SUNDAY TSAKTHAN 5 and 6 September 2009. 1ο μέρος. Σάββατο κι απόβραδο στην Κουμουνδούρου να πονάς...

SUNDAY TSAKTHAN 5 and 6 September 2009

1ο μέρος. Σάββατο κι απόβραδο στην Κουμουνδούρου να πονάς…

Σενάρια και τροπάρια για Συριζαίους και Πράσινους
Είναι λογικό ο «Κόσμος του Επενδυτή» να ενδιαφέρεται για ισχυρές κυβερνήσεις. Ακόμη και σήμερα ως ισχυρές θεωρούνται οι αυτοδύναμες κοινοβουλευτικές κυβερνήσεις. Παρά την επιθυμία των θεσμικών εκπροσώπων του κεφαλαίου για κυβερνήσεις συνεργασίας ΠΑΣΟΚ-ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ με ομάδες της Νέας Δημοκρατίας, το γερμανικό παράδειγμα συγκυβέρνησης Χριστιανοδημοκρατών και Σοσιαλδημοκρατών που έστρεψε τον κόσμο στην Αριστερά (Die Linke) λειτουργεί απαγορευτικά. Έτσι, ένα τέτοιο σενάριο μοιάζει εφιαλτικό για το κεφάλαιο. Οπότε, ποια ελπίδα τους μένει; Το βούλιαγμα, η διάσπαση και τελικά η διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ και των Οικολόγων Πράσινων. Πρωτίστως, όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ! Στο άρθρο του Αριστείδη Οικονόμου με τίτλο «Τα σενάρια της αυτοδυναμίας» και υπότιτλο «Πώς το ποσοστό των εκτός βουλής μικρών πολιτικών συνδυασμών πριμοδοτεί το πρώτο κόμμα-Βαρόμετρο η…συγκομιδή ΣΥΡΙΖΑ και Οικολόγων.» Είναι στατιστικώς λογικό όσο το πρώτο κόμμα αυξάνει το ποσοστό του τόσο θα φτάνει στην αυτοδυναμία (εκτός περιπτώσεων εκλογικού νόμου τριφασικού τύπου 1955). Όμως, ο εκλογικός νόμος θέτει ορισμένα όρια στο δρόμο της αυτοδυναμίας, καθώς όσο μεγαλύτερο είναι το (αθροιστικό) ποσοστό των κομμάτων που θα μείνουν εκτός Βουλής τόσο αυξάνουν οι πιθανότητες για να κατακτήσει την επίζηλη αυτοδυναμία το κόμμα που θα έρθει πρώτο. «Στην προκειμένη περίπτωση, λοιπόν, πολλά θα κριθούν από το αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπει ή όχι στη Βουλή, αν οι Οικολόγοι θα καταφέρουν να αποσπάσουν έναν σεβαστό αριθμό ψήφων διαμαρτυρίας, που θα μεταφραστούν σε ένα αξιοσημείωτο αθροιστικά ποσοστό». Θα συμφωνήσουμε με τον αρθρογράφο στην εξής παρατήρησή του: «Εξ αντικειμένου, ο εκλογικός νόμος μοιάζει να έχει ενσωματώσει την…αμερικάνικη θεώρηση των αναμετρήσεων, βάσει της οποίας “ο πρώτος τα παίρνει όλα και ο δεύτερος τίποτα”. Από τις 300 έδρες της Βουλής, οι 40 είναι το μπόνους για το κόμμα που θα έρθει πρώτο. Οι υπόλοιπες 260 μοιράζονται αναλογικά και το εκλογικό μέτρο προκύπτει από τη διαίρεση των εγκύρων ψηφοδελτίων των κομμάτων που έχουν πιάσει το μέτρο του 3». Έτσι, έχουμε τα εξής σενάρια:
1. Το πλέον απίθανο: το πρώτο κόμμα παίρνει 42,69%, δεν υπάρχει κόμμα εκτός Βουλής και είναι μηδενικό το ποσοστό των εκτός Βουλής, άρα το πρώτο κόμμα είναι αυτοδύναμο.
2. Λογικό σενάριο: το πρώτο κόμμα παίρνει 42,25%, τα εκτός Βουλής κόμματα παίρνουν όλα μαζί 1%, άρα το πρώτο κόμμα είναι αυτοδύναμο.
3. Ακόμη πιο λογικό σενάριο: το πρώτο κόμμα παίρνει 41,80%, τα εκτός Βουλής κόμματα παίρνουν όλα μαζί 2%, άρα το πρώτο κόμμα είναι αυτοδύναμο.
4. Από εδώ και πέρα είναι τα πιο πιθανά σενάρια που προσιδιάζουν στις πολιτικές-κοινωνικές συνθήκες που διαμορφώθηκαν την τελευταία δεκαετία: το πρώτο κόμμα παίρνει 41,35%, τα εκτός Βουλής κόμματα παίρνουν όλα μαζί 3%, άρα το πρώτο κόμμα είναι αυτοδύναμο.
5. Το πρώτο κόμμα παίρνει 40,96%, τα εκτός Βουλής κόμματα παίρνουν όλα μαζί 4%, άρα το πρώτο κόμμα είναι αυτοδύναμο.
6. Το πρώτο κόμμα παίρνει 40,45%, τα εκτός Βουλής κόμματα παίρνουν όλα μαζί 5%, άρα το πρώτο κόμμα είναι αυτοδύναμο. Τα υπόλοιπα ποσοστά είναι αντιστοίχως: 40% και 6%, 39,5% και 7% και, τέλος, 38,5% και 10%.
Με ΣΥΡΙΖΑ και Οικολόγους-Πράσινους εκτός Βουλής η αυτονομία κατακτιέται με 39%. Δεν παίζει ρόλο η διαφορά μεταξύ πρώτου και δεύτερου κόμματος. Να, λοιπόν, γιατί λύσσαξε το ΠΑΣΟΚ (τι λένε οι φίλιες δυνάμεις του εντός ΣΥΝ;) Μήπως οι δεύτερες θέλουν να κυριαρχήσουν στο πλαίσιο του ΣΥΡΙΖΑ και αν δεν το καταφέρουν να τα φέρουν από εδώ να τα φέρουνε από εκεί να τον διασπάσουν. Τα σενάριά του πώς μπορεί να γίνει αυτό δε χρειάζεται να τα περιγράψω. Από τη νύχτα της 7ης Ιουνίου και ύστερα τα ζούμε στην πράξη. Και ο νοών νοείτω…
Ο εσωκομματικός πόλεμος των Οικολόγων-Πράσινων
Είδαμε την περασμένη Κυριακή πώς άρχισε ο πόλεμος εναντίον των Ο-Π από τα ΜΜΕ του συστήματος με την συνέντευξη του Νάνου Βαλαωρίτη στο «Πρώτο Θέμα» με μια σουρεαλιστική εθνικιστική ντελιριακή επίθεση κατά του Μιχάλη Τρεμόπουλου, του Νίκου Χρυσόγελου και του Τάσου Κρομμύδα. Διαβάστε τώρα το σχόλιο της «Πολιτικής Αγοράς» του «ΚτΕ με τίτλο: «Πνέουν μένεα κατά Τρεμόπουλου». «…Μαθαίνω, όμως, πως στο εσωτερικό τους τα πράγματα δεν είναι και τόσο καλά. Όχι ότι θα υπάρξει διάσπαση, προσώρας τουλάχιστον, αλλά πολλοί φοβούνται ότι ο Ευρωβουλευτής Μιχάλης Τρεμόπουλος θα επιδιώξει να τεθεί και πάλι επικεφαλής της προεκλογικής καμπάνιας. Αυτό αποτελεί αιτία πολέμου στους Οικολόγους, αφού πολλοί τον χαρακτηρίζουν “δεξιό”. Μάλιστα, δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν πως χάθηκε μια μεγάλη ευκαιρία στις φωτιές, αφού οι Οικολόγοι ήταν ακόμη στις διακοπές και “ο Τρεμόπουλος εξαφανισμένος”. Τον κρίνουν δε, και για το γεγονός ότι ήρθε τρίτος και καταϊδρωμένος να καταθέσει επερώτηση στο Ευρωκοινοβούλιο για τις πυρκαγιές. Μετά το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ…». Έτσι είναι! Η πολιτική ζωή θεωρείται άλλο ένα reality show, όπου όλοι πρέπει να είναι πανταχού παρόντες ανά πάσα στιγμή για να μην τους αποβάλει το αδηφάγομ τηλεψηφοφορικό κοινό από τον αγώνα. Ο σχολιογράφος θέλει εν τέλει να μας πει ότι «όλοι ίδιοι είναι» οπότε πρέπει να προτιμάμε τους αυθεντικούς παίκτες του reality show της ελληνικής πολιτικής.

Έλεος: Όχι άλλους Ψαριανούς (σοβαρούς κι αστείους)
Ο μόνιμος ΣΥΡΙΖολόγος του «ΚτΕ» Βαγγέλης Παπαδημητρίου θεωρεί ότι «στα ανακλαστικά αυτοσυντήρησης ελπίζει πλέον η Κουμουνδούρου». Μόνο που αυτοσυντήρηση μπορεί να σημαίνει εντελώς μπαγιάτικα φαγητά, ρεπορτάζ, ψηφοδέλτια και προγράμματα δράσης. Ο Β.Π. περιγράφει την αντιπαράθεση στην Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ και λέει ότι «ο Α. Τσίπρας προσήλθε με τελεσίγραφο. “Ή εγώ επικεφαλής ή διάσπαση”». Να την πάλι την Πολιτική ως reality show. Η συζήτηση περιγράφεται σαν επεισόδιο της «Τόλμης και Γοητείας» για τα μάτια του Αλέξη ή της Νάντιας, της αντιπρότασης δηλαδή του Αλαβάνου. Οπότε δεν επρόκειτο για «μανιάτικο» ούτε του Αλαβάνου ή του Τσίπρα μιας και υπήρχε διέξοδος αφού ο εκλογικός νόμος προβλέπει ότι μπορεί να κατατεθεί το ψηφοδέλτιο από περισσότερα του ενός άτομα. Όμως, τα ΜΜΕ δραματοποιούν την κατάσταση και σου δημιουργούν ένα συναίσθημα που σου κάνει το στομάχι κόμπο μιας και σε κάνουν να σκέφτεσαι ότι κι αν λυθούν τα προβλήματα θα ανακαλυφθεί κάτι το καινούργιο ώστε να αναγκαστεί ο ΣΥΡΙΖΑ να διασπαστεί (αυτό το «ω μη γένοιτω» των ΠΑΣΟΚτζήδων. Αυτό που με τρομάζει από όσα γράφει ο Β.Π. είναι ότι ο Γρηγόρης Ψαριανός θα είναι και πάλι υποψήφιος στη Β΄ Αθήνας μαζί με όλο το αφαν γκατέ της δεξιάς «ανανεωτικής πτέρυγας». Μάλλον πρέπει να ψάξω να κάνε μεταδημότευση στην …Κρήτη.

Θεωρίες για την υπεραξία
Ο πάντοτε υπέροχος «ελεύθερος σκοπευτής», κατά κόσμον ΚΙΜΠΙ, ο οποίος στην μία από τις στήλες της σελίδας του τις «Θεωρίες για την υπεραξία» παραθέτει ένα απόσπασμα από το «Αλφαβητάρι του Διαβόλου»: «Ψηφοφορία, ουσ. Αυτός που διατηρεί το ιερό προνόμιο να ψηφίζει αυτόν που διάλεξε κάποιος άλλος». Γι’ αυτό επιμένω «Όχι άλλους Ψαριανούς (σοβαρούς κι αστείους).
Στου γιαλού τα βοτσαλάκια…
Τέλος, ο «εκδορεύς» του οπισθόφυλλου λέει κάτι που ρίχνει κι άλλες σκιές στο…φως: «…Βαριές κουβέντες ακούγονται και στις συνεδριάσεις της Πολιτικής Γραμματείας του Κόμματος. Οι περισσότεροι, μου λέει ο σμπίρος μου, θέλει να φύγει ο ΣΥΝ από τον ΣΥΡΙΖΑ και χαρακτηρίζουν τις συνιστώσες ‘γκρουπούσκουλα’. Το κλίμα είναι βαρύ και η ψυχική σύνδεση δεν υπάρχει πλέον –αν υπήρχε ποτέ. Μαθαίνω, επίσης, πως ο Αλέκος τα πήρε για μία ακόμη φορά με τον Αλέξη, επειδή πήγε και συναντήθηκε με συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ χωρίς να τον ενημερώσει και την επόμενη μέρα αφότου ο πρωθυπουργός εξήγγειλε τις εκλογές έτρεξε να βγάλει ανακοίνωση ως πρόεδρος του όλου σχήματος».

Επειδή δεν ξέρουμε πότε θα πεθάνουμε, έχουμε την τάση να θεωρούμε τη ζωή ένα ανεξάντλητο πηγάδι.

«Ο Αλέκος Αλαβάνος χθες δήλωσε ότι δεν επιθυμεί να αποχωρήσει από την ηγεσία της παράταξης περιπλέκοντας το ήδη θολό τοπίο (…) Οι τέσσερις προτάσεις που κατατέθηκαν για την κάθοδο στις εκλογές και το ενδεχόμενο διαζυγίου του ΣΥΝ με τον ΣΥΡΙΖΑ (…) Καθείς στον δικό του δρόμο στην ευθεία προς τις κάλπες-Α. Αλαβάνος: Δεν αποχωρώ από την ηγεσία (…) Τάσεις συστράτευσης προκαλεί το ενδεχόμενο να βρεθεί ο ΣΥΝ εκτός Βουλής για δεύτερη φορά από το 1993». Αυτοί είναι μόνο οι υπέρτιτλοι και το teaser. Σκεφτείτε να φτάσουμε στο άρθρο του Παναγιώτη Τσούτσια στην «Ημερησία» αφού περάσουμε από τον τίτλο «Δραματικές εξελίξεις σε ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ με φόντο την εκλογική μάχη». Ήδη η πρώτη παράγραφος μοιάζει με «Δρόμο με τις Λεύκες»: «Στην κόψη του ξυραφιού βρίσκεται ο ΣΥΝ καθώς το σχέδιο της ηγεσίας του κόμματος για τον επικεφαλής του επικεφαλής του εκλογικού αγώνα και τον ρόλο του Αλέκου Αλαβάνου απορρίφθηκε από τις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ». Ο Τσούτσιας, καλύτερα ενημερωμένος, συνεχίζει για τη συνεδρίαση της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ: «Στο τραπέζι κατατέθηκαν τέσσερις προτάσεις: Η πρόταση του ΣΥΝ με επικεφαλής τον Αλέξη Τσίπρα και διακριτό ρόλο στον Αλέκο Αλαβάνο, η ΑΚΟΑ του Γιάννη Μπανιά επικεφαλής να είναι τρίτο πρόσωπο, η ΔΕΑ να παραμείνει επικεφαλής ο Αλέκος Αλαβάνος και μετά από έξι μήνες να συζητηθούν από μηδενική βάση – την πρόταση αυτή αποδέχθηκε ο κ. Αλαβάνος – και τέλος να υπάρξει συλλογική ηγεσία και το ψηφοδέλτιο να καταθέσουν τα πρόσωπα που θα συμμετέχουν σε αυτή. Σε αυτήν τη λύση όλοι όσοι συμμετέχουν στη συλλογική ηγεσία θα διεκδικήσουν την βουλευτική έδρα με σταυρό, δίνει αυτή τη δυνατότητα ο εκλογικός νόμος. Η πρόταση αυτή φαίνεται να κερδίζει τις περισσότερες πιθανότητες για να υιοθετηθεί από στελέχη της Κουμουνδούρου». Αυτή, κατά τη γνώμη μου, είναι καλύτερη από όλες γιατί δίνει ισχυρό χτύπημα στον «αρχηγισμό» της ιστορικής ελληνικής αριστεράς από την εποχή του …Νίκου Ζαχαριάδη ως σήμερα. Παρακάτω επισείεται για άλλη μια φορά η απειλή που αντιμετωπίζεται λόγω εκλογικού νόμου: «Το πιθανό ενδεχόμενο μη αυτοδυναμίας θέτει στον ΣΥΝ ένα ακόμη δύσκολο προς απάντηση ερώτημα καθώς στον χώρο της ανανεωτικής αριστεράς θα ασκηθεί ασφυκτική πίεση με ορατό το ενδεχόμενο, σε μια επαναληπτική εκλογική αναμέτρηση, ένα τμήμα των ψηφοφόρων του να στραφεί προς το πρώτο κόμμα και πιο συγκεκριμένα στο ΠΑΣΟΚ. Εξέλιξη, η οποία μπορεί να σημαίνει να βρεθεί το κόμμα εκτός Βουλής». Έχοντας θητεύσει επί τριακονταετία στο χώρο των ανέντακτων και των κοινωνικών κινημάτων δεν έχω κανένα φόβο μην τυχόν μείνουμε εκτός Βουλής. Εκείνο που προέχει, κατά την άποψή μου ως πολίτης, είναι να μπορούμε συλλογικά να δρούμε και να ασκούμε πίεση για την υιοθέτηση φιλολαϊκών και φιλοπεριβαλλοντικών πολιτικών. Οι βουλευτές, οι υπουργοί και οι κατά τόπους δημόσιες ή ιδιωτικές αρχές καταλαβαίνουν και φοβούνται κυρίως το «Πεζοδρόμιο». Μια ολιγομελής ομάδα βουλευτών μετράει πολύ λιγότερο από δεκάδες χιλιάδες πολίτες στους δρόμους: τα παραδείγματα της κατάργησης του νόμου 815 για τα ΑΕΙ και της τροπολογίας του άρθρου 16 είναι χαρακτηριστικά. «Αχ, η δύναμη βγαίνει από τις γροθιές κι όχι από πρόσωπα καλοσυνάτα» (Βολφ Μπίρμαν, «Η Μπαλάντα του Οπερατέρ»).

Αμάν! Η «Ρήξη»

Μετά από καιρό, βρήκα σε περίπτερο τη «Ρήξη» που είπε να εκφράσει σε πιο συχνή βάση το χώρο του εθνοκεντρικού κομματιού της εναλλακτικής αριστεράς αλλά τελικά παρέμεινε μηνιαία. Κυκλοφόρησε σήμερα και αφιερώνει τρεισήμισι σελίδες στην Αριστερά, στα Κοροβεσιανά, τα της Siemens και τις εξελίξεις σε ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ. Θα σταθούμε μόνο στα τελευταία. Σε άρθρο της με τίτλο «Τίτλοι τέλους στον ΣΥΡΙΖΑ;» η Μαρία Πολυκάρπου βάζει υπέρτιτλο πιο καταφατικό: «Μια κρίση που δεν μπορεί να αποφευχθεί». Εκείνο που μ’ αρέσει, είναι που η συντάκτρια θεωρεί εαυτήν και τη Ρήξη κάτι σαν προφήτες: «Όσοι τότε έβλεπαν τον ΣΥΡΙΖΑ να ανεβαίνει αλματωδώς και να εκπέμπει δια του Αλαβάνου ένα μείγμα αυτάρκειας και αλαζονείας («Καλώς τα παιδιά» κλπ) δύσκολα θα πίστευαν ότι θα ερχόταν η ώρα, που υπό πλήξη σχεδόν διάλυση, θα πάλευε για την πολιτική και εκλογική του επιβίωση. Πλην …Λακεδαιμονίων βεβαίως, μια και εγκαίρως η Ρήξη είχε καταγράψει ευκρινώς και λεπτομερώς όλο σχεδόν το πλαίσιο των αποφάσεων που επρόκειτο να τον οδηγήσουν στη σημερινή δεινή θέση.» Είναι φοβεροί των περισσότερων που περνιούνται για αριστεροί να παριστάνουν πότε τους αγίους και πότε τους προφήτες. Αφού έχει περάσει τον Αλαβάνο γενεές δεκατέσσερις συμπεραίνει ότι «το βέβαιο είναι ότι ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ, παγιδευμένοι στον θανάσιμο κλοιό των χαμένων από χέρι επιλογών τους, έφτασε η ώρα να λύσουν τους λογαριασμούς τους». Του Αλαβάνου του καταλογίζει ότι «επειδή είχε αλλεπάλληλες φορές αποτύχει να εφαρμόσει το πολιτικό του σχέδιο για διάλυση των εσωκομματικών τάσεων και είχε προτιμήσει να αποφύγει την κομματική λάντζα, προσφέροντας στον εαυτό του την πολυτέλεια της ενασχόλησης με την “υψηλή πολιτική”. Κι εκεί όμως καραδοκούσε η αποτυχία, καθώς η ανεπίτρεπτη και πολιτικά βλακώδης κομπορρημοσύνη του, τα συνεχή μπρος-πίσω στη σχέση του ΣΥΡΙΖΑ με το ΠΑΣΟΚ, η αδυναμία του να διαμορφώσει ένα βιώσιμο πολιτικό σχέδιο και η ακατανόητη εμμονή του να παίζει στην κεντρική πολιτική σκηνή με όρους της Πλατείας Εξαρχείων έφεραν πολύ σύντομα την καταστροφή.» Κοίτα ποιος μιλάει! Είναι καταπληκτική η ιδεολογική και πολιτική μεταλλαγή μιας ομάδας ανθρώπων που κάποτε ήταν στην πρώτη γραμμή των αγώνων της ριζοσπαστικής αριστεράς και των αντεξουσιαστών, στο βιομηχανικό εργατικό συνδικαλισμό των σωματείων, στις μάχες εναντίον του Λεπέν και της ευρωπαϊκής φασιστοσύναξης στο Κάραβελ το 1984. Και να σκεφθείτε ότι ξεχνούν τη δική τους ιστορία την ίδια ώρα που οι ίδιοι διατυμπανίζουν την πίστη τους στην Ιστορία. Τώρα μετατρέπουν τον Αλαβάνο του 2007-2009 σε Καραμπελιά του 1984!

Μερικοί το προτιμούν καυτό
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της Ρούλας Κεχαγιά των «Νέων»: «Κλίμα σύγκρουσης επικρατούσε στη συνεδρίαση της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ που κλήθηκε χθες το μεσημέρι να πάρει τη σχετική απόφαση. Η αντιπροσωπεία του ΣΥΝ, παρόντος του Αλέξη Τσίπρα, κατέθεσε την πρότασή της που δεν ήταν άλλη από το να ηγηθεί του σχήματος ο πρόεδρος του Συνασπισμού. Οι σύμμαχοι στον ΣΥΡΙΖΑ την απέρριψαν καταθέτοντας διάφορα εναλλακτικά σενάρια, ενώ ο Αλέκος Αλαβάνος εξέπληξε για μία ακόμη φορά και δήλωσε «παρών» για την αρχηγία. Ειδικότερα ο κ. Αλαβάνος, ο οποίος τα τελευταία 24ωρα είχε αφήσει να εννοηθεί ότι σκέφτεται να αποσυρθεί, όταν πήρε τον λόγο είπε ότι «αποδέχεται την επιθυμία του κόσμου και την πρόταση των Ρούντι Ρινάλντι και Γιάννη Θεωνά να είναι επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ και πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας».

Σύμφωνα μάλιστα με στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που παρακολούθησαν τη συνεδρίαση ο κ. Αλαβάνος άφησε να εννοηθεί ότι δεν προτίθεται να λειτουργήσει όπως στις ευρωεκλογές με μοιρασμένες αρμοδιότητες αλλά ότι σκοπεύει να αναλάβει το σύνολο των αρμοδιοτήτων του προεκλογικού αγώνα (υπογραφή στο ψηφοδέλτιο, κεντρικός ομιλητής στη συγκέντρωση της Αθήνας, εκπροσώπηση στο debate) βγάζοντας «εκτός προεκλογικού κάδρου τον Αλέξη Τσίπρα».

Η συνεδρίαση έκλεισε σύμφωνα με όλες τις πληροφορίες σε πολύ κακό κλίμα με την αντιπροσωπεία του ΣΥΝ να καλεί τις συνιστώσες να πάρουν το συντομότερο δυνατόν τις αποφάσεις τους και να τις κοινοποιήσουν στον Συνασπισμό. Αμέσως μετά ο Αλέξης Τσίπρας μαζί με τα στελέχη του ΣΥΝ που πήραν μέρος στις διαπραγματεύσεις κατευθύνθηκαν στην Κουμουνδούρου και συγκάλεσαν εκτάκτως την Πολιτική Γραμματεία. Ο πρόεδρος του ΣΥΝ δήλωνε στους συνομιλητές του έξαλλος με όσα είπε ο κ. Αλαβάνος στη Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ αλλά εμφανιζόταν αποφασισμένος να χτυπήσει γροθιά στο μαχαίρι... «Όσοι πιστοί...». Στενοί συνεργάτες του Αλέξη Τσίπρα και εκ των κορυφαίων στελεχών του ΣΥΝ έλεγαν χθες αργά το απόγευμα πως ο Συνασπισμός δεν πρόκειται να μετακινηθεί στο ελάχιστο από την απόφασή του να είναι ο πρόεδρός του επικεφαλής του σχήματος και άφηναν ανοιχτό το ενδεχόμενο διάσπασης λέγοντας χαρακτηριστικά «όσοι πιστοί προσέλθετε». Επίσης, στελέχη του ΣΥΝ που πήραν μέρος στο σκληρό παζάρι με τον ΣΥΡΙΖΑ για τον αρχηγό θεωρούσαν πως είναι λογικό «να καταλήξουμε σε αδιέξοδο και να κατέβουμε ως ΣΥΝ μόνοι μας» αφού δεν επετεύχθη συμφωνία. Μάλιστα τα ίδια στελέχη δεν απέκλειαν το ενδεχόμενο κάποιες από τις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ να κατεβάσουν δικό τους ξεχωριστό σχήμα στις επικείμενες εκλογές με επικεφαλής τον Αλέκο Αλαβάνο.» Αυτή η τελευταία πρόταση του ρεπορτάζ δεν πρέπει να επαληθευτεί. Όμως, για να αποφευχθεί η επαλήθευσή της θα πρέπει να μάθουμε να διαπραγματευόμαστε σωστά δίχως να προκαταλαμβάνουμε τους άλλους. Και αυτό ισχύει ένθεν και κακείθεν. Ποτέ δε είναι αργά…

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

«ΜΕΓΚΑ. ΣΑΒΒΑΤΟΒΡΑΔΟ.
Παρατείνεται η κρίση στον ΣΥΡΙΖΑ
Σε εκκρεμότητα παραμένει το θέμα της ηγεσίας στον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς οι δύο πόλοι -Συνασπισμός και συνιστώσες- εμμένουν στις αρχικές τους θέσεις.

Η Κουμουνδούρου αρνείται να δεχτεί οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο εκτός του Αλέξη Τσίπρα για την αρχηγία και από την άλλη οι περισσότερες συνιστώσες θέλουν αρχηγία Αλαβάνου.

Η συνεδρίαση του Σαββάτου, απόντος του Αλέξη Τσίπρα που ήταν στη Θεσσαλονίκη, κατέληξε και αυτή σε αδιέξοδο, αποφασίστηκε, ωστόσο, παράταση μίας ημέρας και νέο ραντεβού το απόγευμα της Κυριακής μετά τη συνεδρίαση της ΚΠΕ του ΣΥΝ.

Παρά το αγεφύρωτο χάσμα που καταγραφηκε την Παρασκευή, είναι ξεκάθαρο ότι καμιά από δύο πλευρές δεν θέλει να χρεωθεί τη διάσπαση. Αυτός ο φόβος έπαιξε σημαντικό ρόλο για να δοθεί η παράταση της μιας ημέρας αλλά και την οριακή αποκλιμάκωση, αφού η διαφωνία μπορεί να είναι δεδομένη όμως και ο Αλέκος Αλαβάνος εμφανίστηκε να συζητά άλλες λύσεις, όπως αυτή ενός τρίτου προσώπου ως επικεφαλής στην προεκλογική εκστρατεία ή το εξάμηνο για τον ίδιο, αλλά και ο ΣΥΝ εμφανίστηκε ηπιότερος και δεν εμφάνισε ως τελεσίγραφο την απόφαση για Τσίπρα, γιατί επιδιώκει να κατέβει ενωμένο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές. 'Ολα πλέον θα κριθούν στην ΚΠΕ του ΣΥΝ και τη συνεδρίαση του ΣΥΡΙΖΑ που θα ακολουθήσει. Ο ΣΥΝ που επιδιώκει ενωμένο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να πείσει τις συνιστώσες, οι οποίες από την πλευρά τους δεν θέλουν ηγεμονικό ΣΥΝ μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ.»

ΗΜΕΡΗΣΙΑ – ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ, ΣΑΒΒΑΤΟΒΡΑΔΟ
«Το σκηνικό εξακολουθεί να μυρίζει μπαρούτι και αύριο συνεδριάζει η Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΝ, προκειμένου να συζητήσει τις τελευταίες εξελίξεις, ενώ αργά το απόγευμα, έχει προγραμματιστεί νέα συνεδρίαση της γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ.
Σήμερα στη συνεδρίαση της γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, δεν επετεύχθη και πάλι συμφωνία σχετικά με το πρόσωπο που θα ηγηθεί του ψηφοδελτίου της παράταξης στις επικείμενες εθνικές εκλογές και παράλληλα συνεχίστηκε η ανταλλαγή απόψεων και προτάσεων σχετικά με πιθανές λύσεις, όπως το να ηγηθεί του ψηφοδελτίου ο κ. Αλαβάνος, να υπάρξει συλλογική ηγεσία ή ακόμη και κάποιο τρίτο πρόσωπο.
Ο ΣΥΝ κατέθεσε εκ νέου την πρόταση να ηγηθεί του σχήματος ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος δεν παρέστη στη συνεδρίαση της Γραμματείας, καθώς αναχωρεί για τη Θεσσαλονίκη όπου θα βρεθεί το απόγευμα στο πλευρό των συνδικαλιστικών διαδηλώσεων.
Ο Αλέκος Αλαβάνος, σύμφωνα με πληροφορίες, δήλωσε ότι το "τρίτο πρόσωπο" θα μπορούσε να είναι ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, ο οποίος στην τοποθέτηση του επεσήμανε πως με κανέναν τρόπο δεν θα πρέπει να επέλθει η ρήξη.
Ο γραμματέας του Συνασπισμού Δημ. Βίτσας δήλωσε μετά τη συνεδρίαση ότι καταβάλλεται κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ ενωμένα να δώσει τον εκλογικό αγώνα και αυτό θα γίνει.
Επίσης ο Μ. Γλέζος είπε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελείται από σχήματα που το καθένα διατηρεί την αυτονομία των απόψεών του και δεν είναι εύκολο να υπάρξει συμφωνία και τόνισε την ανάγκη ο ΣΥΡΙΖΑ να μείνει ενωμένος.»



ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…

ΑΠΛΗ ΑΝΑΛΟΓΙΚΗ
Στίχοι: Πάνος Φαλάρας
Μουσική: Μιχάλης Τερζής
Πρώτη εκτέλεση: Κώστας Σμοκοβίτης

Είπαν να κάνουν εκλογές
τα όργανα μια μέρα
να φτιάξουνε κυβέρνηση
να πάνε παραπέρα.
Τα λαϊκά συγκέντρωσαν
σαφώς πλειοψηφία
και φτιάξανε κυβέρνηση
με κέφι και σοφία.

Ο μπαγλαμάς πρωθυπουργός
και το μπουζούκι υπουργός,
ντέφι, σαντούρι και βιολί
και όλα τ' άλλα στη γραμμή.
Κυβέρνηση πιο λαϊκή
ποτέ δεν γνώρισε η γη.

Και το τραγούδι μας Βουλή
περήφανη κι ωραία,
τρικούβερτο το γλέντι μας
και όλοι μια παρέα.
Αλλάξαν όλα γύρω μας
οι νόμοι και οι δρόμοι
κι η εξουσία ζήτησε
δημόσια συγνώμη.

ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ
http://tsakiris.snn.gr
http://tsakthan.blogspot.com
http://tsakthan.wordpress.com
http://antiracistes.wordpress.com
http://homoecologicus.wordpress.com
http://leftypedia.wordpress.com
http://greekunions.wordpress.com
http://femininmasculin.wordpress.com
http://ilioupoli.wordpress.com