της ανατολής έγινε αντικείμενο πολλών δημοφιλών βιβλίων και επιβλήθηκε ακόμη περισσότερο από ταινίες του Χόλιγουντ. 

• Χάρη στο φεμινιστικό κίνημα των δεκαετιών του 1970 και του 1980, όλο και περισσότερες γυναίκες έχουν ανακαλύψει ότι αυτή η μορφή χορού ενδυναμώνει τους μύες και βοηθά στο χτίσιμο ενός καλλίγραμμου κορμιού και όλο και περισσότερες γυναίκες τον αντιμετωπίζουν σήμερα ως μορφή άσκησης και γιατί όχι ακόμη και αισθησιακής πρόκλησης.... 

Πηγές:

Robert Arp (2013) 1001 Ideas That Changed the Way We Think

   Cassell Illustrated, http://www.1001beforeyoudie.com/uk_1001_ideas.html
και το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/o-choros-tis-kilias-prin-apo-6-000-chronia-itan-thriskeftikos-ke-voithouse-tis-ginekes-na-gennoun-anodina-apagorevotan-stous-andres-na-tis-vlepoun/

και Το μονοπάτι
25-1-2017 ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΧΟΡΟ ΤΗΣ ΚΟΙΛΙΑΣ http://ilioupolisonline.gr/component/muscol/T/27-to-monopati/63-to-monopati-2016-2017/279-25-1-2017-afieroma-ston-xoro-tis-koilias.html?Itemid=901

ΕΠΙΣΗΣ

Said, Edward W., 1935-2003. Οριενταλισμός : Η πιο προκλητική σύγχρονη πολιτισμική μελέτη: Μια έντονη πολεμική της αντιμετώπισης που παραδοσιακά επιφυλάσσει η Δύση στην Ανατολή.

μετάφραση: Φώτης Τερζάκης

Εκδ. Νεφέλη, 1996

Συλλογικό έργο. Οριενταλισμός στα όρια [e-book] , Abdulrahman Al Salimi, Σία Αναγνωστοπούλου, Hassan Badawi, Yaser I. A. Ellethy, Ελένη Γκαρά, Δημήτρης Καιρίδης, Φωκίων Κοτζαγεώργης, Γιώργος Μαυρομμάτης, Ηρακλής Μήλλας, Meric Ozgunes, Δημήτρης Σταματόπουλος, Φωτεινή Τσιμπιρίδου, Stefan Weidner, Αγγελική Ζιάκα · επιμέλεια Φωτεινή Τσιμπιρίδου, Δημήτρης Σταματόπουλος. - Αθήνα : Κριτική, 2016. . 

Τύπος: PDF

ISBN 978-960-586-124-7 [Κυκλοφορεί]

Γουργουρής, Στάθης. Ο "Οριενταλισμός" του Έντουαρντ Σαΐντ: μια κριτική πράξη με ορίζοντα το μέλλον, Αθήνα : Ινστιτούτο Νίκος Πουλαντζάς, 2003. 

Ημέρες στο Οριέντε’’

Γιάννης Α. Φίλης

Το μυθιστόρημα, βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα, καταγράφει μια ιστορία έρωτα, πολέμου και κρατικής βίας. Ένας ακαδημαϊκός, απογοητευμένος από την εμπορευματοποίηση της σύγχρονης παιδείας, παραιτείται από τη θέση του και ταξιδεύει στα νησιά Γκαλαπάγκος, όπου συναντάει τη Χιλιανή βιολόγο Σελέστε. Μαζί καταλήγουν στο Οριέντε όπου αναμειγνύονται στον αγώνα των ιθαγενών κατά των εταιρειών πετρελαίου που καταστρέφουν το τροπικό δάσος της Αμαζονίας. Μέσα από την κινηματογραφική οπτική και ματιές στη σύγχρονη Ιστορία της Ελλάδας και του Οριέντε, ο αναγνώστης βυθίζεται στο δράμα του ανθρώπου και της φύσης, στις λαμπρές και τραγικές όψεις του.

«Μου λένε ότι δεν είμαι πρακτικός άνθρωπος, ότι δεν παίρνω τη ζωή μου στα σοβαρά, γι’ αυτό λέω ιστορίες. Πόσες φορές η ζωή μου δεν είναι ένα τέλμα από μνήμη, επιθυμίες, ενοχές; Λέω ιστορίες ακριβώς επειδή είμαι πρακτικός άνθρωπος. Πώς αλλιώς να συμβιβάσω τις αντιφάσεις μου; Λίγη παραπάνω ιδεολογία, λίγη παραπάνω πραγματικότητα και βυθίζομαι στα φαράγγια και στις στενωπούς του λόγου.»