Διαβάστε στην Αυγή της Κυριακής

Καταλύτης εξελίξεων το “Μακεδονικό”

12ο ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
Συναποφασίζουμε για την παραγωγική
ανασυγκρότηση της χώρας

Συνέντευξη με τον βουλευτή Αττικής Γιάννη Δέδε
Άρθρο του Λεωνίδα Μπεχράκη,
συντονιστή της Ν.Ε. Ανατολικής Αττικής του ΣΥΡΙΖΑ


Συνέντευξη του ΙΓΝΑΣΙΟ ΡΑΜΟΝΕ
Η νεοφιλελεύθερη πολιτική δεν ενδιαφέρεται
για την πρόοδο της κοινωνίας

Συνέντευξη της ευρωβουλευτή των Podemos ΕΣΤΕΦΑΝΙΑ ΤΟΡΕΣ:
Ο εκβιασμοί Ραχόι γκρεμίζουν
την κοινωνική ειρήνη

ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ
Ερχονται "αδήλωτες"
προσλήσεις


2018 - 2019
Παγκόσμια πρωτεύουσα του βιβλίου η Αθήνα

ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ
Η μεταμυθοπλασία ως κριτική του μεταμοντερνισμού;


LE MONDE DIPLOMATIQUE
Η επίθεση της φαρμακοβιομηχανίας στην Ψυχιατρική

ΣΤΑ "ΕΝΘΕΜΑΤΑ" ΓΡΑΦΟΥΝ:

- Κώστας Ελευθερίου, Προϋποθέσεις της συζήτησης για το αριστερό πολιτικό κόμμα: για ένα "σύγχρονο κόμμα μαζών"

- Ευθύμης Παπαβλασόπουλος, Ερωτήματα από το παρελθόν και (υπο)θέσεις για το μέλλον ενός ριζοσπαστικού κόμματος της Αριστεράς

- Θανάσης Τσακίρης, Για το αριστερό κόμμα της εποχής μας

- Δημήτρης Παπανικολόπουλος, ΣΥΡΙΖΑ: Τα βαρίδια της ηγεσίας, των ενδιάμεσων στελεχών, των μελών

ΑΚΟΜΗ

- Άρθρο του καθηγητή Κώστα Σταμάτη για την απόφαση του ΣτΕ για τα Θρησκευτικά.

- Η στήλη του Νίκου Σαραντάκου: Οι λέξεις έχουν την δική τους Ιστορία

Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές: 100 χρόνια έρωτες και δαιμόνια στην εποχή της ρεαλιστικής μαγείας

Προχτές στην εκπομπή ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ (http://ilioupolisonline.gr/ilioupolisonair/J/14-kinimatografos-gia-panta/68-kinimatografos-gia-panta-2017-2018/384-29-3-2018-afieroma-sto-sinema-tis-kolomvias.html ) αναφέρθηκα στο σινεμά της Κολομβίας. Ένας από τους σημαντικούς σεναριογράφος της χώρας ήταν ο  Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές .

Μια είδηση της βρετανικής εφημερίδας Guardian που αλίευσα από το twitter έλεγε ότι ο αδελφός του μεγάλου Λατινοαμερικανού λογοτέχνη Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές δήλωσε πως ο Νομπελίστας δεν μπορεί πια να γράψει γιατί πάσχει από γεροντική άνοια. Μερικές φορές τέτοιες ειδήσεις είναι πιο λυπητερές ακόμα και από την είδηση του θανάτου ενός προσώπου, όσο η επιστήμη δεν έχει ακόμη τα μέσα να μετριάζει τέτοιες καταστάσεις.

Ποιος είναι ο Μαρκές; Είναι διηγηματογράφος, σεναριογράφος και μυθιστοριογράφος και δημοσιογράφος. Καλύπτει μια μεγάλη γκάμα ενδιαφερόντων ενός «καθολικού συγγραφέα». Στη Λατινικη Αμερική όλοι τον αποκαλούν Γκαμπο. Γεννήθηκε την 6η Μαρτίου 1927 στην Aracataca της Κολομβίας που στα μυθιστορήματά του ονομάζεται Μακόντο. Οι γονείς του –που αντιμετώπιζαν την άρνηση της γιαγιάς του για το γάμο λόγω των συντηρητικών πολιτικών θέσεων του γαμπρού- τον άφηναν στους παππούδες απ’ τη μεριά της μητέρας για να τον ανατρέφουν όσο θα έλειπαν για δουλειές. Ο παππούς ήταν στρατιώτης και ήρωας του φιλελευθέρου κινήματος και του ενστάλλαξε την ιδεολογία της κοινωνικής δικαιοσύνης και του δίδαξε τη βαρύτητα της αξίας της ανθρώπινης ζωής. Ο πατέρας του ήταν φαρμακοποιός και πέθανε όταν ο Γκαμπριέλ ήταν 9 χρονών.

Το 1967 έγραψε το πιο διάσημο βιβλίο του που έχουμε μέσες άκρες όλοι μας διαβάσει, τα «Εκατό Χρόνια Μοναξιάς». Είναι κατ’ εξοχήν εκπρόσωπος του Λατινοαμερικανικού «μαγικού ρεαλισμού», δηλαδή της ανάμιξης στοιχείων του φανταστικού και του πραγματικού κατά τέτοιο τρόπο που να έχει υψηλό βαθμό πειστικότητας. Διηγείται την ιστορία εφτά γενεών μιας οικογένειας σε ένα φανταστικό χωριό της Κολομβίας. Ξεκινά με την ιστορία μιας οικογένειας που δεν μπορεί να φροντίσει τον «αλαφροΐσκιωτο» παππού της. Το βιβλίο πούλησε πάνω από 30 εκατομμύρια αντίτυπα και μεταφράστηκε σε 37 γλώσσες.

Το 1982 έλαβε τα Βραβείο Νόμπελ. Το δεύτερο πολυδιαβασμένο έργ9ο του είναι ο «Έρωτας στα Χρόνια της Χολέρας» που ουσιαστικά είναι η ιστορία του γάμου των γονιών του δοσμένη με σαρκασμό και χιούμορ για να δείξε τον αγώνα του πατέρα του να πείσει τον κατά τα άλλα φιλελεύθερο συνταγματάρχη και κυρίως της μητέρας της να συναινέσουν επιτέλους στο γάμο δυο ανθρώπων που αγαπιόντουσαν παράφορα. Βέβαια, τους μεταφέρει στην βαθιά τρίτη ηλικία ρίχνοντας μια μαγική-ρεαλιστική πινελιά.

Στο «Φθινόπωρο του Πατριάρχη» περιγράφει την προσωπικότητα ενός λατινοαμερικανού δικτάτορα που ουσιαστικά ήταν ο Μάρκο Περέζ Χιμένεθ της Βενεζουέλας που ταίριαζε και στο προφίλ του δικτάτορα της Χιλής Αουγκουστο Πινοσέτ.

Στο «Χρονικό ενός Προαναγγελθέντος Θανάτου» γράφει και ως μυθιστοριογράφος και ως ερευνητής-δημοσιογράφος που εξερευνά το θάνατο ενός παιδικού του φίλου το 1951 και αποκαλύπτει τη δολοφονία. Εδώ κάνει τη μεγάλη ανατροπή και η αφήγηση της ιστορίας αρχίζει από το τέλος. Το μυθιστόρημα έγινε κινηματογραφική ταινία το 1985 από τον Ιταλό σκηνοθέτη Φρατζέσκο Ρόσι.

Κατάλογος των έργων του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρές:

La hojarasca (Τα νεκρά φύλλα, 1955)

El coronel no tiene quien le escriba (Ο Συνταγματάρχης δεν έχει κανέναν να του γράψει, 1961)

La mala hora (Η κακιά ώρα, 1962)

Los funerales de la Mamá Grande (Η κηδεία της Μεγάλης Μάμα, 1962)

Cien años de soledad (Εκατό χρόνια μοναξιάς, 1967) ― ελλην.μετάφρ.Αγγ.Βερυκοκάκη-Αρτέμη (“Νέα Σύνορα”)

El otoño del patriarca (Το φθινόπωρο του Πατριάρχη, 1975)

Crónica de una muerte anunciada (Χρονικόν ενός προαναγγελθέντος θανάτου, 1981) ― ελλην.μετάφρ.Σωτηριάδου-Μπαράχας (“Νέα Σύνορα”)

El amor en los tiempos del cólera (Ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας, 1985) ― ελλην.μετάφρ.Σωτηριάδου-Μπαράχας (“Νέα Σύνορα”)

La aventura de Miguel Littín clandestino en Chile (Η περιπέτεια του Μιγκέλ Λιττίν, λαθραίου στη Χιλή’, 1986)

El general en su laberinto (Ο στρατηγός μες στο λαβύρινθό του, 1989)

Doce cuentos peregrinos (Δώδεκα διηγήματα περιπλανώμενα, 1992)

Del amor y otros demonios (Περί έρωτος και άλλων δαιμονίων, 1994)

Noticia de un secuestro (Η είδηση μιας απαγωγής, 1996)

Ανεμοσκορπίσματα

Ζω για να τη διηγούμαι

Οι θλιμμένες πουτάνες της ζωής μου

Θανάσης Τσακίρης

ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ-Μάρτιν Λούθερ Κινγκ: ένα όνειρο που δεν σβήνει Κυριακή -1η Απριλίου 13.00 - 14.00 Στο Κόκκινο 105,5- Συζητούν ο Κωστής Καρπόζηλος και ο Θανάσης Μήνας

Κυριακή 1η Απριλίου 13.00 - 14.00 Στο Κόκκινο 105,5

Μάρτιν Λούθερ Κινγκ: ένα όνειρο που δεν σβήνει

Συζητούν ο Κωστής Καρπόζηλος και ο Θανάσης Μήνας
 

Στις 4 Απριλίου του 1968 ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, μία ηγετική μορφή του κινήματος κατά των φυλετικών διακρίσεων στις ΗΠΑ, δολοφονήθηκε στο Μέμφις του Τενεσί. Με αφορμή την πεντηκοστή επέτειο από το θάνατο του MLK ο Κωστής Καρπόζηλος συνομιλεί με τον Θανάση Μήνα για τη δυναμική του κινήματος των αφροαμερικανών στις δεκαετίες του 1950 και του 1960, τη σύνδεσή του με το κοινωνικό ζήτημα στις ΗΠΑ και τη διαρκή κληρονομιά του στη λογοτεχνία, στη μουσική και στην πολιτική. Οι μεγάλες διαδηλώσεις, η πολιτική ανυπακοή και το αίτημα της ισότητας αναδεικνύουν ένα κίνημα ευέλικτο και μαχητικό, που αν μη τι άλλο αμφισβήτησε και κλόνισε ένα εμπεδωμένο πλέγμα διακρίσεων και καταστολής.

Στην «Εποχή» που κυκλοφορεί την Κυριακή ΚΕΝΤΡΙΚΟΣ ΤΙΤΛΟΣ: Η πρόοδος στη Βιέννη επιτρέπει επιτάχυνση

Στην «Εποχή» που κυκλοφορεί την Κυριακή

ΚΕΝΤΡΙΚΟΣ ΤΙΤΛΟΣ: Η πρόοδος στη Βιέννη επιτρέπει επιτάχυνση

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Δημήτρης Τζανακόπουλος: «Το στοίχημα της αριστερής ταυτότητας κυβέρνησης και ΣΥΡΙΖΑ»

Νίκος Ξυδάκης: «Η ρητορική του Ερντογάν είναι πάντα διπλή»

Γιώργος Ψυχογιός: «Η ΕΕ παίζει με τη φωτιά στο προσφυγικό»

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

«Το βήμα της Βιέννης μπορεί να οδηγήσει σε λύση» του Παύλου Κλαυδιανού

«Η συνταγματική αναθεώρηση είναι απλώς μια αφορμή» του Χ. Γεωργούλα

«Ευάγγελος Βενιζέλος ή η Τέχνη της Αυτοϋπονόμευσης» του Κωστή Γιούργου

«Κοινοτικός προϋπολογισμός και άνιση γεωγραφική ανάπτυξη» του Κωστή Χατζημιχάλη

ΔΙΕΘΝΗ

Χοσέ Μανουέλ Πουρέζα: «Υπάρχει εναλλακτική λύση απέναντι στο νεοφιλελευθερισμό»

Γαλλία: «Νέες κινητοποιήσεις των συνδικάτων» του Μπ. Κοβάνη

«Τα άφαντα γαλλογερμανικά σχέδια» του Δημήτρη Σμυρναίου

Καταλονία: «Μια χρόνια κρίση στα χέρια των δικαστών» του Στίβεν Φόρτι

Ιταλία: «Η βαριά σκιά της Λέγκα στις πολιτικές εξελίξεις» της Τόνιας Τσίτσοβιτς

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

Ψηφίδες... για τη Ζώγια μας (1943-2018)

«Αναμέτρηση με τις ανισότητες και τις αδικίες» της Σάσας Λαδά

«Πιο μπροστά από την εποχή της» της Αθηνάς Κοτζαμπάση

«Παθιασμένη και στοχοπροσηλωμένη φεμινίστρια» της Έρσης Κλημεντίδου

«Επιτομή της κινηματικής αντίληψης» της Ζωής Γεωργίου

«Μία γυναίκα που κινητοποιούσε τις άλλες γυναίκες» της Μαρίας Στρατηγάκη

«Ο ιδιαίτερος τρόπος της Ζώγιας» της Ντίνας Βαΐου

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

«"Αδέσποτο" νομοσχέδιο, δεσποζόμενα λάθη» της Ζωής Γεωργούλα

«Ξανά εμπόδια για το αποτεφρωτήριο του Ελαιώνα» της Τζ. Α.

Ελληνικό ποδόσφαιρο: «Μισό βήμα από τον γκρεμό» του Νίκου Γιαννόπουλου

«Η αδικία της προσωπικής διαφοράς» του Χρήστου Ζαβού

«Τα ΚΙΦΑ σημεία αναφοράς και στη μεταβατική φάση» της Μαρίας Σπηλιωτοπούλου

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

«Ένα εμβληματικό κείμενο» της Έφης Γιαννοπούλου

ΘΕΜΑΤΑ

«Μοντιλιάνι και Καλλιάνοι» του Θωμά Τσαλαπάτη

Στη μνήμη του Γιάννη Μπανιά: «Από το 1968 στο 2018» του Χ. Γεωργούλα

«Έξι χρόνια χωρίς τον Γιάννη» του Π.Ζ.

«Ιδιοκτήτες των μίντια πάνω από το νόμο»

«Δεν είναι όλα όπως φαίνονται» του Τ. Κ.

ΜΝΗΜΗ

Νίκος Γιανναδάκης: «Ένας ακάματος θηρευτής της ουσίας» της Παρής Στιβακτάκη

«Απεβίωσε ο Βίκτωρας Μελάς»

ΘΕΩΡΙΑ

«Ποια είναι η σχέση του κρατισμού με το σοσιαλισμό;» μια συζήτηση των Αντρέι Γκράτσεφ, Κατρίν Σαμαρί, και Λιντιά Σαμαρμπάχς

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ

ΗΠΑ: «Να μπει τέλος πια στην ανεξέλεγκτη οπλοκατοχή» της Όλγας Βερελή

Στην ΕΠΟΧΗ της Κυριακής διαβάζετε και τις στήλες:

«Εικαστικός χάρτης» από την Κατερίνα Αναστασίου.

«Στα δίκτυα του κόσμου» από τον Δημήτρη Γκιβίση
Για το θέατρο μέσα από τις στήλες «Θεατρικά νέα» και «Από την πλευρά του θεατή» γράφει η Μαρώ Τριανταφύλλου
Παρουσίαση και κριτική των ταινιών που βγαίνουν στις κινηματογραφικές αίθουσες γράφει ο Στράτος Κερσανίδης
Μουσικές προτάσεις κάνει η Λιάνα Μαλανδρενιώτη
Δαιμονικά από τον δικηγόρο του διαβόλου.

-- 

Στον Δρόμο που κυκλοφορεί το Σάββατο 31 Μαρτίου

Στον Δρόμο που κυκλοφορεί το Σάββατο 31 Μαρτίου

Μεγαλύτερος κίνδυνος η άγνοια κινδύνου   Ο τουρκικός επεκτατισμός, απειλή για τους λαούς, τα έθνη και την ειρήνη

Μαζί το ένθετοΝόστιμον Ήμαρ

Μεγαλύτερος κίνδυνος, η άγνοια κινδύνου   Με γοργό τρόπο, την άγνοια κινδύνου για την οποία συνειδητά δούλευαν όλοι οι ιθύνοντες, την αφήνει πίσω η ίδια η πραγματικότητα. Πέρα από τα μνημόνια και τον οικονομικό στραγγαλισμό, πέρα από την πολυπραγμοσύνη του Πάιατ (πρέσβης των ΗΠΑ εν Ελλάδι, βασικός κουμανταδόρος και μάγειρας με καλή προϋπηρεσία στο Κίεβο…), υπάρχει η τουρκική απειλή επί της κυριαρχίας και ακεραιότητας της χώρας. Διαβάστε το editorial του Δρόμου εδώ!   «Η ανθρωπότητα που ονειρεύομαι θα γνωρίζει μόνο τον πόλεμο με την άγνοια»   Συνέντευξη του αστροφυσικού Παύλου Καστανά (Astronio) στο ένθετο Νόστιμον Ήμαρ

Ακόμα, μεταξύ άλλων, διαβάστε...

Τι δείχνει το «μπάχαλο» που επικρατεί στο ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο – Τα αδιέξοδα των κυβερνητικών σχεδιασμών και ο πόλεμος των συμφερόντων  Μια ερμηνεία για την αντιφατική στάση του ΔΝΤ – Οι σταθμοί και οι δείκτες που θα κρίνουν την έκβαση της αξιολόγησης και το εταιρικό σχήμα της μεταμνημονιακής εποπτείας  Οι διαστάσεις του εθνικού ζητήματος στην Ελλάδα σήμερα  Οι θέσεις της Αριστεράς μπροστά στην απειλή του πολέμου (Β΄ μέρος)  Συνεχίζεται ο αμερικανικός εμφύλιος. Ο Τραμπ αντιδρά βάζοντας δικούς του σε θέσεις-κλειδιά  Φλώρινα: Οι σιωπές του Αγγελόπουλου

Για τα "115 Σωματεία"

Στη δεκαετία του ΄60 αναπτύχθηκε μια σειρά κοινωνικών κινητοποιήσεων που

περιελάμβανε εκδηλώσεις όπως στάσεις εργασίας, απεργίες, καταλήψεις δημοσίων οδών και γεφυρών, διαδηλώσεις και πορείες στους δρόμους των πόλεων, που αποσκοπούσαν στον πολιτικό εκδημοκρατισμό, στη μεταβολή του συστήματος εργασιακών σχέσεων, στο άνοιγμα των πανεπιστημίων στην κοινωνία και στηn πολιτιστική αναγέννηση της χώρας.

 Κύριος κορμός αυτού του κινήματος ήταν το συνδικαλιστικό με πυρήνα τις δημόσιες επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας και τις

ελληνικές δημόσιες και ιδιωτικές τράπεζες. Με επίκεντρο αυτούς τους κλάδους δημιουργήθηκε το κίνημα των 115 Συνεργαζόμενων Συνδικαλιστικών Οργανώσεων.  Η στρατηγική των συνδικαλιστών της εποχής εκείνης θα μπορούσε να χαρακτηριστεί «παραδοσιακή στο βαθμό που διακρινόταν από την επιδίωξη να αντιμετωπιστούν κυρίως τα θέματα διανομής. Με τη στρατηγική αυτή

αποσκοπούσαν στην ικανοποίηση αιτημάτων που αφορούσαν τους μισθούς, τις ώρες εργασίας και τους γενικούς όρους απασχόλησης.  Έτσι, τα αιτήματα ήταν συχνά σχετικά καλά μελετημένα και ποσοτικοποιούνταν με σαφή τρόπο ως ποσοστοποιημένες ή δραχμοποιημένες αυξήσεις μισθών και επιδομάτων. Τα αιτήματα διαμορφώνονταν με βάση την εμπειρία των συνδικαλιστών και των

εργαζομένων. Τέλος, γινόταν προσπάθειες να υπάρχουν διαπραγματεύσεις σε τακτά

χρονικά διαστήματα ώστε να συνομολογούνται αυξήσεις που να έχουν σχέση με την αύξηση του κόστους ζωής. 

Αυτή η στρατηγική αντίληψη ήταν θεωρητικά κοινή και για τους συνδικαλιστές της ελεγχόμενης διοίκησης της ΓΣΕΕ όσο και για τους συνδικαλιστές των αντιπολιτευόμενων σχημάτων και συνδικάτων. Όμως αποδείχτηκε ότι οι διοικήσεις της ΓΣΕΕ εγκλωβισμένες συνειδητά στην υπηρεσία του δεξιού αντικομμουνιστικού κράτους δεν μπορούσαν ούτε αυτή τη στρατηγική να

ακολουθήσουν με στοιχειώδη συνέπεια, υποτασσόμενοι διαρκώς στις απαιτήσεις της

κρατικής πολιτικής. Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις που είχαν συσπειρωθεί στο σχήμα των «115» ήταν αυτές  που σήκωσαν το βάρος ως κοινωνικό κίνημα για την επίτευξη των στόχων της μισθολογικής αύξησης, της μείωσης του ωραρίου εργασίας και της βελτίωσης των συνθηκών εργασίας (υγιεινή, ασφάλεια, συντάξεις και κοινωνικά επιδόματα). Από την άλλη, όμως, τόσο οι συνδικαλιστικές ηγεσίες της ΓΣΕΕ όσο και των 115, της ΟΤΟΕ συμπεριλαμβανομένης δεν άγγιζαν τα ζητήματα της οργάνωσης της εργασίας στους ίδιους τους χώρους παραγωγής.  

ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ

Για όλα αυτά βλ. Κουκουλές Γ. (2000) Το εργατικό κίνημα και ο μύθος του Σίσυφου (1964-1966). Αθήνα: Εκδ. Οδυσσέας, Λιβιεράτος Δ. (2003) Η κίνηση των 115: Κοινωνικοί αγώνες 1962-1967. Αθήνα: Εκδ. Προσκήνιο-Άγγ. Σιδεράτος, σελ. 115-117.  45 Για μια κριτική αποτίμηση του ελληνικού συνδικαλιστικού κινήματος και με ιδιαίτερη αναφορά στη δεκαετία του ’60, βλ. Σεφεριάδης Σ. (1998) «Διεκδικητικό κίνημα και πολιτική: Ο ελληνικός συνδικαλισμός πριν από τη δικτατορία (1962-1967)», Ελληνική Επιθεώρηση Πολιτικής Επιστήμης, τ. 12, σσ. 5-34, και Τσακίρης Θ. (2005) Ο συνδικαλισμός των εργαζομένων στις τράπεζες (1960-1967), https://greekunions.files.wordpress.com/2015/12/tsakthan-otoe-1960.pdf

Koumandaraki Anna, (1995) Labour identity in the semi-periphery: the case of the Greek trade-union movement, Αδημοσίευτη διδακτορική διατριβή στο University of Essex.

 Σακελλαρόπουλος Σπ. (2010) «Ελλάδα 2010: Η επίθεση του κεφαλαίου», Θέσεις, Τεύχος 112, περίοδος: Ιούλιος – Σεπτέμβριος,  http://www.theseis.com/index.php?option=com_content&task=view&id=1117&Itemid=29

Κασάπη Αθηνά (2011)«Το εργοστάσιο ως χώρος ανάδυσης της εργατικής υποκειμενικότητας: Μια προσέγγιση των εργατικών αγώνων της περιόδου 1974-1977»,  Historeinhttp://www.historein.gr/2011/05/1974-1977.html

Αλεξατος Ν. Γιώργος (2003) Συνοπτική αναφορά στην ιστορία του ελληνικού εργατικού κινήματος. Θεσσαλονίκη: Γειτονιές του Κόσμου

29-3-2018 Αφιέρωμα στο Σινεμά της Κολομβίας - Κινηματογράφος για Πάντα

29-3-2018 Αφιέρωμα στο Σινεμά της Κολομβίας - Κινηματογράφος για Πάντα

Τρίτη, 3 (8-9 μμ) στην εκπομπή ΑΧ ΕΞΟΥΣΙΑ o Αλέξης Βάκης Θέμα: "Εξουσία και Μουσική".

Την Τρίτη, 3 Απριλίου 2018 (8-9 μμ) στην εκπομπή ΑΧ ΕΞΟΥΣΙΑ συζητούμε με τον Αλέξη Βάκη (Μουσικός, Δημοσιογράφος, Παραγωγός 105,5  FM Στο Κόκκινο).   Θέμα:  "Εξουσία και Μουσική".

Σας περιμένουμε, όπως πάντα, στον φιλόξενο διαδικτυακό ραδιοσταθμό IlioupolisOnAir

http://www.ilioupolisonline.gr/radio/index.html

Αλέξης Βάκης Συμετέχει σε : 13 Λαϊκά Γλυκοσέρτικα… Γλυκοχαράματα Εκείνα που δε λέγονται Κρύπτη Λαϊκά…με συστάσεις Λαύριο (Digital Remastering) Λεβέντικες καρδιές Παγίδα η νοσταλγία Παραμύθι για πουλιά Ιστοσελίδα Καλλιτέχνη : www.myspace.com/alexisvakis

Γεννήθηκε το 1961 στην Αθήνα. Από μικρός μυήθηκε στη μουσική από τη μητέρα του, μαθήτρια του Μάριου Βάρβογλη. Διδάχτηκε Αρμονία, Αντίστιξη, Φούγκα και Ενορχήστρωση από την Κλέλια Φωτοπούλου και τον Αμάραντο Αμαραντίδη (1977- 1990). Φοίτησε στο Οικονομικό Τμήμα της Νομικής Σχολής της Αθήνας, σπουδές που όμως δεν ολοκλήρωσε. Εργάστηκε ως καθηγητής θεωρητικών της μουσικής, παραγωγός ραδιοφώνου, μουσικός σε πάλκα και συναυλίες, ενορχηστρωτής και παραγωγός δίσκων.

Το Νοέμβριο του 1999 κυκλοφόρησε ο πρώτος δίσκος με τραγούδια του, Λείπουν όλα κι είναι εδώ, σε στίχους Γιώργου Αθανασόπουλου, Μανώλη Γαλιάτσου, Γιώργου Ι. Αλλαμανή, Αρετής Μπέλλου, Μωϋσή Ασέρ, με ερμηνεύτρια τη Γεωργία Γρηγοριάδου (Τροχός-Καθρέφτης).

Το τραγούδι του Το Ξόρκι συμπεριλήφθηκε στο soundtrack του Νίκου Πλατύραχου για τη –βραβευμένη με το Α’ Κρατικό Βραβείο Ταινίας Μυθοπλασίας 2005– ταινία του Γρηγόρη Καραντινάκη, Η χορωδία του Χαρίτωνα (ODEON).
Το ορχηστρικό Πριν από τ’ όνειρό μου φύγεις περιλαμβάνεται στο premium cd του αφιερώματος στον τουμπίστα Γιάννη Ζουγανέλη του περιοδικού Jazz & Τζαζ (τεύχος 164, Νοέμβριος 2006).
Έχει συνθέσει επίσης πρωτότυπη μουσική για θεατρικά έργα, κινηματογραφικές ταινίες μικρού μήκους και τηλεοπτικά ντοκυμανταίρ: Ειρήνη – Διασκευή για παιδιά της κωμωδίας του Αριστοφάνη, από την Κάκια Ιγερινού και τον Νίκο Παπαμιλτιάδη, Θίασος Μορφές (1983), Οι φασουλήδες του Κατσιπόρρα – Θεατρικό του Φ.Γκ. Λόρκα από το Θίασο Ερινύες (1985), Η φωνή της Πέτρας – Ντοκυμανταίρ για την ΕΤ1 σε σκηνοθεσία Νίκου Παπαμιλτιάδη (1986), Πρόστιμο – Ταινία μικρού μήκους του Δημήτρη Βάκη (1987), Η επέτειος – Ταινία μικρού μήκους της Μαγδαληνής Ρεμούνδου (1988), Ο Αθανάσιος Διάκος στην Τέχνη – Ντοκυμανταίρ για την ΕΤ2 σε σκηνοθεσία Νίκου Παπαμιλτιάδη (1990), Νεοελληνική χειροτεχνία – Σειρά ντοκυμανταίρ για την ΕΤ1 σε σκηνοθεσία Νίκου Παπαμιλτιάδη (1990), Φάρων περίπλους – Ντοκυμανταίρ για τη ΝΕΤ σε σκηνοθεσία Δημήτρη Αυγερινού (2000).

Ενορχήστρωσε τους παρακάτω δίσκους: Λαύριο του Βαγγέλη Κορακάκη (1993, Τροχός), Οι περασμένες μου χαρές του Βασίλη Καραπατάκη (1998, FM Records), Στη φωτιά να ρίχνεις μέλι με την Αφεντούλα Ραζέλη (2000, FM Records), Τι γυρεύεις μεσ’ στην Κίνα Τσάκι Τσαν; των Πέτρου Βαγιόπουλου και Μανώλη Ρασούλη (από κοινού με τον Πέτρο Βαγιόπουλο – 2000, EROS), Τα όνειρα δεν είναι υποσχέσειςτων Γιάννη Γερογιάννη και Τάσου Σαμαρτζή με τον Γιώργο Περαντάκο (2001, M Records – Κίνησις), Κρύπτη του Βαγγέλη Κορακάκη (2002, Δίκτυο), Με παρέα στον κήπο του Παναγιώτη Λιναρδάκη (2002, εκτός εμπορίου), Μικρός Απρίλης του Βαγγέλη Κορακάκη με τη Μαρία Ρουσσέα (2003, LYRA, EP), Απ’ την αγάπη γυρίζω μόνος του Βαγγέλη Κορακάκη με τον Γεράσιμο Ανδρεάτο (2004, MBI), Λαϊκά με συστάσεις με τη Χαρά Πομώνη και τον Στέλιο Γαλανό (2004, Δίκτυο, EP), Εκείνα που δεν λέγονται με το Μύρωνα Κτιστάκη (2004, Δίκτυο, EP), 12 οργανικά για τρίχορδο μπουζούκι του Βαγγέλη Τρίγκα (μουσική επιμέλεια, 2005, Καθρέφτης), Γλυκοχαράματα του Βαγγέλη Κορακάκη με τον Γιάννη Ντουνιά (2005, Δίκτυο),Παραμύθι για πουλιά των Γιάννη Γερογιάννη, Διονύση Καρατζά και Μαρίας Κοσσυφίδου (2006, Τροχός καιΔίκτυο), Το μυαλό μου ξενιτιά των Γιώργου Τζώρτζη και Ηλία Κατσούλη (2006, Καθρέφτης), Λεβέντικες καρδιές του Βαγγέλη Κορακάκη (2009, Δίκτυο), κ.ά.

Ήταν παραγωγός του δίσκου Μαθήματα Πατριδογνωσίας (1991, 902 Αριστερά στα FM – LYRA).
Το 1992, μαζί με τον αδελφό του, Δημήτρη Βάκη, δημιούργησε την ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρείαΤροχός, με την ετικέτα της οποίας κυκλοφόρησαν μεταξύ άλλων το soundtrack της ταινίας του Θόδωρου Αγγελόπουλου Ο Θίασος (Μουσική: Λουκιανός Κηλαηδόνης), το Λαύριο του Βαγγέλη Κορακάκη, η συλλογή τραγουδιών του μαέστρου της ελαφράς σκηνής Λέανδρου Κοκκόρη Σχεδόν απόγευμα και τοΣουπερμάρκετ του Λάκη Καραλή (επανέκδοση του «παράνομου» δίσκου του 1971, που αποτέλεσε μαρτυρία για μια ολόκληρη εποχή).
Από το 2002 συνεργάζεται ως αρθρογράφος με το μουσικό περιοδικό ΔΙΦΩΝΟ, από το 2006 με το ραδιοφωνικό σταθμό 105,5 Στο Κόκκινο και από το 2008 με το περιοδικό ΟΑΣΙΣ.