Tsakthan Daily 8/1/2012
Ταξίδι στο χρόνο της «άλλης αριστεράς»
Γ΄ μέρος
Συσπειρώσεις
Το 1977-78 δημιουργείται ένα συνεχώς αυξανόμενο δυναμικό αγωνιστών, ανένταχτων μεν πολιτικοποιημένων δε.(1) Ήταν σχεδόν όλοι "πρώην" (Κνίτες, "Ρηγάδες", αριστεριστές μια και οι οργανώσεις άρχισαν να δείχνουν σημάδια κρίσης). Με την διάσπαση της Β' πανελλαδικής από την ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος και βοηθούντος του Ν.815 για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, που λειτουργεί ως πρόκληση και δημιουργεί το έδαφος για τις καταλήψεις του '79, δημιουργούνται οι "Συσπειρώσεις" στις οποίες κυριαρχούν οι "πανελλαδικάριοι", οι ανένταχτοι "πρώην", ενώ η μόνη οργάνωση που μπαίνει στις συσπειρώσεις εκείνη την εποχή είναι η Οργάνωση Σοσιαλιστική Επανάσταση (ΟΣΕ). «Η Ελληνική Κομμουνιστική Νεολαία «Ρήγας Φεραίος» - Β’Πανελλαδική (2) είναι η πολιτική οργάνωση που προέκυψε το 1978, όταν η πλειοψηφία των μελών της ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος, νεολαίας του ΚΚΕ εσωτερικού, αποφάσιζε την απόσχισή της από το κόμμα και την αυτόνομη πολιτική της πορεία. Οι αρχές της δεκαετίας του ’80 θα σημαδευτούν από την πολιτικο-ιδεολογική της επιρροή σε ένα σημαντικό κομμάτι της ελληνικής νεολαίας, κυρίως της φοιτητικής. Η ιστορική πρωτοτυπία της οργάνωσης αυτής έγκειται στο γεγονός ότι αποτελεί μια νεολαιίστικη οργάνωση χωρίς κομματικό φορέα, ή αντίστροφα, ένα «κόμμα» που έχει μόνο νεολαία και εξ’αυτού του λόγου παρουσία αποκλειστικά σχεδόν στον εκπαιδευτικό μηχανισμό. Η Β’ Πανελλαδική αποτελείται κατά 95% από φοιτητές και μαθητές. Το γεγονός αυτό αποτελεί ήδη μια τεράστια καινοτομία για τα πολιτικά έθιμα της μεταπολιτευτικής Ελλάδας, που ήθελε τις οργανώσεις νεολαίας να αποτελούν «κομματικούς στρατούς» και προθάλαμους ένταξης στις κομματικές οργανώσεις. Η πολιτική και ιδεολογική αυτονομία μιας οργάνωσης νεολαίας κινεί το ενδιαφέρον, αφού, επιπλέον, χαρακτηρίζεται από σημαντική παρέμβαση στα κοινωνικά κινήματα, και κυρίως το φοιτητικό».
Με την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία το 1981 - που δεν ήξεραν πως να το αντιμετωπίσουν - η πλειοψηφία της άκρας αριστεράς (Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (μαρξιστικό-λενινιστικό) και Επαναστατικό Κομμουνιστικό Κίνημα Ελλάδας) περνάει τρομερή ιδεολογική και πολιτική κρίση όπως και η Β΄ Πανελλαδική για παρόμοιους λόγους, όπως και οι αυτόνομοι. Σχήματα "συσπειρωσιακά" εξακολουθούν να υπάρχουν αλλά να απομαζικοποιούνται, ενώ δεν εκφράζονται κεντρικά ως παράταξη.
Το 1983, με την κόντρα στον νόμο-πλαίσιο του ΠΑΣΟΚ για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, συσπειρώνεται ξανά ότι είχε απομείνει, παίρνει πανελλαδική έκφραση, ονομάζεται ΑΣΦ-Σ (Αριστερές Συσπειρώσεις Φοιτητών-Σπουδαστών) και πλέον εκεί κυριαρχούν οι λεγόμενοι αριστεριστές (ανένταχτοι και ενταγμένοι με κύριες οργανώσεις τις ΟΣΕ και Α/συνέχεια (διάσπαση του ΚΚΕ (μ-λ) ) και κάποιες άλλες που στην πορεία διαλύθηκαν).
Το 1987-89 δημιουργείται νέα κρίση και οι ΑΣΦ-Σ διασπώνται στα τρία και παύουν να έχουν πανελλαδική έκφραση. Υπάρχουν πλέον οι συσπειρώσεις που ελέγχει η ΟΣΕ και εκφράζονται πανελλαδικά σαν ΕΣΟΦ-Σ, υπάρχουν οι συσπειρώσεις που κυριαρχεί η Α/συνέχεια και καταγράφονται πανελλαδικά σαν Αριστερά Σχήματα και υπάρχουν οι συσπειρώσεις που ελέγχουν διάφοροι "ανεξάρτητοι συνδικαλιστές" που καταγράφονται πανελλαδικά σαν Α.ΣΥΣ. (Αριστερές Συσπειρώσεις).
Οι ΑΣΥΣ θα μπουν στη συνέχεια στην ΕΑΑΚ και μετά από αυτούς (δηλ. τις ΑΣΥΣ) κυρίως θα προκύψουν οι ΑΡ.Α.Σ. και ΑΡΑΝ. Πιο αναλυτικά, η ΕΑΑΚ σχηματίστηκε από τα σχήματα που "έλεγχαν" οι ΑΣΥΣ μαζί με την ΚΝΕ-ΝΑΡ (σημερινή Νεολαία Κομμουνιστική απελευθέρωση (ΝΚΑ) το 1990-'91.
Το 1998 οι ΑΣΥΣ, που εν τω μεταξύ είχαν μετατραπεί από αμιγής φοιτητική οργάνωση σε πολιτική με παρεμβάσεις και σε εργασιακούς χώρους, διασπάστηκαν και δημιουργήθηκε η ΑΡΑΣ (Αριστερή Αντικαπιταλιστική Συσπείρωση).
Τέλος, το 2003 το ένα μέρος των ΑΣΥΣ (που κράτησε και το όνομα) ενώθηκε με την Αριστερή Κίνηση (με φοιτητικό σχήμα τον Αντίλογο που συμμετείχε στην ΕΑΑΚ και δραστηριοποιούταν κυρίως στην Πάτρα) και δημιούργησαν την ΑΡΑΝ.
Η ΑΡΑΝ εκδίδει το πολιτικό περιοδικό Εκτός Γραμμής, το περιοδικό νεολαίας Εκ Νέου και διατηρεί γραφεία – λέσχες σε Αθήνα, Πάτρα και Θεσσαλονίκη. Η ΑΡΑΣ παλιότερα εξέδιδε το περιοδικό Αριστερή Συσπείρωση.
«Είμαστε μια πολιτική οργάνωση της ελληνικής αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, στρατευμένη στην αναζήτηση μιας σύγχρονης επαναστατικής στρατηγικής για την ανατροπή των καπιταλιστικών σχέσεων εκμετάλλευσης και καταπίεσης το σοσιαλιστικό μετασχηματισμό και τη μετάβαση στον κομμουνισμό. Θεωρούμε ότι είμαστε μια μεταβατική πολιτική οργάνωση γι’ αυτό και στρατηγική μας επιδίωξη είναι η αυτοαναίρεσή μας στην κατεύθυνση της διαμόρφωσης του επαναστατικού πολιτικού φορέα της εργατικής τάξης, την πολιτική μορφή της σύγχρονης εργατικής αντι-ηγεμονίας.
Μας εμπνέει η κληρονομιά των σοσιαλιστικών επαναστάσεων, ο Οκτώβρης του 1917, η μεγάλη εμπειρία της Κινεζικής Πολιτιστικής Επανάστασης, τα αντιιμπεριαλιστικά κινήματα, τα κινήματα του Μάη του ’68, αλλά και οι μεγάλοι αγώνες της εργατικής τάξης και του λαού στον τόπο μας: η «νικηφόρα επανάσταση που χάθηκε» του ΕΑΜ, ο αγώνας του ΔΣΕ, το Πολυτεχνείο, οι κοινωνικοί αγώνες της μεταπολίτευσης. Την ίδια στιγμή στεκόμαστε κριτικά απέναντι στη ρεφορμιστική μετάλλαξη και τελικά την ήττα του ιστορικού κομμουνιστικού κινήματος.
Αναφερόμαστε στο μαχόμενο μαρξισμό και τη λενινιστική τομή, στη συνεισφορά του Γκράμσι και του Μάο, όχι ως δόγματα, αλλά ως κρίσιμες θεωρητικές οριοθετήσεις για τον πρωτοπόρο ρόλο της εργατικής τάξης, την προτεραιότητα των παραγωγικών σχέσεων πάνω στις παραγωγικές δυνάμεις, την βαρύτητα του πολιτικού επιπέδου, την ανισόμετρη ανάπτυξη της ιμπεριαλιστικής αλυσίδας, τη σημασία της υλιστικής διαλεκτικής.
Επιμένουμε στη γραμμή μαζών, την πλειοψηφική απεύθυνση την προσπάθεια για οικοδόμηση μαζικών νικηφόρων κινημάτων, θεωρούμε ότι η παρέμβαση στις κοινωνικές συγκρούσεις είναι η αναγκαία υλική βάση για την ανασύνθεση της Αριστεράς, το πεδίο όπου χαράσσονται οι διαχωριστικές γραμμές από τον παραγοντισμό, τη συνδιαχείριση, την ενσωμάτωση, ο τρόπος για να ανασυγκροτηθεί η διαλεκτική θεωρίας και πράξης» (http://www.anasynthesi.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=112&Itemid=333 )
«Η ΑΡΑΣ αναγνωρίζει ότι η Ελλάδα, είναι χώρα του ανεπτυγμένου καπιταλισμού, αποτελεί πεδίο της επαναστατικής προοπτικής και σα στόχο θέτει την σοσιαλιστική επανάσταση.
Σε αυτό το πλαίσιο υπάρχει η αναγκαιότητα της οικοδόμησης του ρεύματος της επαναστατικής αριστεράς αυτοτελούς και σε ανταγωνισμό με το αστικό πολιτικό σύστημα. Η δυνατότητα της οικοδόμησης του επαναστατικού ρεύματος θεμελιώνεται στις πραγματικές κοινωνικές αντιθέσεις και τις όψεις της ταξικής πάλης. Μία πρώτη βάση για ανάπτυξη ενός τέτοιου ρεύματος αποτελούν οι πολιτικές οργανώσεις που τοποθετούνται στην εξωκοινοβουλευτική αριστερά, οι συσπειρώσεις των κοινωνικών και εργασιακών χώρων, οι υπαρκτές κοινωνικές αντιστάσεις. Κυρίως όμως αυτό το ρεύμα θα οικοδομηθεί πάνω στους αυτόνομους αγώνες των εργαζομένων.
Κεντρική σημασία στην διατύπωση της ταξικής συμμαχίας των εργαζόμενων με την μορφή ενός σταδιακά ενοποιούμενου μετώπου κατέχουν οι αριστερές πολιτικές μορφές των κοινωνικών χώρων, οι αριστερές συσπειρώσεις που θα προωθούν μία άλλου τύπου συλλογική κουλτούρα και γνώση, αυτή της ζωντανής εργασίας, θα οξύνουν τις αντιφάσεις που προκαλεί η καπιταλιστική αναδιάρθρωση στους πιο κοντινούς τους κοινωνικά χώρους, θα αμφισβητούν την αστική ηγεμονία σ’ αυτούς και θα συμβάλλουν στην εγχάραξη στοιχείων εργατικής ηγεμονίας, παίζοντας καθοριστικό ρόλο στην ρήξη με την αστική ιδεολογία στο εσωτερικό των κοινωνικών χώρων.
Κεντρική σημασία επίσης έχει η οικοδόμηση του αριστερού αντικαπιταλιστικού πόλου – μετώπου αυτοτελούς από το αστικό πολιτικό σύστημα.
Η ΑΡΑΣ τις δύο δεκαετίες της ύπαρξης της έχει παλέψει και στους κοινωνικούς χώρους για την συγκρότηση και την διεύρυνση των αριστερών κοινωνικών συσπειρώσεων αλλά και σε πολιτικό επίπεδο για την διαμόρφωση ενός αριστερού αντικαπιταλιστικού πόλου – μετώπου.»( http://www.aras.gr/history )Οι θετικές παρακαταθήκες που σήμερα βλέπουμε και σε επίπεδο συσπειρώσεων κοινωνικών χώρων αλλά και σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο με μετωπικά σχήματα όπως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, έχει τη σφραγίδα στοιχείων της πολιτικής αντίληψης και συμβολής της ΑΡΑΣ όπως και άλλων οργανώσεων.
Παραπομπές
1) Βλ. Απόσπασμα από http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%AE_%CE%91%CE%BD%CE%B1%CF%83%CF%8D%CE%BD%CE%B8%CE%B5%CF%83%CE%B7
2) Βλ.Χριστόφορος Βερναρδάκης (2010) «Β’ Πανελλαδική – Αριστερή διάσπαση της ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος 1978-1981» στο Λήμμα στο Κοινωνικό, Πολιτικό και Πολιτισμικό Λεξικό Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ '80, Βαμβακάς, Β. - Παναγιωτόπουλος, Π. (επιστημονική επιμέλεια), Αθήνα, εκδόσεις Πέρασμα http://www.vernardakis.gr/uplmed/105_panelladiki.pdf και Θανάσης Τσακίρης (2008) «30 χρόνια από την ίδρυση της Β΄Πανελλαδικής, http://tsakthan.blogspot.com/2008/03/30.html
Συνεχίζεται….
Θανάσης Τσακίρης
http://tsakiris.snn.gr/
http://tsakthan.blogspot.com/
http://tsakthan.wordpress.com/
http://antiracistes.wordpress.com/
http://homoecologicus.wordpress.com/
http://leftypedia.wordpress.com/
http://greekunions.wordpress.com/
http://femininmasculin.wordpress.com/
http://ilioupoli.wordpress.com/
http://homopolitics.wordpress.com/
http://politicalperson.wordpress.com/
http://cantpaydontpay.wordpress.com/
http://pringkipessa.wordpress.com/
http://redferryman.wordpress.com/
http://adotoe.wordpress.com/
http://easpemporiki.wordpress.com/
http://www.easp.gr/
Η ΑTAKA ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Πάντως ο κ. Γ. Παπανδρέου δεν σκοπεύει να µείνει στο σπίτι του. «Θα είναι πολιτικά ενεργός, εν Ελλάδι!» λένε µε νόηµα οι στενοί συνεργάτες του. http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=437711
Η ΕΙΔΗΣΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Ένα σχολείο νίκησε τον αγώνα για να μην αγοραστεί από σπόνσορα
http://www.guardian.co.uk/politics/2012/jan/07/michael-gove-primary-academy
ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Μπαλάντα για μια λυπημένη χώρα
ΩΧΡΑ ΣΠΕΙΡΟΧΑΙΤΗ-
http://www.youtube.com/watch?v=eovRedrMHs8&feature=related
Οι μέρες είναι μαγικές
όταν μπορούμε και γελάμε δίχως φόβο
όταν δεν έχει θάνατο του πρωινού καφέ η κουβεντούλα
οι μέρες είναι φυλακές
όταν η νύχτα πλημμυρίζει βαθμοφόρους
οι μέρες είναι φυλακές
όταν χτυπάνε κάρτα οι βασανιστές
ο χρόνος είναι μαγικός
όταν δεν κρύβονται χαφιέδες στα ρολόγια
όταν γερνάμε σίγουροι με το κεφάλι στο λαιμό μας
ο χρόνος είναι πανικός
όταν ανοίγουν τα ντοσιέ οι στρατοδίκες
ο χρόνος είναι πανικός
όταν μας ζώνει μια τεράστια διαταγή
η πόλη είναι μαγική
όταν φιλιόμαστε στο πάρκο δίχως φόβο
όταν δεν γίνονται έφοδοι στα καφενεία και στους σινεμάδες
η πόλη είναι ασφυκτική
όταν την πνίγουν τα εθνικά ιδεώδη
η πόλη είναι ασφυκτική
όταν ξυπνάμε με εμβατήρια χακί
Η βίαιη αντίσταση είναι η μόνη ελπίδα
σε μια χώρα δίχως ελπίδα και φωνή
sidet buyuleyijidir sidet umutur
umut suz ve sesiz bir
sesiz bir dunada
ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Μια νύχτα γέλιου κομμένη στα τρία. Σας προσκαλούμε σε μια παρέλαση Stand-up με τον Βύρωνα Θεοδωρόπουλο, τον Δημήτρη Χριστοφορίδη και τον Θωμά Τσαλαπάτη. Καλεσμένοι επίσης, Μπονάτσοι, λυκόσκυλα, εκκλησίες, κασκαντέρ, δυο κολλητοί, ένα παγκάκι και ένας γέρος που τρώει φέτα. Αυτή την Κυριακή 8 Ιανουαρίου στο Used Bar στο Χαλάνδρι. Σας περιμένουμε. [ είσοδος 5 ευρώ με μπύρα ή κρασί ].
Ταξίδι στο χρόνο της «άλλης αριστεράς»
Γ΄ μέρος
Συσπειρώσεις
Το 1977-78 δημιουργείται ένα συνεχώς αυξανόμενο δυναμικό αγωνιστών, ανένταχτων μεν πολιτικοποιημένων δε.(1) Ήταν σχεδόν όλοι "πρώην" (Κνίτες, "Ρηγάδες", αριστεριστές μια και οι οργανώσεις άρχισαν να δείχνουν σημάδια κρίσης). Με την διάσπαση της Β' πανελλαδικής από την ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος και βοηθούντος του Ν.815 για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, που λειτουργεί ως πρόκληση και δημιουργεί το έδαφος για τις καταλήψεις του '79, δημιουργούνται οι "Συσπειρώσεις" στις οποίες κυριαρχούν οι "πανελλαδικάριοι", οι ανένταχτοι "πρώην", ενώ η μόνη οργάνωση που μπαίνει στις συσπειρώσεις εκείνη την εποχή είναι η Οργάνωση Σοσιαλιστική Επανάσταση (ΟΣΕ). «Η Ελληνική Κομμουνιστική Νεολαία «Ρήγας Φεραίος» - Β’Πανελλαδική (2) είναι η πολιτική οργάνωση που προέκυψε το 1978, όταν η πλειοψηφία των μελών της ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος, νεολαίας του ΚΚΕ εσωτερικού, αποφάσιζε την απόσχισή της από το κόμμα και την αυτόνομη πολιτική της πορεία. Οι αρχές της δεκαετίας του ’80 θα σημαδευτούν από την πολιτικο-ιδεολογική της επιρροή σε ένα σημαντικό κομμάτι της ελληνικής νεολαίας, κυρίως της φοιτητικής. Η ιστορική πρωτοτυπία της οργάνωσης αυτής έγκειται στο γεγονός ότι αποτελεί μια νεολαιίστικη οργάνωση χωρίς κομματικό φορέα, ή αντίστροφα, ένα «κόμμα» που έχει μόνο νεολαία και εξ’αυτού του λόγου παρουσία αποκλειστικά σχεδόν στον εκπαιδευτικό μηχανισμό. Η Β’ Πανελλαδική αποτελείται κατά 95% από φοιτητές και μαθητές. Το γεγονός αυτό αποτελεί ήδη μια τεράστια καινοτομία για τα πολιτικά έθιμα της μεταπολιτευτικής Ελλάδας, που ήθελε τις οργανώσεις νεολαίας να αποτελούν «κομματικούς στρατούς» και προθάλαμους ένταξης στις κομματικές οργανώσεις. Η πολιτική και ιδεολογική αυτονομία μιας οργάνωσης νεολαίας κινεί το ενδιαφέρον, αφού, επιπλέον, χαρακτηρίζεται από σημαντική παρέμβαση στα κοινωνικά κινήματα, και κυρίως το φοιτητικό».
Με την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία το 1981 - που δεν ήξεραν πως να το αντιμετωπίσουν - η πλειοψηφία της άκρας αριστεράς (Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (μαρξιστικό-λενινιστικό) και Επαναστατικό Κομμουνιστικό Κίνημα Ελλάδας) περνάει τρομερή ιδεολογική και πολιτική κρίση όπως και η Β΄ Πανελλαδική για παρόμοιους λόγους, όπως και οι αυτόνομοι. Σχήματα "συσπειρωσιακά" εξακολουθούν να υπάρχουν αλλά να απομαζικοποιούνται, ενώ δεν εκφράζονται κεντρικά ως παράταξη.
Το 1983, με την κόντρα στον νόμο-πλαίσιο του ΠΑΣΟΚ για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, συσπειρώνεται ξανά ότι είχε απομείνει, παίρνει πανελλαδική έκφραση, ονομάζεται ΑΣΦ-Σ (Αριστερές Συσπειρώσεις Φοιτητών-Σπουδαστών) και πλέον εκεί κυριαρχούν οι λεγόμενοι αριστεριστές (ανένταχτοι και ενταγμένοι με κύριες οργανώσεις τις ΟΣΕ και Α/συνέχεια (διάσπαση του ΚΚΕ (μ-λ) ) και κάποιες άλλες που στην πορεία διαλύθηκαν).
Το 1987-89 δημιουργείται νέα κρίση και οι ΑΣΦ-Σ διασπώνται στα τρία και παύουν να έχουν πανελλαδική έκφραση. Υπάρχουν πλέον οι συσπειρώσεις που ελέγχει η ΟΣΕ και εκφράζονται πανελλαδικά σαν ΕΣΟΦ-Σ, υπάρχουν οι συσπειρώσεις που κυριαρχεί η Α/συνέχεια και καταγράφονται πανελλαδικά σαν Αριστερά Σχήματα και υπάρχουν οι συσπειρώσεις που ελέγχουν διάφοροι "ανεξάρτητοι συνδικαλιστές" που καταγράφονται πανελλαδικά σαν Α.ΣΥΣ. (Αριστερές Συσπειρώσεις).
Οι ΑΣΥΣ θα μπουν στη συνέχεια στην ΕΑΑΚ και μετά από αυτούς (δηλ. τις ΑΣΥΣ) κυρίως θα προκύψουν οι ΑΡ.Α.Σ. και ΑΡΑΝ. Πιο αναλυτικά, η ΕΑΑΚ σχηματίστηκε από τα σχήματα που "έλεγχαν" οι ΑΣΥΣ μαζί με την ΚΝΕ-ΝΑΡ (σημερινή Νεολαία Κομμουνιστική απελευθέρωση (ΝΚΑ) το 1990-'91.
Το 1998 οι ΑΣΥΣ, που εν τω μεταξύ είχαν μετατραπεί από αμιγής φοιτητική οργάνωση σε πολιτική με παρεμβάσεις και σε εργασιακούς χώρους, διασπάστηκαν και δημιουργήθηκε η ΑΡΑΣ (Αριστερή Αντικαπιταλιστική Συσπείρωση).
Τέλος, το 2003 το ένα μέρος των ΑΣΥΣ (που κράτησε και το όνομα) ενώθηκε με την Αριστερή Κίνηση (με φοιτητικό σχήμα τον Αντίλογο που συμμετείχε στην ΕΑΑΚ και δραστηριοποιούταν κυρίως στην Πάτρα) και δημιούργησαν την ΑΡΑΝ.
Η ΑΡΑΝ εκδίδει το πολιτικό περιοδικό Εκτός Γραμμής, το περιοδικό νεολαίας Εκ Νέου και διατηρεί γραφεία – λέσχες σε Αθήνα, Πάτρα και Θεσσαλονίκη. Η ΑΡΑΣ παλιότερα εξέδιδε το περιοδικό Αριστερή Συσπείρωση.
«Είμαστε μια πολιτική οργάνωση της ελληνικής αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, στρατευμένη στην αναζήτηση μιας σύγχρονης επαναστατικής στρατηγικής για την ανατροπή των καπιταλιστικών σχέσεων εκμετάλλευσης και καταπίεσης το σοσιαλιστικό μετασχηματισμό και τη μετάβαση στον κομμουνισμό. Θεωρούμε ότι είμαστε μια μεταβατική πολιτική οργάνωση γι’ αυτό και στρατηγική μας επιδίωξη είναι η αυτοαναίρεσή μας στην κατεύθυνση της διαμόρφωσης του επαναστατικού πολιτικού φορέα της εργατικής τάξης, την πολιτική μορφή της σύγχρονης εργατικής αντι-ηγεμονίας.
Μας εμπνέει η κληρονομιά των σοσιαλιστικών επαναστάσεων, ο Οκτώβρης του 1917, η μεγάλη εμπειρία της Κινεζικής Πολιτιστικής Επανάστασης, τα αντιιμπεριαλιστικά κινήματα, τα κινήματα του Μάη του ’68, αλλά και οι μεγάλοι αγώνες της εργατικής τάξης και του λαού στον τόπο μας: η «νικηφόρα επανάσταση που χάθηκε» του ΕΑΜ, ο αγώνας του ΔΣΕ, το Πολυτεχνείο, οι κοινωνικοί αγώνες της μεταπολίτευσης. Την ίδια στιγμή στεκόμαστε κριτικά απέναντι στη ρεφορμιστική μετάλλαξη και τελικά την ήττα του ιστορικού κομμουνιστικού κινήματος.
Αναφερόμαστε στο μαχόμενο μαρξισμό και τη λενινιστική τομή, στη συνεισφορά του Γκράμσι και του Μάο, όχι ως δόγματα, αλλά ως κρίσιμες θεωρητικές οριοθετήσεις για τον πρωτοπόρο ρόλο της εργατικής τάξης, την προτεραιότητα των παραγωγικών σχέσεων πάνω στις παραγωγικές δυνάμεις, την βαρύτητα του πολιτικού επιπέδου, την ανισόμετρη ανάπτυξη της ιμπεριαλιστικής αλυσίδας, τη σημασία της υλιστικής διαλεκτικής.
Επιμένουμε στη γραμμή μαζών, την πλειοψηφική απεύθυνση την προσπάθεια για οικοδόμηση μαζικών νικηφόρων κινημάτων, θεωρούμε ότι η παρέμβαση στις κοινωνικές συγκρούσεις είναι η αναγκαία υλική βάση για την ανασύνθεση της Αριστεράς, το πεδίο όπου χαράσσονται οι διαχωριστικές γραμμές από τον παραγοντισμό, τη συνδιαχείριση, την ενσωμάτωση, ο τρόπος για να ανασυγκροτηθεί η διαλεκτική θεωρίας και πράξης» (http://www.anasynthesi.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=112&Itemid=333 )
«Η ΑΡΑΣ αναγνωρίζει ότι η Ελλάδα, είναι χώρα του ανεπτυγμένου καπιταλισμού, αποτελεί πεδίο της επαναστατικής προοπτικής και σα στόχο θέτει την σοσιαλιστική επανάσταση.
Σε αυτό το πλαίσιο υπάρχει η αναγκαιότητα της οικοδόμησης του ρεύματος της επαναστατικής αριστεράς αυτοτελούς και σε ανταγωνισμό με το αστικό πολιτικό σύστημα. Η δυνατότητα της οικοδόμησης του επαναστατικού ρεύματος θεμελιώνεται στις πραγματικές κοινωνικές αντιθέσεις και τις όψεις της ταξικής πάλης. Μία πρώτη βάση για ανάπτυξη ενός τέτοιου ρεύματος αποτελούν οι πολιτικές οργανώσεις που τοποθετούνται στην εξωκοινοβουλευτική αριστερά, οι συσπειρώσεις των κοινωνικών και εργασιακών χώρων, οι υπαρκτές κοινωνικές αντιστάσεις. Κυρίως όμως αυτό το ρεύμα θα οικοδομηθεί πάνω στους αυτόνομους αγώνες των εργαζομένων.
Κεντρική σημασία στην διατύπωση της ταξικής συμμαχίας των εργαζόμενων με την μορφή ενός σταδιακά ενοποιούμενου μετώπου κατέχουν οι αριστερές πολιτικές μορφές των κοινωνικών χώρων, οι αριστερές συσπειρώσεις που θα προωθούν μία άλλου τύπου συλλογική κουλτούρα και γνώση, αυτή της ζωντανής εργασίας, θα οξύνουν τις αντιφάσεις που προκαλεί η καπιταλιστική αναδιάρθρωση στους πιο κοντινούς τους κοινωνικά χώρους, θα αμφισβητούν την αστική ηγεμονία σ’ αυτούς και θα συμβάλλουν στην εγχάραξη στοιχείων εργατικής ηγεμονίας, παίζοντας καθοριστικό ρόλο στην ρήξη με την αστική ιδεολογία στο εσωτερικό των κοινωνικών χώρων.
Κεντρική σημασία επίσης έχει η οικοδόμηση του αριστερού αντικαπιταλιστικού πόλου – μετώπου αυτοτελούς από το αστικό πολιτικό σύστημα.
Η ΑΡΑΣ τις δύο δεκαετίες της ύπαρξης της έχει παλέψει και στους κοινωνικούς χώρους για την συγκρότηση και την διεύρυνση των αριστερών κοινωνικών συσπειρώσεων αλλά και σε πολιτικό επίπεδο για την διαμόρφωση ενός αριστερού αντικαπιταλιστικού πόλου – μετώπου.»( http://www.aras.gr/history )Οι θετικές παρακαταθήκες που σήμερα βλέπουμε και σε επίπεδο συσπειρώσεων κοινωνικών χώρων αλλά και σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο με μετωπικά σχήματα όπως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, έχει τη σφραγίδα στοιχείων της πολιτικής αντίληψης και συμβολής της ΑΡΑΣ όπως και άλλων οργανώσεων.
Παραπομπές
1) Βλ. Απόσπασμα από http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%AE_%CE%91%CE%BD%CE%B1%CF%83%CF%8D%CE%BD%CE%B8%CE%B5%CF%83%CE%B7
2) Βλ.Χριστόφορος Βερναρδάκης (2010) «Β’ Πανελλαδική – Αριστερή διάσπαση της ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος 1978-1981» στο Λήμμα στο Κοινωνικό, Πολιτικό και Πολιτισμικό Λεξικό Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ '80, Βαμβακάς, Β. - Παναγιωτόπουλος, Π. (επιστημονική επιμέλεια), Αθήνα, εκδόσεις Πέρασμα http://www.vernardakis.gr/uplmed/105_panelladiki.pdf και Θανάσης Τσακίρης (2008) «30 χρόνια από την ίδρυση της Β΄Πανελλαδικής, http://tsakthan.blogspot.com/2008/03/30.html
Συνεχίζεται….
Θανάσης Τσακίρης
http://tsakiris.snn.gr/
http://tsakthan.blogspot.com/
http://tsakthan.wordpress.com/
http://antiracistes.wordpress.com/
http://homoecologicus.wordpress.com/
http://leftypedia.wordpress.com/
http://greekunions.wordpress.com/
http://femininmasculin.wordpress.com/
http://ilioupoli.wordpress.com/
http://homopolitics.wordpress.com/
http://politicalperson.wordpress.com/
http://cantpaydontpay.wordpress.com/
http://pringkipessa.wordpress.com/
http://redferryman.wordpress.com/
http://adotoe.wordpress.com/
http://easpemporiki.wordpress.com/
http://www.easp.gr/
Η ΑTAKA ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Πάντως ο κ. Γ. Παπανδρέου δεν σκοπεύει να µείνει στο σπίτι του. «Θα είναι πολιτικά ενεργός, εν Ελλάδι!» λένε µε νόηµα οι στενοί συνεργάτες του. http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=437711
Η ΕΙΔΗΣΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Ένα σχολείο νίκησε τον αγώνα για να μην αγοραστεί από σπόνσορα
http://www.guardian.co.uk/politics/2012/jan/07/michael-gove-primary-academy
ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Μπαλάντα για μια λυπημένη χώρα
ΩΧΡΑ ΣΠΕΙΡΟΧΑΙΤΗ-
http://www.youtube.com/watch?v=eovRedrMHs8&feature=related
Οι μέρες είναι μαγικές
όταν μπορούμε και γελάμε δίχως φόβο
όταν δεν έχει θάνατο του πρωινού καφέ η κουβεντούλα
οι μέρες είναι φυλακές
όταν η νύχτα πλημμυρίζει βαθμοφόρους
οι μέρες είναι φυλακές
όταν χτυπάνε κάρτα οι βασανιστές
ο χρόνος είναι μαγικός
όταν δεν κρύβονται χαφιέδες στα ρολόγια
όταν γερνάμε σίγουροι με το κεφάλι στο λαιμό μας
ο χρόνος είναι πανικός
όταν ανοίγουν τα ντοσιέ οι στρατοδίκες
ο χρόνος είναι πανικός
όταν μας ζώνει μια τεράστια διαταγή
η πόλη είναι μαγική
όταν φιλιόμαστε στο πάρκο δίχως φόβο
όταν δεν γίνονται έφοδοι στα καφενεία και στους σινεμάδες
η πόλη είναι ασφυκτική
όταν την πνίγουν τα εθνικά ιδεώδη
η πόλη είναι ασφυκτική
όταν ξυπνάμε με εμβατήρια χακί
Η βίαιη αντίσταση είναι η μόνη ελπίδα
σε μια χώρα δίχως ελπίδα και φωνή
sidet buyuleyijidir sidet umutur
umut suz ve sesiz bir
sesiz bir dunada
ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Μια νύχτα γέλιου κομμένη στα τρία. Σας προσκαλούμε σε μια παρέλαση Stand-up με τον Βύρωνα Θεοδωρόπουλο, τον Δημήτρη Χριστοφορίδη και τον Θωμά Τσαλαπάτη. Καλεσμένοι επίσης, Μπονάτσοι, λυκόσκυλα, εκκλησίες, κασκαντέρ, δυο κολλητοί, ένα παγκάκι και ένας γέρος που τρώει φέτα. Αυτή την Κυριακή 8 Ιανουαρίου στο Used Bar στο Χαλάνδρι. Σας περιμένουμε. [ είσοδος 5 ευρώ με μπύρα ή κρασί ].
No comments:
Post a Comment