Tsakthan Daily
28 Ιουλίου 2011
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗ ΦΑΛΑΓΓΑ
Θα ξεσηκωθεί, άραγε, το φοιτητικό κίνημα τον επόμενο καιρό για να αντικρουστεί το νομοσχέδιο της Υπουργού Παιδείας Άννας Διαμαντοπούλου και της κυβέρνησης που καταλύει την αυτοτέλεια των ΑΕΙ; Θα συμμαχήσει με το κίνημα των πανεπιστημιακών που θεωρούν πως δεν φτάνει που μόνο η αυτοτέλεια απειλείται αλλά χάνεται ο δημόσιος χαρακτήρας του καθώς το πανεπιστήμιο τίθεται στην υπηρεσία της αγοράς απομακρυνόμενο με ταχείς ρυθμούς από τις ανάγκες της κοινωνίας; Θα επαναλάβει στις σημερινές συνθήκες τους θριάμβους της ανατροπής του ν. 815/1980 και της ακύρωσης της κυβερνητικής πολιτικής της ΝΔ και της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ για μεταρρύθμιση του Άρθρου 16 του Συντάγματος, ή θα παραμείνει δέσμιο της ΔΑΠ και της όποιας ΠΑΣΠ έχει απομείνει στα πανεπιστήμια; Θα βρει τρόπους ώστε να ξαναποκτήσει την αυτονομία που είχε με κόπους κατακτήσει σ’ εκείνους τους αγώνες και παράλληλα να μην υποκύψει στη γοητεία της βίας για τη βία; Τι είναι, τελικά το φοιτητικό κίνημα; Μεταφέρω σήμερα εδώ αποσπάσματα από μια αδημοσιοποίητη εργασία μου (1994) για τις περιόδους κατά τις οποίες υπήρξαν φοιτητικές κινητοποιήσεις ανεξάρτητες από κομματικές και άλλες σκοπιμότητες.
Το φοιτητικό κίνημα είναι ταυτόχρονα παλαιό και νέο κοινωνικό κίνημα. Παλαιό με την έννοια ότι υφίσταται ήδη από την συγκρότηση του πρώτου πανεπιστημίου μέσα στο χώρο του νεοελληνικού κράτους και αγωνίστηκε για τη δημοκρατική αναγέννηση της παιδείας και στήριξε τους εθνικούς αγώνες. Νέο με την έννοια ότι, μετά τη μαζικοποίηση των ΑΕΙ και την είσοδο φοιτητών/τριών σ' αυτά που προέρχονταν από τα λαϊκά - εργατικά και αγροτικά κοινωνικά στρώματα, έτρεφε την προσοχή του σε ζητήματα που ξέφευγαν από την οικονομίστικη αντίληψη για την παιδεία και την κοινωνία, στο εσωτερικό ενός ιδεολογικού μηχανισμού του κράτους, αμφισβητώντας την κυρίαρχη αστική πολιτική. Αυτή η αμφισβήτηση είναι μεν προϊόν της παρέμβασης αντικαπιταλιστικών και επαναστατικών δυνάμεων στο εσωτερικό των φοιτητικών συλλόγων αλλά προκύπτει και από την ιδεολογική αναζήτηση των φοιτητών που στοχεύει στην ανίχνευση νέων πολιτισμικών ταυτοτήτων πέρα από την κοινωνική/ταξική
Το Πανεπιστήμιο Αθηνών- το πρώτο της χώρας- ιδρύθηκε το 1837, επί βασιλείας Όθωνος. Η κυβέρνηση της εποχής, πιστή στα πρότυπα των Γερμανικών και Αυστριακών πανεπιστημίων, επέβαλε καθηγητές γερμανικής παιδείας και νοοτροπίας για να διδάξουν, αντιμετωπίζοντας τη δυσπιστία του φοιτητικού σώματος και την κοινωνική αντίδραση. Μέσα στα πλαίσια αυτά ξέσπασαν φοιτητικές ταραχές κατά την εορτή της 25 Μαρτίου 1841, εξεγέρσεις εναντίον των καθηγητών γερμανικής παιδείας - ή και καταγωγής π.χ. Ξ. Λάνδερερ - που αντιμετωπίστηκαν τόσο από την κρατική εξουσία όσο και από τη Σύγκλητο με τη βία και την καταστολή χωρίς να αναζητηθούν περιθώρια διαλόγου. Αντιθέτως υπήρχε και περίπτωση κατά την οποία η Σύγκλητος πήρε το μέρος μεγάλης μερίδας φοιτητών απέναντι στον καθηγητή (γαλλικής Παιδείας) Φ. Πυλαρινού από τη Φιλοσοφική Σχολή - κι αυτό γιατί εξέφραζε αντι-οθωνικές ιδέες. Η πρώτη περίοδος του νεο-ελληνικού κρατικού σχηματισμού χαρακτηρίζεται, κατ' αυτόν τον τρόπο ως μία περίοδος βίας και καταστολής κατά την οποία επιβλήθηκε εκ των άνω στο πανεπιστήμιο Αθηνών το γερμανο-αυστριακό πρότυπο, χωρίς να γίνεται μνεία οποιασδήποτε μεταρρυθμιστικής απόπειρας. Η πτώση του Όθωνα από το βασιλικό θρόνο έθεσε τέλος σ' αυτή την περίοδο και για το πανεπιστήμιο Αθηνών, οι φοιτητές του οποίου. αποτέλεσαν την «εμπροσθοφυλακή» - κατά την άποψη του Υπουργού Παιδείας Επαμεινώνδα Δεληγιώργη, ο οποίος εδήλωσε χαρακτηριστικά ότι το Πανεπιστήμιο «παρήγαγε την επανάστασιν» - του λαϊκού αυτού κινήματος για την ανατροπή του Όθωνα και την εγκαθίδρυση μιας νέας συνταγματικής μοναρχίας. Στα πλαίσια αυτά εκδηλώνεται η πρώτη εκ των άνω κρατική παρέμβαση, με το ψήφισμα της Προσωρινής
Το Πανεπιστήμιο Αθηνών- το πρώτο της χώρας- ιδρύθηκε το 1837, επί βασιλείας Όθωνος. Η κυβέρνηση της εποχής, πιστή στα πρότυπα των Γερμανικών και Αυστριακών πανεπιστημίων, επέβαλε καθηγητές γερμανικής παιδείας και νοοτροπίας για να διδάξουν, αντιμετωπίζοντας τη δυσπιστία του φοιτητικού σώματος και την κοινωνική αντίδραση. Μέσα στα πλαίσια αυτά ξέσπασαν φοιτητικές ταραχές κατά την εορτή της 25 Μαρτίου 1841, εξεγέρσεις εναντίον των καθηγητών γερμανικής παιδείας - ή και καταγωγής π.χ. Ξ. Λάνδερερ - που αντιμετωπίστηκαν τόσο από την κρατική εξουσία όσο και από τη Σύγκλητο με τη βία και την καταστολή χωρίς να αναζητηθούν περιθώρια διαλόγου. Αντιθέτως υπήρχε και περίπτωση κατά την οποία η Σύγκλητος πήρε το μέρος μεγάλης μερίδας φοιτητών απέναντι στον καθηγητή (γαλλικής Παιδείας) Φ. Πυλαρινού από τη Φιλοσοφική Σχολή - κι αυτό γιατί εξέφραζε αντι-οθωνικές ιδέες. Η πρώτη περίοδος του νεο-ελληνικού κρατικού σχηματισμού χαρακτηρίζεται, κατ' αυτόν τον τρόπο ως μία περίοδος βίας και καταστολής κατά την οποία επιβλήθηκε εκ των άνω στο πανεπιστήμιο Αθηνών το γερμανο-αυστριακό πρότυπο, χωρίς να γίνεται μνεία οποιασδήποτε μεταρρυθμιστικής απόπειρας. Η πτώση του Όθωνα από το βασιλικό θρόνο έθεσε τέλος σ' αυτή την περίοδο και για το πανεπιστήμιο Αθηνών, οι φοιτητές του οποίου. αποτέλεσαν την «εμπροσθοφυλακή» - κατά την άποψη του Υπουργού Παιδείας Επαμεινώνδα Δεληγιώργη, ο οποίος εδήλωσε χαρακτηριστικά ότι το Πανεπιστήμιο «παρήγαγε την επανάστασιν» - του λαϊκού αυτού κινήματος για την ανατροπή του Όθωνα και την εγκαθίδρυση μιας νέας συνταγματικής μοναρχίας. Στα πλαίσια αυτά εκδηλώνεται η πρώτη εκ των άνω κρατική παρέμβαση, με το ψήφισμα της Προσωρινής
Το Πανεπιστήμιο Αθηνών- το πρώτο της χώρας- ιδρύθηκε το 1837, επί βασιλείας Όθωνος. Η κυβέρνηση της εποχής, πιστή στα πρότυπα των Γερμανικών και Αυστριακών πανεπιστημίων, επέβαλε καθηγητές γερμανικής παιδείας και νοοτροπίας για να διδάξουν, αντιμετωπίζοντας τη δυσπιστία του φοιτητικού σώματος και την κοινωνική αντίδραση. Μέσα στα πλαίσια αυτά ξέσπασαν φοιτητικές ταραχές κατά την εορτή της 25 Μαρτίου 1841, εξεγέρσεις εναντίον των καθηγητών γερμανικής παιδείας - ή και καταγωγής π.χ. Ξ. Λάνδερερ - που αντιμετωπίστηκαν τόσο από την κρατική εξουσία όσο και από τη Σύγκλητο με τη βία και την καταστολή χωρίς να αναζητηθούν περιθώρια διαλόγου. Αντιθέτως υπήρχε και περίπτωση κατά την οποία η Σύγκλητος πήρε το μέρος μεγάλης μερίδας φοιτητών απέναντι στον καθηγητή (γαλλικής Παιδείας) Φ. Πυλαρινού από τη Φιλοσοφική Σχολή - κι αυτό γιατί εξέφραζε αντι-οθωνικές ιδέες. Η πρώτη περίοδος του νεο-ελληνικού κρατικού σχηματισμού χαρακτηρίζεται, κατ' αυτόν τον τρόπο ως μία περίοδος βίας και καταστολής κατά την οποία επιβλήθηκε εκ των άνω στο πανεπιστήμιο Αθηνών το γερμανο-αυστριακό πρότυπο, χωρίς να γίνεται μνεία οποιασδήποτε μεταρρυθμιστικής απόπειρας. Η πτώση του Όθωνα από το βασιλικό θρόνο έθεσε τέλος σ' αυτή την περίοδο και για το πανεπιστήμιο Αθηνών, οι φοιτητές του οποίου. αποτέλεσαν την «εμπροσθοφυλακή» - κατά την άποψη του Υπουργού Παιδείας Επαμεινώνδα Δεληγιώργη, ο οποίος εδήλωσε χαρακτηριστικά ότι το Πανεπιστήμιο «παρήγαγε την επανάστασιν» - του λαϊκού αυτού κινήματος για την ανατροπή του Όθωνα και την εγκαθίδρυση μιας νέας συνταγματικής μοναρχίας. Στα πλαίσια αυτά εκδηλώνεται η πρώτη εκ των άνω κρατική παρέμβαση, με το ψήφισμα της Προσωρινής Κυβερνήσεως της 21ης Σεπτεμβρίου 1862, που ίδρυσε την «Πανεπιστημιακή Εθνοφυλακή» ή «Πανεπιστημιακή Φάλαγγα» ενσωματώνοντας σ' αυτήν την πλειοψηφία των φοιτητών του πανεπιστημίου Αθήνας.
Οι στόχοι της φάλαγγας, που απετέλεσε τα πρώτα χρόνια ένα είδος αστυνομικού σώματος στην υπηρεσία της Προσωρινής Κυβέρνησης ήταν να εισάγει μεταρρυθμίσεις στο Πανεπιστήμιο Αθηνών με βάση τα πρότυπα των Δυτικοευρωπαϊκών πανεπιστημίων και να βοηθήσει στην εκγύμναση / στρατιωτικοποίηση των μελών της για τις μελλοντικές εξορμήσεις απελευθέρωσης εθνικών εδαφών από την κυριαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που βάδιζε αργά-αργά προς την κατάρρευση. Η «πανεπιστημιακή φάλαγγα» γνώρισε στιγμές δόξας στους εθνικούς αυτούς αγώνες, αλλά και στιγμές ήττας όταν εντασσόταν στα κρατικο-κομματικά παιγνίδια και τις ίντριγκες των πολιτικών ηγετών. Τελικά η πανεπιστημιακή φάλαγγα μετά από τις πολλές επανιδρύσεις, διαλύθηκε ύστερα από την αποτυχημένη εξέγερση και καταστολή της κατάληψης του Πανεπιστημίου Αθήνας με επέμβαση της Κυβέρνησης Θ. Δεληγιάννης το Νοέμβριο του 1896 - ο ξεσηκωμός αυτός χαρακτηρίστηκε ως το Πρώτο Πολυτεχνείο» καθώς και λόγω της συμμετοχής στον ξεσηκωμό της Κρήτης «όπου χάθηκαν τα περισσότερα μέλη της. Η ιστορία της «Πανεπιστημιακής Φάλαγγας» μέσα από τις αντιφάσεις της οργάνωσης αυτής, κατέδειξε πως μια οργάνωση μπορεί, παρά τον αρχικό προορισμό της και τις προθέσεις του δημιουργού της -δηλ. του κράτους- μπορεί να αποτελέσει όργανο πάλης -στα χέρια των φοιτητών, έστω και για μικρά χρονικά διαστήματα. Η αστική επανάσταση» του 1909 και η άνοδος στην εξουσία μιας νέας γενιάς πολιτικών που έβαλαν, στόχο τον εκσυγχρονισμό των δομών του νεοελληνικού κράτους δεν θα μπορούσαν να αφήσουν απ' έξω τον πανεπιστημιακό χώρο. Δύο σημαντικές παρεμβάσεις, ο οργανισμός του Πανεπιστημίου Αθηνών που θεσπίστηκε το 1911 από την Βενιζελική κυβέρνηση και ο νόμος 5343/1932 που διατηρήθηκε χωρίς ουσιαστική αλλαγή ως το 1982, βασίζονται στη λογική «το υπουργείο θα ασκεί άμεσα τον έλεγχο στα ΑΕΙ και η πολιτεία θα καθορίζει μόνη της την πολιτική που θα ακολουθεί» και στην προσπάθεια ανακατανομής εξουσιών και αρμοδιοτήτων, μέσα στα πλαίσια του διδακτικού φορέα .
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…..
ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ
http://tsakiris.snn.gr
http://tsakthan.blogspot.com
http://tsakthan.wordpress.com
http://antiracistes.wordpress.com
http://homoecologicus.wordpress.com
http://leftypedia.wordpress.com
http://greekunions.wordpress.com
http://femininmasculin.wordpress.com
http://ilioupoli.wordpress.com
http://tsakthan.blogspot.com
http://tsakthan.wordpress.com
http://antiracistes.wordpress.com
http://homoecologicus.wordpress.com
http://leftypedia.wordpress.com
http://greekunions.wordpress.com
http://femininmasculin.wordpress.com
http://ilioupoli.wordpress.com
Η ΑΤΑΚΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
O Υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε για την εθνική κυριαρχία:
«…είναι αναγκαίο να επιβάλλονται αυστηρότερες κυρώσεις σε υπερχρεωμένα κράτη και ένα κράτος-μέλος με προβλήματα που λαμβάνει βοήθεια χρειάζεται σε αντάλλαγμα να δώσει μέρος της κυριαρχίας του στην Ευρωπαϊκή Ένωση.»
ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Κοντραπούντο
Ερμηνεία: Σωκράτης Μάλαμας
Μουσική: Σωκράτης Μάλαμας
Στίχοι: Άλκης Αλκαίος
Πάντοτε έψαχνα έναν δρόμο να σε φτάσω
σκυφτός μερόνυχτα σε χάρτες και βιβλία
ήθελα μόνο τη σκιά σου ν' αγκαλιάσω
στου κόσμου βγαίνω τα στενά περιπολία
Όλα τα σχέδια χρυσόψαρα στη γυάλα
και συ τη μάσκα σου φοράς και τα στολίδια
τ' άστρα μου στέλνουνε πανάρχαια σινιάλα
κι εγώ μιας χίμαιρας μαζεύω τα ξεφτίδια
Ζωή σε σπούδασα και ξέχασα να ζήσω
ποιος το χαμένο μου καιρό θα φέρει πίσω
δε δίνει ρεύμα ότι αγαπώ και δε με σώζει
τη λύση ψάχνω στο μπερντέ του Καραγκιόζη
Πάντοτε έψαχνα έναν δρόμο να σε φτάσω
τρέχεις αδιάκοπα και τίποτα δεν τρέχει
μα συνεχίζω κι ας βρεθώ ξανά στον άσσο
κανείς δεν χάνει μια ζωή που δεν την έχει
Βγαίνουν στην άγραν της TV τα συνεργεία
όλα είναι ζήτημα τιμής σ' αυτόν τον κόσμο
τα όνειρά μου κατεβαίνουν σ' απεργία
άσωτοι άγγελοι μου δείχνουνε το δρόμο
ΣΙΝΕΜΑ ΓΙ’ ΑΠΟΨΕ
Μ-Ο δράκος του Ντίσελντορφ - M
Θρίλερ | 1931 | Γερμανία
Σκηνοθεσία: Φριτς Λανγκ.
Πρωταγωνιστούν: Πίτερ Λόρε, Ελεν Γουίντμαν, Ινγκε Λάντγκουτ, Οτο Βερνίκε, Τέοντορ Λόος, Γκούσταφ Γκρούντγκενς.
Πρωταγωνιστούν: Πίτερ Λόρε, Ελεν Γουίντμαν, Ινγκε Λάντγκουτ, Οτο Βερνίκε, Τέοντορ Λόος, Γκούσταφ Γκρούντγκενς.
Βερολίνο, αρχές 1930. Η τοπική κοινωνία αναστατώνεται από την ύπαρξη ενός δολοφόνου, που σκοτώνει μόνο παιδιά. Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί ποιος μπορεί να είναι αλλά ο δολοφόνος έχει ένα χαρακτηριστικό: σφυρίζει πάντα έναν συγκεκριμένο σκοπό από ένα κομμάτι κλασικής μουσικής… Η αστυνομία κάνει κάθε δυνατή προσπάθεια να εντοπίσει τον δολοφόνο. Παράλληλα, ο υπόκοσμος της περιοχής αποφασίζει να αναλάβει δράση! Συνεννοούνται με τους ζητιάνους των δρόμων, που κυκλοφορούν παντού χωρίς να τους υποψιάζεται κανείς, και τους αναθέτουν το έργο να κατασκοπεύουν στους δρόμους για να ανακαλύψουν τον δράστη. Πράγματι, σύντομα ο δολοφόνος προδίδεται από τον μουσικό σκοπό που σφυρίζει, τον οποίο αναγνωρίζει ένας τυφλός ζητιάνος. Γρήγορα τον πιάνουν και τον οδηγούν σε λαϊκό δικαστήριο, με σκοπό την αυτοδικία… Μια ταινία προφητική στην εποχή της για την άνοδο του Χίτλερ και της τρομοκρατίας που άσκησε ο Ναζισμός και τι Γ ΄ Ράιχ στην Ευρώπη. Και με τα γεγονότα της Νορβηγίας γίνεται τραγικά επίκαιρη. http://www.enet.gr/?i=events.el.cinemas
ΤΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Πριν χρόνια οι κάτοικοι του Βούρκου κατέβαιναν στο χωριό μας (σ.σ. Βατερά) με τα γαϊδούρια για ψώνια. Είχαν μάλιστα προτίμηση σε συγκεκριμένο παντοπωλείο, του οποίου ο ιδιοκτήτης (Γιάννης Γεωργέλλης) ήταν θυμόσοφος και εξαιρετικά ετοιμόλογος. Όποιος βουρτσιανός κατέβαινε είχε βέβαια να εξυπηρετήσει και παραγγελίες των συγχωριανών του.
Πάει λοιπόν ο βουρτσιανός πελάτης στο μαγαζί και μεταξύ άλλων λέει "μου είπαν να μου δώσεις δυο κιλά κουκιά αλλά να είναι ανεμωτίσια (από την Ανεμώτια)".
Εντάξει του λέει ο μπαρμπα Γιάννης, ο οποίος είχε βέβαια ένα μονάχα σακί με κουκιά.
Τα πήρε ο πελάτης και έφυγε. Φτάνοντας προς τον Άγιο Κωνσταντίνο θυμήθηκε ότι του είχαν πει τα κουκιά να είναι "Παρατσλιουτίσια" (απ τα Παράκοιλα).
Γυρίζει πίσω και λέει στον μπαρμπα Γιάννη "Λάθος έκανα, τα κουκιά να είναι Παρατσλιουτίσια."
Η άμεση απάντηση του μπαρμπα Γιάννη: "Αμ εγώ να δεις, που μόλις έφυγες το συνειδητοποίησα ότι έκανα λάθος και βγήκα να σε φωνάξω αλλά είχες στρίψει πια. Δεν έχου άλλα παρά μονάχα παρατσλιουτίσα, άμα τα θέλεις"
To Τουρνουά Ποδοσφαίρου “Ανεμώτια 2011” είναι μια ιδέα που «γεννήθηκε» από νέους του χωριού μας που αγαπούν τον ερασιτεχνικό αθλητισμό.
Κι αν πάτε για διακοπές στη Λέσβο:
Η συμμετοχή στο τουρνουά δωρεάν
Θα διεξαχθεί 11 - 12 Αυγούστου στο γήπεδο του Ατρόμητου Ανεμώτιας (οι ημέρες διεξαγωγής ίσως να είναι πάνω από δύο ανάλογα με τις συμμετοχές των ομάδων).
Διαδικασία και κανονισμοί:
Θα διεξαχθεί 11 - 12 Αυγούστου στο γήπεδο του Ατρόμητου Ανεμώτιας (οι ημέρες διεξαγωγής ίσως να είναι πάνω από δύο ανάλογα με τις συμμετοχές των ομάδων).
Διαδικασία και κανονισμοί:
Θα υπάρχουν δύο όμιλοι. Στον Α΄όμιλο θα συμμετέχουν ομάδες από τις ερασιτεχνικές κατηγορίες ενώ στον Β΄όμιλο οι ομάδες που θα δημιουργηθούν από παρέες, παλαίμαχους κ.λπ.
Με κλήρωση θα προκύψουν τα ζευγάρια και οι σειρά των αγώνων οι οποίοι θα είναι νοκ-ουτ. Στο τελικό θα προκριθεί η νικήτρια ομάδα κάθε ομίλου για να δοθεί έμφαση στη συμμετοχή όλων. Ενδεικτικά:
- Θα πραγματοποιηθούν σε 2 ημίχρονα των 20 λεπτών με πεντάλεπτο διάλειμμα ανάμεσα τους. Οι τελικοί θα έχουν διάρκεια 2 ημιχρόνων των 25 λεπτών με πεντάλεπτο διάλειμμα.
- Οι αλλαγές θα είναι απεριόριστες για κάθε ομάδα, όπως και ο αριθμός των παικτών που μπορεί ο κάθε προπονητής να έχει στη διάθεση του.
- Σε περίπτωση ισοπαλίας θα υπάρχει διαδικασία πέναλτι με 5 εκτελέσεις για κάθε ομάδα για την ανάδειξη του νικητή
- Ο αγώνας ξεκινάει με 11 αθλητές για κάθε ομάδα.
- Οι αποφάσεις του διαιτητή ισχύουν για όλους και εφαρμόζονται υποχρεωτικά. Σε περίπτωση μη συμμόρφωσης με τις υποδείξεις του διαιτητή, ο παίκτης θα αποβάλλεται από το παιχνίδι και από το τουρνουά. Τα τάκλιν απαγορεύονται.
- Η αυστηρότητα του χρόνου των παιχνιδιών ανάμεσα τους, δηλ. για το επόμενο παιχνίδι θα πρέπει να τηρείται επακριβώς από τις ομάδες, για την ομαλή διεξαγωγή του χρόνου κατά τη διάρκεια του τουρνουά και την προκαθορισμένη ολοκλήρωση του.
- Οι ομάδες υποχρεούνται να βρίσκονται στο γήπεδο τουλάχιστον 30 λεπτά πριν την έναρξη του αγώνα τους.
Για δηλώσεις συμμετοχής / διευκρινίσεις μπορείτε να επικοινωνείτε στο atrofunclub@gmail.com μέχρι 25 Ιουλίου
Για δηλώσεις συμμετοχής / διευκρινίσεις μπορείτε να επικοινωνείτε στο atrofunclub@gmail.com μέχρι 25 Ιουλίου
No comments:
Post a Comment