Tsakthan Daily 3/1/2012
ΠΡΟΚΡΙΜΑΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΗΠΑ 2012 Ε΄ ΜΕΡΟΣ
ΠΡΩΤΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ: ΑΪΟΒΑ
Αρχίζει σήμερα, λοιπόν, η «σεζόν των προκριματικών» στις ΗΠΑ με πρώτη στάση στην Πολιτεία Άιοβα, που φημίζεται για τα αποκαλούμενα «τεστ της Άιοβα», δηλαδή τις πανεθνικές εξετάσεις γνώσεων στα σχολεία της χώρας. Έτσι και οι υποψήφιοι χρισματούχοι για την 57η Προεδρία των ΗΠΑ δίνουν τις πρώτες εξετάσεις τους.
Από την πλευρά των Δημοκρατικών υποψήφιοι είναι οι εξής:
• Πρώτος και καλύτερος ο νυν Πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα, και έπονται πολύ χαμηλά οι υποψήφιοι:
• Ντάρσι Ρίτσαρντσον (ακτιβιστής, ιστορικός συγγραφέας από το Μαϊάμι, ο οποίος εκτός των άλλων, έχει ήδη δημοσιεύσει τους τρεις πρώτους της εφτάτομης ιστορίας των «τρίτων κομμάτων» στις ΗΠΑ και ιδρυτής των http://www.battlegroundblog.com/ και http://www.uncoveredpolitics.com/ )
• Ράνταλ Αλμίρα Τέρι (από τη Νέα Υόρκη 59 ετών, αντιδραστικός ακτιβιστής κατά των αμβλώσεων που είχε βάλει υποψηφιότητα στο παρελθόν).
• Βέρμιν Σουπρίμ (σατιρικός περφόρμερ δρόμου και ακτιβιστής, αιώνιος υποψήφιος από την Μασαχουσέτη)
Η μεγάλη σύγκρουση διεξάγεται στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα. Οι δηλωμένοι υποψήφιοί του είναι οι εξής:
• Μισέλ Μπάχμαν (Michele Bachmann, βουλευτίνα της Μιννεσότα)
• Νιούτ Γκινγκριτς, πρώην Πρόεδρος της Βουλής από τη Γεωργία, σκληρός νεοφιλελεύθερος)
• Τζον Χαντσμαν (πρώην Πρεσβευτής στην Κίνα και πρώην Κυβερνήτης της Γιούτα παίζει εντός έδρας)
• Γκάρυ Τζονσον (πρώην Κυβερνήτης στο Νέο Μεξικό, διεκδικεί το χρίσμα και στο Ελευθεριακό Κόμμα)
• Ρικ Πέρρυ (κυβερνήτης του Τέξας)
• Μιτ Ρόμνι (πρώην Κυβερνήτης της Μασαχουσέτης)
• Ρικ Σαντόρουμ (πρώην Γερουσιαστής της Πενσυλβάνιας)
• Ρον Πολ (Βουλευτής του Τέξας)
Ο Ρον Πολ έχοντας μαζέψει ουκ ολίγα χρήματα κατά τη διάρκεια των προηγούμενων μηνών όταν είχε συγκροτήσει ειδική επιτροπή «δοκιμασίας των υδάτων» για να δηλώσει αργότερα κι επίσημα την υποψηφιότητά του. Ξεχωρίζει και τραβάει σα μαγνήτης ποικίλων προελεύσεων οπαδούς και, σε μεγάλο βαθμό, προοδευτικούς ψηφοφόρους που για ποικίλους λόγους δεν τα πάνε καλά με τους Δημοκρατικούς. Παροτρύνει δημοκρατικούς και ανεξάρτητους ψηφοφόρους να εγγραφούν στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα και να τον ψηφίσουν. Γι’ αυτό του έχουν κολλήσει το παρατσούκλι «γαλάζιος ρεπουμπλικάνος». Κατά καιρούς έχει εκφράσει την αντίθεσή του στις πολεμικές εξορμήσεις των ΗΠΑ σε Αφγανιστάν, Ιράκ και αλλού, την υποστήριξή του στα ατομικά δικαιώματα των μεταναστών και την στήριξη του κινήματος Occupy Wall Street. Αυτή η πλευρά του αμαυρώνεται από τον άκρατο νεοφιλελευθερισμό του που θυμίζει το φανατισμό των ακροδεξιών του Tea Party. Δεν είναι τυχαίο πως πολλοί στον πολιτικό αυτό χώρο τον θεωρούν «θεωρητικό πατέρα» τους.
Από τους άλλους υποψήφιους, ξεχωρίζει ο Μιτ Ρόμνι. Η καριέρα του ως επιχειρηματία τον υποχρεώνει να τονίζει το «Αμερικάνικο Όνειρο» της ελεύθερης οικονομίας από την οποία επωφελήθηκε τα μάλα, αλλά το γεγονός ότι έζησε στην Ευρώπη για ένα διάστημα του άνοιξε τα μάτια όσον αφορά την ενίσχυση των θεσμών κοινωνικής πρόνοιας και υγείας. Έτσι ο νόμος για την υγεία και την πρόνοια που πέρασε στην Πολιτεία του στέκεται εμπόδιο στην «κούρσα» του για το χρίσμα. Γι’ αυτό εδώ και μερικά χρόνια βάζει νερό στο κρασί του και σε άλλα θέματα όπως τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων, την προστασία του περιβάλλοντος, τις αμβλώσεις κ.α.
Η Μισέλ Μπάχμαν, που μεταβλήθηκε ξαφνικά στα τέλη της δεκαετίας του ’70 από Δημοκρατική σε Ρεπουμπλικάνα απογοητευμένη από την υποστήριξη του τότε Προέδρου Τζίμυ Κάρτερ στα θέματα των αμβλώσεων και της φορολογίας, είναι από τα ηγετικά στελέχη του Tea Party και αντιπροσωπεύει ό,τι πιο ακροδεξιό υπάρχει μέσα στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα και θεωρεί τον Πάπα…Αντίχριστο και τον Πρόεδρο Ομπάμα ως τον αρχηγό του… Αντιαμερικανισμού.
Αθεράπευτα νεοφιλελεύθερος είναι και ο Νιουτ Γκινκριτς που το 1994 με το Συμβόλαιο για την Αμερική οδήγησε τους Ρεπουμπλικανούς στην πλειοψηφία της Βουλής και τον ίδιο στην Προεδρεία της απ’ όπου έκανε δύσκολη τη ζωή του τότε προέδρου Κλίντον. Σκεπτικιστής όσο δεν παίρνει άλλο αναφορικά με την «παγκόσμια θέρμανση», ο Γκίνγκριτς προτείνει «ευέλικτες λύσεις» και όχι γενική πολιτική λύση. Είναι υπέρ των υπεραυστηρών ελέγχων των συνόρων και της μετανάστευσης και ευνοεί μόνο προγράμματα ελεγχόμενης εισαγωγής ,μεταναστών-εργατών ορισμένου χρόνου (guest worker program). Σε όλα τα οικονομικά θέματα η θέση του είναι μία: Όχι Φόροι-Ναι στην ιδιωτικοποίηση των πάντων. Η εκπαίδευση για τον Γκινκριτς είναι η κινητήρια δύναμη για το μέλλον των ΗΠΑ Τέλος, έχει αρχίσει και γίνεται οπαδός της «επανανακάλυψης του Θεού στην Αμερική προτείνοντας την ενθάρρυνση της δημόσιας θρησκευτικής έκφρασης στις πλατείες και τους ανοιχτούς χώρους.
Άλλος ένας Δημοκρατικός στα νεανικά του χρόνια που μεταβλήθηκε σε γεράκι της ακροδεξιάς του Ρεπουμπλικάνος κυβερνήτης του Τέξας είναι ο Ρικ Πέρρυ, ο οποίος είναι από τους φανατικότερους υποστηρικτής της θανατικής ποινής και στη θητεία του (2000-2011) έγιναν 234 εκτελέσεις. Το παίζει σκληρός απέναντι στο έγκλημα αλλά είχε την έκλαμψη να απαγορεύσει την αυτόματη σύλληψη για κατοχή μαριχουάνας. Αρνείται να αναγνωρίσει και να νομιμοποιήσει τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια ως οικογένεια. Είναι, βεβαίως, ο φανατικότερος οπαδός της οπλοκατοχής. Σε αντίθεση με άλλους παρόμοιούς του αντιτάχθηκε στην ανέγερση του τοίχους κατά μήκος των συνόρων με το Μεξικού για λόγους ελεύθερου εμπορίου. Είναι έντονα σκεπτικιστής στο θέμα της κλιματικής αλλαγής και καταφέρεται εναντίον των επιστημόνων ότι αλλοιώνουν τα στοιχεία για να επιχορηγούνται οι έρευνές τους από το κράτος και τις εταιρείες.
Ο Τζον Χάντσμαν αποκλήθηκε από το Huffington Post (παλιότερα δημοφιλές προοδευτικό site) «συντηρητικός τεχνοκράτης-οπτιμιστής με μετριοπαθείς απόψεις που είναι πρόθυμος να συνεργαστεί ουσιαστικά με τον Πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα» ενώ ο ίδιος αυτοαποκαλείται κεντροδεξιός συντηρητικός.
Ο Ρικ Σαντόρουμ θεωρείται συντηρητικός τόσο κοινωνικά όσο και δημοσιονομικά. Είναι γνωστός για την αντίθεση του στην ομοφυλοφιλία, την σθεναρή υποστήριξη της επέμβασης των ΗΠΑ στο Ιράκ και της ιδιωτικοποίησης της κοινωνικής ασφάλισης.
Συνεχίζεται…
Θανάσης Τσακίρης
http://tsakiris.snn.gr
http://tsakthan.blogspot.com
http://tsakthan.wordpress.com
http://antiracistes.wordpress.com
http://homoecologicus.wordpress.com
http://leftypedia.wordpress.com
http://greekunions.wordpress.com
http://femininmasculin.wordpress.com
http://ilioupoli.wordpress.com
http://homopolitics.wordpress.com
http://politicalperson.wordpress.com
http://cantpaydontpay.wordpress.com
http://pringkipessa.wordpress.com
http://redferryman.wordpress.com
http://adotoe.wordpress.com
http://easpemporiki.wordpress.com
http://www.easp.gr
ATAKA ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
«Δεν μπορείς να τον ταπεινώνεις τον Παπανδρέου. Να του φορτώσεις τα πάντα στη πλάτη. Δεν αντέχω, ας πούμε, μια αναμέτρηση κορυφής Βενιζέλου - Λοβέρδου. Πρέπει να συνεννοηθούν. Αντιπροσωπεύουν ένα κοινό κόσμο. Υπάρχει μια προϊστορία. Για όλους υπάρχει μέλλον. Εδώ πρέπει να υπάρχει μια συμφωνία Μπλέρ - Μπράουν. Δεν βγαίνει μια σύγκρουση κορυφής αυτή τη στιγμή. Δεν το αντέχει η κοινωνία» Μίμης Ανδρουλάκης, http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=2117337
ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Να 'χαμε τι να 'χαμε
Μουσική : Μάνος Λοϊζος
Στίχοι : Λευτέρης Παπαδόπουλος
Ερμηνεία : Γ. Νταλάρας και Χορωδία
Να 'χαμε τι να’ χαμε
ένα πύργο να’ χαμε
στην αυλή στο καφενείο
πάνω στο τεμπελχανείο
και με θέα στο γιαλό
ζουμ τριαλαρό
Να 'χαμε τι να 'χαμε
δυο αμπάρια να’ χαμε
για να ρίχνουνε τ’ αγόρια
τ’ άτιμα τα μεσοφόρια
που δεν είναι για καλό
ζουμ τριαλαρό
Να 'χαμε τι να 'χαμε
ένα φίλο να 'χαμε
παλαιστή και πεχλιβάνη
με τον δράκο να τα βάνει
και μη κλαίει το μωρό
ζουμ τριαλαρό
Ο ΧΟΡΟΣ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Μπόσα Νόβα
http://www.youtube.com/watch?v=d3sfXA-6r58&feature=related
ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ-ΔΩΡΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Άρης Σφακιανάκης (2011) Ου Μπλέξεις . Αθήνα: Εκδ. Κέδρος σελ. 356
Δεκατρία χρόνια μετά, ο ήρωας του "Δεν ήξερες... δεν ρώταγες!" διάγει έναν ήσυχο βίο. Ώσπου κάποια στιγμή παρασύρεται από τους φίλους του και αποφασίζει να καταδυθεί στον κόσμο του διαδικτύου όπου θα αναζητήσει εμπειρίες και μια νέα μούσα. Ο διάβολος ωστόσο καιροφυλακτεί για άλλη μια φορά. Τον ρίχνει στα δίχτυα του Facebook. Ύστερα από μια σειρά ανεπιτυχών και τραγελαφικών γνωριμιών είναι έτοιμος να τα παρατήσει. Τότε εμφανίζεται η Φανή, μια πανέμορφη εικοσιοκτάχρονη που σπουδάζει Θεατρολογία στο Παρίσι. Οι δυο τους γνωρίζονται και ζουν έναν κινηματογραφικό έρωτα στην Πόλη του Φωτός και στη Βενετία. Η θεά τύχη φαίνεται να χαμογελά στον πενηντάχρονο συγγραφέα. Μέχρι τη στιγμή που η Φανή επιστρέφει στην Ελλάδα και οι δυο τους αποφασίζουν να συγκατοικήσουν...
Άλλο ένα βιβλίο που διάβασα στη γνωστή αεροπορική διαδρομή με τη διαφορά ότι πέταξα με Λουφτχάνσα μέσω Μονάχου. Συναρπάζει ο συγγραφέας το κοινό του κάνοντας τον αναγνώστη να ταυτιστεί και με τον πρωταγωνιστή και την πρωταγωνίστρια αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις η αναγνώστρια ταυτίζεται μόνο με την πρωταγωνίστρια. Δεν μπορούμε να τα θέλουμε όλα, βέβαια.
tsakthan
ΠΡΟΚΡΙΜΑΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΗΠΑ 2012 Ε΄ ΜΕΡΟΣ
ΠΡΩΤΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ: ΑΪΟΒΑ
Αρχίζει σήμερα, λοιπόν, η «σεζόν των προκριματικών» στις ΗΠΑ με πρώτη στάση στην Πολιτεία Άιοβα, που φημίζεται για τα αποκαλούμενα «τεστ της Άιοβα», δηλαδή τις πανεθνικές εξετάσεις γνώσεων στα σχολεία της χώρας. Έτσι και οι υποψήφιοι χρισματούχοι για την 57η Προεδρία των ΗΠΑ δίνουν τις πρώτες εξετάσεις τους.
Από την πλευρά των Δημοκρατικών υποψήφιοι είναι οι εξής:
• Πρώτος και καλύτερος ο νυν Πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα, και έπονται πολύ χαμηλά οι υποψήφιοι:
• Ντάρσι Ρίτσαρντσον (ακτιβιστής, ιστορικός συγγραφέας από το Μαϊάμι, ο οποίος εκτός των άλλων, έχει ήδη δημοσιεύσει τους τρεις πρώτους της εφτάτομης ιστορίας των «τρίτων κομμάτων» στις ΗΠΑ και ιδρυτής των http://www.battlegroundblog.com/ και http://www.uncoveredpolitics.com/ )
• Ράνταλ Αλμίρα Τέρι (από τη Νέα Υόρκη 59 ετών, αντιδραστικός ακτιβιστής κατά των αμβλώσεων που είχε βάλει υποψηφιότητα στο παρελθόν).
• Βέρμιν Σουπρίμ (σατιρικός περφόρμερ δρόμου και ακτιβιστής, αιώνιος υποψήφιος από την Μασαχουσέτη)
Η μεγάλη σύγκρουση διεξάγεται στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα. Οι δηλωμένοι υποψήφιοί του είναι οι εξής:
• Μισέλ Μπάχμαν (Michele Bachmann, βουλευτίνα της Μιννεσότα)
• Νιούτ Γκινγκριτς, πρώην Πρόεδρος της Βουλής από τη Γεωργία, σκληρός νεοφιλελεύθερος)
• Τζον Χαντσμαν (πρώην Πρεσβευτής στην Κίνα και πρώην Κυβερνήτης της Γιούτα παίζει εντός έδρας)
• Γκάρυ Τζονσον (πρώην Κυβερνήτης στο Νέο Μεξικό, διεκδικεί το χρίσμα και στο Ελευθεριακό Κόμμα)
• Ρικ Πέρρυ (κυβερνήτης του Τέξας)
• Μιτ Ρόμνι (πρώην Κυβερνήτης της Μασαχουσέτης)
• Ρικ Σαντόρουμ (πρώην Γερουσιαστής της Πενσυλβάνιας)
• Ρον Πολ (Βουλευτής του Τέξας)
Ο Ρον Πολ έχοντας μαζέψει ουκ ολίγα χρήματα κατά τη διάρκεια των προηγούμενων μηνών όταν είχε συγκροτήσει ειδική επιτροπή «δοκιμασίας των υδάτων» για να δηλώσει αργότερα κι επίσημα την υποψηφιότητά του. Ξεχωρίζει και τραβάει σα μαγνήτης ποικίλων προελεύσεων οπαδούς και, σε μεγάλο βαθμό, προοδευτικούς ψηφοφόρους που για ποικίλους λόγους δεν τα πάνε καλά με τους Δημοκρατικούς. Παροτρύνει δημοκρατικούς και ανεξάρτητους ψηφοφόρους να εγγραφούν στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα και να τον ψηφίσουν. Γι’ αυτό του έχουν κολλήσει το παρατσούκλι «γαλάζιος ρεπουμπλικάνος». Κατά καιρούς έχει εκφράσει την αντίθεσή του στις πολεμικές εξορμήσεις των ΗΠΑ σε Αφγανιστάν, Ιράκ και αλλού, την υποστήριξή του στα ατομικά δικαιώματα των μεταναστών και την στήριξη του κινήματος Occupy Wall Street. Αυτή η πλευρά του αμαυρώνεται από τον άκρατο νεοφιλελευθερισμό του που θυμίζει το φανατισμό των ακροδεξιών του Tea Party. Δεν είναι τυχαίο πως πολλοί στον πολιτικό αυτό χώρο τον θεωρούν «θεωρητικό πατέρα» τους.
Από τους άλλους υποψήφιους, ξεχωρίζει ο Μιτ Ρόμνι. Η καριέρα του ως επιχειρηματία τον υποχρεώνει να τονίζει το «Αμερικάνικο Όνειρο» της ελεύθερης οικονομίας από την οποία επωφελήθηκε τα μάλα, αλλά το γεγονός ότι έζησε στην Ευρώπη για ένα διάστημα του άνοιξε τα μάτια όσον αφορά την ενίσχυση των θεσμών κοινωνικής πρόνοιας και υγείας. Έτσι ο νόμος για την υγεία και την πρόνοια που πέρασε στην Πολιτεία του στέκεται εμπόδιο στην «κούρσα» του για το χρίσμα. Γι’ αυτό εδώ και μερικά χρόνια βάζει νερό στο κρασί του και σε άλλα θέματα όπως τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων, την προστασία του περιβάλλοντος, τις αμβλώσεις κ.α.
Η Μισέλ Μπάχμαν, που μεταβλήθηκε ξαφνικά στα τέλη της δεκαετίας του ’70 από Δημοκρατική σε Ρεπουμπλικάνα απογοητευμένη από την υποστήριξη του τότε Προέδρου Τζίμυ Κάρτερ στα θέματα των αμβλώσεων και της φορολογίας, είναι από τα ηγετικά στελέχη του Tea Party και αντιπροσωπεύει ό,τι πιο ακροδεξιό υπάρχει μέσα στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα και θεωρεί τον Πάπα…Αντίχριστο και τον Πρόεδρο Ομπάμα ως τον αρχηγό του… Αντιαμερικανισμού.
Αθεράπευτα νεοφιλελεύθερος είναι και ο Νιουτ Γκινκριτς που το 1994 με το Συμβόλαιο για την Αμερική οδήγησε τους Ρεπουμπλικανούς στην πλειοψηφία της Βουλής και τον ίδιο στην Προεδρεία της απ’ όπου έκανε δύσκολη τη ζωή του τότε προέδρου Κλίντον. Σκεπτικιστής όσο δεν παίρνει άλλο αναφορικά με την «παγκόσμια θέρμανση», ο Γκίνγκριτς προτείνει «ευέλικτες λύσεις» και όχι γενική πολιτική λύση. Είναι υπέρ των υπεραυστηρών ελέγχων των συνόρων και της μετανάστευσης και ευνοεί μόνο προγράμματα ελεγχόμενης εισαγωγής ,μεταναστών-εργατών ορισμένου χρόνου (guest worker program). Σε όλα τα οικονομικά θέματα η θέση του είναι μία: Όχι Φόροι-Ναι στην ιδιωτικοποίηση των πάντων. Η εκπαίδευση για τον Γκινκριτς είναι η κινητήρια δύναμη για το μέλλον των ΗΠΑ Τέλος, έχει αρχίσει και γίνεται οπαδός της «επανανακάλυψης του Θεού στην Αμερική προτείνοντας την ενθάρρυνση της δημόσιας θρησκευτικής έκφρασης στις πλατείες και τους ανοιχτούς χώρους.
Άλλος ένας Δημοκρατικός στα νεανικά του χρόνια που μεταβλήθηκε σε γεράκι της ακροδεξιάς του Ρεπουμπλικάνος κυβερνήτης του Τέξας είναι ο Ρικ Πέρρυ, ο οποίος είναι από τους φανατικότερους υποστηρικτής της θανατικής ποινής και στη θητεία του (2000-2011) έγιναν 234 εκτελέσεις. Το παίζει σκληρός απέναντι στο έγκλημα αλλά είχε την έκλαμψη να απαγορεύσει την αυτόματη σύλληψη για κατοχή μαριχουάνας. Αρνείται να αναγνωρίσει και να νομιμοποιήσει τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια ως οικογένεια. Είναι, βεβαίως, ο φανατικότερος οπαδός της οπλοκατοχής. Σε αντίθεση με άλλους παρόμοιούς του αντιτάχθηκε στην ανέγερση του τοίχους κατά μήκος των συνόρων με το Μεξικού για λόγους ελεύθερου εμπορίου. Είναι έντονα σκεπτικιστής στο θέμα της κλιματικής αλλαγής και καταφέρεται εναντίον των επιστημόνων ότι αλλοιώνουν τα στοιχεία για να επιχορηγούνται οι έρευνές τους από το κράτος και τις εταιρείες.
Ο Τζον Χάντσμαν αποκλήθηκε από το Huffington Post (παλιότερα δημοφιλές προοδευτικό site) «συντηρητικός τεχνοκράτης-οπτιμιστής με μετριοπαθείς απόψεις που είναι πρόθυμος να συνεργαστεί ουσιαστικά με τον Πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα» ενώ ο ίδιος αυτοαποκαλείται κεντροδεξιός συντηρητικός.
Ο Ρικ Σαντόρουμ θεωρείται συντηρητικός τόσο κοινωνικά όσο και δημοσιονομικά. Είναι γνωστός για την αντίθεση του στην ομοφυλοφιλία, την σθεναρή υποστήριξη της επέμβασης των ΗΠΑ στο Ιράκ και της ιδιωτικοποίησης της κοινωνικής ασφάλισης.
Συνεχίζεται…
Θανάσης Τσακίρης
http://tsakiris.snn.gr
http://tsakthan.blogspot.com
http://tsakthan.wordpress.com
http://antiracistes.wordpress.com
http://homoecologicus.wordpress.com
http://leftypedia.wordpress.com
http://greekunions.wordpress.com
http://femininmasculin.wordpress.com
http://ilioupoli.wordpress.com
http://homopolitics.wordpress.com
http://politicalperson.wordpress.com
http://cantpaydontpay.wordpress.com
http://pringkipessa.wordpress.com
http://redferryman.wordpress.com
http://adotoe.wordpress.com
http://easpemporiki.wordpress.com
http://www.easp.gr
ATAKA ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
«Δεν μπορείς να τον ταπεινώνεις τον Παπανδρέου. Να του φορτώσεις τα πάντα στη πλάτη. Δεν αντέχω, ας πούμε, μια αναμέτρηση κορυφής Βενιζέλου - Λοβέρδου. Πρέπει να συνεννοηθούν. Αντιπροσωπεύουν ένα κοινό κόσμο. Υπάρχει μια προϊστορία. Για όλους υπάρχει μέλλον. Εδώ πρέπει να υπάρχει μια συμφωνία Μπλέρ - Μπράουν. Δεν βγαίνει μια σύγκρουση κορυφής αυτή τη στιγμή. Δεν το αντέχει η κοινωνία» Μίμης Ανδρουλάκης, http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=2117337
ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Να 'χαμε τι να 'χαμε
Μουσική : Μάνος Λοϊζος
Στίχοι : Λευτέρης Παπαδόπουλος
Ερμηνεία : Γ. Νταλάρας και Χορωδία
Να 'χαμε τι να’ χαμε
ένα πύργο να’ χαμε
στην αυλή στο καφενείο
πάνω στο τεμπελχανείο
και με θέα στο γιαλό
ζουμ τριαλαρό
Να 'χαμε τι να 'χαμε
δυο αμπάρια να’ χαμε
για να ρίχνουνε τ’ αγόρια
τ’ άτιμα τα μεσοφόρια
που δεν είναι για καλό
ζουμ τριαλαρό
Να 'χαμε τι να 'χαμε
ένα φίλο να 'χαμε
παλαιστή και πεχλιβάνη
με τον δράκο να τα βάνει
και μη κλαίει το μωρό
ζουμ τριαλαρό
Ο ΧΟΡΟΣ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Μπόσα Νόβα
http://www.youtube.com/watch?v=d3sfXA-6r58&feature=related
ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ-ΔΩΡΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Άρης Σφακιανάκης (2011) Ου Μπλέξεις . Αθήνα: Εκδ. Κέδρος σελ. 356
Δεκατρία χρόνια μετά, ο ήρωας του "Δεν ήξερες... δεν ρώταγες!" διάγει έναν ήσυχο βίο. Ώσπου κάποια στιγμή παρασύρεται από τους φίλους του και αποφασίζει να καταδυθεί στον κόσμο του διαδικτύου όπου θα αναζητήσει εμπειρίες και μια νέα μούσα. Ο διάβολος ωστόσο καιροφυλακτεί για άλλη μια φορά. Τον ρίχνει στα δίχτυα του Facebook. Ύστερα από μια σειρά ανεπιτυχών και τραγελαφικών γνωριμιών είναι έτοιμος να τα παρατήσει. Τότε εμφανίζεται η Φανή, μια πανέμορφη εικοσιοκτάχρονη που σπουδάζει Θεατρολογία στο Παρίσι. Οι δυο τους γνωρίζονται και ζουν έναν κινηματογραφικό έρωτα στην Πόλη του Φωτός και στη Βενετία. Η θεά τύχη φαίνεται να χαμογελά στον πενηντάχρονο συγγραφέα. Μέχρι τη στιγμή που η Φανή επιστρέφει στην Ελλάδα και οι δυο τους αποφασίζουν να συγκατοικήσουν...
Άλλο ένα βιβλίο που διάβασα στη γνωστή αεροπορική διαδρομή με τη διαφορά ότι πέταξα με Λουφτχάνσα μέσω Μονάχου. Συναρπάζει ο συγγραφέας το κοινό του κάνοντας τον αναγνώστη να ταυτιστεί και με τον πρωταγωνιστή και την πρωταγωνίστρια αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις η αναγνώστρια ταυτίζεται μόνο με την πρωταγωνίστρια. Δεν μπορούμε να τα θέλουμε όλα, βέβαια.
tsakthan
No comments:
Post a Comment