Ας
δούμε τώρα πώς εννοιολογείται το αριστερό ελευθεριακό κόμμα (ΑΕΚ).[1]
Τα ΑΕΚ αποτελούν τομή στη συνέχεια της «συμβατικής αριστεράς». Ενώ αποδέχονται τις
βασικές αρχές της αριστεράς για εξισωτικές και αναδιανεμητικές πολιτικές,
απορρίπτουν την σοσιαλιστική συγκέντρωση οικονομικής και πολιτικής δύναμης και
εξουσίας στους επίσημους γραφειοκρατικούς οργανισμούς και οργανώσεις κρατικού
σχεδιασμού (δημόσιες επιχειρήσεις, κυβερνητικά συμβούλια
προγραμματισμού/σχεδιασμού, ομάδες συμφερόντων, πολιτικά κόμματα). Οι προτάσεις
τους διέπονται από την «ελευθεριακή» λογική της «αυθόρμητης αλληλεγγύης».
Προτείνουν την ανάπτυξη του ατομικό εθελοντισμό (αντί του κατευθυνόμενου και
καλυμμένου από το κράτος, τα κόμματα και τις επιχειρήσεις εθελοντισμού, π.χ.
εθελοντισμός Ολυμπιακών Αγώνων) και την ελεύθερη και δημιουργική ένταξη σε
οργανώσεις και συλλογικότητες σε αντίθεση με τις εξαναγκαστικέ και καταπιεστικές
συγκεντρωτικές υπηρεσίες κοινωνικού ελέγχου. Συνεπώς, τα ΑΕΚ εναντιώνονται στη
μεγάλη κρατική και επιχειρηματική γραφειοκρατία και προωθούν την ευρύτερη
πολιτική συμμετοχή και την κοινωνική αποκέντρωση.
Τα ζητήματα της
«αποανάπτυξης», της «περιβαλλοντικής προστασίας», της ιδιαίτερης περιφρούρησης
των ατομικών και πολιτικών δικαιωμάτων και
ελευθεριών και της κοινοτικής αποκέντρωσης δεν αποτελούν στην περίπτωση
των ΑΕΚ απλώς μια σειρά ασύνδετων «μονοθεματικών» διεκδικήσεων αλλά ένα
συνεκτικό πρόγραμμα που στηρίζεται στα θεμελιώδη συστατικά μιας φιλοσοφίας η
οποία αναφέρεται στο μετασχηματισμό των βασικών δομών και θεσμών της σύγχρονης
βιομηχανικής κοινωνίας.[2]
Ο αγώνας των ΑΕΚ γίνεται ενάντια στην υποταγή της «εξωτερικής φύσης» στις
προσταγές του τεχνολογικού και κοινωνικού ελέγχου αλλά και για την προστασία
και την ανάπτυξης τη «εσώτερης φύσης» των ανθρώπων στο πλαίσιο των ανεπτυγμένων
βιομηχανικών κοινωνιών. Επίσης αγωνίζονται για την προστασία των ατομικών και
πολιτικών δικαιωμάτων και για την συλλογική ομαδική αυτονομία εναντίον της
εξουσίας των «ειδικών» και των ανώνυμων οργανισμών «επεξεργασίας των ανθρώπων»
.Η βασική πρόταση των ΑΕΚ για την παροχή κοινωνικών υπηρεσιών συνίσταται στην
προσφορά τους από άτυπες ομάδες αλληλεγγύης συνδεδεμένα σε δίκτυα
αλληλοβοήθειας αντί να χορηγούνται έναντι κέρδους από ιδιωτικές επιχειρήσεις.
Στην ουσία τα ΑΕΚ δεν είναι «αριστερά» ή «δεξιά» με τις παλιές εννοιολογήσεις
αλλά ανασυνθέτουν τις σημασίες τους (π.χ..αποκέντρωση, κοινωνικές υπηρεσίες)
και αντιτίθενται στην επαγγελματικοποίηση ή επιχειρηματικοποίηση της Πολιτικής.
[1] Herbert Kitschelt and Staf Hellemans (1990) Beyond the European left:
ideology and political action in the Belgian Ecology
Parties. Durham , NC
[2] Για μια
κριτική του «βιομηχανισμού» από Μαρξιστική-Υπαρξιστική σκοπιά, βλ. Andre
Gorz (1976) Ecology as Politics. Boston , MA
Συνεχίζεται....
No comments:
Post a Comment