ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ - ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩ​Ν ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟ​Σ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ - ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩ​Ν ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟ​Σ

Σε ένα κρεσέντο υποκρισίας και αυταρχισμού, με τον Καμίνη και τη δημοτική αστυνομία στο πλευρό των ειδικών δυνάμεων καταστολής και παρουσία εισαγγελέα για να φανεί η επιδρομή νομότυπη, στις 4 τη νύχτα, ώρα που λύνουν συνήθως μαφίες και συμμορίες τις διαφορές τους, η κυβέρνηση μαριονέτα της τρόικας και των αγορών και η δημοτική αρχή μαριονέτα της κυβέρνησης επιτέθηκαν βίαια κατά του Συντάγματος.
Στην Αθήνα της φτώχειας και της παρακμής, στην Αθήνα των σκουπιδιών, των χιλιάδων αποκλεισμένων ψυχών, των αστέγων, του τράφικιγκ και του παράνομου τζόγου στους δρόμους, στην Αθήνα των λουκέτων και των χιλιάδων στρατοπεδευμένων ράμπο των ΜΑΤ, που δεν διστάζουν να επιτίθενται ακόμη και σε τουρίστες, ο δήμαρχος και η κυβέρνηση έκριναν τους ειρηνικούς διαδηλωτές της πλατείας Συντάγματος ως την πιο ενοχλητική παρουσία στην πόλη. Δικαιολογημένη η προσφορά τους στο σύστημά τους που τρίζει, δικαιολογημένη όμως και η υποστήριξή μας στα θύματα της βίας τους. Δικαιολογημένη η οργή στις πλατείες και τους δρόμους. Αδικαιολόγητη και βλακώδης η εντύπωσή τους ότι ξεμπέρδεψαν.
Στο Σύνταγμα παραμένει η ψυχή της αγανακτισμένης κοινωνίας. Στο Σύνταγμα παραμένει ζωντανή η ελπίδα. Στο Σύνταγμα θα ξαναβρεθούμε χιλιάδες.
30/7/2011

KINHΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ - ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΑΝΓΚΟ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ - ΤΡΙΤΗ, 2 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2011

H KINHΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ ΣΑΣ ΠΡΟΣΚΑΛΕΙ:

ΚΛΑΣΙΚΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ

ΤΡΙΤΗ, 2 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2011

ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΑΝΓΚΟ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ (ULTIMO TANGO A PARIGI)

του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι (ΙΤΑΛΙΑ/ΓΑΛΛΙΑ, 1972, έγχρωμη, 129΄)

Η ταινία του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι αποτέλεσε την αρχή μιας τάσης στον ερωτικό κινηματογράφο που διαρκεί ως τις μέρες μας. Σε ένα μελαγχολικό φθινοπωρινό Παρίσι, ένας Αμερικανός σαρανταπεντάρης (Μάρλον Μπράντο) προσπαθεί να ξεπεράσει το θάνατο της γυναίκας του δημιουργώντας μια σχέση καθαρά σαρκική με μια άγνωστη νεαρή (Μαρία Σνάιντερ) σε ένα άδειο διαμέρισμα. Ο Μπράντο αποδίδει με μοναδικό τρόπο τα συναισθήματα του βρισκόμενου σε απόγνωση μεσήλικα πρωταγωνιστή.

ΔΥΟ ΠΡΟΒΟΛΕΣ 9.00 μ.μ ΚΑΙ 11.00 μ.μ

ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ  «ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ»

 (Λεωφ. Ειρήνης 50, Πλατεία Εθνικής Αντίστασης, Άνω Ηλιούπολη,  λεωφορείο 237 από Σταθμό Μετρό Δάφνης τηλ. 210 9919818, 210 9941199, 210 9914732, Ιστοσελίδα: http://www.klh.gr , e-mail:cineclubilioupolis@gmail.com)

Tsakthan Daily - 29 Ιουλίου 2011 - Φοιτητική Συντροφιά

Tsakthan Daily

29 Ιουλίου 2011

Φοιτητική Συντροφιά



Ακούγοντας σήμερα την επωνυμία «Φοιτητική Συντροφιά» θα νομίζαμε ότι δυο-τρεις φοιτητές/τριες με ένα μπουζούκι, ένα μπαγλαμά και μία κιθάρα (άντε και ακορντεόν) φτιάξανε ένα ρεμπετολαϊκό σχήμα που βγάζει τα προς το ζην σε κάποια ταβέρνα ή μεζεδοπωλείο. Μόνο που Ιστορία έγραψαν οι φοιτητές της «Συντροφιάς» του μεσοπολεμου. Ας δούμε στη συνέχεια του χτεσινού άρθρο τι έκανε αυτή η οργάνωση για να αξίζει τέτοια αναφορά στα ιστορικά χρονικά.



Κατά τη διάρκεια των δεκαετιών 1900 - 1930 και της κυριαρχίας της Βενιζελικής παράταξης εκδηλώνονται αντιφατικά φοιτητικά κινήματα που διεκ¬δικούν πότε προοδευτικού τύπου μεταρρυθμίσεις, όπως το κίνημα για την επικρά¬τηση της δημοτικής γλώσσας) και πότε οπισθοδρομικού χαρακτήρα λύσεις, όπως οι ταραχές του 1901 για τη μετάφραση του «Ευαγγελίου» στην καθομιλου¬μένη γλώσσα, τα γνωστά ως «Ευαγγελιακά» επεισόδια). Το 1909 λίγο πριν την εξέγερση στο Γουδί δημιουργήθηκε η «Πανεπιστημιακή Ένωσις» από φοιτητές του Πανεπιστημίου Αθήνας με τους παρακάτω στόχους: «η δια παντός τρόπου ίδρυσης Φοιτητικής Λέσχης, η επιδίωξη ιδρύσεως στρατιωτικού καθαρώς φοιτητικού σώματος, η βελτίωση των συνθηκών της φοιτητικής ζωής και η εξύψωσις γενικώς της φοιτητικής θέσεως» . Η Πανεπιστημιακή Ενωσις» απευθύνει εκκλήσεις προς «το Βασιλιά και τον ζητά να ενεργήσει ώστε να ορθοποδήσει η χώρα και να μην οδηγηθεί στην καταστροφή».



Ταυτόχρονα έρχεται να υποστηρίξει τον «Στρατιωτικό Σύνδεσμο» που θα προβεί αργότερα (Αύγουστος 1909) στο επαναστατικό εγχείρημα στο Γουδί. Είναι σαφές ότι η «Πανεπιστημιακή Ενωσις» απευθύνει τα αιτήματά της στους κατ' εξοχήν αρμόδιους παραλήπτες: το βασιλιά που είναι η κεφαλή του κράτους της εποχής εκείνης καθώς και στους μελλοντικούς διαχειριστές του. Οι στόχοι επιτεύχθηκαν µε την παρέμβαση της επαναστατικής κυβέρνησης Ζορμπά που αναγνώρισε τη δράση της Πανεπιστημιακής ενώσεως και βοήθησε στη σύσταση μιας νέας πανεπιστημιακής φάλαγγας που αργότερα διασπάστηκε λόγω κομματικών/προσωπικών διαμαχών. Επίσης σ' αυτό το χρονικό διάστημα σημαντικό ρόλο στον αντιμοναρχικό αιώνα έπαιξε η Παμφοιτητική Δημοκρατική Νεολαία» που συνέβαλε στην αναχαίτιση βασιλικών στρατιωτικών αντικινημάτων το 1923. Όμως, η κυριότερη από όλες τις φοιτητικές οργανώσεις που έμελλε να «γράψει ιστορία», ως το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ήταν η «Φοιτητική Συντροφιά» που έβαλε τα θεμέλια για τη μελλοντική διοργάνωση του φοιτητικού κινήματος σε αυτόνομη, πλέον, βάση, χωρίς να υπερφαλαγγίζεται από κομματικές και κρατικές παρεμβάσεις. Οι στόχοι του φοιτητικού κινήματος που επηρεάζεται από τη «Φοιτητική Συντροφιά» αφορούν «τις εσωτερικές κοινωνικές αλλαγές, όπως οι αγώνες για την επικράτηση της δημοτικής γλώσ¬σας, οι αγώνες για το οχτάωρο εργασίας, την ασφάλεια των εργαζομένων και φυσικά τη βελτίωση των συνθηκών ζωής που αφορούν τους ίδιους, δηλ. τη βελτίωση της παιδείας, τον εκδημοκρατισμό των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων κλπ. Η «Φοιτητική Συντροφιά» αναγνωρίζεται σαν σωματείο το 1921 με την υπ' αριθμ. 487 του Πρωτοδικείου Αθηνών είναι το πρώτο φοιτητικό σωματείο που συστήθηκε από τα κάτω, χωρίς κομματική ή κρατική πρωτοβουλία. Ιδρύθηκε και διαλύθηκε τρεις φορές, λόγω έξωθεν παρεμβάσεων ή εξαιτίας πολεμι¬κών γεγονότων. Στο διάστημα της παρέμβασής της και ιδιαίτερα κατά την 3η περίοδο (1920 - 9), έδωσε σκληρές μάχες κατά των οπαδών της καθαρεύουσας, κινητοποιώντας την πλειοψηφία των προοδευτικών διανοουμένων της εποχής και κατάφερε να επιδράσει στους πολιτικούς συσχετισμούς σε τέτοιο βαθμό ώστε να πετύχει την εισαγωγή της δημοτικής γλώσσας στη δημοτική στοιχειώδη εκπαίδευση. Η επικέντρωση όμως της «Φοιτητικής Συντροφιάς» στο γλωσσικό, της στέρησε τους άξονες παρέμβασης εν τούτοις "όμως πολλά από τα μέλη της συνέχισαν να αγωνίζονται με άλλους τρόπους και μέσα, μετά τη διάλυσή της το 1929. 'Όπως τονίσαμε πρωτύτερα με τον νόμο 5343/1932 το Κράτος παρενέβη έτσι ώστε να αναδιοργανωθεί η Ανώτατη Εκπαίδευση. Παράλληλα ιδρύεται το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, µε νόμους και διατάγματα προωθείται µια µορφή αυτοδιοίκησης για τα Α.Ε.I., δημιουργούνται νέα τµήµατα και σχολές και αναβαθμίζονται - για τα µέτρα της εποχής - τα Αναγνωστήρια, οι Βιβλιοθήκες κλπ. και, τέλος, δίνεται το δικαίωμα στους φοιτητές να ιδρύουν συλλόγους. Βέβαια, τίποτε δεν δόθηκε µε πρωτοβουλία µόνον του Κράτους. Οι φοιτητικοί σύλλογοι προώθησαν µε αγωνιστικές κινη¬τοποιήσεις (π.χ απεργία φοιτητών 1929 - 30 µε σύνθημα: «λαϊκό και σύγχρονο Πανεπιστήμιο) τα ιδιαίτερα αιτήµατά τους, που πολλές φορές αντιµετωπίστη¬καν µε βίαιη καταστολή (υπουργός Παιδείας στη συγκεκριµένη περίοδο ήταν ο Γεώργιος Παπανδρέου). Η δεκαετία του 1930 - 40 κύλησε µε φοιτητικούς αγώνες ενάντια στον κρατικό και εσωπανεπιστηµιακό αυταρχισμό, στην περι¬κοπή κονδυλίων και, κυρίως, ενάντια στην επικράτηση του φασισμού. Για την αποτελεσματική αντιμετώπιση του φασισμού οι φοιτητές που δεν εννοούσαν να υποταχτούν στη Μεταξική δικτατορία, οργανώθηκαν στην ΟΚΝΕ και στα πανεπιστημιακά τµήµατά της, στελεχώνοντας κατά την περίοδο της Εθνικής Αντίστασης 1940 - 44 τις βασικές αντιστασιακές οργανώσεις φοιτητών και νεολαίας (π.χ ΕΠΟΝ κλπ.) είναι αυτονόητο ότι κατά την διάρκεια της κατοχής της χώρας από τις δυνάμεις του άξονα τα ΑΕΙ υπολειτουργούσαν και µόνο χάρη στις δυναμικές κινητοποιήσεις των φοιτητικών οργανώσεων λειτούργη¬σαν.

ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ

http://tsakiris.snn.gr/

http://tsakthan.blogspot.com/

http://tsakthan.wordpress.com/

http://antiracistes.wordpress.com/

http://homoecologicus.wordpress.com/

http://leftypedia.wordpress.com/

http://greekunions.wordpress.com/

http://femininmasculin.wordpress.com/

http://ilioupoli.wordpress.com/

http://homopolitics.wordpress.com/

http://politicalperson.wordpress.com/

http://cantpaydontpay.wordpress.com/

http://pringkipessa.wordpress.com/

http://redferryman.wordpress.com/

http://adotoe.wordpress.com/

http://easpemporiki.wordpress.com/

http://www.easp.gr/

Η ΑΤΑΚΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

O υφυπουργός Εσωτερικών για τον Υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε σχετικά με την εθνική κυριαρχία:

«…ως Γερμανός πρέπει να διασκεδάσει και την κοινή γνώμη της Γερμανίας»





ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Το ματσιφτάρι

Ερμηνεία: Θανάσης Παπακωνσταντίνου

Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου

Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου





Όσα σπυριά ‘χει ο πλαλτός

όπου χωράει στη γκούμπζα

τόσο στο μάτσεμα εύκολος

πέρασα δεν ακούμπ’ σα



Πισπίλη είχα δύστροπο

που πάθαινε λουμπάγκο

γιατί συνέχεια μάνευα

γαβρί και νταλαμάγκο



Όμως μια γκρέντζω πονιτ’κή

που τσιούλ’τσε τι τραβούσα

ξεχώθ’ κε έναν καλόγερο

στο κούφιο π’ αγρυπνούσα



«Λαγέ μ’ να πεις στη μάνα σου

ν’ ανάψει μια τζιαμάλω

να φτιάξει μια μελαχρινή

ζιούμπενα δίχως άλλο



Μόνος να τη φχαριστηθείς

μόνος να τη μανέψεις

κι τ’ άλλο γιόκα μ’ το πρωί

σίγουρα θα ματσέψεις»



Κι όπως τα είπε γένηκαν

κι αφού ‘γινα μουσκίδι

το 'βγαλα ένα μονάχο του

βαρύ σαν το μολύβι

Απ’ της χαράς τα κλάματα

με πήρανε κι οι γκντάμες

σαν το ‘μαθε κι ο κούρκουλας

βαράει τις καμπάνες



Λέφτερος πια ήμουν κι έμορφος

κι γρήγορα την πάτ’σα

γνώρισα και παντρεύτηκα

μι’ αγκίδα που ‘χε τσιάτσια



Ευθύς μετά τα στέφανα

και βάλτσαμε ντισέρι

κι πήγαμε όπως όλοι σας

ταξίδι σ’ άλλα μέρη



Σ’ έν’ απ’ αυτά είχε θάλασσα

κι μι ήρθε να βουτήξω

με το συντρόφι ρίχνομαι

τον πάτο για ν’ αγγίξω



Γυαλίζω τσ’ άλλους και κουνώ

διγκράνια κι αγωγιάτες

μα ξάφνου νιώθω έν’ άγγιγμα

πίσω κει δα στις πλάτες



Μία φωνούλα με καλεί

«Αφέντη μ’, παλικάρι μ’»

γυρνώ και βλέπω ‘λόιρα

κλώθει το ματσιφτάρι μ’



Το λεξιλόγιο που χρησιμοποιεί είναι από τη διάλεκτο των μαστόρων

ΣΙΝΕΜΑ ΓΙ’ ΑΠΟΨΕ

ΟΙ ΕΠΟΧΕΣ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

MANUALE D' AM3RE / THE AGES OF LOVE

Κομεντί
2011
Έγχρ.
Διάρκεια: 125'

Ιταλική ταινία σε σκηνοθεσία Τζιοβάνι Βερονέζι με τους: Ρομπέρτ ντε Νίρο, Μόνικα Μπελούτσι, Κάρλο Βερντόνε

Τρεις αυτοτελείς ιστορίες με πρωταγωνιστές έναν φιλόδοξο δικηγόρο, έναν μεσήλικα τηλεοπτικό παρουσιαστή και έναν ώριμο ιστορικό περιγράφουν τις διαφορετικές εποχές του έρωτα.

ΤΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Η Μαρία Αντουανέτα (1755-1793), με τον σύζυγο της, τον βασιλιά Λουδοβίκο ΙΣΤ', περνούσε με την άμαξά της από μια μικρή πόλη. Οι κάτοικοι της πόλης είχαν βγει στο δρόμο και την επευφημούσαν. «Αχ, τι θαυμάσιοι είναι οι άνθρωποι, όταν τους επισκεπτόμαστε εμείς» είπε η βασίλισσα, «και τι φριχτοί, όταν μας επισκέπτονται αυτοί».

Διαβάστε περισσότερα: http://melitilexeis.blogspot.com/2010/11/1.html#ixzz1TUwLKs00

Tsakthan Daily - 28 Ιουλίου 2011 - ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗ ΦΑΛΑΓΓΑ

Tsakthan Daily

28 Ιουλίου 2011

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗ ΦΑΛΑΓΓΑ

Θα ξεσηκωθεί, άραγε, το φοιτητικό κίνημα τον επόμενο καιρό για να αντικρουστεί το νομοσχέδιο της Υπουργού Παιδείας Άννας Διαμαντοπούλου και της κυβέρνησης που καταλύει την αυτοτέλεια των ΑΕΙ; Θα συμμαχήσει με το κίνημα των πανεπιστημιακών που θεωρούν πως δεν φτάνει που μόνο η αυτοτέλεια απειλείται αλλά χάνεται ο δημόσιος χαρακτήρας του καθώς το πανεπιστήμιο τίθεται στην υπηρεσία της αγοράς απομακρυνόμενο με ταχείς ρυθμούς από τις ανάγκες της κοινωνίας; Θα επαναλάβει στις σημερινές συνθήκες τους θριάμβους της ανατροπής του ν. 815/1980 και της ακύρωσης της κυβερνητικής πολιτικής της ΝΔ και της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ για μεταρρύθμιση του Άρθρου 16 του Συντάγματος, ή θα παραμείνει δέσμιο της ΔΑΠ και της όποιας ΠΑΣΠ έχει απομείνει στα πανεπιστήμια; Θα βρει τρόπους ώστε να ξαναποκτήσει την αυτονομία που είχε με κόπους κατακτήσει σ’ εκείνους τους αγώνες και παράλληλα να μην υποκύψει στη γοητεία της βίας για τη βία; Τι είναι, τελικά το φοιτητικό κίνημα; Μεταφέρω σήμερα εδώ αποσπάσματα από μια αδημοσιοποίητη εργασία μου (1994) για τις περιόδους κατά τις οποίες υπήρξαν φοιτητικές κινητοποιήσεις ανεξάρτητες από κομματικές και άλλες σκοπιμότητες.

Το φοιτητικό κίνημα είναι ταυτόχρονα παλαιό και νέο κοινωνικό κίνημα. Παλαιό με την έννοια ότι υφίσταται ήδη από την συγκρότηση του πρώτου πανεπιστημίου μέσα στο χώρο του νεοελληνικού κράτους και αγωνίστηκε για τη δημοκρατική αναγέννηση της παιδείας και στήριξε τους εθνικούς αγώνες. Νέο με την έννοια ότι, μετά τη μαζικοποίηση των ΑΕΙ και την είσοδο φοιτη­τών/τριών σ' αυτά που προέρχονταν από τα λαϊκά - εργατικά και αγροτικά κοινωνικά στρώματα, έτρεφε την προσοχή του σε ζητήματα που ξέφευγαν από την οικονομίστικη αντίληψη για την παιδεία και την κοινωνία, στο εσωτερικό ενός ιδεολογικού μηχανισμού του κράτους, αμφισβητώντας την κυρίαρχη αστι­κή πολιτική. Αυτή η αμφισβήτηση είναι μεν προϊόν της παρέμβασης αντικαπι­ταλιστικών και επαναστατικών δυνάμεων στο εσωτερικό των φοιτητικών συλλόγων αλλά προκύπτει και από την ιδεολογική αναζήτηση των φοιτητών που στοχεύει στην ανίχνευση νέων πολιτισμικών ταυτοτήτων πέρα από την κοινωνική/ταξική

Το Πανεπιστήμιο Αθηνών- το πρώτο της χώρας- ιδρύθηκε το 1837, επί βασιλείας Όθωνος. Η κυβέρνηση της εποχής, πιστή στα πρότυπα των Γερμα­νικών και Αυστριακών πανεπιστημίων, επέβαλε καθηγητές γερμανικής παιδείας και νοοτροπίας για να διδάξουν, αντιμετωπίζοντας τη δυσπιστία του φοιτητικού σώματος και την κοινωνική αντίδραση. Μέσα στα πλαίσια αυτά ξέσπασαν φοιτητικές ταραχές κατά την εορτή της 25 Μαρτίου 1841, εξεγέρσεις εναντίον των καθηγητών γερμανικής παιδείας - ή και καταγωγής π.χ. Ξ. Λάνδερερ - που αντιμετωπίστηκαν τόσο από την κρατική εξουσία όσο και από τη Σύγκλητο με τη βία και την καταστολή χωρίς να αναζητηθούν περιθώρια διαλόγου. Αντι­θέτως υπήρχε και περίπτωση κατά την οποία η Σύγκλητος πήρε το μέρος μεγάλης μερίδας φοιτητών απέναντι στον καθηγητή (γαλλικής Παιδείας) Φ. Πυλαρινού από τη Φιλοσοφική Σχολή - κι αυτό γιατί εξέφραζε αντι-οθωνικές ιδέες. Η πρώτη περίοδος του νεο-ελληνικού κρατικού σχηματισμού χαρακτη­ρίζεται, κατ' αυτόν τον τρόπο ως μία περίοδος βίας και καταστολής κατά την οποία επιβλήθηκε εκ των άνω στο πανεπιστήμιο Αθηνών το γερμανο-αυστριακό πρότυπο, χωρίς να γίνεται μνεία οποιασδήποτε μεταρρυθμιστικής απόπειρας. Η πτώση του Όθωνα από το βασιλικό θρόνο έθεσε τέλος σ' αυτή την περίοδο και για το πανεπιστήμιο Αθηνών, οι φοιτητές του οποίου. αποτέλεσαν την «εμπροσθοφυλακή» - κατά την άποψη του Υπουργού Παιδείας Επαμεινώνδα Δεληγιώργη, ο οποίος εδήλωσε χαρακτηριστικά ότι το Πανεπιστήμιο «παρή­γαγε την επανάστασιν» - του λαϊκού αυτού κινήματος για την ανατροπή του Όθωνα και την εγκαθίδρυση μιας νέας συνταγματικής μοναρχίας. Στα πλαίσια αυτά εκδηλώνεται η πρώτη εκ των άνω κρατική παρέμβαση, με το ψήφισμα της Προσωρινής

Το Πανεπιστήμιο Αθηνών- το πρώτο της χώρας- ιδρύθηκε το 1837, επί βασιλείας Όθωνος. Η κυβέρνηση της εποχής, πιστή στα πρότυπα των Γερμα­νικών και Αυστριακών πανεπιστημίων, επέβαλε καθηγητές γερμανικής παιδείας και νοοτροπίας για να διδάξουν, αντιμετωπίζοντας τη δυσπιστία του φοιτητικού σώματος και την κοινωνική αντίδραση. Μέσα στα πλαίσια αυτά ξέσπασαν φοιτητικές ταραχές κατά την εορτή της 25 Μαρτίου 1841, εξεγέρσεις εναντίον των καθηγητών γερμανικής παιδείας - ή και καταγωγής π.χ. Ξ. Λάνδερερ - που αντιμετωπίστηκαν τόσο από την κρατική εξουσία όσο και από τη Σύγκλητο με τη βία και την καταστολή χωρίς να αναζητηθούν περιθώρια διαλόγου. Αντι­θέτως υπήρχε και περίπτωση κατά την οποία η Σύγκλητος πήρε το μέρος μεγάλης μερίδας φοιτητών απέναντι στον καθηγητή (γαλλικής Παιδείας) Φ. Πυλαρινού από τη Φιλοσοφική Σχολή - κι αυτό γιατί εξέφραζε αντι-οθωνικές ιδέες. Η πρώτη περίοδος του νεο-ελληνικού κρατικού σχηματισμού χαρακτη­ρίζεται, κατ' αυτόν τον τρόπο ως μία περίοδος βίας και καταστολής κατά την οποία επιβλήθηκε εκ των άνω στο πανεπιστήμιο Αθηνών το γερμανο-αυστριακό πρότυπο, χωρίς να γίνεται μνεία οποιασδήποτε μεταρρυθμιστικής απόπειρας. Η πτώση του Όθωνα από το βασιλικό θρόνο έθεσε τέλος σ' αυτή την περίοδο και για το πανεπιστήμιο Αθηνών, οι φοιτητές του οποίου. αποτέλεσαν την «εμπροσθοφυλακή» - κατά την άποψη του Υπουργού Παιδείας Επαμεινώνδα Δεληγιώργη, ο οποίος εδήλωσε χαρακτηριστικά ότι το Πανεπιστήμιο «παρή­γαγε την επανάστασιν» - του λαϊκού αυτού κινήματος για την ανατροπή του Όθωνα και την εγκαθίδρυση μιας νέας συνταγματικής μοναρχίας. Στα πλαίσια αυτά εκδηλώνεται η πρώτη εκ των άνω κρατική παρέμβαση, με το ψήφισμα της Προσωρινής Κυβερνήσεως της 21ης Σεπτεμβρίου 1862, που ίδρυσε την «Πα­νεπιστημιακή Εθνοφυλακή» ή «Πανεπιστημιακή Φάλαγγα» ενσωματώνοντας σ' αυτήν την πλειοψηφία των φοιτητών του πανεπιστημίου Αθήνας.

Οι στόχοι της φάλαγγας, που απετέλεσε τα πρώτα χρόνια ένα είδος αστυνομικού σώματος στην υπηρεσία της Προσωρινής Κυβέρνησης ήταν να εισάγει μεταρρυθμίσεις στο Πανεπιστήμιο Αθηνών με βάση τα πρότυπα των Δυτικοευρωπαϊκών πανεπιστημίων και να βοηθήσει στην εκγύμναση / στρατιω­τικοποίηση των μελών της για τις μελλοντικές εξορμήσεις απελευθέρωσης εθνικών εδαφών από την κυριαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που βάδιζε αργά-αργά προς την κατάρρευση. Η «πανεπιστημιακή φάλαγγα» γνώ­ρισε στιγμές δόξας στους εθνικούς αυτούς αγώνες, αλλά και στιγμές ήττας όταν εντασσόταν στα κρατικο-κομματικά παιγνίδια και τις ίντριγκες των πολιτι­κών ηγετών. Τελικά η πανεπιστημιακή φάλαγγα μετά από τις πολλές επανι­δρύσεις, διαλύθηκε ύστερα από την αποτυχημένη εξέγερση και καταστολή της κατάληψης του Πανεπιστημίου Αθήνας με επέμβαση της Κυβέρνησης Θ. Δε­ληγιάννης το Νοέμβριο του 1896 - ο ξεσηκωμός αυτός χαρακτηρίστηκε ως το Πρώτο Πολυτεχνείο» καθώς και λόγω της συμμετοχής στον ξεσηκωμό της Κρήτης «όπου χάθηκαν τα περισσότερα μέλη της. Η ιστορία της «Πανεπιστη­μιακής Φάλαγγας» μέσα από τις αντιφάσεις της οργάνωσης αυτής, κατέδειξε πως μια οργάνωση μπορεί, παρά τον αρχικό προορισμό της και τις προθέσεις του δημιουργού της -δηλ. του κράτους- μπορεί να αποτελέσει όργανο πάλης -στα χέρια των φοιτητών, έστω και για μικρά χρονικά διαστήματα. Η αστική επανάσταση» του 1909 και η άνοδος στην εξουσία μιας νέας γενιάς πολιτικών που έβαλαν, στόχο τον εκσυγχρονισμό των δομών του νεοελληνικού κράτους δεν θα μπορούσαν να αφήσουν απ' έξω τον πανεπιστημιακό χώρο. Δύο σημα­ντικές παρεμβάσεις, ο οργανισμός του Πανεπιστημίου Αθηνών που θεσπίστηκε το 1911 από την Βενιζελική κυβέρνηση και ο νόμος 5343/1932 που διατηρήθηκε χωρίς ουσιαστική αλλαγή ως το 1982, βασίζονται στη λογική «το υπουργείο θα ασκεί άμεσα τον έλεγχο στα ΑΕΙ και η πολιτεία θα καθορίζει μόνη της την πολιτική που θα ακολουθεί» και στην προσπάθεια ανακατανομής εξουσιών και αρμοδιοτήτων, μέσα στα πλαίσια του διδακτικού φορέα .

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…..

ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ

http://tsakiris.snn.gr 
http://tsakthan.blogspot.com 
http://tsakthan.wordpress.com 
http://antiracistes.wordpress.com 
http://homoecologicus.wordpress.com 
http://leftypedia.wordpress.com 
http://greekunions.wordpress.com 
http://femininmasculin.wordpress.com 
http://ilioupoli.wordpress.com

http://homopolitics.wordpress.com

http://politicalperson.wordpress.com

http://cantpaydontpay.wordpress.com

http://pringkipessa.wordpress.com

http://redferryman.wordpress.com

http://adotoe.wordpress.com

http://easpemporiki.wordpress.com

http://www.easp.gr

Η ΑΤΑΚΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

O Υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε για την εθνική κυριαρχία:

«…είναι αναγκαίο να επιβάλλονται αυστηρότερες κυρώσεις σε υπερχρεωμένα κράτη και ένα κράτος-μέλος με προβλήματα που λαμβάνει βοήθεια χρειάζεται σε αντάλλαγμα να δώσει μέρος της κυριαρχίας του στην Ευρωπαϊκή Ένωση.»

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Κοντραπούντο

Ερμηνεία: Σωκράτης Μάλαμας

Μουσική: Σωκράτης Μάλαμας

 Στίχοι: Άλκης Αλκαίος

Πάντοτε έψαχνα έναν δρόμο να σε φτάσω

σκυφτός μερόνυχτα σε χάρτες και βιβλία

ήθελα μόνο τη σκιά σου ν' αγκαλιάσω

στου κόσμου βγαίνω τα στενά περιπολία

Όλα τα σχέδια χρυσόψαρα στη γυάλα

και συ τη μάσκα σου φοράς και τα στολίδια

τ' άστρα μου στέλνουνε πανάρχαια σινιάλα

κι εγώ μιας χίμαιρας μαζεύω τα ξεφτίδια

Ζωή σε σπούδασα και ξέχασα να ζήσω

ποιος το χαμένο μου καιρό θα φέρει πίσω

δε δίνει ρεύμα ότι αγαπώ και δε με σώζει

τη λύση ψάχνω στο μπερντέ του Καραγκιόζη

Πάντοτε έψαχνα έναν δρόμο να σε φτάσω

τρέχεις αδιάκοπα και τίποτα δεν τρέχει

μα συνεχίζω κι ας βρεθώ ξανά στον άσσο

κανείς δεν χάνει μια ζωή που δεν την έχει

Βγαίνουν στην άγραν της TV τα συνεργεία

όλα είναι ζήτημα τιμής σ' αυτόν τον κόσμο

τα όνειρά μου κατεβαίνουν σ' απεργία

άσωτοι άγγελοι μου δείχνουνε το δρόμο

ΣΙΝΕΜΑ ΓΙ’ ΑΠΟΨΕ

Μ-Ο δράκος του Ντίσελντορφ - M

Θρίλερ | 1931 | Γερμανία

Σκηνοθεσία: Φριτς Λανγκ.
Πρωταγωνιστούν: Πίτερ Λόρε, Ελεν Γουίντμαν, Ινγκε Λάντγκουτ, Οτο Βερνίκε, Τέοντορ Λόος, Γκούσταφ Γκρούντγκενς.

Βερολίνο, αρχές 1930. Η τοπική κοινωνία αναστατώνεται από την ύπαρξη ενός δολοφόνου, που σκοτώνει μόνο παιδιά. Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί ποιος μπορεί να είναι αλλά ο δολοφόνος έχει ένα χαρακτηριστικό: σφυρίζει πάντα έναν συγκεκριμένο σκοπό από ένα κομμάτι κλασικής μουσικής… Η αστυνομία κάνει κάθε δυνατή προσπάθεια να εντοπίσει τον δολοφόνο. Παράλληλα, ο υπόκοσμος της περιοχής αποφασίζει να αναλάβει δράση! Συνεννοούνται με τους ζητιάνους των δρόμων, που κυκλοφορούν παντού χωρίς να τους υποψιάζεται κανείς, και τους αναθέτουν το έργο να κατασκοπεύουν στους δρόμους για να ανακαλύψουν τον δράστη. Πράγματι, σύντομα ο δολοφόνος προδίδεται από τον μουσικό σκοπό που σφυρίζει, τον οποίο αναγνωρίζει ένας τυφλός ζητιάνος. Γρήγορα τον πιάνουν και τον οδηγούν σε λαϊκό δικαστήριο, με σκοπό την αυτοδικία… Μια ταινία προφητική στην εποχή της για την άνοδο του Χίτλερ και της τρομοκρατίας που άσκησε ο Ναζισμός και τι Γ ΄ Ράιχ στην Ευρώπη. Και με τα γεγονότα της Νορβηγίας γίνεται τραγικά επίκαιρη. http://www.enet.gr/?i=events.el.cinemas

ΤΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

http://anemotia.blogspot.com/2011/07/blog-post_27.html

Πριν χρόνια οι κάτοικοι του Βούρκου κατέβαιναν στο χωριό μας (σ.σ. Βατερά) με τα γαϊδούρια για ψώνια. Είχαν μάλιστα προτίμηση σε συγκεκριμένο παντοπωλείο, του οποίου ο ιδιοκτήτης (Γιάννης Γεωργέλλης) ήταν θυμόσοφος και εξαιρετικά ετοιμόλογος. Όποιος βουρτσιανός κατέβαινε είχε βέβαια να εξυπηρετήσει και παραγγελίες των συγχωριανών του.

Πάει λοιπόν ο βουρτσιανός πελάτης στο μαγαζί και μεταξύ άλλων λέει "μου είπαν να μου δώσεις δυο κιλά κουκιά αλλά να είναι ανεμωτίσια (από την Ανεμώτια)".

Εντάξει του λέει ο μπαρμπα Γιάννης, ο οποίος είχε βέβαια ένα μονάχα σακί με κουκιά.

Τα πήρε ο πελάτης και έφυγε. Φτάνοντας προς τον Άγιο Κωνσταντίνο θυμήθηκε ότι του είχαν πει τα κουκιά να είναι "Παρατσλιουτίσια" (απ τα Παράκοιλα).

Γυρίζει πίσω και λέει στον μπαρμπα Γιάννη "Λάθος έκανα, τα κουκιά να είναι Παρατσλιουτίσια."

Η άμεση απάντηση του μπαρμπα Γιάννη: "Αμ εγώ να δεις, που μόλις έφυγες το συνειδητοποίησα ότι έκανα λάθος και βγήκα να σε φωνάξω αλλά είχες στρίψει πια. Δεν έχου άλλα παρά μονάχα παρατσλιουτίσα, άμα τα θέλεις"

To Τουρνουά Ποδοσφαίρου “Ανεμώτια 2011” είναι μια ιδέα που «γεννήθηκε» από νέους του χωριού μας που αγαπούν τον ερασιτεχνικό αθλητισμό.

Κι αν πάτε για διακοπές στη Λέσβο:

Η συμμετοχή στο τουρνουά δωρεάν


Θα διεξαχθεί 11 - 12 Αυγούστου στο γήπεδο του Ατρόμητου Ανεμώτιας (οι ημέρες διεξαγωγής ίσως να είναι πάνω από δύο ανάλογα με τις συμμετοχές των ομάδων).

Διαδικασία και κανονισμοί:

Θα υπάρχουν δύο όμιλοι. Στον Α΄όμιλο θα συμμετέχουν ομάδες από τις ερασιτεχνικές κατηγορίες ενώ στον Β΄όμιλο οι ομάδες που θα δημιουργηθούν από παρέες, παλαίμαχους κ.λπ.

Με κλήρωση θα προκύψουν τα ζευγάρια και οι σειρά των αγώνων οι οποίοι θα είναι νοκ-ουτ. Στο τελικό θα προκριθεί η νικήτρια ομάδα κάθε ομίλου για να δοθεί έμφαση στη συμμετοχή όλων. Ενδεικτικά:

- Θα πραγματοποιηθούν σε 2 ημίχρονα των 20 λεπτών με πεντάλεπτο διάλειμμα ανάμεσα τους. Οι τελικοί θα έχουν διάρκεια 2 ημιχρόνων των 25 λεπτών με πεντάλεπτο διάλειμμα.

- Οι αλλαγές θα είναι απεριόριστες για κάθε ομάδα, όπως και ο αριθμός των παικτών που μπορεί ο κάθε προπονητής να έχει στη διάθεση του.

- Σε περίπτωση ισοπαλίας θα υπάρχει διαδικασία πέναλτι με 5 εκτελέσεις για κάθε ομάδα για την ανάδειξη του νικητή

- Ο αγώνας ξεκινάει με 11 αθλητές για κάθε ομάδα.

- Οι αποφάσεις του διαιτητή ισχύουν για όλους και εφαρμόζονται υποχρεωτικά. Σε περίπτωση μη συμμόρφωσης με τις υποδείξεις του διαιτητή, ο παίκτης θα αποβάλλεται από το παιχνίδι και από το τουρνουά. Τα τάκλιν απαγορεύονται.

- Η αυστηρότητα του χρόνου των παιχνιδιών ανάμεσα τους, δηλ. για το επόμενο παιχνίδι θα πρέπει να τηρείται επακριβώς από τις ομάδες, για την ομαλή διεξαγωγή του χρόνου κατά τη διάρκεια του τουρνουά και την προκαθορισμένη ολοκλήρωση του.

- Οι ομάδες υποχρεούνται να βρίσκονται στο γήπεδο τουλάχιστον 30 λεπτά πριν την έναρξη του αγώνα τους.

Για δηλώσεις συμμετοχής / διευκρινίσεις μπορείτε να επικοινωνείτε στο atrofunclub@gmail.com  μέχρι 25 Ιουλίου

Νεότερες ανακοινώσεις θα αναρτούνται στο http://atromitos-anemwtias.blogspot.com

Μια διευκρίνιση

Μια διευκρίνιση, νομίζω, είναι απαραίτητη μετά τον σάλο που προκάλεσε, σε ορισμένους κύκλους, η δήλωσή μας ότι δεν συμμετέχουμε στη γιορτή για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας. Δεν κάναμε τίποτα περισσότερο απ’ ό,τι κάνουμε στην πράξη τα τελευταία τριάντα χρόνια: Δεν θέλουμε να συμμετέχουμε σε πανηγύρια για μια «Δημοκρατία» για την οποία έχουμε χιλιάδες λόγους να ντρεπόμαστε και δεν έχουμε κανέναν λόγο να πανηγυρίζουμε μαζί με εκείνους που είναι υπεύθυνοι για την κατάντια του τόπου μας. Αυτό που ονειρευτήκαμε δεν ήταν η «Δημοκρατία» της διαφθοράς και τη διαπλοκής, των προνομιούχων και των συντεχνιών, η «Δημοκρατία» της κρατικοδίαιτης οικονομικής ολιγαρχίας και των πραιτοριανών της, η «Δημοκρατία» που ουσιαστικά κατάργησε τη λαϊκή κυριαρχία υποτάσσοντας όλο το πολιτικό σύστημα στους εθνικούς εργολάβους και εθνικούς προμηθευτές και στους βαρόνους των ΜΜΕ, η «Δημοκρατία» που υποθήκευσε –από καθαρή κομματική ιδιοτέλεια των κομμάτων εξουσίας ή από ηλιθιότητα της «Αριστεράς»– την ίδια τη χώρα και το μέλλον των επόμενων γενεών. Αυτός είναι ο λόγος που δεν συμμετείχαμε ποτέ σε τέτοιες εκδηλώσεις, και που δεν δεχτήκαμε ποτέ αντιστασιακές συντάξεις, δάνεια, άδειες για περίπτερα, ούτε καν την περγαμηνή του αντιστασιακού που με περισσό θράσος μοίραζε σε αντιστασιακούς και «αντιστασιακούς» ο Κουτσόγιωργας, χωρίς να θεωρούμε ποτέ ότι κάναμε κάποια σπουδαία πολιτική πράξη με τη στάση μας αυτή. Και βέβαια ουδέποτε επικρίναμε, ούτε δημόσια, αλλά ούτε καν ιδιωτικά, την αντίθετη επιλογή άλλων συγκρατούμενων και φίλων μας.

Θανάσης Αθανασίου Αντώνης Μαργαρίτης, Νικηφόρος Σταματάκης

To chew is the fat cat’s job

To chew is the fat cat’s job

fatherland’s rumbling in his gut

It’s the law – he who betrays and double-crosses

climbs up more and more!

And you People

with the burnt breath

when will you stop the fat cat’s gorge?

COSTAS VARNALIS

Tsakthan Daily - 27 Ιουλίου 2011 - Έχω ένα μυστικό που το λένε ΜΚΟ

Tsakthan Daily

27 Ιουλίου 2011

Έχω ένα μυστικό που το λένε ΜΚΟ

«Παγωμένες» θα παραμείνουν όλες οι χρηματοδοτήσεις των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, έως ότου ολοκληρωθεί ο έλεγχος από το Σώμα Ελεγκτών Ορκωτών Λογιστών που έχει διαταχθεί από τα τέλη του 2010 και αφορά σε 195 προγράμματα. Ο έλεγχος διατάχθηκε μετά από παρέμβαση της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, η οποία είχε επισημάνει προβλήματα αδιαφάνειας και είχε ζητήσει την επανεξέταση όλων των προγραμμάτων. Παράλληλα, πάνω από 195 προγράμματα παραμένουν ανοιχτά και αφορούν την περίοδο 2002-2010, τα οποία πρέπει να ελεγχθούν και να διασταυρωθούν τα στοιχεία τους από την Υπηρεσία Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας τουΥπουργείου Εξωτερικών (ΥΔΑΣ),σύμφωνα με επιστολή που απέστειλε ο υφυπουργός Εξωτερικών, Δημήτρης Δόλλης, στον πρόεδρο της Επιτροπής Θεσμών Θανάση Τσούρα. (http://www.kentrinews.gr/?p=29357 )

Τα τελευταία χρόνια τα αρχικά έχουν γίνει κι αυτά μέρος της νεοελληνικής

(νέο-οργουελιανής) πραγματικότητας στην οποία ζούμε. Θα ξεφεύγαμε και από τα αρχικά των «Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων»; Σύμφωνα με μία εκδοχή μια ΜΚΟ είναι μια νόμιμα συγκροτημένη οργάνωση που δημιουργήθηκε από φυσικά ή νομικά πρόσωπα και λειτουργεί ανεξάρτητη από οποιαδήποτε κυβέρνηση. Οι οργανώσεις αυτές επιδιώκουν να ασκήσουν επιρροή σε κοινωνικο-πολιτικό επίπεδο χωρίς να υπάγονται ούτε στον κυβερνητικό κύκλο ούτε στον επιχειρηματικό. Υπάρχουν στο μεταίχμιο του εθελοντικού τομέα και της δημόσιας σφαίρας παρεμβαίνοντας σε αμφότερα τα πεδία. Γι’ αυτό πρέπει να εστιαστεί η προσοχή μας στην δημόσια σφαίρα στο βαθμό που αναφερόμαστε στις κοινωνικο-πολιτικές ΜΚΟ και όχι στις κατά κύριο λόγο ιδιωτικές οργανώσεις, που σπανίως ασχολούνται με αυτήν. Στην περίπτωση που μια ΜΚΟ χρηματοδοτείται πλήρως ή μερικώς από κυβερνήσεις τότε διατηρεί το στάτους της ως μη κυβερνητικό οργάνωση μόνον αν αποκλείει τα μέλη της κυβέρνησης από τη δυνατότητα να γίνουν μέλη της οργάνωσης.



Μετά το τέλος του «ψυχρού πολέμου» πολλές ΜΚΟ άσκησαν κριτική στις επίσημες παραδοσιακές ΜΚΟ κατηγορώντας τες για την ενταγμένη στο κυρίαρχο ρεύμα προσέγγισή τους για τα θέματα της φτώχειας, του περιβάλλοντος και γενικότερα που διεπόταν από τη λογική της ανάπτυξης και της ανακούφισης πληγέντων πληθυσμών. Αμφισβήτησαν, επίσης, την «από τα πάνω προς τα κάτω» δόμηση, την ανισότητα μεταξύ επαγγελματικών στελεχών και μελών, αλλά και την κουλτούρα που στήριζε αυτή την προσέγγιση. Οι νέες ΜΚΟ ανέπτυξαν ως ένα βαθμό την δράση τους στη λογική της συνηγορίας, υπεράσπισης ή προώθησης μιας υπόθεσης και ενδιαφέρονται περισσότερο για την παραγωγή και προσφορά εξειδικευμένης γνώσης και δαημοσύνης σχετικά με τα προς αντιμετώπιση των κοινωνικών και περιβαλλοντικών προβλημάτων (βλ. π.χ. ΑΝΤΙΓΟΝΗ, WWF, Φίλοι της Γης) παρά για την οργανωσιακή ανάπτυξη.



Στις πιο πρόσφατες συνθήκες της νεοφιλελεύθερης αποδιάρθρωσης των δομών του κράτους πρόνοιας στη Ελλάδα και διεθνώς οι παραπάνω ΜΚΟ καλούνται να ασκήσουν τις πολιτικές που αναλάμβανε το κράτος μέσω των δικών του οργανισμών και υπηρεσιών.



Σήμερα οι ΜΚΟ εκπληρώνουν πολύ περισσότερες λειτουργίες σε σχέση με το παρελθόν: προσφορά βασικών υπηρεσιών στους ανθρώπους που τις έχουν ανάγκη, οργάνωση διεκδίκησης συγκεκριμένων πολιτικών λύσεων και δημόσιων εκστρατειών υπέρ της αλλαγής. Ταυτόχρονα αναλαμβάνουν πολλούς εξειδικευμένους ρόλους: κινητοποίηση σε έκτακτες περιστάσεις, οικοδόμηση δημοκρατικών θεσμών, επίλυση συγκρούσεων, εργασία υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, διατήρηση πολιτισμικής κληρονομιάς, περιβαλλοντικός ακτιβισμός, ανάλυση και έρευνα πολιτικών, παροχή πληροφόρησης. Δρουν στο εσωτερικό της χώρας αλλά στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης ο ρόλος τους είναι ολοένα και περισσότερο διεθνείς, καθώς η παρέμβασή τους στις διεθνείς κρίσεις είναι σημαντικός και αποκτούν status επίσημου συνομιλητή των υπερκρατικών θεσμικών σωμάτων (ΟΗΕ, ΕΕ κ.α.). Σε πολλές περιπτώσεις προσπαθούν να λειτουργήσουν ως ομάδες πίεσης και να αποτελέσουν ένα αντίβαρο στην ισχύ και εξουσία που αποκτούν οι μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις στο πλαίσιο της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης.



Εδώ πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι προ ημερών γράφτηκε η παρακάτω είδηση, που δείχνει ανάγλυφα πώς το κράτος εκμεταλλεύεται την ύπαρξη (ή κατασκευάζει πάμπολλες) ΜΚΟ για τους σκοπούς της «αποκρατικοποιημένης» πολιτικής εργασίας και πρόνοιας:



«ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ ΜΕΣΩ ΜΚΟ 113 ΑΤΟΜΩΝ ΓΙΑ ΠΕΝΤΕ ΜΗΝΕΣ ΜΕ 625 ΕΥΡΩ

Νοικιάζουν εργαζομένους στο ψυχιατρείο «Δαφνί»

Της ΕΛΙΖΑΜΠΕΤΤΑΣ ΚΑΖΑΛΟΤΤΙ (Ελευθεροτυπία)



Με τις συνοπτικές διαδικασίες της «ενοικίασης εργαζομένων» επιχειρεί το υπουργείο Υγείας να λύσει το πρόβλημα της έλλειψης προσωπικού στα νοσοκομεία. Από τους stagiers στους νοικιασμένους εργαζομένους μέσω ΜΚΟ στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής Από τους stagiers στους νοικιασμένους εργαζομένους μέσω ΜΚΟ στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής Σε εφαρμογή έχει ήδη μπει το πρόγραμμα «Κοινωφελούς εργασίας», που προβλέπει προσλήψεις προσωπικού συχνά ανειδίκευτου, εκτός ΑΣΕΠ, μέσω ΜΚΟ, και με χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ.

Κατ' αυτόν τον ανορθόδοξο τρόπο, με 5μηνες δηλαδή συμβάσεις, μισθό 625 ευρώ το μήνα, ιατροφαρμακευτική κάλυψη και ένσημα που θα τα καλύπτει ο ΟΑΕΔ αποφασίστηκε να προσληφθούν στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής «Δαφνί» 113 άτομα. Πρόκειται για 30 νοσηλευτές Δ.Ε., 30 άτομα βοηθητικό προσωπικό, 12 κοινωνικούς λειτουργούς, 6 εργοθεραπευτές, οδηγούς, τεχνικό προσωπικό διαφόρων ειδικοτήτων κ.ά. Η ανάθεση έγινε απ' ευθείας στη ΜΚΟ «ΕΔΡΑ».



Βλέπουμε, λοιπόν, ότι σε ένα μεγάλο βαθμό οι ΜΚΟ γίνονται αποδεκτές ή διευκολύνονται στη λειτουργία τους από το καπιταλιστικό κράτος στην περίοδο του νεοφιλελευθερισμού ακριβώς γιατί θέλει να απεκδυθεί το ρόλο του κράτους πρόνοιας και να αναλάβει το ρόλο του στρατηγείου.



ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ

http://tsakiris.snn.gr/

http://tsakthan.blogspot.com/

http://tsakthan.wordpress.com/

http://antiracistes.wordpress.com/

http://homoecologicus.wordpress.com/

http://leftypedia.wordpress.com/

http://greekunions.wordpress.com/

http://femininmasculin.wordpress.com/

http://ilioupoli.wordpress.com/

http://homopolitics.wordpress.com/

http://politicalperson.wordpress.com/

http://cantpaydontpay.wordpress.com/

http://pringkipessa.wordpress.com/

http://redferryman.wordpress.com/

http://adotoe.wordpress.com/

http://easpemporiki.wordpress.com/

http://www.easp.gr/

Η ΑΤΑΚΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ



Ο Άδωνις Γεωργιάδης, βουλευτής του ακροδεξιού ΛΑ.Ο.Σ., εξηγεί γιατί υπερψηφίζει το ν/σ της Υπουργού Παιδείας κ. Άννας Διαμαντοπούλου για τα πανεπιστήμια:

"Είναι πολύ δεξιότερο από εκείνο της Μαριέττας Γιαννάκου γιατί καταργεί το πανεπιστημιακό άσυλο και συνδέει την αξιολόγηση των ιδρυμάτων με την χρηματοδότησή τους".



ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ



Μυστικό ταξίδι

Ερμηνεία: Βιτάλη Ελένη

Στίχοι και μουσική Ξύδης Νίκος







Μυστικό ταξίδι αν θέλεις

μυστικά μη μου κρατάς

μυστικό ταξίδι αν θέλεις

για το αύριο μη ρωτάς



Τη φλόγα κάνε πυρκαγιά

έλα, έλα αγκάλιασέ με

και δρόσισέ με με φιλιά



Μακρινό ταξίδι αν θέλεις

μακριά μην περπατάς

μακρινό ταξίδι αν θέλεις

μάθε πρώτα να πετάς



Τη φλόγα κάνε πυρκαγιά

έλα, έλα αγκάλιασέ με

και δρόσισέ με με φιλιά







ΣΙΝΕΜΑ ΓΙ’ ΑΠΟΨΕ

Ο ΑΛΛΟΣ ΜΟΥ ΕΑΥΤΟΣ

THE BEAVER

Δραματική
2011
Έγχρ.
Διάρκεια: 91'





Aμερικανική ταινία σε σκηνοθεσία Τζόντι Φόστερ με τους: Μελ Γκίμπσον, Τζόντι Φόστερ, Άντον Γιέλτσιν

Ένας ιδιοκτήτης εταιρείας παιχνιδιών, παντρεμένος με δύο παιδιά, βυθίζεται σε κατάθλιψη και αδιαφορεί για τη δουλειά και την οικογένειά του. Ώσπου βρίσκει πεταμένο ένα λούτρινο κάστορα, ο οποίος αρχίζει να του μιλά και να του εμπνέει ξανά αυτοπεποίθηση.

Η κριτική του "α" από τον Χρήστο Μήτση

ΧΑΜΗΛΩΝ ΤΟΝΩΝ, ΜΕΤΡΗΜΕΝΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΡΑΜΑ, ΤΑΙΡΙΑΣΤΟ ΣΤΗ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΗ ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΔΑΣ ΤΖΟΝΤΙ ΦΟΣΤΕΡ ("Ο ΜΙΚΡΟΣ ΚΥΡΙΟΣ ΤΕΙΤ", "ΠΙΣΩ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ"). ΔΙΑΘΕΤΕΙ ΧΙΟΥΜΟΡ ΚΑΙ ΕΝΑ ΦΙΛΟΤΙΜΟ ΜΕΛ ΓΚΙΜΠΣΟΝ, ΑΛΛΑ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ΑΤΟΛΜΟ ΣΤΙΣ ΔΡΑΜΑΤΙΚΕΣ ΤΟΥ ΑΙΧΜΕΣ ΚΑΙ -ΠΛΗΝ ΤΟΥ ΑΠΡΟΣΜΕΝΟΥ ΦΙΝΑΛΕ- ΣΤΙΣ ΣΕΝΑΡΙΑΚΕΣ ΤΟΥ ΕΚΠΛΗΞΕΙΣ.



ΤΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ



Ένας τύπος μένει από λάστιχο μέσα στο δάσος μαύρα μεσάνυχτα και δεν έχει γρύλο για να σηκώσει το αυτοκίνητο. Βλέπει ένα αγροτόσπιτο στα 500 μέτρα και ξεκινάει.



Όσο περπατάει σκέφτεται και μονολογεί: «Αγροτόσπιτο είναι, σίγουρα θα έχει εργαλεία. Δε μπορεί, ένα γρύλο θα έχει. Για φαντάσου να έχει γρύλο και να μη τον δίνει. Εγώ να το δανειστώ για μισή ώρα θέλω, δεν θα του τον πάρω. Ρε τον πούστη, τον αρχιτσιγκούναρο. Σιγά ρε μπαγλαμά μη σου φάω το γρύλο. Αλλά πρέπει να πέσεις εσύ στην ανάγκη μου να σου σιάξω εγώ τη γραβάτα. Μα τι μάρκα μαλάκας είναι αυτός; Βραδιάτικα να μη βοηθάει, που κανονικά θα 'πρεπε αυτός να έρθει και να αλλάξει το λάστιχο, ο μαλάκας. Αλλά φταίω εγώ που κάθομαι και παρακαλάω».



Χτυπάει την πόρτα και μόλις ανοίγει ο χωρικός, του λέει «ρε άι σιχτίρ κι εσύ κι ο γρύλος σου».

Tsakthan Daily - 26 Ιουλίου 2011 - Η κυκλοθυμική Ντόρα...

Tsakthan Daily

26 Ιουλίου 2011

Η κυκλοθυμική Ντόρα...

Παρ’ όλο που δε γιορτάζει σήμερα η Ντόρα είχε την τιμητική της, μετά τη δήλωση-έκπληξη ότι αν το κόμμα της δεν περάσει το όριο και δεν μπει στην επόμενη Βουλή, η ίδια θα αποσυρθεί από την Πολιτική. Δεν μπορώ να σας μεταφέρω εδώ τις αντιδράσεις που καταγράφηκαν στο facebook, τόσο με λόγια όσο και με μουσικά αφιερώματα γεμάτα ριζίτικα, χανιώτικους συρτούς και μπάλους, πεντοζάλια και ό,τι άλλο έχει η χανιώτικη παράδοση. Οι λύρες έβγαζαν σπίθες κι οι μπαλωθιές ακούγονταν ως τη Νορβηγία. Ώσπου άρχισαν να εμφανίζονται οι πρώτοι προβληματισμού των φεισμπουκικών φίλων. Μα είναι δυνατό μια Μητσοτάκαινα να φεύγει ντροπιασμένη. Σιγά μην και τα παρατήσεις έλεγε ένας άλλος, που έχοντας μελετήσει καλά τους έλληνες πολιτικούς παρατήρησε ότι μόνο ο κόρακας θα την πείσει να κλείσει το καπάκι. Όλοι οι έλληνες πολιτικοί είναι ίδιοι κι απαράλλακτοι στην οικογενειοκρατία, είπε μια Καρδιτσιώτισσα φίλη. Μάλλον είχε δίκιο γιατί στην περιφέρεια της Καρδίτσας, σύμφωνα με την ειδησιογραφία, ο Σιούφας (ο πρώην πρόεδρος της Βουλής, ντε) ζεσταίνει την έδρα του για τον ξάδελφό του που είναι δικηγόρος και θαμώνας των κυριλέ καφενείων της Πλατείας Κολωνακίου. Καταλάγιασε σιγά-σιγά ο ενθουσιασμός και κανείς πια δεν έγραφε στα ποστ σχόλια του τύπου «και δε φεύγεις εδώ και τώρα, κυρά-Ντόρα;». Τι την έπιασε τη χριστιανή στο άνθος της ηλικίας της να λέει ότι θα σηκωθεί να φύγει; Θέλει να ανοίξει δρόμο για το Κυριάκο και τα παιδιά της; Παίζει τίποτα Ζήμενς παραπέρα; Θέλει να γίνει Δαμανάκη στη θέση της Δαμανάκη; Θυμάστε που έλεγε πριν από λίγες ημέρες ότι το κόμμα της είναι …κίνημα; Πώς έπεσε από ψηλά στα χαμηλά; Και θα αφήσει τον Αντωνάκη να αλωνίζει;

Στο ένθετο «Εντός Εποχής» στην  ΕΠΟΧΗ που κυκλοφόρησε την περασμένη Κυριακή είχαμε αφιέρωμα στη σχέση της κρίσης των κομμάτων και της ανάπτυξης των κοινωνικών κινημάτων και δημοσιεύσαμε αποσπάσματα από ένα άρθρο του Χέρμπερτ Κίτσελτ για το «κινηματικό κόμμα». Ίσως εκεί να βρίσκεται το κλειδί της λύσης του αινίγματος της Ντόρας.

Ιδού το κείμενο:

« Σύμφωνα  με τον H. Kitschelt τα κινηματικά κόμματα είναι «συνασπισμοί πολιτικών ακτιβιστών που προέρχονται από κοινωνικά κινήματα και προσπαθούν να εφαρμόσουν τις οργανωτικές και στρατηγικές πρακτικές των κοινωνικών κινημάτων στο πεδίο του κομματικού ανταγωνισμού.  Αυτό συνεπάγεται μια σειρά πράγματα. Πρώτα απ’ όλα, δεν επενδύουν ιδιαίτερα σε μια επίσημη οργανωτική κομματική δομή. Τα κινηματικά κόμματα ενδέχεται να μη διαθέτουν τυπικό ορισμό του ρόλου του μέλους. Οποιοσδήποτε μπορεί να προσέλθει στη συνέλευση ή δραστηριότητα του κόμματος θεωρείται «μέλος, με την έννοια του δικαιώματος συμμετοχής (και ψήφου για δράση σε περίπτωση που κληθεί να το κάνει). Επίσης, τα κινηματικά κόμματα δεν διαθέτουν εκτεταμένη και εντατική τυπική οργανωτική κάλυψη. Δεν διαθέτουν σώματα επαγγελματικών στελεχών και υλική επικοινωνιακή υποδομή (γραφεία, αυτοκίνητα κλπ) σύστημα συνάρθρωσης συμφερόντων μέσω καθιερωμένων οργάνων και  αξιωματούχων εξουσιοδοτημένων για τη διατύπωση δεσμευτικών αποφάσεων και εντολών για λογαριασμό του κόμματος. Οι τρόποι, όμως, με τον οποίο τα κινηματικά κόμματα διαφέρουν από τον θεσμοποιημένο τύπο κομμάτων ποικίλουν πολύ. Στο ένα άκρο τα κινηματικά κόμματα μπορεί να καθοδηγούνται από ένα χαρισματικό ηγέτη με κληρονομικό «πολιτικό προσωπικό» και προσωπικό «ποίμνιο» επί των οποίον ασκεί έλεγχο άνευ όρων και αμφισβήτησης.  Στο άλλο άκρο τα κινηματικά κόμματα μπορεί να προσπαθούν να πραγματοποιήσουν έναν από τα κάτω  δημοκρατικό συμμετοχικό συντονισμό των ακτιβιστών. Εδώ όλες οι σημαντικές αποφάσεις λαμβάνονται σε συνελεύσεις ακτιβιστών κι εφαρμόζονται από εκπροσώπους που εκλέγονται για πολύ σύντομες, μη ανανεώσιμες θητείες σε αξιώματα πολιτικής αντιπροσώπευσης είτε εσωκομματικά είτε νομοθετικά. Τόσο ο χαρισματικός κληρονομικός τύπος όσο και η δημοκρατία της βάσης οδηγούν σε ένα πρόγραμμα συλλογικών προτιμήσεων ασταθές, ευμετάβλητο και ατελές. Δίνεται προσοχή σε ένα μικρό αριθμό διακυβευμάτων ενώ πολλά άλλα παραμελούνται. Η επιδίωξη αυτών των βασικών αντικειμενικών σκοπών μπορεί να είναι ασυνεπής και ασυνεπής. Τρίτον, με όρους εξωτερικής πολιτικής πρακτικής τα κινηματικά κόμματα επιχειρούν μια διπλή πορεία με τον συνδυασμό δραστηριοτήτων στο πλαίσιο των πεδίων του επίσημου δημοκρατικού ανταγωνισμού και εξωθεσμικής κινητοποίησης. Τη μια μέρα μπορεί οι νομοθέτες να αντιπαρατίθενται σχετικά με ένα νομοσχέδιο στις κοινοβουλευτικές επιτροπές, αλλά την επόμενη μέρα να συμμετέχουν σε συγκρουσιακές διαδηλώσεις ή σε μη βίαιες καταλήψεις κυβερνητικών κτηρίων.

Η μετάβαση από το κινηματικό κόμμα σε οποιαδήποτε άλλη μορφή κόμματος αφορά τότε επενδύσεις είτε σε οργανωτική δομή ή σε τρόπους συνάρθρωσης συμφερόντων. Το κατά πόσο, όμως, είναι έτοιμοι ή όχι οι ακτιβιστές να κάνουν αυτές τις επενδύσεις εξαρτάται από συγκεκριμένες συνθήκες. Επιπλέον, τι ακριβώς σημαίνει ότι οι πολιτικοί επενδύουν στην οργανωτική δομή και σε τρόπους συνάρθρωσης εξαρτάται από εξωγενείς παράγοντες όπως είναι η τεχνολογία (τρόποι επικοινωνίας, μεταφορές) και το ανθρώπινο κεφάλαιο (π.χ. μορφωτικό επίπεδο εκλογικού σώματος). Το συμβατικό μοντέλο του κόμματος μαζών που ενσαρκώνουν τα σοσιαλιστικά εργατικά κόμματα και ευρωπαϊκά χριστιανικά κόμματα από τον ύστερο 19ο αιώνα ως το τελευταίο τρίτο του 20ού αιώνα αποτελεί, από αυτή τη σκοπιά, μια συγκεκριμένη έκφραση επένδυσης που ήταν συνδεδεμένη με μια εποχή αδύναμων ηλεκτρονικών ΜΜΕ κι ενός σχετικά ανεκπαίδευτου πληθυσμού σύμφωνα με τα μέτρα και σταθμά των αρχών του 21ου αιώνα.»    

Γιατί τα κοινωνικά κινήματα ορισμένες φορές δημιουργούν κινηματικά κόμματα;  Σύμφωνα με τον H. Kitschelt έχουν διατυπωθεί τέσσερις θεωρίες.

1.         «Η εξέλιξη των πολιτικών μορφών μπορεί  να είναι ζήτημα πολιτικής μάθησης μέσω δοκιμασίας και λάθους. Οι κοινωνικο-κινηματικοί ακτιβιστές μπορεί να συνειδητοποιήσουν ότι τα διακυβεύματά τους πράγματι συνεπάγονται μια γενική αναδιοργάνωση της κοινωνίας αντί για μεμονωμένα μέτρα πολιτικών μεταρρυθμίσεων. Καθώς διατυπώνουν και αναπτύσσουν ευρείας κλίμακας ιδεολογίες και προγράμματα, έρχονται σε σύγκρουση με τα κατεστημένα πολιτικά κόμματα και προγράμματα σε μια μεγάλη σειρά πολιτικών ζητημάτων. Σε αυτό το σημείο κινηματικοί εγχειρηματίες ενδέχεται να αποφασίσουν να μπουν στην ανταγωνιστική εκλογική αρένα με ένα νέο κόμμα.

2.         Η μετάβαση από το κίνημα στο κινηματικό κόμμα μπορεί να είναι ειδική περίπτωση ενός παιγνίου με ατελή και ασύμμετρη ενημέρωση. Οι κινηματικοί εγχειρηματίες έχουν «ιδιωτική ενημέρωση» σχετικά με το μέγεθος του εκλογικού σώματος που θα τους υποστήριζε αν επρόκειτο να μπουν στην αρένα του κομματικού ανταγωνισμού με τις πολιτικές εκκλήσεις του κινήματος (…)

3.         Το κατά πόσο θα μπουν οι κινηματικοί εγχειρηματίες στο εκλογικό πολιτικό παιχνίδι ή όχι εξαρτάται από την αλληλεπίδραση ανάμεσα στην ένταση και στα κύρια χαρακτηριστικά των συμμετεχόντων μελών κατά τη διεκδίκηση του συμφέροντος του κινήματος και των ορίων για την ένταξη που δημιουργούνται από τους εκλογικούς νόμους και τα άλλα επίσημα ή ανεπίσημα κατώφλια που περιορίζουν την ανάπτυξη του νέου διεκδικητή (τα κομματικά οικονομικά, η πρόσβαση στα ηλεκτρονικά κ.ά.). Ένας κινηματικός εγχειρηματίας θα μπει στην αρένα του κομματικού ανταγωνισμού με κάποια προσδοκία επιτυχίας μόνο αν τα εκλογικά εμπόδια είναι αρκετά χαμηλά έτσι ώστε το αναμενόμενο επίπεδο εκλογικής υποστήριξης προσφέρει μια λογική προσδοκία  κατάκτησης ενός εκλογικού ποσοστού που να εντάσσει το νέο κόμμα στη νομοθετική αντιπροσωπία.

4.         Η χωρική θεωρία του κομματικού ανταγωνισμού που αντλεί από την κοινωνική και πολιτική κινητοποίηση των συγκρούσεων συμφερόντων στην κοινωνία (cleavages-διαιρετικές τομές). Μόνο όπου για ένα σημαντικό πολιτικό συμφέρον το οποίο ενστερνίζεται ένα αριθμητικά σημαντικό εκλογικό σώμα γίνεται έντονα  αισθητή η έλλειψη αντιπροσώπευσής του στο υφιστάμενο πολιτικό σύστημα είναι πιθανή η κινητοποίηση των κινηματικών εγχειρηματιών για την είσοδό τους στην εκλογική αρένα.»

       Βλέπουμε, λοιπόν, ότι δεν είναι αδιαμεσολάβητη η σχέση ύπαρξης ενός κοινωνικού προβλήματος  και της αντίστοιχης κομματικής-εκλογικής εκπροσώπησή του αντίστοιχου κοινωνικού σώματος που το υφίσταται. Το εργατικό και το οικολογικό κίνημα πέρασαν από διάφορες φάσεις μέχρι να δημιουργηθεί η αντίστοιχη κοινωνική συνείδηση και να υπάρξει δυνατότητα συγκρότησης και επιτυχούς πολιτικής και εκλογικής παρέμβασης με χειροπιαστά θετικά αποτελέσματα για τα τμήματα αυτά του πληθυσμού.» 

-           O Herbert Hitschelt είναι καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων στο Duke University, North Carolina των ΗΠΑ. Η βασική θεωρητική συνεισφορά είναι η ανάδειξη της διαιρετικής τομής μεταξύ δεξιών αυταρχικών και αριστερών ελευθεριακών κομμάτων ως κύριας στον ύστερο καπιταλισμό και είναι ο πρώτος ερευνητής που μελέτησε τα Οικολογικά και Πράσινα σε συγκριτική προοπτική. Τα αποσπάσματα προέρχονται από το άρθρο “Movement Parties” στο βιβλίο των Richard S. Katz and William Crotty (επιμ.) Handbook of Party Politics.    Λος Άντζελες και Λονδίνο: Sage, 2006.

-           Απόδοση και σχολιασμός: tsakthan

    

ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ

http://tsakiris.snn.gr 
http://tsakthan.blogspot.com
http://tsakthan.wordpress.com
http://antiracistes.wordpress.com
http://homoecologicus.wordpress.com
http://leftypedia.wordpress.com
http://greekunions.wordpress.com
http://femininmasculin.wordpress.com
http://ilioupoli.wordpress.com

http://homopolitics.wordpress.com

http://politicalperson.wordpress.com

http://cantpaydontpay.wordpress.com

http://pringkipessa.wordpress.com

http://adotoe.wordpress.com

http://easpemporiki.wordpress.com

http://www.easp.gr

Ν' αντέχουμε μόνο μας μένει

Κατσιμίχας Πάνος

Μουσική/Στίχοι: Κατσιμίχας Πάνος

Εισαγωγή:

Απόψε θα πω για σένα, για σένα θα τραγουδήσω

Λευκό τριαντάφυλλό μου, για σένανε θα μιλήσω

Ν' αντέχουμε μόνο μας μένει

Η ζωή ότι κι αν φέρει

Τη μια του χειμώνα τη νύχτα

Την άλλη γλυκό καλοκαίρι

Η ανόητη φταίει καρδιά μου, που ποτέ δε θα μεγαλώσει

Η νοσταλγία μου φταίει, που θέλει μέσα της να σε σώσει

Ν' αντέχουμε μόνο μας μένει...

ΣΙΝΕΜΑ ΓΙ’ ΑΠΟΨΕ

ΚΛΑΣΙΚΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ

ΤΡΙΤΗ 26/7/2011 ΜΠΟΝΙ ΚΑΙ ΚΛΑΪΝΤ (BONNIE AND CLYDE)

του Άρθουρ Πεν (ΗΠΑ, 1967, έγχρωμη, 111΄)

Μία από τις καλύτερες γκανγκστερικές ταινίες του παγκόσμιου κινηματογράφου έντονα επηρεασμένη από το στιλ και τη νεανική ζωντάνια του γαλλικού Νέου Κύματος. Με ορισμένες ιστορικές ανακρίβειες, ο Άρθουρ Πεν παρουσιάζει τη δράση και το τραγικό τέλος του Κλάϊντ Μπάροου και της Μπόνι Πάρκερ, διάσημων ληστών τραπεζών της περιόδου της μεγάλης οικονομικής κρίσης της δεκαετίας του ’30, οι οποίοι εκείνη την εποχή υμνήθηκαν ως λαϊκοί ήρωες. Ο Γουόρεν Μπίτι και η Φέι Νταναγουέι ενσαρκώνουν εξαιρετικά το πρωταγωνιστικό ζευγάρι.

ΔΥΟ ΠΡΟΒΟΛΕΣ 9.00 μ.μ ΚΑΙ 11.00 μ.μ

ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ

«ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ»

(Λεωφ. Ειρήνης 50, Πλατεία Εθνικής Αντίστασης, Άνω Ηλιούπολη, λεωφορείο 237 από Σταθμό Μετρό Δάφνης τηλ. 210 9919818, 210 9941199, 210 9914732,

Ιστοσελίδα: http://www.klh.gr/ , e-mail:cineclubilioupolis@​gmail.com )