Kaboom: Για μια κριτική της νεοφιλελεύθερης ανθρωπολογίας

Την Πέμπτη 30 Ιανουαρίου στις 19:00, το Κaboom θα βρίσκεται στο Λεξικοπωλείο (Στασίνου 13, Παγκράτι) συνεχίζοντας τον κύκλο εκδηλώσεων με αφορμή την έκδοση του έκτου μας τεύχους.
Η εκδήλωση θα περιστραφεί γύρω από τη θεματική του νέου μας τεύχους, δηλαδή τη νεοφιλελεύθερη ανθρωπολογία. Από τη μία θα επιχειρηθεί να αναδειχθούν οι τρόποι με τους οποίους υποκειμενοποιούνται τα άτομα στο νεοφιλελεύθερο πλαίσιο (βιβλία αυτοβοήθειας, dating apps, νεοφιλελεύθερες κοινότητες) και από την άλλη θα διερευνηθούν τρόποι διευθέτησης της καθημερινής ζωής που αντιπαρατίθενται στον ηγεμονικό νεοφιλελεύθερο (πιάτσα, λαϊκές θεραπευτικές πρακτικές, αλληλοβοήθεια). Αυτοί οι τρόποι προσιδιάζουν στο δικό μας πολιτικό πρόταγμα, αποτελούν τη δική μας ανθρωπολογία.
Σας περιμένουμε να συζητήσουμε και να ανταλλάξουμε απόψεις, για μια κριτική της νεοφιλελεύθερης ανθρωπολογίας.

Το Λεξικοπωλείο
Στασίνου 13, Πλατεία Προσκόπων
116 35, Παγκράτι
+30 210 72 31 201
to@lexikopoleio.com
www.lexikopoleio.com

Το Ινστιτούτο Νίκος Πουλαντζάς (ΙΝΠ) και η Ταινιοθήκη της Ελλάδος παρουσιάζουν σε πρώτη πανελλήνια προβολή το ντοκιμαντέρ του Σωτήρη Μπέκα για τον φιλόσοφο Γκέοργκ Λούκατς

Το Ινστιτούτο Νίκος Πουλαντζάς (ΙΝΠ) και η Ταινιοθήκη της Ελλάδος

παρουσιάζουν σε πρώτη πανελλήνια προβολή το ντοκιμαντέρ του Σωτήρη Μπέκα

για τον φιλόσοφο Γκέοργκ Λούκατς

GEORG

Μετά την προβολή θα ακολουθήσει συζήτηση

Θα μιλήσουν

Γεράσιμος Κουζέλης, καθηγητής ΕΚΠΑ, μέλος ΔΣ του ΙΝΠ

Κωνσταντίνος Καβουλάκος, καθηγητής Πανεπιστημίου Κρήτης

Σοφία Λαμπροπούλου, μουσικός

Νικόλαος Βλαχάκης, υποψήφιος διδάκτορας  φιλοσοφίας,  πρώην διπλωμάτης στη Βουδαπέστη

Τη συζήτηση θα συντονίσει ο Ανδρέας Μαράτος, επιστημονικός συνεργάτης του ΙΝΠ

Δευτέρα 27 Ιανουαρίου 2020, ώρα 18:00

Ταινιοθήκη της Ελλάδος, Αίθουσα Α

Ιερά Οδός 48 & Μεγάλου Αλεξάνδρου 134-136

Είσοδος ελεύθερη

Το ντοκιμαντέρ Georg για τον Ούγγρο μαρξιστή φιλόσοφο, θεωρητικό της αισθητικής, ιστορικό και κριτικό λογοτεχνίας Γκέοργκ Λούκατς (1885-1971) είναι βασισμένο σε μία ιδέα του Σωτήρη Μπέκα και την έρευνα των Κόντι Ίνγκλις, Άγκνες Κέλεμεν και Τζόρνταν Σκίνερ.

Επιδιώκει να αναδείξει τον πλούτο, την ευρύτητα και την εξέλιξη της σκέψης του, τα στοιχεία της εκείνα που παραμένουν επίκαιρα μέχρι σήμερα, τον καταλυτικό της χαρακτήρα στην ανάπτυξη του μαρξισμού στις δυτικές κοινωνίες με επίκεντρο την έννοια της «πραγμοποίησης» και την προσπάθεια συγκρότησης μιας συστηματικής μαρξιστικής αισθητικής, την έντονη πολιτική του δράση, από την ουγγρική επανάσταση του 1919 έως την εξέγερση του 1956, και την κριτική του στάση απέναντι στα καθεστώτα του «υπαρκτού σοσιαλισμού».

Το φιλμ παρεμβαίνει στη σημερινή ευρωπαϊκή πολιτική συγκυρία αφού, εξ αντικειμένου, φωτίζει τους  λόγους για τους οποίους η σημερινή ουγγρική κυβέρνηση σχεδίασε, μέσω της Ακαδημίας και παρά τη διεθνή κατακραυγή, το κλείσιμο του Αρχείου και του ιστορικού γραφείου του Λούκατς στη Βουδαπέστη. Άλλωστε δεν υπάρχει καλύτερη απόδειξη για την επικαιρότητα και το συμβολικό βάρος του έργου του, από την επίθεση που δέχεται σήμερα, 49 χρόνια μετά το θάνατό του, από τις συντηρητικές και ακροδεξιές δυνάμεις στη χώρα του.

Περιλαμβάνει συνεντεύξεις με τους: Αγκνες Χέλερ (φιλόσοφο, μαθήτρια του Λούκατς και άνθρωπο του στενού του περιβάλλοντος, μέλος της Ουγγρικής Ακαδημίας Επιστημών) που έφυγε πρόσφατα από τη ζωή, Γιάνος (Τζίμι) Κέλεμεν, (καθηγητή φιλοσοφίας και μέλος της Ουγγρικής Ακαδημίας Επιστημών), Βασίλη Βασιλικό (συγγραφέα, διπλωμάτη, βουλευτή επικρατείας), Άνσελμ Γιάπε (καθηγητή φιλοσοφίας, ιστορίας της τέχνης και πολιτικής και οικονομικής θεωρίας), Μαρία Σέκεϊ και Μίκλος Μέστερχάζι (υπεύθυνους και ερευνητές στο Αρχείο του Λούκατς), Ζακ Ρανσιέρ (φιλόσοφοκαι καθηγητή φιλοσοφίας), Μίκαελ Λεβί (κοινωνιολόγο και φιλόσοφο), Γιούντιτ Μπάρντος (καθηγήτρια κινηματογραφικής αισθητικής), Άνταμ Τάκατς (καθηγητή φιλοσοφίας), Κωνσταντίνο Καβουλάκο (καθηγητή κοινωνικής και πολιτικής φιλοσοφίας), Νικόλαο Βλαχάκη (σύμβουλο τύπου και επικοινωνίας - διπλωμάτη), Βέρα Λίγκετι (ψυχαναλύτρια), Γκαμπριέλα Τσόσζο (φωτογράφο και ακτιβίστρια) και Τίμπορ Σάμπο (φιλόσοφο και καθηγητή πολιτικών επιστημών). 

Τη μουσική του φιλμ συνέθεσαν η Σοφία Λαμπροπούλου και ο Γιάννης Σαξώνης, ενώ τα γραφικά επιμελήθηκε ο Αργύρης Νάκος.

Σύντομο σημείωμα του Σωτήρη Μπέκα, σκηνοθέτη του ντοκιμαντέρ “GEORG”

Η πρώτη μου γνωριμία με τον Γκιόργκι Λούκατς έγινε μέσω του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου, και μάλιστα στην Ενότητα που θα μου έδινε το πτυχίο στις Σπουδές για τον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό. Το έργο του Λούκατς, λοιπόν, μου «συστήθηκε» ως αντικείμενο μελέτης και εξέτασης. Αυτό που μου είχε μείνει χαραγμένο ειδικότερα, ήταν ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Andrew Heywood για τις Πολιτικές Ιδεολογίες «Ο Λούκατς ήταν από τους πρώτους που παρουσίασαν τον Μαρξισμό ως ανθρωπιστική φιλοσοφία, καθώς επικεντρώθηκε στη διαδικασία της “πραγμοποίησης”, μέσα από την οποία ο καπιταλισμός απανθρωπίζει τους εργάτες υποβιβάζοντάς τους σε παθητικά αντικείμενα ή εξαγοράσιμα εμπορεύματα». Αυτή η οπτική του Λούκατς μού φάνηκε πάρα πολύ επίκαιρη, θαρραλέα (ειδικά για την εποχή της) και τη συγκράτησα μέσα μου ως προβληματισμό…

Το 2015, έφτασα στη Βουδαπέστη -όπου ζω μέχρι σήμερα- και δεν άργησα να «συναντηθώ» ξανά μαζί του. Αρχικά, ήταν μία διεθνής διάσκεψη για την πνευματική κληρονομιά του και λίγο αργότερα τα «νέα» σχετικά με την επίθεση που δέχτηκε ένα άγαλμά του από οπαδούς του ακροδεξιού κόμματος «Γιόμπικ», καθώς και τα σχέδια της ουγγρικής κυβέρνησης (μέσω της Ακαδημίας) για την τύχη του Αρχείου και ιστορικού γραφείου του Λούκατς, στην οδό Βελιγραδίου. Με άλλα λόγια, ένας παγκοσμίου βεληνεκούς φιλόσοφος, ο οποίος έφυγε από τη ζωή το 1971, αντιμετώπιζε τη δίωξη από τους συμπατριώτες του εν έτει 2016. 

Όλα τα παραπάνω με παρακίνησαν να αναζητήσω περισσότερα για τον Γκιόργκι Λούκατς και να ξεκινήσω την παραγωγή του ντοκιμαντέρ Georg. Ευθύς εξαρχής επέλεξα τον συγκεκριμένο τίτλο και όχι το προφανές Γκιόργκι διότι ήθελα να τονιστεί η διεθνής σημασία του Λούκατς μέσω της αναφοράς του ονόματος με το οποίο ήταν γνωστός εκτός Ουγγαρίας.

Το Georg κατέληξε να εξελιχθεί σε μία μεγάλη και πολύ όμορφη περιπέτεια από την οποία έμαθα πολλά και επίσης γνώρισα πολύ σημαντικούς ανθρώπους. Παράλληλα, το ντοκιμαντέρ έτυχε να βρίσκεται εν εξελίξει την ώρα που το Αρχείο του Λούκατς έκλεινε οριστικά, μετά από δεκαετίες ενεργούς συνεισφοράς στη διεθνή επιστημονική (και όχι μόνο) κοινότητα. Έτσι βρεθήκαμε σε θέση απόλυτης καταγραφής, η οποία με έβαλε μπροστά στο δίλημμα εάν το κεντρικό θέμα του ντοκιμαντέρ θα έπρεπε να είναι η συγκεκριμένη αλληλουχία των γεγονότων. Ωστόσο, επέλεξα αυτό στο οποίο είχα εστιάσει από την αρχή. Να δούμε τη «μεγάλη εικόνα» και, παρά τη συναισθηματική φόρτιση, να εξερευνήσουμε, μέσα από σημαντικές μαρτυρίες ανθρώπων που είτε τον γνώρισαν, είτε το έργο του είναι το αντικείμενο της επιστημονικής τους μελέτης, το εάν και κατά πόσο η πνευματική του κληρονομιά παραμένει επίκαιρη και σήμερα. Θεωρώ πως αυτό είναι το μεγάλο ερώτημα, το οποίο όσες περισσότερες απαντήσεις βρίσκει, τόσο είναι ικανό να αναλύσει και τα επιμέρους ζητήματα.

Η έρευνα των τριών και πλέον χρόνων, επετεύχθη με τη συμβολή τριών ερευνητών του Λούκατς από τη νεότερη γενιά (και αυτό έχει τη σημασία του), της Άγκνες Κέλεμεν, του Κόντι Ίνγκλις και του Τζόρνταν Σκίνερ. Κυρίως όμως, σε προσωπικό επίπεδο, έφερα εις πέρας τη συκεκριμένη εργασία με την τεράστια στήριξη της συντρόφου μου, Σοφίας Λαμπροπούλου, η οποία όχι μόνο έγραψε μία εκπληκτική μουσική επένδυση για το ντοκιμαντέρ με τον συνεργάτη της, Γιάννη Σαξώνη, αλλά είχε βαθιά επιρροή τόσο στην σωστή επιλογή των προσώπων που έπρεπε να συναντήσουμε, καθώς και στη θεωρητική επεξεργασία, όσο και στην επίπονη διαδικασία του μοντάζ.

Οι δε άνθρωποι που πρόσφεραν απλόχερα την μαρτυρία τους, ήταν τόσο ανοιχτοί και γενναιόδωροι που νιώθω ειλικρινά πως είναι συνδημιουργοί του έργου. Ο καθένας και όλοι μαζί. Ποιοι είναι;

Η Αγκνες Χέλερ (σπουδαία φιλόσοφος της εποχής μας, μαθήτρια και πολύ στενός άνθρωπος του Λούκατς, μέλος της Ουγγρικής Ακαδημίας Επιστημών), ο Γιάνος (Τζίμι) Κέλεμεν, (Καθηγητής Φιλοσοφίας και μέλος της Ουγγρικής Ακαδημίας Επιστημών), ο Βασίλης Βασιλικός (Συγγραφέας και Διπλωμάτης), ο Άνσελμ Γιάπε (Καθηγητής Φιλοσοφίας, Ιστορίας της Τέχνης και Πολιτικής και Οικονομικής Θεωρίας), η Μαρία Σέκεϊ και ο Μίκλος Μέστερχάζι (Υπεύθυνοι και ερευνητές στο Αρχείο του Λούκατς), ο Ζακ Ρανσιέρ (Φιλόσοφος και Καθηγητής Φιλοσοφίας), ο Μάικλ Λεβί (Κοινωνιολόγος και Φιλόσοφος), η Γιούντιτ Μπάρντος (Καθηγήτρια της Κινηματογραφικής Αισθητικής), ο Άνταμ Τάκατς (Καθηγητής Φιλοσοφίας), ο Κωνσταντίνος Καβουλάκος (Καθηγητής Κοινωνικής και Πολιτικής Φιλοσοφίας), ο Νικόλαος Βλαχάκης (Σύμβουλος Τύπου και Επικοινωνίας καθώς και Διπλωμάτης), η Βέρα Λίγκετι (Ψυχαναλύτρια, χήρα του Γκιόργκι Λίγκετι και παρούσα σε διαλέξεις του Λούκατς), η Γκαμπριέλα Τσόσζο (φωτογράφος και ακτιβίστρια) και ο Τίμπορ Σάμπο (Φιλόσοφος και Καθηγητής Πολιτικών Επιστημών).

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΉ ΛΕΣΧΗ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ-ΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΔΡΑΜΑΣ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ ΣΤΗΝ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ ΣΑΒΒΑΤΟ-ΚΥΡΙΑΚΗ 1-2/02/2020

H ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΉ ΛΕΣΧΗ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ
Σας προσκαλεί στην εκδήλωσή της

ΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΔΡΑΜΑΣ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ ΣΤΗΝ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ


 ΣΑΒΒΑΤΟ-ΚΥΡΙΑΚΗ  1-2/02/2020 (8μμ)

ΔΙΗΜΕΡΟ ΠΡΟΒΟΛΩΝ ΤΩΝ ΒΡΑΒΕΥΜΕΝΩΝ ΤΑΙΝΙΩΝ ΤΟΥ 42ου ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΤΑΙΝΙΩΝ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ ΔΡΑΜΑΣ (2019, 10 + 10 ταινίες, 168΄ + 158΄)


Σε συνεργασία με το Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας


ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ

(Μαρ. Αντύπα 134 και Σοφ. Βενιζέλου 100, Ηλιούπολη,

Τηλ.: 2109941199, 2109914732, 6945405825, E-mail: cineclubilioupolis@gmail.com,

Ιστοσελίδα: www.klh.gr)

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ - "ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΜΙΑΣ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑΣ" ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΛΑΜΠΡΙΔΗ (Ο ΘΟΔΩΡΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ "ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΜΙΑΣ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑΣ") - ΚΥΡΙΑΚΗ 26/1/2020, 8:00 μ.μ., ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ

           ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ

                          32^η ΠΕΡΙΟΔΟΣ    /    1868^η ΠΡΟΒΟΛΗ     /    ΚΥΡΙΑΚΗ 26/01/2020

MOΥΣΕΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ (Μαρ. Αντύπα 134 και Λεωφ. Σοφ. Βενιζέλου 100)

Ο ΘΟΔΩΡΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ

ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΜΙΑΣ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑΣ

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΜΙΑΣ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑΣ

του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΛΑΜΠΡΙΔΗ  (ΕΛΛΑΔΑ, 1998, έγχρωμη, 58΄)

  

ΣΕΝΑΡΙΟ:             Αλέξανδρος Λαμπρίδης

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ:   Δημήτρης Κορδελάς 

ΜΟΝΤΑΖ:            Ηλέκτρα Βενάκη, Ηρώ Βρατζάκη                                        

ΜΟΥΣΙΚΗ:           Ελένη Καραΐνδρου      

ΗΧΟΣ:                  Στέφανος Ευθυμίου

ΠΑΡΑΓΩΓΟΙ:       Κώστας Λαμπρόπουλος, Θάνος Λαμπρόπουλος

ΠΑΡΑΓΩΓΗ:    CL Productions, Περίπλους, Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, Πρόγραμμα MEDIA

Θα ακολουθήσει συζήτηση με εισηγητές τους Αλέξανδρο Λαμπρίδη (σκηνοθέτη της ταινίας) και Κωνσταντίνο Μπλάθρα (κριτικό κινηματογράφου, σκηνοθέτη).

Το ντοκιμαντέρ του Αλέξανδρου Λαμπρίδη, συνεργάτη του Θόδωρου Αγγελόπουλου (1935-2012) σε πέντε ταινίες (ως βοηθός σκηνοθέτη, υπεύθυνος casting), επικεντρώνεται στον τρόπο δουλειάς του μεγάλου κινηματογραφικού δημιουργού, μέσα από τα γυρίσματα της ταινίας του Μια αιωνιότητα και μια μέρα, η οποία τιμήθηκε με τον Χρυσό Φοίνικα στο 51^ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Κανών (1998). Η κάμερα εστιάζεται, κυρίως, στο γύρισμα της σκηνής του τέλους της ταινίας, καταγράφοντας την αγωνία και τον αγώνα του δημιουργού στην πραγμάτωσή της.

Το ντοκιμαντέρ αναπτύσσεται πάνω σε τρεις κύριους άξονες. Ο πρώτος, εξελίσσεται με βάση τη διαδικασία στησίματος της επίμαχης σκηνής του φινάλε της ταινίας. Στον δεύτερο, το κύριο θέμα είναι η διαδικασία προπαρασκευής της σκηνής (διδασκαλία ηθοποιών, διαμόρφωση χώρου, στήσιμο  πλάνου, καθορισμός κινήσεων της κινηματογραφικής μηχανής, υπολογισμός χρόνου και ρυθμού κτλ.).  Ο τρίτος άξονας, είναι η ματιά του δημιουργού του ντοκιμαντέρ. Ο Αλέξανδρος Λαμπρίδης με συνθετικό τρόπο αναδεικνύει τόσο τη συγκεκριμένη ταινία όσο και τον μαγικό τρόπο δημιουργίας του  Θόδωρου Αγγελόπουλου.   

Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΠΡΟΒΟΛΗ (Σάββατο-Κυριακή 01-02/02/2020 στις 7:45 μ.μ.)

ΔΙΗΜΕΡΟ ΠΡΟΒΟΛΩΝ ΤΩΝ ΒΡΑΒΕΥΜΕΝΩΝ ΤΑΙΝΙΩΝ

ΤΟΥ 42^ου ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΑΙΝΙΩΝ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ ΔΡΑΜΑΣ (2019, 10 + 10 ταινίες, 168΄+ 158΄)

                                                                                                                    

ΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΔΡΑΜΑΣ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ ΣΤΗΝ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ

...

Οταν η ιστορία οποιασδήποτε χώρας παρουσιάζεται ως ιστορία μιας οικογένειας, τότε αποκρύπτονται λυσσαλέες συγκρούσεις

Το πολιτικό σύστημα που εγκαθιδρύθηκε με την αμερικανική επανάσταση δεν διαμορφώθηκε μια κι έξω αλλά μέσα από σκληρές ιστορικές ταξικές, φυλετικές και άλλες κοινωνικές συγκρούσεις που στα μέσα του 19^ου αιώνα πήραν τη μορφή της εμφύλιας στρατιωτικής σύγκρουσης των Βορείων και των Νοτίων. Γι’ αυτό είναι λαθεμένη η εθνοκεντρική-ελληνοκεντρική άποψη που αναλύει εντελώς ρηχά την αμερικανική ιστορία. Όπως, εξίσου ρηχή αλλά και σκοταδιστική είναι η ίδια η κυρίαρχη αγγλοσαξονική προτεσταντική αντίληψη της ιστορίας. «Οταν η ιστορία οποιασδήποτε χώρας παρουσιάζεται ως ιστορία μιας οικογένειας, τότε αποκρύπτονται λυσσαλέες συγκρούσεις συμφερόντων ανάμεσα σε κατακτητές και κατακτημένους, σε αφέντες και δούλους, σε καπιταλιστές και εργάτες, σε εξουσιαστές και εξουσιαζόμενους, σε άτομα διαφορετικής φυλής και φύλου. Και σ' έναν τέτοιο κόσμο συγκρούσεων, σ' έναν κόσμο θυμάτων και δημίων, είναι καθήκον των σκεπτόμενων ανθρώπων, όπως είπε ο Αλμπέρ Καμί, να μη συμμαχήσουν με τους δήμιους». Η ιδιαίτερη δικομματική συγκρότηση που χαρακτηρίζει το κομματικό σύστημα είναι και αυτή προϊόν ιστορικών συγκρούσεων που αντανακλούσαν με τη σειρά τους τα αντιτιθέμενα ταξικά και φυλετικά-εθνοτικά συμφέροντα. Το γενικό σχήμα εξέλιξης των βασικών κομμάτων είναι το εξής:

Χρονική περίοδος	Τύπος οργάνωσης	Βασικά κόμματα	Καθοριστικές εκλογικές αναμετρήσεις
1796-1828	Κόμματα ελίτ	Φεντεραλιστές Τζεφερσονιανοί vs Ρεπουμπλικάνοι	1800, 1824
1830-1900	Κόμματα – μαζικές οργανώσεις (machine)	Δημοκρατικοί vs Ουίγοι vs Ρεπουμπλικάνοι	1840, 1860, 1896
1900-1960	Μεταρρυθμισμένα κόμματα	Δημοκρατικοί vs Ρεπουμπλικάνοι	1912, 1932, 1952
1960-σήμερα	Κόμματα υπηρεσίες	Δημοκρατικοί vs Ρεπουμπλικάνοι	1960, 1968, 1980, 2000

Συνεχίζεται...

Θανάσης Τσακίρης

Η Ιστορία στο Κόκκινο για τον Μπάμπη Δρακόπουλο την Κυριακή 26 Ιανουαρίου

Κυριακή 26 Ιανουαρίου 13.00 - 14.00 Στο Κόκκινο 105,5

Μπάμπης Δρακόπουλος: ένας ανθρώπινος κομμουνιστής

Συζητούν η Σόνια Τσιτήλου και ο Ηλίας Νικολακόπουλος

Ο Ηλίας Νικολακόπουλος συνομιλεί με την Σόνια Τσιτήλου για τη ζωή και το έργο του Μπάμπη Δρακόπουλου (1917-1991). Η συναρπαστική διαδρομή του Μπάμπη Δρακόπουλου φωτίζει τον σύντομο 20ο αιώνα και τις μεγάλες περιπέτειες του ελληνικού κομμουνιστικού κινήματος. Από την κομμουνιστική νεολαία του μεσοπολέμου και τις εμπειρίες της εξορίας στα χρόνια της μεταξικής δικτατορίας, στην ίδρυση της ΕΠΟΝ το 1943 και μετά την Απελευθέρωση, μέλος του ΚΚΕ και του παράνομου μηχανισμού του μέχρι τη σύλληψή του το 1949. Μετά την αποφυλάκισή του το 1960, ο Δρακόπουλος αναδείχθηκε σε πρωταγωνιστική μορφή της μετεμφυλιακής Αριστεράς, γραμματέας του Γραφείου Εσωτερικού, συμμετείχε ενεργά στη συγκρότηση της ανανεωτικής της πτέρυγας. Γραμματέας, μετά την πτώση της δικτατορίας, του ΚΚΕ (εσ.) θα αποχωρήσει εθελοντικά το 1982 από την ηγεσία του κόμματος, παραμένοντας ενεργός πολιτικά, μέχρι τον θάνατό του το 1991. Η βαθιά ανθρώπινη οπτική του, η διαρκής θεωρητική αναζήτηση και η συνεπής κομματική του δράση υπενθυμίζει έναν τύπο πολιτικής δράσης που συνδύαζε την προσήλωση σε αρχές με τον προγραμματικό διάλογο και τη μορφωτική εργασία.

Η Ιστορία στο Κόκκινο: Μια εκπομπή για το παρελθόν

Επιμέλεια: Ηλίας Νικολακόπουλος

Μουσική επιμέλεια: Θανάσης Μήνας

Οργάνωση παραγωγής: Ιωάννα Βόγλη, Χρήστος Τριανταφύλλου

Παραγωγή: ΑΣΚΙ - Στο Κόκκινο 105,5

ΗΠΑ: ΟΙ ΑΛΛΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

   

Eκτός από τις προεδρικές εκλογές στις Ηνωμένες Πολιτείες θα πραγματοποιηθούν την Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2020 κι άλλες εκλογές. Οι υποψήφιοι διεκδικούν  όλες τις 435 έδρες στη Βουλή των Αντιπροσώπων των Ηνωμένων Πολιτειών και 35 από τις 100 έδρες στη Γερουσία Επίσης θα γίνουν εκλογές για εκλογή 13 κυβερνητών Πολιτείων και κυβερνήσεων και  νομοθετικών σωμάτων εδαφικών κτήσεων. Οι εδαφικές κτήσεις είναι οι εξής: American Samoa, Guam, Northern Mariana Islands, Puerto Rico και U.S. Virgin Islands. Επιπλέον θα γίνουν πολλές τοπικές δημοτικές εκλογές όπως, Baltimore, Maryland: Honolulu, Hawaii.Milwaukee, Wisconsin: .Portland, Oregon:.Sacramento, California: San Diego, California: San Juan, Puerto Rico:.

Οι εκλογές της Γερουσίας αφορούν 33 έδρες της κατηγορίας 2 της Γερουσίας. Οι νικητές θα εκλεγούν για εξαετή θητεία από τις 3 Ιανουαρίου 2021 μέχρι τις 3 Ιανουαρίου 2027. Επιπλέον, θα διεξαχθούν και δύο ειδικές εκλογές: μία ειδική εκλογή στην Arizona για να καλυφθεί η κενή έδρα που δημιουργήθηκε με τον θάνατο του John McCain το 2018 και μια στη Georgia μετά την παραίτηση του Johnny Isakson στα τέλη του 2019.

Το 2014, στις τελευταίες τακτικές εκλογές για τις έδρες της κατηγορίας 2 της Γερουσίας, οι Ρεπουμπλικάνοι κέρδισαν  9 έδρες από τους Δημοκρατικούς και κέρδισαν πλειοψηφία στη Γερουσία. Οι Ρεπουμπλικανοί υπερασπίστηκαν αυτήν την πλειοψηφία το 2016 και το 2018 και κατείχαν 53 έδρες Γερουσίας μετά τις εκλογές του 2018. Οι Δημοκρατικοί κατέλαβαν 45 έδρες μετά τις εκλογές του 2018, ενώ οι ανεξάρτητoi  είχαν δύο έδρες.

Συμπεριλαμβανομένων των ειδικών εκλογών στην Arizona και στη Georgia, οι Ρεπουμπλικανοί θα υπερασπιστούν 23 έδρες το 2020, ενώ το Δημοκρατικό Κόμμα θα υπερασπιστεί 12 έδρες. Οι Δημοκρατικοί θα πρέπει να πάρουν τρεις ή τέσσερις έδρες για να κερδίσουν πλειοψηφία στη Γερουσία, ανάλογα με το ποιο κόμμα κερδίζει τον έλεγχο της αντιπροεδρίας.

Αρκετές από τις αναμετρήσεις αναμένεται να είναι άκρως έντονες, συμπεριλαμβανομένων των εδρών των Δημοκρατικών στην Alabama και στο Michigan καθώς και των εδρών των Δημοκρατικών σε Colorado, Arizona, North Carolina, και Maine.

Θανάσης Τσακίρης

ΕΓΙΝΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ Η 1η ΧΕΙΜΕΡΙΝΗ ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΗΣ Κ.Λ.Η. "ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΡΟΜΟ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΝΑΖΙΣΤΙΚΟ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΠΑΥΛΟΥ ΜΕΛΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 1941-1944"

"ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΡΟΜΟ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΝΑΖΙΣΤΙΚΟ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΠΑΥΛΟΥ ΜΕΛΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 1941-1944" του Γιώργου Κεραμιδιώτη
Μετά την προβολή έγινε συζήτηση με εισηγητές τους Γιώργο Κεραμιδιώτη (σκηνοθέτη της ταινίας), Εμμανουήλ Αρκολάκη (ιστορικό) και Άλκη Μπαλτά (συνθέτη, δημιουργό της μουσικής της ταινίας).

ΚΑΙ ΜΕΤΑ...

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΚΑΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΑ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΑ ΤΟΥ ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ(του Θανάση Τσακίρη)

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΚΑΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΑ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΑ

Πρόκειται για ένα σύνολο κειμένων που βρέθηκαν πολλά χρόνια αργότερα και δημοσιεύτηκαν μόλις το 1932, παρά την σφοδρή πολεμική που άσκησε το Κομμουνιστικό Κόμμα Σοβιετικής Ένωσης υπό την ηγεσία του Ι. Στάλιν και που τα θεώρησε ως ανάξια να συμπεριληφθούν στο επίσημο σώμα της μαρξιστικής βιβλιογραφίας. Τα κείμενα αυτά τροφοδότησαν έντονους διαλόγους και αναθεωρήσεις απόψεων σε όλα τα ρεύματα της αριστεράς και όχι μόνο.



Μετά την ανάγνωση των «Χειρογράφων» δημιουργείται στον αναγνώστη η εντύπωση ότι υπάρχει μια «τομή» στο έργο του Μαρξ: νεότερος Μαρξ vs. ύστερος Μαρξ. Ο βασικός υποστηρικτής της θέσης περί «τομής», σε αντίθεση με την επίσημη σταλινική θέση, ο Λουί Αλτουσέρ, τόνισε ότι πρόκειται για πολιτική διαμάχη που επίδικο αντικείμενό της έχει την «επαναστατική απελευθέρωση του προλεταριάτου» και ότι επανεντάσσονται στη συζήτηση οι έννοιες της αλλοτρίωσης και της αποξένωσης που λείπουν στο έργο ολόκληρων γενιών μαρξιστών από τον Ένγκελς και την Α΄ Διεθνή ως τη Β΄ Διεθνή και τον Λένιν. Η έννοια της αποξένωσης του εργάτη είναι βασική. Ο Μαρξ θεωρεί ότι «όσο αυξάνεται η αξία του κόσμου των πραγμάτων τόσο ευθέως ανάλογα προχωρά η απαξίωση του κόσμου των ανθρώπων. Η εργασία δεν παράγει μόνο εμπορεύματα αλλά παράγει τον εαυτό της και τον εργάτη ως εμπόρευμα». Έτσι, «το αντικείμενο που παράγεται από την εργασία αντιμετωπίζεται ως κάτι ξένο, ως μια δύναμη ανεξάρτητη από τον παραγωγό». Ο εργάτης, συνεπώς, ούτε ελέγχει τη μοίρα του προϊόντος που παράγει ούτε έχει κάποιο όφελος απ’ αυτό. Εξάλλου, από τη στιγμή που η εργασία είναι υποχρεωτική δεν προσφέρει ουσιαστική ικανοποίηση και γίνεται μέσο για ένα σκοπό αντί να γίνεται σκοπός η ίδια. Η αλλοτριωμένη εργασία μετατρέπει το ανθρώπινο γένος σε ένα απλό μέσο της ατομικής ύπαρξης και αποξενώνει τον άνθρωπο από τα κοινωνικώς δημιουργούμενα χαρακτηριστικά του. Ο άνθρωπος αποξενώνεται από τον άνθρωπο καθώς όλες οι ανθρώπινες σχέσεις στον καπιταλισμό τείνουν να αναχθούν σε λειτουργίες της αγοράς παρ’ όλο που το σύνολο των οικονομικών σχέσεων αποτελούν κοινωνικές σχέσεις. Και σύμφωνα με τα λόγια του ίδιου του Μαρξ: «Η αποξενωμένη δηλαδή εργασία αποξενώνει τη φύση, από τον άνθρωπο, τον άνθρωπο από τον εαυτό του, αλλά και τον άνθρωπο από το είδος του…Τα ζώα παράγουν σύμφωνα με τα πρότυπα και τις ανάγκες του είδους στο οποίο ανήκουν, ενώ ο άνθρωπος είναι ικανός να παράγει σύμφωνα με τα πρότυπα κάθε είδους και να επιβάλλει σε κάθε αντικείμενο το φυσικό του πρότυπο. Γι’ αυτό ο άνθρωπος παράγει επίσης σύμφωνα με τους νόμους της ομορφιάς…μέσα από την εργασία του η φύση εμφανίζεται σαν δικό του έργο και δική του πραγματικότητα. Το αντικείμενο της εργασίας είναι, άρα, η αντικειμενοποίηση της ειδολογικής ζωής του ανθρώπου: γιατί ο άνθρωπος αναπαράγει τον εαυτό του όχι μόνο πνευματικά στη συνείδησή του, αλλά δραστήρια και ουσιαστικά και μπορεί έτσι να κοιτάζει τον εαυτό του, σ’ ένα κόσμο που ο ίδιος δημιούργησε…Τελικά αποξενώνεται ο άνθρωπος και από τους άλλους ανθρώπους, όταν συγκρούεται με τον εαυτό του και έτσι όλοι οι άνθρωποι είναι αποξενωμένοι από την ουσία του ανθρώπου». Στο τέλος των «Χειρογράφων», ο Μαρξ επανέρχεται στην κριτική της διαλεκτικής του Χέγκελ και της φιλοσοφίας γενικά, με αφορμή την «Φαινομενολογία του Πνεύματος». «Ο Hegel διαπράττει ένα διπλό σφάλμα…όντας ο ίδιος ως φιλόσοφος μια αφηρημένη μορφή αποξενωμένου ανθρώπου, ορθώνει τον εαυτό του σαν μέτρο του αποξενωμένου κόσμου.

 Ολόκληρη η ιστορία της αλλοτρίωσης και ολόκληρη η αναίρεση αυτής της αλλοτρίωσης δεν είναι έτσι τίποτα περισσότερο από την ιστορία της παραγωγής της αφηρημένης, δηλαδή της απόλυτης σκέψης, της λογικής, θεωρητικής σκέψης…Η ανθρωπιά της φύσης και της φύσης όπως παράχθηκε από την ιστορία των προϊόντων του ανθρώπου είναι φανερή από το γεγονός ότι είναι προϊόντα του αφηρημένου πνεύματος, οντότητες της σκέψης. Η ‘Φαινομενολογία’ είναι συνακόλουθα κρυφή και απατηλή κριτική, κριτική που δεν κατάκτησε την αυτοσαφήνεια…δηλαδή το αποτέλεσμα είναι η διαλεκτική της καθαρής σκέψης…Η μόνη εργασία που ξέρει να αναγνωρίζει ο Hegel είναι η αφηρημένη πνευματική εργασία… έτσι παρουσιάζει και τη δική του φιλοσοφία σαν ολόκληρη τη φιλοσοφία…Ακόμη και ο άνθρωπος θεωρείται σαν μη αντικειμενική, πνευματική ύπαρξη…Για τον Hegel, η ανθρώπινη φύση, ο άνθρωπος, είναι ισοδύναμος προς την αυτοσυνείδηση…Μια μη αντικειμενική ύπαρξη είναι μια μη ύπαρξη…Η ιστορία είναι η αληθινή φυσική ιστορία του ανθρώπου…Ο τρόπος με τον οποίο η συνείδηση υπάρχει, και με τον οποίο υπάρχει κάτι για τη συνείδηση, είναι η γνώση. Η γνώση είναι η μοναδική της πράξη…Μπορούμε τώρα να εξετάσουμε τις θετικές ροπές της χεγκελιανής διαλεκτικής, μέσα στα προσδιοριστικά όρια της αποξένωσης…όπως ο αθεϊσμός σαν ξεπέρασμα του Θεού είναι η εμφάνιση στο προσκήνιο του θεωρητικού ανθρωπισμού κι ο κομμουνισμός σαν ξεπέρασμα της ατομικής ιδιοκτησίας είναι η διεκδίκηση της πραγματικής ανθρώπινης ζωής σαν ιδιοκτησία του ανθρώπου, η εμφάνιση δηλαδή του πρακτικού ανθρωπισμού. Ο αθεϊσμός είναι ο ανθρωπισμός που συνδέεται με τον εαυτό του μέσα από το ξεπέρασμα της ατομικής ιδιοκτησίας…αλλά ο αθεϊσμός και ο κομμουνισμός δεν είναι φυγή, δεν είναι αφαίρεση, δεν είναι απώλεια του αντικειμενικού κόσμου που δημιούργησε ο άνθρωπος, ή των ουσιαστικών του δυνάμεων που προεκτείνονται στην αντικειμενικότητα, δεν είναι μια άθλια επιστροφή στην αφύσικη, πρωτόγονη απλότητα. Είναι μάλλον η πρώτη πραγματική εμφάνιση, η αληθινή πραγμάτωση του ανθρώπου, η επαλήθευση της ανθρώπινης ουσίας του…Ο Hegel όμως βλέπει την εργασία – μέσα στην αφαίρεση – σαν πράξη αυτοδημιουργίας του ανθρώπου, τη σχέση του ανθρώπου προς τον εαυτό του τη βλέπει σαν αλλότρια ύπαρξη και την εκδήλωση του εαυτού του σαν αλλότρια ύπαρξη, σαν την εμφάνιση της ειδολογικής συνείδησης και ειδολογικής ζωής…Είναι η αφηρημένη, καθαρή απόλυτη ύπαρξη του ανθρώπου (σε διάκριση από τον εαυτό του), που περνά μέσα από τη διαδικασία αυτή…αλλά για το Hegel το υποκείμενο που γνωρίζει τον εαυτό του σαν απόλυτη αυτοσυνείδηση είναι έτσι ο Θεός, απόλυτο πνεύμα, η αυτογνωριζόμενη και αυτοεκδηλωνόμενη ιδέα. Ο πραγματικός άνθρωπος και η πραγματική φύση γίνονται απλά κατηγορούμενα, σύμβολα αυτού του άδηλου, μη πραγματικού ανθρώπου και αυτής της μη πραγματικής φύσης. Έτσι υποκείμενο και κατηγορούμενο στέκονται σε μια σχέση απόλυτης αντιστροφής μεταξύ τους…Το θετικό επίτευγμα του Hegel στη θεωρητική του λογική είναι που παρουσιάζει καθορισμένες έννοιες, τις παγκόσμιες σταθερές μορφές-σκέψεις, ανεξάρτητες από τη φύση και το πνεύμα, σαν αναγκαίο αποτέλεσμα της καθολικής αποξένωσης της ανθρώπινης ύπαρξης και σκέψης και τις αντιλαμβάνεται σαν ροπές στη διαδικασία της αφαίρεσης. Για παράδειγμα, ύπαρξη ξεπερασμένη είναι η ουσία, ουσία ξεπερασμένη είναι η αντίληψη, η αντίληψη ξεπερασμένη είναι…η απόλυτη ιδέα. Αλλά τι είναι η απόλυτη ιδέα; Είναι υποχρεωμένη να ξεπεράσει τον ίδιο της τον εαυτό ξανά για να μη μείνει μια αφαίρεση. Πρέπει η αφαίρεση να εγκαταλείψει τον εαυτό της – την αφαίρεση – κι έτσι φτάνει σε κάτι που είναι ακριβώς το αντίθετό της, στη φύση…Η αφηρημένη ιδέα, που άμεσα γίνεται ενόραση δεν είναι, εντελώς απλά, τίποτες περισσότερο από αφηρημένη σκέψη, που εγκαταλείπει τον εαυτό της και αποφασίζει να ασχοληθεί με την ενόραση…Το μυστικιστικό συναίσθημα που οδηγεί το φιλόσοφο από την αφηρημένη σκέψη στην ενόραση είναι η ανία, η επιθυμία για κάποιο περιεχόμενο…Οι σκέψεις του είναι έτσι σταθερά φαντάσματα που υπάρχουν έξω από τη φύση και τον άνθρωπο…Ο αφηρημένος στοχαστής που καταφεύγει στην ενόραση ενοράται τη φύση αφηρημένα».


Θανάσης Τσακίρης

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΉ ΛΕΣΧΗ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ-ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΜΙΑΣ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑΣ- ΚΥΡΙΑΚΗ 26/01/2020 (8:00 μμ)

H ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΉ ΛΕΣΧΗ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ

Σας προσκαλεί στην εκδήλωσή της

Ο ΘΟΔΩΡΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΜΙΑΣ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑΣ



 ΚΥΡΙΑΚΗ  26/01/2020 (8:00 μμ)

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΜΙΑΣ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑΣ
του Αλέξανδρου Λαμπρίδη (ΕΛΛΑΔΑ, 1998, έγχρωμη, 58΄)

Θα ακολουθήσει συζήτηση με εισηγητές τους Αλέξανδρο Λαμπρίδη (σκηνοθέτη της ταινίας) και Κωνσταντίνο Μπλάθρα (κριτικό κινηματογράφου, σκηνοθέτη).

TRAILER
https://www.youtube.com/watch?v=VPYNOjR_sj4

ΚΑΘΕ ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤΙΣ 8:00 μ.μ.

ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ

(Μαρ. Αντύπα 134 και Σοφ. Βενιζέλου 100, Ηλιούπολη,

Τηλ.: 2109941199, 2109914732, 6945405825, E-mail: cineclubilioupolis@gmail.com,

Ιστοσελίδα: www.klh.gr)

Η Ιστορία στο Κόκκινο για τον ελληνικό 20ό αιώνα την Κυριακή 19 Ιανουαρίου

Κυριακή 19 Ιανουαρίου 13.00 - 14.00 Στο Κόκκινο 105,5

Ο ελληνικός 20ός αιώνας

Συζητούν ο Αντώνης Λιάκος και ο Βαγγέλης Καραμανωλάκης

Ο Βαγγέλης Καραμανωλάκης συζητά με τον ομότιμο καθηγητή του Πανεπιστημίου της Αθήνας Αντώνη Λιάκο για την ιστορία του «μακρού» 20ού αιώνα, από την έναρξη των Βαλκανικών Πολέμων έως τα προεόρτια της οικονομικής κρίσης, το 2010.
Το DDT, η ελονοσία, οι μετακινήσεις των πληθυσμών, η κατοχή και ο εμφύλιος, η Ελλάδα και η Ευρώπη, το κράτος και η απουσία του αποτελούν στιγμές μιας συζήτησης που επιδιώκει να περιηγηθεί στη μελέτη ενός αιώνα εν κινήσει, ενός αιώνα μέσα στον οποίον η ελληνική κοινωνία έζησε μια σειρά από μείζονες αλλαγές που επανακαθόρισαν την ταυτότητά της.

Φωτογραφία: Μαχητές του ΔΣΕ, 1946-1949 (Φωτογραφικό Αρχείο ΑΣΚΙ

Εκδήλωση-συζήτηση ΕΝΑ Εκλογικό σύστημα: Μεταξύ κυβερνησιμότητας & αντιπροσώπευσης

Εκδήλωση-συζήτηση ΕΝΑ
Εκλογικό σύστημα: Μεταξύ κυβερνησιμότητας & αντιπροσώπευσης

Το εκλογικό σύστημα αποτελεί μια κρίσιμη παράμετρο για τη δημοκρατική λειτουργία. Οι τρόποι κατανομής των ψήφων, η διαμόρφωση των εκλογικών περιφερειών και η μορφή των υποψηφιοτήτων επιδρούν καθοριστικά στο κομματικό σύστημα, στους κοινοβουλευτικούς και πολιτικούς συσχετισμούς. Παράλληλα, οι ιστορικοί, κοινωνικοί και πολιτικοί όροι συγκρότησης ενός εκλογικού σώματος, επηρεάζουν το περιεχόμενο και τον προσανατολισμό της δημοκρατικής πολιτικής.

Στο πλαίσιο αυτό αναδύονται ποικίλα ερωτήματα: Σε τι συνίσταται, τελικά, ένα εκλογικό σύστημα; Ποιοι είναι οι παράγοντες που επιδρούν στην επιλογή ενός αναλογικού ή πλειοψηφικού συστήματος; Ποια η σχέση του εκλογικού συστήματος με την αντιπροσώπευση; Ποια η συμβολή ενός εκλογικού συστήματος στην κυβερνησιμότητα μιας χώρας; Ποιο είναι το κανονιστικό περιεχόμενο μιας συζήτησης για το ιδανικό εκλογικό σύστημα; Μπορεί να υπάρξει ένα ιδανικό εκλογικό σύστημα;

Με αφορμή τον εκλογικό νόμο που πρόκειται να τεθεί προς ψήφιση στη Βουλή των Ελλήνων, ο Κύκλος Πολιτικής Ανάλυσης του Ινστιτούτου Εναλλακτικών Πολιτικών ΕΝΑ διοργανώνει συζήτηση τη Δευτέρα 20.1.20 στις 18:00 στην έδρα του (Ζαλοκώστα 8, 2ος όροφος) με θέμα «Εκλογικό σύστημα: Μεταξύ κυβερνησιμότητας & αντιπροσώπευσης».

Ομιλητές:

Χριστόφορος Βερναρδάκης, Επίκουρος Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης ΑΠΘ, Πρώην Υπουργός, Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Α' Αθήνας
Παναγιώτης Κουστένης, Δρ. Πολιτικής Επιστήμης ΕΚΠΑ
Κώστας Πουλάκης, Πρώην Γενικός Γραμματέας Υπουργείου Εσωτερικών & Διοικητικής Ανασυγκρότησης
Αιμιλία Βήλου, Υποψήφια Δρ. Πολιτικής Επιστήμης, Πάντειο Πανεπιστήμιο

Συντονιστής: Κώστας Ελευθερίου, Διδάσκων ΕΚΠΑ, Συντονιστής Κύκλου Πολιτικής Ανάλυσης ΕΝΑ


* Η εκδήλωση θα είναι ανοικτή στο κοινό

"Εφυγε" ο Δάσκαλος μου ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΥΚΟΥΛΕΣ

Τα ΑΣΚΙ αποχαιρετούν με βαθιά θλίψη τον Γιώργο Κουκουλέ, αντιπρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου της Εταιρείας μας. Ο Γιώργος Κουκουλές υπήρξε πρωτοπόρος στη μελέτη της ιστορίας του εργατικού κινήματος στην Ελλάδα γεγονός που αποτυπώνεται στις πολυάριθμες μελέτες του και τις εμβληματικές συνεισφορές του, όπως τα βιβλία του Για μια ιστορία του ελληνικού συνδικαλιστικού κινήματος (Οδυσσέας, 1994) και Το Ελληνικό συνδικαλιστικό κίνημα και οι ξένες επεμβάσεις (Οδυσσέας, 1995). Το επιστημονικό του έργο βρισκόταν σε στενή συνάφεια με την έγνοια του για τα κοινά, τη συμμετοχή του στον εκδημοκρατισμό του μεταπολιτευτικού συνδικαλιστικού κινήματος.

Παράλληλα υπηρέτησε με πείσμα και ανιδιοτέλεια το δημόσιο πανεπιστήμιο μέσα από τη διδασκαλία του και την ανάληψη θέσεων ευθύνης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Μέλος των ΑΣΚΙ από τα πρώτα τους βήματα, συνεισέφερε όσο λίγοι στην εδραίωση τους και στην ανάπτυξη των ερευνητικών τους δραστηριοτήτων για την εργατική ιστορία. Η προσωπική αρχειακή του συλλογή, που δωρήθηκε από τον ίδιο στα ΑΣΚΙ, περιλαμβάνει σημαντικά τεκμήρια για την ιστορία του εργατικού κινήματος, καθώς και τον αντιδικτατορικό αγώνα στη Γαλλία, στον οποίον συμμετείχε ενεργά.

Τα ΑΣΚΙ αποχαιρετούν έναν στενό φίλο και συνοδοιπόρο, έναν διανοούμενο της δράσης που συνδύαζε τη βαθιά μόρφωση, προσωπικό ήθος και την υψηλή καλλιέργεια.

Η κηδεία θα πραγματοποιηθεί Τρίτη 14 Ιανουαρίου 2019, 11.30 στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών.

Στις 17, 18 & 19 Ιανουαρίου 2020 διοργανώνεται σε συνεργασία με το ΠΑΝΤΕΙΟ Π

Στις 17, 18 & 19 Ιανουαρίου 2020 διοργανώνεται σε συνεργασία με το ΠΑΝΤΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ, τμήμα Κοινωνιολογίας, τριήμερο σεμινάριο «Μέντορες για τη Κοινωνική Οικονομία» σε συνέχεια με τη πρωτοβουλία που έχει πραγματοποιηθεί μέχρι τώρα σε δέκα (10) Δήμους της χώρας εκτός Αττικής από την Πανελλήνια Ένωση Συμπράξεων Κοινωνικής Οικονομίας- ΠΕΣΚΟ (peskonet@gmail.com, 2108813760).

Στόχος της νέας πρωτοβουλίας είναι να δοθεί η δυνατότητα να παρακολουθήσουν το σεμινάριο ΔΩΡΕΑΝ και στην Αθήνα, στελέχη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης καθώς και ενεργοί πολίτες των  οργανώσεων της Κοινωνίας Πολιτών και φορέων Κοινωνικής Οικονομίας.

Θα προβληθούν και θα συζητηθούν καινοτόμες ιδέες και πρακτικές που αναπτύσσονται σε παγκόσμιο επίπεδο για ενεργειακούς και οικιστικούς συνεταιρισμούς, για καταναλωτικούς συνεταιρισμούς και κοινωνικούς συνεταιρισμούς υγείας. Θα συζητούν επίσης πολιτικές οργάνωσης και οι προϋποθέσεις βιωσιμότητας των επιχειρήσεων της Κοινωνικής Οικονομίας.

Κεντρικός άξονας του τριήμερου σεμιναρίου θα είναι οι εφαρμογές της Κοινωνικής Οικονομίας μέσω των κοινωνικών συμπράξεων με τη Τοπική Αυτοδιοίκηση. Το σεμινάριο θα είναι ανοικτό προς ενεργούς πολίτες που ενδιαφέρονται για το ζήτημα.

Στο σεμινάριο «Μέντορες για τη Κοινωνική Οικονομία», η Ατζέντα της ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ στην Τοπική Αυτοδιοίκηση διακρίνουμε την Παρασκευή, 17 Ιαν 2020, στις 18.00, στο ΠΑΝΤΕΙΟ Πανεπιστήμιο, την κεντρική εισήγηση με θέμα: «Οι σύγχρονες τάσεις της εργασίας και η ενεργός ζήτηση εργασίας» (καθ Ανδρέας Λύτρας) και την εισήγηση «Ευρωπαϊκή Πολιτική και Κοινωνική Οικονομία» (Νίκος Γιαννής) και στις 19.00 πεντάλεπτες παρουσιάσεις των φορέων που υλοποιούν το τριήμερο Σεμινάριο «Μέντορες για τη Κοινωνική Οικονομία», μεταξύ των οποίων οι: ΕΔΡΑ- ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΣ, ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΜΕΛΕΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ, ΓΕΣΕΕ, ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΡΙΩΝ ΤΡΙΤΩΝ, ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΚΦΡΑΣΗ, ΔΡΟΜΟΙ ΤΗΣ ΕΛΙΑΣ, ΔΙΚΤΥΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΑΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ, ΟΜΟΣΠΟΜΔΙΑ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΚΡΗΤΗΣ, ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ, ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΣ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ «ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ-ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ», ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΚοινΣΕπ, ΠΟΚΟΙΝΣΠΕ & ΑΓΡΟΝΕΑ, ενώ θα ακολουθήση διάλογος.

Το Σάββατο, 18 Ιαν 2020, στο ΠΑΝΤΕΙΟ Πανεπιστήμιο, οι εργασίες θα αρχίσουν στις 10.00 με κεντρική εισήγηση με θέμα: «Η Ατζέντα της κοινωνικής Οικονομίας στην Τοπική Αυτοδιοίκηση» (Βασίλης Τακτικός) και χαιρετισμούς από εκπροσώπους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Οι εργασίες θα συνεχισθούν με ωριαία ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ ως εξής

11-12.00 Οι σύγχρονες τάσεις της εργασίας και η ενεργός ζήτηση εργασίας (Καθ Ανδρέας Λύτρας, Καθ Τρύφων Κωστόπουλος, Καθ Γιώργος Τσομπάνογλου & Κώστας Λαμπρόπουλος)

12-13.00 Ο ρόλος της κοινωνίας Πολιτών στις κοινωνικές επιχειρήσεις (Γιάννης Φραγγούλης & Μανόλης Πατεράκης).

13-14.00 Πράσινη οικονομία-ενέργεια- Περιβάλλον (Xριστίνα Ευθυμιάτου, Έλενα Παπανδρέου & Τάκης Γρηγορίου)

14-15.00 Πόροι, Κοινωνική Επιχειρηματικότητα και απασχόληση στην Τοπική Αυτοδιοίκηση (Στέλιος Κατωμέρης, Ευάγγελος Σπιθάκης & Κώστας Διάκος)

15-16.00 Διάλλειμα

16-17.00 Παραδειγματικό μοντέλο συνεργειών κοινωνικών επιχειρήσεων με Δήμους (Αλέξανδρος Οικονόμου & Βασίλης Τακτικός)

17-18.00 Πρόγραμμα Sosialneet για την απασχόληση νέων με χαμηλά τυπικά προσόντα (Κώστας Οικονομόπουλος & Νικήτας Δημητρόπουλος)

18-19.00 Τομέας υγείας-Κοινωνικές επιχειρήσεις και κοινωνική Μέριμνα(Νίκος Δημητριάδης, Καθ Ανδρέας Λύτρας & Μπάμπης Στέρτσος)

19-20.00 Προσφυγικό -Οικονομικοί μετανάστες (Θέμης Κοσσίδας, Βέρα Τίκα & Φωτεινή Καλπακιώτη)

20-21.00 Πολιτισμός και τουρισμός στη Κοινωνική Οικονομία (Γιώργος Καραμπάτος, Ηλίας Τσιτσοπλίδης & Θεόδωρος Καρπέτας)

Το τριήμερο σεμινάριο «Μέντορες για τη Κοινωνική Οικονομία» θα ολοκληρωθεί στο ΠΑΝΤΕΙΟ, την Κυριακή, 19 Ιαν 2020, ξεκινώντας από τις 10.00 με ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ, ως εξής:

10-11.00 Συνέργειες ΚοιΣΠΕ με την Τοπική Αυτοδιοίκηση και Ανάδειξη πόρων (Πόλα Νικολάου & Δημήτρης Λιόλιος)

11-12.00 Αγροδιατροφή, σχολάζουσες γαίες, Κοινωνικά Αγροκτήματα, δεντροκαλλιέργειες (Δημήτρης Μιχαηλίδης, Κώστας Αρτακιανός, Βασίλης Κόλλιας & Μάγδα Κοντογιάννη)

12-13.00 Η λειτουργία των Κέντρων στήριξης της Κοινωνικής οικονομίας (Σύρος Κοσκοβόλης, Χρήστος Τσολάκος & Θεόδωρος Σερεμετάκης)

13-14.00 Κοινωνικές επιχειρήσεις στο χώρο των ΑΜΕΑ (Γιώργος Ρεθυμιωτάκης)

Η Πανελλήνια Ένωση Συμπράξεων Κοινωνικής Οικονομίας- ΠΕΣΚΟ (peskonet@gmail.com, 2108813760), μετά τα δέκα πρώτα σεμινάρια «Μεντόρων για την Κοινωνική Οικονομία στην Τοπική Αυτοδιοίκηση» ανοίγει με το τριήμερο σεμινάριο ευρεία συζήτηση, αλλά και πράξη, για την υλοποίηση επιχειρηματικών προτάσεων της Κοινωνικής Οικονομίας στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Εάν η Δημόσια Οικονομική ήταν η κύρια οικονομική δραστηριότητα στην Αναγέννηση (1400-1800), εάν η Ιδιωτική Οικονομική στήριξε αποτελεσματικά την Βιομηχανική Επανάσταση (1800-2050), τότε φαίνεται ότι η Κοινωνική Οικονομία είναι η καταλληλότερη για να εξυπηρετήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την Κοινωνία της Γνώσης ή . 4.0 (για την μετά το 2050 εποχή).

Μετά μια περίοδο ισχυρής τάσης χρηματοπιστωτικής παγκοσμιοποίησης φαίνεται ότι έρχεται ταυτόχρονα με την κοινωνία της γνώσης, σε αντικατάσταση της πυραμιδικής ιεραρχίας, η οριζόντια ισχύς και η τοπιοποίηση, με κύρια επιχειρηματική δομή την συμμετοχική οικονομία, την συμμετοχική δημοκρατία, και την συνεργατική επιχειρηματική δράση.

Φαίνεται ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση θα έχει πολλή μεγάλη ανάγκη στο μέλλον από δομές της Κοινωνικής Οικονομίας και το τριήμερο σεμινάριο «Μεντόρων για την Κοινωνική Οικονομία στην Τοπική Αυτοδιοίκηση» που θα γίνει στο ΠΑΝΤΕΙΟ Πανεπιστήμιο, 17, 18 & 19 Ιαν 2020, είναι μια εξαιρετική ευκαιρία για συνάντηση, συζήτηση, ανταλλαγή εμπειριών, συναντίληψη και διαμόρφωση θέσεων δράσης για την Κοινωνική Οικονομία.

Για την καταγραφή, Δημήτρης Μιχαηλίδης, ΑγροΝέα, 6998