Sunday Tsakthan, 13 September 2009 -- Οι κερασιές θ’ ανθίσουνε και φέτος στην αυλή και τα ρόδινα ακρογιάλια του Ιονίου

Sunday Tsakthan, 12 & 13 September 2009
Α΄ Μέρος
Οι κερασιές θ’ ανθίσουνε και φέτος στην αυλή

120 ώρες στα Σόδομα…

Ο «Αδέσμευτος Τύπος» του Δημήτρη Ρίζου είναι το λιβάδι με τα μαργαριτάρια. Στην τρίτη σελίδα με τα σχόλια και τα φωτογραφικά ενσταντανέ του (πραγματικού) κώλου, παρατίθεται το σχόλιο της πρώην συντάκτριας του Αδέσμευτου Τύπου και νυν βουλευτίνας του ΚΚΕ για τον «ημιδιαλυμένο» ΣΥΝ και τον ΣΥΡΙΖΑ ως «κρότου-λάμψης» αλλά εμείς θα μείνουμε στο άλλο για τον Ηλία Ψινάκη: «ΤΗ φαντασίωσή του για τη συζητούμενη υποψηφιότητα του Ηλία Ψινάκη στον ΛΑΟΣ εξεδήλωσε ο Δ. Παπαδημούλης, του ΣΥΝ. Είπε: «…Σκεφθείτε μια εικόνα να αγορεύει ο κ. Καρατζαφέρης και να είναι κρεσέντο και να φωνάζει ο κ. Ψινάκης από κάτω “είσαι μια θεά, αγάπη μου”.»

…και 3 λεπτά αγχωμένης μαλακίας
Κάποτε στην εποχή της δόξας του αθηναϊκού δημοτικού ραδιοφωνικού σταθμού 9,84 που οι δεξιοί κατηγορούσαν ως «αριστερό» είχαν πιάσει δουλειά ορισμένοι κωμικοί κοσμικοί και κωμικοί ηθοποιοί της πολύ εν γένει ανανεωτικής αριστεράς. Ένας εξ αυτών ήτο ο Άγγελος Πυριόχος (τον θυμάστε και από τα ακαλαίσθητα –και κοινωνικώς ρατσιστικά- σχόλια για την Αλέκα Παπαρήγα όταν εξελέγη γ.γ. του ΚΚΕ). Θαυμάστε τον τώρα: «Έχει μια εμμονή με το “τρία”ο ΣΥΝ, ο ΣΥΡΙΖΑ και τα υπόλοιπα 98 κομμάτια του. “Επιτυχία το 3% και μια ακόμη ψήφος” φέρεται να δήλωσε ο Τσίπρας.


Βλέπω τον θάνατό σου 4
Ο Γιώργος Καρυπίδης, μόνιμος αρθρογράφος της Ημερησίας, δεν διακρίνεται τόσο πολύ για τα ιδιαιτέρως φιλικά αισθήματα απέναντι στην ανανεωτική ριζοσπαστική αριστερά ή, τουλάχιστον, για τις μη φιλικές προς το ΠΑΣΟΚ τάσεις της. Εξ ου και οι τίτλοι του: «Μερικές φορές η διάσπαση είναι λύτρωση» και «Η καταστροφική ενότητα του ΣΥΡΙΖΑ». Χαιρέκακα, προβλέπει ότι μετά τις εκλογές (είτε μπει στη Βουλή είτε δεν μπει) θα μπορέσει να διασπαστεί με την ησυχία του.» Θεωρεί ότι από την υπόθεση της (προσωρινής) οργανωτικής ενότητας του ΣΥΡΙΖΑ λείπε πια η πολιτική και ο Αλαβάνος. Η πρώτη, λέει, μπορεί να επιστρέψει και να εκδικηθεί, ο δεύτερος και να θέλει δεν μπορεί. Η επόμενη ατάκα του κυρίου αυτού είναι ότι «Ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΤΟΥ ΣΥΝ με το τίποτα». Σοφός αναλυτής, πράγματι, ο κύριος! Αφήνει και πολλά δάκρυα για κάποιους μάλλον πολύ μακρινούς ιδεολογικούς του συγγενείς από τα παλιά: «Μέσω του ΣΥΡΙΖΑ και με το πρόσχημα της υποτιθέμενης “αριστερής στροφής” επιχειρήθηκε η περιθωριοποίηση της ανανεωτικής τάσης του ΣΥΝ.» Στο μόνο που συμφωνούμε με τον αρθρογράφο είναι ότι «το πραγματικό πρόβλημα βρίσκεται στον ίδιο τον ΣΥΝ και είναι ο βαθύς πολιτικός διχασμός του». Αυτό που ήθελε από τον ΣΥΝ ο αρθρογράφος ήταν η μετεξέλιξή του «σε ένα αυτόνομο σύγχρονο κόμμα της ριζοσπαστικής σοσιαλδημοκρατίας» αλλά η ιστορία του μίλησε αλλιώς κι έτσι ο ΣΥΝ ταλαντεύεται ανάμεσα σε αυτή την προοπτική και στη «νεοκομμουνιστικοποίησή του».

Ψηλά στον ουρανό
Στο ρεπορτάζ της ίδιας εφημερίδας με την υπογραφή του Παναγιώτη Τσούτσια επισημαίνεται ότι «ήδη τα πρώτα σημάδια ανάκαμψης είναι εμφανή και στα ευρήματα μετρήσεων της κοινής γνώμης.» Στην επόμενη σελίδα η Φαίη Καραβίτη σκιαγραφεί τον Αλέκο Αλαβάνο στο άρθρο με τίτλο «Εκλογές από τον καναπέ». Αναδεικνύει η ίδια τα εξής σημεία: «Για τον πρώην πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, η Αριστερά δεν επιτρέπεται να δίνει μάχη για την είσοδό της στη Βουλή. Θα της ταίριαζε πρωταγωνιστικό ρόλος και ισχυρή παρέμβαση». Κάτι σαν τη μεγάλη ΕΔΑ του 1958. «Με αυτό το όραμα επέστρεψε από τις Βρυξέλλες έπειτα από 20 χρόνια στις Βρυξέλλες ο Αλ. Αλαβάνος». Όμως η αγιογράφηση δεν είναι στις προθέσεις της: «Πριν από λίγους μήνες ο κ. Αλαβάνος παραιτήθηκε και ξε-παραιτήθηκε μέσα σε λίγα 24ωρα, συνεισφέροντας στη γενικότερη σύγχυση. Χωρίς, ωστόσο να το θέλει “κατάφερε” να μετατρέψει τον πρώην εκλεκτό του, Αλέξη Τσίπρα, από απαξιωμένη (δική του) επιλογή σχεδόν σε εγγυητή της ενότητας του ΣΥΡΙΖΑ.» Τα υπόλοιπα σχόλιά της είναι ψυχαναλυτικής φύσεως για τη σχέση «πατέρα» και «γιού». Τέλος, φαντάζεται ότι ο Αλέκος Αλαβάνος φαντάζεται κάπως έτσι τα της αριστεράς: «Η αριστερά θα γινόταν μια ριζοσπαστική δύναμη ανανέωσης, ανθρωπιάς και πολιτισμού, θα έβρισκε τον προσανατολισμό της ως φορέας ρεφορμισμού και κοινωνικής απελευθέρωσης. Ως αντίδοτο στη νεοφιλελεύθερη βαρβαρότητα.» Όσο και να διαφωνεί κανείς με τον Αλέκο Αλαβάνο για το ρόλο της ΕΔΑ στην πολιτική ιστορία της ελληνικής αριστεράς νομίζουμε ότι η συντάκτρια μάλλον χαντακώνει τον Αλαβάνο λέγοντας αυτά τα περί «ρεφορμισμού». Εκτός εάν το λέει με τη θετική σημασία του όρου και όχι με την αρνητική όπως συνηθίζεται στο πλαίσιο της κομμουνιστική «αργκώ».

Δεσμώτης του ιλίγγου
Στην επόμενη σελίδα ένας από τους πλέον μεγάλους πολιτικούς καιροσκόπους που έβγαλε ποτέ η ελληνική αριστερά, ο Μάκης Κοψίδης, που, εσχάτως, αναφέρεται και ως υποψήφιος βουλευτής με τους Οικολόγους-Πράσινους αυτή τη φορά και, μάλιστα στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας, δείχνει ανάγλυφα το μεγαλείο της πολιτικής σκέψης του και το βάθος της διορατικότητάς του. Παρ’ όλα αυτά εμφανίζεται ως «ανένταχτος της αριστεράς» κάνοντας τους πραγματικούς ανένταχτους αριστερούς να τρέχουν να βρουν καταφύγιο σε κόμματα και οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ προκειμένου να τους κολλήσει η ρετσινιά. Ο τίτλος του άρθρου του είναι χαρακτηριστικός και για την ιδιαίτερη αίσθηση του χιούμορ που διαθέτει: «Ο Πασαλίδης, ο Ηλιού, η Ρόζα και ο Ρούντι». Δεν συνεχίζω άλλο, όχι διότι φοβάμαι να αντιπαρατεθώ στις απόψεις του και τη ρητορική του δεινότητα αλλά γιατί δε θέλω να γίνω spoiler και να σας χαλάσω το σασπένς! Διαβάστε, άμα θέλετε το άρθρο στο σάιτ της εφημερίδας www.imerisia.gr

Η εποχή των παγετώνων 3
Δίπλα στον Κοψίδη είναι άρθρο του Γιώργου Δελαστίκ. Του Δελαστίκ, του βγάζω το καπέλο όσο και να διαφωνώ πλέον μαζί του σε πολλά σημεία. Ο ίδιος είναι συνεπής ως προς τις απόψεις του εδώ και μια εικοσαετία. Θα μπορούσε με την αγωνιστικότητά του και την γνώση των πραγμάτων να είναι νούμερο 2 στο ΚΚΕ αλλά θα θυσίαζε την κομμουνιστική του αξιοπρέπεια. Διαφωνώ με τον Δελαστίκ και εν γένει με το ΝΑΡ αλλά τους αναγνωρίζω πως στάθηκαν στη θέση του αγώνα και της επανάστασης σε αντίθεση με τόσους και τόσους πρώην ή διαγραμμένους ΚΝίτες που αποδείχτηκαν χαμαιλέοντες αλλάζοντας πολιτικό κουστούμι και ιδεολογία ανάλογα με τη μόδα κάθε φορά, αναλαμβάνοντας επίσημα οφίτσια σε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ (ακόμα και στο ΛΑ.Ο.Σ. βρέθηκαν) ή έγιναν σαν τους χειρότερους εργοδότες. Ας δούμε τι γράφει: «Με εκλογικό ναυάγιο απειλείται η αριστερά». Εκτιμά ότι «η πρόσκαιρη διόγκωση του δημοσκοπικού ποσοστού του ΣΥΡΙΖΑ στο 15-17% ήταν προσωρινό αποτέλεσμα της τότε εσωκομματικής κρίσης ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ.» Εκτιμά επίσης ότι «η παρατηρούμενη συσπείρωση γύρω από τον πρόεδρο του ΣΥΝ Αλέξη Τσίπρα τόσο των ανανεωτικών όσο και εκείνων του Αριστερού Ρεύματος παρ’ όλο που διαφωνούν εντονότατα μεταξύ τους είναι παροδικό φαινόμενο. Οφείλεται στα αντανακλαστικά κομματικής αυτοσυντήρησης των στελεχών του ΣΥΝ, τα οποία ενεργοποιήθηκαν μόλις είδαν ότι ο Αλέκος Αλαβάνος προωθούσε την αντίληψη μετατροπής του ΣΥΡΙΖΑ σε μια μορφή ενιαίου κομματικού μορφώματος, με δικά του όργανα. Μια τέτοια εξέλιξη αντικειμενικά υποβάθμιζε την αξία του κομματικού μηχανισμού του ΣΥΝ και άλλαζε τους εσωτερικούς συσχετισμούς δυνάμεων, βλάπτοντας τα προσωπικά πολιτικά συμφέροντα των στελεχών του». Επειδή οι πολιτικές διαμάχες συχνά ενδύονται τον μανδύα των προσωπικών συγκρούσεων «η διάσταση απόψεων μετατρέπεται σε βαθιά κρίση και σύγκρουση μέσα στο ίδιο το κόμμα που αποτελεί την κινητήρια δύναμη του συνασπισμού.»


Εδώ δεν έχει 11;
Τέλος, η Πανελλαδική Δημοσκόπηση της Metron Analysis για την Ημερησία δίνει τα εξής ποσοστά: ΠΑΣΟΚ 36,6%, ΝΔ 30,1%, ΚΚΕ 6,9%, ΛΑ.Ο.Σ. 4,9%, ΣΥΡΙΖΑ 3,0%, ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ 2,6%, Αδιευκρίνιστη ψήφος 13,6%. Η αναγωγή των εγκύρων δίνει: ΠΑΣΟΚ 42,7%, ΝΔ 35,2%, ΚΚΕ 8,1%, ΛΑ.Ο.Σ. 5,7%, ΣΥΡΙΖΑ 3,5%, ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ 3,0%. Αυτά τα ποσοστά δίνουν τις εξής αντίστοιχες έδρες: 153, 93, 21,15, 9, 8.


Στα υπόγεια (και στα κάστρα) είναι η θέα
Αργήσαμε να πάμε στον Κόσμο του Επενδυτή μιας και δεν έχει τόσο πολλά να μας πει. Ο Βαγγέλης Παπαδημητρίου στο άρθρο με τίτλο «Ευεργετικό “σοκ” στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας» εκτιμά ότι γίνεται «“παρέλαση” ενότητας στις λίστες προ του κινδύνου του κοινοβουλευτικού αφανισμού». Γι’ αυτό θεωρεί ότι «δεν είναι τυχαίο πως τα στελέχη της Ανανεωτικής Πτέρυγας συμμετέχουν μαζικά στα ψηφοδέλτια». Αγαπητέ ΣΥΡΙΖολόγε το είπαν και ελάλησαν και μόνοι τους οι «ανανεωτικοί». Θέλουν να είναι «παρόντες» στις μετεκλογικές εξελίξεις», ώστε να μπορούν να διαπραγματευτούν με πολιτική προίκα την συνεργασία τους σε ενδεχόμενη πρόσκλησή τους από το μη αυτοδύναμο (ή και αυτοδύναμο) κυβερνητικό ΠΑΣΟΚ. Σαν τους «βαρόνους» που πλακώνονται στη ΝΔ για το Επικρατείας, αυτοδηλώνονται ως υποψήφιοι βουλευτές προσπαθώντας να προκαταβάλουν τις αποφάσεις. Φιλίνη, Μπαλάφας χτες στην Αυγή, Μαργαρίτης προχθές στα ΝΕΑ. Μαθαίνουμε επίσης ότι ο Ρούντι Ρινάλντι αποχώρησε ξαφνικά από τη Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ και το παρουσιάζουν σαν να έφυγε από την πολιτική ζωή. Η καμαρούλα-μια-σταλιά της Βαλτετσίου δεν είναι το παν στη ζωή ενός πολιτικού όντος. Τον Ρούντι τον συνάντησα χτες το βράδυ στο πρώτο Revolt Φεστιβάλ της ΚΟΕ στο Κάστρο της Πάτρας. Ήταν εκεί όλος κόσμος κι ο ντουνιάς της ριζοσπαστικής αριστεράς της Πάτρας και όλοι –πλην Λακεδαιμονίων της Πτέρυγας- συζητούσαν όμορφα κι απλά. Φεγγάρι, λίγα συννεφάκια και πολύ κέφι αφού ροκάκια συγκροτήματα και οι Χαΐνηδες ξεσήκωσαν και τους πιο άκεφους λόγω των προηγούμενων γεγονότων. Η προσέλευση του κόσμου –ιδιαίτερα της νεολαίας- ήταν τόσο μαζική που θύμιζε φεστιβάλ της ΚΝΕ της δεκαετίας του ΄70!


Εκδορομαχίες
Στην σελίδα των σχολίων πρέπει να προσέξουμε τα εξής που πρέπει να μας προβληματίσουν και να μας κινητοποιήσουν σε θετική κατεύθυνση. Σχόλιο πρώτο: «Τα προβλήματα με τον Αλαβάνο δεν έχουν τελειώσει. Όσο μεγάλη είναι η προσπάθεια των στελεχών του ΣΥΝ για να μπουν στη Βουλή, άλλο τόσο νοιώθουν οργισμένοι με τις αντιδράσεις του πρώην προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ. Την ανακοίνωση με την οποία επέλεξε ο Αλέκος Αλαβάνος «να αποφύγει να δώσει τη μάχη τη χαρακτηρίζουν “έγγραφο για το μέλλον”. Όλοι λένε πως ο Αλέκος Αλαβάνος διάλεξε την αναμονή για την επόμενη μέρα των εκλογών. Όταν, δε, ο αριστερός σμπίρος μου ζήτησε από στελέχη της Κουμουνδούρου να σχολιάσουν τη δήλωση του Αλαβάνου, του απάντησαν με τον εξής τρόπο: «Σεβόμαστε την απόφαση του Αλέκου Αλαβάνου». Σχόλιο δεύτερο: «Μεγάλη κόντρα, μου λένε από την Κουμουνδούρου πως περιμένουν στην Α΄ Αθήνας μεταξύ του Αλέξη Τσίπρα και της Άννας Φιλίνη: «“Μην παίρνεις και όρκο”, μου λένε, πως είναι και τόσο άνετη η υποψηφιότητα του Αλέξη. Έχω την εντύπωση πως η κάλπη δεν θα είναι έγκυος μόνο για τα ποσοστά των κομμάτων…» Βλέπουμε, λοιπόν, ότι πολλοί/ές θέλουν να είναι παρόντες/ούσες στις «μετεκλογικές εξελίξεις». Γι’ αυτό πρέπει να είμαστε παντοιοτρόπως και πανταχού παρόντες/ούσες την 4η Οκτωβρίου στα εκλογικά τμήματα και πάνω στις κάλπες για να εξασφαλιστεί ο πλουραλισμός και όχι ο μονοτασισμός και να είμαστε παρόντες/ούσες στις «μετεκλογικές εξελίξεις».

Πατέρα, θες να ακούσεις τα ΝΕΑ;
Προτού μάθουμε τα δικά μας ΝΕΑ να σας πούμε ότι επί τέλους ο Γιωργάκης είπε στον πατέρα του τα νέα: «Πατέρα, άκουσες τα νέα; Ο Σημίτης δεν είναι πια στα ψηφοδέλτια του ΠΑΣΟΚ.» Ή όπως γράφει στις ΑΝΤΙΡΡΗΣΕΙΣ ο Νεόκοπος «Κύριε Διευθυντά. Άνοιξαν τα σχολεία –στο ΠΑΣΟΚ το πρώτο μάθημα ήταν η αφαίρεση.» Καλό, πολύ καλό! Όχι όπως στο ΣΥΡΙΖΑ όπου καθημερινά διδάσκονται δύο μαθήματα εναλλάξ: διαίρεση πρώτα, πολλαπλασιασμός μετά, χειμώνας μπαίνει-χειμώνας βγαίνει…


Μικροφούρνοι και μεγαλοπιάσματα
Στα ΝΕΑ ο Παύλος Τσίμας εκ πρώτης όψεως παρεμβαίνει υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ στο άρθρο του «Τα “πώς” των εκλογών» και υποστηρίζει ότι «έστω κι αν συμβεί από δικό της φταίξιμο, κι όχι από άλλου την κακόβουλη δράση, έστω και αν δεν θα έχει άλλον να μέμφεται παρά τις δικές της αδυναμίες, την ηγετική αβελτηρία, την ιδεολογική οκνηρία και τη στρατηγική αμηχανία της, μια ενδεχόμενη έκλειψη της εκτός ΚΚΕ αριστεράς στις εκλογές αυτές μπορεί να προσφέρει “δώρο αυτοδυναμίας” στο ΠΑΣΟΚ, αλλά θα αφαιρέσει δύναμη αντιπροσώπευσης και δυνατότητα αλλαγής από το πολιτικό σύστημα και έναν πολύτιμο ανταγωνιστή-συνομιλητή από μια κυβέρνηση που θα ήθελε, πράγματι ν’ αλλάξει την διαδρομή της χώρας.» Όπως καταλάβατε, υπονοεί ότι θέλει συγκεκριμένες αντιλήψεις να είναι παρούσες σε «μετεκλογικές εξελίξεις». Οι κυρίες της 18ης σελίδας, δηλαδή η «Κασσάνδρα» Εύη Κυριακοπούλου και η Βούλα Κεχαγιά μας περνούν από τα «μικροκύματα». Η πρώτη μας βάζει και στη διαδικασία της μπουγάδας: Είκοσι εννέα κατασκευαστές ΣΥΡΙΖΑ συνιστούν είκοσι εννέα υποψήφιους αρχηγούς! Αυτοί ξέρουν!» Η Βούλα Κεχαγιά αναπροσανατολίζει τη γραμμή των ρεπορτάζ των ΣΥΡΙΖολόγων από την ενασχόληση με την υπόθεση των 11 ή του Αλέκου Αλαβάνου. Θεωρεί ότι ξέρει να διαβάζει τις σκέψεις του Αλέξη Τσίπρα χωρίς να ακούει ή να διαβάζει ολόκληρους τους λόγους και να ανακαλύπτει τις κρυμμένες αλήθειες. Θεωρεί πως το παιχνίδι που παιζόταν όλο αυτό τον καιρό από τις ευρωεκλογές μέχρι τα Κοροβεσιανά επεισόδια αποσκοπούσε στο να στρώσει, με ευθύνη του Τσίπρα, το χαλί για μια άλλου τύπου ανάπτυξη συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ. Δεν είναι, λοιπόν, ωραίο ότι διαβάζει πίσω από τις λέξεις τι σκέφτεται ο Αλέξης; Κι αυτός στις «μετεκλογικές εξελίξεις»; Αποδίδει, δε, σε παράγοντα της Κουμουνδούρου, άρα στον Αλέξη, ότι: «εάν μπορούσαμε να βρούμε σημεία ταύτισης σε βασικά προγραμματικά στοιχεία και αποσύρονταν διάφοροι αντεργατικοί νόμοι, ίσως μετά τις εκλογές να δώσουμε ψήφο ανοχής σε μια κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ χωρίς να συμμετέχουμε στο κυβερνητικό σχήμα». Είναι δυνατόν, σύντροφοι, να κοιμάστε με αυτό το πλευρό; Ποιο ΠΑΣΟΚ θα τα κάνει αυτά; Το ΠΑΣΟΚ έδιωξε από την πόρτα τον Σημίτη αλλά θα βάλει τον Σημιτισμό από την πίσω πόρτα υπό τη μορφή εκσυγχρονιστών τραπεζικών στελεχών ή με κάπως παρόμοιο τρόπο.


Revolt Φεστιβάλ κι απόψε
Τέλος για σήμερα Σάββατο. Η Πάτρα απόψε έχει ένα λυτρωτικό αεράκι που έρχεται κατευθείαν από το Κάστρο. Πάμε σιγά-σιγά να ανηφορίσουμε προς τα εκεί για να ακούσουμε το Χάρη, τη Νάντια και άλλους/ες συντρόφους/σες να συζητούν για τα κινήματα πόλης καθώς και τα μουσικά συγκροτήματα της περιοχής να μας προσφέρουν τις νότες τους.


ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ
http://tsakiris.snn.gr
http://tsakthan.blogspot.com
http://tsakthan.wordpress.com
http://antiracistes.wordpress.com
http://homoecologicus.wordpress.com
http://leftypedia.wordpress.com
http://greekunions.wordpress.com
http://femininmasculin.wordpress.com
http://ilioupoli.wordpress.com

Sunday Tsakthan, 12 & 13 September 2009
B΄ Μέρος
Τα ρόδινα ακρογιάλια του Ιονίου

Συννεφιασμένη Κυριακή στην Πάτρα
Συννέφιασε κάπως σήμερα στην Αχαϊκή πρωτεύουσα. Συνεπείς στο ραντεβού μας με τα κύματα στην πλαζ απολαμβάνουμε το αεράκι, τον καφέ και το…Πριν. Βίτσια και…βίτσια. Σήμερα ξεκινάμε με την εφημερίδα του ΝΑΡ. Ξεκίνησε να μετρά ανάποδα ο πολιτικός χρόνος κι έτσι η συνήθης αρθρογραφία δίνει τη θέση της στην πολεμική κριτική, κάτι θεμιτό αλλά που σηκώνει και αντίλογο. Πολεμική που στοχεύει να απαξιώσει τις θέσεις του αντιπάλου και εσχάτως και των ικανοτήτων του, ιδιαίτερα του ΣΥΝ, του ΣΥΡΙΖΑ και των συνιστωσών. Οι τελευταίες επικρίνονται για την «υποταγή» τους στον «ηγεμόνα», δηλαδή τον ΣΥΝ. Μεταξύ αυτών η ΚΟΕ έχει την τιμητική της, όπως και το Αριστερό Ρεύμα του ΣΥΝ. Στο άρθρο «Η στρατηγική ανεπάρκεια, βαθύτερη αιτία της κρίσης του» ΣΥΡΙΖΑ, ο Παναγιώτης Μαυροειδής θεωρεί ότι «ο “αριστερός κυβερνητισμός” οδήγησε σε εφαπτόμενες τροχιές με το ΠΑΣΟΚ». Και εντάξει, η «ανανεωτική πτέρυγα» θέλει να συνεργαστεί με το ΠΑΣΟΚ όσο το δυνατόν πιο γρήγορα μετά τις εκλογές (ανεξαρτήτως του ότι μερικοί ξαφνικά έγιναν αντιπασοκικότεροι ακόμη και από το Αριστερό Ρεύμα) και θα συμφωνήσουμε επ’ αυτού. Όμως πού το βρήκανε αυτό γραμμένο για το Α.Ρ. και την ΚΟΕ; Γράφει ο Π. Μαυροειδής: «Για τους “ανανεωτικούς”, ο λαός του ΣΥΝ τρόμαξε από το σφυροδρέπανο της ΚΟΕ και τις αντιευρωπαϊκές θέσεις της. Όμως, όπως σωστά τονίζει η οργάνωση αυτή, ουδόλως και ουδέποτε προβλήθηκαν τέτοιες θέσεις καθότι υπήρξε από τη μεριά της πλήρης πειθαρχία στην “ευρωπαϊκή” γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ. όχι μόνο δεν υπάρχουν πλέον στις παρεμβάσεις της ΚΟΕ “αριστερίστικες κορώνες”, όπως ονομάζεται πλέον η αναφορά σε μια κομμουνιστική στρατηγική, αλλά υποβαθμίζεται διαρκώς και ο στοιχειώδης πολιτικός λόγος. Είναι πολύ χαρακτηριστική της για την κρίση του ΣΥΡΙΖΑ και τη στάση της στις εκλογές. Ενώ γίνεται η διαπίστωση για πορεία διάλυσης του εγχειρήματος, προτείνεται η συνέχεια της συμμετοχής σε αυτό, με την εξαιρετικά αόριστη διαφοροποίηση «όχι όπως πριν» και με ένα ακόμη καταπραϋντικό γιατροσόφι, αυτό μιας οργανωτικής συνδιάσκεψης μετά τις εκλογές. Η περιβόητη “τακτική της μεταβλητής γεωγραφίας”». Όσον αφορά το Αριστερό Ρεύμα του καταλογίζονται σοβαρές ευθύνες για την «κρίση του ΣΥΡΙΖΑ», όπως ότι η πρόταση «για αριστερή κυβερνητική πλειοψηφία» άνοιξε το δρόμο για τη «δικαίωση» της Α.Π. ή ότι τα «έξι σημεία κοινής δράσης των δημοκρατικών δυνάμεων» του Αλαβάνου οδήγησαν στη σύγχυση. Το ΝΑΡ έχοντας ξεγράψει κάθε προοπτικής συνάντησης με τον ΣΥΡΙΖΑ λόγω της προσκόλλησης στην λογική της αυτόκεντρης ανάπτυξης του επαναστατικού πόλου δεν βρίσκει σημεία κοινής στάσης και δράσης με δυνάμεις εκτός της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Έτσι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι γι’ αυτούς τελειωμένη υπόθεση που προορίζεται για να παίξει το «ρόλο της μπουζουριέρας για τις δυνάμεις της αστικής πολιτικής και ιδιαίτερα του ΠΑΣΟΚ».

«Εθνικές» ματσαραγκιές
Στο Έθνος δημοσιεύεται δημοσκόπηση της MARC. Αποτελέσματα: ΠΑΣΟΚ 35,0%, ΝΔ 28,9%, ΚΚΕ 7,6%, ΛΑ.Ο.Σ. 5,9%, ΣΥΡΙΖΑ 3,2%, Ο-Π 1,7%, Άλλα κόμματα 2,5%, Άκυρο-Λευκό 3,6%, Αδιευκρίνιστη ψήφος 11.6%. Εκτός, όμως, από την πρόθεση ψήφου, υπάρχει και εκτίμηση εκλογικού αποτελέσματος. ΠΑΣΟΚ: με εύρος διακύμανσης από 37,1% έως 42,9% και πιθανό ποσοστό το 40% θα καταλάμβανε με τον ισχύοντα νόμο 149 έδρες. ΝΔ: από 32,2% μέχρι 37,8% και με πιθανό το 35% υποχωρεί στις 96. ΚΚΕ: μεταξύ 7,3% -10,7% και πρόβλεψη για 9%, 25 έδρες. ΣΥΝ: 3,3% έως 5,7% με τελικό 4,5%, 12 έδρες. ΛΑΟΣ: από 5% έως 8% και πρόβλεψη για 6,5%, 18 έδρες. Οικολόγοι: από 1,2% έως 2,8% με πιθανό το 2%.
ΛΟΙΠΑ: μεταξύ 2% και 4%. «Ο κ. Παπανδρέου όχι μόνο παίρνει σταθερό ηγετικό προβάδισμα, αλλά και οι πολίτες σε ποσοστό 39,5% εμπιστεύονται μια κυβέρνηση με τον ίδιο στο τιμόνι προκειμένου να αντιμετωπίσει τα προβλήματά τους, έναντι 28,6% που επιλέγουν Νέα Δημοκρατία - Καραμανλή.» Μέχρι τώρα λέγαμε ότι είναι λάθος να μετριέται η «δημοτικότητα» των πολιτικών αρχηγών γιατί είναι καταμέτρηση δημοσιότητας και όχι ικανότητας. Προσέξτε τώρα κι αυτό: «Ενδιαφέρον παρουσιάζουν και τα ευρήματα της έρευνας για την κρίση στον ΣΥΡΙΖΑ. Η πλειονότητα των ψηφοφόρων του κόμματος της ανανεωτικής αριστεράς «χρεώνει» στον Αλέκο Αλαβάνο τη δύσκολη κατάσταση στην οποία βρέθηκε το κόμμα στην έναρξη της προεκλογικής περιόδου. Το κόμμα της ανανεωτικής αριστεράς δείχνει να βελτιώνει τις επιδόσεις του σύμφωνα με τη δημοσκόπηση.» Είναι απαράδεκτο εν μέσω επίσημης προεκλογικής εκστρατείας να μπαίνει τέτοια ερώτηση: «Ποιος πιστεύετε ότι ευθύνεται περισσότερο για τη δύσκολη κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ;» Αν αυτή δεν είναι ερώτηση που αποσκοπεί στο να εκμαιεύσει απαντήσεις που βολεύουν το ΠΑΣΟΚ\, τότε θα πρέπει να ξαναδιαβάσουμε τα βιβλία της μεθοδολογίας των κοινωνικών ερευνών και οι δημοσιογράφοι να σηκώνουν τα μολύβια σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Έστω κι έτσι οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ θεωρούν υπεύθυνο τον Αλέκο κατά 42,3%, Αλέξης Τσίπρας 18,3%, εξίσου και οι δύο 18,3% και κανένας ιδιαίτερα 11,3%, ΔΑ 9.8%.

Ο Παναγιώτης δεν ικανοποιείται με τίποτα
Ο Παναγιώτης Τσούτσιας παίρνει συνέντευξη από τον Γιάννη Δραγασάκη. Προσέξτε ότι εκτός από την τελευταία ερώτηση, άντε και την προτελευταία, ο Τσούτιας δεν σταματάει πουθενά. Θέλει να μάθει κάθε κουτσομπολίστικη λεπτομέρεια αλλά δεν ενδιαφέρεται και για την βοήθεια προς τον υποψήφιο ώστε να πιο καθαρά τι πρεσβεύει και τι πρόγραμμα έχει.
«Αλήθεια, μπορείτε να μας πείτε ποιο είναι το επίδικο των διαφωνιών τόσο μέσα στον ΣΥΝ όσο και στον ΣΥΡΙΖΑ; Γιατί οι πολίτες μάλλον προσλαμβάνουν όλα αυτά ως μάχη καρέκλας.
Είμαστε τρεις εβδομάδες πριν από τις εκλογές. Είμαστε σε ώρα μάχης. Η κοινωνία και κυρίως η ξεχασμένη από τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ κοινωνία των ανέργων, της εργασιακής επισφάλειας, της υποβαθμισμένης ζωής, των θυμάτων της κρίσης περιμένει τις θέσεις μας. Θέσεις και προτάσεις έγκαιρα επεξεργασμένες που δυστυχώς ακατανόητες πράγματι έριδες και συμπεριφορές άφηναν κλειδωμένες στα συρτάρια. Στις μέρες που έχουν μείνει πρέπει να προσηλωθούμε μόνο σε αυτό: Στο νέο μετεκλογικό τοπίο που διαμορφώνεται, τοπίο βαθιάς οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, στα ορατά σε όλους προβλήματα και στις δικές μας θέσεις και προτάσεις.
Υπάρχει τρόπος να ξεπεραστεί η κρίση ή αμέσως μετά τις εκλογές θα προκύψει νέα σκληρή αντιπαράθεση;


Οχι μόνο υπάρχει τρόπος να ξεπεραστεί η κρίση, αλλά δεν έπρεπε καν να έχει εκδηλωθεί. Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών ήταν αρνητικό, αλλά ούτε «ταπεινωτική ήττα» συνιστούσε ούτε καταστροφικό ήταν.
Ηταν μια κρίση που πυροδοτήθηκε από τα πάνω, από πολλές πλευρές και με πολλές σκοπιμότητες.
Γι’ αυτό και η κρίση αυτή δεν άγγιξε τον απλό κόσμο του Συνασπισμού και του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος και τώρα δίνει ενωμένος την εκλογική μάχη.
Τελικά, έχει μέλλον η ανανεωτική και ριζοσπαστική Αριστερά ή έχει κλείσει ο κύκλος της και χρειάζεται κάτι καινούργιο;
Η Αριστερά στη χώρα μας είναι μια υπαρκτή δύναμη με παράδοση αγώνων και βαθιές κοινωνικές ρίζες. Το καινούργιο θα ήταν να υπερβεί τις χρόνιες παθογένειές της και να καλύψει τα προγραμματικά και πολιτικά της ελλείμματα. Να βρει τρόπο να διαλέγεται και ταυτόχρονα να δρα ενιαία. Να επιλύει τις όποιες διαφορές της όχι με διασπάσεις αλλά με τη δημοκρατική συμμετοχή του κόσμου της Αριστεράς.
Αυτή την τομή κλήθηκε να επιχειρήσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Το εγχείρημα αποδείχθηκε πιο δύσκολο από όσο περιμέναμε. Η αναγκαιότητά του, όμως, είναι διαρκής και έντονη. Η προσπάθεια, επομένως, πρέπει να συνεχιστεί και μετά τις εκλογές, αλλά προφανώς σε νέες βάσεις.
Θεωρείτε ότι η απόφαση του Α. Αλαβάνου να μην είναι υποψήφιος θα επηρεάσει αρνητικά την ψήφο των αριστερών πολιτών προς τον ΣΥΡΙΖΑ;
Προφανώς. Διότι δεν μας περισσεύει κανείς. Ομως, προσθέτω και το εξής: ψυχή της Αριστεράς δεν είμαστε εμείς οι επώνυμοι, αλλά ο κόσμος που μας ανέδειξε. Αυτός είναι που τελικά κρατάει ζωντανή την ελπίδα για μια σύγχρονη και ριζοσπαστική Αριστερά.
Και ό,τι πετύχουμε θα είναι επιτυχία ακριβώς αυτού του κόσμου, ο οποίος δείχνει να παίρνει την υπόθεση του ΣΥΡΙΖΑ στα χέρια του.
Ενδεκα αρχηγοί για μία θέση; Το μοντέλο ηγεσίας που προέκυψε στον ΣΥΡΙΖΑ μάλλον δεν το καταλαβαίνουν οι πολίτες. Πολυκέφαλο σχήμα, ακέφαλο σχήμα λένε.
Αυτή είναι η μία όψη μιας λύσης ανάγκης που επιλέχθηκε ως διέξοδος, ακριβώς από την κρίση. Η άλλη όψη είναι ότι αυτή η λύση έχει μέσα της έναν ηθικό και έναν δημοκρατικό πυρήνα. Και αυτός είναι ότι όλοι θα εκλεγούν με σταυρό. Και ότι ο νέος πρόεδρος δεν θα οριστεί, αλλά θα προκύψει δημοκρατικά από τη νέα Κοινοβουλευτική Ομάδα σε συνεργασία και με όλες τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ.
Το ενδεχόμενο μη αυτοδυναμίας θα σας θέσει δύο καυτά ερωτήματα: συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ ή επαναληπτικές εκλογές με κίνδυνο να βρεθείτε εκτός Βουλής. Πώς θα απαντήσετε;
Κατά τη γνώμη μου η επόμενη Βουλή θα είναι μεταβατική. Ακόμη και αν δώσει αυτοδύναμη κυβέρνηση με τη βοήθεια του καλπονοθευτικού εκλογικού νόμου, αυτή δεν θα είναι σε θέση να συγκρουστεί με τα ισχυρά κατεστημένα συμφέροντα και νοοτροπίες και να δρομολογήσει μια προοδευτική διέξοδο από την κρίση. Επομένως, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει κανέναν λόγο να θυσιάζει την αυτόνομη παρουσία του και τη δυνατότητά του να επηρεάζει μαζί με τα κινήματα τις εξελίξεις στον βωμό μιας εύθραυστης και μεταβατικού χαρακτήρα διαχείρισης, ενός χρεοκοπημένου συστήματος, ενός άδικου και μη βιώσιμου μοντέλου ανάπτυξης.
Οι ψηφοφόροι εστιάζουν το ενδιαφέρον τους στο πεδίο της οικονομίας. Πώς απαντά ο ΣΥΡΙΖΑ στα μέτρα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ;
Εχουμε επεξεργαστεί ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα. Περιορίζομαι εδώ σε δύο ιδέες: Πρώτον, η κρίση είναι σύνθετη, οικονομική, κοινωνική, οικολογική, ηθική. Αρα δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με αποσπασματικά μέτρα, αλλά με βαθιές αλλαγές μακράς πνοής που να συγκροτούν ένα συνεκτικό σχέδιο και να στηρίζονται σε μια ευρεία κοινωνική βάση.
Δεύτερον, βασικός άξονας για να έχουμε μια βιώσιμη οικονομική ανάκαμψη είναι η στήριξη των χαμηλών εισοδημάτων και η ενίσχυση του κοινωνικού κράτους, η ανάκαμψη της απασχόλησης και συγκεκριμένα η δημιουργία τουλάχιστον 500.000 θέσεων εργασίας τα επόμενα 4-5 χρόνια.
Μόνον έτσι θα δημιουργηθεί υγιής αγοραστική δύναμη και ζήτηση καθώς και νέος πλούτος που μαζί και με τη δίκαιη διανομή του μπορούν να δημιουργήσουν μια αφετηρία για την ανάσχεση της κρίσης, την αντιμετώπιση των συνεπειών της και την έξοδο από αυτήν.»

Πρώτη γραμμή αλλά δια της τεθλασμένης
Ο Βασίλη Λυριντζής, ο καλός αυτός δημοσιογράφος της ΝΕΤ παραθέτει την άποψή του για τις εκλογές και τον ΣΥΡΙΖΑ στο άρθρο «Η κρίση που χτυπάει την Αριστερά». Καταλήγει ως εξής «Kαι καλά NΔ και ΠAΣOK, ιδιαιτέρως η συντηρητική παράταξη που δεν είναι δα και ο εραστής της λαϊκής συμμετοχής, μπορεί να βολεύεται με την εσωτερική μάχη με τον ΛAOΣ για τα υπολείμματα του στρατού που υποχωρεί. H Aριστερά, όμως, και ιδιαίτερα το κομμάτι της που αυτοχαρακτηρίζεται ανανεωτικό και ριζοσπαστικό, ο ΣYPIZA δηλαδή;
Δεν αντιλαμβάνονται άραγε οι έντεκα ή έστω κάποιος από τους έντεκα ηγέτες ότι κυρίως η Aριστερά ως δύναμη αμφισβήτησης είναι ο πολιτικός χώρος που πλήττεται ιδιαίτερα από αυτή την κρίση αντιπροσώπευσης; Γιατί αυτή είναι η κρίση που περνάει το πολιτικό σύστημα, κρίση αντιπροσώπευσης. Kαι η ηγεσία του ΣYN και του ΣYPIZA φαίνεται να μην καταλαβαίνουν το μήνυμα που στέλνεται από τους πολίτες εδώ και έναν χρόνο. Mε τον λόγο και την πρακτική της, τις πολιτικές προτάσεις και το μοντέλο που προβάλλει, όχι μόνο αδυνατεί να εκπροσωπήσει ευρύτερα στρώματα που δεν εκπροσωπούνται πια από κανένα από τα παραδοσιακά κόμματα, αλλά ούτε καν τους ανθρώπους που επί δεκαετίες ακολουθούσαν το δύσκολο και πολλές φορές κόντρα στο ρεύμα δρόμο της ανανεωτικής Aριστεράς...»


Η μάχη της Πάτρας

Μη φοβάστε δεν θα κατέβει στα Ψηλαλώνια ο Παλαιών Πατρών Γερμανός ούτε ο Κούγιας με την αναρχική κερκίδα της Παναχαϊκής θα σκάσουν μύτη στην Πλατεία Όλγας και, βεβαίως, δεν απολύει ακόμα η γνωστή ιδιωτικο-δημόσια εταιρεία πώλησης ειδών κινητής τηλεφωνίας για να δούμε αντίσκηνα απεργών πείνας στην Πλατεία Γεωργίου. Απλώς, όπως επισημαίνει ο Βασίλης Σκουρής στη RealNews, στον νομό Αχαΐας θα συγκρουστούν οι δυνάμεις της Ανανεωτικής Πτέρυγας και της ΚΟΕ για το ποιος θα εκπροσωπήσει το ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή. Όμως, δεν είναι μάχη απλώς μεταξύ Α.Π. και ΚΟΕ αλλά σύγκρουση του νυν βουλευτή Νίκου Τσούκαλη και του Νομαρχιακού Συμβούλου Βασίλη Χατζηλάμπρου. Αν ψήφιζα εδώ θα έβαζα τον πρώτο μου σταυρό στο Βασίλη που ήμασταν συναγωνιστές από τα φοιτητικά μας χρόνια στα ΚΑΤΕΕ και στην Ριζοσπαστική Αγωνιστική Συσπείρωση της ΑΣΣΕ (νυν ΣΔΟ) και που μέχρι τώρα σε όλα τα πεδία της ταξικής πάλης και των κοινωνικών κινητοποιήσεων ήταν στην πρωτοπορία των αγώνων. Θα έβαζα επίσης σταυρό στη Νάντια Κουλουμπή, τη μαχητική γιατρίνα της Κίνησης Υπεράσπισης Δικαιωμάτων Προσφύγων και Μεταναστών και υποψήφια του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές. Εξάλλου, η Αχαΐα είναι νομός που η Α.Π. ξαναδιεκδικεί για να μπορέσει να ξεπεράσει σε βουλευτές το Α.Ρ. και τις συνιστώσες και ανεξάρτητους του ΣΥΡΙΖΑ και εκλέξει δικό της πρόεδρο στην Κοινοβουλευτική Ομάδα σε περίπτωση εισόδου στη Βουλή. Η αρχή των «μετεκλογικών εξελίξεων» τις οποίες αναφέρουν ως πρώτο στόχο τους στα πλαίσια της απόφασής τους να συμμετέχουν στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Β. Σκουρής λέει ότι στην περίπτωση που ο ΣΥΡΙΖΑ πάρει μέχρι 3,5% το πιο πιθανό είναι να βγει η Α.Π. με 4 έδρες και Α.Ρ. με συνιστώσες 3 έδρες. Όσο ο ΣΥΡΙΖΑ θα ανεβαίνει πάνω από το ποσοστό αυτό θα κερδίζει έδρες το Α.Ρ. και οι συνιστώσες με ανεξάρτητους. Τα δεδομένα προκύπτουν από επεξεργασίες των Κουμουνδουριανών με «γνωστή εταιρεία» του χώρου των ερευνών κοινής γνώμης. Άλλη μια πληροφορία που μας δίνει από τους Κουμουνδουριανούς είναι ότι ενώ η βάση της Α.Π. απείχε κατά μεγάλο μέρος της από τις ευρωεκλογές, τώρα το ίδιο φαίνεται να κάνει κόσμος από τις συνιστώσες ενώ οι της Α.Π. επιστρέφουν μαζικά. Αν, όμως, η μαζικότητα του φεστιβάλ της ΚΟΕ στην Πάτρα μπορεί να αποτελέσει ένδειξη περί του αντιθέτου αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να μείνουν οι συνιστώσες με σταυρωμένα χέρια. Το αντίθετο μάλιστα, πρέπει να κάνουν τα αδύνατα δυνατά.

Όχι στη λογική των … απατημένων συζύγων
Μια τέτοια λογική αφήνει να εννοηθεί ο Φώτης Κουβέλης ότι τον διακατέχει, στην συνέντευξη του στον Βασίλη Σκουρή, ο οποίος μάλλον ετοιμάζει βιογραφία του Φώτη γιατί με τόσες συνεντεύξεις που του έχει πάρει τον τελευταίο καιρό δεν μπορούμε να υποθέσουμε κάτι άλλο. Θα μπορούσαμε να υποθέσουμε μόνο ότι ισχύει εν μέρει η παρατήρηση που έκανε στο φεστιβάλ της ΚΟΕ στην Πάτρα ο εκπρόσωπος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σύντροφος Κώστας Παπαδάκης πως τα ΜΜΕ προβάλλουν ως επί το πλείστον την Ανανεωτική Πτέρυγα και τους υποψηφίους της και όσος χώρος ή χρόνος περισσέψει τον δίνουν σε όλους τους άλλους μαζί.

Ο ΣΥΡΙΖΑ γοητεύει τους…αγρότες
Κλείνουμε με το Πρώτο Θέμα. Η δημοσκόπηση της ALCO δίνει τα εξής αποτελέσματα: ΠΑΣΟΚ 35,9%, ΝΔ 29,7%, ΚΚΕ 7,0%, ΛΑ.Ο.Σ. 5,0%, ΣΥΡΙΖΑ 3,1%, Ο-Π 1,8%, Άλλο 1,9%, Λευκό-Άκυρο 2,2%, Αποχή 1,4%. Κι εδώ υπάρχει ερώτηση για Αλαβάνο και Τσίπρα αν οι μεταξύ τους διαφωνίες είναι περισσότερο προσωπικές ή περισσότερο πολιτικές. Οι απαντήσεις ήταν: προσωπικού χαρακτήρα 50,7%, ΔΞ/ΔΑ 26,2% και πολιτικού χαρακτήρα 23,1%. Η ALCO παραθέτει και μια δημοσκόπηση στους αγρότες: ΠΑΣΟΚ 39,5%, ΝΔ 28,8%, ΚΚΕ 6,7%, ΛΑΟΣ 3,9%, ΣΥΡΙΖΑ 3,5% (έκπληξη!), Ο-Π 1,2%, ΆΛΛΟ 1,1%, Λευκό και Άκυρο 4,2%, ΔΞ-ΔΑ 11,1%. Αυτή τη φορά ο Μάκης Πολλάτος ασχολείται αν θα επιστρέψει ο Αλέκος Αλαβάνος. Συμπεραίνει ότι αν ο ΣΥΡΙΖΑ μείνει εκτός Βουλής θα τον φέρει πίσω ένα κίνημα Αλέκου, αν πιάσει 3,5-4,0% όλα τα ενδεχόμενα παίζουν, ενώ αν το αποτέλεσμα είναι κοντά σε αυτό του 2007 (5,05%) τα καφενεία για τον Αλέκο θα είναι όλα κλειστά και για ένα βασιλιά σ’ αρχαίο δράμα…

Αυτά για σήμερα, γιατί είμαι πλέον μέσα στο ΚΤΕΛ της επιστροφής και πίσω χάνονται στον ορίζοντα τα ακρογιάλια του Ιονίου Πελάγους που με τη δύση του ήλιου γίνονται όλα ρόδινα…
Η καρδιά μου είναι στα ψηλώματα
Περίδης Ορφέας
Μουσική/Στίχοι: Περίδης Ορφέας

Στην ξερολιθιά στο πλακόστρωτο
στα πλατάνια και στα κρύσταλλα νερά
στ’ άγρια βουνά και στ’ άστρα τα παντοτινά
σε γκρεμούς και σε ελάτια δροσερά

Σε αρχαία καλντερίμια μεσ’ στα κλίματα
σε παλιά και στοιχειωμένα αρχοντικά
σε ξωκλήσια κι αφρισμένα κύματα
και σε πέτρινα γεφύρια λαξευτά

Η καρδιά μου είναι στα ψηλώματα
η καρδιά μου δεν είναι εδώ

Στα πιθάρια σε σπηλιές στα ρέματα
στους κισσούς, στα βρύα στις σκιές
στις πηγές και στων λιμνών τα πνεύματα
σ’ ανθισμένα μονοπάτια κι εξοχές

Σε έρημους σταθμούς με την αγράμπελη
στα αλώνια σκαλοπάτια στις πλαγιές
ρόδινα ακρογιάλια κι ανατολή
το χαμόγελο της φώκιας στις ακτές

Η καρδιά μου είναι στα ψηλώματα...


ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ
http://tsakiris.snn.gr
http://tsakthan.blogspot.com
http://tsakthan.wordpress.com
http://antiracistes.wordpress.com
http://homoecologicus.wordpress.com
http://leftypedia.wordpress.com
http://greekunions.wordpress.com
http://femininmasculin.wordpress.com
http://ilioupoli.wordpress.com