"ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ" ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΜΕΡΟΣ 1ο

 "ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ" ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΜΕΡΟΣ 1ο

ΚΟΛΜΕΡ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ (2003) ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ (ΑΝΤΙ ΚΛΕΠΤΟΚΡΑΤΙΑΣ) ΕΚΔ. ΛΙΒΑΝΗΣ

Στην Ελλάδα η οικονομική κρίσις είναι αποτέλεσμα πολιτικής εξαχρειώσεως. Το δημοκρατικό πολίτευμα έχει διαφθαρεί από την κλεπτοκρατία των πολιτικών και την ανομία των κομμάτων. Δια να αποκατασταθεί η δημοκρατία και η ισχύς των νόμων, χρειάζεται ο κόλαφος των παρανομούντων και η συμμετοχή των πολιτών στην διακυβέρνησιν. Η άμεση εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας και η εκλογή των 105 αντιπροσώπων στην εθνοσυνέλευσιν, επί τετραετή θητεία, διαχωρίζει την εκτελεστική από την νομοθετική εξουσία. Ο διορισμός του πρωθυπουργού απ' τον Πρόεδρο και η πρόσληψις ειδικών στα δέκα υπουργεία διασφαλίζουν την αποτελεσματική λειτουργία της δημοσίας διοικήσεως.
Η δικαιοσύνη και η εθνική ασφάλεια ασκούνται από τους φυσικούς τους φορείς. Η μετάβασις στην προεδρική δημοκρατία έχει ανάγκην καταλύτου, που απέχει της πολιτικής, αλλά αποτελεί εγγύησιν της δημοκρατίας. Οι νομοθετικές πρωτοβουλίες προέρχονται από την κυβέρνησιν με προτάσεις νόμων και από τον λαό, μέσω δημοψηφισμάτων, που αποδέχεται η εθνοσυνέλευσις ή απορρίπτει, χωρίς την ανατροπή της κυβερνήσεως.
Η ανάκλησις των αξιωματούχων αποτελεί ανάχωμα κατά της διαφθοράς των εξουσιαστών και γίνεται εις εθνικό, περιφερειακό και τοπικό πεδίο με λαϊκή ή δικαστική πρωτοβουλία.
Η στοιχειώδης και μέση εκπαίδευσις αυτονομείται εις περιφερειακόν επίπεδο με δημοσίους και ιδιωτικούς πόρους και η ανωτάτη παιδεία αυτοδιοικείται. Η απαραίτητη, για τις δεξιότητες του λαού, τεχνική - επαγγελματική εκπαίδευσις εξασφαλίζεται από τις επιχειρήσεις και στα ειδικά σχολεία.
Η Ελλάς δεν έχει ανυπέρβλητον οικονομικό πρόβλημα. Η επανεθνικοποίησις της νομισματικής πολιτικής και η ενίσχυσις της δημοσιονομικής ευσταθείας θα επαναφέρουν την οικονομικήν ανάπτυξιν, από την οποία και μόνο δύναται να εξοφληθεί το δημόσιον χρέος, μετά από προσαρμογή στις δυνατότητες ρευστότητας της χώρας. Η αποκέντρωσις της διοικήσεως και η αποκατάστασις της δημογραφικής ευρωστίας του λαού εξασφαλίζουν την επιβίωσιν του ελληνικού έθνους. Η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος της χώρας αποτελεί χρέος της παρούσης έναντι των μελλοντικών γενεών. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

ΚΥΡΙΑΖΗΣ Δ. ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ (2005) Η ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΗΝ ΤΗΛΕΡΙΑ. Εκδ. ΠΑΤΑΚΗΣ

Το βιβλίο αυτό, που θα του ταίριαζε και ο τίτλος «Η Ελπίδα στη χώρα της Τηλέρια», αποτελεί ουσιαστικά προέκταση του προηγούμενου βιβλίου του συγγραφέα με τον τίτλο «Η Αναγέννηση της Δημοκρατίας· το όραμα της Άμεσης Δημοκρατίας την εποχή της ψηφιακής τεχνολογίας». Και τα δύο βιβλία έχουν ως κεντρικό στόχο να παρουσιάσουν και να τεκμηριώσουν την ιδέα πως η νέα ψηφιακή τεχνολογία της πληροφορικής και των τηλεπικοινωνιών μπορεί να γίνει εργαλείο που θα μετατρέψει τους παθητικούς «πολίτες του καναπέ» σε ενεργούς πολίτες. Σε μια εποχή που η νέα τεχνολογία έχει ουσιαστικά γίνει το μάτι και το αυτί του «μεγάλου αδελφού» προκαλώντας δικαιολογημένα αισθήματα τρόμου για το ενδεχόμενο της πλήρους εξαφάνισης της προσωπικής μας ελευθερίας, το βιβλίο αυτό με το όραμα της ψηφιακής Πνύκας αποτελεί το ελπιδοφόρο μήνυμα. [. . .] (ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΛΟΓΟ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)

ΚΥΡΙΑΖΗΣ Δ. ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ (2005) Η ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ: ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΤΗΣ ΑΜΕΣΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΨΗΦΙΑΚΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ. Εκδ. ΠΑΤΑΚΗΣ

Οι σημερινές έμμεσες δημοκρατίες διαφέρουν σημαντικά από την άμεση δημοκρατία που γεννήθηκε στην αρχαία Ελλάδα και μεσουράνησε πριν από 2500 χρόνια στην Αθήνα. Τότε, την εξουσία ασκούσαν οι ίδιοι οι πολίτες. Σήμερα, την εξουσία ασκούν οι αντιπρόσωποι των πολιτών. Οι σημερινές δημοκρατίες βρίσκονται σε κρίση. Η κρίση αυτή οφείλεται σε παραβάσεις θεσμικών, ηθικών και φυσικών αρχών· οφείλεται στην αύξηση της κοινωνικής εντροπίας· οφείλεται στην αλλοτρίωση των πολιτών από την «αμεταβίβαστη» εξουσία τους. Η αντιμετώπιση της κρίσης προϋποθέτει την ύπαρξη ουσιαστικής εξουσίας στους πολίτες, που διασφαλίζεται με τη διεύρυνση της δημοκρατίας προς αμεσότερες μορφές της. Στην εποχή της πληροφορίας και της τηλεδράσης, που έχει ήδη αρχίσει, η διεύρυνση της δημοκρατίας παύει να είναι ένα ανέφικτο στην πράξη όραμα. Χάρη στην τεχνολογία των τηλεπικοινωνιών και της πληροφορικής, η διεύρυνση μπορεί να γίνει πραγματικότητα με λειτουργικά και οικονομικά πλεονεκτήματα· μπορεί να γίνει ελπίδα για την αντιμετώπιση των κινδύνων από την επερχόμενη παγκοσμιοποίηση. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)

ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ Ν. ΓΙΩΡΓΟΣ (2007) Η ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ. Εκδ. ΠΑΠΑΖΗΣΗΣ

Στη διεθνή βιβλιογραφία καθώς και στο ημερήσιο και περιοδικό τύπο παρατηρείται μια διαρκής σύγχυση γύρω από την έννοια της δημοκρατίας. Το πλήθος των προσδιορισμών που χρησιμοποιούνται (κοινοβουλευτική, αστική, μαζική, σοσιαλιστική, σύγχρονη, λαϊκή, έμμεση, αντιπροσωπευτική, ηλεκτρονική) καθιστά προβληματικό το νόημά της, δημιουργώντας μια απλουστευτική αναγωγή στην έννοια που είχε η δημοκρατία στην Αθήνα του 5ου-4ου αιώνα. Η σύγχυση επιτείνεται από το γεγονός ότι όλα σχεδόν τα σύγχρονα πολιτεύματα καλούνται και αυτοαποκαλούνται «δημοκρατίες». Στο βιβλίο αυτό επιχειρείται η διερεύνηση της έννοιας και του χαρακτήρα της άμεσης αθηναϊκής δημοκρατίας κατά την κλασική εποχή, ώστε να συναχθούν οι διαφορές της με τα σύγχρονά της πολιτεύματα αλλά και με τα σημερινά. Παράλληλα, η μελέτη των κειμένων φανερώνει μια μεγάλη απόκλιση της θεωρίας από τη δημοκρατική πράξη. Ενώ ο Πλάτων είναι γνωστό ότι δεν υπήρξε δημοκράτης, για τον Αριστοτέλη όμως επικρατεί στην έρευνα η άποψη ότι είναι περισσότερο ευνοϊκός απέναντι στη δημοκρατία από ό,τι ο δάσκαλός του και γενικώς θεωρείται ως υποστηρικτής της λεγόμενης «μετριοπαθούς» δημοκρατίας. Ο δεύτερος στόχος του βιβλίου είναι η διερεύνηση των απόψεων του Αριστοτέλη απέναντι στη δημοκρατία και η προσπάθεια να απαντηθεί το ζήτημα κατά πόσον αυτός είναι υποστηρικτής της δημοκρατίας. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)