Η πρώτη μου
φορά (μέρος 2ο)
Στις σύγχρονες αστικές δημοκρατίες κάθε μία ψήφος
αξίζει όσο και κάθε άλλη. Βέβαια, μέσω των εκλογικών συστημάτων, τις
ποσοστώσεις, το τι είναι έγκυρο / άκυρο, το μέγεθος των εκλογικών περιφερειών
και το πόσο το σύστημα είναι αναλογικό ή πλειοψηφικό, η αξία κάθε ψήφου αλλάζει
σε σχέση με τους εκλεγόμενους αντιπροσώπους. Στο ηθικό / δεοντολογικό επίπεδο
κάθε ψήφος θα έπρεπε να έχει ίδια αξία με κάθε άλλη, από όπου κι’ αν
προέρχεται. Άλλωστε, το ζήτημα της αξίας της ψήφου δεν είναι το κεφαλαιώδες – η
συμμετοχή και κυρίως η πολιτική και πολιτειακή παιδεία αποτελούν τις βασικές
παραμέτρους, μαζί με το θεσμικό πλαίσιο.
Η αξία της ψήφου ενός πολίτη που ψηφίζει Χρυσή Αυγή
(ΧΑ) είναι ακριβώς ίδια με την αξία κάποιου που ψηφίζει Νέα Δημοκρατία, ΣΥΡΙΖΑ
ή οποιοδήποτε άλλο κόμμα. Το γιατί ή το πώς, θα έπρεπε να είναι στο επίκεντρο
του δημόσιου διαλόγου – όχι το ποιοι ψήφισαν τους νεο-ναζί και τι θα ψηφίσουν
τώρα. Το πώς ο κόσμος θα επιστρέψει στη συμμετοχή, στην άσκηση δηλαδή δημόσιου
ελέγχου και στη διατύπωση απόψεων, ιδεών και προτάσεων μέσα στους διάφορους
πολιτικούς φορείς.
Κάποιοι ειδικοί επιστήμονες, αναλυτές και
δημοσιογράφοι, μας λένε ότι η πρώτη φορά της ψήφου στην ΧΑ ήταν αρκετή. Μετά
τις δολοφονίες δεν υπάρχει δικαιολογία, έχουν ευθύνη και ασπάζονται την
ιδεολογία των μισάνθρωπων και μισαλλόδοξων ρατσιστών και αρνητών της
δημοκρατίας. Να συμφωνήσουμε χάριν οικονομίας της συζήτησης. Δε μας λένε όμως
πώς όλοι αυτοί που σήμερα επιλέγουν ΧΑ θα πάψουν να ψηφίζουν ΧΑ. Πώς αυτά τα κοινωνικά
στρώματα θα επανακοινωνικοποιηθούν, ως μέλη και σύμμαχοι της κοινωνίας και όχι
ως θιασώτες των φασιστικών ιδεολογημάτων που διαλύουν την κοινωνία των
ανθρώπων. Το ευχολόγιο και η συλλήβδην δαιμονοποίηση δεν οδηγούν κάπου αλλού
παρά στην παγίωση δυο, κατά τη γνώμη μου, εξαιρετικά επικίνδυνων φαινομένων:
1. Έναν ιδιότυπο κοινωνικό φυλετισμό που δεν είναι
ταξικός, αλλά διαχωρίζει κάποιους συνανθρώπους μας ως μιάσματα. Δεν πρόκειται
βέβαια για καινούριο φαινόμενο, αφού σε κάθε κοινωνία υπάρχουν οι παρίες, οι
μιαροί, οι με κάποιον τρόπο ανήθικοι – οι ανάξιοι να είναι συνάνθρωποί μας.
Όμως με την εφαρμογή αυτού του φυλετισμού ουσιαστικά επιβεβαιώνεται στα μάτια
των οπαδών / ψηφοφόρων της ΧΑ η αντίληψη που ασπάζονται, του φυλετισμού και του
ρατσισμού και εν τέλει της βίαιης επιβολής / αντίστασης με κάθε κόστος.
Αυτοεπιβεβαιώνονται έτσι και η όποια ταυτότητά τους και γίνεται αντικειμενική
πραγματικότητα στα μάτια τους, ακόμα και ως αυταπάτη.
2. Εισάγεται στον καθημερινό πολιτικό λόγο και στην
προβολή του, η αίσθηση ότι η βία (λεκτική ή σωματική, νόμιμη της αστυνομικής
καταστολής ή των αντιστεκόμενων και διωκόμενων) μπορεί να δικαιολογείται από
μια ιδεολογία κατά τρόπο αντικειμενικό και μη αμφισβητήσιμο. Εξηγούμαι: Όσο η
αστυνομία δικαιούται να ασκεί βία, τόσο δικαιούνται οι διωκόμενοι να
αντιστέκονται αφού οι διεκδικήσεις τους είναι «δίκαιες» και ηθικά αποδεκτές
βάσει της ιδεολογίας και ιδεοληψίας του. Ταυτόχρονα, αποσιωπάται η άμεση
σύνδεση των εγκληματικών ενεργειών της ΧΑ με την ιδεολογία της σε μια συνειδητή
προσπάθεια της επίσημης ΧΑ να δικαιολογήσει αυτή τη δράση της. Η βία εξισώνεται
με κάθε ιδεολογικά νομιμοποιούμενη βία και δικαιολογείται βάσει των σχέσεων
νόμου / ανομίας ή /και επιβολής / εξουσίας. Η βία όμως ως πολιτική πρακτική προκύπτει
από διακριτές και συγκεκριμένες ιδεολογίες.
Μέσα σε αυτή τη σύγχυση μπορεί κάποιος να επιλέξει
την πιο βολική για αυτόν εξήγηση, να αμβλύνει τις ενοχές και τις ευθύνες των
επιλογών του και τελικά να φτάσει να δικαιολογήσει και τη δεύτερη φορά και την
τρίτη και την επόμενη που θα ψηφίσει ΧΑ. Το ίδιο πρόβλημα παραμένει και μάλιστα
οξύνεται μέχρι ο επόμενος νεκρός να υπενθυμίσει στην κοινωνία ότι όλοι είναι
μέλη της – δημιουργήματα και δημιουργοί της.
Προφανώς όσοι ψήφισαν ΧΑ δεν είναι όλοι δολοφόνοι,
ή έστω εν δυνάμει. Κατά τη γνώμη μου μάλιστα δεν είναι περισσότερο εν δυνάμει
εγκληματίες από όσο είμαστε οι υπόλοιποι. Αν τους αντιμετωπίζουμε ως τέτοιους
αναπαράγουμε απλά το εύκολο στερεότυπο αποκρύπτοντας το ζητούμενο και
ταυτόχρονα τους εξωθούμε στο να γίνουν αυτό που εμείς οι υπόλοιποι πιστεύουμε
ότι είναι. Βέβαια, όταν το ζητούμενο κάποιων είναι απλώς μία ακόμα ψήφος – απ’
όπου κι’ αν προέρχεται, το αποτέλεσμα είναι προδιαγεγραμμένο. Το άθροισμα της
εκλογικής δύναμης της ΧΑ είναι μια απλή καταγραφή με αντικειμενικά πολιτικά
αποτελέσματα. Το ουσιαστικό αποτέλεσμα όμως είναι ένα: η ναζιστική ιδεοληψία, η
ιδεολογία του μίσους είναι κάτι πολύ περισσότερο από τις ψήφους της ΧΑ. Εάν
κάποιοι θεωρούν ότι ο προσεταιρισμός όσων ψήφισαν ΧΑ αρκεί, θα πρέπει να είναι
έτοιμοι να αντιμετωπίσουν και τις συνέπειες.
Ο υπεραπλουστευτικός αφορισμός ‘είναι όλοι ίδιοι’
ενός ΧΑ τείνει να έχει το ίδιο περιεχόμενο με το ιδεολόγημα των δύο άκρων και
τη ρητορεία περί καταδίκης της βίας από όπου κι’ αν προέρχεται. Προφανώς κάθε
βία είναι καταδικαστέα για όποιον δεν είναι μισάνθρωπος και μισαλλόδοξος, αλλά
και κάθε βία μπορεί να αιτιολογηθεί, ακόμα και να δικαιολογηθεί. Αυτό δεν
σημαίνει ότι την αποδεχόμαστε ή ότι υποκύπτουμε στην αιτιολόγησή της. Αντιγράφω
από μια ανάρτηση φίλης στο facebook – άποψη την οποία συμμερίζομαι: ‘Η λογική του ιδεολογικού Καιάδα, του
ανθρώπου που σνομπάρει τον πολιτικό αναλφαβητισμό και που νομίζει πως οι
ψηφοφόροι της χρυσής αυγής είναι μόνο οι νοσταλγοί του άουζβιτς και τα
χολιγουντιανά μούσκουλα με ξυρισμένα κεφάλια και όχι και κάτι ματαιωμένες
νοικοκυρούλες που κάνουν την επανάσταση των 16 στην απόσταση από το τηγάνι τους
μέχρι την κάλπη ψηφίζοντας χρυσή αυγή, είναι λογική φασίζουσα από μόνη της. Τα
"κλείνω το μάτι", "φλερτάρω" και παρόμοιες εκφράσεις για το
θέμα της χρυσής αυγής, αφορούν αυτούς που έμαθαν να πουτανίζουν πολιτικά και
που μόνο έτσι αντιλαμβάνονται τον προσεταιρισμό ψηφοφόρων.’
Η πρώτη φορά του ψηφοφόρου της ΧΑ δεν είναι η
πρώτη φορά. Πολύ χειρότερα όμως, η δική μας πρώτη φορά που απαξιώνουμε τον
οποιονδήποτε άνθρωπο που παραιτούμαστε από το λόγο και το δημοκρατικό
κεκτημένο, είναι αυτή που κάνει αυτόν τον ψηφοφόρο της ΧΑ να την ψηφίζει κάθε
φορά, αποενοχοποιημένο, σαν να είναι η πρώτη φορά.
Νίκος Β. Ζολοταριώφ
Ο Νίκος Ζολοταριώφ είναι απόφοιτος του Τμήματος
Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του ΕΚΠΑ και έχει μεταπτυχιακό στην
Πολιτική Θεωρία από το Πανεπιστήμιο του Essex Ηνωμένου Βασιλείου. Είναι υπάλληλος στο
Δήμο Διονύσου και μέλος της Τ.Ο. ΣΥΡΙΖΑ Μαραθώνα.
No comments:
Post a Comment