SUNDAY TSAKTHAN
2/8/2009
Μέρος Πρώτον
Το «εθνικόν» και χάριν έχειν;
Πού τους χάνεις και που τους βρίσκεις τον ΣΥΝ και τον ΣΥΡΙΖΑ τώρα που οι ΣΥΡΙΖολόγοι πήγαν διακοπές; Μα πού αλλού εκτός από τον «Κόσμο του Επενδυτή». Τους έχει πάρει υπό την ιδεολογική του σκέπη ο Δημ. Κωνσταντακόπουλος από την περασμένη Κυριακή, όπως είδαμε. Έτσι εξασφαλίζεται ένα κανάλι δημοσιότητας που λείπει. Με τον όρο, όμως, να προβληθεί η ανάγκη επαναπατρισμού του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ στο «εθνοπατριωτικό» μπλοκ και να αφεθεί στη μοίρα της η «αμερικανική αριστερά», όπως αποκαλεί όσους/ες δεν ακολουθούν άκριτα τα δόγματα της παλιάς εθνοκεντρικής αριστεράς. Στους «εθνικούς» αριστερούς, όπως ο Αλαβάνος , ο Λαφαζάνης και λοιποί, ο Δ.Κ. αντιπαραθέτει μια καρικατούρα που φτιάχνει ο ίδιος για να τη χτυπάει και να τη νικάει πολύ εύκολα. Αυτή η καρικατούρα έχει και πραγματική βάση (όταν π.χ. σκιαγραφούνται μόνο οι ευθύνες της μιας πλευράς στα «εθνικά») αλλά από ένα σημείο και πέρα ο Δ.Κ. τα δίνει όλα στην προώθηση της στροφής στα «εθνικά θέματα» (εξ ου και ο τίτλος του άρθρου του «Νέο πεδίο μάχης τα εθνικά θέματα»). Εμφανίζει τον Αλαβάνο να «αποστασιοποιείται» από απόψεις του τύπου «όχι σύνορα για τους εργάτες» που ενίοτε ακούγεται στην αριστερά («οι προλετάριοι δεν έχουνε πατρίδα» μήπως;). Στα πλαίσια της «εθνικής στροφής» που προτείνει εντάσσεται και η θέση για αλληλεγγύη με τους Έλληνες φτωχούς και όχι μόνο με τους μετανάστες, λες και δεν είναι αυτονόητη για ένα αριστερό κόμμα.
Μ' έστελν' η μανούλα μου, σχολειό μου να πηγαίνω
κι εγώ τραβούσα στο βουνό, με μάγκες να φουμέρνω
Αναφερόμενος στην θέση του Αλαβάνου για καταδίκη της συνεργασίας των ανανεωτικών με τη Δεξιά και το ΠΑΣΟΚ στα ΑΕΙ (ηγεσία ΠΟΣΔΕΠ) παραθέτει και την πρόταση συνεργασίας και κινητοποίησης για την αναγέννηση της δημόσιας πανεπιστημιακής εκπαίδευσης. Προσθέτει, όμως, μια παράγραφο που δείχνει τη λαϊκίστικη αντίληψη για τα πράγματα την οποία λανσάρει για το δημόσιο πανεπιστήμιο: «που η κοινή γνώμη γνωρίζει ότι έχει γίνει μπάχαλο»!!! Έτσι μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά. Αυτή η άποψη του Δ.Κ. είναι προσβλητική για όσους/ες ασχολούμαστε με ή εις την τριτοβάθμια εκπαίδευση και δεν είμαστε ούτε κομματόσκυλα ούτε τεχνοκράτες και προσπαθούμε να οικοδομήσουμε ένα σύστημα παιδείας που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες της κοινωνίας χωρίς να υποτασσόμαστε στα πρόσκαιρα «ρεύματα» της λεγόμενης «κοινής γνώμης». Γκέγκε;
Τα SMS της ντροπής…
Παραθέτω άνευ άλλου σχολιασμού το σχόλιο του Εκδορέα της 39ης σελίδας του Κόσμου του Επενδυτή: «Η Αστυνομία της Βοστώνης ανακοίνωσε ότι έθεσε σε διαθεσιμότητα έναν αστυνομικό, όταν διαπιστώθηκε ότι διακινούσε e-mail με ρατσιστικό περιεχόμενο. Και πού το παράδοξο θα μου πείτε; Το σημειώνω γιατί ο σμπίρος μου με πληροφόρησε ότι εκτός από τα δυσφημιστικά για τον Συνασπισμό SMS, που όπως σας πληροφόρησα το περασμένο Σάββατο αποστέλλονται σωρηδόν από αγνώστους στα κινητά τηλέφωνα των αστυνομικών, στις αστυνομικές υπηρεσίες διακινούνται και κάποια έντυπα με ρατσιστικά σχόλια και υπονοούμενα ακόμη και για τους Έλληνες Τσιγγάνους. Μου είπαν, δε, ότι όταν ετέθη το θέμα στην ηγεσία της αστυνομίας, η απάντησή της ήταν: “Δεν μπορώ να κάνω τίποτε, αν τα γράφουν συνδικαλιστές. ” Δηλαδή, μιλάμε για πλήρη…δημοκρατική κάλυψη κι ύστερα απορούν γιατί αυξάνονται και πληθύνονται οι καταγγελίες για κρούσματα κακοποίησης και αυθαιρεσιών εις βάρος υπόπτων και μη πολιτών.»
Η μικρή …Πάτρα της Μαδρίτης
40 χρόνια τώρα, Μαροκινοί, τσιγγάνοι και χωρικοί κατοικούν σε μια μικρή λωρίδα γης. So what, όπως θα ρώταγε η… «αμερικανική δεξιά. Οι άνθρωποι αυτοί ευελπιστούσαν ότι «η διαβίωσή τους τόσο κοντά σε ένα αστικό κέντρο θα τους διασφάλιζε μερικά από τα οφέλη της μεγαλούπολης.» Τάδε έγραψε η Ντία Ζαβρά στην «Ημερησία». Πρόκειται για την Λα Κανιάδα Ρεάλ, την «αόρατη» πόλη της Ισπανίας, 15 χλμ από το κέντρο της Μαδρίτης. Μετά την κατεδάφιση του καταυλισμού των Αφγανών στην Πάτρα από τα δημοτικά-νομαρχιακά σοσιαλιστικά με την ηθική αυτουργία του ΛΑΟΣ και της κυβέρνησης, η Λα Κανιάδα Ρεάλ είναι η τελευταία παραγκούπολη της Δυτικής Ευρώπης. Κι εδώ, στην Λα Κανιάδα Ρεάλ, οι σοσιαλιστές θα τα γκρεμίσουν όλα και, κυρίως, τα λεγόμενα «άσχημα κτίρια» αδιαφορώντας για τις οικογένειες που ζουν σ’ αυτά μόνο και μόνο για να «αναμορφώσουν» την επικίνδυνη γειτονιά, αδιαφορώντας για τα δεκάδες χιλιάδες παιδιά που δεν πηγαίνουν σχολείο, αδιαφορώντας για τις 40.000 κατοίκους που δεν είναι καταγεγραμμένοι πουθενά και που δεν έχουν πρόσβαση σε ουδεμία κοινωνική υπηρεσία. Αρκεί να φύγουν τα «μιάσματα» μακριά από νέα πλούσια εκλογική πελατεία των σοσιαλιστών που χτίζουν βίλες στην περιοχή.
Η Αμαλιάδα της Ιταλίας
Στην ίδια εφημερίδα διαβάζουμε: «Τις σκληρές και απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης των λαθρομεταναστών στην Ιταλία αποκαλύπτει μελέτη του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης (ΙΜΟ) στον προσφυγικό καταυλισμό κοντά στην πόλη Σαν Νικόλα Βάργκο, το μεγαλύτερο “γκέτο” στη χώρα.» 1.200 μετανάστες φυτοζωούν σε εγκαταλελειμμένα κτίρια. Για ηλεκτρισμό και νερό ούτε λόγος να γίνεται. Οι περισσότεροι είναι νεαροί Μαροκινοί που ζουν μέσα σε σκουπίδια προσπαθώντας να τραφούν από ό,τι βρουν μέσα σε αυτά ή αν υπάρχει κάτι για πούλημα μέσα σε αυτά. Γι’ αυτό και πέφτουν πρώτοι-πρώτοι θύματα εκμετάλλευσης. Πληρώνονται 15-20 για 12ωρη εργασία σε θερμοκήπια. Οι εργοδότες όχι μόνο δεν τους δίνουν να υπογράψουν συμβόλαια αλλά τους βάζουν να τους πληρώνουν τα μεταφορικά έξοδα μόνοι τους.
ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ
http://tsakiris.snn.gr
http://tsakthan.blogspot.com
http://tsakthan.wordpress.com
http://antiracistes.wordpress.com
http://homoecologicus.wordpress.com
http://leftypedia.wordpress.com
http://greekunions.wordpress.com
http://femininmasculin.wordpress.com
http://ilioupoli.wordpress.com
SUNDAY TSAKTHAN
2/8/2009
Μέρος Δεύτερον
Η κατάρα του πράσινου σκορπιού
Απέτυχαν να σύρουν τον ΣΥΝ και τον ΣΥΡΙΖΑ (αυτόν ειδικά δεν μπορούσαν να του το πουν) στο άρμα του ΠΑΣΟΚ ή έστω να διακηρύξει όρκους πίστης σε μια κυβέρνηση μειοψηφίας ΠΑΣΟΚ με την ψήφο ανοχής του ΣΥΝ. Άλλαξαν τακτική και κλείνανε το μάτι στους επελαύνοντες Οικολόγους-Πράσινους. Μετά, αφού δεν τους βγήκε ούτε κι αυτό, ξέθαψαν από την κινούμενη άμμο της ιστορίας τη «μεγάλη ιδέα» της επανασύστασης της αλήστου μνήμης Ε.ΑΡ. Παράλληλα μ ε αυτή πλασάρουν τη «μικρή ιδέα» της «αποκόλλησης» του ΣΥΝ από τον ΣΥΡΙΖΑ χρησιμοποιώντας το συναίσθημα και όχι την λογική των μελών του ΣΥΝ και φορτίζουν τον «κομματικό πατριωτισμό» τους. Η τελευταία τακτική βρίσκει πάτημα στη σύγκρουση Αλαβάνου-Τσίπρα αλλά και σε μικρές διολισθήσεις προς το συμβιβασμό με την παραπάνω «πτέρυγα» εν ονόματι της «ενότητας του ΣΥΝ» έναντι του ΣΥΡΙΖΑ. Ποιο είναι το αποτέλεσμα όλων αυτών; Το «Πρώτο Θέμα» έχει σήμερα δημοσκόπηση της ALCO που παρουσιάζει ο Μάκης Πολλάτος (γνωστός και μη εξαιρετέος ΣΥΡΙΖΟλόγος). 61,9% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί ότι οι «οι ανανεωτικοί του ΣΥΝ πρέπει να παραμείνουν», 19,2% να ιδρύσουν νέο κόμμα και 18,9% ΔΞ/ΔΑ. Στο σύνολο των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ: ΔΞ/ΔΑ 45,7%, 32,3% να παραμείνουν και νέο κόμμα 22,%. Στο σύνολο όσων ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ το 2007, 32,6% επιθυμεί την «αποκόλληση από τον ΣΥΡΙΖΑ» έναντι του 57,5% που επιθυμεί τη συμπόρευση του ΣΥΝ με τον ΣΥΡΙΖΑ. Στο σύνολο των ερωτηθέντων 32,7% επιθυμεί τη συμπόρευση έναντι του 29,1% που επιθυμεί την αποκόλληση. Βλέποντας ότι οι απόψεις τους έστω και μειοψηφικές δεν είναι ωστόσο αμελητέες θα προσπαθήσουν να μπουν σφήνα στην αριστερή πλειοψηφία επιδιώκοντας να κηδεμονεύσουν τον Τσίπρα.
Ανάμεσα σε δυο μπαμπάδες
Ο Δ, Παπαδημούλης σε συνέντευξή του στο σαββατιάτικό Έθνος είπε μεταξύ άλλων: «Ο Α. Τσίπρας πρέπει να λειτουργήσει ως πρόεδρος όλου του κόμματος, χωρίς ομηρείες και κηδεμονίες. Ο Α. Αλαβάνος, που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην εκλογή του Α. Τσίπρα, πρέπει να σεβαστεί έμπρακτα και τολμηρά τις ίδιες τις δικές του επιλογές, δρομολογώντας με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα τη μεταβίβαση της ηγετικής σκυτάλης.» Πίσω από τις λέξεις, Αλέξη, κρύβεται η λογική της «ανανεωτικής κηδεμονίας».
Το μυστήριο με τις 12 καρέκλες
Σήμερα το ρεπορτάζ του Έθνους γράφει: «Η απόφαση του Αλέκου Αλαβάνου να διεκδικήσει για δεύτερη φορά τη θέση του προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ -κοινοποιήθηκε από τον ίδιο στον κ. Τσίπρα-προκάλεσε νέες αναταράξεις στην Κουμουνδούρου.
Ταυτόχρονα μέχρι στιγμής δεν έχει διευκρινισθεί και η θέση των συνιστωσών καθώς αυτό το θέμα δεν έχει τεθεί στα κομματικά όργανα, τόσο του ΣΥΝ όσο και στη Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά σε μία κατ’ ιδίαν συνάντηση στελεχών της Κουμουνδούρου με τον Αλέκο Αλαβάνο.
Πάντως, στελέχη της Κουμουνδούρου επανέλαβαν -μονότονα- και προχθές ότι δεν υπάρχει θέμα προσωπικής αντιπαράθεσης μεταξύ του κ. Τσίπρα και του κ. Αλαβάνου. Ωστόσο, πρόσθεταν με νόημα ότι «υπάρχει θέμα τήρησης των συλλογικών αποφάσεων του κόμματος τις οποίες οφείλουν να σεβαστούν όλοι όσο ψηλά και αν βρίσκονται».(…) «Mπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Μπροστά σε αδιέξοδο βρίσκεται ο Αλέκος Αλαβάνος καθώς η εκφρασμένη θέση του «Αριστερού Ρεύματος» επί της ουσίας, μεταθέτει το δίλημμα στον ίδιο για να επιλέξει τον τρόπο της ομαλής διαδοχής στον ΣΥΡΙΖΑ. Η επιστροφή του διλήμματος στον κ. Αλαβάνο βρίσκει τον ίδιο μπροστά σε δύο κομβικά ερωτήματα: Εάν επιμένει στην απόφασή του να διεκδικήσει εκ νέου την προεδρία της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ θα περιπλέξει ακόμη περισσότερο τα πράγματα τόσο στον ΣΥΡΙΖΑ όσο και στον ΣΥΝ, ενώ θα κόψει πλέον και τις γέφυρες με το κόμμα του. Πάντως, δεν είναι λίγοι αυτοί πλέον που υποστηρίζουν ότι έχει πια κοπεί και το νήμα που τον συνέδεε με την πλειοψηφούσα τάση του κόμματος, το κραταιό «Αριστερό Ρεύμα».
Η... έδρα. Πάντως, θα υπάρξουν παρενέργειες και σε ό,τι αφορά την εκλογική περιφέρεια που θα επιλέξει να είναι υποψήφιος ο Αλέκος Αλαβάνος. Οι επιλογές για τον πρόδρο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας είναι δύο. ‘Η να επιλέξει τη μεγαλύτερη εκλογική περιφέρεια της χώρας, τη Β’ Αθήνας, ή την πρώτη θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας. Η πρώτη επιλογή θα προκαλέσει αναταράξεις καθώς θα αλλάξει τους συσχετισμούς στη Β’ Αθήνας, σημειώνεται ότι στην Β’ Αθήνας θα είναι για πρώτη φορά υποψήφιος ο Δημήτρης Παπαδημούλης, μαζί με τον Φώτη Κουβέλη, ενώ στη δεύτερη περίπτωση θα βρεθεί υποψήφιος από συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ.» Με κάτι τέτοια, αν ισχύουν οι πληροφορίες, δεν γίνεται δουλειά σύντροφοι. Όλη η προσπάθεια ριζοσπαστικής αριστερής στροφής και ανανέωσης πάει στράφι. Όταν κάνουμε πλάκα και κριτική στη Νέα Δημοκρατία και στο ΠΑΣΟΚ για τους «κομματικούς βαρόνους» είναι όλα καλά, αλλά όταν τα κάνουμε εμείς πρέπει να είμαστε στο απυρόβλητο; Τόσοι μα τόσοι πια είναι αυτοί που εποφθαλμιούν τις έδρες του Αλαβάνου και των άλλων μη «ανανεωτικών» Συνο-συριζαίων μην τυχόν τους λείψει καμία και δεν έχουν πού να βάλουν τους «πρώην» ευρωβουλευτές; Μην απορείτε μετά όταν ο πολύς ο κόσμος (λαθεμένα όντως) θα προσλαμβάνει όλη την ιστορία ως μάχη για την καρέκλα. Αν ξέρατε πώς μιλούν για εσάς σύντροφοι των εδρών και των γραφείων θα κοκκινίζατε…
Πριν το χάραμα
Ακόμη και το ΠΡΙΝ αποφεύγει πια λόγω θέρους να μιλήσει επικριτικά για τον ΣΥΝ και τον ΣΥΡΙΖΑ και αντί για ρεπορτάζ φιλοξενεί ένα μικρό σχόλιο για την περιβόητη Χατζησωκράτεια ρήση περί του «πιο σύντομου ανέκδοτου» για την «ενότητα του ΣΥΡΙΖΑ. Και μόνο ο τίτλος του σχολίου-ρεπορτάζ είναι όλα τα λεφτά: «Πρασινίζει…» (εννοείται για την καταγγελία περί υποστήριξης των Οικολόγων-Πράσινων, μη πάει αλλού το μυαλό σας). Κατά τα άλλα, το ΠΡΙΝ δημοσιεύει αποσπάσματα από το κείμενο για την βία, του γνωστού μας αναρχικού Κάιν.
Το μεροκάματο του τρόμου
«Εργατικό δυστύχημα με έναν 36χρονο άνδρα νεκρό και άλλους τρεις τραυματίες από έκρηξη, λίγο πριν τις 7 το πρωί στις εγκαταστάσεις της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα Φθιώτιδας.
Το δυστύχημα έγινε στην υψικάμινο του εργοστασίου αφού το μετάλλευμα, που εκείνη τη στιγμή είχε θερμοκρασία περισσότερο από 3.000 βαθμούς, ξέφυγε από τη σιδηροτροχιά στην οποία μεταφερόταν.» (από το www.ethnos.gr)
Εδώ είναι που χρειάζονται εμπνευσμένες ηγετικές συνδικαλιστικές ηγεσίες, σαν αυτή του αδικοχαμένου Κρητοαμερικανού Λούη Τίκα ή Ηλία Σπαντιδάκη (για περισσότερες πληροφορίες σας παραπέμπω στο βιβλιο του συγγενή του Γιώργου Σταυρουλάκη και στα παλιά αφιερώματά μας στην ΕΠΟΧΗ και στην ΑΥΓΗ και στο σημερινό Έθνος με την ευκαιρία της ανέγερσης μνημείου στο χωριό του, τη Λούτρα Ρεθύμνου).
ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ
http://tsakiris.snn.gr
http://tsakthan.blogspot.com
http://tsakthan.wordpress.com
http://antiracistes.wordpress.com
http://homoecologicus.wordpress.com
http://leftypedia.wordpress.com
http://greekunions.wordpress.com
http://femininmasculin.wordpress.com
http://ilioupoli.wordpress.com
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Κινηματογραφική Λέσχη Ηλιούπολης-ΤΕΤΑΡΤΗ 7/14/2022 Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ (ΝΤΟΜΑΝΓΚΤΣΙΝ ΓΕΟΤΖΑ)
Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ (ΝΤΟΜΑΝΓΚΤΣΙΝ ΓΕΟΤΖΑ) του Χονγκ Σανγκ-σου (ΝΟΤΙΑ ΚΟΡ...
-
Η ΜακΝτοναλντοποίηση της Κοινωνίας του Θανάση Τσακίρη Μακντοναλντοποίηση είναι η διαδικασία με βάση την οποία οι αρχές των εστιατορίων...
-
Ο Αμερικανός κοινωνιολόγος Άλφρεντ Σουτς ξεκινά με βάση το έργο του Βέμπερ για τους «ιδεότυπους» και το επεκτείνει αναθεωρώντας ορ...
No comments:
Post a Comment