Πήτερ Μιγκουέλ Καμέχο, 1939-2008

Πήτερ Μιγκουέλ Καμέχο, 1939-2008


Πέθανε στις 13 Σεπτεμβρίου στη πόλη Φόλσομ της Καλιφόρνια ένας εξέχων Αμερικανός αριστερός αγωνιστής, ακτιβιστής και συγγραφέας, ο Πήτερ Μιγκουέλ Καμέχο. Γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη στις 31/12/1939. Οι γονείς του ήταν μετανάστες από τη Βενεζουέλα και ο ίδιος έζησε τα πρώτα παιδικά του χρόνια στη γη των προγόνων του. Σπούδασε στο ΜΙΤ (Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης) όπου ήταν παίκτης του ποδοσφαίρου και εντάχθηκε στις γραμμές της αριστερής πολιτικής με το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα που ήταν το μεγαλύτερο τροτσκιστικό σχήμα της εποχής εκείνης. Αργότερα σπούδασε Ιστορία στο Πανεπιστήμιο της Καλιφορνίας στο Μπέρκλεϊ, όπου εξελέγη μέλος του φοιτητικού συμβουλίου και συνδιοργάνωνε τις μαζικές διαδηλώσεις διαμαρτυρίας εναντίον του πολέμου στο Βιετνάμ. Κυβερνήτης της Καλιφορνίας τότε ήταν ο γνωστός και μη εξαιρετέος Ρόναλντ Ρέηγκαν, πρώην ηθοποιός και μετέπειτα πρώτος νεοσυντηρητικός πρόεδρος των ΗΠΑ. Ο Ρέηγκαν τον ενέταξε στη λίστα των 10 πιο επικίνδυνων πολιτών της Καλιφόρνιας για την οργάνωση και συμμετοχή σε, συγκεντρώσεις, καταλήψεις και πορείες, όπως αυτές των πορειών του κινήματος για πολιτικά δικαιώματα από τη Σάλμα στο Μοντγκόμερι της Πολιτείας Αλαμπάμα (μόνο η τρίτη πορεία κατάφερε να φτάσει το στόχο της ενώ οι άλλες δύο χτυπήθηκαν από την εθνοφρουρά, ιδιαίτερα αυτή της Ματωμένης Κυριακής, 7 Μαρτίου 1965). Η πολιτική του πρόταση ως μέλος του ΣΕΚ ήταν η στροφή της οργάνωσης στο φοιτητικό κίνημα. Το 1976 ήταν υποψήφιος του κόμματος για την προεδρία των ΗΠΑ και πήρε 90.986 ψήφους (0,1%). Συγκρούστηκε με την ηγεσία του ΣΕΚ πάνω στο ζήτημα του προσανατολισμού του. Η ηγεσία ήθελε να αποδυθεί το κόμμα σε μια πορεία προλεταριοποίησης των μελών της (κλασική περίπτωση «εργατίστικης» πολιτικής) ενώ η τάση του Καμέχο προσανατολιζόταν προς το φοιτητικό κίνημα και το σοσιαλισμό της δημοκρατικής αυτοδιαχείρισης. Η επιμονή του αυτή του στοίχισε τη διαγραφή του από το κόμμα. Ο Καμέχο δεν το έβαλε κάτω. Στράφηκε στον κινηματικό ακτιβισμό με αποκορύφωμα τη δημιουργία της Προοδευτικής Συμμαχίας της Κομητείας Αλαμήντα.

Ήταν τρεις φορές υποψήφιος κυβερνήτης της Καλιφόρνιας εκ μέρους του Πράσινου Κόμματος των ΗΠΑ. Το 2002 ήρθε 4ος με 393,036 ψήφους (5 ,3%), το 2003 όταν κέρδισε ο Σβαρτζενέγκερ ήρθε επίσης 4ος με 242.27 ψήφους (2,8%) και το 2006 πήρε 193.593 ψήφους (2,3%). Η εκλογική αναμέτρηση του 2003 ήταν δύσκολη γιατί, εκτός των άλλων, υπήρξε σύγκρουση στο Πράσινο Κόμμα ανάμεσα στους υποστηρικτές του και στην «φονταμενταλιστική» πτέρυγα που τον κατηγόρησε ότι έπαιξε το παιχνίδι της δεξιάς που κίνησε την διαδικασία ανάκλησης του κατηγορούμενου για διαφθορά, νεποτισμό και πελατειακές σχέσεις Δημοκρατικού Κυβερνήτη της Καλιφορνίας, με αποτέλεσμα την εκλογή του Ρεπουμπλικανού Σβαρτσενέγκερ. Το 2004 ήταν υποψήφιος αντιπρόεδρος των ΗΠΑ με το ανεξάρτητο ψηφοδέλτιο του Ραλφ Νέιντερ (460.000 ψήφοι, ή 0.4%) μετά από μια συγκρουσιακή διαδικασία στο Πράσινο Κόμμα και αλληλοκατηγορίες περί υποκλοπής ψήφων με παραπλανητική τακτική (τελικά ήταν το Μεταρρυθμιστικό Κόμμα που τους υποστήριξε) και δογματικής στενόμυαλης αντίληψης.

Όπως και να έχουν τα πράγματα, σημασία έχει ότι συνέβαλε στην ανάπτυξη των μαζικών προοδευτικών κινημάτων στις ΗΠΑ με τις ακτιβιστικές παρεμβάσεις του και το συγγραφικό έργο του που, εκτός από την τακτική αρθρογραφία, περιλαμβάνει τα βιβλία: Racism, Revolution, Reaction, 1861-1877. The Rise and Fall of Radical Reconstruction (Εκδ. Pathfinder Press), The SRI Advantage: Why Socially Responsible Investing Has Outperformed Financially (μαζί με άλλους στις εκδ. New Society Publishers, 2002), California Under Corporate Rule (μαζί με άλλους, έκδοση δική του, 2006 http://www.votecamejo.com/).

ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ